Samenwerking CLB en Comité Bijzondere Jeugdzorg (CBJ)

[gast2]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Behalve die verliefdheid op een oudere man klinkt de situatie mij nogal herkenbaar.

Om te beginnen, laat het CLB eerst en vooral een IQ-test uitvoeren. Vraag dan bij het CLB naar een goeie kinderpsychiater. De CLB's beschikken wel over een lijst, maar vraag toch maar naar wie hun voorkeur gaat. De ervaring leert mij dat je best niet zomaar bij de eerste de beste kinderpsychiater binnenstapt. Het verschil is nogal groot. Bezorg de kinderpsychiater de resultaten van de testen uitgevoerd door het CLB.
De directie van een school is ook veel voorzichtiger als ze weten dat je kind onder behandeling is.

er werd enkele jaren geleden(geen 5 jaar terug) een iq-test afgenomen, alhoewel ze meerdere vragen over aardrijkskunde nooit geleerd had, scoorde ze toch iets hoger dan de middelmaat maar is niet hoogbegaafd.

volgens kinderpsychiater van die 14-daagse opname is er psychisch niets mis met haar...

"Een internaat kan een oplossing bieden. Inderdaad, de kosten zijn niet min. En toch. Met het internaat kan je afspraken maken, bijvoorbeeld dat er geen bezoek over de vloer komt."

ik dacht dat ook over die psychiatrische instelling tot de telefoon voor onze neus aan onze dochter werd aangeboden ondanks dat wij uitdrukkelijk de wens hadden uitgesproken aalleen van ons, de ouders, telefoon binnen te laten, zelfs niet van broers of zussen...

"Vergeet niet je te laten registreren als "benadeeld persoon". Zo word je op de hoogte gehouden van de evolutie."

hebben we gedaan.

"Dag Gast2. Wat de chronische schoolfobie betreft. De CGG organiseren PrOS-projecten (problemen op school). In Mechelen alleszins. Het aantal individuele begeleidingen is beperkt, en wordt gesubsidieerd. Voor Mechelen bijvoorbeeld gaat het om 6 begeleidingen per trimester. Aanvragen gebeuren via het CLB. Ik zou mij toch eens goed informeren."

de eerste keer dat ik over "PROS-projecten" hoor, ga daar eens achter vragen, hartelijk dank voor deze informatie!!

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

"Dag Gast2. Wat de chronische schoolfobie betreft. De CGG organiseren PrOS-projecten (problemen op school). In Mechelen alleszins. Het aantal individuele begeleidingen is beperkt, en wordt gesubsidieerd. Voor Mechelen bijvoorbeeld gaat het om 6 begeleidingen per trimester. Aanvragen gebeuren via het CLB. Ik zou mij toch eens goed informeren."

de eerste keer dat ik over "PROS-projecten" hoor, ga daar eens achter vragen, hartelijk dank voor deze informatie!!

Weet eens te vertellen wat de ervaringen zijn. Het interesseert mij enorm. Wij waren zelf te laat om er in het derde trimester nog beroep op te kunnen doen. De helft van mijn tweeling kan het nochtans goed gebruiken.

[gast2]

hallo Rudy, na het paasverlof hebben we terug contact met het clb, ik laat je verder weten, ik hoef niet te vertellen hoe haar rapport is?nadat ze pas om half één begon boeken in te kijken?laagste score ooit
vandaag dringend de raad gekregen zich te herpakken

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

hallo Rudy, na het paasverlof hebben we terug contact met het clb, ik laat je verder weten, ik hoef niet te vertellen hoe haar rapport is?nadat ze pas om half één begon boeken in te kijken?laagste score ooit
vandaag dringend de raad gekregen zich te herpakken

ok. Klinkt herkenbaar
Tot na het Paasverlof.

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Mee eens Dude. Sorry trouwens voor mijn uitschuiver.

Dit belet niet, en het gaat enkel om een vaststelling, dat ik stellig de indruk heb dat er vrij vlug met de vinger wordt gewezen naar de ouder(s) als er iets misloopt met de relatie ouder(s)-kind. Ook binnen de professionele wereld.

En. Ik dacht dat gast2 ergens wist te vertellen dat ze met CVS zit opgescheept. Waarmee ik wil zeggen dat alle facetten van het probleem moeten worden bekeken, en dus niet een oordeel kan worden geformuleerd op basis van enkele vuistregels.

inderdaad, , ook de hulpverlening wordt gepushed naar commercialisering en wanneer je goede punten scoort door de juiste kruisjes aan te duiden waardoor je kunt laten uitschijnen dat uw dossiers in orde zijn en daarnaast te veel dossiers moet opvolgen kan er weinig daadwerkelijk professioneel gedrag verwacht worden hierdoor worden hulpverleners verplicht tot halt houden bij de makkelijkst aanwijsbare mogelijke oorzaken.
Dat dit op midden & lange termijn enkel tot meer maatschappelijke problemen zal leiden daar liggen zij die begrotingen opstellen, volgens mijn indruk, niet echt wakker van.

[gast2]

inmiddels zijn we juni, waren haar punten dus zwaar gekelderd, alles of niets dus, haar adoratie voor advocatenberoep is inmiddels veranderd in neiging beroeps te volgen tot verkoopster of dramaschool.ze heeft nog altijd contact met die vent.Nu kan je 50 keer zeggen van ze is geslachtsrijp(ziet er ook ouder uit) maar sinds ze hem kent, zijn haar doelstellingen om in het leven te slagen verdwenen, liegt erop los, schrijft zelfmoordbrieven, heeft '"even" weg gezeten, waar hij nog contact met haar kon maken...heeft soms terug eetproblemen,kelderen dus haar punten en herkennen wij onze dochter niet meer.Al 2x wou ze niet thuis komen met het gedacht opgenomen te worden en wel nog contact met hem te hebben, en het is telkens hij die erbij is als ze terug gevonden wordt, toevallig?we hebben klachten ingediend wegens stalking, ontvoering, enz...hij wordt eens ondervraagd and that's it...woensdag was het weer van dat, donderdag dan maar weer bijz jeugdzorg ingeschakeld met als gevolg 4 weken lang dagelijks bezoek van crisisteam maar we hebben nu al het gevoel dat dit weer niet gaat helpen zolang ze hem ziet...gisteren geprobeerd klacht in te dienen wegens stalking en ontvoering bij politie in zijn stad maar deze weigerde de klachten te noteren, zij moest erbij zijn voor stalking volgens agente en ontvoering?geweigerd want ze was toch terug thuis...ik kon wel laten noteren misleidbaarheid, uitleg was dat dit betekende dat onze dochter niet naar ons luisterde...en onze dochter wou die relatie toch ook volgens agente....eenmaal kreeg ik zelfs telefoon van dit bureau dat ik iets moest ondertekenen ivm registratie slachtofferbenadeelde...vonden wij raar want we hadden dit toch bij het parket in andere stad moeten laten doen en nu ineens bij politiebureau in zijn stad??Nog groter was mijn verrassing als moeder, toen ik daar aankwam om even dit papier te tekenen, dat ik gevraagd werd mee achteruit te gaan daar hij geen pc vrij had, ik moest hem dan volgen door garage van politie door cellencomplex(jawel hoor, jullie lezen het goed) en daar stond dan een pc met 2 stoelen, eentje voor mij, eentje voor de agent, over en weer "gebabbeld", kreeg dan papier onder mijn neus geduwd om te tekenen met erboven staan:bijkomend verhoor...pppfff, ik heb terug klamme handen...wou die me intimideren of wat?bij de vorige klacht over ontvoering heb ik dit 4x moeten vragen en terwijl smalend opgemerkt door politieagent of ik wel wist waar ik mee bezig was, toen ik dan opmerkte dat ik contact met advocaat had gehad, zei hij bars tegen andere agente dit te noteren en beende weg...gisteren dus geweigerd, alsook smalende opmerking van politieagente:als ik de naam advocaat hoor,...en dan iets zeer negatief...


wie weet raad aub en liefst geen antwoord van ja, ze is ook verliefd, dat weten wij ook wel maar dit is geen gezonde situatie met zelfmoordbrieven, wegblijven, eetproblemen, snijden

we krijgen van familie en vrienden, die dit niet kunnen geloven dat er niet sneller wordt ingegrepen en dat dit allemaal kan de raad naar comite P te gaan of naar de pers, heb zelf mail gedaan naar advocaat en zal met hem contact opnemen maandag

we hebben dus al contact en "hulp"gehad van school, clb, cgg, bijzondere jeugdzorg, huisarts, kpc, tijdelijke opname, crisisteam -18, en nu weer een crisisteam, advocaat en politie en nu? wij weten het niet meer maar dit kan echt niet langer duren....

cgg stuurde ons bijz jz op de nek alsof wij onze dochter in gevaar brachten, inmiddels hebben ze moeten inbinden en ons als ouders gelijk geven en excuses gekregen maar daar hadden wij toen niks aan toen we weer eens als leugenaars werden bestempeld...

[gast2]

we werden door cgg en bijz jz erover aangesproken dat gerechtelijke stappen toch wel ver was, inmiddels kregen we zelfs de woorden te horen dat we goed hadden gedaan gerechtelijk te gaan...en "hij"?hij laat via onze dochter weten dat we hem niks kunnen maken want dat er toch niks gebeurt, dochter komt dikwijls pas om 18.30 thuis terijl school 10 km verder is, als we ze op tijd willen thuis hebben, dan moet je ze uit de klas laten halen anders verdwijnt ze langs achteruit gang, ze werd al gestraft met huisarrest, gsm afnemen, pc afnemen,enz...

[Rudy]

Heel wat lektuur om over na te denken. De tekst had ik deze morgen vlug vlug al eens gelezen. Enkele punten zijn zeer herkenbaar. Ik zal mijn best doen. Effe geduld.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

inderdaad, , ook de hulpverlening wordt gepushed naar commercialisering en wanneer je goede punten scoort door de juiste kruisjes aan te duiden waardoor je kunt laten uitschijnen dat uw dossiers in orde zijn en daarnaast te veel dossiers moet opvolgen kan er weinig daadwerkelijk professioneel gedrag verwacht worden hierdoor worden hulpverleners verplicht tot halt houden bij de makkelijkst aanwijsbare mogelijke oorzaken.
Dat dit op midden & lange termijn enkel tot meer maatschappelijke problemen zal leiden daar liggen zij die begrotingen opstellen, volgens mijn indruk, niet echt wakker van.

Dude,

Je gebruikt het begrip commercialisering binnen de hulpverlening. Dit begrijp ik niet zo goed, toch niet binnen deze context waar hulpverlening vooral wordt gesubsidieerd.

