Wat is uw levensovertuiging?

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Je schijnt blijkbaar echt niet goed te begrijpen wat men in de ontologie met 'zijn' en 'essentie' bedoelen. Wat jij aanduid als 'essentie' gaat om de persona van die boef. Zijn kan toch nooit gelijk zijn met de term ik-bewust-zijn.

Het gaat mij in de eerste plaats om essentie in de ideeënleer. Het zelf-bewustzijn is de kern van het mens zijn, want cogito ergo sum.

Maar het is geen niets maar een potentialiteit tot ervaring en bewustzijn. Daarom noemt men het ook essentie. Essentie is een basis voorwaarde en is niet gelijk aan wat uit die minimum voorwaarden zich kan ontwikkelen.

De mens als soort is in essentie een zoogdier, een tweevoetige primatensoort, homo sapiens, sociaal van aard. Als individu zien wij onze potenties in relatie tot onze omgeving als onze persoonlijke essentie.

Nee, de existentie is de beleefde ervaring zelf, de essentie is de minimum basisvoorwaarde dat een ervaring uberhaupt mogelijk is.
Existentie= de ervaring
Essentie= de ervarende

De mens is dus het lijdzame slachtoffer van zijn omstandigheden, slechts de toeschouwer van zijn eigen leven? Dan zijn we te beklagen koppijn

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Het gaat mij in de eerste plaats om essentie in de ideeënleer. Het zelf-bewustzijn is de kern van het mens zijn, want cogito ergo sum.

Er is maar één ideeënleer in de filosofie en dat is de ideeënleer van Plato. Waarin is die ideeënleer van Plato nog relevant in de 21ste eeuw???

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De mens als soort is in essentie een zoogdier, een tweevoetige primatensoort, homo sapiens, sociaal van aard. Als individu zien wij onze potenties in relatie tot onze omgeving als onze persoonlijke essentie.

Dan zitten we terug op het niveau van wie of wat bent U, object/subject. Men kan de term 'essentie' in heel verschillende contexten gebruiken. Ik dacht dat het toch duidelijk was dat we het in een filosofisch ontologische context (zijnsleer) zou toepassen. Een bioloog zal zeggen dat de mens een zoogdier is, een biochemicus zal zeggen de essentie bestaat uit atomen en moleculen fout zal de fysicus zeggen want atomen zijn ook samengestelde delen bestaande uit protonen en neutronen fout zal de quantumfysicus zeggen de elementaire delen bestaan uit elektronen en quarks maar nee zal de stringtheoreticus zeggen de essentie zijn strings ...

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De mens is dus het lijdzame slachtoffer van zijn omstandigheden, slechts de toeschouwer van zijn eigen leven? Dan zijn we te beklagen koppijn

Ik begrijp niet hoe U dit kunt concluderen uit dit:
"Existentie= de ervaring, Essentie= de ervarende "
Verklaar nader.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Er is maar één ideeënleer in de filosofie en dat is de ideeënleer van Plato. Waarin is die ideeënleer van Plato nog relevant in de 21ste eeuw???

Het gaat mij niet om de ideeënleer van Plato maar om zijn gebruik van het woord essentie. Dat woord is overigens door Aristoteles overgenomen. Verder ben ik van mening dat een complex ding niet tot één bepalend element als essentie kan worden teruggebracht.

Aristoteles wees Plato's Ideeën af, maar gebruikte wel hetzelfde Griekse woord — eidos — ter aanduiding van de 'kern' ('essentie') van een voorwerp. Hij stelde dat alle voorwerpen om ons heen zijn samengesteld uit materie en vorm, waarbij de vorm het bepalende element is. Het verschil met Plato is dus dat deze 'vorm' niet meer een los bestaan leidt, niet meer transcendent is, maar uitsluitend 'in' de voorwerpen is, immanent is.

Dan zitten we terug op het niveau van wie of wat bent U, object/subject. Men kan de term 'essentie' in heel verschillende contexten gebruiken. Ik dacht dat het toch duidelijk was dat we het in een filosofisch ontologische context (zijnsleer) zou toepassen. Een bioloog zal zeggen dat de mens een zoogdier is, een biochemicus zal zeggen de essentie bestaat uit atomen en moleculen fout zal de fysicus zeggen want atomen zijn ook samengestelde delen bestaande uit protonen en neutronen fout zal de quantumfysicus zeggen de elementaire delen bestaan uit elektronen en quarks maar nee zal de stringtheoreticus zeggen de essentie zijn strings ...

