welke taal op federaal niveau?

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

ah nee? als Walen in Vlaanderen komen wonen, willen ze de Nederlandse taal niet aanleren.
als ze met de meerderheid in een Vlaamse gemeente zijn, eist Wallonië die gemeente op.
DAT bedoel ik met verfransen!

faciliteitengemeenten zijn enkel van toepassing in Vlaanderen.
in Wallonië zijn de faciliteitengemeenten al lang verfranst.

Totaal zever. De Franstalige aanwezigheid in Vlaanderen stoort u terwijl ik persoonlijk vind dat de Franstaligen op antwoord van het Vlaams-Nationalisme juist nog meer naar Vlaanderen zouden moeten verhuizen. Hoe meer, hoe beter! Als de Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken, kunnen we misschien een andere middel gebruiken om u het te laten begrijpen : geweld! U wil geen geweld? Geen probleem, laat ons Frans spreken. Anders.................

[Daimanta]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Totaal zever. De Franstalige aanwezigheid in Vlaanderen stoort u terwijl ik persoonlijk vind dat de Franstaligen op antwoord van het Vlaams-Nationalisme juist nog meer naar Vlaanderen zouden moeten verhuizen. Hoe meer, hoe beter! Als de Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken, kunnen we misschien een andere middel gebruiken om u het te laten begrijpen : geweld! U wil geen geweld? Geen probleem, laat ons Frans spreken. Anders.................

De ware aard van het Belgicisme laat zich zien in al zijn schokkende aspecten.

Dit is een post voor de mensen waarvan de ogen nog niet geopend zijn, schouwt aan!

[T'serclaes]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

faciliteitengemeenten zijn enkel van toepassing in Vlaanderen.
in Wallonië zijn de faciliteitengemeenten al lang verfranst.

1. Faciliteitengemeenten bestaan ook in Wallonie en zijn niet verfranst
2. Als niet-franstaligen in Wallonie beter geintegreerd zijn dan franstaligen in Vlaanderen ... De vraag is ... Waarom ?
- Omdat Franstaligen geen nederlands willen leren : zeker niet, franstaligen is de Rand zijn meestal tweetalig
- Ofwel omdat Vlaanderen geen goeie politiek voor franstaligen doet ?

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door T'serclaes

1. Faciliteitengemeenten bestaan ook in Wallonie en zijn niet verfranst
2. Als niet-franstaligen in Wallonie beter geintegreerd zijn dan franstaligen in Vlaanderen ... De vraag is ... Waarom ?
- Omdat Franstaligen geen nederlands willen leren : zeker niet, franstaligen is de Rand zijn meestal tweetalig
- Ofwel omdat Vlaanderen geen goeie politiek voor franstaligen doet ?

Vlaanderen moet zich dus nog meer laten verfransen voordat Franstaligen bereid zijn Nederlands te spreken? Wat een slangachtige redenering...

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Totaal zever. De Franstalige aanwezigheid in Vlaanderen stoort u terwijl ik persoonlijk vind dat de Franstaligen op antwoord van het Vlaams-Nationalisme juist nog meer naar Vlaanderen zouden moeten verhuizen. Hoe meer, hoe beter! Als de Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken, kunnen we misschien een andere middel gebruiken om u het te laten begrijpen : geweld! U wil geen geweld? Geen probleem, laat ons Frans spreken. Anders.................

Ik denk niet dat Vlamingen problemen hebben met het spreken van Frans om hen heen. Het wordt anders wanneer de burgemeesters Franstalig worden (en daarnaar handelen), de commercie Franstalig wordt, het onderwijs uitsluitend Franstalig wordt, en de Vlaming op eigen grondgebied in de 1ste instantie in het Frans, in plaats van zijn moederlandse taal, het Nederlands, wordt aangesproken; zowel persoonlijk als via de instellingen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Daimanta

De ware aard van het Belgicisme laat zich zien in al zijn schokkende aspecten.

Dit is een post voor de mensen waarvan de ogen nog niet geopend zijn, schouwt aan!

Hij overdrijft wellicht. Maar er zijn ook veel mensen die in Vlaanderen thuis of op straat Arabisch spreken. Stoort u zich dan daar ook zo aan? In zijn vrije tijd spreekt iedereen de taal die hij wilt. Of dat nu Frans is, of Pools, of Engels, maakt niet uit. Alleen, in Vlaanderen is de taal van de overheid Nederlands. En dus, deze mensen die voor een loket van de overheid staan om iets te vragen, zullen dit in het Nederlands moeten vragen. Liever koekjes bakken we niet. En zeker, nooit meer faciliteiten, voor welke taal dan ook.