Feit. Gast2 kaart een probleem aan dat niet zo uitzonderlijk is. Gast2 is best mondig, zo lees ik het. Gast2 zit met een complex probleem, in die zin dat ze naast een persoonlijk probleem ook nog wordt geconfronteerd met het reilen en zeilen van een minderjarige dochter.

Met dit laatste heb ik ervaring. Het is zeer frustrerend te moeten vaststellen dat een minderjarig kind andere pioriteiten heeft, impulsief, en vooral niet toekomstgericht. Het is een fenomeen waar je als ouder mee zit opgezadeld, en waar het kind zich absoluut van geen kwaad bewust is.

Feit 2. De directe hulpverlening, in deze context het CLB, kan je niet helpen als je geen marginaal bent die niet weet van wel hout pijlen maken. Wat Gast2 betreft is dit niet het geval. Het jong en onervaren personeel van een CLB kan enkel ouders en kinderen helpen die het verschil niet kennen tussen een ASO, TSO en BSO.

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door Rudy

Dude,

Je gebruikt het begrip commercialisering binnen de hulpverlening. Dit begrijp ik niet zo goed, toch niet binnen deze context waar hulpverlening vooral wordt gesubsidieerd.

Feit. Gast2 kaart een probleem aan dat niet zo uitzonderlijk is. Gast2 is best mondig, zo lees ik het. Gast2 zit met een complex probleem, in die zin dat ze naast een persoonlijk probleem ook nog wordt geconfronteerd met het reilen en zeilen van een minderjarige dochter.

Met dit laatste heb ik ervaring. Het is zeer frustrerend te moeten vaststellen dat een minderjarig kind andere pioriteiten heeft, impulsief, en vooral niet toekomstgericht. Het is een fenomeen waar je als ouder mee zit opgezadeld, en waar het kind zich absoluut van geen kwaad bewust is.

Feit 2. De directe hulpverlening, in deze context het CLB, kan je niet helpen als je geen marginaal bent die niet weet van wel hout pijlen maken. Wat Gast2 betreft is dit niet het geval. Het jong en onervaren personeel van een CLB kan enkel ouders en kinderen helpen die het verschil niet kennen tussen een ASO, TSO en BSO.

Het is als kind evenzeer frustrerend wanneer je je in je levenskeuzes tegengewerkt ziet door je eigen ouders of nog erger het gemiste leven van uw ouders moet beleven. 'adoratie' voor advocatuur? ik stel mij daar vragen bij (maar dan wel vanuit mijn persoon, adoratie voor dat crapuul lijkt mij gewoon niet gezond ).
De beschreven situatie kan onmogelijk het gevolg zijn van 1 extern vriendje (of die nu honderden jaren oud is of dezelfde leeftijd heeft). Dat extern vriendje kan hoogstens een bestaande situatie misbruiken, of de dochter kan een bestaande situatie op deze manier uitbuiten of de ouders kunnen dit.
Ik lees keer op keer dat de problemen begonnen bij HEM....Uit wat gast2 schrijft lees ik vooral een gevecht tegen hem, tegen de dochter en nu ook tegen de overheden. Kan er ook niet gevochten worden?

U heeft in punt 2 zelf een schoon voorbeeld van de commercialisering van de hulpverlening (zo goedkoop mogelijk) en daaraan zit effectief verbonden dat hulpverleners liefst geen hulpverlening meer doen, doch enkel kruisjes zetten op hun dossiertjes zodat zij kunnen bewijzen dat ze wat doen (terwijl er dus niks gebeurd). U beschrijft het clb al volledig vanuit dit commercieel oogpunt, dit is pijnlijk omdat ik er van overtuigd ben dat er zeker gequalificeerd personeel voorhanden is om terdege zulke begeleiding op zich te nemen.
Je moet natuurlijk vanuit uw subsidiërende overheid wel mogen natuurlijk, en laat die overheid vnl inzitten met de boekjes en hoe met hun foto in de krant te komen en daar is op voorhand problemen oplossen niet bij. Er moeten eerst zware problemen zijn en dan kan men komen doen alsof met het oplost, terwijl elk normaal mens weet dat het beter is te vermijden dan te herstellen, maar ja dan kom je dus niet in de boekjes.

[Rudy]

Oorspronkelijk geplaatst door gast2

....eenmaal kreeg ik zelfs telefoon van dit bureau dat ik iets moest ondertekenen ivm registratie slachtofferbenadeelde...vonden wij raar want we hadden dit toch bij het parket in andere stad moeten laten doen en nu ineens bij politiebureau in zijn stad??

Mevrouw Gast2,

Ik pik er even dit bovenstaand citaat uit.

Aan registratie als "benadeeld persoon" zou ik nooit twijfelen. Gewoon doen. Over de vraag waarom dit op verschillende plaatsen zou moeten gebeuren, daar zou ik veel later eens over nadenken.

Geregistreerd worden als benadeeld persoon verplicht het parket jou te informeren omtrent de gang van zaken. Een geregistreerd benadeeld persoon heeft steeds inzage in het dossier. Een geregistreerd benadeeld persoon kan ook steeds een afschrift vragen van het dossier, wat je toelaat ieder woord te .. evalueren.

Een benadeeld persoon heeft niet per definitie recht tot spreken binnen een proces. Om recht tot spreken te hebben moet je op z'n minst burgerlijke partij zijn.

Het nadeel van burgerlijke partijstelling is dat je per definitie ook iemand bent die schade wenst te worden vergoed.

Dit terzijde.

[Rudy]

Er was ook nog zoiets als CVS. Of ik zou mij moeten vergissen. Zal voor morgen zijn.

[gast2]

Wie kan er psychologische raad geven aub, ben ten einde raad, mijn vechtlust raakt op na 1 jaar

inmiddels is de situatie veel erger geescaleerd, voor de personen die menen dat er eerdere "problemen" waren:
onze dochter is eind 2009 zwaar ziek geweest met ziekenhuisopname, toen ze eindelijk naar school terug kon waren er bijna 6 weken om, er was beslist ze van 1 latijn naar 1 moderne te laten gaan omwille van het feit dat ze deze basis van de richting onmogelijk kon inhalen of anders bleef er de mogelijk dubbelen en dat zag ze zelf niet zitten,
1e dag om naar school te gaan haalde ze de voordeur niet, liggend op haar rug in de gang, krijsend van de buikpijn, 2de dag hetzelfde, namiddag dankzij directrice school en ander schoollid met een smoesje haar bijna deur uitgesleurd en is toen terug "vertrokken".
Clb vertelde ons over acute schoolfobie, kende dit niet en had dit zeker niet verwacht van onze leergierige, doorgedreven dochter die het lagere passeerde op haar "slofjes" met uitstekende punten.Werden verwittigd dat dit na vakanties terug kon komen, maand later onderging ik operatie met langer herstel door fibromyalgie en cvs.
Mijn vader vocht toen tegen leukemie, moeder aan zuurstof door longemfyseem, ouders wonen langs, beiden dementerend maar dochter ging bijna dagelijks langs.Ikzelf onderging nog 2 operaties.Voorjaar kreeg ze anorextische neigingen, midden 2010 "leek" ze "hersteld.
Prachtige foto's van alle kinderen samen lachend op 50j huwelijksfeest van schoonouders, maakte youtube filmpje voor mij met onderschrift dat ze van me hield, voor vaderdag zocht ze speciaal naar mooie foto met een mooie tekst voor vaderdag.Alleen...1 ding bleef altijd opvallen, je kon van 's vrijdags "zagen" van maak je huiswerk nu ben je ervan af, dit duurde ELK weekend tot zondags 23.30 en lag ze niet voor 01.00 in bed, langzaam minderde het uur in de week, donderdag en vrijdag normale slaapuren maar dan zat je alweer aan volgend weekend..had met clb erover geinformeerd of dit niet chronische schoolfobie kon zijn maar nergens vond ik gehoor..

