Vladimir Putin / Такого как Путин / A dude like Putin / Een President vr Cont. Europa

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Calvinist

In het protestantse Nederland kunnen we deze staatsuitvreters idd missen als kiespijn. We hebben al kansarme Polen, Roemenen en Bulgaren in overvloed....

Heb ik dus begrepen dat protestant Nederland niet meer de waarde kent van de christelijke dienstvaardigheid en naastenliefde?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Boduo

Ondergaan ?
Het tij begint te keren: kijk naar Zwitserland, Denemarken, Duitsland en zelfs Belgie.
In Australie, weliswaar de andere kant van onze bol, sprak de president zeer duidelijke taal !

Euh, België? Waaruit zou dat dan mogen blijken? Worden er sedert kort in België dan Polen, Bulgaren, Roemenen, Slovaken... bij dwangbevel weer naar hun land gestuurd?

[Calvinist]

Oorspronkelijk geplaatst door julian

Ge zult het moeten ondergaan of het u bevalt of niet.

Het is ''je'' en niet ''ge''!

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Calvinist

Het is ''je'' en niet ''ge''!

Ongetwijfeld bedoelt u "u". Ik denk niet wat wij vertrouwelijk met elkaar omgaan.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Voor mij zijn Russen en katholieken welkom.

Kaartje (1)

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Voor mij zijn Russen en katholieken welkom.

Foto (2)

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Vladimir Putin / Такого как Путин

Dit is geen propaganda.
Putin is gewoon razend populair.
Dit zijn meisjes, Putin meisjes.
Ze zingen voor hun President.
Video met ondertiteling in het Frans.

Europa bestaat uit:

• Germanen
• Latijnen
• Slaven

Slava Putin.

Dit zijn noord Korea meisjes:


Dit zijn nazi meisjes:



Maw 10 maakt zich weer eens belachelijk.

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Vanwaar die verwondering?
Putin is gewoon immens populair in Rusland.

Hitler was ook populair in Duitsland.
En wie het er niet mee eens was verdween gewoon.

Of wat wil je nu zeggen?

[Nr.10]

Paus Franciscus steekt de middelvinger op naar de As van het Kwade.

Poetin trekt met 11 ministers en 50 auto's door Rome
_{25 nov 2013}

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Voor mij zijn Russen en katholieken welkom.

Blog:

The Third Rome Project

[Nr.10]

Derde Rome
Het idee van Moskou als een Derde Rome begon te spelen bij de eerste Russische tsaren. In de decennia na de val van Constantinopel (29 mei 1453), noemden sommigen Moskou al het 'Derde Rome'. Ivan III van Moskovië, die getrouwd was met Sophia Palaeologus (de nicht van de laatste Byzantijnse keizer Constantijn XI), kon het erfgenaamschap van het gevallen Oost-Romeinse Rijk opeisen.

(fig.: Vlag van het Byzantijnse Keizerrijk onder de Palaeologusdynastie)

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Heb ik dus begrepen dat protestant Nederland niet meer de waarde kent van de christelijke dienstvaardigheid en naastenliefde?

Calvist is een overgebleven restverschijnsel van 400 jaar geleden. Niemand weet hoe het komt, maar er blijkt er één al die tijd het overleefd te hebben. (Dat soort christenen had nooit iets gelezen over uw vijanden liefhebben en de andere wang toekeren. The missing page in hun bijbel)
Een soort van Sinterklaas. Alleen die komt die slechts heel even aanwaaien, na 5 dec is hij weer dood

[giserke]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Paus Franciscus steekt de middelvinger op naar de As van het Kwade.

Poetin trekt met 11 ministers en 50 auto's door Rome
_{25 nov 2013}

De paus is vooral een marionet van de illuminatie.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Leg uw oor eens te luisteren bij de Letten, Litouwers, Esten, Polen, Slovaken, Tsjechen, Hongaren... en weet me dan te vertellen hoe welkom die "Europese vrienden" van u daar welkom zijn.

Ik voorspel u alvast een grote ontgoocheling.

