Vraag aan de socialisten/communisten/stalinisten

[tomm]

ossaert

Het enige probleem was dat de staat voor jou bepaalde welke behoeften je had of welke idealen je kon hebben - hoe de appartementen eruit zagen, hoe je je diende te gedragen op het werk, waarover je kon of mocht praten, in welke vereniging je diende te zitten, hoe die cultuuractiviteiten eruit zagen, hoe je leefomgeving eruit zag, dat het aangeven van je ouders het hoogste ideaal was voor kinderen.

Nu overdrijf je wel wat. Het aangeven van ouders was geen courante praktijk voor zover ik weet, en werd zeker niet aangemoedigd door scholen. Ook hadden we weinig met KGB, etc. te zien, dat maakte geen deel uit van het dagelijkse leven. Misschien in de jaren '30 wel, dat waren dan ook heel andere tijden. De partij wel, maar veel mensen werden er lid van omdat ze dan vlugger een auto kregen of omdat het hun carrière zou bespoedigen. Er waren natuurlijk ook wel veel echt overtuigde communisten, maar niet voldoende, en daarom is het systeem volgens mij ingestort.
Overigens iedereen bepaalde zelf hoe hij z'n appartement inrichtte, en kritiek op de partij of de regering was heel normaal, en niet gevaarlijk. (nogmaals, in de Stalin-periode was dat natuurlijk anders, en in Noord-Korea ongetwijfeld ook). En niemand was verplicht om bij de pioniers te gaan, de meeste deden dat vrijwillig, zoals in België de scouts. Niemand was ook verplicht om muzikant, schaker, sporter, etc. te worden. Mensen die goed waren werden uitverkoren, maar je bepaalde nog altijd zelf of je het wilde of niet.

Het primaat van de staat, i.e. de partij, was allesomvattend en exclusief (de eerste stap in de ontwikkeling van het communisme) en het primaire kenmerk van vrijheid, de keuze je te binden, werd de bevolking ontzegd. Het leven zat bureaucratisch verzegeld.

Dat belet niet dat er een evolutie plaatsvond, mensen voorkeuren hadden, etc. die zich ook in de maatschappij als algemeen manifesteert. Dat zie je nu nog trouwens in landen als China en Cuba. Die landen veranderen ook, je ziet evouties, modernisaties, keuzes van de mensen, misschien wel meer dan in sommige "democratische" landen als Indië.

Dat is waar communisme (mee) om draaide, om die negatie van de mens als individu, met eigen verlangens en behoeften: die mens is niet het kruispunt van een aantal economische en sociale structuren waarin hij zich toevallig bevindt.

Die negatie bestaat net zo goed in het kapitalistische systeem, dat mensen ziet als consumenten, productiekrachten, afzetmarkt, etc.
Overigens belette het soviet systeem de indviduele ontwikkeling niet. De Sovjet-Unie bracht talloze intellectuelen voort, die dikwijls wel clashten met het systeem, maar het feit alleen dat het sovjet-systeem ze voortbracht, betekent ook dat het onderwijs niet gericht was op het creëren van gewillige arbeidsmachines. Natuurlijk werden mensn in een zekere richting geduwd, maar dat is in het Westen toch ook het geval? Afhankelijk van milieu, sociale klasse, etc. En de sovjets zijn er toch in geslaagd een zelfde standaard onderwijs te geven aan nomaden in Kyrgyzstan als aan kinderen van intellectuelen in Leningrad. Dat op zich vind ik al een grote verwezenlijking.

De arbeider maakt deel uit van de arbeidersklasse, heeft daarom die en die belangen, die en die behoeften, denkt daarom zus en zo, en moet zich dus zus en zo ontwikkelen. Enkel die klasse heeft overigens een uniek en exclusief recht op zelfrealisatie, of beter: op de realisatie van het ideaal dat hem toegedicht wordt. Deze essentialistische mensvisie is stuitend, even stuitend als de visie die hem louter tot een pion maakt in de realisatie van een abstracte ideale samenleving.

