Het Belgische compromis

[bgf324]

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

[Garry]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

Het Belgisch compromis (dat het land op het goede pad hield), was het compromis waarbij alle struikelpunten verwezen werden naar de diepvriezer en daar onaangeroerd bleven liggen tot aan de volgende legislatuur. Een regering op de been zetten die niet in het minst kon regeren, met andere woorden gezegd.

[bgf324]

De laatste jaren dus ook gekend onder de noemer; het "compromis Verhofstadt".

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Garry

Het Belgisch compromis (dat het land op het goede pad hield), was het compromis waarbij alle struikelpunten verwezen werden naar de diepvriezer en daar onaangeroerd bleven liggen tot aan de volgende legislatuur. Een regering op de been zetten die niet in het minst kon regeren, met andere woorden gezegd.

Dat is het ongeveer.

[De gemuilkorfde]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

Ik versta er iets anders onder : het Belgische compromis was veelal eentje dat verweven was met (zelf)bedrog.
Ik weet niet meer de exacte term, maar het was iets van het "onontkenbare vermoeden" dat de burgemeester het Nederlands machtig was, en dat was dan de truuk om taalproblemen op te lossen.
Jezelf wijsmaken dus dat het in orde is, en dan is het ook in orde

Een ander voorbeeld was dat van de faciliteiten, men laat de tekst bewust vaag, en Vlamingen en Franstaligen leggen het dan elk aan hun publiek anders uit (uitdoofbaar <--> verworven recht).
Als de lakmoestest komt, blijkt dat de Vlamingen weeral bedrogen zijn.

Een Belgisch compromis houdt ook vaak het inroepen van nieuwe organen in, of het overbelasten van één of andere rechtbank, zie de voorstellen van Vandelanotte voor als er problemen zijn bij de benoeming van burgemeesters.
Dan gaat het naar het Grondwettelijk Hof, waarmee de Vlaamse overheid feitelijk zijn benoemingsrecht verliest, vermits een ander (tweetalig) orgaan het laatste woord krijgt.

Een Belgisch compromis is ook vaak zeer inefficiënt en peperduur.
Denk aan het feit dat de Franstaligen een land met 3 regio's willen (met Brussel als apart gebied), en de Vlamingen eentje met 2 (Vlaanderen tov. Wallonië).
Het Belgisch compromis geeft beiden hun zin, door de creatie van 2 gemeenschappen en 3 gewesten.
Gevolg : enorm veel onnodige extra kosten.

Kortom : een Belgisch compromis is er eentje waar de Vlamingen bekaaid vanaf komen.
De Franstaligen krijgen hun zin, de inefficiëntie is voor iedereen en het prijskaartje is voor de Vlamingen.

[bgf324]

Oorspronkelijk geplaatst door De gemuilkorfde

Ik versta er iets anders onder : het Belgische compromis was veelal eentje dat verweven was met (zelf)bedrog.
Ik weet niet meer de exacte term, maar het was iets van het "onontkenbare vermoeden" dat de burgemeester het Nederlands machtig was, en dat was dan de truuk om taalproblemen op te lossen.
Jezelf wijsmaken dus dat het in orde is, en dan is het ook in orde

Een ander voorbeeld was dat van de faciliteiten, men laat de tekst bewust vaag, en Vlamingen en Franstaligen leggen het dan elk aan hun publiek anders uit (uitdoofbaar <--> verworven recht).
Als de lakmoestest komt, blijkt dat de Vlamingen weeral bedrogen zijn.

Een Belgisch compromis houdt ook vaak het inroepen van nieuwe organen in, of het overbelasten van één of andere rechtbank, zie de voorstellen van Vandelanotte voor als er problemen zijn bij de benoeming van burgemeesters.
Dan gaat het naar het Grondwettelijk Hof, waarmee de Vlaamse overheid feitelijk zijn benoemingsrecht verliest, vermits een ander (tweetalig) orgaan het laatste woord krijgt.

Een Belgisch compromis is ook vaak zeer inefficiënt en peperduur.
Denk aan het feit dat de Franstaligen een land met 3 regio's willen (met Brussel als apart gebied), en de Vlamingen eentje met 2 (Vlaanderen tov. Wallonië).
Het Belgisch compromis geeft beiden hun zin, door de creatie van 2 gemeenschappen en 3 gewesten.
Gevolg : enorm veel onnodige extra kosten.

Kortom : een Belgisch compromis is er eentje waar de Vlamingen bekaaid vanaf komen.
De Franstaligen krijgen hun zin, de inefficiëntie is voor iedereen en het prijskaartje is voor de Vlamingen.

Mooi !

Iemand die nog een andere visie heeft over wat het inhoud?

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

Aangezien het geld op is en men geen compromis meer kan sluiten, lees betalen, is de kans op een Belgisch compromis veel kleiner dan in het verleden.

