Einstein

[harriechristus]

54 - de prefrontale cortex.

Maar goed: de hersenen zijn een concentratie en daardoor tevens een verdubbeling van de gehele mens. De hersenen zijn daarom voor te stellen als een extra klein mensje in de mens zelf.
En aangezien de hersenen zelf opnieuw verdeeld zijn in onderdelen en weer opnieuw een centrum hebben, met name in de prefrontale cortex, die in het voorhoofd ligt, kun je je in het extra kleine mensje (dat de hersenen is) weer opnieuw een nog kleiner mensje denken in de prefrontale cortex, waar sprake is van het hogere bewustzijn van het denken (cognitie, verbonden met emotionele functies)*.
Dat denken moet namelijk het totale bewustzijn van de hersenen in zichzelf kunnen concentreren (contact maken met andere gebieden van de hersenen).

*De prefrontale cortex is vooral van belang voor planning, zelfbeheersing en redeneren.

Een oneindige reeks.

Aldus zo doorgaande zou je in een oneindige reeks terecht komen, evenals bij de zintuiglijke waarneming, waarbij elk verkleind beeld van een waargenomen mens (door de verkleining van de zintuiglijke waarneming) een nog kleinere wereld waarneemt (als volgens Martin Gardner de schijn zelf werkelijkheid is).

En aangezien de zintuiglijke waarneming in onze hersenen wordt opgenomen kan die oneindige reeks van steeds kleinere beelden best eens samen vallen met een oneindige reeks van steeds hogere concentratie in de hersenen.
En deze ten derde met de atoomtheorie, waarbij we uiteindelijk bij de microwezentjes terecht komen.

Maar hier is het dan zo dat er tussen ons en de microwezentjes nog verschillende fasen of trappen denkbaar zijn van enerzijds een wereld van steeds kleinere beelden en anderzijds concentraties en dus verkleiningen in de hersenen.
Namelijk in de volgorde: wereld, mens, hersenen, prefrontale cortex, enzovoort.
Dus zo dat daarmede het grote gat tussen ons en de microwezentjes opgevuld wordt.

[harriechristus]

55 - Omgekeerd naar steeds groter.

Zoals we naar binnen kunnen gaan naar steeds kleiner (met als uiterste grens het ik-punt), zo kunnen we ook naar buiten toe naar steeds groter.
Zo zijn we mensen deel van een staat, een gemeenschap van mensen, die je als een individu in het groot zou kunnen beschouwen.
Aldus is elk mens het centrum van een lichamelijke vergroting, een groter wezen dan hij zelf is.

De regering en de minister-president.

Maar het centrum daarvan bij uitstek is de regering, die we als de hersenen van de staat kunnen beschouwen, en het centrum daar weer van is de minister-president.
Dus dan krijg je een uitvergroting van: minister-president, de regering en dan de staat.
Nog verder komen we bij een vereniging van vele staten terecht, dus Europa en dan de eenheid der wereld, die nog groeiende is.
In de hele verre toekomst zal ook het heelal langzaam maar zeker een staat worden.
Hier gaat de uitvergroting van het centrum en het lichaam en de staat en staten samen met de evolutie.

[harriechristus]

56 - De ruimtelijke vorm van het heelal.

Aldus is dit de materiële concrete opbouw van het heelal, en voor zover daarin mensen en andere levende wezens meedoen, is het lichamelijk. Het lichaam stellen we ons voor als het ruimtelijk concrete. Ook de dingen stellen we ons zo concreet voor als ruimtelijke vorm.

Een oneindig systeem van relaties.

En als opbouw is het een oneindig systeem van relaties en als zijnde oneindig is het tevens absoluut, zodat hier het relatieve en het absolute eigenlijk hetzelfde zijn.
Het absolute is niet "ergens oneindig ver weg", maar het is overal in alle relaties aanwezig.
Elke relatie is voor zichzelf absoluut, zelfs al duurt deze slechts een klein moment, dan nog is dat moment voor zichzelf absoluut.

Het objectieve systeem en de subjecten die dat waarnemen.

