Steeds meer mensen overbodig: de doodstrijd van het kapitalisme ==> identiteit?

[Bebob]

Tis ook onzin om te zeggen dat degene die erft van zijn ouders dat die daar niets voor gedaan heeft. De erfgenaam is blijkbaar toch een goede zoon of dochter geweest, anders had hij dat geld niet gekregen. Hij heeft dus het leven van zijn ouders verbeterd: door er gewoon te zijn als schattige baby, door later morele steun en gezelschap te bieden aan de ouders, remedie tegen eenzaamheid. Dus ge kunt zeker zeggen dat wanneer iemand vrijwillig geld geeft aan een ander, dat die ander dat op de één of andere manier verdient heeft. Anders werd het geld nooit gegeven.

De gever acht de ontvanger waardig, de ontvanger heeft dus op de de één of andere manier dat geld verdient.

[Zwitser]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Prestatie moet beloond worden, maar de ene moet niet meer beloond worden dan de andere voor een prestatie die geen van allen geleverd heeft. Bovenop die erfenis heb je nog het feit dat hoe meer geld je hebt hoe makkelijker het is om nog meer geld te verdienen. Als je jezelf voor dat geld hebt ingespannen, dan kan dat nog als rechtvaardig beschouwd worden, maar niet als je dat geld zo maar gekregen hebt.

Op zich maakt het niet uit. "met geld geld maken" houdt in dat je investeert. Nu zijn er twee mogelijkheden. Ofwel is de ergenaam slim, en dan gaat de waardecreatie die door zijn ouders ingezet is gewoon voort. En dat is goed voor de samenleving.
Ofwel is de erfgenaam niet zo slim, en dan is het fortuin snel foetsie.

In tegenstelling tot enkele min of meer rechtvaardige ongelijkheden, erfenissen creëren een overbodige ongelijkheid die niet zorgt voor extra prestatie, maar wel zorgt voor een herverdeling, een herverdeling van mensen die zich moeten inspannen naar mensen die krijgen om niets te doen.

Erfenissen zorgen niet voor "herverdeling". Want het geld dat geerfd wordt is nooit van de algemeenheid geweest. Zoals Patrick al aangeeft: Als piet tien huizen bouwt en er 8 van aan zijn zoon nalaat, dan is er geen enkel persoon die als gevolg hiervan plots een huis minder heeft.

Als de ene bevoordeeld wordt in de economie, dan wordt alle rest benadeeld. (Dat is niet hetzelfde als zeggen dat als de ene meer heeft de andere automatisch minder heeft. Ik zet het er tussen haakjes maar bij, omdat ik denk dat er anders gereageerd zou worden op iets wat ik helemaal niet beweerd heb.)

Ok. Maar dat iemand bevoordelen automatisch betekent dat iemand benadeelt is, dat betwist ik ook.

Als opeens blijkt dat ik slimmer ben dan jij, dan ben jij niet dommer geworden...

Als je meer kan investeren omdat je meer gespaard en/of meer gepresteerd hebt, dan is dat nog redelijk rechtvaardig, maar als je meer kan investeren omdat je meer gekregen hebt om niets te doen, dan is het dat niet.

Wel, ergenamen die niks doen raken hun fortuin snel kwijt. Je kent het grapje wel;
Vraag: "Hoe vergaar je het makkelijks een klein fortuin"
Antwoord: "Begin met een groot fortuin".

Maar het gaat eigenlijk helemaal niet om rechtvaardigheid. Dat is overigens een subjectief gegeven. Ik vindt het persoonlijk niet dat het feit dat sommigen een fortuin erven een rechtvaardigheids probleem is dat een oplossing vergt.
En ik denk ook niet dat het algemeen belang er mee gedient is dat de staat van Piet erft in plaats van zijn zoon. Mogelijk dat zijn zoon de erfenis inderdaad verbrast, maar dat de staat de erfenis verbrast is vrijwel zeker.

Het probleem is zowieso minder groot dan je denkt. Forbes maakt elk jaar een lijst op van de rijkste lui op aarde. En de kategorie "rijk door eigen werken" heeft altijd al meer leden geteld dan de kategorie "rijk geboren". Onder de superrijken domineren de selfmade miljardairs.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Tis ook onzin om te zeggen dat degene die erft van zijn ouders dat die daar niets voor gedaan heeft. De erfgenaam is blijkbaar toch een goede zoon of dochter geweest, anders had hij dat geld niet gekregen. Hij heeft dus het leven van zijn ouders verbeterd: door er gewoon te zijn als schattige baby, door later morele steun en gezelschap te bieden aan de ouders, remedie tegen eenzaamheid. Dus ge kunt zeker zeggen dat wanneer iemand vrijwillig geld geeft aan een ander, dat die ander dat op de één of andere manier verdient heeft. Anders werd het geld nooit gegeven.