Elk van deze 'deskundigen' doet zo zijn zegje over een mens of een ander zoogdier. Maar geen van allen zal toch geloven dat zijn of haar vakgebied de essentie van de mens bepaalt? De filosofisch-ontologische betekenis van de mens die jij tot nu toe presenteert zegt mij vrijwel niets.

Ik begrijp niet hoe U dit kunt concluderen uit dit:
"Existentie= de ervaring, Essentie= de ervarende "
Verklaar nader.

Als de mens zowel existerend als in zijn essentie 'ervaren' is dan is hij passief. Ik zie niets in een zo beperkte ontologie van de mens. Toelichting:

In de existentiefilosofie wordt essentie (wat iets is) van de mens onderscheiden van zijn existentie (dat iets is). De mens is binnen zijn mogelijkheden open en onbepaald. Daarom gaat existentie vooraf aan essentie: wij maken ons tot wat we (zullen) zijn, met kennis van onze historiciteit en het besef van lichamelijk en psychisch in-dewereld-zijn. Sartre stelde dat we voor de keuze staan er te zijn 'op zich' (être-en-soi), dat is passief zoals jij hier n.m.m. voorstelt, of 'voor zich' (être-poursoi), dat is actief, authentiek, verantwoordelijk en 'te goeder trouw'.

[koppijn]

Heel die discussie over existentie versus essentie heeft alleen zin alles men met een concreet voorbeeld wordt geconfronteerd waar het onderscheid duidelijk wordt. Om die rede heb ik de nieuwste supercomputer van IBM Watson als voorbeeld genomen. Is Watson existent in onze ruimte&tijd werkelijkheid? Ik dacht het wel maar heeft wel geen excistentie besef. De basis van dat existentie besef bij levend organisme wordt essentie genoemd. Bij Watson zou men zijn essentie rekenen kunnen noemen en chips en koperdraad en zijn metalen omhulsel als zijn vorm van existentie.

[Max van Dietschland]

Rooms-katholiek met een solidaristische/fascistische inslag.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Rooms-katholiek met een solidaristische/fascistische inslag.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Heel die discussie over existentie versus essentie heeft alleen zin alles men met een concreet voorbeeld wordt geconfronteerd waar het onderscheid duidelijk wordt. Om die rede heb ik de nieuwste supercomputer van IBM Watson als voorbeeld genomen. Is Watson existent in onze ruimte&tijd werkelijkheid? Ik dacht het wel maar heeft wel geen excistentie besef. De basis van dat existentie besef bij levend organisme wordt essentie genoemd. Bij Watson zou men zijn essentie rekenen kunnen noemen en chips en koperdraad en zijn metalen omhulsel als zijn vorm van existentie.

Als we dat zo noemen dan is 'existentiebesef' de essentie van de existentie van levende organismen. Nu suggereer jij vervolgens met Watson dat een existentie zonder existentiebesef mogelijk is. Dit wijst er op dat jouw these onduidelijk is. Zou het niet beter zijn om existentiebesef de essentie te noemen van levende organismen? Dan is het probleem van de existentie van Watson meteen uit de wereld. Wat denk je daar van?

Als logische volgende stap zou ik willen voorstellen om existentie gelijk te stellen aan existentiebesef: Leven betekent bewustzijn. We komen dan weer uit bij cogito ergo sum; vrij vertaald: Ik besef dus ik existeer ofwel mijn essentie is existentiebesef. Wat denk je daarvan?

[Karasi]

Geen enkel geloof, want.....

1. I guess God has a plan for all of us.
2. God's a kid with an ant farm, lady. He's not planning anything.

Constantine

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Als we dat zo noemen dan is 'existentiebesef' de essentie van de existentie van levende organismen. Nu suggereer jij vervolgens met Watson dat een existentie zonder existentiebesef mogelijk is. Dit wijst er op dat jouw these onduidelijk is. Zou het niet beter zijn om existentiebesef de essentie te noemen van levende organismen? Dan is het probleem van de existentie van Watson meteen uit de wereld. Wat denk je daar van?

