Vlaamse separatisten, wie zijn ze, wat drijft hen ?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik citeer Lode Wils wanneer hij naar mijn gevoelen onderbouwde zinnige dingen zegt. De Bourgondische eenheid werd bewerkstelligd door oorlogen, erfopvolging, verdragen, en dies meer. Het was dus geen spontane eenheid. En het zogenaamde eenheidsgevoelen was maar zeer betrekkelijk. Het was een mozaïek van bijeengklutste gebieden.

Net zoals de Calvinistische Republiek geen spontane eenheid was. Want de generaltiteitslanden hoorden er wel landelijk bij (uit en door dwang) maar de bevolking niet. Want die had geen zitting in de Staten Generaal en werd behandeld als een soort tweederangs bevolking.

Ook al was die verscheidenheid er, uiteindelijk was dat niet uitzonderlijk of buitengewoon in relatie tot de andere staten.

Wel zien we dat er een gelijke culturele ruimte was, waarbij letterkundige werken uit het graafschap Vlaanderen zich ook verspreiden in de andere Dietstalige gewesten. Of omgekeerd.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Met dat ene cijfer bewijst u niets, daar we dergelijke uitslagen steeds in de context moeten zien. Welke scores haalde de Frontpartij in andere kiesarrondissementen bijvoorbeeld? Dan kunnen we enige inhoud geven aan die 8%. Nu niet.

Ik heb u aanwijzingen gegeven in die richting. Nogmaals, in Antwerpen behaalden de Fronters 5,8% en in Mechelen 4.8% bij de verkiezingen van 1919. In Limburg was er in 1919 niet eens een Frontpartij.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik citeer Lode Wils wanneer hij naar mijn gevoelen onderbouwde zinnige dingen zegt...

Misschien doen 'we' er in deze en andere kwesties beter aan de emotie ondergeschikt te houden aan de ratio?

Misschien kunnen 'we' voortaan iemand citeren wanneer hij/zij voor zover 'we' WETEN onderbouwde zinnige dingen zegt?


Let wel, 't is maar een gedachte die me ongevraagd door het hoofd schoot, hé.

Wellicht is zoiets een beetje té 'neutraal en objectief'', en kunnen 'we' die gedachte dan ook gewoon laten voor wat ze is, en verder afgaan op 'ons gevoelen'.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Misschien doen 'we' er in deze en andere kwesties beter aan de emotie ondergeschikt te houden aan de ratio?

Misschien kunnen 'we' voortaan iemand citeren wanneer hij/zij voor zover 'we' WETEN onderbouwde zinnige dingen zegt?


Let wel, 't is maar een gedachte die me ongevraagd door het hoofd schoot, hé.

Wellicht is zoiets een beetje té 'neutraal en objectief'', en kunnen 'we' die gedachte dan ook gewoon laten voor wat ze is, en verder afgaan op 'ons gevoelen'.

"Naar mijn gevoelen" betekent hier:

"Na de mening van Wils te hebben gelezen en dit vervolgens getoetst te hebben aan datgene wat ik weet en wat ik erover gelezen heb, meen ik te moeten besluiten dat Wils gelijk heeft, gedeeltelijk gelijk heeft, of ongelijk heeft."

Het verwondert me licht dat ik deze verduidelijking nog moet geven aan iemand die in het onderwijs staat. Maar goed, niets des (onderwijs)mensen verbaast me nog echt.

[LiberaalNL]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik citeer Lode Wils wanneer hij naar mijn gevoelen onderbouwde zinnige dingen zegt. De Bourgondische eenheid werd bewerkstelligd door oorlogen, erfopvolging, verdragen, en dies meer. Het was dus geen spontane eenheid. En het zogenaamde eenheidsgevoelen was maar zeer betrekkelijk. Het was een mozaïek van bijeengklutste gebieden.