Najaar 2010 ging goed tot ik hoorde dat ze die vent ontmoet had en haar dit dadelijk verboden had, blijkt dat zij op in december reeds met de relatie startten, zij 13, hij 24, later doken filmpjes nadat zij per ongeluk hetzelfde fototoestel van haar vader had gebruikt omdat haar batterij leeg was en vergeten had de geheugenkaart te wisselen, dit was febr 2011, nadat we een zelfmoordbrief vonden.We zochten ons rot naar "seinen" hierover en kwamen zo op het toestel uit, geschokt waren we:samen in de sauna(nog altijd 13, hij werd die dag 25).Een week later maakte ze een overlijdensbericht op met een sterfdatum een week later...(kwamen we later op uit).
Onlangs msngesprekken gevonden waar ze met een klasgenootje chatte(die berichten van die vent doorgaf omdat we rechtstreeks contact verboden), beiden sneden zich, beiden praatten over zm en dan telkens was het weer de ene die de andere "tegenhield).Feb 2011 kwam een 2de zmbrief uit was een zmpact met vriendin, heb toen gesmeekt aan school en clb die ouders in te lichten, wij hadden toen crisisteam -18 erbij, was naar kpc geweest, die zeiden nog weken pas later te beslissen, en sleurde haar mee naar cgg, waar later dus blijkt dat zij haar psychologe voorlag dat er ruzies thuis waren niet goed voelde enz.. omwille van die 2de brief hebben wij zelf gevraagd haar te laten opnemen, bijz jz werd verwittigd door cgg omwille van dreiging van ons, lzij gaf aan een relatie met een 15-j te hebben, later heeft cgg excuses aangeboden, heb veel later nog telefoon gehad, moest het me teveel worden mocht ik altijd op gesprek gaan maar het was een mes in mijn rug...je staat met je rug tegen de muur...
voordat we op bezoek konden, was hij met zijn zus al aan de poort geweest maar mocht niet binnen.Wij verboden ALLE telefoons, gingen als ouders samen op bezoek en als ze positief was tegen ons, wilden we haar met de zussen of broers laten bellen, we wilden de hunkering naar thuis aanwakkeren.
Enkele dagen(of zoiets) voor thuiskomst waren we er 's avonds op bezoek, komt begeleider binnen met telefoon van "schoolgenootje".Wij waren zo verstomd dat ze terwijl telefoon aannam, we hadden de naam van het meisje gehoord en kenden we niet, na enkele zinnen begon ze op een heel andere toon te praten en wij keken elkaar aan van het is toch niet waar hè, niet hij weer!Thuis vertelden we dit aan de oudere kinderen en kan je je ons gevoel voorstellen toen we hoorden dat het zijn zus was??
Bij samenkomst met onder andere kinderpsychiater kregen we te horen dat ze wisten dat we boos waren over de toch binnen gekomen telefoon maar dat we toch ook neen hadden kunnen zeggen, heb toen geantwoord dat ze de bal niet moeten terugkaatsen want hoeveel telefoons waren er al binnen gekomen dat wij niet de kans hadden om neen te zeggen(als geen bezoekuur was).Dat was precies niet in goede aarde gevallen.
Nog vermelden dat we ze van cgg op laptop moesten laten om haar "rust" te gunnen, zat ze dus elke dag in verste hoek van living met 2 oortjes, hij op chat en hoorde nog niet meer als we ze vroegen eten te komen.Zondags wou ze uitwaaien met de honden, moesten we doen volgens cgg en later werd ze dan ook gezien in het veld met hem...toen is er heel veel kapot gegaan in ons gezin.Ik had aan cgg 1 vb van ruzies te geven, konden ze niet, sprak mijn dochter er later erover aan:ja, als je me de laptop afneemt.
Mag ik mijn dochter dan niet straffen om haar discipline bij te brengen als ze weer eens contact met hem had?Na school kwam ze pas om 18.30 thuis terwijl de school om 15.30 gedaan is.Afhalen en wachten op parking, stond je een half uur later naar een lege school te turen en was ze weer langs de achteruitgang verdwenen.Meerdere afgehaald, maar dan ook letterlijk haar voor bel eind van de dag uit klas laten halen en mijn man moest ook werken en ik had ook niet altijd vervoer.Onder groot verlof kreeg mijn vader voor de 2de maal kanker, en elke dag bestralingen 30 km verderop, omdat ik niet werkte, was ik dus van "dienst"(maar graag gedaan voor mijn papa), nieuw schooljaar begon in andere school, zelfde stad,
12 september 2011 telefoontje van directrice of onze dochter ons niets verteld had?Neen dus, bleek dus dat zij op 5 september na school in een autoongeval betrokken was met hem, hij was uit de bocht gevlogen in zijn dorp...Bleek dat ze onderuit gemaakt had eer de politie daar was uit vrees betrapt te worden, 's avonds bleek bij ha toch dat ze wat kneuzingen van de rug had, haar de les lezen over het gevaar van rugletsel, niet gedekt door school, enz..?
was toch niets want hij had het aangegeven aan zijn verzekering, volgende dag naar politie gebeld en ze stond niet in pv, zoals verwacht, groot was verwondering toen we 2 weken later van zijn verzekering een bericht kregen dat onze dochter in zijn ongeval betrokken was, mag je raden hoe snel die papieren naar advocaat gingen want we hadden inmiddels een advocaat onder de arm genomen,
meerdere pv's laten opmaken:verkrachting(foto met tongkus, naar de letter van de wet is elk lichaamsdeel in elke lichaamsopening verkrachting, steek dus geen tong in ene zijn oor/sorry sarcasme), ontvoering(meenemen van dochter tegen de wil van de ouders), en stalking, hoeveel simkaarten dat wij thuis vonden die hij betaalde, in 2de gsm schreef hij:je moet doen wat jij wil, je moet niet luisteren naar anderen.En onze dochter zette zich meer en meer af van ons.En dan heb je die machteloosheid..
En dan escaleerde het de eerste keer, vader wou gsm afnemen omdat ze weer contact had gehad, vreselijk om te zien en dit neer te pennen/typen maar ze werd hysterisch, sloeg en schopte naar haar vader en hij hield alleen haar polsen vast(hij had nog nooit een pedagogische tik gegeven aan haar(ikzelf pas rond 5j, huilde harder dan haar om wat ik gedaan had), was dus zeer verwend als jongste, kon zeer goed manipuleren/bespelen/zagen.
En die vader beheerste zich, ik durf niet zeggen als ik niet een tik tegen haar billen had gegeven want die oudere kinderen hadden dit nooit gedaan.Toen hij ze losliet is ze met HEM en zijn zus naar een andere stad getrokken waar een andere zus bij haar liefste was, die opgedraaid en naar politie daar gegaan, wou ze vader betichten van kindermishandeling terwijl hij alleen haar polsen vasthield.Moet zeggen dat één van de oudere kinderen al in voorjaar gezegd had:mama, zet ze weg, ze maakt ons gezin kapot,
net hij die haar elke dag na zijn werk van school haalde als hij op tijd was maar hij kon vooral niet met haar leugens om omdat ik ze vooral rechtvaardig en eerlijk zijn had opgevoed en net die jonge zus waar hij alles voor deed, loog iedereen in familie, school, cgg en andere teams fabeltjes over ruzie voor.Later heb ik nog eenmaal gebeld met thuisbegeleidster van crisisteam wat normaal niet meer mag na 1 maand, deze zei teleurgesteld in onze dochter te zijn, telkens openende iedereen hun ogen en doorprikten ze haar leugens maar raakten we meer en meer van haar vervreemd.
Mijn vader had inmiddels een zware operatie ondergaan om een tumor te verwijderen, liep een dubbele longontsteking op en korte termijngeheugen raakte door zuurstofgebrek beschadigd.Hebben haar toen laten opnemen in kompas, dacht hier eindelijk hoop te vinden, zij moet aanvraag doen om in weekend naar huis te komen(inmiddels was er een contact-en straatverbod bekomen in kortgeding naar die vent, kostte ons 600 euro), maar begon ze te weigeren naar huis te komen, weigerde zelfs zondags 2 uurtjes van 10.00 tot 12.00 uur te zien.en wat blijkt nu?
zij moet nu 2 straten verder de bus nemen en bijna elke dag brengt en haalt hij haar van school ondanks dat jeugdrechter h�*�*r ook een contactverbod had opgelegd!Ze lappen het allebei aan hun laars, advocaat zou nu gerechtsdeurwaarder sturen, maar gaat niet snel genoeg en afgelopen donderdag ging de ene broer die haar zo liefhad in dorp waar ze zit op plein kijken en idd, hij was er!zoon heeft, naar mijn normen, zware voet en kon hem niet bijhouden.Volgende dag heeft zijn zus hun beiden dan van school gevolgd tot kompas, ze hadden haar ook gezien en 's avonds kreeg de zus dan ook een dreigtelefoon haar de volgende dag met een bende te komen afslaan(welk milieu),
hij belde met gsm van zijn vader(broer had er naar gebeld en gevraagd met wie hij sprak), op die avond heeft ze nog een dreigtelefoon gehad met schreeuwende achtergrond(hoe moest onze dochter zich voelen, denk je?) ergste is dat hij volgende dag op msn via een andere liet weten dat ze niet naar de politie kon gaan want anders ging ze zwaar betalen...hierdoor is ze idd niet durven gaan, ze heeft een voorlopig rijbewijs om alleen te rijden, auto, verzekering, enz...allemaal in orde maar er is een reden, die ik niet kan vernoemen waarom ze niet naar de politie kan gaan want er is een inbreuk op verkeerswetgeving..
Zaterdag gebeld om zondag op bezoek te gaan, kreeg van begeleiding te horen dat dit eigenlijk geen zin heeft want dat dit toch beeld zonder klank zou zijn.Dus weer 14 dagen geen dochter te bezoeken,Maandag bel ik over informatie over haar, bleek ze weer extra kameruur te hebben omdat ze te laat was maw weer met hem terug van school.Vroeg aan de begeleider welke reden ze vandaag voor haar laat zijn opgaf en dan kreeg ik te horen:ach mevrouw, ik heb het eerlijk gezegd nog niet meer gevraagd"
hallo!wat doet ze daar?ze had ook inmiddels bij een weekendbezoek mijn dure gsm meesgestolen(was geen sim in omdat deze pas van reparatie terug was)99% was ik zeker ervan, 1% wou haar het voordeel van de twijfel geven maar later bleek dat de oplater, speciale pinvorm, ook verdwene was, wist ik genoeg.Er was verleden week een diagnostisch onderzoek, dochter zou afgelopen dinsdag zelf erover vertellen, mijn man was werken omdat ik in december nog een grote operatie had, onbetaald verlof, ook voor onze dochter rekeningen stroomden binnen, ook bouw later gestart, week aan 60% van loon en als groot gezin niet makkelijk dezer dagen...
Een ander voorval van onze dochter verleden jaar was bij poging tot afname van gsm ze haar vader bij de haren had en schopte, ik probeerde haar handen van zijn hoofd los te wrikken en werd toen gebeten in mijn hand, zij is toen weg gerend op de trappen nog enkele trappen op haar achterste afgedonderd, zij had toen boven voor de eerste keer een slag op haar achterste gehad toen ze me beet, maar ik dacht zeker dat ze blauw zou zijn van die trappen...alleen...mijn hand werd blauw,
ik had hiervan foto's getrokken en op pc gezet, ja dag jan, we hadden onze dochter weerd onderschat, foto's gewist en geheugenkaartje uit gsm verdwenen.(was 2fr voorval)3de voorval was toen papa niet thuis was(daar wachtte ze meestal op), ik had ze verboden op laptop te gaan, was weer eens te laat van school, ging er toch op met de woorden, gij hebt niks te zeggen, ik heb die met mijn communiegeld betaald en die is van mij.Afnemen?zou ze weer lijflijk worden.
Kwartier later wil ze buiten(weer afspraakje gemaakt), verbied haar dit duidelijk met de reden dat ze zich niet aan regels of straffen houdt:ik ga waar ik wil en gij hebt niks aan mij te zeggen.Toen heeft de broer(jaja hij weer) haar met 2 armen vastgenomen met de bedoeling haar terug op haar stoel te zetten met de woorden:gaat ge nu eens respect hebben voor mama, gijg aat luisteren.En ja hoor, ze ging weer over de rooie:stampen, slaan, hij heeft ze langzaam op de grond tegen de deur gewerkt zodat hij ze kon blokkeren en laten uitrazen.Maar ze schreeuwde terwijl:maak me dan kapot, zijt ge allemaal van me af.Hij schreeuwde terug:onnozelaar, als ik had kunnen doden, had ik het al lang kunnen doen, doe eens normaal!en liet ze los,
ze liep toen weg,kwam op half negen terug op normale thuisuur alsof er niks was gebeurd.En dan hoop je weer dat ze in kompas haar zouden helpen zonder die vent in de buurt.4de en laatste escalatie, dag voor mijn grote operatie in Antwerpen, zet zij vernietigende dingen over ons als ouders op FB met als resultaat over de 100 reacties, maakte ruzie met nog een meisje en begon toen haar oudere zus af te breken met wie ze voor die vent zo goed kon praten(band ook helemaal kapot),
het was echt vernietigend voor onze dochter die vroeger op school gepest werd, ze belde dan ook huilend op, ik ben toen op onze dochter afgestapt met de woorden:dat je ons zwart maakt, tot daar aan toe maar wat je over je zus zegt, dat kan niet meer.Ze liet toen net laptop los en ik greep deze weg met de woorden en nu is het genoeg!3 passen heb ik kunnen zetten toen viel ze me langs achteren aan, mijn man er tussen, 2 broers er tussen iedereen kreeg motten en niemand die durfde iets terug te doen, bang iets te breken of blauwe plekken te veroorzaken...
ze was weer eens hysterisch maar dit ging ver, ze beet op binnenkant lip zo hard dat bloed eruit liep...mijn man heeft haar toen naar zetel terug geuwd omdat we bang waren dat ze in die toestand zou weglopen en domme dingen zou doen en zij maar schreeuwen:ik bel de politie, die is dan ook gekomen, en mijn zus(is ze enkele dagen geweest na vorig incident, die is ook boos op haar omdat die vent haar daar ook haalde en haar ook voorloog) en schoonzus.Politie bulderde na gesprekken met iedereen dat als 6-7 man hetzelfde vertelden dat haar verhaal dan niet kon kloppen en dat ze te luisteren had naar ons en dat ze niets te willen had, geen gsm, laptop.Ze beschuldigde haar vader toen van poging tot wurging...
Andere zus had zich boven opgesloten zo onder de indruk van haar zus, en haar vriend kon alleen maar uitbrengen:dit had ik nooit van haar gedacht, dit had ik nooit van haar gedacht...Dochter wou niet op aanbod ingaan die nacht ergens anders te slapen, raar he, als ze je toch poogden te doden?Die avond moest ik nog mijn koffer pakken en heb nog berichten gestuurd met een ex-klasgenootje van haar, kon mijn oren niet geloven toen deze vertelde dat onze dochter vorig jaar elke dag naar school kwam met een bibberend verhaal over die nieuwe plekken die haar vader haar toediende.Moet ik nog zeggen dat hij voor dag en dauw vertrekt naar zijn werk(bouwvakker),
rond etenstijd thuis komt als iedereen er is en als eerste gaat slapen omdat hij vroeg op moest of dat hij met zijn vrienden zijn hobby uitoefende.Vriendin zei toen zelf er klopt iets niet aan jullie verhaal beiden.Ik heb alleen maar gezegd dat hij dit niet kon gedaan hebben maar vroeg haar wel haar vriendin te zijn en er te zijn voor haar.Nadien werd ze dan geplaatst in kompas.Dan over afgelopen dinsdag, schoonzus mocht niet bij gesprek zijn.
Eerste "feit", wij stonden buiten te wachten en consulente was er nog niet, komt dochter met begeleidster aan, toen deze laatste hoorde dat consulente half uur later zou zijn, kom x we gaan terug(2 straten)verder, hallo, ik had mijn dochter 2 weken niet gezien!!Bij het overleg werd de stoel naast mij weggenomen door deze begeleidster en langs haar gezet, het verste punt en dan mocht onze dochter spreken met briefje, had 2 poppetjes bij van bij 3 gesprekken bij psychologe met de woorden,
dit is kleine x en die is weg en grote wil aan zichzelf werken ivm snijden, opmerking van mij(misschien 15x herhaald) er ontbreekt een poppetje, die vent, werd weggewuifd.Ik belde bijna dagelijks met directrice van school en die kon ook niet geloven hoe ze in haar dochter leugens trapten om hem altijd maar te kunnen zien en dat niemand met haar gesproken had, ik heb ze vrijdag gesmeekt met haar te praten en te vragen hoe ze op school is.En dan die begeleidster zei dat ze met directrice gebeld en regelmatig op school informeerde, ik viel van mijn stoel, ze zei dat ze het op school goed dee, ik vroeg nadien of ze ook met haar gesproken had hoe onze dochter zich op school gedroeg, kreeg ik de smalende opmerking dat ze op school daar niet voor bevoegd waren!!oh, ik was zo gefrustreerd,
ik denk dat er wel menige leerkrachten zijn met vroeger vak psychologie en zien of ze opgewekt is of niet want in kompas lieten ze altijd weten dat ze "gelaten" was en niet gelukkig in haar vel.Wel, op school, babbelde, lachte ze,enz...van gezinstherapeute kreeg ik te horen dat ik ene keer ervoor ging, dan weer niet en wou dit aan cvs, fibro koppelen, hallo, we zijn al een jaar bezig, zou je dan niet voor minder de moed verliezen!!Moet opmerken, dat ik als moeder na 14j wel merk of mijn dochter gemaakt of gemeend spreekt, wel, je mag kiezen wat het was en ze trapten er allemaal in, en dan die begeleidster,aargh, nu trekt je weer je schild op, hè,
ik zie het, hè, als wij samen in het weekend allen zijn, is het fijn!HALLO8? DIT IS WEL MIJN DOCHTER? ZE BEHANDELDE HAAR ALS EEN KASPLANTJE, een moment liet onze dochter haar sterke karakter zien toen ze tegen me schreeuwde dat ze het me nooit vergad dat ik voor een contactverbod had gezorgd!Toen ze effe weg was om te kalmeren, vertelde ik dat ze een gyn. onderzoek zal moeten ondergaan.Vind je dat niet ver gaand!Hallo, het is de onderzoeksrechter die dat besliste!ik heb nog gevraagd om een vrouwelijke en mogen nu bijna 80 km verder rijden hiervoor, wanneer weet ik nog niet, maar een relatie met een inmiddels 26j is wel toe gelaten!!
Heb gezegd dat ik hiervoor kon gestraft worden als ik dit toeliet(herinner kortrijk) en dat het me ook hartzeer deed haar hartepijn te doen, nu nog, maar dit geen gezonde relatie, dit is een ziekelijke, alles vernietigende relatie.Onze dochter heeft inmiddels alle normen van fatsoen en respect voor wie dan ook verloren en is veranderd in een liegend, bedriegend kind...Ze heeft toen voor 2 maanden bij getekend en ze hebben haar op de wachtlijst gezet voor een leefgroep, ik was geschokt!In het kompas zit een meisje dat ruzie met haar ouders heeft en in het weekend bij de ouders van de vriend mag, zie je het al gebeuren dat mijn dochter in dat milieu komt waar ze telefonisch een meisje bedreigen??Dat zou ze leuk vinden...
Heb dan met psychologe gebeld van kompas, die was niet bij gesprek, kreeg haar niet aan de telefoon, zou terugbellen, geen telefoon gehad, maandag contact gehad met consulente, zij was zeer kort dat we op dinsdag wel zouden spreken, wel, ze hebben gesproken en alles wat ik zei kwam niet aan...op woensdag met haar gebeld en kreeg constant te horen:dat hebt ge gisteren al verteld, dat verhaal kennen we al, heb toen opgemerkt dat ik met cgg van vroeger contact had opgenomen omdat die al basis had(en haar doorzag)), wat ik niet zei,ik weet het niet meer)ben dus afgewimpeld, vorige consulent kon ik wel mee praten(weet niet meer of ik dit al geschreven had)
tot die vent probeerde haar dochters uit te horen over het dossier en ze dus het doorgaf(hij is vergaand)ik heb gevraagd of hij haar dochters had bedreigd, dat niet maar ze kon er niet aan verder werken...deze consulente zie ik, geloof ik voor de 2de keer en kreeg al te horen dat ze mijn man nog niet gezien had, heb toen opgemerkt dat 's avonds geen probleem was.Gezinstherapeute zei misschien een oplossing te hebben maar dat we die vent uit ons hoofd moesten zetten want dit had er niet mee te maken.
De jongens willen er nog 1 keer voor mij aan mee werken maar zijn het meer dan kotsbeu!ik hou mijn hart vast voor carnaval want alledrie doen ze met groepen mee...Inmiddels had ik ook op msnbericht van febr in meer dan 40 blz dat ze school haat, dat ze niet graag naar school gaat, dat ze bang is naar school te gaan voor wat ze zeggen, en 1 keer, durf zelfs niet 2 keer zeggen vermelde over een ruzie met me, in meer dan 40 blz!!
en dan kom ik bij de vraag: is dit een chronische vorm van schoolfobie want hierover vind je terug:automutulatie, faalangst,zm-gedachten, depressies en ik herken dit allemaal maar die bel heb ik al hoe dikwijls geluid en die piste wordt niet eens overwogen!Oh ja, bij overleg werd gezegd dat als ik sprak, ze meer onder tafel zonk, dit zag ik ook maar ik zag iets anders, mijn dochter die dacht betrapt te worden en idd,
toen haalde ze heel fel naar me uit:bij kpc waren ze wel van mening dat het jouw schuld was hè, maar jij moest maar praten hè.het was een vernietigend rapport over depressieve buien door oa cvs en fibro maar een verkoudheid zou zelfs nog negatief uit dit rapport gekomen zijn.Moet ik erbij zeggen dat mijn dochter had aangedrongen daar in het kpc te gaan, bleek later dat die vent zijn zud een zm-poging had gedaan door haar polsen over te snijden en daar te verblijven.zij dacht daar te zitten met laptop, ver van controle van ons, gaf ook aan op internaat te gaan, wilden een ander met meer discipline, dan wou ze niet meer.
Gemoedstoestand bij kpc, babbelend in auto, met kauwgom, op parking, die eruit, in elkaar zinkend, daar als een hoopje ellende te zitten bij persoon die haar evalueerde, die zei dat verwijzing naar cgg nog weken kon duren, daarom ben ik zelf gegaan en dat ze op de parking kwaad van me wegbeende!Mijn vraag:waarom heeft mama het gevoel dat het niet gegaan heeft zoals jij wou..
Och hier kennen ze er niks van, ze dacht dadelijk opgenomen te worden!En zeg nu ook niet dat die vent er niks mee te maken heeft!!Ik blijf er nog altijd bij dat die begindatum januari 2011 , toen ze met hem naar de cinema geweest was, tot middernacht, terwijl wij doodsangsten om haar uitstonden omdat we niet wisten waar ze was, dat er toen "iets" gebeurd is, want toen kreeg ik geen zinnig woord uit haar tot 4.30 en maar huilen en haar armen gesnede, de eerste keer dat ik het zag, met nieuwjaar had ze nog een mouwloos bloesje aan en had ze niks en dan later die cataflam die ik vind, alleen op voorschrift, niet onder 14j terwijl ze nog 13 is...
dinsdag ben ik trillend uit het overleg gekomen en dit heeft hele avond nog geduurd(ik denk dat het schok was, ik weet het niet) en sinds dinsdagmiddag heb ik geen hap meer door mijn keel gekregen, mijn mag lijkt verwrongen, deze nacht heb ik niet geslapen(andere dagen door temesta), heb 17 blz neergepend, hetzelfde maar dan nog meer uitgebreid,
dit is werkelijk beknopt), ik ga eraan kapot, ik heb nu nog alle hoop op jeugdrechter, als die mijn hoop binnenkort nog wegneemt, stort ik in, dit hou ik niet vol....

