Zangeres Yasmine overleden

[anoniempje]

Oorspronkelijk geplaatst door Txiki

En wie zouden dan die geprovoceerde mensen zijn? Er zijn grenzen.

Nee, die zijn er niet. We leven in een maatschappij die is gevormd door de Verlichting, en waar vrije meningsuiting één van de basisbegrippen is.

[anoniempje]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Dit forum brengt ook maar aan de oppervlakte wat leeft in de maatschappij. Op dat vlak heeft het een kostbare signaalfunctie. Zo leert men hier dat een liberale houding inzake "de godsdiensten" blijkbaar onverantwoord is.

Zegt de jongen die naar het midden is verschoven.

Verder brengt dit forum de gedachten van slechts een select deel van de maatschappij.

[circe]

Het is wel off topic, maar ik heb een beetje een probleem bij de bepalingen "zij had een dochtertje".
Ik neem aan dat haar vrouw Marianne de biologische moeder is van het kind en Yasmine de adoptiefmoeder? Slechts één van beiden kan een eitje hebben afgestaan meen ik.

Blijkt dan verder nog dat Marianne ook "moeder" is van nog twee zonen uit een vorige relatie - die dan blijkbaar ook bij hun respectievelijke biologische moeder(s)? wonen.

Net zoals bij baby D. en andere ge- en verkochte baby's vind ik dat men de lijn hier toch wel aan het overschrijden is. Hou aub de term "vader" en "moeder" voor de biologische ouders, en noem het adoptief/stief/foster/co- whatever moeder of vader voor degenen die wèl mee met de opvoeding bezig zijn maar geen biologische ouder zijn.
Trouwens: het "met de opvoeding bezighouden" heeft daarom ook niet altijd langdurige of levenslangdurige ouder-kind relaties als gevolg. Zo zijn er voldoende partners in nieuw-samengestelde gezinnen die jarenlang mee voor de kinderen van de andere partner zorgen, maar als puntje bij paaltje komt toch gewoon geen of amper nog contact hebben als de relatie is afgesprongen.

[kameleon]

De laatste therapieën ter behandeling van depressie gaan zich meer en meer toeleggen op Mindfullness. Als je dieper gaat kijken moet je vaststellen dat dit niet meer is dan een vorm van spiritualiteit.

Mindfullness is je eigen zodanig ontspannen dat je je niet van streek laat brengen door wat dan ook. Ik heb hieromtrent een mooi voorbeeld gehoord op een nederlandse zender. Je bestelt bijvoorbeeld spaghetti in een restaurant en een uur later komt de ober eindelijk met je bord spaghetti af, maar dan blijkt het voor de persoon naast jou te zijn. Enorm frustrerend. Met mindfullness leer je dan je hier niet door streek van te laten brengen.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Het is wel off topic, maar ik heb een beetje een probleem bij de bepalingen "zij had een dochtertje".
Ik neem aan dat haar vrouw Marianne de biologische moeder is van het kind en Yasmine de adoptiefmoeder? Slechts één van beiden kan een eitje hebben afgestaan meen ik.

Ik ben het daar deels niet mee eens. Naast de bloedband is ouderschap (en zeker vaderschap) ook een daad: je "adopteert" - in de sociaal-emotionele zin - het kind als het jouwe. Eenmaal je dat gedaan hebt, kan je dat niet meer zomaar afzeggen en het kind achterlaten.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door anoniempje

Zegt de jongen die naar het midden is verschoven.

Dag meisje!

[Txiki]

Oorspronkelijk geplaatst door anoniempje

Nee, die zijn er niet. We leven in een maatschappij die is gevormd door de Verlichting, en waar vrije meningsuiting één van de basisbegrippen is.

Het gaat dan ook niet over het recht op vrije meningsuiting.

Laten we bovendien eens inbeelden dat ik hier mijn mening zou geven, er zouden rap flikken aan mijn deur staan.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door anoniempje

Nee, die zijn er niet. We leven in een maatschappij die is gevormd door de Verlichting, en waar vrije meningsuiting één van de basisbegrippen is.

Godsdienstsbeleving of vrije meningsuiting: wat zal het zijn?

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Ik ben het daar deels niet mee eens. Naast de bloedband is ouderschap (en zeker vaderschap) ook een daad: je "adopteert" - in de sociaal-emotionele zin - het kind als het jouwe. Eenmaal je dat gedaan hebt, kan je dat niet meer zomaar afzeggen en het kind achterlaten.

