Het interculturele als doel van de dialoog

[Lincoln]

Het interculturele als doel van de dialoog

Het streven naar een eigen identiteit blijft belangrijk, het vinden van culturele herkenningspunten evenzeer. Maar indien het Westen voortgaat met zich vast te klampen aan het alibi van de zondebok, dan moet dat aan de andere kant een visceraal vijandige reactie uitlokken. Het toeschrijven aan het Westen van alle kwalen en problemen van de Arabische wereld is eveneens een vals rechtvaardigingsmechanisme. Men kritiseert het Westen en men hemelt het op, men verwijt het immoraliteit, ontaarding en schijnheiligheid, en tegelijk doet men een beroep op Westerse legers om zich tegen zichzelf te beschermen. De Golfoorlog was een cruciaal moment in de geschiedenis van de relaties tussen het Westen en de Arabisch-Islamitische wereld. Arabieren hebben met de goedkeuring van andere Arabieren de Westerse machtshebbers gevraagd een Arabisch land te bevrijden uit de klauwen van een ander Arabisch land. Het Westen is als grote overwinnaar uit die inter-Arabische tegenstellingen gekomen: vooreerst heeft het zich verzekerd van de strategische controle over de oliebronnen en vervolgens heeft het Israël definitief als deel van de regio doen aanvaarden. Zou de erkenning van Israël niet een Arabische oplossing zijn van de Joodse kwestie? Israël is een creatie van de Europeanen. Het hele Westen wil zijn schuldgevoel over de barbaarse holocaust afkopen door de Arabische naties met geweld en door ongelijke verhoudingen te dwingen, Israël als een voldongen feit te aanvaarden. Zo wil het een vraagstuk uit de weg ruimen dat meer dan gelijk wat het westerse geweten kwelt.

Overigens is het Westen niet langer het enige model van vooruitgang. De uitdaging van Zuidoost-Azië en vooral van Japan stelt andere ontwikkelingsmodellen voor, met een ethiek die geen agressieve neigingen tegenover de islam vertoont. Bovendien voorspellen alle observatoren dat de 21ste eeuw het tijdperk van de post-westerse beschaving zal zijn.

Het drama van de Arabisch-Islamitische wereld is dat hij beschikt over aardolie, een strategische materie die het technologische Westen toelaat te produceren en zich te reproduceren, maar dat hij die grondstof niet weet aan te wenden om er een nieuwe Arabisch-Islamitische identiteit mee op te bouwen. Integendeel, de Arabische naties zijn belangrijke markten voor de Westerse productiemachine die er afgewerkte producten, verbruiksgoederen, technische apparaten, wapens enz. levert. De Arabische landen, vooral in de Golfstreek, zijn rijk en conservatief; ze zijn het archetype van de absurde overconsumptie. Het zijn diezelfde Golfstaten die de radicale bewegingen steunen en financieren die het vijandigst staan tegenover het Westen. Zij doen een beroep op de technologie en op het productieapparaat van het Westen, maar wijzen zijn ideeën en waarden af en gaan tekeer tegen de ‘culturele invasie’, tegen het ‘gevaar van de verwesterlijking’. Wekelijks of maandelijks verschijnen honderden publicaties die de publieke opinie opzetten tegen de westerse cultuur. Sommige Arabisch-Islamitische intellectuelen beseffen echter niet dat de kwestie van de ‘verwesterlijking’ of van de ‘arabisering’ niet beperkt blijft tot het wel of niet aanvaarden van overgedragen doctrines en ideeën: men heeft te maken met een globaal systeem dat geen grenzen of onveranderlijke identiteiten kent. Met de komst van de informatiesnelwegen, van internet en van de virtuele realiteit wordt de keuzevrijheid om het technologische Westen te aanvaarden of te verwerpen, zelfs in zijn culturele dimensies, wel zeer smal.