Dat oneindige systeem van het heelal stellen we ons voor als zijnde objectief, dus als iets wat werkelijk buiten ons bestaat en waar wij zelf deel vanuit maken*.
En hoewel wij subjecten zijn en dus allen een subjectieve (van onszelf uitgaande) kijk op het heelal hebben, dan maken die subjectieve visies toch deel uit van het heelal.
Die visies staan er niet buiten, want dan zouden we in een gespleten werkelijkheid leven van een objectief heelal en een hoeveelheid subjectieve heelallen.
Die subjectieve visies behoren bij het heelal zelf, maken er deel van uit.

*Hoewel het ook mogelijk is deze als een droom te beschouwen.

[harriechristus]

57 - Vele visies op dat ene heelal.

Maar wel is het zo dat door die vele betrekkingen en visies op het heelal het heelal niet meer eenvoudig en eenduidig en alleen maar objectief is, maar wordt het heelal tot een zeer complex heelal met vele mogelijke visies en opvattingen als betrekkingen tussen vele subjecten en het ene waargenomen en voorgestelde object: het heelal.
En dan ontstaan er tegenstrijdigheden omdat de ene mens vanuit een bepaalde tijd en cultuur een heel andere waarneming en opvatting heeft dan een ander mens uit een andere tijd en cultuur.
Of zelfs zo dat binnen een en dezelfde tijd en cultuur velerlei opvattingen mogelijk zijn.

Van een heelal naar vele heelallen.

Nu kan men dat beschouwen als een beperktheid en bekrompenheid van ons mensen, die niet weten hoe de werkelijkheid in elkaar steekt. Een andere opvatting in deze is dat dit van het heelal zelf uit gaat en dus dat het heelal zichzelf openbaart als een veelheid.
De vele opvattingen der mensen is dan de veelheid van heelallen of de veelheid van werkelijkheden.
Er is dan niet één heelal met vele visies, maar zijn heel veel heelallen en die ene is de eenheid van alle.

[harriechristus]

58 - De eenheid van schijn en werkelijkheid.

Het ene heelal is dan net zo goed als de andere.
Dat wat schijn moet zijn is even zo goed werkelijkheid als dat de werkelijkheid omgekeerd slechts schijn is.
Oftewel: alles is mogelijk.

Ware dat zo dan is elke discussie bij voorbaat zinloos en ook elke wetenschap onhoudbaar omdat deze niet beter zou zijn dan elke willekeurige kwakzalverij.
Ook zou het geen enkele zin hebben iets te willen bewijzen.

Synthese tussen de ene opvatting dat elke visie waar is en de andere dat er een onderscheid is tussen schijn en werkelijkheid, zou kunnen zijn dat er ook in de schijn zelf een zin en logica aanwezig is, dus dat deze niet zomaar willekeurig is, maar zijn eigen waarheid heeft als deel van het totale systeem der werkelijkheid.

Het is als met de droom, die voor velen onzin, toch zo zijn eigen betekenis heeft.

[harriechristus]

59 - Wat is schijn?

Dat wat schijn is kan velerlei betekenissen hebben. Zo verschijnen de dingen in de tijd en verdwijnen ook weer. Aldus zijn alle dingen verschijning.

a - De ruimte als algemene verschijning.

Maar ook de ruimte zelf zou je verschijning kunnen noemen omdat ze uiterlijk bestaat, ook al is ze zelf eeuwig en is niet aan een verschijnen en weer verdwijnen onderhevig.
Ze is de verschijning in het algemeen als de eeuwige manifestatie daarvan, als algemene voorwaarde van het verschijnen en weer verdwijnen der dingen in de tijd, in de vorm van de toekomst, het heden en het verleden.

En zonder ruimte en alleen maar tijd, kan niets verschijnen.

[harriechristus]

60 - de tijd.

De tijd als het wezenlijke van de uiterlijke verschijning.

Maar dan is de tijd zelf als datgene wat de dingen doet verschijnen en weer verdwijnen, zelf geen verschijning, want de tijd is metafysisch, niet uiterlijk, maar alleen innerlijk als het wezenlijke ten opzichte van de uiterlijke verschijning*.
De tijd is alleen denkbaar.

De toekomst en het heden.