Laten we eerlijk zijn: als je beide ouders arbeiders zijn, is de kans heel groot dat je kinderen dat ook zullen zijn, er bestaat nog steeds zoiets als klassen, met gemeenschappelijke belangen. En inderdaad de communisten in de SU (niet in China bvb.) zagen de arbeiders als de motor van de maatschappij, en hun maatschappelijke en culturele ontwikkeling was de voornaamste taak van de partij. Zodoende maakten ze van elke arbeider ook een soort intellectueel, culturele en maatschappelijke ontwikkeling is een noodzaak om ook tot persoonlijke ontwikkeling te komenl. Natuurlijk is een mens meer dan arbeider alleen, maar je ziet in het Westen ook dat klassen, werk en het socioeconomische er nog steeds toe doen, dat is de basis van de maatschappij.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Dat zijn steeds marginale groepjes, ik heb het over de meerderheid van de bevolking.

Dat moet nog onderzocht worden. Ik denk niet dat er nog zoveel terugwillen naar dat moordregime waarbij enkel de Nomenklatura hyperrijk was, hun medewerkers vrij goed rondkwamen, en de rest van de bevolking, zeg maar 99%; helemaal niets had, in de rij moest staan voor lege winkels, en ook nog moest zwijgen want anders vlogen ze naar Siberië.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

geef mij de controle over het geld van een land en ik wil overal wonen.

Precies. Met geld is het altijd gemakkelijker dan zonder. Altijd, overal.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Dat moet nog onderzocht worden. Ik denk niet dat er nog zoveel terugwillen naar dat moordregime waarbij enkel de Nomenklatura hyperrijk was, hun medewerkers vrij goed rondkwamen, en de rest van de bevolking, zeg maar 99%; helemaal niets had, in de rij moest staan voor lege winkels, en ook nog moest zwijgen want anders vlogen ze naar Siberië.

bs. De levensstandaard is in Rusland gekelderd sinds de ontmanteling van de Sovjet-Unie. Dat zie je o.m. aan de gemiddelde levensverwachting en de verspreiding van tbc.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

bs. De levensstandaard is in Rusland gekelderd sinds de ontmanteling van de Sovjet-Unie. Dat zie je o.m. aan de gemiddelde levensverwachting en de verspreiding van tbc.

En wat bewijst dat?

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En wat bewijst dat?

Ik vroeg het me ook al af.

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Ik vroeg het me ook al af.

Dat jouw woordcombinatie, zoals gewoonlijk, onzin is.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En wat bewijst dat?

Dat de indifferentiecurve van de gemiddelde Rus tbc, drugs en een vroege dood verkiest boven gezondheid bvb. Alles is uiteraard enkel het gevolg van individuele keuzes en de vrijheid om die keuzes te nemen. Economische en politieke wijzigingen hebben daar uiteraard geen impact op.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Dat de indifferentiecurve

Ten eerste bestaat er niet zoiets als 'indifferentie' (op een wijze die relevant is voor economische wetenschap.) Ten tweede is een indifferentiecurve ook geen middel dat iets kan duidelijk maken, dus is het een irrelevant concept.

Dus ik heb geen idee waarom je dat in hemelsnaam aanhaalt.

Dus: wat bewijst uw 'feitje'?

Alles is uiteraard enkel het gevolg van individuele keuzes en de vrijheid om die keuzes te nemen. Van een economische en politieke ineenstorting is natuurlijk geen sprake.

Over welk nirvanaland heb jij het? Ik vroeg u om iets te bewijzen en je komt af met iets waarvan ik vermoed dat het een stroman is.

Moet ik daaruit afleiden dat je niets kán bewijzen?

[Flanelcondoom]

Hoe verklaart men dan de stijging van armoede, dronkenschap, druggebruik en ziektes? Complete stagnatie van de industrie, geen vooruitgang van het sociaal stelsel, ... ?

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ten eerste bestaat er niet zoiets als 'indifferentie' (op een wijze die relevant is voor economische wetenschap.) Ten tweede is een indifferentiecurve ook geen middel dat iets kan duidelijk maken, dus is het een irrelevant concept.

Dus ik heb geen idee waarom je dat in hemelsnaam aanhaalt.

Dus: wat bewijst uw 'feitje'?

Indifferentiecurven gebruikte ik hier als een middel om duidelijk te maken dat mensen afwegingen maken tussen verschillende doelstellingen. Dat zoiets enkel in nauwelijks te achterhalen formules kan geformuleerd worden lijkt me nagenoeg evident, maar dat bewijst het niet-bestaan van zo'n afwegingen natuurlijk niet. (Ik neem hier aan dat u het bestaan van die afwegingen/voorkeuren zelf niet in twijfel trekt.)

