Alles is vol Goden.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

De mens is een ijverig wezen, speciaal de nieuwsgierige wetenschapper die het niet na kan laten nieuwe uitvindingen te doen.
En de microwezentjes zullen dan ook wel een handje helpen.

Dusse, is er dan ook een manier waarop ik ze ertoe kan aanzetten om relatief binnenkort een beetje te helpen? Ik wil graag wel een grote uitvinding op mijn naam. Ik dacht bijvoorbeeld aan een atoom dat met een tractorbeam moleculen aan zich bindt en deze met haar stuurraketten naar de juiste plek in het menselijk lichaam brengt. Dat zou de Galeniek/Pharmaceutics wel erg helpen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Andersom: energie (of eigenlijk een gebrek aan entropie, maar goed) is de potentie om arbeid uit te oefenen.

Dat is juist, maar eerst komt de kracht, dan de energie en dan de arbeid.
Kracht is namelijk massa x versnelling, uitgedrukt in Newton.
Dan komt de energie, en dat is de Kracht x de afgelegde weg, uitgedrukt in Joule.
En dan komt de arbeid en dat is de energie per tijdseenheid, uitgedrukt in Watt.

Kracht is arbeid in actie.

Neen, het is andersom: arbeid is kracht in actie.
Kracht is potentie en arbeid is de realiteit.
Zo kan iemand sterk zijn, kracht hebben dus, maar toch niks doen, dus nog geen arbeid verrichten.

Die formule zegt dat als je een grotere massa dezelfde versnelling wilt geven je meer kracht nodig hebt, niet dat die massa meer kracht uitoefent.

Ik heb gezegd: meer massa is meer kracht als aantrekkingskracht, die dus van de aarde uitgaat in de eerste plaats.
En dat is volgens mij juist: meer massa (van het ding) betekent meer kracht, dus aantrekkingskracht van de aarde.

De zwaartekracht is n keer zo groot bij een n keer zo grote massa, maar de n keer zo grote massa valt (zonder luchtweerstand) nog steeds net zo snel als de kleinere massa, want ook de kracht die nodig is om de massa te verplaatsen is groter, en dat is het deel waarover die formule van Newton gaat.

Dat wist ik dan al, dat bij een grotere massa de kracht ook groter is en de versnelling dus gelijk blijft.
Die grotere kracht gaat dan van de aarde uit.

Wat ook betekent dat je meer energie nodig hebt om een grotere massa tot dezelfde snelheid te krijgen. Deze twee formules kan je uit elkaar afleiden. Snelheid staat in m/s, versnelling in (m/s)/s (want snelheidsopbouw per seconde) oftewel m/s^2. Kracht is N oftewel J/s

N en Joule per seconde zijn niet gelijk.
Newton = massa x versnelling oftewel m* x m*/s^2
En Joule is kracht x de afgelegde weg = m x m/s^2 x m = m x m^2/s^2 = mv^2 (v is velocitas oftewel snelheid).
En Joule/s = Joule per seconde en dat is Watt.

*m kan dus zowel massa als meter betekenen wat wel wat verwarrend is.
Het zou kunnen worden onderscheiden in: ma en me voor massa en meter.
Dan ook nog het probleem met de Engelse afkortingen zoals v voor velocitas in mijn natuurkunde boek.
F voor force, enz.

Dus:
F(J/s)=M(kg)*A(m/s^2)
Beiden kanten *s geeft:
E(J)=M(kg)*S(m/s)

Hier begrijp ik helemaal niets van, dus moet je duidelijker uitleggen wat je daarmede bedoelt.
Waarom zou je kracht (F) nog eens met Watt (J/s) vermenigvuldigen en wat betekent M?
Enzovoort.

En als je (of iemand anders, of de zwaartekracht, of een verbrandingsmotor) ergens meer energie in gestopt hebt (/heeft) heeft dat object daarna ook meer energie, dat klopt.