mijn gevoelens zijn als het liedje van Elvis:I miss you and I wish you were here

ik weet niet meer wat ik kan doen met wie ik kan spreken, hang urenlang met iedereen aan telefoon, krijg te horen, die ben je kwijt oftewel, die gaat later spijt hebben van wat ze jullie momenteel allemaal aandoet, maar daar heb ik geen boodschap aan...

help me aub, wie kan me psychologische raad ivm met mijn dochter geven over dit alles en haar hysterische fantasie buien...

[gast2]

ie kan er psychologische raad geven aub, ben ten einde raad, mijn vechtlust raakt op na 1 jaar

inmiddels is de situatie veel erger geescaleerd, voor de personen die menen dat er eerdere "problemen" waren:
onze dochter is eind 2009 zwaar ziek geweest met ziekenhuisopname, toen ze eindelijk naar school terug kon waren er bijna 6 weken om, er was beslist ze van 1 latijn naar 1 moderne te laten gaan omwille van het feit dat ze deze basis van de richting onmogelijk kon inhalen of anders bleef er de mogelijk dubbelen en dat zag ze zelf niet zitten,
1e dag om naar school te gaan haalde ze de voordeur niet, liggend op haar rug in de gang, krijsend van de buikpijn, 2de dag hetzelfde, namiddag dankzij directrice school en ander schoollid met een smoesje haar bijna deur uitgesleurd en is toen terug "vertrokken".
Clb vertelde ons over acute schoolfobie, kende dit niet en had dit zeker niet verwacht van onze leergierige, doorgedreven dochter die het lagere passeerde op haar "slofjes" met uitstekende punten.Werden verwittigd dat dit na vakanties terug kon komen, maand later onderging ik operatie met langer herstel door fibromyalgie en cvs.
Mijn vader vocht toen tegen leukemie, moeder aan zuurstof door longemfyseem, ouders wonen langs, beiden dementerend maar dochter ging bijna dagelijks langs.Ikzelf onderging nog 2 operaties.Voorjaar kreeg ze anorextische neigingen, midden 2010 "leek" ze "hersteld.
Prachtige foto's van alle kinderen samen lachend op 50j huwelijksfeest van schoonouders, maakte youtube filmpje voor mij met onderschrift dat ze van me hield, voor vaderdag zocht ze speciaal naar mooie foto met een mooie tekst voor vaderdag.Alleen...1 ding bleef altijd opvallen, je kon van 's vrijdags "zagen" van maak je huiswerk nu ben je ervan af, dit duurde ELK weekend tot zondags 23.30 en lag ze niet voor 01.00 in bed, langzaam minderde het uur in de week, donderdag en vrijdag normale slaapuren maar dan zat je alweer aan volgend weekend..had met clb erover geinformeerd of dit niet chronische schoolfobie kon zijn maar nergens vond ik gehoor..

