Wanneer verdwijnt het verschil tussen Groen! en Ecolo?

[Jantje]

Groen! en Ecolo zijn twee groene partijen, toch is het verschil tussen deze partijen enorm. Zowel in programma als in verkiezingsuitslagen.

Terwijl Groen! in Vlaanderen flirt met de kiesdrempel, is Ecolo op weg om de grootste partij van de regio te worden.

En toch is reeds meerdere malen bewezen dat Groen! het wel kan, Groen! heeft immers burgemeesters in zijn rangen en is in sommige gemeentes de grootste partij, zonder enige concurrentie.

Terwijl Ecolo in Wallonië steeds meer de dienst aan het maken is en steeds meer opkomt voor de eigen bevolking, is Groen! steeds meer in een hoekje en vergeetput aan het verdwijnen.

Terwijl Ecolo de vruchten plukt als derde hond die met het been gaat lopen, van de ruzies tussen MR en PS, is Groen! in Vlaanderen vaak de grote aanstoker van politieke ruzies in Vlaanderen.

Wordt het geen tijd dat Groen! eens gaat kijken bij Ecolo hoe zij het doen en waarom zij wel succes hebben bij de kiezers en Groen! niet?

[Flanelcondoom]

Bwa, zolang Mieke daar steekt, zullen veel mensen hen niet serieus nemen.

[vlijmscherp]

het verschil is dat Ecolo voluit voor de Waalse belangen gaat en Groen! voor de Belgische...

[Bart Staes]

Natuurlijk kijken we bij onze groene Waalse vrienden hoe zij zich aan passen aan het steeds veranderende politieke klimaat en de eisen die dat met zich meebrengt. Maar je mag niet vergeten dat het politieke landschap in Franstalig België heel anders is dan in Vlaanderen. Zo is bv. de positie van de PS, een partij die vele jaren monolithisch de politiek heeft beheerst en de voorbije jaren onder druk komt te staan, een factor die helemaal niet bestaat in Vlaanderen. De PS is waarschijnlijk te omschrijven als een ‘conservatieve linkse partij’. Heel wat mensen zijn op zoek naar een eigentijdse progressieve politiek, weg van het verstarde beleid van de PS en met openheid voor een groene politiek die zelfbestemming en ecologische gedrevenheid combineert. Ecolo weet zich in die context prima te profileren, doet dat met uitstekende mensen en een sterk programma en slaagt daar momenteel beter in nét omwille van die context.

Daarnaast is het Franstalige politieke landschap voor driekwart bestaande uit linkse kiezers, terwijl het in Vlaanderen voor driekwart rechts is. In Vlaanderen zijn er vijf oppositiepartijen, bij onze Franstalige buren is Ecolo zowat de enige oppositiepartij waardoor ze frequenter in beeld wordt gebracht.
Er is altijd een verschil geweest in stemmenpercentage tussen beide Belgische groene partijen. Dat was bv. in 1999 ook zo, toen we in de regering gestapt zijn. Dat er nu een verschil is, is niet iets nieuws. Er is ook altijd een groot stemmenverschil geweest tussen de PS en de SP.a. trouwens.

Dat Groen! in een hoekje gaat zitten om weg te kwijnen is dan ook weer niet waar. De laatste peiling toont dat we de kiesdrempel ruimschoots kunnen halen, waarmee niet gezegd is dat de buit al binnen is. Overigens geeft de peiling ook aan dat we bijna even groot zijn als LDD, een partij waar veel meer poeha rond wordt gemaakt. Ter relativering, de enige echte peiling is pas op 7 juni.

Maar wat je er ook van denkt, feit is wel dat Groen! en Ecolo over de taalgrens heen blijven samenwerken zijn. Omdat we ruimer denken en samenwerken belangrijk vinden om zo tot effectieve realisaties te komen die er écht toe doen. Deze lijn trekken we ook door tot in het Europees Parlement. We zijn een hechte politieke familie, verbonden door een sterk en coherent verhaal. Door ons consequent stemgedrag en onze luis-in-de-pels mentaliteit kunnen we ook effectief wegen op het Europese beleid.