U heeft daar gelijk. Maar het stoort me wel dat in de media die Marianne niet wordt aangesproken op haar verantwoordelijkheid voor dat kind. Ze hebben beiden de verantwoordelijkheid, nietwaar? Maar nu klinkt het "ze laat een kind van 2 jaar achter". Maar ja... journalistiek...

[Zeno!]

Godsdienst.

Uitvinding van mensen, gebaseerd op één of ander sprookjesboek dat duizenden jaren geleden door een paar verhaaltjesvertellers is geschreven. Aan de hand van dat sprookjesboek (Bijbel, Koran, Assepoester, Roodkapje,...) gaan mensen dan aan andere mensen zeggen hoe ze moeten leven, wat mag en wat niet mag... Ik heb oprecht medelijden met gelovige mensen. Dat ze in iets geloven dat niet bestaat vind ik niet erg, het wordt pas een probleem als ze hiermee andere mensen gaan be- of veroordelen. Want zij mogen dat natuurlijk, zij zij moreel superieur want zij leven zoals het Grote Sprookjesboek zegt te moeten leven.

Ondertussen lopen de kerken leeg en is er in Vlaanderen dit jaar welgeteld één priesterwijding.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

U heeft daar gelijk. Maar het stoort me wel dat in de media die Marianne niet wordt aangesproken op haar verantwoordelijkheid voor dat kind. Ze hebben beiden de verantwoordelijkheid, nietwaar? Maar nu klinkt het "ze laat een kind van 2 jaar achter". Maar ja... journalistiek...

keskezjeteedie?

http://www.gva.be/nieuws/media-en-cu...uderschap.aspx

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

keskezjeteedie?

http://www.gva.be/nieuws/media-en-cu...uderschap.aspx

gegotnie-intfraansgonklappenee. Verder wel nota genomen van het artikel

[1207]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Ik ben het daar deels niet mee eens. Naast de bloedband is ouderschap (en zeker vaderschap) ook een daad: je "adopteert" - in de sociaal-emotionele zin - het kind als het jouwe. Eenmaal je dat gedaan hebt, kan je dat niet meer zomaar afzeggen en het kind achterlaten.

maar je hebt niet het biologisch ijzersterke moederinstinct en moederband.
die band waardoor moeders hun leven zouden geven voor hun kinderen.

een stiefdochter/zoon is nog altijd iets anders. Hoe je het uitlegt maakt niet uit maar in essentie is het niet haar eigen kind wat afstand nemen mogelijk maakt.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Het is mooi en het raakt.

Tegelijk is het troos-te-loos.

Niemand zou troosteloosheid mogen toelaten.

Yasmine had een kind van twee, én hopen vrienden (ik las De Morgen van gisteren).

Zo iemand zou niet mogen kunnen tot zelfmoord komen.

Ik weet verdomd goed dat iemand die echt in de onderwereld van zijn gevoelens verzeild geraakt, er niet over piekert om troost te gaan zoeken.

Toch breekt deze getuigenis van Thé Lau mijn hart:

Iedereen die iemand door zelfdoding verloren heeft, zal daar zo over denken, veronderstel ik. Had ik iets kunnen zeggen of doen om die persoon op andere gedachten te brengen? Had ik een verschil kunnen maken? Gelukkig zal dat in een aantal gevallen ook zo zijn, maar spijtig genoeg zal het in veel te veel gevallen gaan om iemand die elk gevoel voor perspectief en elke voeling met de realiteit compleet verloren heeft. Ik beschouw mezelf helemaal niet als een type om uit eigen beweging uit het leven te stappen, zelfs niet als iemand met neiging tot depressiviteit, maar ik zou niet durven zeggen wat ik zou doen onder invloed van totale wanhoop... Je zal me dan ook niet betrappen op oordelen als "moedig", dan wel "egoïstisch" met betrekking tot zelfdoding. Ik vind het alleen maar triest. Door en door triest dat iemand zo diep zit dat hij of zij niet meer kan zien dat het leven nog zoveel mooie dingen te bieden heeft...

