Alles is vol Goden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Het is neutraal en gewetenloos

Neutraal is de onschuld en gewetenloos is een kwaad.

Neen het lied laat ze zo dansen.

De Mattheus Passion.

Ik weet het niet.

Ken je de geschiedenis der mensheid dan niet, want nooit werd de mensheid een lijden bespaard.

Ja maar kan niet pragmatisch omgezet worden.

Zeker wel, maar eerst komt de theorie en dan de praktijk en die praktijk is een nieuwe wereld voor onze toekomst in de ruimte voor triljoenen jaren.
Dus als er iets is dat om de praktijk vraagt is het mijn atoomtheorie wel.

Een schoonwas wel en daaruit het nieuwe Luciferaanse rijk.

Schone kleren maakt de ziel nog niet schoon en evenmin de geest.
Het is de reclame van het kapitalisme en blijkbaar wordt er veel geld aan de wasmiddelen verdiend.
Maar de oceanen worden er niet schoner van, integendeel.

Het is de mensheid. Vanaf ze met god gaan lopen ze dood of verloren.

Neen, de goden schenken juist het eeuwige leven, het is de moderne wetenschap die in de dood gelooft en zelfs het hele heelal onder laat gaan en deze wereld er ook nog bij.

Laat de jeugd vrij en alles zelf ontdekken en we hebben na 3 a 4 generaties wereldvrede.

Alles afschuiven op de generaties die na ons komen is juist verkeerd.
Wij zelf hebben onze eigen verantwoordelijkheid.

[Peche]

Dubbl

[Peche]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Neutraal is de onschuld en gewetenloos is een kwaad.

Waarom direct linken? Gewetenloos kan ook goed zijn net zoals neutraal in een ander perspectief kwaad kan zijn.
Vanwaar vertrekken we? Is de leeuw op jacht kwaad of hongerig? Hoe zou jouw geweten er uit zien als de overvloed aan welvaart verdwijnt?
Bedoelend: Eten, stromend water, warm water, ...

De Mattheus Passion.Ken je de geschiedenis der mensheid dan niet, want nooit werd de mensheid een lijden bespaard.

Omdat die mensen het willen geloven. Hun paradigma veroorzaakt zulke ripples in the field. Lijden komt net door dingen te onderscheiden en te linken aan allerlei vereisten die niet eens nodig zijn.

Zeker wel, maar eerst komt de theorie en dan de praktijk en die praktijk is een nieuwe wereld voor onze toekomst in de ruimte voor triljoenen jaren.
Dus als er iets is dat om de praktijk vraagt is het mijn atoomtheorie wel.

Maar de microwezentjes worden bestraald en vergiftigd met fijn stof.
De middelen voor handen voldoen ruimschoots om iets te doen in het hier en nu. Pragmatisch handelen om deze zooi op te kuisen rust op innovatie en niet op god.

Schone kleren maakt de ziel nog niet schoon en evenmin de geest.
Het is de reclame van het kapitalisme en blijkbaar wordt er veel geld aan de wasmiddelen verdiend.
Maar de oceanen worden er niet schoner van, integendeel.
Neen, de goden schenken juist het eeuwige leven, het is de moderne wetenschap die in de dood gelooft en zelfs het hele heelal onder laat gaan en deze wereld er ook nog bij.
Alles afschuiven op de generaties die na ons komen is juist verkeerd.
Wij zelf hebben onze eigen verantwoordelijkheid.

Er is nood aan een zekere eendracht. En dat begint bij het einde van de goden.
Duurzaamheid, innovatie, ... Het heelal mag morgen instorten, maar daar gaan we beter niet van uit. De lucht en de oceanen zo zuiver mogelijk houden is de evidentie zelve. Maar de wetenschap heeft op dat vlak te weinig politieke macht om werkelijk betrokken partij te zijn. Kijk waar we staan doordat religies te betrokken partij zijn geweest voor millennia lang.

[Athelas]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Inderdaad. Maar als iemand dat niet zelf kan ontdekken is die waarneming van de ander dan eigenlijk geen schijn? Dus waar is dan het bewijs dat het werkelijk zo is?