De gever acht de ontvanger waardig, de ontvanger heeft dus op de de één of andere manier dat geld verdient.

Zou het kunnen dat kinderen van minder rijke ouders even goed zijn voor hun ouders als kinderen van rijke ouders? Zou het kunnen dat er minstens één geval bestaat waarbij de ene een kleinere erfenis krijgt dan de andere, terwijl die er zelfs meer geweest is voor de ouders?

Zo nee, dan heb jij volledig gelijk en moet ik mijn mond houden.

Zo ja, dan zit je ernaast. Dan worden erfenissen niet op een juiste manier verdeeld.

Ik zeg niet dat mensen die een grote erfenis krijgen niet goed geweest kunnen zijn voor hun ouders. Wel zeg ik dat een gelijke bijdrage gelijk beloond moet worden. Er is geen reden om aan te nemen dat iemand die een grote erfenis ontvangt veel voor de ouders gedaan heeft en iemand die een kleine erfenis ontvangt weinig voor de ouders gedaan heeft.

Heb ik ongelijk als ik een ONGELIJKE behandeling voor EENZELFDE bijdrage aanklaag?

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Dat is voor mij dus niet waar. Als Piet veel geld krijgt van zijn pa, dan benadeelt dat niemand anders.

Begraaft de vader van Piet zijn geld mee, dan ontstaat er deflatie. Het overige geld wordt dan meer waard. Geeft hij zijn geld echter aan Piet, dan ontstaat die deflatie niet, waardoor de rest minder kan doen met hun zelfde bedrag. Tenzij de vader van Piet helemaal niets meer over heeft op het einde van zijn leven, zullen de mensen wel degelijk benadeeld worden.

Nu, dat is zelfs niet de benadeling waarop ik doelde. Waar ik wel op doelde is het feit dat geld met geld verdienen, investeren dus, makkelijker is wanneer je meer geld hebt. Iemand met een grotere erfenis zal met een even goede investeer-prestatie dan meer verdienen. Die erfgenaam kan alleen maar extra geld investeren tegenover iemand die voor de rest evenveel bijdraagt dankzij die erfenis en niet dankzij zijn prestatie door de investering, want die kon hij niet doen zonder die erfenis.

De hogere rente dankzij de erfenis is een blijvend voordeel t.o.v. de anderen. Dat stopt niet na de erfenis. Iemand die meer gespaard heeft en investeert, heeft ook een blijvend voordeel tegenover iemand die niet gespaard heeft, maar in de situatie van de spaarder is het voor een deel toch ook nog een verdienste van de spaarder, buiten beschouwing gelaten dat iemand die meer verdient met dezelfde uitgaven meer kan sparen. Dat voordeel laten erven benadeelt de niet-erfgenamen niet alleen tegenover hun eigen situatie wanneer ze elk een deel van de erfenis zouden krijgen, maar ook tegenover hun eigen situatie wanneer niemand een deel van de erfenis krijgt.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Prive rijken die rijk zijn geworden door waarde creatie hebben dat enkel maar BIJ gecreeerd. Daarentegen, mensen die rijk zijn geworden op publiek geld, dat is iets anders, dat is WEL afgepakt (via belastingen) van anderen.

Mensen die meer bijdragen aan de maatschappij verdienen daar een grotere beloning voor. Dat vind ik ook. Ik deel inkomens als volgt in: inkomen uit eigen bijdrage en inkomen uit andermans bijdrage. Erfenissen en de extra rijkdom die gecreëerd kan worden enkel en alleen dankzij het gekregen hebben van die erfenis behoren in de tweede categorie.

[AdrianHealey]

Robinus, waarom wil jij geld afpakken?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Zou het kunnen dat kinderen van minder rijke ouders even goed zijn voor hun ouders als kinderen van rijke ouders? Zou het kunnen dat er minstens één geval bestaat waarbij de ene een kleinere erfenis krijgt dan de andere, terwijl die er zelfs meer geweest is voor de ouders?

Ik weet wel wat jij wil. Een perfecte meritocratie, waar de Goede Schoolmeester op een Eerlijke wijze punten uitdeelt aan de goede en minder goede leerlingen, en nu zit je met het probleem dat Joske, met 8 fouten in zijn dictee, van zijn pa een 19/20 heeft gekregen, terwijl gij met uw 3 fouten, moet kontent zijn met een 17/20. Dat is niet "eerlijk".