Als logische volgende stap zou ik willen voorstellen om existentie gelijk te stellen aan existentiebesef: Leven betekent bewustzijn. We komen dan weer uit bij cogito ergo sum; vrij vertaald: Ik besef dus ik existeer ofwel mijn essentie is existentiebesef. Wat denk je daarvan?

Existentiebesef impliceert ook bewustzijn, en om van zichzelf en zijn omgeving bewust te zijn moet men al een evolutionaire ontwikkeling doorgemaakt hebben die zintuigen en hersenen vereist. De meeste levende organisme zijn onbewust ervarende organismes. Bij vogels ziet men heel duidelijk dat ze hun omgeving bewust ervaren ze zijn dan ook uitgerust met uitstekende zintuigen en kleine hersenen. Als we nu verder de evolutionaire trap afgaan bijvoorbeeld een aardworm die ervaart allicht ook in bepaalde maten zijn omgeving maar die ervaring zal allicht niet bewust zijn, hij heeft nog ontwikkelde zintuigen nog hersenen. Hier kan men misschien eerder spreken van sensoren waar hij met zijn geheel organisme onbewust op anticipeert. Hiermede wil ik aantonen dat de mogelijkheid tot ervaren ook bij zeer primitieve organismes aanwezig is en dat dit nog hersenen nog zintuigen vereist. De mogelijkheid tot ervaring of de ervaringsgrond(zijn/essentie) is geen product van de hersenen.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Existentiebesef impliceert ook bewustzijn, en om van zichzelf en zijn omgeving bewust te zijn moet men al een evolutionaire ontwikkeling doorgemaakt hebben die zintuigen en hersenen vereist. De meeste levende organisme zijn onbewust ervarende organismes. Bij vogels ziet men heel duidelijk dat ze hun omgeving bewust ervaren ze zijn dan ook uitgerust met uitstekende zintuigen en kleine hersenen. Als we nu verder de evolutionaire trap afgaan bijvoorbeeld een aardworm die ervaart allicht ook in bepaalde maten zijn omgeving maar die ervaring zal allicht niet bewust zijn, hij heeft nog ontwikkelde zintuigen nog hersenen. Hier kan men misschien eerder spreken van sensoren waar hij met zijn geheel organisme onbewust op anticipeert. Hiermede wil ik aantonen dat de mogelijkheid tot ervaren ook bij zeer primitieve organismes aanwezig is en dat dit nog hersenen nog zintuigen vereist. De mogelijkheid tot ervaring of de ervaringsgrond(zijn/essentie) is geen product van de hersenen.

De mogelijkheid tot ervaren is inderdaad aanwezig in de eenvoudigste levensvormen of organismes. Dus de eigenschap iets te kunnen ervaren of waarnemen is een eigenschap van alle levende organismen. Het is niet de enige eigenschap van deze organismen en daarom kan niet zonder meer gesteld worden dat het de voornaamste essentie is van levende organismen.

Jij maakt tevens onderscheid tussen organismen die zich van hun ervaringen bewust zijn en die zich niet bewust zijn. De mens zit in de tweede categorie waarvan we niet weten hoeveel soorten daartoe behoren. Hieruit kunnen we twee essenties binnen de levende organismen afleiden.

Als we vervolgens de mens als een aparte soort beschouwen kunnen we weten waarin hij zich onderscheidt van de overige bewuste levensvormen. En dan is hetgeen de mens onderscheidt van de andere bewuste organismen weer een essentie. De vraag is dan of de essentie van dat onderscheid fysiek is. Is dat alleen een ander soort lichaam, of ook een ander soort bewustzijn dan de rest?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

De mogelijkheid tot ervaren is inderdaad aanwezig in de eenvoudigste levensvormen of organismes. Dus de eigenschap iets te kunnen ervaren of waarnemen is een eigenschap van alle levende organismen. Het is niet de enige eigenschap van deze organismen en daarom kan niet zonder meer gesteld worden dat het de voornaamste essentie is van levende organismen.

Nochtans is de ervaring wel het belangrijkste, want dit heeft de hogere kwaliteit van het bewustzijn ten opzichte van de bewusteloosheid.
Dus het is wel de voornaamste essentie, tenzij je dit kan weerleggen.