Groen is volgens mij geen aanstoker. Integendeel, we zijn praktisch de enige partij die net niet meedoet aan politieke spelletjes en puur voor inhoudelijk werk gaat! Wat onlangs door de kranten nog maar eens aangehaald is. Dat daarbij soms politieke koppen rollen, komt doordat hun beleidswerk niet goed uitgevoerd is. Groen speelt niet op de man, maar op de bal! En bij goed voetbalspel kan het nu eenmaal zijn dat iemand van de andere ploeg zijn bal verliest en daar verantwoordelijkheid moet voor dragen. Het is nu eenmaal de taak van de oppositie om ervoor te zorgen dat de regering niet in slaap valt door fouten in de besluitvorming op te laten merken of constructieve voorstellen naar voor te schuiven.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Bart Staes

Natuurlijk kijken we bij onze groene Waalse vrienden hoe zij zich aan passen aan het steeds veranderende politieke klimaat en de eisen die dat met zich meebrengt. Maar je mag niet vergeten dat het politieke landschap in Franstalig België heel anders is dan in Vlaanderen. Zo is bv. de positie van de PS, een partij die vele jaren monolithisch de politiek heeft beheerst en de voorbije jaren onder druk komt te staan, een factor die helemaal niet bestaat in Vlaanderen. De PS is waarschijnlijk te omschrijven als een ‘conservatieve linkse partij’. Heel wat mensen zijn op zoek naar een eigentijdse progressieve politiek, weg van het verstarde beleid van de PS en met openheid voor een groene politiek die zelfbestemming en ecologische gedrevenheid combineert. Ecolo weet zich in die context prima te profileren, doet dat met uitstekende mensen en een sterk programma en slaagt daar momenteel beter in nét omwille van die context.

In Vlaanderen zijn er inderdaad meer partijen dan in Wallonië, maar dit komt juist doordat Vlaanderen geen echte volkspartij heeft, die begrijpt wat er onder de mensen leeft en die weet hoe ze die problemen moet aanpakken.
Dat Vlaanderen niet socialistisch kiest is een leugen, in Antwerpen haalde de SP.a niet minder dan 33% bij de gemeenteraadsverkiezingen en is die partij als meer dan 30 jaar aan de macht.

Daarnaast is het Franstalige politieke landschap voor driekwart bestaande uit linkse kiezers, terwijl het in Vlaanderen voor driekwart rechts is. In Vlaanderen zijn er vijf oppositiepartijen, bij onze Franstalige buren is Ecolo zowat de enige oppositiepartij waardoor ze frequenter in beeld wordt gebracht.
Er is altijd een verschil geweest in stemmenpercentage tussen beide Belgische groene partijen. Dat was bv. in 1999 ook zo, toen we in de regering gestapt zijn. Dat er nu een verschil is, is niet iets nieuws. Er is ook altijd een groot stemmenverschil geweest tussen de PS en de SP.a. trouwens.

In Wallonië heb je op dit ogenblik 2 grote oppositie partijen in de regionale regering, MR en Ecolo, doch Ecolo komt steeds meer opzetten om de grootste partij te worden.

Dat Groen! in een hoekje gaat zitten om weg te kwijnen is dan ook weer niet waar. De laatste peiling toont dat we de kiesdrempel ruimschoots kunnen halen, waarmee niet gezegd is dat de buit al binnen is. Overigens geeft de peiling ook aan dat we bijna even groot zijn als LDD, een partij waar veel meer poeha rond wordt gemaakt. Ter relativering, de enige echte peiling is pas op 7 juni.

Maar wat je er ook van denkt, feit is wel dat Groen! en Ecolo over de taalgrens heen blijven samenwerken zijn. Omdat we ruimer denken en samenwerken belangrijk vinden om zo tot effectieve realisaties te komen die er écht toe doen. Deze lijn trekken we ook door tot in het Europees Parlement. We zijn een hechte politieke familie, verbonden door een sterk en coherent verhaal. Door ons consequent stemgedrag en onze luis-in-de-pels mentaliteit kunnen we ook effectief wegen op het Europese beleid.


Groen is volgens mij geen aanstoker. Integendeel, we zijn praktisch de enige partij die net niet meedoet aan politieke spelletjes en puur voor inhoudelijk werk gaat! Wat onlangs door de kranten nog maar eens aangehaald is. Dat daarbij soms politieke koppen rollen, komt doordat hun beleidswerk niet goed uitgevoerd is. Groen speelt niet op de man, maar op de bal! En bij goed voetbalspel kan het nu eenmaal zijn dat iemand van de andere ploeg zijn bal verliest en daar verantwoordelijkheid moet voor dragen. Het is nu eenmaal de taak van de oppositie om ervoor te zorgen dat de regering niet in slaap valt door fouten in de besluitvorming op te laten merken of constructieve voorstellen naar voor te schuiven.[/quote]