Het punt is dat de maatschappij, de natuur, de wereld nooit "eerlijk" zal zijn, inherent zelfs (waarom moet mijn brave moeder aan kanker sterven aan haar 50ste, terwijl die slet van de overkant die niks anders doet dan zuipen en smoren zonder probleem 80 wordt met een vrolijke gezondheid... ; waarom moet de idiote buurjongen een mooi lichaam hebben waar alle meiskes zot van zijn en ik, die superbegaafde toffe knul, zoveel puisten om mijn raar gezicht hebben ; enzovoort... waarom waarom toch ? ), maar ook omdat ge altijd heel hard zult mogen zoeken naar de Goede Schoolmeester en dat ge als ge denkt er ene gevonden te hebben, ge verdorie goed op uw tellen zult moeten passen want de kans is dik dat het een gladde aal is die u verhaaltjes heeft wijsgemaakt om dat toffe postje van Goede Schoolmeester mogen te hebben.

Maar de vraag is of zo een perfecte meritocratie wel enige menselijkheid zou hebben, mocht ze al mogelijk zijn. Het botst immers met een perfect menselijke eigenschap die perfect oneerlijk is: *persoonlijke voorkeuren*. Het is wat ik hier altijd onderlijn (en waarvoor velen mij hier uitmaken voor een lelijke vette egoist, zo ene die eerst aan zichzelf denkt en niet aan mij):

ik vind het een absolute noodzaak, als menselijk wezen, om de vrijheid te hebben mijn eigen voorkeuren te mogen hebben. Zowel wat mijn materieel confort betreft als mijn relaties tot andere mensen. Als je mensen toelaat om hun voorkeuren te hebben in hun relaties tot andere mensen, dan wil dat zeggen dat je ze op absoluut arbitraire en oneerlijke wijze toelaat om aan mensen verschillende waarde toe te kennen.
Neem dat af, en al het menselijke valt op zijn gat. Ge moet dan de kindertjes in afrika even graag zien als uw eigen kinderen, en uw eigen kinderen dus niet meer eten geven als aan die arme sloeberkes die kreperen van de honger. Ge moet dan alle (mannen en? ) vrouwen even graag zien als uw eigen vrouw of vriendin (mmm, ... nee ik ga zwijgen ). Ge moogt dan geen vrienden meer hebben als ge die onderscheidt van anderen.

Die menselijke voorkeuren zijn perfect oneerlijk.

En nu komt de kat op de koord: als je iets bezit, dat dus van jou is en waar niemand anders affaires mee heeft, dan is een van de eigenschappen van bezit dat je dat mag geven aan wie je wil. Bezit mag je overdragen. Je mag cadeautjes doen.

Wat jij eigenlijk wil is dat bezitsoverdracht ENKEL maar mogelijk is bij een perfecte, gelijkwaardige ruil. Dat is ten eerste al heel moeilijk vast te stellen. Uw Goede Schoolmeester zal moeite hebben uit te maken of bij het akkoord dat gesloten wordt tussen twee partijen die dus mutueel akkoord zijn, er geen "persoonlijke voorkeuren" meespelen.

Als ik mijn nieuwe Rolls ruil tegen een verroest twingooke van mijn zoon, dan zit de kans er dik in dat ik dat grotendeels doe uit sympatie voor mijn zoon, maar wie weet ? Misschien ben ik een verzamelaar van verroeste twingookes en is dit het eerste exemplaar van mijn nieuwe collectie, he.

Als ik brood ga kopen op de markt bij mijn neef, en dat brood is eigenlijk wat duur en niet heel goed gebakken, maar ik doe dat om mijn neefke een pleziertje te doen, dan zitten we in krak dezelfde situatie. Mag dat allemaal niet ?

Dat wordt heel moeilijk. Omdat je mij, als rechtmatige eigenaar van veel bezit, een fundamenteel recht wil ontzeggen om mijn menselijke, en dus perfect oneerlijke, voorkeuren laten te spelen met wat ik met mijn eigen bezit zou mogen doen. Dat is een inbreuk, zowel op mijn recht van bezit, als op mijn menselijkheid, namelijk het mogen hebben van perfect oneerlijke voorkeuren voor andere mensen.

Welja, ook al ben jij volgens alle objectieve kriteria misschien de leukste jongen van de straat, TOCH is dat knappe meisje verliefd op die onnozelaar van een buur en niet op jou. Dat is perfect oneerlijk. Menselijk gewoon.

Vergeet dus het concept van perfecte eerlijkheid. Het is griezelig onmenselijk.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Robinus, waarom wil jij geld afpakken?

Weggegeven geld eerlijker verdelen =/= geld afpakken. Het gaat over geld dat de eigenaar niet zelf wilde houden.

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Vergeet dus het concept van perfecte eerlijkheid. Het is griezelig onmenselijk.