[bgf324]

Hopen dat er dan eens een degelijk compromis komt i.p.v. een Belgisch compromis.

[daiwa]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Hopen dat er dan eens een degelijk compromis komt i.p.v. een Belgisch compromis.

Ga maar na, in het verleden koste elk ''compromis'' veel geld aan Vlaanderen en aangezien het geld schaars is is de kans op een Belgisch compromis aanzienlijk kleiner.

[patrickve]

Yves Desmet heeft het uitgelegd:

het is waar een numerieke meerderheid haar wil niet oplegt aan de minderheid, maar dat steunt op "evenwichtige compromissen" en "verantwoordelijkheid nemen".

Maw, waar de "numerieke meerderheid" aan de minderheid braaft vraagt of 't goed is zo.


Maw, waar de minderheid beslist, want:

- de meerderheid mag haar wil niet opleggen
- de meerderheid moet haar verantwoordelijkheid nemen.

- de minderheid moet niks, behalve oordelen of ze kontent zijn.

[Zwartengeel]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Mooi !

Iemand die nog een andere visie heeft over wat het inhoud?

Dat de Vlamingen wanneer ze iets willen verkrijgen daarvoor zulke zware compensaties in de plaats moeten geven dat het positieve effect van hetgeen ze krijgen totaal teniet gedaan wordt.

En terwijl de compensaties die de andere kant daarvoor krijgt als een definitief verworven recht beschouwd mogen worden, kunnen de zaken die Vlaanderen bekomen heeft ten allen tijde terug naar het federale niveau gebracht worden met behulp van 'les flamands de service'.

[Karel Martel B]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Wat verstaat u onder het Belgische compromis

De Vlamingen krijgen iets, de franstaligen krijgen net hetzelfde, maar de Vlamingen moeten wel nog extra compensaties erbovenop geven.

[De Juiste Gids]

Het Belgisch compromis? Dat is samen ten onder gaan.

[fonne]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

De Vlaming wil dit:



De Franstalige wil eigenlijk dit



Na lang en hard onderhandelen komen ze na zes maanden uit op dit:
















Het gebruik wordt gedeeld, de ene week mogen de Vlamingen hem hebben, de andere week de Walen. De kosten worden gedeeld a rato van het aandeel in de economische prestaties, 72% voor de Vlamingen, 28% voor de Franstaligen.

Voila, het "Belgisch Compromis" kort en bondig verklaard.

[Hollander]

Oorspronkelijk geplaatst door De gemuilkorfde

Kortom : een Belgisch compromis is er eentje waar de Vlamingen bekaaid vanaf komen.
De Franstaligen krijgen hun zin, de inefficiëntie is voor iedereen en het prijskaartje is voor de Vlamingen.

toppertje

[Zeno!]

Oorspronkelijk geplaatst door De gemuilkorfde

Ik versta er iets anders onder : het Belgische compromis was veelal eentje dat verweven was met (zelf)bedrog.
Ik weet niet meer de exacte term, maar het was iets van het "onontkenbare vermoeden" dat de burgemeester het Nederlands machtig was, en dat was dan de truuk om taalproblemen op te lossen.
Jezelf wijsmaken dus dat het in orde is, en dan is het ook in orde

Een ander voorbeeld was dat van de faciliteiten, men laat de tekst bewust vaag, en Vlamingen en Franstaligen leggen het dan elk aan hun publiek anders uit (uitdoofbaar <--> verworven recht).
Als de lakmoestest komt, blijkt dat de Vlamingen weeral bedrogen zijn.

Een Belgisch compromis houdt ook vaak het inroepen van nieuwe organen in, of het overbelasten van één of andere rechtbank, zie de voorstellen van Vandelanotte voor als er problemen zijn bij de benoeming van burgemeesters.
Dan gaat het naar het Grondwettelijk Hof, waarmee de Vlaamse overheid feitelijk zijn benoemingsrecht verliest, vermits een ander (tweetalig) orgaan het laatste woord krijgt.

Een Belgisch compromis is ook vaak zeer inefficiënt en peperduur.
Denk aan het feit dat de Franstaligen een land met 3 regio's willen (met Brussel als apart gebied), en de Vlamingen eentje met 2 (Vlaanderen tov. Wallonië).
Het Belgisch compromis geeft beiden hun zin, door de creatie van 2 gemeenschappen en 3 gewesten.
Gevolg : enorm veel onnodige extra kosten.

Kortom : een Belgisch compromis is er eentje waar de Vlamingen bekaaid vanaf komen.
De Franstaligen krijgen hun zin, de inefficiëntie is voor iedereen en het prijskaartje is voor de Vlamingen.

Treffende analyse van het "Belgisch compromis". Stuur dit naar een krant ofzo, tijd dat de domme Vlaming dit eens leest ipv de 'opinies' van onze Belgische regimepers!

[Distel]

Ik denk dat de meeste eigenschappen van het Belgische compromis intussen genoemd zijn.