Net zoals de Calvinistische Republiek geen spontane eenheid was. Want de generaltiteitslanden hoorden er wel landelijk bij (uit en door dwang) maar de bevolking niet. Want die had geen zitting in de Staten Generaal en werd behandeld als een soort tweederangs bevolking.

System uit het Oosten verliest een discussie en begint -hoe verrassend- over de generaliteitslanden.

[djimi]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

"Naar mijn gevoelen" betekent hier:

"Na de mening van Wils te hebben gelezen en dit vervolgens getoetst te hebben aan datgene wat ik weet en wat ik erover gelezen heb, meen ik te moeten besluiten dat Wils gelijk heeft, gedeeltelijk gelijk heeft, of ongelijk heeft."

Het verwondert me licht dat ik deze verduidelijking nog moet geven aan iemand die in het onderwijs staat. Maar goed, niets des (onderwijs)mensen verbaast me nog echt.

Ik heb voor alle zekerheid even uw uitdrukking 'naar mijn gevoelen' als zoekterm in Google ingevoerd.

Dit: http://www.google.be/search?client=s...O-jI0AW-1YGQCg was het resultaat.


Blijkbaar bent u er vandaag in geslaagd het Nederlands te verrijken.

In mijn hoedanigheid van (onderwijs)mens ben ik geneigd te zeggen: "proficiat, een bank vooruit en een kus van de juf!"

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Ik heb voor alle zekerheid even uw uitdrukking 'naar mijn gevoelen' als zoekterm in Google ingevoerd.

Dit: http://www.google.be/search?client=s...O-jI0AW-1YGQCg was het resultaat.


Blijkbaar bent u er vandaag in geslaagd het Nederlands te verrijken.

In mijn hoedanigheid van (onderwijs)mens ben ik geneigd te zeggen: "proficiat, een bank vooruit en een kus van de juf!"

Begrijpend lezen zit er bij u niet meer in zo te zien. De dingen in een figuurlijke context plaatsen evenmin. Alles moet blijkbaar letterlijk worden begrepen.Het zij zo.

U een beetje helpen dan:

ge` voel

1
gevoelszintuig: het gevoel zetelt in de huid ;


2
indruk van het gevoelszintuig: ik heb het gevoel dat het kouder wordt ;
op het gevoel af
intuïtief, zonder berekening;


3
hart, wat door het hart wordt ingegeven;
met gemengde gevoelens
onzeker, niet wetend wat te denken, vaak met tegenzin;
op iems. gevoel werken
emoties, sentimenten bij iem. teweegbrengen;


4
aanleg: gevoel voor tekenen hebben ;


5
gezindheid, stemming;
naar mijn gevoel
naar mijn mening

[djimi]

'Gevoel' kende ik al, 'gevoelens' ook, maar 'naar mijn gevoelen' was toch nieuw voor mij.


Ik ben blij voor u dat in betekenis n° 5 ook nog 'naar mijn mening' opdook.

Is het te véél gevraagd om ook een link naar het door u geraadpleegde Verklarend Woordenboek te plaatsen?

Dank bij voorbaat,

"djimi"

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik citeer Lode Wils wanneer hij naar mijn gevoelen onderbouwde zinnige dingen zegt.

Proficiat voor de galante manier waarop ge eigenlijk stelt: ik citeer Wils als het iets betreft dat ik graag hoor, in casu: als het in mijn Belgicistisch en antigrootnederlands kraampje past. Maar, ach ja, dat is nu éénmaal het diskussiespel, alleen spijtig dat ge er u vanaf maakt met de volgende dooddoener van formaat: (in de plaats van gedachte per gedachte te weerleggen wat Wils stelt en ik aanhaal).

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

De Bourgondische eenheid werd bewerkstelligd door oorlogen, erfopvolging, verdragen, en dies meer. Het was dus geen spontane eenheid.