Perfecte eerlijkheid is niet mogelijk. Het meest eerlijke als mogelijk met zo weinig mogelijk vermindering van totale productie wel.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Perfecte eerlijkheid is niet mogelijk. Het meest eerlijke als mogelijk met zo weinig mogelijk vermindering van totale productie wel.

Het probleem is dat het concept "eerlijkheid" heel wazig is. Voor mij is eerlijkheid gewoon: het nakomen van de gemaakte afspraken, en geen boerenbedrog. En daar stopt het. Ik associeer "eerlijk" eerder met "waarachtig". Ik heb een hekel aan leugenaars. Voor mij is het perfect eerlijk dat sommigen meer krijgen dan anderen, gewoon omdat ik (totaal arbitrair) vind dat die intrinsiek meer waard zijn dan anderen. En anderen zullen daar dan weer anders over denken, en zo blijven we bezig.

Vandaar dat we beter dat rare concept van "eerlijkheid" vergeten. Laten we eerder "vrijheid" kiezen. Dat is gemakkelijker te definieren. Hoe meer ik mijn goesting kan doen, hoe vrijer ik ben. Vanaf een zeker punt hindert mijn vrijheid de jouwe, en de jouwe hindert de mijne, dus laten we samen afspreken wat we wederzijds niet leuk van elkaar vinden, en daar waar we over akkoord zijn, dat worden opgelegde leefregels waar we ons aan houden. Slechts 1 punt van "eerlijkheid" en "gelijkheid": reciprociteit in de toepassing van die regels waar we allemaal samen mee akkoord zijn.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Mijn systeem gaat jou niet tevreden stellen, vanwege jouw asociale wensen, maar indien een meerderheid daarvoor zou stemmen, dan heb jij niets te willen.

Tuurlijk wel; dan brast hij er alles door naar het einde van zijn leven toe, en dan houdt jouw maatschappij er ook niks aan over. Easy. En er is niets dat jij of jouw meerderheid aan kan doen... Je kan dat sabotage vinden en dat is het ook. Daar moet je niet om komen janken; als je mensen in zo'n patstellingen gaat plaatsen, dan moet je niet verbaasd zijn dat ze reageren.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Tuurlijk wel; dan brast hij er alles door naar het einde van zijn leven toe, en dan houdt jouw maatschappij er ook niks aan over. Easy. En er is niets dat jij of jouw meerderheid aan kan doen... Je kan dat sabotage vinden en dat is het ook. Daar moet je niet om komen janken; als je mensen in zo'n patstellingen gaat plaatsen, dan moet je niet verbaasd zijn dat ze reageren.

Tiens, nog een die reageert zoals ik

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Tiens, nog een die reageert zoals ik

Ach dat wist ie al Als het tot zo'n dwaze regelgeving zou komen en ik val er dan om een of andere reden onder, dan zal ik er inderdaad alles aan doen om alles tot op de laatste cent uit te geven .

Heeft ie je er nog niet van beschuldigd een soort "familie/naasten-egoist" te zijn?

't Is gewoon weer het zoveelste voorbeeld van socialisme en solidariteit as in "anderen moeten "geholpen" worden en dat moet vooral gebeuren door anderen daarvoor te laten betalen". Als iedereen al eens wat meer zo'n familie/naasten-egoist zou zijn, er zou al een pak minder miserie zijn.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Ach dat wist ie al Als het tot zo'n dwaze regelgeving zou komen en ik val er dan om een of andere reden onder, dan zal ik er inderdaad alles aan doen om alles tot op de laatste cent uit te geven .

Ik was wat gortiger, en zou mijn fortuin opdoen aan graan en motorolie, om de twee dan vrolijk te mengen

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Het probleem is dat het concept "eerlijkheid" heel wazig is. Voor mij is eerlijkheid gewoon: het nakomen van de gemaakte afspraken, en geen boerenbedrog. En daar stopt het. Ik associeer "eerlijk" eerder met "waarachtig". Ik heb een hekel aan leugenaars. Voor mij is het perfect eerlijk dat sommigen meer krijgen dan anderen, gewoon omdat ik (totaal arbitrair) vind dat die intrinsiek meer waard zijn dan anderen. En anderen zullen daar dan weer anders over denken, en zo blijven we bezig.

Vandaar dat we beter dat rare concept van "eerlijkheid" vergeten. Laten we eerder "vrijheid" kiezen. Dat is gemakkelijker te definieren. Hoe meer ik mijn goesting kan doen, hoe vrijer ik ben. Vanaf een zeker punt hindert mijn vrijheid de jouwe, en de jouwe hindert de mijne, dus laten we samen afspreken wat we wederzijds niet leuk van elkaar vinden, en daar waar we over akkoord zijn, dat worden opgelegde leefregels waar we ons aan houden. Slechts 1 punt van "eerlijkheid" en "gelijkheid": reciprociteit in de toepassing van die regels waar we allemaal samen mee akkoord zijn.