Dat is het meest duidelijk als toekomst die immers nog niet bestaat, terwijl het heden een ruimtelijk moment is van de tijd zelf, dus voor zoverre de tijd zelf de ruimtelijke dingen schept, voortbrengt uit haar innerlijk, is ze ook zelf ruimtelijk en manifesteert zij zich in de beweging der dingen in het heden, zodat ook daarmede de tijd zichzelf veruiterlijkt.
Aldus is de ruimte een dimensie van de tijd zelf (en niet andersom wat de wetenschap denkt).
De tijd omvat immers alle ruimtes in de tijd en is als hogere dimensie de grondslag der lagere dimensie.

Het verleden.

In het verleden verdwijnen de dingen der ruimte weer.
Dat wil objectief bezien, want voor ons blijft het verleden bestaan in de herinnering, wat een synthese is tussen het innerlijke en het uiterlijke, dus zo dat ook het innerlijke zelf een uiterlijke vorm krijgt, of andersom dat het uiterlijke zichzelf verinnerlijkt.
Maar dan zijn we een hoofdstuk verder, namelijk hoe de dingen voor ons verschijnen.

*Bij Hegel is de werkelijkheid de eenheid van het wezenlijke en de verschijning, eenheid van innerlijk en uiterlijk, hier als eenheid van tijd en ruimte.

[harriechristus]

61 - de dingen verschijnen voor ons.

Maar de dingen verschijnen ook voor ons, en wel als wij ze waarnemen. Daarin worden de concrete dingen, die zelf geen bewustzijn bezitten, voor ons tot een extra vorm van verschijning en wel de verschijning van het bewustzijn.
De eerste verschijning bestaat alleen maar uiterlijk en deze tweede verschijning bestaat ook werkelijk als bewustzijn voor ons omdat wij de dingen waarnemen.

"Het uiterlijke komt daarin als het ware innerlijk tot ons (keert weer terug)"

Zo kennen we in het bijzonder het licht dat voor ons schijnt en verschijnt, terwijl het licht zichzelf niet kan zien, want daarvoor de ogen mist en de hersenen.

[ahuramazda]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

61 - de dingen verschijnen voor ons.

Maar de dingen verschijnen ook voor ons, en wel als wij ze waarnemen. Daarin worden de concrete dingen, die zelf geen bewustzijn bezitten, voor ons tot een extra vorm van verschijning en wel de verschijning van het bewustzijn.
De eerste verschijning bestaat alleen maar uiterlijk en deze tweede verschijning bestaat ook werkelijk als bewustzijn voor ons omdat wij de dingen waarnemen.

"Het uiterlijke komt daarin als het ware innerlijk tot ons (keert weer terug)"

Zo kennen we in het bijzonder het licht dat voor ons schijnt en verschijnt, terwijl het licht zichzelf niet kan zien, want daarvoor de ogen mist en de hersenen.

Dus als u blind was dan was er geen licht voor diegenen die kunnen zien?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door ahuramazda

Dus als u blind was dan was er geen licht voor diegenen die kunnen zien?

Waar haal je die domme conclusie vandaan?

[AsGardSGO]

Oorspronkelijk geplaatst door ahuramazda

Dus als u blind was dan was er geen licht voor diegenen die kunnen zien?

Ga er niet met in discussie; hij is de ware christus en de ultieme ziener/profeet of welke shit ook die toch niet meer van zijn geestelijke waan af te brengen is!
Hoe vaak moeten wij het nog zeggen!

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door AsGardSGO

Ga er niet met in discussie; hij is de ware christus en de ultieme ziener/profeet of welke shit ook die toch niet meer van zijn geestelijke waan af te brengen is!
Hoe vaak moeten wij het nog zeggen!

Opnieuw hoor ik weer geen enkel inhoudelijk argument, maar wel beledigingen, zoals gewoonlijk.

[harriechristus]

62 - De zintuiglijke waarneming der dingen.

Maar behalve het licht kennen we ook het geluid en de tastzin om de vorm van een ding waar te nemen en de reuk en de smaak.
Deze zintuiglijke waarnemingen zijn even zo vele eigenschappen der dingen zelf.
Nochtans maken we een verschil tussen de eigenschappen die de dingen zelf toekomen (objectief zijn) en die eigenschappen die in ons liggen, dus subjectief zijn.
Zo zijn we wel van mening dat een ding vorm heeft die we kunnen betasten, maar dat de waarneming van kleur en geluid en smaak en reuk in ons ligt, omdat de dingen zelf niet kunnen horen en ruiken en proeven en zien.
En voor zoverre ze toch door de dingen mede veroorzaakt worden, menen we dat ze als eigenschappen der dingen zelf anders zijn dan zoals wij ze waarnemen.
Wij voegen er dus iets aan toe en/of veranderen de waarneming.
Zodat het meeste wat wij waarnemen onze eigenschappen zijn, dus die van ons bewustzijn in eenheid met onze hersenen, en niet die van de dingen zelf.