Jij maakt tevens onderscheid tussen organismen die zich van hun ervaringen bewust zijn en die zich niet bewust zijn. De mens zit in de tweede categorie

niet in de tweede, maar in de eerste, want de mens is zich ook van zijn ervaringen bewust, denkt er over na en heeft ook zelfbewustzijn.
Hij heeft de extra ervaring van het denken, dus een geestelijk wezen te zijn.

waarvan we niet weten hoeveel soorten daartoe behoren. Hieruit kunnen we twee essenties binnen de levende organismen afleiden.

ervaring en denken.

Als we vervolgens de mens als een aparte soort beschouwen kunnen we weten waarin hij zich onderscheidt van de overige bewuste levensvormen. En dan is hetgeen de mens onderscheidt van de andere bewuste organismen weer een essentie. De vraag is dan of de essentie van dat onderscheid fysiek is. Is dat alleen een ander soort lichaam, of ook een ander soort bewustzijn dan de rest?

Het is een hoger geestelijk bewustzijn van het denken, en wat niet fysiek is, maar deze wel omvat.

Het zogenaamde fysieke is niet iets aparts, maar is manifestatie van de zintuiglijke ervaring.
Maar de mens kan daar ook over nadenken en dan is het geestelijk.
In het eerste geval is het meer subjectief en in het tweede geval meer objectief.

De zogenaamde zelfstandige objectieve materie, is iets wat we denken en is dus zuiver geestelijk, dus precies het tegendeel van wat men meent.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Als we vervolgens de mens als een aparte soort beschouwen kunnen we weten waarin hij zich onderscheidt van de overige bewuste levensvormen. En dan is hetgeen de mens onderscheidt van de andere bewuste organismen weer een essentie. De vraag is dan of de essentie van dat onderscheid fysiek is. Is dat alleen een ander soort lichaam, of ook een ander soort bewustzijn dan de rest?

Ik vind dit een hele goede vraag. We zullen beginnen met het eerste 'kan men de mens als een aparte soort classificeren?' Om dit te mogen stellen moet de mens op een fundamentele basis verschillen van de soort waar hij uit voorkomt namenlijk de zoogdieren. Ik meen dat men dat mag stellen. Uiteraard bezit hij alle aspecten van de voorgaande evolutievormen, dat kan ook niet anders. Op welke basis hebben wij het onderscheid gemaakt tussen levend en levenloos? Wij beschouwen een levend organisme een organisme die de mogelijkheid heeft om zich zelfstandig te reproduceren. Dat geld voor een bacterie maar niet voor een virus. Alle leven hebben hetzelfde drijfveer zich instandhouden en zich reproduceren. Bekijk een koe in de wei, gans de dagen grazen en dan rusten om te verteren en in periode van vruchtbaarheid zich laten dekken door een stier. Meer hoeft dat blijkbaar niet te zijn. In wezen ziet men weinig verschil in levensdrijfveren tussen een zoogdier en waar alle leven uit voorkomt de meercellige en de bacteriën. De mens is het enige levend organisme dat zijn eigen drijfveren in beperkte maten kan kiezen. Dit lijkt mij een fundamenteel verschil en naar maten zijn persoonlijke zingeving dominanter wordt tegenover zijn biologische zin des te meer hij mens wordt en minder zoogdier.
Mag men dan de persoonlijke drijfveer als de essentie van die mens beschouwen?
Stel men komt een vreemde persoon tegen. Dan stelt men allicht de vraag wie is die persoon? Is bij die vraag de ethnie belangrijk of geslacht of sociaal/culturele achtergrond belangrijk? Ik denk het niet. Stel hij is een moslim of een marxist dan zal zijn persoonlijke ingesteldheid doorslaggevend zijn hoe hij zijn gelovig zijn of het marxisme invuld. Wordt hij gedreven door een rechtvaardigheidsgevoel dan kan die ideologische gedachtegoed eventueel constructief zijn. Wordt hij echter gedreven naar een verlangen naar macht dan kan die gedachtegoed heel destructief zijn. Op die manier evalueer ik de essentie van een mens.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Nochtans is de ervaring wel het belangrijkste, want dit heeft de hogere kwaliteit van het bewustzijn ten opzichte van de bewusteloosheid.
Dus het is wel de voornaamste essentie, tenzij je dit kan weerleggen.
niet in de tweede, maar in de eerste, want de mens is zich ook van zijn ervaringen bewust, denkt er over na en heeft ook zelfbewustzijn.
Hij heeft de extra ervaring van het denken, dus een geestelijk wezen te zijn.
ervaring en denken. Het is een hoger geestelijk bewustzijn van het denken, en wat niet fysiek is, maar deze wel omvat.