Rusland zijn investeerders in onder andere Letland, Tsjechië, etc. en als big spenders welkom.
De Hongaarse president zei onlangs dat Rusland een voorbeeld voor europa is. De huidige regimes in die landen, slaven van Brussel, zijn dikwijls vijandig ten opzichte van Rusland, niet noodzakelijk de bevolking.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

In meerdere vakantieoorden ziet men Russen liever gaan kan komen. Gelukkig voor hen hebben ze veel geld, anders gingen de deuren niet meer voor hen open. Vaak gedragen rijke Russen zich onbehouwen, onvriendelijk en bijzonder verspillend als ze in het buitenland zijn.

ieder volgeltje is zoals het gebekt is. Gelijk waar in Europa ziet men alleszins liever Russen komen dan Roemeense zigeuners...

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

U moet eens de volgende bespreking van een vakantieganger op Cyprus lezen waarvan de titel luidt:



http://www.tripadvisor.com/ShowUserR..._District.html

Wie niet tegen andere culturen kan, blijft beter in z'n dorp.

[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Weet hij vermoedelijk ook niet. Was in Polen zes weken voordat generaal Jaruzelski met een coupe de macht in 1981 overnam. De spanning was daar destijds om te snijden.
Net als in de overige ex oost bloklanden worden de gebeurtenissen in de Oekraine nauwgezet gevolgd. De Sovjet tijd ligt bij hen vers in het geheugen.

De Polen werden in 1981 wakker met tanks op straat. De Zomo politie brak in samenwerking met de militairen de stakingen in fabrieken. Tienduizenden Polen werden opgepakt en verdwenen in de gevangenis. De vraag is nog steeds niet opgelost in Polen wat de rol was van de Russen in verband met Jaruzelski

Hoe ze over de EU denken? Volgens een auteur een paar jaar terug: “Wat doet Brussel wanneer bij ons straks de Russen aan de grens staan” is een opmerking die anno 2012 in Oost-Polen nog serieus tegen mij uitgesproken werd”


Kan de Polen overigens geen ongelijk geven dat ze zich vooral eveneens op de US richten wat hun veiligheidsstrategie betreft.
Als het erop aan komt zullen ze van de EU weinig te verwachten hebben daar deze niet bij machte is militair hen te kunnen steunen, eventueel als drukmiddel.

Voorheen werd de NATO 50/50 gefinancierd, nu 70% US/ 30% Europa. De Amerikanen lijken er genoeg van te krijgen, plus dat ze zich gaan richten op het Verre Oosten. Wil Europa nog iets aan met z’n militaire strijdmacht zal het zelf er wat aan moeten gaan doen.

Probleem is echter dat de lessen van Kosovo alleen tot gevolg hebben gehad dat de gezamenlijke EU strijdkrachten nu nog minder kunnen destijds.
Het machtige leger van de Duitsers had ooit een paar duizend Leopardtanks, nu minder dan 400.
Van de Britse RAF is nauwelijks nog iets over. De roemruchte Royal Navy heeft nu een vloot die kleiner is dan de Nederlandse Marine op z’n hoogtijdagen tijdens de koude oorlog.
Het NAVO marine eskader bestond destijds uit 10 oorlogsschepen. Nu, bestaat deze uit .... twee schepen.
Halleluja, ze kunnen gelukkig nog rekenen op de Belgisch/Nederlandse Marine … ruling the waves

De Nederlandse zware vuurkracht bestond destijds uit bijna 1000 Leopard tanks en 500 á 600 stuks artillerie.
Van deze 1500 á 1600 stuks resten nog 18 artillerie stukken. Als daar al 70% van ingezet zou kunnen worden: 12 PH2000
Gelukkig kunnen de militairen op de grond altijd nog rekenen op massale ondersteuning van de KLU met … 4 F35’s.


Iedereen die in Polen geweest is destijds zal zich nog de rijen van soms 400 mensen voor een winkel herinneren (bonnensysteem). Stonden ze een uur of langer ging zo’n winkel weer dicht, door de voorraad heen. De (arbeiders) restaurants? Kon je staande eten aan een tafel. Het menu, een één of andere ondefinieerbare troep, werd met een pollepel op je bord gekwakt.