[Hallebarde]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Totaal zever. De Franstalige aanwezigheid in Vlaanderen stoort u terwijl ik persoonlijk vind dat de Franstaligen op antwoord van het Vlaams-Nationalisme juist nog meer naar Vlaanderen zouden moeten verhuizen. Hoe meer, hoe beter! Als de Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken, kunnen we misschien een andere middel gebruiken om u het te laten begrijpen : geweld! U wil geen geweld? Geen probleem, laat ons Frans spreken. Anders.................

Dergelijk taalgebruik verbaast mij van u, Everytime.

U bent een verstandig mens, u moet dus weten dat geweld, of zelfs maar het overwegen ervan, niets oplost. Bovendien is het een uiting van onmacht en van gebrek aan gedegen argumenten.

Weliswaar bent u niet de enige Franstalige bewoner van de Vlaamse Rand, van wie ik een verwijzing naar het gebruik van geweld heb gelezen. De frustratie moet dus bijzonder groot zijn bij jullie, zo te zien.

Ik meen dat die frustratie echter grotendeels zelfopgewekt is, vermits zij – zo stel ik telkens vast – gebaseerd is op fel overdreven of zelfs totaal onterechte grieven.

Neem nu uw relaas : u maakt zich bijzonder druk om het vermeende feit dat de “Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken”.

U weet zeer goed dat d�*t niet het probleem is. Wat taalgenoten onder elkaar spreken, het weze Frans, Engels of Urdu, kan geen mens – Vlamingen incluis - wat schelen.

Als ik hier in het ééntalig Frankrijk met mijn (Franse) man onder elkaar Engels of Italiaans of zelfs Nederlands wil spreken, dan doe ik dat, en geen mens heeft daar wat dan ook mee te maken. Overigens, vermits wij die talen onder elkaar spreken, kan dat uiteraard niemand storen, want niemand hoort het. Onder elkaar is nu eenmaal….onder elkaar, nietwaar.

Vanzelfsprekend zullen wij hier nooit ofte nimmer, zowel uit respect als uit wellevendheid, welkdanige andere taal dan Frans spreken als wij niet louter onder elkaar zijn. Het weze op straat, in een winkel, etc…of zelfs bij ons thuis, spreken wij uitsluitend Frans met elkaar als er andere mensen in de buurt zijn.

En er is vanzelfsprekend geen haar op mijn hoofd dat zou overwegen van aan de locale of andere overheden te vragen, laat staan ervan te eisen, dat men ons in een andere taal dan het Frans bedient en/of documenten laat toekomen.

Wanneer wij echter in Vlaanderen verblijven, zegge hooguit enkele weken per jaar, spreken wij, evenzeer uit respect en uit wellevendheid, uitsluitend Nederlands als we niet louter onder elkaar zijn. Daar is het dus net andersom, al spreken we ook daar, louter onder elkaar, wat we willen, natuurlijk.

U bent ongetwijfeld minstens evenzeer als mijn man en ik het Nederlands zowel als het Frans machtig.

U woont, mag ik aannemen, in Vlaanderen.

De officiële taal in Vlaanderen is Nederlands. Dat weet u, en dat wist u toen u er ging wonen.

Net zoals ik kunt u er ongehinderd met uw taalgenoten louter onder elkaar de taal spreken die u verkiest : daar heeft niemand zaken mee. Maar net zoals ik zult u vanzelfsprekend in Vlaanderen, uit respect en uit wellevendheid, uitsluitend Nederlands spreken als u niet louter onder elkaar bent.

En geen haar op uw hoofd zal zelfs maar overwegen van aan de locale of andere overheden te vragen, laat staan ervan te eisen, dat men u in een andere taal dan het Nederlands bedient en/of documenten laat toekomen.

Dat u daarentegen, als u in Frankrijk bent, net zoals wij, in gezelschap uitsluitend Frans zult spreken, is nogal wiedes.

Zeg nu zelf, Everytime, wat is er qua taalgebruik nu zò ondraaglijk verschillend tussen uw situatie en de mijne ? Hoe kan hetgeen ik de normaalste zaak ter wereld vind, voor u zo frustrerend zijn ?

Zou het niet kunnen dat u zich, zoals veel Franstaligen in de Vlaamse Rand, hebt laten meeslepen door een zwaar opgeklopt wreedaardig verhaal van onderdrukking, moord en brand ? Een verhaal dat u constant wordt ingepompt door bepaalde media, en door enkele politieke creaturen die uw stem nodig hebben om te kunnen bestaan ? Een verhaal van sale flamins die u voortdurend kwaad willen doen, en tegen wie u zich, zelfs zonodig met geweld zult moeten verdedigen ?

U bent een verstandig man, l’ami. Laat door anderen opgeklopte emotie uw rede niet bepalen.

C’est une Française qui vous le dit.

