![]() |
Registreren kan je hier. Problemen met registreren of reageren op de berichten? Een verloren wachtwoord? Gelieve een mail te zenden naar [email protected] met vermelding van je gebruikersnaam. |
|
Registreer | FAQ | Forumreglement | Ledenlijst |
Godsdienst en levensovertuiging In dit forum kan je discussiëren over diverse godsdiensten en levensovertuigingen. |
![]() |
|
Discussietools |
![]() |
#821 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() 135 - De inwendige eeuwigheid der tijd.
Wat de tijd betreft moge hierdoor duidelijk zijn dat de mens constant elke willekeurige korte tijdsduur (dus voor een moment van bijvoorbeeld één seconde) door een inwendige eeuwigheid van tijd heen gaat, die ook werkelijk bestaat in een inwendige oneindige reeks van culturen in de microkosmos. Dus ook zo dat de ene eeuwigheid op de andere volgt en er dus een oneindige reeks van eeuwigheden bestaat. Dit is natuurlijk totaal onvoorstelbaar, zoals de oneindigheid of eeuwigheid überhaupt onvoorstelbaar is, maar men wel kan begrijpen dat het zo moet zijn. De oneindigheid is niet voor te stellen, maar wel te begrijpen, want men weet wat daarmede bedoeld wordt. De onvoorstelbaarheid der abstracte getallen en de meetkunde. Overigens: niet alleen de oneindigheid is onvoorstelbaar, maar het getal 0 is ook onvoorstelbaar, want het is immers niks. Verders zijn ook alle abstracte getallen niet voor te stellen. Ik kan me wel 5 appels voorstellen of 3 peren of 10 meter lengte, maar ik kan me de getallen: 5 en 3 en 10 als zodanig niet voorstellen. Nochtans begrijp ik wat er mee bedoeld wordt. En niet alleen is de rekenkunde abstract en dus onvoorstelbaar, ook de meetkunde is abstract, want in werkelijkheid bestaat er niet zoiets als een rechte lijn, want deze moet dan oneindig dun zijn en bovendien absoluut recht. Dat kan ik me niet voorstellen, wel een streep met dikte en bij nadere beschouwing zal die altijd wel wat krom zijn. Wel kan ik een lijn voorstellen als scheiding van twee vlakken, maar ook dat kan in werkelijkheid nooit zuiver zijn. Kortom: ook de meetkunde is abstract. De eindigheid valt niet te bewijzen, terwijl de oneindigheid wel zo logisch is. Dus dat de oneindigheid niet voorstelbaar is, is geen geldig kriterium, dat deze niet zou kunnen bestaan. Ten eerste bestaat het als idee (kwalitatief), en ook als idee van een getal (kwantitatief) en ten tweede ook in de concrete werkelijkheid in de microkosmos als een oneindige reeks van steeds hogere culturen met een steeds snellere tijd tot in het oneindige. Dit omdat de logica daartoe dwingt, ook al zou men de oneindigheid feitelijk nooit kunnen bewijzen: dat het heelal eindig zou zijn is ook nooit definitief te bewijzen, want vroeg of laat vind men aan het einde wel weer een nieuw begin, zoals de wetenschappen telkens weer hebben bewezen. Het is nog niet zo lang geleden dat men dacht dat de atomen de kleinste deeltjes waren. Nu denkt men dan weer dat Planck het kleinst mogelijke deeltje heeft gevonden met 10^-35 meter, hoewel men bij de Oerknal spreekt van een oneindig kleine grootte voor de Singulariteit als begin daarvan, wat dus eindeloos veel kleiner is. Een oneindig kleine grootte. Een oneindig kleine "grootte" is als kleinheid niet te bepalen, want elke bepaling, hoe klein dan ook, is oneindig groot ten opzichte van 0. Het is echter niet de 0 zelf, want dan zou men dat gewoon kunnen zeggen. Als object en ook als getal is het dus een tegenstrijdigheid en alleen als begrip te vatten als een beweging naar steeds kleiner, dus naar 0. Als beweging kan men dan beter het begrip: eindeloos gebruiken. Het "nadert" dan de 0, wat deels ook onzin is, want zolang het geen 0 is, is het nog steeds oneindig ver van 0 verwijderd. Anderzijds: als het de 0 kan bereiken in een beweging (bijvoorbeeld in elke ruimtelijke beweging door een ruimtelijk punt heen), dan moet er ook van een naderen sprake geweest zijn vanuit de beperkte visie van een waarnemer, die het hele proces nooit tot in het oneindig kleine zal kunnen volgen en vanuit die beperktheid van een naderen spreekt. Want zou hij het steeds kleinere bij het naderen kunnen volgen, dan zou blijken dat het steeds kleinere even groot blijft en dus niet nadert. Het naderen is dus relatief bezien, volhardend vanuit een beperkt standpunt, maar anderzijds absoluut noodzakelijk is om de doorgang door het oneindig kleine te laten voltrekken. Gaat men mee met het steeds kleinere, dan voltrekt het zich nooit, doordat dan niet alleen de kleinheid, maar ook de tijd niet door eigen oneindige reeks van het steeds kortere heen komt en beiden in het respectievelijke inwendige eeuwige HIER en NU vast blijven zitten, zich daarin als het ware vast boren. |
![]() |
![]() |
![]() |
#822 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
En je hebt limietberekeningen verkeerd begrepen zei ik al, "neigen naar oneindig" is niet hetzelfde als "gelijk aan oneindig". |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#823 | ||
Parlementslid
|
![]() Citaat:
Ik zal er nog eens een bron bij halen, Dit is wel duidelijk: Citaat:
