Vernederlandsing

[Ernst Niessen]

Toen de Vlamingen in de jaren zeventig bereid waren enige voordelen van hun meerderheid op landelijk niveau op te geven ten gunste van een paritair bestuur in Brussel, werd er een nieuwe ontwikkeling in gang gezet. Dankzij het beginsel van evenredigheid kregen Vlaamse Brusselaars ondanks hun minderheidspositie bijvoorbeeld recht op de helft van de hoge ambtelijke functies. Daarnaast werd de afkalving van het Nederlandstalige onderwijs een halt toegeroepen. Sinds het begin van de jaren tachtig stijgt de populatie van de Nederlandse scholen aanhoudend, terwijl door de dalende geboortecijfers het onderwijs in heel België steeds minder leerlingen telt. Nederlandse scholen trekken ook steeds meer kinderen uit tweetalige, zelfs volledig Franstalige gezinnen.

Brussel wordt opnieuw meer en meer Nederlandstalig, maar nu met Algemeen Nederlands als voertaal en niet het oorspronkelijke Brussels-Brabantse dialect. Vlaamse Brusselaars willen zich meer dan de overige Vlamingen van uitsluitend de Nederlandse standaardtaal bedienen. De economische bloei van Vlaanderen heeft het prestige van het Nederlands vergroot, een statusverhoging die door de op Brussel van toepassing gemaakte taalwetten ten volle kon worden uitgebuit. De Franstalige Brusselaars, vooral de economisch en sociaal bevoorrechten, beseffen dat de belangrijkste en best betaalde banen, vooral in Brussel, voortaan slechts aan tweetaligen zijn voorbehouden; zij zullen dus Nederlands moeten leren. En er wordt Nederlands geleerd. Niet alleen op scholen, maar ook op instituten voor volwassenonderwijs, waar de Nederlandse klassen uit hun voegen barsten. Het ligt zelfs in de lijn der verwachting dat veel Franstaligen zich in de toekomst zo sterk op de Nederlandstalige bevolkingsgroep richten dat zij daarin geleidelijk en gedeeltelijk zullen opgaan.

Door de grondwetswijziging van 1993 hield per 1 januari 1995 de provincie Brabant, waarvan Brussel de hoofdstad was, op te bestaan en werd vervangen door de provincie Vlaams-Brabant (hoofdstad Leuven) en de provincie Waals-Brabant. De provinciale bevoegdheden over de negentien gemeenten werden aan het Hoofdstedelijk Gewest Brussel (BHG) overgedragen. Dat Wallonië Namen (Namur) tot hoofdstad heeft gekozen, is slechts een van de vele tekenen van de groeiende desinteresse van de Walen voor het tweetalige Brussel, inclusief de Franstalige Brusselaars van wier belangen Wallonië zich meer en meer distantieert, maar vooral immigranten uit het Middellandse-Zeegebied, die met elkaar maar liefst een kwart van de bevolking vormen, oefenen op de vernederlandsing een merkwaardige invloed uit. Voor buitenlandse werknemers, vooral Afrikanen, is het Frans de belangrijkste taal. Dat allochtonen Frans spreken en hun kinderen naar Franstalige scholen sturen, heeft het aanzien van die taal niet bevorderd. Integendeel. De verbreking van het klassieke patroon (Frans als elitetaal, Nederlands als taal voor de laagste klasse) werkt in het voordeel van het Nederlands; de Brusselaar die zowel het Frans als het Algemeen Nederlands goed beheerst, geniet prestige. En er zijn zelfs Franstalige ouders die hun kinderen op een Nederlandstalige school doen uit angst dat door de migrantenkinderen het niveau van het Franstalig onderwijs daalt. De taalstrijd heeft een front erbij gekregen.

[Shadowke]

mooi verwoord beste Ernst

[Ernst Niessen]

Dank je, Shadowke!

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Toen de Vlamingen in de jaren zeventig bereid waren enige voordelen van hun meerderheid op landelijk niveau op te geven ten gunste van een paritair bestuur in Brussel, werd er een nieuwe ontwikkeling in gang gezet. Dankzij het beginsel van evenredigheid kregen Vlaamse Brusselaars ondanks hun minderheidspositie bijvoorbeeld recht op de helft van de hoge ambtelijke functies. Daarnaast werd de afkalving van het Nederlandstalige onderwijs een halt toegeroepen. Sinds het begin van de jaren tachtig stijgt de populatie van de Nederlandse scholen aanhoudend, terwijl door de dalende geboortecijfers het onderwijs in heel België steeds minder leerlingen telt. Nederlandse scholen trekken ook steeds meer kinderen uit tweetalige, zelfs volledig Franstalige gezinnen.