Dus meer energie is meer energie, dat lijkt mij een nietszeggende tautologie.
Zoiets als: een kikker is een kikker.
Inderdaad.

Wat dan weer staat voor hoeveel energie je uit materie kan halen door haar massa tot nul te reduceren.

Waar ik dan mijn grote twijfels over heb dat zoiets kan, want energie moet zich altijd op de een of andere manier manifesteren en dat is de vorm of de materie en daarmede ook de massa.
Dus volgens mij gaan massa en energie altijd samen en is de energie een eigenschap van de massa en bestaat niet los en apart op zichzelf.
Zo heb je ook zelf uit de energie van de quarks de massa berekend, maar dan zou volgens Einstein die massa helemaal niet bestaan.
Dat lijkt mij dan een tegenstrijdigheid te zijn.

En dat is best veel energie. Ik heb persoonlijk geen idee waarom die verhouding C^2 is, maar het wijst op een elegant verband dat duidelijk geen toeval is.

Letterlijk zou dat betekenen dat er sprake is van een versnelling tot C binnen één seconde en de afgelegde weg dan 300.000 kilometer is, wat niet kan, want met een versnelling van 0 tot 300.000 kilometer is de afgelegde afstand de helft daarvan, dus 150.000 km.

Dan is het geen kernenergie, kernenergie wordt per definitie geproduceerd door massa te laten verdwijnen, en kan niet gebruikt worden om vervolgens meer massa te maken, kernenergie is geen energieproducerende infinitum mobile. Maar ik kan leven met het woord "magie". Het zijn tenslotte toch ruimtekaboutertjes.

Nu, als massa omgezet kan worden in energie moet ook het omgekeerde mogelijk zijn.
Overigens denk ik dat energie en massa altijd samen gaan en dat massa die dus minder wordt door meer energie ook meer kan worden door minder energie.

Bovendien zouden die microwezens waarschijnlijk alleen maar zenuwachtig worden van kernenergie, ze zouden het idee hebben dat het einde nabij is omdat ze genoeg energie produceren om hun ruimteschepen uit elkaar te kunnen knallen.

Die ruimtescheepjes knallen echt niet zo gauw uit elkaar.
En zelfs al ware dat zo dan zullen ze met veel genoegen nieuwe ruimtescheepjes bouwen.
En van die kernenergie zullen ze echt niet zenuwachtig worden, want ze zijn zelf de scheppers daarvan en ze weten er meer van dan duizend Einsteins bij elkaar.

Zo zou Einstein (als ie nog leefde tenminste, of vanuit de hemel nog wat kan zeggen) maar eens uit moeten leggen wat hij verstaat onder alleen maar energie zonder enige massa.

Waarschijnlijk bedoelt hij daarmede een of andere hemelse voorstelling, die boven de aardse massa is verheven, maar toch nog wel degelijk een hemelse massa is.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Neen, het is andersom: arbeid is kracht in actie.
Kracht is potentie en arbeid is de realiteit.
Zo kan iemand sterk zijn, kracht hebben dus, maar toch niks doen, dus nog geen arbeid verrichten.

Weet je, hier heb je deels gelijk. Ik kan best staan in een zwaartekrachtsveld door een eigen kracht op de grond uit te oefenen, waardoor ik hoogte-energie heb. Een spier in ruste oefent echter geen natuurkundige kracht uit, hij bevat slecht chemische energie (ATP, kreatinefosfaat, glycogeen) en een manier om deze om te zetten in bewegingsenergie. Maar van een kracht kan je natuurkundig pas spreken als er ergens geduwd of getrokken wordt, dus die formules gaan niet op voor andere niet-natuurkundige definities van het woord.

Ik heb gezegd: meer massa is meer kracht als aantrekkingskracht, die dus van de aarde uitgaat in de eerste plaats.
En dat is volgens mij juist: meer massa (van het ding) betekent meer kracht, dus aantrekkingskracht van de aarde.