Najaar 2010 ging goed tot ik hoorde dat ze die vent ontmoet had en haar dit dadelijk verboden had, blijkt dat zij op in december reeds met de relatie startten, zij 13, hij 24, later doken filmpjes nadat zij per ongeluk hetzelfde fototoestel van haar vader had gebruikt omdat haar batterij leeg was en vergeten had de geheugenkaart te wisselen, dit was febr 2011, nadat we een zelfmoordbrief vonden.We zochten ons rot naar "seinen" hierover en kwamen zo op het toestel uit, geschokt waren we:samen in de sauna(nog altijd 13, hij werd die dag 25).Een week later maakte ze een overlijdensbericht op met een sterfdatum een week later...(kwamen we later op uit).
Onlangs msngesprekken gevonden waar ze met een klasgenootje chatte(die berichten van die vent doorgaf omdat we rechtstreeks contact verboden), beiden sneden zich, beiden praatten over zm en dan telkens was het weer de ene die de andere "tegenhield).Feb 2011 kwam een 2de zmbrief uit was een zmpact met vriendin, heb toen gesmeekt aan school en clb die ouders in te lichten, wij hadden toen crisisteam -18 erbij, was naar kpc geweest, die zeiden nog weken pas later te beslissen, en sleurde haar mee naar cgg, waar later dus blijkt dat zij haar psychologe voorlag dat er ruzies thuis waren niet goed voelde enz.. omwille van die 2de brief hebben wij zelf gevraagd haar te laten opnemen, bijz jz werd verwittigd door cgg omwille van dreiging van ons, lzij gaf aan een relatie met een 15-j te hebben, later heeft cgg excuses aangeboden, heb veel later nog telefoon gehad, moest het me teveel worden mocht ik altijd op gesprek gaan maar het was een mes in mijn rug...je staat met je rug tegen de muur...
voordat we op bezoek konden, was hij met zijn zus al aan de poort geweest maar mocht niet binnen.Wij verboden ALLE telefoons, gingen als ouders samen op bezoek en als ze positief was tegen ons, wilden we haar met de zussen of broers laten bellen, we wilden de hunkering naar thuis aanwakkeren.
Enkele dagen(of zoiets) voor thuiskomst waren we er 's avonds op bezoek, komt begeleider binnen met telefoon van "schoolgenootje".Wij waren zo verstomd dat ze terwijl telefoon aannam, we hadden de naam van het meisje gehoord en kenden we niet, na enkele zinnen begon ze op een heel andere toon te praten en wij keken elkaar aan van het is toch niet waar hè, niet hij weer!Thuis vertelden we dit aan de oudere kinderen en kan je je ons gevoel voorstellen toen we hoorden dat het zijn zus was??
Bij samenkomst met onder andere kinderpsychiater kregen we te horen dat ze wisten dat we boos waren over de toch binnen gekomen telefoon maar dat we toch ook neen hadden kunnen zeggen, heb toen geantwoord dat ze de bal niet moeten terugkaatsen want hoeveel telefoons waren er al binnen gekomen dat wij niet de kans hadden om neen te zeggen(als geen bezoekuur was).Dat was precies niet in goede aarde gevallen.
Nog vermelden dat we ze van cgg op laptop moesten laten om haar "rust" te gunnen, zat ze dus elke dag in verste hoek van living met 2 oortjes, hij op chat en hoorde nog niet meer als we ze vroegen eten te komen.Zondags wou ze uitwaaien met de honden, moesten we doen volgens cgg en later werd ze dan ook gezien in het veld met hem...toen is er heel veel kapot gegaan in ons gezin.Ik had aan cgg 1 vb van ruzies te geven, konden ze niet, sprak mijn dochter er later erover aan:ja, als je me de laptop afneemt.
Mag ik mijn dochter dan niet straffen om haar discipline bij te brengen als ze weer eens contact met hem had?Na school kwam ze pas om 18.30 thuis terwijl de school om 15.30 gedaan is.Afhalen en wachten op parking, stond je een half uur later naar een lege school te turen en was ze weer langs de achteruitgang verdwenen.Meerdere afgehaald, maar dan ook letterlijk haar voor bel eind van de dag uit klas laten halen en mijn man moest ook werken en ik had ook niet altijd vervoer.Onder groot verlof kreeg mijn vader voor de 2de maal kanker, en elke dag bestralingen 30 km verderop, omdat ik niet werkte, was ik dus van "dienst"(maar graag gedaan voor mijn papa), nieuw schooljaar begon in andere school, zelfde stad,
12 september 2011 telefoontje van directrice of onze dochter ons niets verteld had?Neen dus, bleek dus dat zij op 5 september na school in een autoongeval betrokken was met hem, hij was uit de bocht gevlogen in zijn dorp...Bleek dat ze onderuit gemaakt had eer de politie daar was uit vrees betrapt te worden, 's avonds bleek bij ha toch dat ze wat kneuzingen van de rug had, haar de les lezen over het gevaar van rugletsel, niet gedekt door school, enz..?
was toch niets want hij had het aangegeven aan zijn verzekering, volgende dag naar politie gebeld en ze stond niet in pv, zoals verwacht, groot was verwondering toen we 2 weken later van zijn verzekering een bericht kregen dat onze dochter in zijn ongeval betrokken was, mag je raden hoe snel die papieren naar advocaat gingen want we hadden inmiddels een advocaat onder de arm genomen,
meerdere pv's laten opmaken:verkrachting(foto met tongkus, naar de letter van de wet is elk lichaamsdeel in elke lichaamsopening verkrachting, steek dus geen tong in ene zijn oor/sorry sarcasme), ontvoering(meenemen van dochter tegen de wil van de ouders), en stalking, hoeveel simkaarten dat wij thuis vonden die hij betaalde, in 2de gsm schreef hij:je moet doen wat jij wil, je moet niet luisteren naar anderen.En onze dochter zette zich meer en meer af van ons.En dan heb je die machteloosheid..
En dan escaleerde het de eerste keer, vader wou gsm afnemen omdat ze weer contact had gehad, vreselijk om te zien en dit neer te pennen/typen maar ze werd hysterisch, sloeg en schopte naar haar vader en hij hield alleen haar polsen vast(hij had nog nooit een pedagogische tik gegeven aan haar(ikzelf pas rond 5j, huilde harder dan haar om wat ik gedaan had), was dus zeer verwend als jongste, kon zeer goed manipuleren/bespelen/zagen.
En die vader beheerste zich, ik durf niet zeggen als ik niet een tik tegen haar billen had gegeven want die oudere kinderen hadden dit nooit gedaan.Toen hij ze losliet is ze met HEM en zijn zus naar een andere stad getrokken waar een andere zus bij haar liefste was, die opgedraaid en naar politie daar gegaan, wou ze vader betichten van kindermishandeling terwijl hij alleen haar polsen vasthield.Moet zeggen dat één van de oudere kinderen al in voorjaar gezegd had:mama, zet ze weg, ze maakt ons gezin kapot,
net hij die haar elke dag na zijn werk van school haalde als hij op tijd was maar hij kon vooral niet met haar leugens om omdat ik ze vooral rechtvaardig en eerlijk zijn had opgevoed en net die jonge zus waar hij alles voor deed, loog iedereen in familie, school, cgg en andere teams fabeltjes over ruzie voor.Later heb ik nog eenmaal gebeld met thuisbegeleidster van crisisteam wat normaal niet meer mag na 1 maand, deze zei teleurgesteld in onze dochter te zijn, telkens openende iedereen hun ogen en doorprikten ze haar leugens maar raakten we meer en meer van haar vervreemd.
Mijn vader had inmiddels een zware operatie ondergaan om een tumor te verwijderen, liep een dubbele longontsteking op en korte termijngeheugen raakte door zuurstofgebrek beschadigd.Hebben haar toen laten opnemen in kompas, dacht hier eindelijk hoop te vinden, zij moet aanvraag doen om in weekend naar huis te komen(inmiddels was er een contact-en straatverbod bekomen in kortgeding naar die vent, kostte ons 600 euro), maar begon ze te weigeren naar huis te komen, weigerde zelfs zondags 2 uurtjes van 10.00 tot 12.00 uur te zien.en wat blijkt nu?
zij moet nu 2 straten verder de bus nemen en bijna elke dag brengt en haalt hij haar van school ondanks dat jeugdrechter h�*�*r ook een contactverbod had opgelegd!Ze lappen het allebei aan hun laars, advocaat zou nu gerechtsdeurwaarder sturen, maar gaat niet snel genoeg en afgelopen donderdag ging de ene broer die haar zo liefhad in dorp waar ze zit op plein kijken en idd, hij was er!zoon heeft, naar mijn normen, zware voet en kon hem niet bijhouden.Volgende dag heeft zijn zus hun beiden dan van school gevolgd tot kompas, ze hadden haar ook gezien en 's avonds kreeg de zus dan ook een dreigtelefoon haar de volgende dag met een bende te komen afslaan(welk milieu),
hij belde met gsm van zijn vader(broer had er naar gebeld en gevraagd met wie hij sprak), op die avond heeft ze nog een dreigtelefoon gehad met schreeuwende achtergrond(hoe moest onze dochter zich voelen, denk je?) ergste is dat hij volgende dag op msn via een andere liet weten dat ze niet naar de politie kon gaan want anders ging ze zwaar betalen...hierdoor is ze idd niet durven gaan, ze heeft een voorlopig rijbewijs om alleen te rijden, auto, verzekering, enz...allemaal in orde maar er is een reden, die ik niet kan vernoemen waarom ze niet naar de politie kan gaan want er is een inbreuk op verkeerswetgeving..
Zaterdag gebeld om zondag op bezoek te gaan, kreeg van begeleiding te horen dat dit eigenlijk geen zin heeft want dat dit toch beeld zonder klank zou zijn.Dus weer 14 dagen geen dochter te bezoeken,Maandag bel ik over informatie over haar, bleek ze weer extra kameruur te hebben omdat ze te laat was maw weer met hem terug van school.Vroeg aan de begeleider welke reden ze vandaag voor haar laat zijn opgaf en dan kreeg ik te horen:ach mevrouw, ik heb het eerlijk gezegd nog niet meer gevraagd"
hallo!wat doet ze daar?ze had ook inmiddels bij een weekendbezoek mijn dure gsm meesgestolen(was geen sim in omdat deze pas van reparatie terug was)99% was ik zeker ervan, 1% wou haar het voordeel van de twijfel geven maar later bleek dat de oplater, speciale pinvorm, ook verdwene was, wist ik genoeg.Er was verleden week een diagnostisch onderzoek, dochter zou afgelopen dinsdag zelf erover vertellen, mijn man was werken omdat ik in december nog een grote operatie had, onbetaald verlof, ook voor onze dochter rekeningen stroomden binnen, ook bouw later gestart, week aan 60% van loon en als groot gezin niet makkelijk dezer dagen...
Een ander voorval van onze dochter verleden jaar was bij poging tot afname van gsm ze haar vader bij de haren had en schopte, ik probeerde haar handen van zijn hoofd los te wrikken en werd toen gebeten in mijn hand, zij is toen weg gerend op de trappen nog enkele trappen op haar achterste afgedonderd, zij had toen boven voor de eerste keer een slag op haar achterste gehad toen ze me beet, maar ik dacht zeker dat ze blauw zou zijn van die trappen...alleen...mijn hand werd blauw,
ik had hiervan foto's getrokken en op pc gezet, ja dag jan, we hadden onze dochter weerd onderschat, foto's gewist en geheugenkaartje uit gsm verdwenen.(was 2fr voorval)3de voorval was toen papa niet thuis was(daar wachtte ze meestal op), ik had ze verboden op laptop te gaan, was weer eens te laat van school, ging er toch op met de woorden, gij hebt niks te zeggen, ik heb die met mijn communiegeld betaald en die is van mij.Afnemen?zou ze weer lijflijk worden.