Wilde je naar Polen toe moest je tevoren (visum) voor $10 per dag aan Zloti’s aanschaffen tegen de officiële koers. Geen zak waard, op straat kreeg je er 10x zoveel voor. De zwarte handel was zeker voor de burger feitelijk de economie, of men wilde of niet. De zaak draaide er op Duitse Marken en dollars.

Medisch was het een ramp, veel was schaars of was er gewoonweg niet. Was daar vanwege een Poolse arts (was door deze arts uitgenodigd), was korte tijd voor stage bij ons.
Er moest veel geïmproviseerd worden, knap overigens hoe men soms toch iets voor elkaar wist te krijgen.
Een flink probleem was het tekort aan infuussystemen. Op de zwarte markt daarentegen was vrijwel alles te koop.

Oost Duitse en Poolse politie? Wel daar kon je echt wel voor uitkijken. Zag een Pool van het één op het nadere moment aan gort geslagen worden met wapenstokken (niet van die kleine latten als onze politie). Opstaan was een probleem, kwakten hem bewusteloos letterlijk figuurlijk in een auto
Vroeg aan Polen wat en waarom? Antwoord; weet je hier nooit maar waarschijnlijk iets verkeerds gezegd

Polen was nu niet het meest geslaagde communistische land, toch, volgens opiniepeilingen vind nog steeds een derde dat het leven toen beter was.
In andere landen als Hongarije, Bulgarije, Roemenië is dat tussen de 50 en 70%.

Hoe komt dat?


http://www.dailymail.co.uk/news/arti...time-life.html
When people ask me what it was like growing up behind the Iron Curtain in Hungary in the Seventies and Eighties, most expect to hear tales of secret police, bread queues and other nasty manifestations of life in a one-party state.
They are invariably disappointed when I explain that the reality was quite different, and communist Hungary, far from being hell on earth, was in fact, rather a fun place to live.
The communists provided everyone with guaranteed employment, good education and free healthcare. Violent crime was virtually non-existent.
But perhaps the best thing of all was the overriding sense of camaraderie, a spirit lacking in my adopted Britain and, indeed, whenever I go back to Hungary today. People trusted one another, and what we had we shared.
I was born into a working-class family in Esztergom, a town in the north of Hungary, in 1968. My mother, Julianna, came from the east of the country, the poorest part. Born in 1939, she had a harsh childhood.
She left school aged 11 and went straight to work in the fields. She remembers having to get up at 4am to walk five miles to buy a loaf of bread. As a child, she was so hungry she often waited next to the hen for it to lay an egg. She would then crack it open and swallow the yolk and the white raw.
It was discontent with these conditions of the early years of communism that led to the Hungarian uprising in 1956.
The shock waves brought home to the communist leadership that they could consolidate their position only by making our lives more tolerable. Stalinism was out and 'goulash communism' - a unique brand of liberal communism - was in.
Janos Kadar, the country's new leader, transformed Hungary into the 'happiest barracks' in Eastern Europe. We probably had more freedoms than in any other communist country.
One of the best things was the way leisure and holiday opportunities were opened up to all. Before the Second World War, holidays were reserved for the upper and middle classes. In the immediate post-war years too, most Hungarians were working so hard rebuilding the country that holidays were out of the question.
In the Sixties though, as in many other aspects of life, things changed for the better. By the end of the decade, almost everyone could afford to go away, thanks to the network of subsidised trade-union, company and co-operative holiday centres.
My parents worked in Dorog, a nearby town, for Hungaroton, a state-owned record company, so we stayed at the factory's holiday camp at Lake Balaton, 'The Hungarian Sea'.
The camp was similar to the sort of holiday camps in vogue in Britain at the same time, the only difference being that guests had to make their own entertainment in the evenings - there were no Butlins-style Redcoats.
Some of my earliest memories of living at home are of the animals my parents kept on their smallholding. Rearing animals was something most people did, as well as growing vegetables. Outside Budapest and the big towns, we were a nation of Tom and Barbara Goods.
My parents had about 50 chickens, pigs, rabbits, ducks, pigeons and geese. We kept the animals not just to feed our family but also to sell meat to our friends. We used the goose feathers to make pillows and duvets.
The government understood the value of education and culture. Before the advent of communism, opportunities for the children of the peasantry and urban working class, such as me, to rise up the educational ladder were limited. All that changed after the war.
The school system in Hungary was similar to that which existed in Britain at the time. Secondary education was divided into grammar schools, specialised secondary schools, and vocational schools. The main differences were that we stayed in our elementary school until the age of 14, not 11.
There were also evening schools, for children and adults. My parents, who had both left school young, took classes in mathematics, history and Hungarian literature and grammar.
I loved my schooldays, and in particular my membership of the Pioneers - a movement common to all communist countries.
Many in the West believed it was a crude attempt to indoctrinate the young with communist ideology, but being a Pioneer taught us valuable life skills such as building friendships and the importance of working for the benefit of the community. 'Together for each other' was our slogan, and that was how we were encouraged to think.
As a Pioneer, if you performed well in your studies, communal work and school competitions, you were rewarded with a trip to a summer camp. I went every year because I took part in almost all the school activities: competitions, gymnastics, athletics, choir, shooting, literature and library work.
On our last night at Pioneer camp we sang songs around the bonfire, such as the Pioneer anthem: 'Mint a mokus fenn a fan, az uttoro oly vidam' ('We are as happy as a squirrel on a tree'), and other traditional songs. Our feelings were always mixed: sad at the prospect of leaving, but happy at the thought of seeing our families again.
Today, even those who do not consider themselves communists look back at their days in the Pioneers with great affection.
Hungarian schools did not follow the so-called 'progressive' ideas on education prevalent in the West at the time. Academic standards were extremely high and discipline was strict.
My favourite teacher taught us that without mastery of Hungarian grammar we would lack confidence to articulate our thoughts and feelings. We could make only one mistake if we wanted to attain the highest grade.
Unlike Britain, there were 'viva voce' exams in Hungary in every subject. In literature, for example, set texts had to be memorised and recited and then the student would have to answer questions put to them orally by the teacher.