Die formule gaat alleen niet over de zwaartekracht, maar over versnelling van een massa tegen zijn eigen traagheid in. De zwaartekrachtsformule is:

F=G*(m1*m2)/r^2

F is de kracht
G is de gravitatieconstante (niet de bekende 9,81, 6,67*10^-11)
m1 en m2 zijn de twee massa's van de objectendie elkaar aantrekken
r is de afstand tussen de zwaartepunten van de twee objecten

Maar inderdaad, ook die wordt groter bij een grotere massa.

Het probleem van alle krachtvelden is echter dat je er maar een beperkte energie uit kan halen. Als je een aambeeld loslaat op tien kilometer van de aarde heeft het vrij veel hoogte-energie, een paar minuten later is dat er allemaal uit, en moet je weer meer energie gebruiken om het ding terug op zijn plaats te krijgen als je het experiment wilt herhalen.

Maar goed, we dwalen af, want dat heeft allemaal niks te maken met de omzetting van massa in energie en omgekeerd. Als je massa wilt maken moet je energie besteden, dat kan je niet opheffen door de nieuw gecreëerde massa heel hard te laten vallen. Meer massa leidt dus tot minder energie, niet tot meer.

N en Joule per seconde zijn niet gelijk.

Crap. Uhh, give me a moment.

Newton = massa x versnelling oftewel m* x m*/s^2

Laten we kg gebruiken voor een kilogram. Massa is een grootheid, een meter is een eenheid. Dus:
kg*m/s^2

[/quote]En Joule is kracht x de afgelegde weg = m x m/s^2 x m = m x m^2/s^2 = mv^2 (v is velocitas oftewel snelheid).[/quote]
kg*m^2/s^2

Ik zie ook dat ik bij mijn "afleiding" E=1/2mv^2 helemaal verprutst had. De formules waren dus eigenlijk:

F(kg*m/s^2)=m(kg)*a(m/s^2)
E(J)=0,5*m(kg)*v(m/s)*v(m/s)

En deze kan je dus inderdaad uit elkaar afleiden, door beide kanten van de eerste te vermenigvuldigen met een meter. Maar goed, we betwisten geen van beiden dat iets wat zwaarder is niet harder valt, dus waarom zouden we dat eigenlijk doen. We zijn een beetje ontspoord geloof ik.

Waar ik dan mijn grote twijfels over heb dat zoiets kan, want energie moet zich altijd op de een of andere manier manifesteren en dat is de vorm of de materie en daarmede ook de massa.

Precies, energie moet zich ook altijd op een manier manifesteren, en dat kan als massa. Maar energie kan ook warmte zijn, of elektrische energie, of chemische energie, of een afstand tussen twee massa's. En als ze niet in de ene vorm zit, zit ze in een andere. Als je meer massa wil maken, moet je energie uit een of meer van de andere vormen halen. Je verminderd de hoeveelheid energie in het universum die geen massa is.

Dus volgens mij gaan massa en energie altijd samen en is de energie een eigenschap van de massa en bestaat niet los en apart op zichzelf.
Zo heb je ook zelf uit de energie van de quarks de massa berekend, maar dan zou volgens Einstein die massa helemaal niet bestaan.
Dat lijkt mij dan een tegenstrijdigheid te zijn.

De massa van kleine deeltjes wordt inderdaad uitgedrukt in energie, namelijk de hoeveelheid energie die als massa is vastgelegd.

Letterlijk zou dat betekenen dat er sprake is van een versnelling tot C binnen één seconde en de afgelegde weg dan 300.000 kilometer is, wat niet kan, want met een versnelling van 0 tot 300.000 kilometer is de afgelegde afstand de helft daarvan, dus 150.000 km.