Kwartier later wil ze buiten(weer afspraakje gemaakt), verbied haar dit duidelijk met de reden dat ze zich niet aan regels of straffen houdt:ik ga waar ik wil en gij hebt niks aan mij te zeggen.Toen heeft de broer(jaja hij weer) haar met 2 armen vastgenomen met de bedoeling haar terug op haar stoel te zetten met de woorden:gaat ge nu eens respect hebben voor mama, gijg aat luisteren.En ja hoor, ze ging weer over de rooie:stampen, slaan, hij heeft ze langzaam op de grond tegen de deur gewerkt zodat hij ze kon blokkeren en laten uitrazen.Maar ze schreeuwde terwijl:maak me dan kapot, zijt ge allemaal van me af.Hij schreeuwde terug:onnozelaar, als ik had kunnen doden, had ik het al lang kunnen doen, doe eens normaal!en liet ze los,
ze liep toen weg,kwam op half negen terug op normale thuisuur alsof er niks was gebeurd.En dan hoop je weer dat ze in kompas haar zouden helpen zonder die vent in de buurt.4de en laatste escalatie, dag voor mijn grote operatie in Antwerpen, zet zij vernietigende dingen over ons als ouders op FB met als resultaat over de 100 reacties, maakte ruzie met nog een meisje en begon toen haar oudere zus af te breken met wie ze voor die vent zo goed kon praten(band ook helemaal kapot),
het was echt vernietigend voor onze dochter die vroeger op school gepest werd, ze belde dan ook huilend op, ik ben toen op onze dochter afgestapt met de woorden:dat je ons zwart maakt, tot daar aan toe maar wat je over je zus zegt, dat kan niet meer.Ze liet toen net laptop los en ik greep deze weg met de woorden en nu is het genoeg!3 passen heb ik kunnen zetten toen viel ze me langs achteren aan, mijn man er tussen, 2 broers er tussen iedereen kreeg motten en niemand die durfde iets terug te doen, bang iets te breken of blauwe plekken te veroorzaken...
ze was weer eens hysterisch maar dit ging ver, ze beet op binnenkant lip zo hard dat bloed eruit liep...mijn man heeft haar toen naar zetel terug geuwd omdat we bang waren dat ze in die toestand zou weglopen en domme dingen zou doen en zij maar schreeuwen:ik bel de politie, die is dan ook gekomen, en mijn zus(is ze enkele dagen geweest na vorig incident, die is ook boos op haar omdat die vent haar daar ook haalde en haar ook voorloog) en schoonzus.Politie bulderde na gesprekken met iedereen dat als 6-7 man hetzelfde vertelden dat haar verhaal dan niet kon kloppen en dat ze te luisteren had naar ons en dat ze niets te willen had, geen gsm, laptop.Ze beschuldigde haar vader toen van poging tot wurging...
Andere zus had zich boven opgesloten zo onder de indruk van haar zus, en haar vriend kon alleen maar uitbrengen:dit had ik nooit van haar gedacht, dit had ik nooit van haar gedacht...Dochter wou niet op aanbod ingaan die nacht ergens anders te slapen, raar he, als ze je toch poogden te doden?Die avond moest ik nog mijn koffer pakken en heb nog berichten gestuurd met een ex-klasgenootje van haar, kon mijn oren niet geloven toen deze vertelde dat onze dochter vorig jaar elke dag naar school kwam met een bibberend verhaal over die nieuwe plekken die haar vader haar toediende.Moet ik nog zeggen dat hij voor dag en dauw vertrekt naar zijn werk(bouwvakker),
rond etenstijd thuis komt als iedereen er is en als eerste gaat slapen omdat hij vroeg op moest of dat hij met zijn vrienden zijn hobby uitoefende.Vriendin zei toen zelf er klopt iets niet aan jullie verhaal beiden.Ik heb alleen maar gezegd dat hij dit niet kon gedaan hebben maar vroeg haar wel haar vriendin te zijn en er te zijn voor haar.Nadien werd ze dan geplaatst in kompas.Dan over afgelopen dinsdag, schoonzus mocht niet bij gesprek zijn.
Eerste "feit", wij stonden buiten te wachten en consulente was er nog niet, komt dochter met begeleidster aan, toen deze laatste hoorde dat consulente half uur later zou zijn, kom x we gaan terug(2 straten)verder, hallo, ik had mijn dochter 2 weken niet gezien!!Bij het overleg werd de stoel naast mij weggenomen door deze begeleidster en langs haar gezet, het verste punt en dan mocht onze dochter spreken met briefje, had 2 poppetjes bij van bij 3 gesprekken bij psychologe met de woorden,
dit is kleine x en die is weg en grote wil aan zichzelf werken ivm snijden, opmerking van mij(misschien 15x herhaald) er ontbreekt een poppetje, die vent, werd weggewuifd.Ik belde bijna dagelijks met directrice van school en die kon ook niet geloven hoe ze in haar dochter leugens trapten om hem altijd maar te kunnen zien en dat niemand met haar gesproken had, ik heb ze vrijdag gesmeekt met haar te praten en te vragen hoe ze op school is.En dan die begeleidster zei dat ze met directrice gebeld en regelmatig op school informeerde, ik viel van mijn stoel, ze zei dat ze het op school goed dee, ik vroeg nadien of ze ook met haar gesproken had hoe onze dochter zich op school gedroeg, kreeg ik de smalende opmerking dat ze op school daar niet voor bevoegd waren!!oh, ik was zo gefrustreerd,
ik denk dat er wel menige leerkrachten zijn met vroeger vak psychologie en zien of ze opgewekt is of niet want in kompas lieten ze altijd weten dat ze "gelaten" was en niet gelukkig in haar vel.Wel, op school, babbelde, lachte ze,enz...van gezinstherapeute kreeg ik te horen dat ik ene keer ervoor ging, dan weer niet en wou dit aan cvs, fibro koppelen, hallo, we zijn al een jaar bezig, zou je dan niet voor minder de moed verliezen!!Moet opmerken, dat ik als moeder na 14j wel merk of mijn dochter gemaakt of gemeend spreekt, wel, je mag kiezen wat het was en ze trapten er allemaal in, en dan die begeleidster,aargh, nu trekt je weer je schild op, hè,
ik zie het, hè, als wij samen in het weekend allen zijn, is het fijn!HALLO8? DIT IS WEL MIJN DOCHTER? ZE BEHANDELDE HAAR ALS EEN KASPLANTJE, een moment liet onze dochter haar sterke karakter zien toen ze tegen me schreeuwde dat ze het me nooit vergad dat ik voor een contactverbod had gezorgd!Toen ze effe weg was om te kalmeren, vertelde ik dat ze een gyn. onderzoek zal moeten ondergaan.Vind je dat niet ver gaand!Hallo, het is de onderzoeksrechter die dat besliste!ik heb nog gevraagd om een vrouwelijke en mogen nu bijna 80 km verder rijden hiervoor, wanneer weet ik nog niet, maar een relatie met een inmiddels 26j is wel toe gelaten!!
Heb gezegd dat ik hiervoor kon gestraft worden als ik dit toeliet(herinner kortrijk) en dat het me ook hartzeer deed haar hartepijn te doen, nu nog, maar dit geen gezonde relatie, dit is een ziekelijke, alles vernietigende relatie.Onze dochter heeft inmiddels alle normen van fatsoen en respect voor wie dan ook verloren en is veranderd in een liegend, bedriegend kind...Ze heeft toen voor 2 maanden bij getekend en ze hebben haar op de wachtlijst gezet voor een leefgroep, ik was geschokt!In het kompas zit een meisje dat ruzie met haar ouders heeft en in het weekend bij de ouders van de vriend mag, zie je het al gebeuren dat mijn dochter in dat milieu komt waar ze telefonisch een meisje bedreigen??Dat zou ze leuk vinden...
Heb dan met psychologe gebeld van kompas, die was niet bij gesprek, kreeg haar niet aan de telefoon, zou terugbellen, geen telefoon gehad, maandag contact gehad met consulente, zij was zeer kort dat we op dinsdag wel zouden spreken, wel, ze hebben gesproken en alles wat ik zei kwam niet aan...op woensdag met haar gebeld en kreeg constant te horen:dat hebt ge gisteren al verteld, dat verhaal kennen we al, heb toen opgemerkt dat ik met cgg van vroeger contact had opgenomen omdat die al basis had(en haar doorzag)), wat ik niet zei,ik weet het niet meer)ben dus afgewimpeld, vorige consulent kon ik wel mee praten(weet niet meer of ik dit al geschreven had)
tot die vent probeerde haar dochters uit te horen over het dossier en ze dus het doorgaf(hij is vergaand)ik heb gevraagd of hij haar dochters had bedreigd, dat niet maar ze kon er niet aan verder werken...deze consulente zie ik, geloof ik voor de 2de keer en kreeg al te horen dat ze mijn man nog niet gezien had, heb toen opgemerkt dat 's avonds geen probleem was.Gezinstherapeute zei misschien een oplossing te hebben maar dat we die vent uit ons hoofd moesten zetten want dit had er niet mee te maken.
De jongens willen er nog 1 keer voor mij aan mee werken maar zijn het meer dan kotsbeu!ik hou mijn hart vast voor carnaval want alledrie doen ze met groepen mee...Inmiddels had ik ook op msnbericht van febr in meer dan 40 blz dat ze school haat, dat ze niet graag naar school gaat, dat ze bang is naar school te gaan voor wat ze zeggen, en 1 keer, durf zelfs niet 2 keer zeggen vermelde over een ruzie met me, in meer dan 40 blz!!
en dan kom ik bij de vraag: is dit een chronische vorm van schoolfobie want hierover vind je terug:automutulatie, faalangst,zm-gedachten, depressies en ik herken dit allemaal maar die bel heb ik al hoe dikwijls geluid en die piste wordt niet eens overwogen!Oh ja, bij overleg werd gezegd dat als ik sprak, ze meer onder tafel zonk, dit zag ik ook maar ik zag iets anders, mijn dochter die dacht betrapt te worden en idd,
toen haalde ze heel fel naar me uit:bij kpc waren ze wel van mening dat het jouw schuld was hè, maar jij moest maar praten hè.het was een vernietigend rapport over depressieve buien door oa cvs en fibro maar een verkoudheid zou zelfs nog negatief uit dit rapport gekomen zijn.Moet ik erbij zeggen dat mijn dochter had aangedrongen daar in het kpc te gaan, bleek later dat die vent zijn zud een zm-poging had gedaan door haar polsen over te snijden en daar te verblijven.zij dacht daar te zitten met laptop, ver van controle van ons, gaf ook aan op internaat te gaan, wilden een ander met meer discipline, dan wou ze niet meer.
Gemoedstoestand bij kpc, babbelend in auto, met kauwgom, op parking, die eruit, in elkaar zinkend, daar als een hoopje ellende te zitten bij persoon die haar evalueerde, die zei dat verwijzing naar cgg nog weken kon duren, daarom ben ik zelf gegaan en dat ze op de parking kwaad van me wegbeende!Mijn vraag:waarom heeft mama het gevoel dat het niet gegaan heeft zoals jij wou..
Och hier kennen ze er niks van, ze dacht dadelijk opgenomen te worden!En zeg nu ook niet dat die vent er niks mee te maken heeft!!Ik blijf er nog altijd bij dat die begindatum januari 2011 , toen ze met hem naar de cinema geweest was, tot middernacht, terwijl wij doodsangsten om haar uitstonden omdat we niet wisten waar ze was, dat er toen "iets" gebeurd is, want toen kreeg ik geen zinnig woord uit haar tot 4.30 en maar huilen en haar armen gesnede, de eerste keer dat ik het zag, met nieuwjaar had ze nog een mouwloos bloesje aan en had ze niks en dan later die cataflam die ik vind, alleen op voorschrift, niet onder 14j terwijl ze nog 13 is...
dinsdag ben ik trillend uit het overleg gekomen en dit heeft hele avond nog geduurd(ik denk dat het schok was, ik weet het niet) en sinds dinsdagmiddag heb ik geen hap meer door mijn keel gekregen, mijn mag lijkt verwrongen, deze nacht heb ik niet geslapen(andere dagen door temesta), heb 17 blz neergepend, hetzelfde maar dan nog meer uitgebreid,
dit is werkelijk beknopt), ik ga eraan kapot, ik heb nu nog alle hoop op jeugdrechter, als die mijn hoop binnenkort nog wegneemt, stort ik in, dit hou ik niet vol....