Ik reageer hierop in een nieuwe draad over het bewustzijn.

Het zogenaamde fysieke is niet iets aparts, maar is manifestatie van de zintuiglijke ervaring.
Maar de mens kan daar ook over nadenken en dan is het geestelijk.
In het eerste geval is het meer subjectief en in het tweede geval meer objectief.

De zogenaamde zelfstandige objectieve materie, is iets wat we denken en is dus zuiver geestelijk, dus precies het tegendeel van wat men meent.

Wat je hier precies bedoelt weet ik niet. Het is een apart onderwerp. Zet dat maar eens uiteen in een nieuwe draad.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Ik vind dit een hele goede vraag. We zullen beginnen met het eerste 'kan men de mens als een aparte soort classificeren?' Om dit te mogen stellen moet de mens op een fundamentele basis verschillen van de soort waar hij uit voorkomt namenlijk de zoogdieren. Ik meen dat men dat mag stellen. Uiteraard bezit hij alle aspecten van de voorgaande evolutievormen, dat kan ook niet anders. Op welke basis hebben wij het onderscheid gemaakt tussen levend en levenloos? Wij beschouwen een levend organisme een organisme die de mogelijkheid heeft om zich zelfstandig te reproduceren. Dat geld voor een bacterie maar niet voor een virus. Alle leven hebben hetzelfde drijfveer zich instandhouden en zich reproduceren. Bekijk een koe in de wei, gans de dagen grazen en dan rusten om te verteren en in periode van vruchtbaarheid zich laten dekken door een stier. Meer hoeft dat blijkbaar niet te zijn. In wezen ziet men weinig verschil in levensdrijfveren tussen een zoogdier en waar alle leven uit voorkomt de meercellige en de bacteriën. De mens is het enige levend organisme dat zijn eigen drijfveren in beperkte maten kan kiezen. Dit lijkt mij een fundamenteel verschil en naar maten zijn persoonlijke zingeving dominanter wordt tegenover zijn biologische zin des te meer hij mens wordt en minder zoogdier.
Mag men dan de persoonlijke drijfveer als de essentie van die mens beschouwen?
Stel men komt een vreemde persoon tegen. Dan stelt men allicht de vraag wie is die persoon? Is bij die vraag de ethnie belangrijk of geslacht of sociaal/culturele achtergrond belangrijk? Ik denk het niet. Stel hij is een moslim of een marxist dan zal zijn persoonlijke ingesteldheid doorslaggevend zijn hoe hij zijn gelovig zijn of het marxisme invuld. Wordt hij gedreven door een rechtvaardigheidsgevoel dan kan die ideologische gedachtegoed eventueel constructief zijn. Wordt hij echter gedreven naar een verlangen naar macht dan kan die gedachtegoed heel destructief zijn. Op die manier evalueer ik de essentie van een mens.

Je stelt hier volgens mij vier totaal verschillende problemen aan de orde. Wat andere dieren wel of niet kunnen, weten we niet precies en het lijkt mij wat ver gaan om dat eerst vast te stellen voordat we de essentie van het bestaan als mens kunnen begrijpen. Tot nu toe hebben we tamelijk vruchteloos gepraat naar aanleiding van de vraag wat zijn en bewustzijn en de essentie van het zijn betekenen. Ik open een nieuwe draad over bewustzijn om het als deelprobleem te bespreken.

Overigens meen ik dat mensen en koeien niet alleen maar 'gewoon' geëvolueerd zijn. Mensen leefden miljoenen jaren als apen in kleine gemeenschappen van jagers en die bevochten elkaar in tijden van schaarste op leven en dood. De zwakke en domme families overleefden het uiteindelijk niet. In grotere groepen ontwikkelden de superieure mannetjes mogelijk een voorkeur voor bepaalde vrouwtjes op basis van bepaalde eigenschappen. Zo ontstonden mooiere en sterkere families binnen de groepen. Dan splitste te grote families en daarbij werden de minder geschikte leden verstoten door de meer geschikte. En koeien zijn gefokt op hun nuttige kwaliteiten. Ze zijn even nieuwsgierig als mensen. Ga maar eens in een wei met koeien lopen.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Overigens meen ik dat mensen en koeien niet alleen maar 'gewoon' geëvolueerd zijn. Mensen leefden miljoenen jaren als apen in kleine gemeenschappen van jagers en die bevochten elkaar in tijden van schaarste op leven en dood. De zwakke en domme families overleefden het uiteindelijk niet. In grotere groepen ontwikkelden de superieure mannetjes mogelijk een voorkeur voor bepaalde vrouwtjes op basis van bepaalde eigenschappen. Zo ontstonden mooiere en sterkere families binnen de groepen. Dan splitste te grote families en daarbij werden de minder geschikte leden verstoten door de meer geschikte. En koeien zijn gefokt op hun nuttige kwaliteiten. Ze zijn even nieuwsgierig als mensen. Ga maar eens in een wei met koeien lopen.