Op het moment dat energie massa is is ze geen snelheid (bovendien kan je zulke hoge snelheden niet berekenen met Newton's wetten/vuistregels). Als je die deeltjes met antimaterie zou annihileren zou je de resulterende energie wel kunnen gebruiken om andere materie te versnellen, maar niet meer het deeltje dat je zojuist hebt weggetoverd, want dat is omgezet in (een andere vorm van) energie.

Nu, als massa omgezet kan worden in energie moet ook het omgekeerde mogelijk zijn.

Dat klopt dan ook. Dat is waarom er elementen zwaarder dan ijzer bestaan.

Overigens denk ik dat energie en massa altijd samen gaan en dat massa die dus minder wordt door meer energie ook meer kan worden door minder energie.

Precies, en dat was mijn punt. Het is niet zo dat je meer energie krijgt door meer massa te krijgen, je kan ze enkel in elkaar omzetten. Als ik jou was zou ik daarom hopen op een of andere onontdekte energie die in grote hoeveelheden aanwezig is en die we vervolgens kunnen omzetten in andere soorten energie en in massa.

Zo zou Einstein (als ie nog leefde tenminste, of vanuit de hemel nog wat kan zeggen) maar eens uit moeten leggen wat hij verstaat onder alleen maar energie zonder enige massa.

Waarschijnlijk bedoelt hij daarmede een of andere hemelse voorstelling, die boven de aardse massa is verheven, maar toch nog wel degelijk een hemelse massa is.

Nee, dat is zeker niet wat hij bedoelde. Als ik twee deuteriumkernen laat fuseren tot een heliumkern dan weegt het product iets minder dan de som van de componenten en vliegen de naastgelegen atomen weg door de "knal", wat zich zal uiten als warmte. Dat is geen energie zonder massa, maar het is wel een vorm van energie die geen massa is, die niet vastligt als materie.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Die formule zegt dat als je een grotere massa dezelfde versnelling wilt geven je meer kracht nodig hebt, niet dat die massa meer kracht uitoefent.

Ik heb hier nog even over nagedacht, maar meer massa oefent ook meer kracht uit.

Dit volgens de formule van Newton over de zwaartekracht:

F = G (gravitatieconstante) x m1 x m2 / r2

m1 en m2 zijn de beide massa's (bijvoorbeeld een steen en de aarde) en r is de afstand tussen de middelpunten.

Is m1 (dus een bijvoorbeeld een steen) 2 x zo groot dan is de aantrekkingskracht ook 2 x zo groot.
De meerdere kracht komt dan van beiden kanten omdat de spanning van de aantrekkingskracht over de hele afstand gelijk moet zijn.
Dus de aarde trekt twee maal zo hard aan een twee maal zo grote steen en die steen ook twee maal zo hard aan de aarde.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaartekracht

[Peche]

Fak joh!
Harrie echt... you are the man!

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Dus:
F(J/s)=M(kg)*A(m/s^2)
Beiden kanten *s geeft:
E(J)=M(kg)*S(m/s)

Bij nader inzien heb ik begrepen wat je hiermede bedoelt.

Maar dit is onjuist, omdat N niet gelijk is aan J/s, wat gelijk is aan Watt.
Wel is Nm/s gelijk aan J/s.
Wel is F = m x a (massa x versnelling)
Vermenigvuldig je F met s (space, dus afstand), dan krijg je E = energie.
Dat is juist.
Maar die zelfde s(space) x massa x meter/sec^2 geeft massa x meter^2/sec^2 en geen m/s (dit omdat je de s voor space hebt verwisseld met de s voor seconde).

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

De vuistregel is dat een atoom 1 mu (de Griekse letter, in een forumpost makkelijk te schrijven als u) weegt per proton of neutron die het bevat.

Ja, ja, nu herinner ik het me weer, ik had even een opfrissertje van mijn geheugen nodig.