mijn gevoelens zijn als het liedje van Elvis:I miss you and I wish you were here

ik weet niet meer wat ik kan doen met wie ik kan spreken, hang urenlang met iedereen aan telefoon, krijg te horen, die ben je kwijt oftewel, die gaat later spijt hebben van wat ze jullie momenteel allemaal aandoet, maar daar heb ik geen boodschap aan...

help me aub, wie kan me psychologische raad ivm met mijn dochter geven over dit alles en haar hysterische fantasie buien...

[gast2]

inmiddels heeft vader nu ook Kahler, ik moet niet meer zeggen zeker ,dit is zeer belastend voor hem en voor alle grootouders die ook hun kleinkind missen...weet niet of ik geschreven had dat ze een brief had aan me gegeven, dat wisten wat ons zou overkomen, ze wilden probleemkind, krijgen probleemkinde en de gevolgen zijn voor jullie, denk eraan, ik wil jullie nooit meer zien en ik hou van hem, jullie zijn het die alles verpesten, samen zijn we gelukkig
zeg nu nog eens, dat die vent er niks mee te maken heeft, het was een volle blz-brief met verwijten en seldwoorden en bedreigingen
en toch zijn wij weer eens momenteel de bedreiging voor onze dochter, ben bang ze dan heel kwijt te zijn, zijn al een jaar van haar jeugd kwijt

[Dionysus]

Uit je tekst haal ik dat je dochter haar ouders ziet als "de slechterikken" (neem dit in godsnaam niet verkeerd op), ze plaats de schuld volledig bij jullie en denkt dat ze niet welkom is thuis. Dit is wat je moet veranderen. Het probleem dat je hier gaat tegenkomen is een balans zoeken tussen controle en vrijheid.

Als ik het zo lees dan heeft het vriendje zijn contactverbod verbroken, iets waar je zeker verder mee moet gaan. Vooral als zij nog minderjarig is (hoe oud is ze nu?). Als dat nu nog steeds aan de gang is zorg ervoor dat je bewijs hebt, stuur iemand (met een GELDIG rijbewijs) om te observeren, als getuige, desnoods trekt die persoon een paar foto's.

Ik ken de wetgeving ivm contactverbod in belgïe niet, ik zie dat je in Nederland minstens 2 getuigen moet hebben die een verklaring afleggen bij de deurwaarder voordat de straf uitgevoerd kan worden. Is dit hetzelfde in Belgïe? Weet jij wat de opgelegde straf voor het overtreden van het verbod is? Maar ook hier moet je weer oppassen dat jij of de vader niet als boemannen overkomen, zorg dat jullie niet de getuigen zijn. Een broer of zus die al het huis uit is, een tante of nonkel, desnoods een vriend/in van de familie.

Zorg ervoor dat ze naar huis wil komen: dit is doel nummer 1. Het enigste waar je nu mee bezig moet zijn. Compleet afrekenen met die vriend komt daarna wel.

P.S Ik ben geen psychiater, dit is geen professioneel advies, dit is gewoon hoe ik het persoonlijk zou aanpakken.