Brussel wordt opnieuw meer en meer Nederlandstalig, maar nu met Algemeen Nederlands als voertaal en niet het oorspronkelijke Brussels-Brabantse dialect. Vlaamse Brusselaars willen zich meer dan de overige Vlamingen van uitsluitend de Nederlandse standaardtaal bedienen. De economische bloei van Vlaanderen heeft het prestige van het Nederlands vergroot, een statusverhoging die door de op Brussel van toepassing gemaakte taalwetten ten volle kon worden uitgebuit. De Franstalige Brusselaars, vooral de economisch en sociaal bevoorrechten, beseffen dat de belangrijkste en best betaalde banen, vooral in Brussel, voortaan slechts aan tweetaligen zijn voorbehouden; zij zullen dus Nederlands moeten leren. En er wordt Nederlands geleerd. Niet alleen op scholen, maar ook op instituten voor volwassenonderwijs, waar de Nederlandse klassen uit hun voegen barsten. Het ligt zelfs in de lijn der verwachting dat veel Franstaligen zich in de toekomst zo sterk op de Nederlandstalige bevolkingsgroep richten dat zij daarin geleidelijk en gedeeltelijk zullen opgaan.

Door de grondwetswijziging van 1993 hield per 1 januari 1995 de provincie Brabant, waarvan Brussel de hoofdstad was, op te bestaan en werd vervangen door de provincie Vlaams-Brabant (hoofdstad Leuven) en de provincie Waals-Brabant. De provinciale bevoegdheden over de negentien gemeenten werden aan het Hoofdstedelijk Gewest Brussel (BHG) overgedragen. Dat Wallonië Namen (Namur) tot hoofdstad heeft gekozen, is slechts een van de vele tekenen van de groeiende desinteresse van de Walen voor het tweetalige Brussel, inclusief de Franstalige Brusselaars van wier belangen Wallonië zich meer en meer distantieert, maar vooral immigranten uit het Middellandse-Zeegebied, die met elkaar maar liefst een kwart van de bevolking vormen, oefenen op de vernederlandsing een merkwaardige invloed uit. Voor buitenlandse werknemers, vooral Afrikanen, is het Frans de belangrijkste taal. Dat allochtonen Frans spreken en hun kinderen naar Franstalige scholen sturen, heeft het aanzien van die taal niet bevorderd. Integendeel. De verbreking van het klassieke patroon (Frans als elitetaal, Nederlands als taal voor de laagste klasse) werkt in het voordeel van het Nederlands; de Brusselaar die zowel het Frans als het Algemeen Nederlands goed beheerst, geniet prestige. En er zijn zelfs Franstalige ouders die hun kinderen op een Nederlandstalige school doen uit angst dat door de migrantenkinderen het niveau van het Franstalig onderwijs daalt. De taalstrijd heeft een front erbij gekregen.

???

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Dank je, Shadowke!

Ik struin het internet af op zoek naar cijfers die dit onderbouwen, en die zijn er inderdaad wel te vinden. Maar als jullie nog iets hebben, dan graag.

De economische kracht van het Nederlands is momenteel niet te onderschatten. Het beste zou zijn als Vlaanderen ook de culturele kracht van het Nederlands weet in te schakelen.
Ook kan in het algemeen het taalzelfvertrouwen van Nederlandstaligen waar dan ook, worden verbeterd.

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door system

???

Nederlandskundig zou juister uitgedrukt zijn uiteraard.

[Shadowke]

dat zal ook nodig zijn om vlaanderen en nederland te integreren in een staatkundig geheel.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

dat zal ook nodig zijn om vlaanderen en nederland te integreren in een staatkundig geheel.

U weet toch dat de Activisten reeds in 1917 onafhankelijkheid van Vlaanderen hebben uitgeroepen. In de Alhambra in Brussel (nu verdwenen). De Raad van Vlaanderen had (in het geheim) even voordien, op 22 december 1917, zo besloten. En dat werd dus nog eens publiekelijk overgedaan in de Alhambra schouwburg op 20 januari 1918. Onder het waakzaam oog van de Duitsers toen weliswaar. Het werd een fiasco. De Duitsers noteerden evenwel vlijtig en ik citeer:"Das flämische Theater marschiert in der grossgermanische Zukunft hinein, un das flämische Volk marschiert in hellen Scharen mit".