Voor koolstof 12 = 12C (6 protonen, 6 neutronen) is dit exact waar, want daar is de definitie op gebaseerd. Lichtere elementen als waterstof zijn in de regel iets zwaarder per proton/neutron, hele zware elementen (vanaf ongeveer Rhenium, maar dat mag je direct weer vergeten) ook weer. De tussenliggende elementen zijn juist iets lichter. In het geval van 58Fe zijn er 58 protonen/neutronen, maar hij weegt iets minder dan 58 u. Dat beetje massa is bij de vorming (vanuit uiteindelijk waterstof, als je ver genoeg teruggaat) vrijgekomen als energie, en je moet er ook weer energie in stoppen als je van ijzer een zwaarder element wilt maken (bijvoorbeeld via een supernova explosie, of weet ik veel waar zware elementen gevormd worden).

Ook dat herinner ik me dat je voor ijzer een supernova nodig hebt, dat is nogal wat.
Dus dan zou onze aarde uit het materiaal van een supernova zijn ontstaan, want onze zon is nog niet ontploft?

http://wetenschap.infonu.nl/sterrenk...-de-aarde.html

Maar goed, misschien weet je waarom er voor sommige elementen extra toegevoegde energie nodig is, waardoor ze dus zwaarder worden en bij andere is het juist omgekeerd dat bij de vorming juist energie vrij komt en ze dus lichter worden.

Al zou microwezentje zeggen dat ik dit met mijn atoomtheorie moet kunnen verklaren.
De microwezentjes zullen het wel weten, maar ik heb helaas geen contact met ze.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Fak joh!
Harrie echt... you are the man!

Dank je wel, beste Peche (betekent Peche niet vis?).
Maar als het om een paar eenvoudige natuurkunde formules gaat zijn er echt wel miljoenen (zo niet miljarden) mensen die dat ook wel weten.
Maar mijn atoomtheorie, dat weet er maar één!

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ik heb hier nog even over nagedacht, maar meer massa oefent ook meer kracht uit.

Dit volgens de formule van Newton over de zwaartekracht:

F = G (gravitatieconstante) x m1 x m2 / r2

m1 en m2 zijn de beide massa's (bijvoorbeeld een steen en de aarde) en r is de afstand tussen de middelpunten.

Is m1 (dus een bijvoorbeeld een steen) 2 x zo groot dan is de aantrekkingskracht ook 2 x zo groot.
De meerdere kracht komt dan van beiden kanten omdat de spanning van de aantrekkingskracht over de hele afstand gelijk moet zijn.
Dus de aarde trekt twee maal zo hard aan een twee maal zo grote steen en die steen ook twee maal zo hard aan de aarde.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Zwaartekracht

Dat klopt, op het idee na dat "de spanning van de aantrekkingskracht over de hele afstand gelijk moet zijn". Als je de twee objecten dichter bij elkaar brengt overlappen hun zwaartekrachtsvelden meer en is er meer aantrekkingskracht, r=kleiner.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Bij nader inzien heb ik begrepen wat je hiermede bedoelt.

Dan ben je de enige. Ik zat daar helemaal fout te rekenen en denken op beschamende wijze, dat is dan ook waarom ik dat in mijn vorige post hersteld heb.

(ik bedoelde daar overigens de s van seconde, dus t=tijd, niet grootheid s=afstand met eenheid m=meter. Heb het overigens altijd grappig gevonden hoe in het Nederlands afstand, snelheid en versnelling bij elkaars voorletters worden aangesproken.)

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Ja, ja, nu herinner ik het me weer, ik had even een opfrissertje van mijn geheugen nodig.
Ook dat herinner ik me dat je voor ijzer een supernova nodig hebt, dat is nogal wat.
Dus dan zou onze aarde uit het materiaal van een supernova zijn ontstaan, want onze zon is nog niet ontploft?

Onze zon is geen eerste generatie ster nee, ze is pas iets van 4,6 miljard jaar oud, tegen ongeveer 13,8 miljard jaar voor het universum.