Waar is het bewijs? Onder een rots geleefd de voorbije jaren? Tijdsverschil tussen een klok op aarde en één op een afstand van de aarde is aangetoond en wordt gerbuikt zodat je gps blijft werken. Higgs field is aangetoond en de interactie is werkelijkheid (er is eenduidig aangetoond waarom deeltjes een effectieve rustmassa hebben zoals ik al heb uitgelegd). Bovendien is alles in vergelijkingen al lang uitgerekend en dus nu bevestigd.

Maw het is zowel theoretisch als experimenteel bevestigd ("bewezen") en het wordt toegepast zodat onze technologie blijft werken.

Is het schijn? Neen, beide zijn realiteit.

Zo is het, maar gezien Einstein meent dat een iedereen zichzelf als stilstaande mag beschouwen, dus ook als iemand loopt of in een trein zit, en dus mag concluderen dat niet hij zelf beweegt, maar de wereld om hem heen, dan moet hij zelf wel de oorzaak zijn van die bewegende wereld om hem heen, dus de wereld onder zijn voeten weg lopen.
Hoeveel kracht en hoeveel massa moet hij dan wel niet bezitten?

Je bent hier echt vanalles uit verschillende takken van de fysica, relativiteit, Newton, mechanica en special relativity door elkaar aan het mengen dat het niet proper meer is. Je aanname is ok, je conclusies zoals dat jij de oorzaak moet zijn is een non sequitur tenzij je lekker relativiteit, mechanica en special relativity door elkaar mengt (en daar ben ik zelf niet zeker van want je gaat ervan uit dat er geen krachten inwerken op jou of de wereld en houdt geen rekening met ruimtetijd).

Oké, maar is dat dan werkelijk zo of slechts schijn?

Beide zijn realiteit. Even een voorbeeld: licht (fotonen) bewegen zich in een rechte lijn door ruitmetijd. In de omgeving van een grote massa (vb een ster) wordt licht afgebogen. Moest je het pad van het licht volgen, dan volgt deze een rechte lijn. Mensen die niet met het licht mee bewegen, observeren dat het licht afgebogen wordt door de ster. Beide zijn realiteit. Licht wordt afgebogen (is al meermaals bewezen). Zelfde vb als die appel die valt.

Wat betreft die lengte, de echte lengte blijft uiteraard behouden maar we zullen het observeren als een puntmassa.

Kortom: mijn conclusie in deze is dat er net zoveel werelden als waarnemers zijn, maar is dat nu werkelijk zo of is dat slechts schijn of moeten we concluderen dat het verschil tussen schijn en werkelijkheid ook relativistisch is?

U "moet" vooral concluderen dat beide realiteit zijn en er rekening mee houden. De massa neemt effectief toe bij versnelling (u zal om iets te versnellen effectief energie moeten toevoegen en de massa zien toenemen).

Bijvoorbeeld in de geschiedenis der mensheid: wat de mens gisteren meende werkelijkheid te zijn blijkt nu schijn te zijn, maar wat we nu denken werkelijkheid te zijn zal morgen schijn blijken te zijn.
Enzovoort.

Relativiteit slaat niet op geschiedenis.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

En ik dacht dat energie niet in massa kon worden omgezet, volgens jou, en nu kan het plotseling weer wel?

O nee, dat kan zeker wel. Mijn punt was dat massa uit energie creëren energie kost, en energie creëren uit massa kost massa. Het is een omzetting. Als er meer van het ene komt, komt er minder van het andere.

Maar volgens de contractie theorie van dezelfde Einstein zou een raket met de snelheid van het licht volkomen plat zijn, en dan is voor mij de vraag hoe iets, dat volkomen plat, is toch een oneindige massa kan bezitten?
Is dat niet een beetje raar?

De theorie van Einstein zegt dat iets met massa niet de snelheid van het licht kan gaan, elke extrapolatie naar wat er zou gebeuren als het dan toch zou kunnen is per definitie onzin. Als sneller dan het licht reizen mogelijk is kan het niet omschreven worden door de theorieën van Einstein.

Misschien ontdekken ze nog wel eens dat het toch wel kan en dat een raket die sneller gaat dan het licht, door zijn volkomen platte vorm heen, binnenste buiten keert.
Dat zou dan ook wel eens de idee van de anti-materie kunnen zijn.

Nee, ik weet vrij zeker dat dat niet het idee van antimaterie is. Die kan namelijk gewoon stil staan, en gaat voor zover wij weten ook niet sneller dan het licht.