Of het nu over het bepalen van de juiste eerlijkheid gaat of over het bepalen van de juiste vrijheid, het lijkt me aangeraden om de (beperkte hoeveelheid) regels te bepalen door een overeenkomst van een meerderheid van de mensen.

Een minderheid promoveren tot de 'verlossers' die de beslissingen nemen in de anderen hun plaats lijkt me geen goed idee.

Ja, 'eerlijkheid' is heel wazig, maar 'vrijheid' is dat evengoed. Dat wat ik als eerlijkheid beschouw, beschouwt niet iedereen als eerlijk. Dat wat jij en enkele medeforumleden als 'vrijheid' beschouwen, beschouwt niet iedereen als vrijheid.

Ik zeg “Laat het volk maar kiezen welke regels ze willen.”, aangezien ik die domme massa niet als minderwaardig beschouw. Het is voor mij de bedoeling dat zoveel mogelijk mensen in een wereld leven waarin ze graag leven.

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Tuurlijk wel; dan brast hij er alles door naar het einde van zijn leven toe, en dan houdt jouw maatschappij er ook niks aan over. Easy. En er is niets dat jij of jouw meerderheid aan kan doen... Je kan dat sabotage vinden en dat is het ook. Daar moet je niet om komen janken; als je mensen in zo'n patstellingen gaat plaatsen, dan moet je niet verbaasd zijn dat ze reageren.

Laat hem maar alles verbrassen. De maatschappij heeft er dan niets aan, maar zijn kinderen, die onderdeel zijn van de maatschappij, evenmin. Vanaf de moment dat er één persoon niet alles verbrast, kan 'mijn' maatschappij al een erfenis in ontvangst nemen. Ook krijgt iedereen in 'mijn' maatschappij een gelijke start, ongeacht hoeveel jullie verbrassen, wat een belangrijke doelstelling is. Wie is dan de verliezer?

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Laat hem maar alles verbrassen. De maatschappij heeft er dan niets aan, maar zijn kinderen, die onderdeel zijn van de maatschappij, evenmin. Vanaf de moment dat er één persoon niet alles verbrast, kan 'mijn' maatschappij al een erfenis in ontvangst nemen. Ook krijgt iedereen in 'mijn' maatschappij een gelijke start, ongeacht hoeveel jullie verbrassen, wat een belangrijke doelstelling is. Wie is dan de verliezer?

Jij op het einde van de rit; voor jouw maatschappij zal er weinig tot niets overschieten. Zelfs aan mensen die maar enkele honderden euro's uit te delen hebben, ga jij nooit verkocht krijgen dat ze niet alles aan hun naasten mogen geven maar dat ze alles over iedereen moeten verdelen...

En terecht ook.

[stropke1000]

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Efficiëntie legt wel een maximum op aan het loon van de werknemer. Een werkgever gaat nooit een arbeider meer betalen dan wat hij produceert.

Onder dit maximumniveau van het loon is wel onderhandeling mogelijk. Maar wanneer individuele werkgevers winstmaximaliserend zijn, duwen zij het loon van de werknemer richting het maximumloon. Wanneer het loon van de arbeider lager is dan zijn productie, dan is het aanwerven van een arbeider winstgevend. Dus wat doen werkgevers in dat geval? Massaal aanwerven. Want iedere extra arbeider is extra winst. Deze massale aanwerving heeft twee gevolgen.

1) Iedere werkgever ziet zijn verhouding tussen kapitaal en arbeid dalen. Hij heeft meer arbeiders beschikbaar tegenover dezelfde hoeveelheid kapitaal. Op een bepaald punt heeft hij dus meer dan genoeg arbeiders en kan hij met extra arbeiders niets meer doen. Maar omdat loon nog altijd lager is dan de productie van de arbeider, wil de werkgever nog altijd meer arbeiders tewerkstellen. De werkgever gaat investeren in kapitaal zodat hij meer arbeiders kan tewerkstellen om zo meer winst te maken.

2) Massale aanwervingen zorgen ervoor dat het aantal beschikbare werkloze arbeiders kleiner wordt. Het wordt steeds moeilijker voor werkgevers om de juiste arbeiders aan te trekken, werkgevers concurreren met elkaar. Om toch arbeiders aan te trekken verhogen de werkgevers het loon. Zolang het loon lager is dan de productie, is het nog altijd winstgevender voor werkgevers om het loon een beetje te verhogen dan om helemaal niemand aan te werven.

Deze twee fenomenen, die het rechtstreekse resultaat zijn van het winstmaximaliserende gedrag van individuele werkgevers, zorgen ervoor dat:
-meer mensen een job krijgen
-dat hun lonen stijgen door concurrentie tussen werkgevers
-dat hun lonen stijgen door productieve investeringen van werkgevers waardoor de maximumgrens van het loon stijgt.