Maar goed, misschien weet je waarom er voor sommige elementen extra toegevoegde energie nodig is, waardoor ze dus zwaarder worden en bij andere is het juist omgekeerd dat bij de vorming juist energie vrij komt en ze dus lichter worden.

Geen idee. Ik zou gokken dat het iets met de sterke en zwakke kernkracht te maken heeft ofzo. We hebben zeker niet toevallig een natuurkundige in huis.

Al zou microwezentje zeggen dat ik dit met mijn atoomtheorie moet kunnen verklaren.
De microwezentjes zullen het wel weten, maar ik heb helaas geen contact met ze.

Mochten ze wel contact zoeken, zeg ze dan maar dat ze hun ruimteschepen voortaan ook best van formatie mogen laten veranderen zonder dat daar een supernova voor nodig is.

Of weet je, scratch that, ik vind het als levensvorm geëvolueerd in ons huidige universum eigenlijk wel prima dat we zoveel H, C, N en O hebben. Als ze het anders hadden willen doen hadden ze iets eerder moeten beginnen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Wat ook opvalt is dat het verschil in massa klein is, nog geen tiende u onder de vuistregel op een totaal gewicht rond de 58. Dat verklaart dan weer waarom antimaterie zo tot de verbeelding spreekt. Bij een nucleaire reactie wordt een heel klein beetje massa omgezet in energie, en dat is al veel meer dan de energie die bijvoorbeeld chemische bindingen (over het algemeen, er zijn vast gevallen die in de buurt komen van een uitzondering) vrij kunnen laten komen. Een oliecentrale gebruikt veel en veel meer brandstof dan een kerncentrale. Bij een materie-antimaterie reactie wordt alle massa omgezet in energie. Maar dat heeft dan verder weinig meer te maken met het onderwerp.

Over dat alleen maar energie heb ik zo mijn bedenkingen, want wat zou dat moeten zijn?
Oftewel: wat moeten we ons daarbij voorstellen?
Evenmin als er alleen maar massa zou zijn, want massa is altijd op de een of andere manier in beweging (denk aan de elektronen en ook de quarks zullen wel altijd bewegen) dus heeft dan ook energie, zo denk ik dat energie ook altijd een of andere vorm heeft dus massa is.

En bij anti-materie denk ik aan de metafysica, wat ook overeenkomt met de energie die immers beweging impliceert en dus ook tijd en tijd is metafysisch.
De metafysica is het innerlijke tegenover de massa als uiterlijk.
De eerste is de tijd en de tweede is de ruimte.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Over dat alleen maar energie heb ik zo mijn bedenkingen, want wat zou dat moeten zijn?
Oftewel: wat moeten we ons daarbij voorstellen?

Iets minder letterlijk dan dat Harry, alle massa van die materie wordt omgezet in energie.

Echte massaloze energie bestaat ook wel, bijvoorbeeld in de vorm van massaloze deeltjes als fotonen, maar in dit geval was het prima als die massa werd omgezet in bijvoorbeeld beweging van andere massa-houdende deeltjes.

Wat betreft antimaterie gaat een grappige manier van uitleggen als volgt: probeer je voor te stellen dat de hele ruimte gevuld is met een zee van voor ons ondetecteerbare deeltjes. Alles is ermee gevuld, en de deeltjes sluiten perfect op elkaar aan. Als je nu op één punt in die zee van deeltjes een groot genoege schok veroorzaakt springt er een deeltje uit de zee, dit is (bijvoorbeeld) een proton. Het gat dat achterblijft is een antiproton (al is er geen echte reden om het niet andersom te modelleren volgens mij). Op het moment dat het proton datzelfde of een ander antiproton weer tegenkomt valt het deeltje terug op zijn plaats, en komt de energie die je in eerste instantie nodig had om het deeltje eruit te schokken weer vrij. Het punt is in ieder geval: omdat die zee uit deeltjes bestaat, uit een soort "verzonken protonen" (we rekenen even niet op meerdere soorten deeltjes, ik heb geen idee hoe je die in dit model zou kunnen verwerken) gedragen die zich net als onze deeltjes, en daardoor gedraagt ook het gat, het anti-proton, zich precies zoals onze deeltjes. Maar alleen het gat is detecteerbaar voor ons alleen het gat lijkt massa te hebben, die is namelijk ontstaan uit de energie waarmee het gat is gevormd.