In ieder geval is je reactie compleet naast mijn punt: dat de 'vrijheid' die Rusland kreeg, en de 'dwang' die grotendeels werd afgeschaft, niet leidden tot meer welvaart en welzijn.

Over welk nirvanaland heb jij het? Ik vroeg u om iets te bewijzen en je komt af met iets waarvan ik vermoed dat het een stroman is.

Moet ik daaruit afleiden dat je niets kán bewijzen?

Over een nirvana dat massaal sociale zekerheden heeft geschrapt in naam van een vrije marktlogica, met een enorme verrijking voor sommigen tot gevolg. Hier werd een volk voorgelogen over de 'kansen' die ze zouden krijgen in een competitieve omgeving, terwijl de doorsnee Russische burger wellicht langs geen kanten de gevolgen van de aangekondigde maatregelen tijdig kon inzien om zijn opportuniteiten te grijpen. Vergelijk het met het beursgebeuren, waar enkel grote institutionele beleggers de tijd en moeite kunnen nemen om de meest complexe analyses uit te voeren teneinde hun beleggingen het best te laten renderen. Zij die dat niet kunnen, maken veel zwakkere analyses, fouten en uiteindelijk leiden ze meer verliezen.
Het boek van Klein bvb biedt op het gebeuren in Rusland al een mooie introductie, hoewel ik vermoed dat mensen die zelf nog achter het gordijn leefden (Flanelcondoom, Tomm,...) u daarover nog veel meer info zouden kunnen geven. Dat deden ze overigens ook al in andere draden.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

Indifferentiecurven gebruikte ik hier als een middel om duidelijk te maken dat mensen afwegingen maken tussen verschillende doelstellingen.

Dat is helemaal geen 'indifferentiecurve'. Een differentiecurve zegt exact dat: dat je indiffirerent bent. Maar hoe kan je nu 'indifferent' zijn als je het ene kiest en het andere opgeeft, wat een handeling is, wat bestudeerd wordt in economische wetenschap? Ergo: indifferentie is irrelevant. (Haha)

Dat zoiets enkel in nauwelijks te achterhalen formules kan geformuleerd worden lijkt me nagenoeg evident, maar dat bewijst het niet-bestaan van zo'n afwegingen natuurlijk niet. (Ik neem hier aan dat u het bestaan van die afwegingen/voorkeuren zelf niet in twijfel trekt.)

Natuurlijk niet; mensen kunnen twijfelen. Maar dat is niet hetzelfde als indifferent. Dát is een nutteloos concept.

In ieder geval is je reactie compleet naast mijn punt: dat de 'vrijheid' die Rusland kreeg, en de 'dwang' die grotendeels werd afgeschaft, niet leidden tot meer welvaart en welzijn.

Goh; 'k weet niet. Heb jij betrouwbare cijfers over de evolutie sinds 1991? Is dat alleen maar dalend, of is dat een soort van kronkel?

Vervolgens: het feit dat het geen unanieme verbetering is, betekent helemaal niet dat het huidige systeem niet comperatief beter zou kunnen zijn dan het vorige. (Het huidige systeem dat, overigens, nog steeds maar een rare vorm is van een gemengde economie, met een sterkere tendens naar een fascistische (in de economische betekenis van het woord) vorm.)

De reden is nogal eenvoudig: de rommel, veroorzaakt door het communisme, moet eerst opgeruimd worden. En dat is, natuurlijk, niet iets dat van de ene dag op de andere gebeurt. De homo Sovieticus en de complete misalloceerde kapitaalstructuur moeten eerst 'hersteld' worden. De USSR is gevallen omdat de problemen niet meer houdbaar waren; men kon niet blijven trachten het te 'fixen' (en het dus op lange termijn nog erger maken). Het is niet omdat de USSR is gevallen dat alle problemen zijn ontstaan: hoogstens zijn de problemen zich duidelijker beginnen manifesteren.

Over een nirvana dat massaal sociale zekerheden heeft geschrapt in naam van een vrije marktlogica, met een enorme verrijking voor sommigen tot gevolg.