Dat koeien ook emoties hebben is nogal logisch ze hebben ook een hersenen met een ontwikkeld limbisch systeem. En of ze gefokt zijn of men neemt een oerrund maakt in deze context niets uit. Laten we het eenvoudig houden dan begrijpt U het misschien beter. Richard Dawkings introduseerde de term meme(memetica) een idee dat zich onder informatiedragers verspreidt, culturele overdracht als tegenhanger van genen. Men mag stellen dat de meeste levende organisme wordt bestuurd door hun genen. Bij de mens kan men stellen dat memen een even grote inpakt hebben op hun gedragingen dan hun genen. En daarin zijn ze als soort uniek.

[Apocalyps]

ἄθεος

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Dat koeien ook emoties hebben is nogal logisch ze hebben ook een hersenen met een ontwikkeld limbisch systeem. En of ze gefokt zijn of men neemt een oerrund maakt in deze context niets uit. Laten we het eenvoudig houden dan begrijpt U het misschien beter. Richard Dawkings introduseerde de term meme(memetica) een idee dat zich onder informatiedragers verspreidt, culturele overdracht als tegenhanger van genen. Men mag stellen dat de meeste levende organisme wordt bestuurd door hun genen. Bij de mens kan men stellen dat memen een even grote inpakt hebben op hun gedragingen dan hun genen. En daarin zijn ze als soort uniek.

Wat Dawking doet noem ik niet eenvoudig, het is een mystificatie. Zonder nieuwe begrippen te introduceren of hanteren kunnen we zeggen dat mensen een gedrag aanleren door opvoeding en milieu. Daarover gaat de driedelige documentaire "Vrijheid, gelijkheid en broederschap", waarvan vanavond om 23.10 uur op NL2 het laatste deel wordt uitgezonden. De aflevering van gisteren over Gelijkheid en de werking van statusangst binnen alle lagen van de bevolking, was zeer onthullend. Bepalend is volgens mij dat de mens er (momenteel) minimaal tien jaar over doet om emotioneel volwassen te worden. In die periode wordt hij/zij gevormd en geconditioneerd en tot gecultiveerd mens gemaakt. Hierin zit de erfenis van de geschiedenis verwerkt inclusief normen en waarden en een beeld van de eigen sociale klasse. Het informatietijdperk heeft werelddelen met elkaar verbonden en van culturele en statusverschillen een nieuwe een heftige problematiek gemaakt. Die worden vaak nog door media-komedies in rustige banen geleid. Maar dat zal niet lang meer geaccepteerd worden. De middenklasse zal volkomen gelijkheid eisen en alles wat hoog geplaatst is vernederen en onder haar controle brengen.

[Libro]

Mijn levensovertuiging is atheïsme met een vleugje modern satanisme/thelemisme. Luciferianisme interesseert mij in de mate dat het mooie allegorieën bevat voor de ontvoogding van de mens t.o.v. God maar het blijft een geloof in een hoger wezen.

[Aarchzstvwqmrmbtvnpq]

Oorspronkelijk geplaatst door Kallikles

Zoals reeds gezegd laat het forum slechts 20 keuzemogelijkheden toe. Als je iets wil toevoegen, doe gerust, maar dan moet je ook zeggen wat je schrapt.

De lijst is nogal beperkt in de zin dat je moet kiezen voor één bepaald geloof of niet-geloof. Persoonlijk vind ik dat elk geloof wel zijn waarde heeft dus iets dat dat soort openheid weergeeft zou wel welkom zijn.

[Frailty]

Non-theist

http://www.beliefnet.com/Entertainme...d-778ea1b5e8d0

En dat mogen ze op mijn pas zetten.