Zwart op wit. |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#824 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Neigen is helemaal geen rekenkundig begrip, dat hoort thuis in de psychologie. Dus je hebt er zelf niks van begrepen. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#825 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
Een oneindige reeks kan niet "voltooien", nogmaals er is geen "na" da's net de definitie van een oneindige reeks. We zijn weer bij af... |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#826 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Volgens mij is het gewoon een getal en ook de beroemde wiskundige Georg Cantor van de verzamelingenleer werkt met oneindigheden. En bij de Singulariteit vind ik ook het delen door 0. http://nl.wikipedia.org/wiki/Singulariteit In de analyse een horizontale of verticale asymptoot, ofwel een punt waarop een grafiek en/of functie naar een oneindig grote waarde gaat, bijvoorbeeld door zich door nul te delen. Fout is het dat het naar het oneindige gaat, in plaats dat een deling door 0 gewoon oneindig is. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#827 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Zou dat niet zo zijn, dan zou je ook niet van 1 naar 2 kunnen tellen, want ook tussen 1 en 2 zit een oneindige reeks. En zou je ook 0 nooit kunnen bereiken, want 0 is helemaal niks en bestaat dus niet. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#828 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Het heeft dus geen enkele waarde dan een willekeurige en ook zeer domme mening te zijn. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#829 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
![]() ![]() ![]() |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#830 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
Ik dacht dat we het over limieten naar oneindig hadden? http://www.mathsisfun.com/calculus/limits-infinity.html |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#831 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
En dan zou het aan mij zijn om mijn zaak te onderbouwen? Wat ik en anderen trouwens op alle mogelijke manieren hier gedaan hebben. We hebben langs alle kanten gaten in je theorie geprikt, die van Alboreto was nog de meest duidelijkste. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#832 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Elk getal kan namelijk het limiet zijn van een oneindige reeks. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#833 | ||
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Nu zijn er nog steeds mensen die denken dat de 0 daar niet bijhoort en andere dat het oneindige er niet bij hoort. Verder raad ik je aan eens Georg Cantor te lezen, de vader van de verzamelingenleer. Goed: dat een rekenmachine niet tot het oneindige kan tellen, daar kan ik me iets bij voorstellen, maar ik ben geen techneut. In ieder gevallen deugen die dingen niet. Citaat:
Puur dogmatisch gedacht dus. |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#834 | ||
Parlementslid
|
![]() Citaat:
![]() en dit: ![]() is niet hetzelfde. In beide gevallen gaat het om limietberekeningen maar in het 2de geval hebben we het over limieten naar oneindig, is dat niet waar we het over hadden? En in het 2de geval (1/x) is 0 de limiet, niet oneindig. We zeggen hier, "de limiet van 1/x als x oneindig benadert is 0" Let op het woordje "benadert", maar niet "bereikt" zie nogmaals: Citaat:
Laatst gewijzigd door Rizzz : 20 maart 2012 om 21:22. |
||
![]() |
![]() |
![]() |
#835 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
Vandaar dat we zeggen dat oneindig geen getal is en je niet mag delen door 0. Simpel toch? Je kan blijven rond de pot draaien maar het simpele feit blijft dat er geen "na" is in een oneindige reeks, da's per definitie zo, anders is het geen oneindige reeks. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#836 | |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Of ook inwendig bij: 1, 1/2, 1/4, enzovoort tot 0 En die limiet wordt wel bereikt, zowel in ons verstand (want we weten wat de limiet is) als ook in werkelijkheid, want alle getallen zijn limieten. En ook bij het eerste voorbeeld van een rechte lijn die van 1 naar 2 loopt is sprake van een limiet, namelijk steeds kleinere deeltjes tussen 1 en 2 in. Namelijk 1, 1,5 1.9 1.99999999999999999........ enzovoort met als limiet 2, die inderdaad bereikt wordt. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#837 | ||||
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() Citaat:
Bovendien zijn tegenstrijdigheden er om erkend te worden en opgelost. Want de tegenstrijdigheid is de basis van de werkelijkheid. Dat is namelijk dialectiek. Citaat:
eerst hadden de wiskundigen moeite met het accepteren van 0, toen met het accepteren van het oneindige als concept en nu weer met het accepteren van het oneindige als getal. Citaat:
Citaat:
Na 2 als limiet komt weer een nieuwe oneindige reeks, dus bijvoorbeeld 2,1 enzovoort. En ook de wisundige Georg Cantor werkt met transfiniete getallen. http://nl.wikipedia.org/wiki/Transfiniet_getal |
||||
![]() |
![]() |
![]() |
#838 |
Secretaris-Generaal VN
Geregistreerd: 29 december 2009
Locatie: amsterdam
Berichten: 29.599
|
![]() 136 - De paradox van de inwendige oneindigheid.
