Dringend verzoek: poëzie aub - Pagina 2

PollyCorrect · 8 november 2007, 14:09

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Derk de Tweede

Geheelonthouders hebben gelijk
Alleen de drinkers weten waarom (Jack Brel in een interview)

Mooi gezegd, Der!

Ovidius · 8 november 2007, 14:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door kadet

Liegen !

Ik zou eerlijk gezegd niet goed weten aan wie ik zo'n gedicht zou kunnen geven, ook niet wat ik ervan zou moeten denken als ik het krijg?!

PollyCorrect · 8 november 2007, 14:22

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Ovidius

Ik zou eerlijk gezegd niet goed weten aan wie ik zo'n gedicht zou kunnen geven, ook niet wat ik ervan zou moeten denken als ik het krijg?!

Nee. Vreselijk. Misschien weet ie wel voor wie ik een gedicht zoek?

Ik heb leuke humordingen gevonden, dus ik ben wel tevreden. Dank Uhhuh voor de link!

Praetorian · 8 november 2007, 14:35

"Wie zijn kruis krabt met een riek
eindigt vaak in de kliniek"

berre · 8 november 2007, 16:43

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door PollyCorrect

en berre, dat gezelle gedicht is heel mooi!

inderdaad een zeer prachtig gedicht!
hier nog eentje van hem:

O 't ruisen van het ranke riet

O! ’t ruisen van het ranke riet!
o wist ik toch uw droevig lied!
wanneer de wind voorbij u voert
en buigend uwe halmen roert,
gij buigt, ootmoedig nijgend, neer,
staat op en buigt ootmoedig weer,
en zingt al buigen ’t droevig lied,
dat ik beminne, o ranke riet!

O! ’t ruisen van het ranke riet!
hoe dikwijls, dikwijls zat ik niet
nabij den stillen waterboord,
alleen en van geen mens gestoord,
en lonkte ’t rimplend water na,
en sloeg uw zwakke stafjes ga,
en luisterde op het lieve lied,
dat gij mij zongt, o ruisend riet!

O! ’t ruisen van het ranke riet!
hoe menig mens aanschouwt u niet
en hoort uw’ zingend’ harmonij,
doch luistert niet en gaat voorbij!
voorbij alwaar hem ’t herte jaagt,
voorbij waar klinkend goud hem plaagt;
maar uw geluid verstaat hij niet,
o mijn beminde ruisend riet!

Nochtans, o ruisend ranke riet,
uw stem is zo verachtelijk niet!
God schiep den stroom, God schiep uw stam,
God zeide: ‘Waait! . . .’ en ’t windje kwam,
en ’t windje woei, en wabberde om
uw stam, die op en neder klom!
God luisterde . . . en uw droevig lied
behaagde God, o ruisend riet!

O neen toch, ranke ruisend riet,
mijn ziel misacht uw tale niet;
mijn ziel, die van den zelven God
’t gevoel ontving, op zijn gebod,
’t gevoel dat uw geruis verstaat,
wanneer gij op en neder gaat:
o neen, o neen toch, ranke riet,
mijn ziel misacht uw tale niet!

O! ’t ruisen van het ranke riet!
weergalleme in mijn droevig lied,
en klagend kome ’t voor uw voet,
Gij, die ons beiden leven doet!
o Gij, die zelf de kranke taal
bemint van enen rieten staal,
verwerp toch ook mijn klachte niet:
ik! arme, kranke, klagend riet!

Den Ardennees · 8 november 2007, 16:51

ode aan dit forum

aangezien ik niet poëtisch ben,
dit forum geen vrouw is
en ik ook geen ritme ken,
stop ik hier gewis

Dr. Strangelove · 8 november 2007, 18:37

Als je op zoek bent naar grappige versjes, dan kan ik je Drs. P aanraden. Of Godfried Bomans.

Of Kees Stip, gekend van zijn dierengedichten:

Kees Stip

Op een konijn

Bij Noordwijk zwom een nat konijn
temidden van een school tonijn,
'Tja', sprak het beest, dat tomt er van
als men de ta niet zeggen tan'.