[Adam Smith]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Hij overdrijft wellicht. Maar er zijn ook veel mensen die in Vlaanderen thuis of op straat Arabisch spreken. Stoort u zich dan daar ook zo aan? In zijn vrije tijd spreekt iedereen de taal die hij wilt. Of dat nu Frans is, of Pools, of Engels, maakt niet uit. Alleen, in Vlaanderen is de taal van de overheid Nederlands. En dus, deze mensen die voor een loket van de overheid staan om iets te vragen, zullen dit in het Nederlands moeten vragen. Liever koekjes bakken we niet. En zeker, nooit meer faciliteiten, voor welke taal dan ook.

In een internationale wereld zou het niet moeten, maar sommige mensen vertrouwen die andere talen die mensen onderling praten soms niet, zeker niet bij mensen die er al lang wonen. Hoewel velen van hen ook iets hypocriet hebben, omdat ze zelf op vakantie hetzelfde doen; bij sommige landen omdat ze de lokale taal niet machtig zijn, maar velen doen het ook wanneer ze het wel kunnen. Om bij het punt te blijven het is goed wanneer overheden de officiële taal gebruiken, echter er zijn zaken die ze om het echt goed te laten doordringen toch ook maar in relatief grote minderheidstalen moeten verspreiden. Echter communicatie moet bij voorkeur in het Nederlands (of andere officiële taal) en mensen die zich permanent vestigen moeten op taal- en inburgeringscursus, echter mensen de taal niet tot nauwelijks machtig moeten naar redelijkheid ook geholpen worden. Nu heb ik inmiddels wel begrepen dat dit voor twee of meertalige landen gevoeliger kan liggen. Het redelijkst is, dat ze ofwel overal hun eigen taal kunnen spreken of dat ze zich allemaal aan de taal van dat deel moeten aanpassen; bovendien lijkt dan ook het beste dat er voor niemand uitzonderingen zijn....

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Hallebarde

Dergelijk taalgebruik verbaast mij van u, Everytime.

U bent een verstandig mens, u moet dus weten dat geweld, of zelfs maar het overwegen ervan, niets oplost. Bovendien is het een uiting van onmacht en van gebrek aan gedegen argumenten.

Weliswaar bent u niet de enige Franstalige bewoner van de Vlaamse Rand, van wie ik een verwijzing naar het gebruik van geweld heb gelezen. De frustratie moet dus bijzonder groot zijn bij jullie, zo te zien.

Ik meen dat die frustratie echter grotendeels zelfopgewekt is, vermits zij – zo stel ik telkens vast – gebaseerd is op fel overdreven of zelfs totaal onterechte grieven.

Neem nu uw relaas : u maakt zich bijzonder druk om het vermeende feit dat de “Vlamingen een probleem hebben met het feit dat wij, Franstaligen, onder ons in het Frans in Vlaanderen spreken”.

U weet zeer goed dat d�*t niet het probleem is. Wat taalgenoten onder elkaar spreken, het weze Frans, Engels of Urdu, kan geen mens – Vlamingen incluis - wat schelen.

Als ik hier in het ééntalig Frankrijk met mijn (Franse) man onder elkaar Engels of Italiaans of zelfs Nederlands wil spreken, dan doe ik dat, en geen mens heeft daar wat dan ook mee te maken. Overigens, vermits wij die talen onder elkaar spreken, kan dat uiteraard niemand storen, want niemand hoort het. Onder elkaar is nu eenmaal….onder elkaar, nietwaar.

Vanzelfsprekend zullen wij hier nooit ofte nimmer, zowel uit respect als uit wellevendheid, welkdanige andere taal dan Frans spreken als wij niet louter onder elkaar zijn. Het weze op straat, in een winkel, etc…of zelfs bij ons thuis, spreken wij uitsluitend Frans met elkaar als er andere mensen in de buurt zijn.

En er is vanzelfsprekend geen haar op mijn hoofd dat zou overwegen van aan de locale of andere overheden te vragen, laat staan ervan te eisen, dat men ons in een andere taal dan het Frans bedient en/of documenten laat toekomen.

Wanneer wij echter in Vlaanderen verblijven, zegge hooguit enkele weken per jaar, spreken wij, evenzeer uit respect en uit wellevendheid, uitsluitend Nederlands als we niet louter onder elkaar zijn. Daar is het dus net andersom, al spreken we ook daar, louter onder elkaar, wat we willen, natuurlijk.

U bent ongetwijfeld minstens evenzeer als mijn man en ik het Nederlands zowel als het Frans machtig.

U woont, mag ik aannemen, in Vlaanderen.

De officiële taal in Vlaanderen is Nederlands. Dat weet u, en dat wist u toen u er ging wonen.

Net zoals ik kunt u er ongehinderd met uw taalgenoten louter onder elkaar de taal spreken die u verkiest : daar heeft niemand zaken mee. Maar net zoals ik zult u vanzelfsprekend in Vlaanderen, uit respect en uit wellevendheid, uitsluitend Nederlands spreken als u niet louter onder elkaar bent.