Toen reeds, in 1917, konden Vlaams-nationalisten al niet zonder de Duitsers.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door system

U weet toch dat de Activisten reeds in 1917 onafhankelijkheid van Vlaanderen hebben uitgeroepen. In de Alhambra in Brussel (nu verdwenen). De Raad van Vlaanderen had (in het geheim) even voordien, op 22 december 1917, aldus besloten. En dat werd dus nog eens publiekelijk overgedaan in de Alhambra schouwburg op 20 januari 1918. Onder het waakzaam oog van de Duitsers toen. Het werd een fiasco. De Duitsers noteerden evenwel vlijtig en ik citeer:"Das flämische Theater marschiert in der grossgermanische Zukunft hinein, un das flämische Volk marschiert in hellen Scharen mit".

Toen reeds, in 1917, konden Vlaams-nationalisten al niet zonder de Duitsers.

altijd maar de duitsers erbij halen hé
das nog zoiets dat belgicisten altijd zeggen.
sorry, maar dat lukt niet meer. België heeft afgedaan.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

altijd maar de duitsers erbij halen hé
das nog zoiets dat belgicisten altijd zeggen.
sorry, maar dat lukt niet meer. België heeft afgedaan.

U zit altijd te zaniken over onafhankelijkheid. Maar die is er al. Die werd reeds in 1917 geproclameerd door de Raad van Vlaanderen. Alleen, niemand luisterde ernaar. En diezelfde Raad van Vlaanderen zat op het laatste dan maar in Maastricht te vergaderen. Op de loop. En zo luisteren ook maar weinig mensen naar uw ijdel gepraat over een grootnederland.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door system

U zit altijd te zaniken over onafhankelijkheid. Maar die is er al. Die werd reeds in 1917 geproclameerd door de Raad van Vlaanderen. Alleen, niemand luisterde ernaar. En diezelfde Raad van Vlaanderen zat op het laatste dan ook maar in Maastricht te vergaderen. Op de loop.

das in 1917, we leven nu in 2009.
92 jaar later.

en sinds 2007 begint het besef voor Vlaamse onafhankelijkheid sterk te groeien onder de bevolking omdat toen werd bewezen dat den Belziek niet meer werkt.

[Ernst Niessen]

Nu reeds 15 jaar is er, in het Nederlandstalig onderwijs te Brussel, een merkwaardige evolutie aan de gang. In het kleuter- en lager onderwijs neemt het aantal leerlingen bestendig toe, niet alleen in absolute cijfers maar ook in verhouding tot het Franstalig basisonderwijs. In het schooljaar '95-'96 telde het Nederlandstalig kleuteronderwijs ongeveer 10.000 leerlingen, een aangroei van 3.267 sinds het schooljaar '79-'80. Het Nederlandstalig kleuteronderwijs groeide, tussen 1980 en 1995, van index 100 tot index 172,5 terwijl het Franstalig kleuteronderwijs stagneerde. Voor het Nederlandstalig lager onderwijs bedroeg de evolutie-index, voor dezelfde periode, 114,4 terwijl het Franstalig onderwijs achteruitboerde, van index 100 tot index 90. Het aandeel van het Nederlandstalig kleuteronderwijs, in het totaal van de Brusselse kleuterschoolbevolking, steeg van 12% tot 18%; dat van het lager onderwijs van 10% tot 14%.Maar terzelfdertijd stelde men, in het gehele Nederlandstalige basisonderwijs, een bestendige proportionele daling vast van het aantal kinderen uit homogeen-Nederlandstalige gezinnen, en een bestendige aangroei van het aantal kinderen uit drie andere groepen: de taalgemengde gezinnen (één van de ouders is Nederlandstalig), de homogeen-Franstalige gezinnen (beide ouders Franstalig) en de allochtonen- of migrantengezinnen (de huistaal is Arabisch, Turks, Pools, Servo-Kroatisch, enz.). In het kleuteronderwijs daalde het proportioneel aandeel van de kinderen uit homogeen-Nederlandstalige gezinnen, tussen 1980 en 1995, van 71,9% tot 28,7%; in het lager onderwijs van 85,9% tot 35,4%.

In het secundair onderwijs dan, is er een globale daling van het leerlingenaantal in geheel de Brusselse agglomeratie. En die daling is sterker voor het Nederlandstalig secundair onderwijs (van index 100 tot index 91,5 tussen 1990 en 1995) dan voor het Franstalig secundair onderwijs (van index 100 tot index 96,4). Ook in het Nederlandstalig secundair onderwijs groeit de taalheterogeniteit voortdurend.