Voor de dingen zelf blijft dan alleen de vorm over en de beweging.

[harriechristus]

Is een roos wel rood?

Zo is het dus zinloos te zeggen dat een roos rood is. Het is beter te zeggen dat wij een roos als rood waarnemen, maar dat de roos zelf alleen licht uitstraalt van een bepaalde golflengte, die evenzeer als geluid waargenomen zou kunnen worden of eventueel als die golf van het licht zelf.
Wij als waarnemers beïnvloeden dus de waarneming, die niet alleen maar objectief is, maar ook subjectief en tevens van een bewusteloze eigenschap der dingen tot bewustzijn wordt.

[Biggles]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Is een roos wel rood?

Als je de vraag omkeert : "is een rood wel roos" en je denkt er over na dan heb je het antwoord.

Een vraagje : is een blauwtje lopen voor groentjes?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Biggles

Als je de vraag omkeert : "is een rood wel roos" en je denkt er over na dan heb je het antwoord.

Een vraagje : is een blauwtje lopen voor groentjes?

Hij is geel van nijd, die alle kleuren schijt....

[harriechristus]

3 - De dingen en hun eigenschappen.

Verder gaat het dan om eigenschappen en worden niet de dingen in hun concrete gedaante waargenomen, maar als een geheel van vele abstracte eigenschappen.

En dan hebben de derde betekenis van het woord schijn: iets dat niet concreet is, maar als waargenomen eigenschap een abstractie is, het is dan slechts een schijnsel als iets dat een vage vorm heeft.

Dit gaat dan enerzijds van de dingen zelf uit, want de dingen zijn een geheel van hun eigenschappen, als ook van onze waarneming, die daar nochtans een heel andere interpretatie aan kunnen geven.

[ahuramazda]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

3 - De dingen en hun eigenschappen.

Verder gaat het dan om eigenschappen en worden niet de dingen in hun concrete gedaante waargenomen, maar als een geheel van vele abstracte eigenschappen.

En dan hebben de derde betekenis van het woord schijn: iets dat niet concreet is, maar als waargenomen eigenschap een abstractie is, het is dan slechts een schijnsel als iets dat een vage vorm heeft.

Dit gaat dan enerzijds van de dingen zelf uit, want de dingen zijn een geheel van hun eigenschappen, als ook van onze waarneming, die daar nochtans een heel andere interpretatie aan kunnen geven.

Daar heb je alvast al veel ervaring mee.

Heeft dit alles nog iets met Einstein te maken?

[harriechristus]

Zeker heeft dat iets met Einstein te maken, want volgens Martin Gardner is de waarneming der relativiteit SCHIJN.

[harriechristus]

4 - De innerlijke wereld.

Dat wordt des te duidelijker in de vierde betekenis van schijn als de schijn van de waarneming een eigen leven gaat leiden in de innerlijke voorstelling van het denken en de fantasie en de droom en de kunst en de religie.
Daarin kunnen we dingen denken en voorstellen die er niet werkelijk zijn, dat wil zeggen: niet uiterlijk concreet bestaan, maar alleen in ons innerlijk mogelijk zijn.

Hoewel het ook die wereld is van al die dingen die wel uiterlijk bestaan.
Want ook de wetenschap denkt van alles en nog wat, dat als zodanig innerlijk is, maar ook uiterlijk bestaat, maar dan concreet, dus volledig samengesteld, terwijl de wetenschap zelf die uiterlijke concreetheid der natuur abstraheert, dus analyseert in vele eigenschappen en wel middels het abstraherende vermogen van de zintuigen.

En het is daarom goed te beseffen dat de innerlijke wereld veel rijker is dan de uiterlijke, want ze bevat niet alleen de wereld van de fantasie, maar ook de uiterlijke wereld is daarin vervat.