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Iedereen die iemand door zelfdoding verloren heeft, zal daar zo over denken, veronderstel ik. Had ik iets kunnen zeggen of doen om die persoon op andere gedachten te brengen? Had ik een verschil kunnen maken? Gelukkig zal dat in een aantal gevallen ook zo zijn, maar spijtig genoeg zal het in veel te veel gevallen gaan om iemand die elk gevoel voor perspectief en elke voeling met de realiteit compleet verloren heeft. Ik beschouw mezelf helemaal niet als een type om uit eigen beweging uit het leven te stappen, zelfs niet als iemand met neiging tot depressiviteit, maar ik zou niet durven zeggen wat ik zou doen onder invloed van totale wanhoop... Je zal me dan ook niet betrappen op oordelen als "moedig", dan wel "egoïstisch" met betrekking tot zelfdoding. Ik vind het alleen maar triest. Door en door triest dat iemand zo diep zit dat hij of zij niet meer kan zien dat het leven nog zoveel mooie dingen te bieden heeft...

Raf, het wordt angstaanjagend want ik ben het weer met je eens. Alleen wil ik die term moedig plaatsen tegenover de term laf. En dan zeg ik eerder moedig. Want vele mensen kunnen het gewoonweg niet. Ze zijn bang. Geen bezwaar daar tegen en gelukkig maar. Maar die termen zijn niet toepasselijk op zelfmoord... het is niet laf of moedig. Het is wanhoop.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

En dan nog iets over die veelgeroemde "voorbeeldfunctie voor jonge holebi's".

Als het waar is dat Yasmine zo'n efficiënt voorbeeld was voor jonge holebi's die worstelen met hun identiteit en met de maatschappij, dan is haar zelfmoord toch wel een zware slag voor die jongeren.

Zeker en vast! Yasmine maakte nooit een geheim van haar homoseksualiteit, maar ze liep er ook niet mee te koop. Ze ging daar heel gewoon mee om, zoals het ook hoort.

Anderzijds is het natuurlijk ook zo dat ze geen zelfmoord pleegde omwille van haar geaardheid (iets waarop holebi-jongeren een verhoogd risico lopen), maar omwille van een stukgelopen relatie met haar partner.

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Hou aub de term "vader" en "moeder" voor de biologische ouders, en noem het adoptief/stief/foster/co- whatever moeder of vader voor degenen die wèl mee met de opvoeding bezig zijn maar geen biologische ouder zijn.

Vind je? Ik zou net pleiten voor het tegenovergestelde. Degenen waar het kind bij opgroeit zijn "vader"(s) en/of "moeder"(s). Maar om je ter wille te zijn (zo ben ik nou eenmaal) ben ik bereid om een toegeving te doen. Laten we de biologische ouders respectievelijk de "eitjesleverancier" en de "zaadjesleverancier" noemen. Dat houdt de zaken lekker overzichtelijk, vind je ook niet?

[Raf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Raf, het wordt angstaanjagend want ik ben het weer met je eens.

Daar mogen we geen gewoonte van maken hoor! Ik heb hier een reputatie hoog te houden!

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Alleen wil ik die term moedig plaatsen tegenover de term laf. En dan zeg ik eerder moedig. Want vele mensen kunnen het gewoonweg niet. Ze zijn bang. Geen bezwaar daar tegen en gelukkig maar. Maar die termen zijn niet toepasselijk op zelfmoord... het is niet laf of moedig. Het is wanhoop.

Precies.

[1207]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Vind je?

yep,
Waar circe het over heeft zijn evolutionaire principes
Een biologische moeder zal in principe door een muur gaan voor haar kinderen. op het irrationele af als het moet. voor haar kind zal een moeder toch doorgaan en doorzetten. moest Yasmine die kleine gebaard hebben dan zou die biologische moederband wel gespeeld hebben en de kans op een zelfmoord aanzienlijk verkleind hebben. dan had je nu wel kunnen spreken over "haar kind in de steek laten".

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Vind je? Ik zou net pleiten voor het tegenovergestelde. Degenen waar het kind bij opgroeit zijn "vader"(s) en/of "moeder"(s). Maar om je ter wille te zijn (zo ben ik nou eenmaal) ben ik bereid om een toegeving te doen. Laten we de biologische ouders respectievelijk de "eitjesleverancier" en de "zaadjesleverancier" noemen. Dat houdt de zaken lekker overzichtelijk, vind je ook niet?

je kan dan wel je best doen, het cynisme druipt er weeral af.

ik zou pleiten voor adoptief moeder/vader

Ook voor de kinderen is het noodzakelijk om te weten van wie ze effektief afstammen (hoe graag mensen zoals jij dit zouden willen negeren, zeker als het over homo-adoptie of lesbo-adoptie gaat) gezien de talloze adoptiekinderen die toch wel hun eigen roots zouden willen vinden.