[Eberhard Leclerc]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Toen de Vlamingen in de jaren zeventig bereid waren enige voordelen van hun meerderheid op landelijk niveau op te geven ten gunste van een paritair bestuur in Brussel, werd er een nieuwe ontwikkeling in gang gezet. Dankzij het beginsel van evenredigheid kregen Vlaamse Brusselaars ondanks hun minderheidspositie bijvoorbeeld recht op de helft van de hoge ambtelijke functies. Daarnaast werd de afkalving van het Nederlandstalige onderwijs een halt toegeroepen. Sinds het begin van de jaren tachtig stijgt de populatie van de Nederlandse scholen aanhoudend, terwijl door de 1)dalende geboortecijfers het onderwijs in heel België steeds minder leerlingen telt. Nederlandse scholen trekken ook steeds meer kinderen uit tweetalige, zelfs volledig Franstalige gezinnen.

Brussel wordt opnieuw meer en meer Nederlandstalig, maar nu met Algemeen Nederlands als voertaal en niet het oorspronkelijke Brussels-Brabantse dialect. Vlaamse Brusselaars willen zich meer dan de overige Vlamingen van uitsluitend de Nederlandse standaardtaal bedienen. De economische bloei van Vlaanderen heeft het prestige van het Nederlands vergroot, een statusverhoging die door de op Brussel van toepassing gemaakte taalwetten ten volle kon worden uitgebuit. De Franstalige Brusselaars, vooral de economisch en sociaal bevoorrechten, beseffen dat de belangrijkste en best betaalde banen, vooral in Brussel, voortaan slechts aan tweetaligen zijn voorbehouden; zij zullen dus Nederlands moeten leren. En er wordt Nederlands geleerd. Niet alleen op scholen, maar ook op instituten voor volwassenonderwijs, waar de Nederlandse klassen uit hun voegen barsten. Het ligt zelfs in de lijn der verwachting dat veel Franstaligen zich in de toekomst zo sterk op de Nederlandstalige bevolkingsgroep richten dat zij daarin geleidelijk en gedeeltelijk zullen opgaan.

Door de grondwetswijziging van 1993 hield per 1 januari 1995 de provincie Brabant, waarvan Brussel de hoofdstad was, op te bestaan en werd vervangen door de provincie Vlaams-Brabant (hoofdstad Leuven) en de provincie Waals-Brabant. De provinciale bevoegdheden over de negentien gemeenten werden aan het Hoofdstedelijk Gewest Brussel (BHG) overgedragen. Dat Wallonië Namen (Namur) tot hoofdstad heeft gekozen, is slechts een van de vele tekenen van de groeiende desinteresse van de Walen voor het tweetalige Brussel, inclusief de Franstalige Brusselaars van wier belangen Wallonië zich meer en meer distantieert, maar vooral immigranten uit het Middellandse-Zeegebied, die met elkaar maar liefst een kwart van de bevolking vormen, oefenen op de vernederlandsing een merkwaardige invloed uit. Voor buitenlandse werknemers, vooral Afrikanen, is het Frans de belangrijkste taal. Dat 2)allochtonen Frans spreken en hun kinderen naar Franstalige scholen sturen, heeft het aanzien van die taal niet bevorderd. Integendeel. De verbreking van het klassieke patroon (Frans als elitetaal, Nederlands als taal voor de laagste klasse) werkt in het voordeel van het Nederlands; de Brusselaar die zowel het Frans als het Algemeen Nederlands goed beheerst, geniet prestige. En er zijn zelfs Franstalige ouders die hun kinderen op een Nederlandstalige school doen uit 3)angst dat door de migrantenkinderen het niveau van het Franstalig onderwijs daalt. De taalstrijd heeft een front erbij gekregen.

Toch even een aantal feiten corrigeren:

1) De geboortencijfers stijgen alweer een aantal jaren.

2) Vele migrantenouders sturen hun kinderen ook naar de NL school. Zij zijn niet zozeer Franstalig alswel anderstalig.