Dit is een proces dat nooit volledig af is. Lonen worden richting de maximumgrens geduwd. Maar doordat de economie constant verandert, is het onwaarschijnlijk dat het marktevenwicht ooit bereikt wordt. In die zin, is er nog beperkte onderhandelingsruimte tussen werkgevers en werknemers.

Dit geeft een verklaring waarom veel werknemers een hoger loon krijgen dan het wettelijk verplicht minimum. Dit verklaart ook waarom de lonen de laatste 200 jaar trendmatig stegen.

Wat een onzin.
in uw geval moeten wij met 5 auto's rijden 3 huizen bezitten 10tv toestellen bezitten 10kilo vlees eten 5 broden eten enz . u kan maar produceren wat de mens nodig heeft

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Sfax

Jij op het einde van de rit; voor jouw maatschappij zal er weinig tot niets overschieten. Zelfs aan mensen die maar enkele honderden euro's uit te delen hebben, ga jij nooit verkocht krijgen dat ze niet alles aan hun naasten mogen geven maar dat ze alles over iedereen moeten verdelen...

En terecht ook.

Of mensen geld krijgen en geld overhouden of ze krijgen minder, maar gebruiken alles op, het maakt eigenlijk geen verschil.

Het gaat dan ook niet over geld afpakken van mensen die er eerlijk voor gewerkt hebben. Wie voor zijn geld gewerkt heeft, mag ervan genieten. Het doel is niet een groot bedrag kunnen verdelen. Het doel is om mensen zo'n gelijk mogelijke kansen te geven in hun (professionele) leven. Dat houdt in dat de erfenissen die er zijn gelijk verdeeld moeten worden. Als er geen erfenissen te verdelen zijn, dan is het ook goed. Ook dan krijgen jonge mensen zo veel mogelijk even grote kansen. Wat niet wegneemt dat er waarschijnlijk nog steeds een groot bedrag zal zijn om te verdelen.

Die kinderen die jij wilt bevoordelen kunnen met mijn regel niet bevoordeeld worden, dus ben jij het dan die in een situatie terechtkomt die je niet zo tof vindt.

[stropke1000]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik weet wel wat jij wil. Een perfecte meritocratie, waar de Goede Schoolmeester op een Eerlijke wijze punten uitdeelt aan de goede en minder goede leerlingen, en nu zit je met het probleem dat Joske, met 8 fouten in zijn dictee, van zijn pa een 19/20 heeft gekregen, terwijl gij met uw 3 fouten, moet kontent zijn met een 17/20. Dat is niet "eerlijk".

Het punt is dat de maatschappij, de natuur, de wereld nooit "eerlijk" zal zijn, inherent zelfs (waarom moet mijn brave moeder aan kanker sterven aan haar 50ste, terwijl die slet van de overkant die niks anders doet dan zuipen en smoren zonder probleem 80 wordt met een vrolijke gezondheid... ; waarom moet de idiote buurjongen een mooi lichaam hebben waar alle meiskes zot van zijn en ik, die superbegaafde toffe knul, zoveel puisten om mijn raar gezicht hebben ; enzovoort... waarom waarom toch ? ), maar ook omdat ge altijd heel hard zult mogen zoeken naar de Goede Schoolmeester en dat ge als ge denkt er ene gevonden te hebben, ge verdorie goed op uw tellen zult moeten passen want de kans is dik dat het een gladde aal is die u verhaaltjes heeft wijsgemaakt om dat toffe postje van Goede Schoolmeester mogen te hebben.

Maar de vraag is of zo een perfecte meritocratie wel enige menselijkheid zou hebben, mocht ze al mogelijk zijn. Het botst immers met een perfect menselijke eigenschap die perfect oneerlijk is: *persoonlijke voorkeuren*. Het is wat ik hier altijd onderlijn (en waarvoor velen mij hier uitmaken voor een lelijke vette egoist, zo ene die eerst aan zichzelf denkt en niet aan mij):

ik vind het een absolute noodzaak, als menselijk wezen, om de vrijheid te hebben mijn eigen voorkeuren te mogen hebben. Zowel wat mijn materieel confort betreft als mijn relaties tot andere mensen. Als je mensen toelaat om hun voorkeuren te hebben in hun relaties tot andere mensen, dan wil dat zeggen dat je ze op absoluut arbitraire en oneerlijke wijze toelaat om aan mensen verschillende waarde toe te kennen.
Neem dat af, en al het menselijke valt op zijn gat. Ge moet dan de kindertjes in afrika even graag zien als uw eigen kinderen, en uw eigen kinderen dus niet meer eten geven als aan die arme sloeberkes die kreperen van de honger. Ge moet dan alle (mannen en? ) vrouwen even graag zien als uw eigen vrouw of vriendin (mmm, ... nee ik ga zwijgen ). Ge moogt dan geen vrienden meer hebben als ge die onderscheidt van anderen.