In die opsomming zit natuurlijk een uiterst sterk gradatieverschil:men kan oorlogen - op het eerste zicht - moeilijk in verbinding brengen met spontane eenheid.
Weet echter dat die oorlogen veelal het gevolg waren van een dynastiek machtsstrijd , eerder dan van onenigheden tussen de verschillende bevolkingen. Geen wonder dat als iemand uit het volk komt bovendrijven, zoals Jacob Van Artevelde, de Vlaanderse buitenlandse politiek gekenmerkt wordt door verdragen en militaire allianties tussen de vorstendommen. Als hij de plaats ruimt voor de graaf, gaat deze echter opnieuw Brabantse steden aanvallen.

Bovendien kunnen oorlogen weldegelijk het samenhorigheidsgevoel versterken. De Europese eenmaking kreeg net door de twee wereldoorlogen een zeer sterke impuls. Dat klinkt misschien cynisch maar het is daarom niet minder waar.

Maar erfopvolging...? En vooral verdragen ?

Wat noemt ge trouwens "spontane eenheid" ??
EN kunt ge voorbeelden geven van landen die zo ontstaan?

En het zogenaamde eenheidsgevoelen was maar zeer betrekkelijk. Het was een mozaïek van bijeen geklutste gebieden.

Ge begeeft U op glad ijs....Want als dat geldt voor de Bourgondische Nederlanden, geldt dat ipso facto ook voor uw geliefd België dat er voor een groot stuk deel van uitmaakte.
In beide treffen we drie kultuurgemeenschappen aan om maar iets te noemen..

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

'Gevoel' kende ik al, 'gevoelens' ook, maar 'naar mijn gevoelen' was toch nieuw voor mij.


Ik ben blij voor u dat in betekenis n° 5 ook nog 'naar mijn mening' opdook.

Is het te véél gevraagd om ook een link naar het door u geraadpleegde Verklarend Woordenboek te plaatsen?

Dank bij voorbaat,

"djimi"

Niets is me te veel om u op het juiste taalkundig pad te brengen.

http://synoniemen.net/index.php?zoekterm=gevoelen

gevoelen (zn): denkwijs, inzicht, mening, oordeel, opinie, opvatting, standpunt, zienswijze
gevoelen (zn): aandoening, affect, emotie, gemoed, gevoel, gewaarwording, sensatie
gevoelen (zn): gezindheid, sentiment, stemming
gevoelen (ww): beleven, beseffen, ervaren, gewaarworden, lijden, merken, ondergaan, ondervinden, ontmoeten, voelen

Een toemaatje:

standpunt (zn) : bewering, convictie, denkbeeld, gedachte, gevoelen, gezichtspunt, gezindheid, houding, ingesteldheid, instelling, inzicht, mening, oogpunt, oordeel, opinie, opstelling, optie, opvatting, overtuiging, perspectief, platform, positie, stelling, stellingname, uitgangspunt, visie, zienswijze


mening (zn) : convictie, denkbeeld, denkwijs, denkwijze, dunk, gedacht, gedachte, geest, gevoelen, gezindheid, idee, inzicht, inzien, kijk, oordeel, opinie, opvatting, overtuiging, standpunt, stellingname, visie, zienswijze, zin


opvatting (zn) : begrip, beoordeling, beschouwing, convictie, denkbeeld, denkwijze, dunk, gedachte, geest, gevoelen, inzicht, kijk, mening, oordeel, opinie, optie, overtuiging, standpunt, stellingname, visie, zienswijze

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Proficiat voor de galante manier waarop ge eigenlijk stelt: ik citeer Wils als het iets betreft dat ik graag hoor, in casu: als het in mijn Belgicistisch en antigrootnederlands kraampje past. Maar, ach ja, dat is nu éénmaal het diskussiespel, alleen spijtig dat ge er u vanaf maakt met de volgende dooddoener van formaat: (in de plaats van gedachte per gedachte te weerleggen wat Wils stelt en ik aanhaal).