En geen haar op uw hoofd zal zelfs maar overwegen van aan de locale of andere overheden te vragen, laat staan ervan te eisen, dat men u in een andere taal dan het Nederlands bedient en/of documenten laat toekomen.

Dat u daarentegen, als u in Frankrijk bent, net zoals wij, in gezelschap uitsluitend Frans zult spreken, is nogal wiedes.

Zeg nu zelf, Everytime, wat is er qua taalgebruik nu zò ondraaglijk verschillend tussen uw situatie en de mijne ? Hoe kan hetgeen ik de normaalste zaak ter wereld vind, voor u zo frustrerend zijn ?

Zou het niet kunnen dat u zich, zoals veel Franstaligen in de Vlaamse Rand, hebt laten meeslepen door een zwaar opgeklopt wreedaardig verhaal van onderdrukking, moord en brand ? Een verhaal dat u constant wordt ingepompt door bepaalde media, en door enkele politieke creaturen die uw stem nodig hebben om te kunnen bestaan ? Een verhaal van sale flamins die u voortdurend kwaad willen doen, en tegen wie u zich, zelfs zonodig met geweld zult moeten verdedigen ?

U bent een verstandig man, l’ami. Laat door anderen opgeklopte emotie uw rede niet bepalen.

C’est une Française qui vous le dit.

Bedankt voor uw antwoord! Nee, ik woon niet in Vlaanderen maar in Brussel. Als ik sommige posten van andere personen hier op het forum lees, heb ik onmiddellijk de neiging zo te reageren zelfs als ik duidelijk weet dat ik overdrijf. De realiteit is meer dat ik me geen vragen meer over België stel. Franstaligen en Vlamingen hebben bijna niets meer gemeens en ik merk elke dag op het werk dat een "muur" is aan het zich creeren tussen de twee gemeenschappen. Zelfs mijn vader die nog België vorig jaar verdedigde, heeft nu de handdoek in de ring geworpen : "S'il faut se séparer, on se séparera. Nous n'avons pas besoin des Flamands". Ik kan het u verzekeren, dat zoiets uit de mond van mijn vader komt zegt alles, wat mij betreft.

Ik weet niet of België zal splitsen, niemand kan zeggen wat er in de toekomst zal gebeuren. Maar wat een feit is, is dat ik meer en meer België verwerp. Ik kom hier helemaal niet met slogans als "Belgique crève" of dergelijken. Maar als ik, inwoner van Franstalig België, meer naar de Franse TV kijk dan naar mijn eigen zenders; als ik dan meer over Frankrijk weet dan over België weet, als onze dagbladen ("Télé-Moustique", enz...) toch heel veel op Frankrijk gericht zijn, vraag ik me toch af of ik nog in België leef. Ja, officieel leef ik nog in België maar in de realiteit leef ik al meer met Frankrijk dan met België.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Bedankt voor uw antwoord! Nee, ik woon niet in Vlaanderen maar in Brussel. Als ik sommige posten van andere personen hier op het forum lees, heb ik onmiddellijk de neiging zo te reageren zelfs als ik duidelijk weet dat ik overdrijf. De realiteit is meer dat ik me geen vragen meer over België stel. Franstaligen en Vlamingen hebben bijna niets meer gemeens en ik merk elke dag op het werk dat een "muur" is aan het zich creeren tussen de twee gemeenschappen. Zelfs mijn vader die nog België vorig jaar verdedigde, heeft nu de handdoek in de ring geworpen : "S'il faut se séparer, on se séparera. Nous n'avons pas besoin des Flamands". Ik kan het u verzekeren, dat zoiets uit de mond van mijn vader komt zegt alles, wat mij betreft.

Ik weet niet of België zal splitsen, niemand kan zeggen wat er in de toekomst zal gebeuren. Maar wat een feit is, is dat ik meer en meer België verwerp. Ik kom hier helemaal niet met slogans als "Belgique crève" of dergelijken. Maar als ik, inwoner van Franstalig België, meer naar de Franse TV kijk dan naar mijn eigen zenders; als ik dan meer over Frankrijk weet dan over België weet, als onze dagbladen ("Télé-Moustique", enz...) toch heel veel op Frankrijk gericht zijn, vraag ik me toch af of ik nog in België leef. Ja, officieel leef ik nog in België maar in de realiteit leef ik al meer met Frankrijk dan met België.

je mag gerust verhuizen naar Wallonië of Frankrijk Everytime, maar Brussel zal tot Vlaanderen behoren omdat Brussel Vlaanderen nodig heeft om te leven.