Oh, maar waarom zijn die sociale zekerheden 'geschrapt' bij de overgang van de USSR naar het post-USSR systeem. (Omdat nu 'een vrije marktlogica' te noemen, is toch wel serieus dubieus te noemen, hoor. Laten we het houden op een gemengde economie, met vrije en (veel) minder vrije elementen.) De reden is, natuurlijk, niet uit een of andere doctrinaire overweging: de reden was omdat het niet meer houdbaar was. Daarom is de transitie ingezet - met natuurlijk behoud van macht & rijkdom voor zij die de macht hadden. Dat alleen al zou een belletje moeten doen rinkelen dat het daar niet de vrije markt is die jij daar percipieert.

Hier werd een volk voorgelogen over de 'kansen' die ze zouden krijgen in een competitieve omgeving, terwijl de doorsnee Russische burger wellicht langs geen kanten de gevolgen van de aangekondigde maatregelen tijdig kon inzien om zijn opportuniteiten te grijpen.

Ik heb geen idee of Rusland gecategoriseerd staat als een 'snelle' of een 'trage' transitie, maar de landen die snel de overschakeling hebben gemaakt, deden het wel comperatief beter in een recente onderzoek. Dat is ook eenvoudig: hoe trager de transitie, hoe meer lobbygroepen er aan het werk kunnen zijn, hoe corrupter de transitie verloopt en hoe meer de belangen bestendigd blijven. En naast de snelheid, is natuurlijk ook de methode van belang.

In ieder geval: het is bekend dat de transitie van alle landen redelijk corrupt verliep. Gasprom als meest voorname voorbeeld.

Het boek van Klein bvb biedt op het gebeuren in Rusland al een mooie introductie, hoewel ik vermoed dat mensen die zelf nog achter het gordijn leefden (Flanelcondoom, Tomm,...) u daarover nog veel meer info zouden kunnen geven. Dat deden ze overigens ook al in andere draden.

Feiten verzamelen is niet hetzelfde als zaken bewijzen. Zij snapt de meest essentiele les van haar onderzoek niet: het feit dat counterfactuals belangrijk zijn, i.e. 'wat zou er gebeurt zijn, indien x niet gebeurd was'. Alleen als je kan bewijzen dat het minder erg was geweest, kan je je claim maken. Maar dat kan en doet ze niet.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Hoe verklaart men dan de stijging van armoede, dronkenschap, druggebruik en ziektes? Complete stagnatie van de industrie, geen vooruitgang van het sociaal stelsel, ... ?

Ik vroeg me af of je jouw frekwente domme vragen ook van achter naar voren zou kunnen opschrijven...

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Dat is helemaal geen 'indifferentiecurve'. Een differentiecurve zegt exact dat: dat je indiffirerent bent. Maar hoe kan je nu 'indifferent' zijn als je het ene kiest en het andere opgeeft, wat een handeling is, wat bestudeerd wordt in economische wetenschap? Ergo: indifferentie is irrelevant. (Haha)

Ik dacht dat je creatiever zou zijn. Men neme een vlak R*R, met de x-waarde voor elk punt de gezondheid van een persoon, en met de y-waarde de hoeveel tbc, alcohol of heroïne in een menselijk lichaam.

De nutsfunctie van een tbc-patiënt (wiens tbc het gevolg is van zijn vrije keuze), valt dan samen met de Y-as. Elke indifferentiecurve is dan een horizontale rechte (of desnoods een licht dalende horizontale rechte). Maak tbc goedkoper dan gezondheid, en je krijgt rationele individuen die systematisch tbc verkiezen boven gezondheid.

Uitbreiding naar velden met meer dimensies kan je makkelijk algebraïsch uitwerken.

Natuurlijk niet; mensen kunnen twijfelen. Maar dat is niet hetzelfde als indifferent. Dát is een nutteloos concept.

Is er dan een goede reden om die twijfel niet te vertalen naar een probabilistische verdeling? Het maakt het schatten van de waarden idd wat complexer, zeker indien de feitelijke indifferentiecurve in je meting eveneens wijzigt. Voor de nodige technieken voor gaussiaanse verdelingen (zowel binnen de financiële wiskunde als binnen de fysica) verwijs ik je door naar de Browning geometric motion. Wat doorklikken op termen als Black-Scholes, en je krijgt een idee van het plaatje.