Ik had gelijkaardige ervaringen in de Sovjet-Unie.
Misschien waren er wel rijen, maar het eten was spotgoedkoop, iedereen kon dat betalen. Alles was spotgoedkoop of gewoon gratis, pretparken, huisvesting, onderwijs, openbaar vervoer, vakanties, etc.
Het onderwijs was ook hoogstaand.
Ook verrassend, volgens opiniepeilingen vindt de meerderheid in de meeste oostbloklanden dat de kwaliteit van de zorgvertrekking er op achteruit gegaan is.
Nu is het leven een dagelijkse strijd om de eindjes aan elkaar te knopen in de meeste van die landen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Paus Franciscus steekt de middelvinger op naar de As van het Kwade.

De paus ontvingt heel veel staatshoofden. Ook die van EU-landen. Ook de VS.

Wat wilt u daaruit dan allemaal concluderen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Rusland zijn investeerders in onder andere Letland, Tsjechië, etc. en als big spenders welkom.

Euh, dat is toch prima. Tussen investeren en op de koffie komen zoals in Tsjechoslovakije in 1968 lijkt er in mijn ogen een wereld van verschil. Ook de Duitsers investeren in heel wat landen, maar dat betekent niet hetzelfde als hun "uitstapje" in de jaren '40.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Wie niet tegen andere culturen kan, blijft beter in z'n dorp.

Moet ik nu concluderen dat het eigen is aan de Russische cultuur dat men onbeleefd is en luidruchtig op het aanvallende af, dat men hele borden volschept maar er nauwelijks iets van eet...?

Mijn, overigens positieve, ervaringen in Slavische landen (Polen, Tsjechië en nu vrij recent Slovakije) wijzen toch naar een ander soort cultuur.