[gast2]

we zeggen nog altijd dat we van haar houden maar zij heeft het me dinsdag nog in mijn gezicht gegooid dat ze ons het contactverbod nooit vergeeft, in haar haatbrief stond dit ook en dat wij haar ongelukkig willen zien en dat ze alleen maar van hem houdt en dat ze samen gelukkig zullen zijn, ze plaatst die op een voetstuk
hij is nu 26, zij wordt dit jaar nog 15, dit is al van haar 13de bezig, momenteel houden ze daar het idee vol dat zij wil veranderen en dat wij dit niet zien, ok als wij langs haar door horen maar zij, de professionelen horen ons ook niet...ik ken haar toontje wanneer ze gemaakt spreekt of niet maar

zij houden maar vol dat ze al met iets eerder zat en dat opgekropte er nu uit gekomen is, dan weer de vraag van ons , iedereen, familie vrienden

W A T ??

en dan krijg je weer het antwoord dat we niet naar haar luisteren.Ik weet al dat ons volgend gesprek samen weer een "gemaakt" gesprek zal zijn, schoonzus zei nog dat ze het karakter had van mij, niet opgeven, wel, ik ga er nog eerder kapot aan dan mijn dochter opgeven, ik mis haar jeugd nu!
Ik wil niks liever dan haar thuis, schoonzus haalde ook aan, je zou haar het liefst een draai rond haar oren geven, ondanks alles?wil ik haar maar alleen in mijn armen nemen...
hij heeft een contact-en straatverbod van 6 maanden, zij een contactverbod van de jeugdrechter en wordt telkens èlke dag 2x verbroken, hij ziet ze 10 keer op een 1 week en ik zie mijn jongste 1 maal om de 14 dagen 2 uur!!
hoe kan je dan aan je relatie werken als hij de raadgeving geeft van doe wat jij wil, je moet niet naar anderen luisteren.
Een gerechtsdeurwaarder kan dit vast stellen, via advocaat, wacht al van verleden week ,of de politie, 101, hebben ze me zelf gezegd maar dan moeten ze ook betrapt kunnen worden, niet dat ze weg zijn als de politie eraan komt.
Zorg ervoor dat ze thuis wil komen?dat wil ze net niet omdat we meer controle op haar houden dan in kompas...
dochter had al geschreeuwd, nadat eentje van bijz jz had gezegd, dat ze van 16 begeleid alleen kon wonen, daarna belde bij jz terug toen we dit vroegen of dit van bijz jz kwam, neen, neen, ze had alleen gezegd naar volwassenheid, in werkelijkheid is het 17j
psychologe heeft deze week geen tijd meer om te bellen, pas maandag
en wij wachten maar..., staat hier geen smiley wat ontploft,
volgens ons trekt ze zich momenteel op aan het feit dat een meisje ook bij ouders vriendje mocht slapen omwille van ruzies thuis
en zij gaf dit dit ook eerder aan, nu is het dat ze aan zichzelf wil werken, echt waar, we kunnen een boek voorleggen wat ze ons al voorbedisseld heeft en dan krijg je weer het antwoord, je luistert niet naar wat je dochter wil zeggen,
toen ik vermelde dat ik zondag wou komen van 10 tot 12 kreeg ik te horen dat aan zichzelf wou werken, ik ga, echt waar, al zit ik daar alleen op een stoel,
dinsdag had ik mijn dochter al 14 dagen niet gezien, dit weekend volgens hun weer niet, mijn man kon er niet bij zijn(werken), tel dit weekend er nog bij dan zal mijn man haar een maand niet meer gezien hebben omdat zij ons niet wil zien omdat ze aan "zichzelf wil werken", wij moeten volgen en op 4 weken heeft die ***** haar al 40 keer gezien met "goede raadgevingen"
hoe kan je dan een band opbouwen, leg dat eens uit, die hare kop is vol met die zot, dit is zo frustrerend, echt dit kan je niet geloven en wens je je ergste vijand niet toe!!

[gast2]

we zeggen nog altijd dat we van haar houden maar zij heeft het me dinsdag nog in mijn gezicht gegooid dat ze ons het contactverbod nooit vergeeft, in haar haatbrief stond dit ook en dat wij haar ongelukkig willen zien en dat ze alleen maar van hem houdt en dat ze samen gelukkig zullen zijn, ze plaatst die op een voetstuk
hij is nu 26, zij wordt dit jaar nog 15, dit is al van haar 13de bezig, momenteel houden ze daar het idee vol dat zij wil veranderen en dat wij dit niet zien, ok als wij langs haar door horen maar zij, de professionelen horen ons ook niet...ik ken haar toontje wanneer ze gemaakt spreekt of niet maar

zij houden maar vol dat ze al met iets eerder zat en dat opgekropte er nu uit gekomen is, dan weer de vraag van ons , iedereen, familie vrienden

W A T ??

en dan krijg je weer het antwoord dat we niet naar haar luisteren.Ik weet al dat ons volgend gesprek samen weer een "gemaakt" gesprek zal zijn, schoonzus zei nog dat ze het karakter had van mij, niet opgeven, wel, ik ga er nog eerder kapot aan dan mijn dochter opgeven, ik mis haar jeugd nu!
Ik wil niks liever dan haar thuis, schoonzus haalde ook aan, je zou haar het liefst een draai rond haar oren geven, ondanks alles?wil ik haar maar alleen in mijn armen nemen...
hij heeft een contact-en straatverbod van 6 maanden, zij een contactverbod van de jeugdrechter en wordt telkens èlke dag 2x verbroken, hij ziet ze 10 keer op een 1 week en ik zie mijn jongste 1 maal om de 14 dagen 2 uur!!
hoe kan je dan aan je relatie werken als hij de raadgeving geeft van doe wat jij wil, je moet niet naar anderen luisteren.
Een gerechtsdeurwaarder kan dit vast stellen, via advocaat, wacht al van verleden week ,of de politie, 101, hebben ze me zelf gezegd maar dan moeten ze ook betrapt kunnen worden, niet dat ze weg zijn als de politie eraan komt.
Zorg ervoor dat ze thuis wil komen?dat wil ze net niet omdat we meer controle op haar houden dan in kompas...
dochter had al geschreeuwd, nadat eentje van bijz jz had gezegd, dat ze van 16 begeleid alleen kon wonen, daarna belde bij jz terug toen we dit vroegen of dit van bijz jz kwam, neen, neen, ze had alleen gezegd naar volwassenheid, in werkelijkheid is het 17j
psychologe heeft deze week geen tijd meer om te bellen, pas maandag
en wij wachten maar..., staat hier geen smiley wat ontploft,
volgens ons trekt ze zich momenteel op aan het feit dat een meisje ook bij ouders vriendje mocht slapen omwille van ruzies thuis
en zij gaf dit dit ook eerder aan, nu is het dat ze aan zichzelf wil werken, echt waar, we kunnen een boek voorleggen wat ze ons al voorbedisseld heeft en dan krijg je weer het antwoord, je luistert niet naar wat je dochter wil zeggen,
toen ik vermelde dat ik zondag wou komen van 10 tot 12 kreeg ik te horen dat aan zichzelf wou werken, ik ga, echt waar, al zit ik daar alleen op een stoel,
dinsdag had ik mijn dochter al 14 dagen niet gezien, dit weekend volgens hun weer niet, mijn man kon er niet bij zijn(werken), tel dit weekend er nog bij dan zal mijn man haar een maand niet meer gezien hebben omdat zij ons niet wil zien omdat ze aan "zichzelf wil werken", wij moeten volgen en op 4 weken heeft die ***** haar al 40 keer gezien met "goede raadgevingen"
hoe kan je dan een band opbouwen, leg dat eens uit, die hare kop is vol met die zot, dit is zo frustrerend, echt dit kan je niet geloven en wens je je ergste vijand niet toe!!

[gast2]

bedankt voor het antwoorden, je weet niet hoeveel dit doet dat iemand eens naar onze kant wil luisteren...

[Cynara Cardunculus]

dochter had al geschreeuwd, nadat eentje van bijz jz had gezegd, dat ze van 16 begeleid alleen kon wonen, daarna belde bij jz terug toen we dit vroegen of dit van bijz jz kwam, neen, neen, ze had alleen gezegd naar volwassenheid, in werkelijkheid is het 17j

ik zat ooit in ongeveer dezelfde positie. en als ouder(moeder) ben JIJ degene die in de fout gaat volgens het "begeleidende personeel". De begeleider "bestudeerde" mijn dochter gedurende drie maanden, en zij "wist" wat er gaande was; Ik heb toen geantwoord dat ik "het kind" al dertien jaar intensief opvolgde en tot een totaal andere conclusie was gekomen!

enige raad: laat ze aub stoven in hun eigen vet! je kan niks doen, je wordt geboycot langs alle kanten.
Deze diensten werden ooit opgezet om werkelijk verwaarloosde kinderen te kunnen helpen, maar worden nu bevolkt door pubers met puberale stoornissen, alleen blijven ze hun houding volgen dat de ouders in de fout zijn. De twintigjarige opvoederkes dié gaan het eens oplossen sé. Want tenslotte hebben zij "ervoor gestudeerd". Mijn maag draait nog om als ik eraan denk.

Wel: trek je handen ervan af en laat ze aub doen! ga niet meer als een schooier op bezoek terwijl je dochter je niet wil zien en de CBJ je behandelt als iemand die haar dochter "haar geluk" niet gunt. Dat ze vooral nog eens héél duidelijk maken dat ze vanaf 17 alleen kunnen wonen! d�*t was namelijk wat mijn dochter ook wou. Er wordt geen rekening gehouden met de toekomst van die kinderen, geen leerplanning gemaakt... want het zijn toch maar kinderen uit de onderkant van de maatschappij (waar de dienst voor was opgericht).

Mijn dochter was uiteindelijk gaan lopen uit het "gesticht" (grootmoeder mocht haar niet komen bezoeken want "andere achternaam"!!!!!, maar schoolvriendin wel! waarna de twee 15-jarigen samen mochten gaan "wandelen").

Wat kreeg IK (moeder) in de bus: "de opvang van uw dochter werd beëindigd". Ze was meer dan een week spoorloos! So much voor de verantwoordelijkheid van die diensten.

Ofwel laat je haar daar zitten tot ze een ons weegt, ofwel haal je haar weg en breng haar onder in een internaat in het buitenland.

Ik zie geen andere oplossing: je hebt de bemiddelingsmogelijkheden al lang uitgeput. U ziet dat "kompas" totaal geen medewerking verleent (zelfde ervaring als ik) om de zaken kort te spelen (ze mag wèl telefoneren, ze mag wèl met de kinderverkrachter omgaan (25 jaar en 14 IS kinderverkrachting). Uw eigen authoriteit wordt langs alle kanten ondermijnd. Als je morgen zegt dat ze haar haren niet mag kleuren dan staat ze groengeschilderd voor je neus als je nog eens op bezoek komt. (o ja, het opvoederke gaat je dan ook nog eens uitleggen dat het "allemaal toch zo erg niet is").
Het is een verloren strijd. Denk aan de andere kinderen en aan uw gezin, en laat haar.

Ooit komt ze met hangende poten terug.
In mijn geval is het (gelukkig) allemaal nog goed terechtgekomen. Het beste wat ze kon doen was inderdaad ... gaan lopen!