Wat hier gebeurt, is het verinnerlijken van een tweevoudige tirannie: een uitwendige, onder de vorm van de westerse handel, en een inwendige, die verbonden is met de macht van de eenheidscultuur. Men identificeert zich met een glijdend model, met beelden. De verschuivingen die zich voordoen in de Arabisch-Islamitische wereld zijn niet de uitdrukking van een creatieve samenwerking van de vernieuwingskrachten, ze zijn het resultaat van een ongehoorde wil zich bij de grote consumentenclub aan te sluiten. Het is eerder een oppervlakkige, kunstmatige verandering, een bijna metaforische renaissance dan een renaissance die wortelt in een beschaving. De dramatische Arabisch-Islamitische paradox is gelegen in het feit dat men zich hals over kop identificeert met het westerse productie- en consumptiemodel en dat men de eigen cultuur op paranoïde wijze te gronde richt. Hoe kan men de ‘code’ omschrijven die het technologische Westen is geworden binnen de traditionele categorieën van de tegenstelling Oost-West?

Over de bestaande agressiviteit en de vijandige reacties heen lijkt het dat een communicatie-ethiek die niet alleen op de rede maar ook op het hart berust, een mogelijke opening biedt op een menselijk samenleven. Het Westen dat barst van zijn beeldenveelheid, het Arabisch-Islamitische Oosten dat zich herstelt van zijn trauma’s en zijn weerstanden, beide worden geconfronteerd met een nieuwe taal. Het Arabisch-Islamitische bewustzijn in al zijn uitdrukkingsvormen moet zijn ‘westers-zijn’ erkennen en beleven, zonder dramatische zelfverloochening of valse vereenzelviging met de Andere. Een interculturele dialoog zonder intellectuele bedelarij of perverse afwijzing is de enige uitweg. Oost en West zijn beide getekend door wederzijdse cultuursporen. Wat we nodig hebben is allerminst een feitelijke bastaardering, maar wel een existentiële dichting van de kloof die de twee werelden scheidt.

Bron: Wereldwijd.be

[Darwin]

Oorspronkelijk geplaatst door lincoln

Overigens is het Westen niet langer het enige model van vooruitgang. De uitdaging van Zuidoost-Azië en vooral van Japan stelt andere ontwikkelingsmodellen voor, met een ethiek die geen agressieve neigingen tegenover de islam vertoont. Bovendien voorspellen alle observatoren dat de 21ste eeuw het tijdperk van de post-westerse beschaving zal zijn.

Opknopen al die moslimcollabo's die zulke anti-westerse praat verkopen.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Opknopen al die moslimcollabo's die zulke anti-westerse praat verkopen.

Wat een dwaze reactie.

Overigens ben ik het wel niet eens met de stelling van het originele artikel dat de 21ste eeuw een post-westerse eeuw zou worden. Integendeel. Het Westen stond nog nooit zo sterk als vandaag.
En dat het Westen agressief zou zijn tegenover de Islam-wereld? Kom nou! Dat is toch een grapje!

[Darwin]

Het zijn de moslimcollabo's die een echte dialoog onmogelijk gemaakt hebben en nog altijd onmogelijk maken.

Ze dragen een verpletterende verantwoordelijkheid voor hetgeen hier bij ons staat aan te komen.

Ik vind ze schuldig aan misdaden tegen de mensheid. Opknopen dus die misdadigers.

[Seba]

Oorspronkelijk geplaatst door Darwin

Het zijn de moslimcollabo's die een echte dialoog onmogelijk gemaakt hebben en nog altijd onmogelijk maken.

Ze dragen een verpletterende verantwoordelijkheid voor hetgeen hier bij ons staat aan te komen.

Ik vind ze schuldig aan misdaden tegen de mensheid. Opknopen dus die misdadigers.

en moeten daarom alle moslims uit Europa verwijderd worden? Als ik mij als blanke autochtoon dus morgen tot moslim bekeer vind jij eht normaal om mij louter op basis van mijn geloofsovertuiging te toegang tot een continent te weigeren?

[Dilbert]

Oorspronkelijk geplaatst door lincoln

Overigens is het Westen niet langer het enige model van vooruitgang. De uitdaging van Zuidoost-Azië en vooral van Japan stelt andere ontwikkelingsmodellen voor, met een ethiek die geen agressieve neigingen tegenover de islam vertoont.

In Irak zitten er anders wel Japanese soldaten.