[Hallebarde]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

Bedankt voor uw antwoord! Nee, ik woon niet in Vlaanderen maar in Brussel. Als ik sommige posten van andere personen hier op het forum lees, heb ik onmiddellijk de neiging zo te reageren zelfs als ik duidelijk weet dat ik overdrijf. De realiteit is meer dat ik me geen vragen meer over België stel. Franstaligen en Vlamingen hebben bijna niets meer gemeens en ik merk elke dag op het werk dat een "muur" is aan het zich creeren tussen de twee gemeenschappen. Zelfs mijn vader die nog België vorig jaar verdedigde, heeft nu de handdoek in de ring geworpen : "S'il faut se séparer, on se séparera. Nous n'avons pas besoin des Flamands". Ik kan het u verzekeren, dat zoiets uit de mond van mijn vader komt zegt alles, wat mij betreft.

Ik weet niet of België zal splitsen, niemand kan zeggen wat er in de toekomst zal gebeuren. Maar wat een feit is, is dat ik meer en meer België verwerp. Ik kom hier helemaal niet met slogans als "Belgique crève" of dergelijken. Maar als ik, inwoner van Franstalig België, meer naar de Franse TV kijk dan naar mijn eigen zenders; als ik dan meer over Frankrijk weet dan over België weet, als onze dagbladen ("Télé-Moustique", enz...) toch heel veel op Frankrijk gericht zijn, vraag ik me toch af of ik nog in België leef. Ja, officieel leef ik nog in België maar in de realiteit leef ik al meer met Frankrijk dan met België.

Dat Franstalige Belgen en Vlamingen bijna niets meer gemeen hebben, is ook mijn mening, en die van veel anderen, trouwens.

Nu ja, de realiteit gebiedt ons van vast te stellen dat ze nog altijd de staatkundige constructie “België” gemeen hebben.

De vraag daarbij is, of die staatkundige constructie, zoals ze nu bestaat, nog zin heeft, voor zover ze ooit al zin zou gehad hebben.

Over dat gegeven gaat het, zoals u weet, erg dikwijls op dit en andere forums. De enen vinden dat België moet blijven bestaan ; anderen zijn er van overtuigd dat een opdeling in onafhankelijke staten voor eenieder beter en zinniger zou zijn.

De discussie desbetreffend is dus wel degelijk aan de gang, en dat vind ik op zich een goede zaak, al moet ik met enige spijt vaststellen dat één en ander klaarblijkelijk al te dikwijls met wederzijdse verwijten en beledigingen gepaard moet gaan. Ik ben van oordeel dat dergelijke gedachtenwisseling wel degelijk op een volwassen niveau kan gevoerd worden, in ieders voordeel.

Met enkel one-liners kan dat evenwel niet. Het feit dat u, lezer, al tot deze zin geraakt bent, bewijst dat u voldoende geduld en openheid van geest hebt om te willen vernemen wat “anderen” denken. U bent een uitzondering ; de meesten doen de moeite niet van posts te lezen die langer zijn dan een tweetal zinnen. Oppervlakkigheid alom dus (a sign of the times !), en het resultaat is er dan ook naar.

Voor wat uw persoonlijke gevoelsverbondenheid met Frankrijk betreft, Everytime, geloof ik, als ik mij niet vergis, dat wij het daar op dit forum als eens eerder over gehad hebben.

Dat u “meer met Frankrijk leeft dan met België”, onderandere via TV en andere media, wil ik graag aannemen, maar dat kunt u vanzelfsprekend de Vlamingen niet verwijten.

Méér Frankrijk naar u toe brengen dan nu het geval is o.a. via die media, lijkt mij niet mogelijk. U leeft en woont immers in een ander land.
Als u meer Frankrijk wilt, zult u zich derhalve zelf moeten verplaatsen naar…Frankrijk.

Ik zei het voorheen reeds : als wonen en leven in Frankrijk uw leven duidelijk gelukkiger zou maken (en dat kan ik mij goed inbeelden), wat houdt u dan tegen ?

Uw antwoord was toen iets in de zin van “ja, u hebt makkelijk praten, maar men verlaat niet zomaar zijn land, zijn familie, zijn woning en zijn job”.

Ik kan slechts herhalen : over de woning en de job kunnen we kort zijn : u zult in Frankrijk net zo goed een woning vinden, en als u goed uitkijkt, aan prijzen die vér onder die van Brussel liggen. En een job vinden is hier ook verre van onmogelijk, hoor. Ik heb geen idee welk uw vakgebied is, maar er is geen reden om aan te nemen dat u dit in Frankrijk minder jobkans, werkzekerheid en inkomen zou bieden dan in België. Bovendien is het feit dat u meertalig bent hier zo mogelijk een nog groter voordeel dan in België.