Die menselijke voorkeuren zijn perfect oneerlijk.

En nu komt de kat op de koord: als je iets bezit, dat dus van jou is en waar niemand anders affaires mee heeft, dan is een van de eigenschappen van bezit dat je dat mag geven aan wie je wil. Bezit mag je overdragen. Je mag cadeautjes doen.

Wat jij eigenlijk wil is dat bezitsoverdracht ENKEL maar mogelijk is bij een perfecte, gelijkwaardige ruil. Dat is ten eerste al heel moeilijk vast te stellen. Uw Goede Schoolmeester zal moeite hebben uit te maken of bij het akkoord dat gesloten wordt tussen twee partijen die dus mutueel akkoord zijn, er geen "persoonlijke voorkeuren" meespelen.

Als ik mijn nieuwe Rolls ruil tegen een verroest twingooke van mijn zoon, dan zit de kans er dik in dat ik dat grotendeels doe uit sympatie voor mijn zoon, maar wie weet ? Misschien ben ik een verzamelaar van verroeste twingookes en is dit het eerste exemplaar van mijn nieuwe collectie, he.

Als ik brood ga kopen op de markt bij mijn neef, en dat brood is eigenlijk wat duur en niet heel goed gebakken, maar ik doe dat om mijn neefke een pleziertje te doen, dan zitten we in krak dezelfde situatie. Mag dat allemaal niet ?

Dat wordt heel moeilijk. Omdat je mij, als rechtmatige eigenaar van veel bezit, een fundamenteel recht wil ontzeggen om mijn menselijke, en dus perfect oneerlijke, voorkeuren laten te spelen met wat ik met mijn eigen bezit zou mogen doen. Dat is een inbreuk, zowel op mijn recht van bezit, als op mijn menselijkheid, namelijk het mogen hebben van perfect oneerlijke voorkeuren voor andere mensen.

Welja, ook al ben jij volgens alle objectieve kriteria misschien de leukste jongen van de straat, TOCH is dat knappe meisje verliefd op die onnozelaar van een buur en niet op jou. Dat is perfect oneerlijk. Menselijk gewoon.

Vergeet dus het concept van perfecte eerlijkheid. Het is griezelig onmenselijk.

De oneerlijkheid van de natuur.
dus ik mag ook oneerlijk zijn.
Dus ik mag mij jouw volledige bezit toeeigenen want ik ben de sterkste?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door stropke1000

De oneerlijkheid van de natuur.
dus ik mag ook oneerlijk zijn.
Dus ik mag mij jouw volledige bezit toeeigenen want ik ben de sterkste?

Juist, dat is de wet van de jungle, en anarchisme.
Anarchisme is inderdaad de grootste vorm van vrijheid, maar de prijs die we ervoor moeten betalen is heel groot: we moeten ons allemaal bewapenen tot de tanden, legertjes inhuren, bendeleider spelen en zo.
Dat neemt zoveel ressources weg om interessanter dingen te doen, dat het overgrote deel van de mensen er EIGENLIJK mee kan akkoord gaan dat we mutueel afspreken om geen geweld te plegen. Dat maakt het leven gemakkelijker voor zowat iedereen. We kunnen dus mutueel afspreken dat we "alles" op basis van MUTUEEL AKKOORD zullen doen en hierbij geen fysiek geweld gebruiken.
Jammer genoeg volstaat het niet om dat gewoon maar te schrijven, want het is natuurlijk instabiel tegen de eerste de beste die er zijn botten aan veegt, zich WEL bewapent en iedereen afdreigt. We moeten dus een georganiseerde vorm van geweld hebben die zo intens is, dat geen enkele lokale bendeleider er tegen op kan, en die als enig doel heeft om het akkoord van geen mutueel geweld af te dwingen: "de Staat".
Natuurlijk kost die staat ressources, en aangezien iedereen daar voordeel bij heeft, moet iedereen wat afdragen van zijn ressources om die staat te financieren: belastingen. Maar dat is normaal gezien voordelig: de belastingen zullen altijd kleiner zijn dan de investering in eigen bewapening die je nodig had zonder die afgedwongen afspraak en staat.

Voila, we hebben de zuiverste vorm van kapitalisme.