Heel wat belangrijke punten blijven liggen. Meestal wordt een of ander leep truukje toegepast om het zaakje te kunnen bevriezen.

Op andere vlakken is het La Wallonie die tijdens het feestje met de taart gaat lopen. Vlaanderen krijg enkele borrelnootjes die worden voorgesteld als champagne en kaviaar, en die achteraf veel te zout blijken te smaken. Die borrelnootjes blijken bovendien wel de kostprijs van champagne en kaviaar te hebben, en die rekening blijft dan samen met de kosten van voornoemde taart liggen voor gastheer Vlaanderen. Wanneer Vlaanderen aan gast La Wallonie vriendelijk verzoekt om na afloop zelf even de eigen bekertjes en kartonnen bordjes in de vuilbak te gooien, veinst onze gast een plotse invaliditeit, zet hij zich met zijn luie krent in de sofa, en worden de grijsgedraaide albums van plaatselijke sterartiesten Sale Flamand en Vousetes Racistes bovengehaald voor de afterparty.

[Roderik]

Oorspronkelijk geplaatst door bgf324

Er wordt aan Belgicisitsche kant gesnakt naar het "Belgische compromis". Het soort compromis uit het verleden dat het land op het goede pad gehouden heeft.

Wat verstaat u onder het Belgische compromis, en is er een kans dat het compromis (als er een komt) weer een 'Belgisch compromis' is?

Welk goede pad?
Het pad naar de afgrond?

[largo_w]

En hop, hier gaan we weer, voor een zoveelste ritje op de België-carrousel, richting nergens. De hoofdrolspelers in deze eindeloze saga kunnen of willen geen kant op.
Hoe is het zo ver kunnen komen? Ik wil absoluut geloven dat de twee overwinnaars van de verkiezingen van 13 juni, de N-VA en de PS, aanvankelijk oprecht een gloed van staatsmanschap voelden en dat ze echt wilden gaan voor een beter functionerend België. Maar lang straalde die gloed niet. De protagonisten gingen al gauw voor het politieke zelfbehoud. De kleine politiek ging heersen. Het momentum was weg. Het kalf was verdronken.
Dat verdronken kalf lijkt steeds duidelijker België zelf te zijn. In de voorbije halve eeuw groeide bij velen het besef dat het Belgische creatuur kaduuk is. Twee volkeren gunnen, verdragen en vertrouwen elkaar almaar minder. Verzuring en egoïsme (‘eigen volk eerst’) zijn veralgemeende gevoelens geworden. Er kwam heel wat creativiteit aan te pas om dit land in die omstandigheden toch nog draaiende te houden. Maar het was knoefelwerk - hier wat afpitsen, daar wat compensaties,... België is een institutionele knoeiboel geworden.
Wie is daar verantwoordelijk voor? Onze politieke leiders van de voorbije decennia die deze institutionele Frankenstein creëerden? Vaak moesten ze wel, anders kwamen ze niet aan de echte sociaaleconomische uitdagingen toe. De huidige hoofdrolspelers? De staatsman of -vrouw die het beste wil voor álle burgers van dit land pleegt in de huidige omstandigheden wel degelijk politiek zelfmoord. De opruiende achterbannen dan? Velen van hen roepen terecht dat het nationale financieringsmechanisme van geen kanten klopt. Kortom, voor zowat elk van ons kunnen we makkelijk verzachtende omstandigheden inroepen.
Moeten we dan maar begrip opbrengen voor Bart De Wever, Elio Di Rupo en allen die het einde van België nu wel erg dichtbij brengen? Neen. Enerzijds omdat de morrende doorsnee-Belg het relatief uitzonderlijk goed heeft in dit pamperende luilekkerland
- wie van hen heeft de vreselijkste economische crisis in tachtig jaar écht gevoeld? - en zich niettemin gedraagt als een rotverwend, overvoed kind. Anderzijds is onze afgunstwekkende levensstandaard bijlange niet verzekerd. De sociaaleconomische uitdagingen voor de volgende generaties zijn in onze contreien sowieso groot, ook zonder een jarenlang durende regimecrisis. In het geval van België worden ze stilaan enorm. 
Maar wij, morrende Belgen, zijn even niet met de welvaart van onze kinderen bezig. We willen vooral niet dat die andere Belgen ten dele zelf voor hun welvaart willen zorgen/dat die andere Belgen meegenieten van onze inspanningen (schrappen wat niet past).
We ruziën nu al jaren om de verdeling van een welvaartskoek die enorm is in vergelijking met het wereldgemiddelde, maar duidelijk te klein is voor de volgende generaties. We zouden al jaren met z’n allen volop moeten werken aan het groter maken van die koek.

bron: de tijd (Pierre Huylenbroeck)

[De Juiste Gids]

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

bron: de tijd (Pierre Huylenbroeck)

boenk, knal, klets