Land en familie verlaten kan gevoelsmatig inderdaad wat moeilijker liggen, al denk ik dat u met dat “land verlaten” op zich niet zoveel moeite zou hebben. In elk geval, in het leven moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden wil men het geluk nastreven.
Maar laat mij toch dit zeggen : het enkel feit dat u vijfhonderd tot duizend kilometer zuidelijker woont en leeft dan uw land van oorsprong of uw familie, betekent niet dat uw land of familie plots niet meer bestaan of bereikbaar zijn, nietwaar.

Wegens mijn eigen parcours personnel heb ik inderdaad misschien wat makkelijk praten, al was het onderandere maar omdat het in mijn familie al generaties lang volkomen gebruikelijk is dat wij duizenden kilometers, ja zelfs oceanen ver van elkaar wonen en leven. Niettemin is het een erg hechte familie : een beetje fiets-, vaar- of vliegafstand ertussen verandert daar niets aan, en al zéker niet met de huidige communicatiemogelijkheden.

Kortom, eenieder kan en mag, naargelang zijn/haar eigen familiale toestand, zijn/haar wensen en verlangens, en naar best vermogen, de weloverwogen keuze maken om de beslotenheid van zijn/haar eigen leefwereld te overstijgen, en “elders” een gelukkig leven op te bouwen.

Het uiteindelijk doen houdt keuzes in, uiteraard.

Het niet doen, kan men geen anderen verwijten, en al zeker geen gans volk, dat u geenszins belet van die vrijheid te nemen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Hallebarde

Dat Franstalige Belgen en Vlamingen bijna niets meer gemeen hebben, is ook mijn mening, en die van veel anderen, trouwens.

Nu ja, de realiteit gebiedt ons van vast te stellen dat ze nog altijd de staatkundige constructie “België” gemeen hebben.

De vraag daarbij is, of die staatkundige constructie, zoals ze nu bestaat, nog zin heeft, voor zover ze ooit al zin zou gehad hebben.

Over dat gegeven gaat het, zoals u weet, erg dikwijls op dit en andere forums. De enen vinden dat België moet blijven bestaan ; anderen zijn er van overtuigd dat een opdeling in onafhankelijke staten voor eenieder beter en zinniger zou zijn.

De discussie desbetreffend is dus wel degelijk aan de gang, en dat vind ik op zich een goede zaak, al moet ik met enige spijt vaststellen dat één en ander klaarblijkelijk al te dikwijls met wederzijdse verwijten en beledigingen gepaard moet gaan. Ik ben van oordeel dat dergelijke gedachtenwisseling wel degelijk op een volwassen niveau kan gevoerd worden, in ieders voordeel.

Met enkel one-liners kan dat evenwel niet. Het feit dat u, lezer, al tot deze zin geraakt bent, bewijst dat u voldoende geduld en openheid van geest hebt om te willen vernemen wat “anderen” denken. U bent een uitzondering ; de meesten doen de moeite niet van posts te lezen die langer zijn dan een tweetal zinnen. Oppervlakkigheid alom dus (a sign of the times !), en het resultaat is er dan ook naar.

Voor wat uw persoonlijke gevoelsverbondenheid met Frankrijk betreft, Everytime, geloof ik, als ik mij niet vergis, dat wij het daar op dit forum als eens eerder over gehad hebben.

Dat u “meer met Frankrijk leeft dan met België”, onderandere via TV en andere media, wil ik graag aannemen, maar dat kunt u vanzelfsprekend de Vlamingen niet verwijten.

Méér Frankrijk naar u toe brengen dan nu het geval is o.a. via die media, lijkt mij niet mogelijk. U leeft en woont immers in een ander land.
Als u meer Frankrijk wilt, zult u zich derhalve zelf moeten verplaatsen naar…Frankrijk.

Ik zei het voorheen reeds : als wonen en leven in Frankrijk uw leven duidelijk gelukkiger zou maken (en dat kan ik mij goed inbeelden), wat houdt u dan tegen ?

Uw antwoord was toen iets in de zin van “ja, u hebt makkelijk praten, maar men verlaat niet zomaar zijn land, zijn familie, zijn woning en zijn job”.

Ik kan slechts herhalen : over de woning en de job kunnen we kort zijn : u zult in Frankrijk net zo goed een woning vinden, en als u goed uitkijkt, aan prijzen die vér onder die van Brussel liggen. En een job vinden is hier ook verre van onmogelijk, hoor. Ik heb geen idee welk uw vakgebied is, maar er is geen reden om aan te nemen dat u dit in Frankrijk minder jobkans, werkzekerheid en inkomen zou bieden dan in België. Bovendien is het feit dat u meertalig bent hier zo mogelijk een nog groter voordeel dan in België.