PollyCorrect · 8 november 2007, 21:07

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Dr. Strangelove

Als je op zoek bent naar grappige versjes, dan kan ik je Drs. P aanraden. Of Godfried Bomans.

Of Kees Stip, gekend van zijn dierengedichten:

Kees Stip

Op een konijn

Bij Noordwijk zwom een nat konijn
temidden van een school tonijn,
'Tja', sprak het beest, dat tomt er van
als men de ta niet zeggen tan'.

Ja, Strangelove! Idd! Drs P is te gek. Ik zal ook eens kijken naar zijn werk. Met dat stemmetje erbij is nog beter.

Fatalistische fakir · 24 november 2009, 18:10

Fernando Pessoa – Er zijn ziekten erger dan ziekten

Er zijn ziekten erger dan ziekten,
Er zijn pijnen die geen pijn doen, zelfs niet in de ziel,
Maar pijnlijker dan alle andere.
Er zijn gedroomde angsten, werk'lijker
Dan die welke het leven met zich brengt, er zijn gevoelens
Die men voelt alleen door ze te denken
En die meer de onze zijn dan 't leven zelf.
Er zijn zo vele dingen die, zonder bestaan,
Bestaan, die tergend traag bestaan
En tergend traag de onze zijn, de onze en onszelf...
Boven het troebel groen van de brede rivier
De witte circumflexen van de meeuwen...
Boven de ziel de nutteloze wiekslag
Van wat niet was, ook niet kon zijn, en alles is.

Geef mij nog wat wijn, want het leven is niets.

ron kreike · 25 november 2009, 17:50

't Volgende schreef ik ruim 8 jaar geleden
en weet niet of 't poezie kan worden genoemd:

Toekomst.

M'n toekomst is ongewis
en toch gegeven
een zin om als begin
naar meer te streven
niet ongeveer maar preciezer
om te leven niet als verliezer.

Demper · 25 november 2009, 17:56

poëzie

reutel
gorgel
kots
rochel
spuug

Wanneer is de koffietafel?

*buigt*

Txiki · 25 november 2009, 18:26

PBL-RKT-strijdlied

Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,
Al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw.
Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan:
De legerbenden sneven, een volk zal nooit vergaan.
De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar.
Wij lachen met zijn woede, de Vlaamse Leeuw is daar

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en bier;
En nog zijn zijne krachten in al haar jeugdplezier.
Als zij hem machteloos denken en tergen met een schop,
Dan richt hij zich bedreigend en vrees'lijk voor hen op.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Wee hem, de onbezonnen', die vals en vol verraad,
De Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat.
Geen enkle handbeweging die hij uit 't oog verliest:
En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe;
Met vuur in't oog, met woede springt hij den vijand toe.
Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk
En zegepralend grijnst hij op's vijands trillend lijk.

Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft,
Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft.

ron kreike · 3 december 2009, 08:59

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door ron kreike

't Volgende schreef ik ruim 8 jaar geleden
en weet niet of 't poezie kan worden genoemd:

Zo ook volgende:

Het wordt weer lente en kou trekt weg
sommigen kunnen spelen met rente
terwijl velen leven met pech.

nihao · 3 december 2009, 09:27

Citaat:

Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw,

Dringend aan een update toe, en gezien de actualiteit denk ik aan iets in de zin van :
"Hij zou beter leren zwemmen, ...

Fatalistische fakir · 8 december 2009, 08:32

Gerrit Komrij - Maskers

De man die vrolijk met zijn masker speelde
Totdat het uur sloeg dat zijn waar gelaat
Muurvast één leven met zijn masker deelde:
Als kind al maakte dat verhaal me kwaad.

Zoiets was zuur. Straks, als ik groot zou zijn,
Zou ik bewijzen dat het anders kon:
Dat ieder masker veilig, zonder pijn,
Weer van je hoofd kon, als een capuchon.

En lang heb ik daar heilig in geloofd.
Op niets bedacht hield ik mijn aard verborgen
Opdat die, als mijn speelvuur was gedoofd,
Zuiver zou blijken als de eerste morgen.