Goh; 'k weet niet. Heb jij betrouwbare cijfers over de evolutie sinds 1991? Is dat alleen maar dalend, of is dat een soort van kronkel?

Kronkels zijn hier van generlei waarde, tenzij je natuurlijk zou kunnen aantonen dat er nieuwe significante evenwichtspunten zijn sinds 1991. Waar het in deze discussie om gaat is de evolutie sinds 1991. Kleine heropflakkeringen blijven vooralsnog klein.

Zie ook verder: een model toepassen op data terwijl het model geenszins de waargenomen realiteit kan verklaren is eerder pretentieus. Zeker wanneer het model in haar gebruikte verwoording ronduit simplistisch is. De keuze voor continue wijzigingen ipv een incrementele benadering is een voorbeeld van zo'n simplisme: een brand kan veel welvaart plots vernietigen, dat gaat niet op een continue wijze waarbij je op elk moment eventjes kan ingrijpen.

Vervolgens: het feit dat het geen unanieme verbetering is, betekent helemaal niet dat het huidige systeem comperatief beter is dan het vorige. (Het huidige systeem dat, overigens, nog steeds maar een rare vorm is van een gemengde economie, met een sterkere tendens naar een fascistische (in de economische betekenis van het woord) vorm.)

De reden is nogal eenvoudig: de rommel, veroorzaakt door het communisme, moet eerst opgeruimd worden. En dat is, natuurlijk, niet iets dat van de ene dag op de andere gebeurt. De homo Sovieticus en de complete misalloceerde kapitaalstructuur moeten eerst 'hersteld' worden. De USSR is gevallen omdat de problemen niet meer houdbaar waren; men kon niet blijven trachten het te 'fixen' (en het dus op lange termijn nog erger maken). Het is niet omdat de USSR is gevallen dat alle problemen zijn ontstaan.

De idee dat een vrije marktlogica leidt tot meer welvaart zit fout. Zo'n logica leidt hoogstens tot een maximalisatie van de welvaart van hen die deelnemen aan het consumptie en productieproces. Consumenten en producenten die zich op een grafiek aan de rechterkant van de prijs bevinden, vallen buiten de boot. Indien je op een brede waaier van grafiekjes aan de rechterkant van die prijs valt, heb je binnen een marktlogica gewoon pech.

Oh, maar waarom zijn die sociale zekerheden 'geschrapt' bij de overgang van de USSR naar het post-USSR systeem. (Omdat nu 'een vrije marktlogica' te noemen, is toch wel serieus dubieus te noemen, hoor. Laten we het houden op een gemengde economie, met vrije en (veel) minder vrije elementen.) De reden is, natuurlijk, niet uit een of andere doctrinaire overweging: de reden was omdat het niet meer houdbaar was. Daarom is de transitie ingezet - met natuurlijk behoud van macht & rijkdom voor zij die de macht hadden. Dat alleen al zou een belletje moeten doen rinkelen dat het daar niet de vrije markt is die jij daar percipieert.

Er waren natuurlijk ook geen internationale instanties die eisen oplegden? Het IMF en/of de Wereldbank bvb? Of de VS die haar stem in die organisaties verhief? Lijkt me nochtans eerder doctrinair.

Ik heb geen idee of Rusland gecategoriseerd staat als een 'snelle' of een 'trage' transitie, maar de landen die snel de overschakeling hebben gemaakt, deden het wel comperatief beter in een recente onderzoek. Dat is ook eenvoudig: hoe trager de transitie, hoe meer lobbygroepen er aan het werk kunnen zijn, hoe corrupter de transitie verloopt en hoe meer de belangen bestendigd blijven. En naast de snelheid, is natuurlijk ook de methode van belang.

In ieder geval: het is bekend dat de transitie van alle landen redelijk corrupt verliep. Gasprom als meest voorname voorbeeld.

De maatregelen werden bijzonder snel doorgevoerd, en niet alleen in Rusland. Dat die transitie zo traag verloopt, ligt dan ook niet aan de gevolgde koers. Dat lijkt een eigenschap te zijn van het model zelf (aangezien je post impliceert dat de transitie van alle landen corrupt dus traag verliep). Ik stel dan ook dat het model niet geheel op haar poten staat. M.i. is het ook een slecht idee om met een model waarmee je de werkelijkheid geeneens kan verklaren, de toekomst te gaan voorspellen.