Land en familie verlaten kan gevoelsmatig inderdaad wat moeilijker liggen, al denk ik dat u met dat “land verlaten” op zich niet zoveel moeite zou hebben. In elk geval, in het leven moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden wil men het geluk nastreven.
Maar laat mij toch dit zeggen : het enkel feit dat u vijfhonderd tot duizend kilometer zuidelijker woont en leeft dan uw land van oorsprong of uw familie, betekent niet dat uw land of familie plots niet meer bestaan of bereikbaar zijn, nietwaar.

Wegens mijn eigen parcours personnel heb ik inderdaad misschien wat makkelijk praten, al was het onderandere maar omdat het in mijn familie al generaties lang volkomen gebruikelijk is dat wij duizenden kilometers, ja zelfs oceanen ver van elkaar wonen en leven. Niettemin is het een erg hechte familie : een beetje fiets-, vaar- of vliegafstand ertussen verandert daar niets aan, en al zéker niet met de huidige communicatiemogelijkheden.

Kortom, eenieder kan en mag, naargelang zijn/haar eigen familiale toestand, zijn/haar wensen en verlangens, en naar best vermogen, de weloverwogen keuze maken om de beslotenheid van zijn/haar eigen leefwereld te overstijgen, en “elders” een gelukkig leven op te bouwen.

Het uiteindelijk doen houdt keuzes in, uiteraard.

Het niet doen, kan men geen anderen verwijten, en al zeker geen gans volk, dat u geenszins belet van die vrijheid te nemen.

Ik voel me toch meer verbonden met de Walen dan met de Hollanders. Daar heb ik nu echt geen band mee.

[Henri1]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

je mag gerust verhuizen naar Wallonië of Frankrijk Everytime, maar Brussel zal tot Vlaanderen behoren omdat Brussel Vlaanderen nodig heeft om te leven.

Als U zo doorgaat met verhuis-advies aan Vlamingen te geven heeft U binnenkort niets meer over om een groot Holland te vormen.

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ik voel me toch meer verbonden met de Walen dan met de Hollanders. Daar heb ik nu echt geen band mee.

Dat staat u vrij. Het is ook genoegzaam bekend, aangezien u ermee te koop loopt. Het is een beetje irriterend zelfs, dat continue afgeven op anderen.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Hollander

Dat staat u vrij. Het is ook genoegzaam bekend, aangezien u ermee te koop loopt. Het is een beetje irriterend zelfs, dat continue afgeven op anderen.

Als een gevangene die wel tegen zijn moeder durft af te geven tijdens bezoekuur, maar niet tegen zijn cipier.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door Henri1

Als U zo doorgaat met verhuis-advies aan Vlamingen te geven heeft U binnenkort niets meer over om een groot Holland te vormen.

u begrijpt mij verkeerd Henri1: de mensen die WILLEN verhuizen, mogen dat.

en als ze vinden dat of ze nu in Groot-Nederland of in Vlaanderen wonen het geen verschil geeft, mogen ze van mij gerust in Groot-Nederland blijven.
ook als het tegen hun zin is, mogen ze blijven maar dan moeten ze achteraf niet komen klagen want ze hebben zelfg gezocht om er te blijven wonen.

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

u begrijpt mij verkeerd Henri1: de mensen die WILLEN verhuizen, mogen dat.

en als ze vinden dat of ze nu in Groot-Nederland of in Vlaanderen wonen het geen verschil geeft, mogen ze van mij gerust in Groot-Nederland blijven.
ook als het tegen hun zin is, mogen ze blijven maar dan moeten ze achteraf niet komen klagen want ze hebben zelfg gezocht om er te blijven wonen.

Gelooft u mij maar, een eventueel Herenigd Nederland zal een grote aantrekkingskracht hebben op mensen. Een paar verstokte nationalisten zal het wellicht willen verlaten, maar er zal een positieve 'vibe' zonder weerga ontstaan.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door Hollander

Gelooft u mij maar, een eventueel Herenigd Nederland zal een grote aantrekkingskracht hebben op mensen. Een paar verstokte nationalisten zal het wellicht willen verlaten, maar er zal een positieve 'vibe' zonder weerga ontstaan.

idd vooral de Vlamingen die België beu waren, komen dan mss terug.

[Hallebarde]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ik voel me toch meer verbonden met de Walen dan met de Hollanders. Daar heb ik nu echt geen band mee.

Wel, dat is dan genoteerd, System.

Al ging het in mijn betoog, ook n�* de tweede zin, helemaal d�*�*r niet over.

U lijdt klaarblijkelijk héél erg aan het Hollander-syndroom. Wellicht moet u ginds op een goede dag één of andere petat friet met fleesballe en bijhorende chu derrans flink misvallen zijn.

[Everytime]

Oorspronkelijk geplaatst door Hallebarde

Dat Franstalige Belgen en Vlamingen bijna niets meer gemeen hebben, is ook mijn mening, en die van veel anderen, trouwens.

Nu ja, de realiteit gebiedt ons van vast te stellen dat ze nog altijd de staatkundige constructie “België” gemeen hebben.