Nu ben ik oud, alleen om te erkennen:
't Verhaal is waar. Het masker gaat niet af.
Het is alsof je aan de hel moet wennen.
Het is alsof je kijkt in een leeg graf.

Fatalistische fakir · 8 december 2009, 14:20

Frederik Patteeuw - Halte

Tien voor acht
We houden halt

Een jongen op een trap
Ik schat hem twaalf
Misschien dertien
Hij waant zich ongezien

Ik schrijf:
‘Ooit was ik jou
Nu ben ik van papier.’

De trein vertrekt
De trap verdwijnt
En ik verscheur wat even leek
Op pijn.

Fatalistische fakir · 11 december 2009, 01:04

D.A. Kanbier - Tautologie

Ik bemin, dus ik besta.
Dat is onbetwijfelbaar.
Volgens deze logica:
Andersom is even waar.

Fatalistische fakir · 11 december 2009, 03:05

Eric Delabrie – Stilleven van de erfzonde bij nacht (in vrij perspectief)

mens worden door woorden
beelden van beelden van beelden tot je
tot je er gek ja gek van worden kunt

(we spreken met ons af
dat we niet gek worden
maar ons begrijpen
om niet te bezwijken
aan waarvoor geen woorden zijn)

Mitgard · 11 december 2009, 13:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fatalistische fakir

D.A. Kanbier

subtiel.

Fatalistische fakir · 11 december 2009, 17:36

Eric Delabrie - In sprookjes kun je niet leven

in sprookjes kun je niet leven
de dood schrijft geen poëzie,
en is sterker dan liefde
(een magisch woord,
maar de dood is echt bovendien)

8 november 2007, 14:35	#24
Praetorian Perm. Vertegenwoordiger VN Geregistreerd: 24 mei 2004 Locatie: Anti-liberalenstaat Ideologie: marxisme,Bolshevik-Leninism, Gramsci, Althusser, Badiou, Zizek, Sorel Berichten: 12.529	"Wie zijn kruis krabt met een riek eindigt vaak in de kliniek" __________________

8 november 2007, 18:37	#27
Dr. Strangelove Minister Geregistreerd: 1 juni 2006 Locatie: Gent Berichten: 3.288	Als je op zoek bent naar grappige versjes, dan kan ik je Drs. P aanraden. Of Godfried Bomans. Of Kees Stip, gekend van zijn dierengedichten: Kees Stip Op een konijn Bij Noordwijk zwom een nat konijn temidden van een school tonijn, 'Tja', sprak het beest, dat tomt er van als men de ta niet zeggen tan'. __________________ Be an independent thinker. There is no other kind. Laatst gewijzigd door Dr. Strangelove : 8 november 2007 om 18:38.

24 november 2009, 18:10	#29
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	Fernando Pessoa – Er zijn ziekten erger dan ziekten Er zijn ziekten erger dan ziekten, Er zijn pijnen die geen pijn doen, zelfs niet in de ziel, Maar pijnlijker dan alle andere. Er zijn gedroomde angsten, werk'lijker Dan die welke het leven met zich brengt, er zijn gevoelens Die men voelt alleen door ze te denken En die meer de onze zijn dan 't leven zelf. Er zijn zo vele dingen die, zonder bestaan, Bestaan, die tergend traag bestaan En tergend traag de onze zijn, de onze en onszelf... Boven het troebel groen van de brede rivier De witte circumflexen van de meeuwen... Boven de ziel de nutteloze wiekslag Van wat niet was, ook niet kon zijn, en alles is. Geef mij nog wat wijn, want het leven is niets. Laatst gewijzigd door Fatalistische fakir : 24 november 2009 om 18:10.