Nee, dat slaat allemaal nergens op als je het je probeert voor te stellen. Probeer het anders zo: antideeltjes gedragen zich precies hetzelfde als normale deeltjes, volgens de regels van de normale fysica, maar als ze een normaal deeltje tegenkomen heffen die elkaar op en komt er energie in andere vormen vrij. Zal in eerste instantie wel een foton zijn dat dan weer andere dingen kan raken.

Als je echt rare effecten zoekt kan je beter over donkere materie en donkere energie gaan filosoferen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

De snelheid van de schepen heeft te maken met de relativiteitstheorie. Naarmate je de lichtsnelheid nadert (in een Einsteiniaans universum, er zijn een aantal wiskundige varianten waarin de regels weer iets anders zijn, maar dit is hoe het univcersum zou moeten werken tot we ontdekken dat het anders gaat) wordt je massa groter, en daarmee je traagheid. Het gaat steeds meer energie kosten om verder te versnellen.

En ik dacht dat energie niet in massa kon worden omgezet, volgens jou, en nu kan het plotseling weer wel?

Hierdoor kan je niet sneller gaan dan de lichtsnelheid, dan zou je meer dan oneindig kg wegen, en het zou meer dan oneindig energie kosten.

Maar volgens de contractie theorie van dezelfde Einstein zou een raket met de snelheid van het licht volkomen plat zijn, en dan is voor mij de vraag hoe iets, dat volkomen plat, is toch een oneindige massa kan bezitten?
Is dat niet een beetje raar?

Gezien meer dan oneindig geen ding is kan dat niet.

Misschien ontdekken ze nog wel eens dat het toch wel kan en dat een raket die sneller gaat dan het licht, door zijn volkomen platte vorm heen, binnenste buiten keert.
Dat zou dan ook wel eens de idee van de anti-materie kunnen zijn.
En wel volkomen binnenste buiten, dus de raket buiten en het heelal binnen.
Dat laatste als de oneindige massa van het heelal (in de bewegingsvorm van energie) die nodig was om die raket de lichtsnelheid te doen krijgen.

Ruimteschepen die met relativistische snelheden vliegen (grofweg alles dat uitgedrukt kan worden in tienden van de lichtsnelheid) zijn zwaarder dan dezelfde ruimteschepen die stil hangen.

Aangezien het relativistisch is, neem ik aan dat het van beide kanten zo is, dat wil zeggen: wij zien een raket zwaarder, maar de raketreizigers van hun kant zien ons juist zwaarder?

De quantumflux van de warpcore is technobabble, die is alleen te beïnvloeden door de polarisatie van de delta straling om te draaien, waarna de beam capacitator de core charge zal herladen. In andere woorden: het is een complete onzinterm voor "weet ik veel hoe futuristische ruimteschepen werken, misschien doen ze wel iets waar ze zwaarder van worden, zou zomaar kunnen".

Tja, dat komt mij over als een hoop nonsens te zijn.
Zo uit Star Trek vandaan.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Als je heel snel achter elkaar post heers je ook weleens zwaarder... *schaam*

Ga ik te snel?
Ik zie juist dat jij voor ligt op mij.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Dusse, is er dan ook een manier waarop ik ze ertoe kan aanzetten om relatief binnenkort een beetje te helpen?

Je zou het bidden eens kunnen proberen, maar of het helpt betwijfel ik.
De mens bidt, maar God beschikt.