De vraag daarbij is, of die staatkundige constructie, zoals ze nu bestaat, nog zin heeft, voor zover ze ooit al zin zou gehad hebben.

Over dat gegeven gaat het, zoals u weet, erg dikwijls op dit en andere forums. De enen vinden dat België moet blijven bestaan ; anderen zijn er van overtuigd dat een opdeling in onafhankelijke staten voor eenieder beter en zinniger zou zijn.

De discussie desbetreffend is dus wel degelijk aan de gang, en dat vind ik op zich een goede zaak, al moet ik met enige spijt vaststellen dat één en ander klaarblijkelijk al te dikwijls met wederzijdse verwijten en beledigingen gepaard moet gaan. Ik ben van oordeel dat dergelijke gedachtenwisseling wel degelijk op een volwassen niveau kan gevoerd worden, in ieders voordeel.

Met enkel one-liners kan dat evenwel niet. Het feit dat u, lezer, al tot deze zin geraakt bent, bewijst dat u voldoende geduld en openheid van geest hebt om te willen vernemen wat “anderen” denken. U bent een uitzondering ; de meesten doen de moeite niet van posts te lezen die langer zijn dan een tweetal zinnen. Oppervlakkigheid alom dus (a sign of the times !), en het resultaat is er dan ook naar.

Voor wat uw persoonlijke gevoelsverbondenheid met Frankrijk betreft, Everytime, geloof ik, als ik mij niet vergis, dat wij het daar op dit forum als eens eerder over gehad hebben.

Dat u “meer met Frankrijk leeft dan met België”, onderandere via TV en andere media, wil ik graag aannemen, maar dat kunt u vanzelfsprekend de Vlamingen niet verwijten.

Méér Frankrijk naar u toe brengen dan nu het geval is o.a. via die media, lijkt mij niet mogelijk. U leeft en woont immers in een ander land.
Als u meer Frankrijk wilt, zult u zich derhalve zelf moeten verplaatsen naar…Frankrijk.

Ik zei het voorheen reeds : als wonen en leven in Frankrijk uw leven duidelijk gelukkiger zou maken (en dat kan ik mij goed inbeelden), wat houdt u dan tegen ?

Uw antwoord was toen iets in de zin van “ja, u hebt makkelijk praten, maar men verlaat niet zomaar zijn land, zijn familie, zijn woning en zijn job”.

Ik kan slechts herhalen : over de woning en de job kunnen we kort zijn : u zult in Frankrijk net zo goed een woning vinden, en als u goed uitkijkt, aan prijzen die vér onder die van Brussel liggen. En een job vinden is hier ook verre van onmogelijk, hoor. Ik heb geen idee welk uw vakgebied is, maar er is geen reden om aan te nemen dat u dit in Frankrijk minder jobkans, werkzekerheid en inkomen zou bieden dan in België. Bovendien is het feit dat u meertalig bent hier zo mogelijk een nog groter voordeel dan in België.

Land en familie verlaten kan gevoelsmatig inderdaad wat moeilijker liggen, al denk ik dat u met dat “land verlaten” op zich niet zoveel moeite zou hebben. In elk geval, in het leven moeten nu eenmaal keuzes gemaakt worden wil men het geluk nastreven.
Maar laat mij toch dit zeggen : het enkel feit dat u vijfhonderd tot duizend kilometer zuidelijker woont en leeft dan uw land van oorsprong of uw familie, betekent niet dat uw land of familie plots niet meer bestaan of bereikbaar zijn, nietwaar.

Wegens mijn eigen parcours personnel heb ik inderdaad misschien wat makkelijk praten, al was het onderandere maar omdat het in mijn familie al generaties lang volkomen gebruikelijk is dat wij duizenden kilometers, ja zelfs oceanen ver van elkaar wonen en leven. Niettemin is het een erg hechte familie : een beetje fiets-, vaar- of vliegafstand ertussen verandert daar niets aan, en al zéker niet met de huidige communicatiemogelijkheden.

Kortom, eenieder kan en mag, naargelang zijn/haar eigen familiale toestand, zijn/haar wensen en verlangens, en naar best vermogen, de weloverwogen keuze maken om de beslotenheid van zijn/haar eigen leefwereld te overstijgen, en “elders” een gelukkig leven op te bouwen.

Het uiteindelijk doen houdt keuzes in, uiteraard.

Het niet doen, kan men geen anderen verwijten, en al zeker geen gans volk, dat u geenszins belet van die vrijheid te nemen.

Ik ben toch nog steeds van mening dat men een land niet zomaar verlaat zelfs na uw gegronde argumenten zelfs als ik toch overtuigd blijf dat ik op lange termijn naar Frankrijk verhuis. Maar toch dank u voor uw lange antwoord!