Als we dan toch een staat hebben, kan die ook dienen voor nog andere gemeenschappelijke afspraken waar een meerderheid voordeel aan heeft, zoals het aanleggen van wegen, het organiseren van een defile, het aanwerven van een koning, en weet ik veel. Van de slag zitten we niet meer met zuiver kapitalisme maar met een gemengde economie.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Het gaat dan ook niet over geld afpakken van mensen die er eerlijk voor gewerkt hebben. Wie voor zijn geld gewerkt heeft, mag ervan genieten.

Het punt is dat een belangrijk aspect van "genieten van een fortuin" er juist in bestaat om kunnen te beslissen wie er wel en wie er niet mag in delen. Het kunnen een onderscheid maken tussen de mensen met je voorkeur en die zonder is een belangrijke drijfveer in het vergaren van een fortuin, naast jezelf verwennen en gewoon voor de sport.

Je ontneemt de eerlijke verdiener dus een heel belangrijk aspekt van het genot van zijn eerlijk gewonnen arbeid, namelijk perfect arbitrair en niet-egalitair mogen omspringen met cadeautjes.

Wat jij doet is stellen dat als ik een mooie ring aan mijn vrouw geef, ik oftewel een mooie ring aan alle vrouwen moet geven, oftewel geen ring afgeven. Dat ontneemt mij van de essentie van de vreugde die het bezit van die ring (of die 3 miljard flutringskes made in China) mij geeft.

Het doel is niet een groot bedrag kunnen verdelen. Het doel is om mensen zo'n gelijk mogelijke kansen te geven in hun (professionele) leven. Dat houdt in dat de erfenissen die er zijn gelijk verdeeld moeten worden. Als er geen erfenissen te verdelen zijn, dan is het ook goed.

Da's wat ik van in het begin stelde, jouw eigenlijke drijfveer is jaloersheid. Jij wil gewoon NIET dat die rijke erfgenaam geniet van iets dat hij niet op dezelfde manier heeft verkregen als jij en waar jij dus kan naar fluiten. En daar stopt het gewoon.

"Meester, hij heeft chokoladekoeken van zijn mama gekregen, en ik niet, da's niet eerlijk. Pak ze hem af, verdeel ze in de klas, of gooi ze in de vuilbak, van 't moment dat hij er maar niet alleen kan van genieten. Ik had minder fouten in mijn dictee dan hij !"

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door stropke1000

Wat een onzin.
in uw geval moeten wij met 5 auto's rijden 3 huizen bezitten 10tv toestellen bezitten 10kilo vlees eten 5 broden eten enz . u kan maar produceren wat de mens nodig heeft

Dat is de stompzinnige interpretatie van "economische groei": meer van 't zelfde. Nee, nu heb je een veel gesofistikeerder TV dan 30 jaar geleden, je hebt een veel gesofistikeerder auto dan 30 jaar geleden, je hebt een computer... uw huis is waarschijnlijk veel confortabeler dan 30 jaar geleden (maar het is juist dat er in die markt minder groei is gebeurd).

Sommige van de dingen die je nu hebt waren gewoon onbestaande 30 jaar geleden, en anderen hadden voor een vergelijkbare prestatie U 30 jaar geleden een ontieglijk fortuin gekost.

De rekenkracht van uw PC is groter dan die van een universitair rekencentrum van 30 jaar geleden.

[Sfax]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Of mensen geld krijgen en geld overhouden of ze krijgen minder, maar gebruiken alles op, het maakt eigenlijk geen verschil.

Het gaat dan ook niet over geld afpakken van mensen die er eerlijk voor gewerkt hebben. Wie voor zijn geld gewerkt heeft, mag ervan genieten. Het doel is niet een groot bedrag kunnen verdelen. Het doel is om mensen zo'n gelijk mogelijke kansen te geven in hun (professionele) leven. Dat houdt in dat de erfenissen die er zijn gelijk verdeeld moeten worden. Als er geen erfenissen te verdelen zijn, dan is het ook goed. Ook dan krijgen jonge mensen zo veel mogelijk even grote kansen. Wat niet wegneemt dat er waarschijnlijk nog steeds een groot bedrag zal zijn om te verdelen.

Die kinderen die jij wilt bevoordelen kunnen met mijn regel niet bevoordeeld worden, dus ben jij het dan die in een situatie terechtkomt die je niet zo tof vindt.

Die kinderen worden dan gewoon op een andere manier bevoordeeld. Easy as that. Het zal dan niet via erfenissen zijn, maar op andere manieren.
En om je maar één dom voorbeeld te geven: een ideale manier om mijn "fortuin" op te brassen naar het einde van mijn leven toe, is pakweg mijn kinderen op reis te laten gaan, hen alles te laten kiezen en te regelen, maar bij de afrekening mijn bankkaart boven te halen. Voordeel voor mijn kinderen: 100%. Voordeel voor jouw kindjes: 0%. Easy