Hier openbaart zich een paradox der inwendige oneindigheid, dat als de toeschouwer meegaat met het steeds kleiner worden der afstand (en dus ook van de tijd), en dus ook zelf steeds kleiner wordt, dat de 0 van het limietpunt nooit bereikt wordt. Maar voor degene die achterblijft, dus even groot blijft en ook zijn gewone traagheid der tijd behoudt, voltrekt het zich wel. Zeno: Hercules en de schildpad. Reeds de Griekse filosoof Zeno heeft dit beseft en het beroemde voorbeeld wat hij daarvan heeft gegeven is het verhaal van Hercules, die nooit een schildpad in zal kunnen halen, die eerst een bepaalde voorsprong heeft. Want, zegt Zeno, als Hercules het punt heeft bereikt waar de schildpad eerst was, dan is de schildpad al een stukje verder en als Hercules ook dat punt heeft bereikt dan is de schildpad weer een nog kleiner stukje verder, enzovoort, tot in het oneindige. Dus, is zijn redenatie: beweging kan eigenlijk helemaal niet bestaan, want elke beweging moet door een inwendige oneindigheid van steeds kleinere stukjes heen. En vooral omdat elk stukje daarvan ook weer een inwendige oneindige verdeling heeft. Eigenlijk kan je zelfs helemaal niet van je eigen plaats afkomen, want niemand kan zeggen welk het eerste punt is wat op een bepaald punt volgt. Want tussen elke twee punten zijn oneindig veel andere punten mogelijk. Dus wat is de eerste afstand vanaf de plaats waar Hercules begint met lopen? Is dat 1 centimeter, dan kan dat niet, want daarvoor is sprake van een halve centimeter. Dus dat komt eerst en daarvoor 1 millimeter en daarvoor nog kleiner, tot in het oneindige. Dus een continue beweging is dan onmogelijk: elke beweging moet een verspringen zijn over een bepaalde afstand, hoe klein dan ook. Bewegen als verspringen. Maar een verspringen is geen echte beweging, maar een schijnbeweging, dus zoals ook een film van het ene beeld naar het andere springt en de schijn geeft een echte beweging te zijn. Nu is het best mogelijk dat de beweging dan zo in elkaar zit als een verspringen, maar dan nog is daarmede het intellectuele probleem der inwendige oneindigheid als zodanig niet opgelost. En ook het verspringen levert weer nieuwe problemen, namelijk hoe iets abrupt zou kunnen verdwijnen en in een andere plaats en tijd zomaar weer zou kunnen verschijnen. Hoe lang duurt het dan voor iets verdwijnt, wat dan ook weer een bewegen (veranderen) zou zijn. Dat iets in 0 seconde zou kunnen verdwijnen is niet minder paradoxaal dan de beweging dat is, die immers als limiet ook de 0 seconde heeft, die onbereikbaar is bij het constant delen. Temeer daar dan ook nog eens sprake is van een overslaan van tussenliggende fases van ruimte en tijd en gestaltes, waarvoor geen verklaring is. Dus de discrete beweging van punt naar punt in tijd en ruimte (dus als verspringen) is niet minder paradoxaal dan de continue beweging. In de vorm van getallen. In getallen omgezet hebben we voor de discrete beweging als verspringen de gehele getallen, dus: 1, 2, 3, enzovoort. Waarbij de oneindig vele tussengetallen als breuken overgeslagen worden, die immers inwendig oneindig in aantal zijn. Wat immers voorkomt in de limietreeks, dus als: 1/2, 1/4, 1/8, ... enzovoort, tot in het oneindige. Oneindig gedeeld krijg je dan een continuüm, wat je ruimtelijk als een lijn voor kan stellen, terwijl de gehele getallen discreet zijn, apart als punten op die lijn. De verzamelingsleer van Georg Cantor. In de verzamelingsleer van Georg Cantor zijn die gehele getallen benoemd als de natuurlijke getallen (zonder negatieve getallen), maar samen met de negatieve getallen heten ze dan gehele getallen, en met de eindigende breuken erbij zijn het rationele getallen en met de oneindige breuken erbij zijn het reële getallen. Als voorbeeld van oneindige breuken wordt dan pi = 3,141592653... enz. en wortel 2 = 1,414 213 562 ... enz genoemd. |
![]() |
![]() |
![]() |
#839 | |
Parlementslid
|
![]() Citaat:
De rekenmachines zijn allemaal verkeerd, maar nu hebben we de woorden ook al verkeerd gekozen zeker? Laatst gewijzigd door Rizzz : 21 maart 2012 om 08:52. |
|
![]() |
![]() |
![]() |
#840 |
Parlementslid
|
![]() |
![]() |
![]() |