In die opsomming zit natuurlijk een uiterst sterk gradatieverschil:men kan oorlogen - op het eerste zicht - moeilijk in verbinding brengen met spontane eenheid.
Weet echter dat die oorlogen veelal het gevolg waren van een dynastiek machtsstrijd , eerder dan van onenigheden tussen de verschillende bevolkingen. Geen wonder dat als iemand uit het volk komt bovendrijven, zoals Jacob Van Artevelde, de Vlaanderse buitenlandse politiek gekenmerkt wordt door verdragen en militaire allianties tussen de vorstendommen. Als hij de plaats ruimt voor de graaf, gaat deze echter opnieuw Brabantse steden aanvallen.

Bovendien kunnen oorlogen weldegelijk het samenhorigheidsgevoel versterken. De Europese eenmaking kreeg net door de twee wereldoorlogen een zeer sterke impuls. Dat klinkt misschien cynisch maar het is daarom niet minder waar.

Maar erfopvolging...? En vooral verdragen ?

Wat noemt ge trouwens "spontane eenheid" ??
EN kunt ge voorbeelden geven van landen die zo ontstaan?


Ge begeeft U op glad ijs....Want als dat geldt voor de Bourgondische Nederlanden, geldt dat ipso facto ook voor uw geliefd België dat eruit voortkwam.
In beide treffen we drie kultuurgemeenschappen aan om maar iets te noemen..

Dat heb ik niet gesteld. Dat maakt u ervan.

[Jacob Van Artevelde]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Dat heb ik niet gesteld. Dat maakt u ervan.

Na ja, ik laat het aan de forumlezer over om te oordelen of ik tussen de regels kan lezen of niet.

Maar wat maakt gij voor de rest van uw repliek op mijn post. Ik vroeg u daar bijvoorbeeld iets....

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jacob Van Artevelde

Na ja, ik laat het aan de forumlezer over om te oordelen of ik tussen de regels kan lezen of niet.

Maar wat maakt gij voor de rest van uw repliek op mijn post. Ik vroeg u daar bijvoorbeeld iets....

U hebt een zeer sterke tendens ontwikkeld om de dingen zo te lezen en/of weer te geven dat het past in uw Grootnederlandse boetiek (oei, mag dat woord wel van de Taalunie?).

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Ik heb u aanwijzingen gegeven in die richting. Nogmaals, in Antwerpen behaalden de Fronters 5,8% en in Mechelen 4.8% bij de verkiezingen van 1919. In Limburg was er in 1919 niet eens een Frontpartij.

Ik vraag u slechts een verwijzing naar de uitslagen van de verkiezingen van 1919. Van alle arrondissementen.

Tot nu toe lees ik niets van die aard.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik vraag u slechts een verwijzing naar de uitslagen van de verkiezingen van 1919. Van alle arrondissementen.

Tot nu toe lees ik niets van die aard.

Slechte verliezer.

Wat heeft de uitslag van de verkiezingen in de andere arrondissementen nu te maken met het succes van de Fronters in de Kempen in 1919?

U beweerde dat de Kempen een dunbevolkte streek was, net zoals Limburg, en dat daarom de Vlaamse Beweging niet van de grond kon komen. Het tegendeel bleek waar. In Limburg in 1919 kwamen de Frontpartij niet eens op bij de verkiezingen terwijl in de Kempen deze partij een mooi succes boekte in 1919. Het heeft dus niet veel te maken met de de grootte van de bevolking. Daarover ging de discussie.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ook al was die verscheidenheid er, uiteindelijk was dat niet uitzonderlijk of buitengewoon in relatie tot de andere staten.

Wel zien we dat er een gelijke culturele ruimte was, waarbij letterkundige werken uit het graafschap Vlaanderen zich ook verspreiden in de andere Dietstalige gewesten. Of omgekeerd.