Ik wil graag wel een grote uitvinding op mijn naam. Ik dacht bijvoorbeeld aan een atoom dat met een tractorbeam moleculen aan zich bindt en deze met haar stuurraketten naar de juiste plek in het menselijk lichaam brengt. Dat zou de Galeniek/Pharmaceutics wel erg helpen.

Het lijkt me meer iets voor de hemel der fantasie.
Daar kun je sowieso alles voor elkaar krijgen wat je maar wilt.

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dank je wel, beste Peche (betekent Peche niet vis?).
Maar als het om een paar eenvoudige natuurkunde formules gaat zijn er echt wel miljoenen (zo niet miljarden) mensen die dat ook wel weten.
Maar mijn atoomtheorie, dat weet er maar één!

Neeje ruwe buitenkant, zacht van aard maar toch met pit ...
Ik heb hem van mijn lief gekregen

Voor zoiets dat jullie bespreken moet ik ze altijd raadplegen. Die heeft hoge studies gedaan he. Met onderscheiding

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Weet je, hier heb je deels gelijk. Ik kan best staan in een zwaartekrachtsveld door een eigen kracht op de grond uit te oefenen, waardoor ik hoogte-energie heb.

Ja, ja, een mogelijke val tot het middelpunt der aarde.

Een spier in ruste oefent echter geen natuurkundige kracht uit,

Inderdaad: potentiële kracht van een spier in ruste en feitelijke kracht van een spier die spanning levert.

hij bevat slecht chemische energie (ATP, kreatinefosfaat, glycogeen) en een manier om deze om te zetten in bewegingsenergie.

Zo is het: potentiële energie dus.
Wat je ook een potentiële kracht zou kunnen noemen.
Maar potentiële energie drukt nog iets meer uit, namelijk niet alleen de kracht, maar ook de duur, dus hoe lang de spieren volhouden iets te doen, arbeid te verrichten.

Maar van een kracht kan je natuurkundig pas spreken als er ergens geduwd of getrokken wordt,

Je hebt dus potentiële kracht en feitelijke kracht als de spier spanning levert.

dus die formules gaan niet op voor andere niet-natuurkundige definities van het woord.

Die formules zijn slechts een basisprincipe en in de concrete werkelijkheid komt er nog meer bij kijken en wordt het ook wat ingewikkelder.
Zo kan je inderdaad (zoals je zegt) de kracht ook weer verdelen in potentiéle kracht van een spier en feitelijke kracht van de spanning.
En de potentiële kracht is dan in de mogelijke chemie verborgen, die je ook een potentiële energie kan noemen vanwege de duur waarop een spier kan werken, te vergelijken met een auto die een bepaalde hoeveelheid benzine in zijn tankje heeft, dus niet alleen kracht levert maar ook duur, dus energie en dan komt ook nog het begrip arbeid om de hoek kijken.

Super ingewikkeld allemaal.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Neeje ruwe buitenkant, zacht van aard maar toch met pit ...
Ik heb hem van mijn lief gekregen

Om welke vis gaat het dan?

Voor zoiets dat jullie bespreken moet ik ze altijd raadplegen. Die heeft hoge studies gedaan he. Met onderscheiding

Heeft je lief gestudeerd?
Je maakt me nieuwsgierig.

[Peche]

Amai Harrie die is zo slim als ze knap is

Een perzik ken je wel he?

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Amai Harrie die is zo slim als ze knap is

Oei, oei, oei, een vrouw die slimmer is dan haar man.
Prachtig, maar kan je dat wel aan?
Dat vereist toch ook wel weer een bepaalde eigenschap van de man?

Een perzik ken je wel he?

Is dat een vis?

[Peche]

Neen dat is een vrucht die je moet laten rijpen om zacht te krijgen.
En natuurlijk kan ik dat aan Zonder haar ben ik maar half he
Maar sommige politieke thema's mijden we beter. Achteraf bekeken na heel wat vrouwenhypnose heeft ze wel regelmatig gelijk. En als ze gelijk heeft heeft ze gelijk he