Samengevat: we weten niet of een communistisch land niet dezelfde welvaart zou kunnen bereiken (indien wel, dan is de transitie overbodig), of het transitiepad naar dat nieuwe vrije-marktevenwicht de kostprijs wel waard is (de huidige feiten pleitten hiertegen), en of dat nieuwe evenwicht überhaupt wel hetzelfde welvaartsniveau kan bereiken als een communistisch evenwicht.

Feiten verzamelen is niet hetzelfde als zaken bewijzen. Zij snapt de meest essentiele les van haar onderzoek niet: het feit dat counterfactuals belangrijk zijn, i.e. 'wat zou er gebeurt zijn, indien x niet gebeurd was'. Alleen als je kan bewijzen dat het minder erg was geweest, kan je je claim maken. Maar dat kan en doet ze niet.

Een zwakke repliek. Nagenoeg niemand kan een what-if scenario bewijzen. Wanneer niemand de gekozen koers kan bewijzen (bewijs eens dat Rusland zonder vrije markten slechter af zou zijn), dan is elke twijfel voor u overbodig?

Daarnaast had ik niet de indruk dat Klein geen verstand zou hebben van economie. Haar boeken staan idd niet bol van de grafieken en de theoretische modellen waardoor leken overdonderd worden, maar ze geeft de essentie van haar betoog wel op een bevattelijke manier weer (itt haar neoliberale collega's, die dwepen met voor velen onbegrijpelijke wiskundige modellen). Het voordeel van zo'n populariserend betoog is dat het debat omtrent economische hervormingen gedemocratiseerd wordt. Daar ik geloof in de kracht van de redelijkheid, meen ik dat zo'n democratisering wenselijk is.

[Flanelcondoom]

Een zwakke repliek. Nagenoeg niemand kan een what-if scenario bewijzen.

Meer zelfs: zulke discussies zijn niet "toegelaten". Maar onze "waarvoor-heb-ik-wiskunde-nodig-als-ik-wijsbegeerte-studeer" libertarische trol heeft nog nooit van niet-lineaire systeemdynamica gehoord.

[Andy]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Meer zelfs: zulke discussies zijn niet "toegelaten". Maar onze "waarvoor-heb-ik-wiskunde-nodig-als-ik-wijsbegeerte-studeer" libertarische trol heeft nog nooit van niet-lineaire systeemdynamica gehoord.

lol

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

lol

Zei hij nochtans eens letterlijk.

[Andy]

'k Heb de bewuste uitspraak gevonden:

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Ik zie niet in waarom ik limieten zou moeten kennen voor een cursus wijsbegeerte, hoor.

Deze uitspraak (uit diezelfde draad) is anders ook wel leuk. Adrian beweert hier dat je na negen jaar een analyse mag maken van een transitiepad. (Behalve dan blijkbaar wanneer de analyse niet echt in het voordeel van de vrije markt uitvalt, zoals die van de casus Rusland.)

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Het is nu 2009; de hernationalisering is van 2000. 9 jaar is toch al een redelijke beoordelingsgrens - zeker als je het vergelijkt met hoe lang de markt (aleja, de markt: het privaat monopolie dat nog wat akkefietjes van de staat moest financieren enzo) gekregen heeft.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Andy

'k Heb de bewuste uitspraak gevonden:


Deze uitspraak (uit diezelfde draad) is anders ook wel leuk. Adrian beweert hier dat je na negen jaar een analyse mag maken van een transitiepad. (Behalve dan blijkbaar wanneer de analyse niet echt in het voordeel van de vrije markt uitvalt, zoals die van de casus Rusland.)

Appelen/peren, jongen.
Een gehele economie vergelijken met 1 bedrijf. Komaan, he.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

Meer zelfs: zulke discussies zijn niet "toegelaten".

Waarom zouden die niet toegelaten zijn?

Maar onze "waarvoor-heb-ik-wiskunde-nodig-als-ik-wijsbegeerte-studeer" libertarische trol heeft nog nooit van niet-lineaire systeemdynamica gehoord.

Irrelevant voor deze onderwerpen.