3) Voor een Noord Nederlander altijd lastig maar: In Brussel zijn de migranten die in het Zuiden en Oosten van de stad wonen juist de mensen met het geld (en vaak zeer hoog opgeleid).
Waar in Nederland (en Vlaanderen) de meeste migranten "arm" en "zwart" zijn.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

Nu reeds 15 jaar is er, in het Nederlandstalig onderwijs te Brussel, een merkwaardige evolutie aan de gang. In het kleuter- en lager onderwijs neemt het aantal leerlingen bestendig toe, niet alleen in absolute cijfers maar ook in verhouding tot het Franstalig basisonderwijs. In het schooljaar '95-'96 telde het Nederlandstalig kleuteronderwijs ongeveer 10.000 leerlingen, een aangroei van 3.267 sinds het schooljaar '79-'80. Het Nederlandstalig kleuteronderwijs groeide, tussen 1980 en 1995, van index 100 tot index 172,5 terwijl het Franstalig kleuteronderwijs stagneerde. Voor het Nederlandstalig lager onderwijs bedroeg de evolutie-index, voor dezelfde periode, 114,4 terwijl het Franstalig onderwijs achteruitboerde, van index 100 tot index 90. Het aandeel van het Nederlandstalig kleuteronderwijs, in het totaal van de Brusselse kleuterschoolbevolking, steeg van 12% tot 18%; dat van het lager onderwijs van 10% tot 14%.Maar terzelfdertijd stelde men, in het gehele Nederlandstalige basisonderwijs, een bestendige proportionele daling vast van het aantal kinderen uit homogeen-Nederlandstalige gezinnen, en een bestendige aangroei van het aantal kinderen uit drie andere groepen: de taalgemengde gezinnen (één van de ouders is Nederlandstalig), de homogeen-Franstalige gezinnen (beide ouders Franstalig) en de allochtonen- of migrantengezinnen (de huistaal is Arabisch, Turks, Pools, Servo-Kroatisch, enz.). In het kleuteronderwijs daalde het proportioneel aandeel van de kinderen uit homogeen-Nederlandstalige gezinnen, tussen 1980 en 1995, van 71,9% tot 28,7%; in het lager onderwijs van 85,9% tot 35,4%.

In het secundair onderwijs dan, is er een globale daling van het leerlingenaantal in geheel de Brusselse agglomeratie. En die daling is sterker voor het Nederlandstalig secundair onderwijs (van index 100 tot index 91,5 tussen 1990 en 1995) dan voor het Franstalig secundair onderwijs (van index 100 tot index 96,4). Ook in het Nederlandstalig secundair onderwijs groeit de taalheterogeniteit voortdurend.

Ja, dat mag wel wezen. En ik hoop dat u gelijk heeft. Het zou een zeer goede zaak zijn voor de Vlamingen in Brussel. Maar ik heb zo het gevoelen dat het aantal 'rasechte' Vlamingen zelf in Brussel (dus niet zozeer de nederlandskundigen) aan het afnemen is. En dat zou zeer spijtig zijn.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Ja, dat mag wel wezen. En ik hoop dat u gelijk heeft. Het zou een zeer goede zaak zijn voor de Vlamingen in Brussel. Maar ik heb zo het gevoelen dat het aantal 'rasechte' Vlamingen zelf in Brussel (dus niet zozeer de nederlandskundigen) aan het afnemen is. En dat zou zeer spijtig zijn.

en dan?

[Ernst Niessen]

Oorspronkelijk geplaatst door Eberhard Leclerc

Toch even een aantal feiten corrigeren:

1) De geboortencijfers stijgen alweer en aantal jaren.

2) Vele migrantenouders sturen hun kinderen ook naar de NL school. Zij zijn niet zozeer Franstalig alswel anderstalig.

3) Voor een Noord Nederlander altijd lastig maar: In Brussel zijn de migranten die in het Zuiden en Oosten van de stad wonen juist de mensen met het geld (en vaak zeer hoog opgeleid).
Waar in Nederland (en Vlaanderen) de meeste migranten "arm" en "zwart" zijn.

Bedankt voor deze constructieve bijdrage, Erberhard Leclerc. Het is met mijn documentatie als Noord-Nederlander inderdaad moeilijk om een actueel zicht te houden op Brussel. Maar goed. Ik stel dus vast dat er wel degelijk sprake is van vernederlandsing van Brussel. Het toont aan dat Brussel voor het Nederlandse taalgebied allerminst als verloren beschouwd mag worden. Integendeel!

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

en dan?

En dan? Dus het feit dat er geen Vlamingen meer wonen in Brussel binnen afzienbare tijd, deert u niet. Goed om te weten.

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door system

En dan? Dus het feit dat er geen Vlamingen meer wonen in Brussel binnen afzienbare tijd, deert u niet. Goed om te weten.

je zegt zelf 'rasechte Vlamingen' ...
ik denk trouwens dat je die in brussel niet meer vindt.

[Ernst Niessen]

Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke

je zegt zelf 'rasechte Vlamingen' ...

"Rasechte Zuid-Nederlanders" ...

[Shadowke]

Oorspronkelijk geplaatst door Ernst Niessen

"Rasechte Zuid-Nederlanders" ...

hehe