25 november 2009, 18:26	#32
Txiki Secretaris-Generaal VN Geregistreerd: 11 september 2007 Locatie: Killucan Berichten: 57.743	PBL-RKT-strijdlied Zij zullen hem niet temmen, de fiere Vlaamse Leeuw, Al dreigen zij zijn vrijheid met kluisters en geschreeuw. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. De tijd verslindt de steden, geen tronen blijven staan: De legerbenden sneven, een volk zal nooit vergaan. De vijand trekt te velde, omringd van doodsgevaar. Wij lachen met zijn woede, de Vlaamse Leeuw is daar Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Hij strijdt nu duizend jaren voor vrijheid, land en bier; En nog zijn zijne krachten in al haar jeugdplezier. Als zij hem machteloos denken en tergen met een schop, Dan richt hij zich bedreigend en vrees'lijk voor hen op. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Wee hem, de onbezonnen', die vals en vol verraad, De Vlaamse Leeuw komt strelen en trouweloos hem slaat. Geen enkle handbeweging die hij uit 't oog verliest: En voelt hij zich getroffen, hij stelt zijn maan en briest. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. Het wraaksein is gegeven, hij is hun tergen moe; Met vuur in't oog, met woede springt hij den vijand toe. Hij scheurt, vernielt, verplettert, bedekt met bloed en slijk En zegepralend grijnst hij op's vijands trillend lijk. Zij zullen hem niet temmen, zolang een Vlaming leeft, Zolang de Leeuw kan klauwen, zolang hij tanden heeft. __________________ I have a total irreverence for anything connected with society except that which makes the roads safer, the beer stronger, the food cheaper and the old men and old women warmer in the winter and happier in the summer.

25 november 2009, 17:50	#30
ron kreike Provinciaal Statenlid Geregistreerd: 7 januari 2004 Locatie: Amsterdam Berichten: 679	't Volgende schreef ik ruim 8 jaar geleden en weet niet of 't poezie kan worden genoemd: Toekomst. M'n toekomst is ongewis en toch gegeven een zin om als begin naar meer te streven niet ongeveer maar preciezer om te leven niet als verliezer.

8 december 2009, 08:32	#35
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	Gerrit Komrij - Maskers De man die vrolijk met zijn masker speelde Totdat het uur sloeg dat zijn waar gelaat Muurvast één leven met zijn masker deelde: Als kind al maakte dat verhaal me kwaad. Zoiets was zuur. Straks, als ik groot zou zijn, Zou ik bewijzen dat het anders kon: Dat ieder masker veilig, zonder pijn, Weer van je hoofd kon, als een capuchon. En lang heb ik daar heilig in geloofd. Op niets bedacht hield ik mijn aard verborgen Opdat die, als mijn speelvuur was gedoofd, Zuiver zou blijken als de eerste morgen. Nu ben ik oud, alleen om te erkennen: 't Verhaal is waar. Het masker gaat niet af. Het is alsof je aan de hel moet wennen. Het is alsof je kijkt in een leeg graf.

8 december 2009, 14:20	#36
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	Frederik Patteeuw - Halte Tien voor acht We houden halt Een jongen op een trap Ik schat hem twaalf Misschien dertien Hij waant zich ongezien Ik schrijf: ‘Ooit was ik jou Nu ben ik van papier.’ De trein vertrekt De trap verdwijnt En ik verscheur wat even leek Op pijn.

11 december 2009, 01:04	#37
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	D.A. Kanbier - Tautologie Ik bemin, dus ik besta. Dat is onbetwijfelbaar. Volgens deze logica: Andersom is even waar.

11 december 2009, 03:05	#38
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	Eric Delabrie – Stilleven van de erfzonde bij nacht (in vrij perspectief) mens worden door woorden beelden van beelden van beelden tot je tot je er gek ja gek van worden kunt (we spreken met ons af dat we niet gek worden maar ons begrijpen om niet te bezwijken aan waarvoor geen woorden zijn)

11 december 2009, 17:36	#40
Fatalistische fakir Lokaal Raadslid Geregistreerd: 26 oktober 2009 Berichten: 301	Eric Delabrie - In sprookjes kun je niet leven in sprookjes kun je niet leven de dood schrijft geen poëzie, en is sterker dan liefde (een magisch woord, maar de dood is echt bovendien)