50% van alle boeken die in de wereld verschenen werd in de 17e eeuw in de Republiek uitgegeven.
Zeker zullen vele gevluchtte Zuid Nederlanders daar een bijdrage aan geleverd hebben.
Zeker hoorde bij de Unie van Utrecht ook delen van Vlaanderen.

Hoewel de natie-staten toen nog niet bestonden, was de splitsing in die tijd, te vergelijken met Oost en West Duitland na WO II ,of met Noord en Zuid Korea.
Alleen de splitsing is gebleven tot 1815 en eigenlijk tot nu.

[Het Oosten]

Oorspronkelijk geplaatst door cato

50% van alle boeken die in de wereld verschenen werd in de 17e eeuw in de Republiek uitgegeven.
Zeker zullen vele gevluchtte Zuid Nederlanders daar een bijdrage aan geleverd hebben.
Zeker hoorde bij de Unie van Utrecht ook delen van Vlaanderen.

Hoewel de natie-staten toen nog niet bestonden, was de splitsing in die tijd, te vergelijken met Oost en West Duitland na WO II ,of met Noord en Zuid Korea.
Alleen de splitsing is gebleven tot 1815 en eigenlijk tot nu.

Bepaalde mensen schermen maar al te graag met de Unie van Utrecht. Die bestond wel, maar dan in de praktijk alleen op papier. Want heel vlug ontstond er onenigheid en viel de Unie uit mekaar. De grote oorzaak hiervan was te vinden bij het gedrag van de Calvinisten. De Unie voorzag verdraagzaamheid tegenover de religieuze overtuiging van elkeen, maar de Calvinisten hielden zich daar niet aan vanaf het prille begin van de Unie. Bovendien maakten de twisten tussen de voorstanders en de tegenstanders van Willem van Oranje vlug een puinhoop van de Unie. D�*t is in feite de historische realiteit. Nooit lang en nooit veel 'unie' geweest.

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bepaalde mensen schermen maar al te graag met de Unie van Utrecht. Die bestond wel, maar dan in de praktijk alleen op papier. Want heel vlug ontstond er onenigheid en viel de Unie uit mekaar. De grote oorzaak hiervan was te vinden bij het gedrag van de Calvinisten. De Unie voorzag verdraagzaamheid tegenover de religieuze overtuiging van elkeen, maar de Calvinisten hielden zich daar niet aan vanaf het prille begin van de Unie. Bovendien maakten de twisten tussen de voorstanders en de tegenstanders van Willem van Oranje vlug een puinhoop van de Unie. D�*t is in feite de historische realiteit. Nooit lang en nooit veel 'unie' geweest.

Het gaat hier niet om de godsdienst-strijd ,maar om het item van de band tussen de Noordelijke en Zuidelijke Nederlanden in die tijd.
U ontwijkt het onderwerp omdat het u niet uitkomt.

[cato]

Het Oosten, nog steeds heb ik van geen antwoord gehad op mijn elders aan u gestelde vraag ,wat Belgie heeft gedaan in de 19e eeuw aan armoedebestrijding en sociale voorzieningen?

http://maatschappijvanweldadigheid.nl/wordpress/

[cato]

Oorspronkelijk geplaatst door Het Oosten

Bepaalde mensen schermen maar al te graag met de Unie van Utrecht. Die bestond wel, maar dan in de praktijk alleen op papier. Want heel vlug ontstond er onenigheid en viel de Unie uit mekaar. De grote oorzaak hiervan was te vinden bij het gedrag van de Calvinisten. De Unie voorzag verdraagzaamheid tegenover de religieuze overtuiging van elkeen, maar de Calvinisten hielden zich daar niet aan vanaf het prille begin van de Unie. Bovendien maakten de twisten tussen de voorstanders en de tegenstanders van Willem van Oranje vlug een puinhoop van de Unie. D�*t is in feite de historische realiteit. Nooit lang en nooit veel 'unie' geweest.

U vergeet de macht van de paus en bisschoppen en van de koning van Spanje