En wel volkomen binnenste buiten, dus de raket buiten en het heelal binnen.
Dat laatste als de oneindige massa van het heelal (in de bewegingsvorm van energie) die nodig was om die raket de lichtsnelheid te doen krijgen.

Hier ben je me even kwijt. Maar als je de volledige massa van het universum zou omzetten in bewegingsenergie om die raket tot op zo dicht mogelijk bij de lichtsnelheid te krijgen zou het universum verdwenen zijn, niet in de raket zitten.

Aangezien het relativistisch is, neem ik aan dat het van beide kanten zo is, dat wil zeggen: wij zien een raket zwaarder, maar de raketreizigers van hun kant zien ons juist zwaarder?

Umm, goede vraag. Ik denk het eigenlijk niet. Ik zou echter niet heel goed weten hoe ik dat moest googelen en vind het ook niet bijster relevant voor de discussie, dus ik sla hem over.

Tja, dat komt mij over als een hoop nonsens te zijn.
Zo uit Star Trek vandaan.[/quote]
Dat was dan ook precies het punt, vrij duidelijk uitgespeld.

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Zo is het maar net, dus van beide kanten, zowel als m1 of m2 groter wordt, wordt de aantrekkingskracht groter.
oké, dat is duidelijk genoeg.
Dus kan je wel degelijk massa uit energie creëren.

Nogmaals, ja, natuurlijk. Dat is zo'n beetje het enige waar we het de hele tijd al over eens waren.

Maar wat is massa en wat is energie?

Massa betekent veelheid van materie als vorm, en die veelheid als materie is in de eerste plaats ruimtelijk als ding.

Maar het begrip veelheid kan ook toegepast worden op het begrip tijd.

En de derde is de synthese van ruimte en tijd en dat is de beweging, uitgedrukt in afstand gedeeld door tijd, oftewel: meter/seconde.
En dan hebben we te maken met energie, dat is massa in beweging.

Umm, je bent me hier weer even kwijt. Beweging van massa is sowiezo maar een vorm van energie. Meerdere vormen als je bijvoorbeeld warmte en geluid als losse vorm ziet, maar het punt was dat er vormen zijn die zich niet als beweging van massa uiten, zoals fotonen en chemische bindingen.

En volgens Einstein zou die energie uit de massa zelf vandaan gehaald kunnen worden, zodat het ding als ruimte overgaat in de hoeveelheid beweging, ruimte over gaat in tijd.

Zodat de massa verdwijnt en er een andere vorm van energie verschijnt.

Maar een mogelijke verklaring daarvoor zou kunnen zijn dat elke massa ook een bepaalde hoeveelheid inwendige beweging bezit (bijvoorbeeld de elektronen die draaien) die over gaan in een uitwendige beweging.

En omgekeerd dat elke beweging (relatief gezien) voor zichzelf als stilstand kan worden beschouwd en aldus ook massa is.

In die zin zijn massa en energie eigenlijk gelijk, dus de gelijkheid (eigenlijk de identiteit, want ze zijn ook verschillend) van ruimte en tijd.

Er zijn meer soorten energie dan beweging van massa, en een object voor zichzelf als stilstaand beschouwen mag alleen in Newtoniaanse mechanica. Ik begrijp dat dit heel filosofisch klinkt, maar je zegt hier niet veel dat ergens op slaat. Een bewegende massa heeft massa, maar haar massa en de beweging van haar massa zijn losse vormen van energie, niet afhankelijk van elkaar.

Maar dan komen we in de relativiteitstheorie terecht, waaruit Einstein zijn E=mc2 heeft afgeleid, hoewel de eenvoudige formule: E=mv2 (v=snelheid) eigenlijk al hetzelfde zegt.
Behalve dan dat Einstein er de lichtsnelheid van maakt.

Tot zover.

Die formule zegt dus niet hetzelfde. E=mv^2 beschrijft de hoeveelheid bewegingsenergie die een object heeft in een Newtoniaans universum, e=mc^2 beschrijft de hoeveelheid energie die vastligt als massa in een object. Dat is dezelfde waarde als de hoeveelheid bewegingsenergie die een object bij Newton zou moeten hebben om met de lichtsnelheid te reizen, en dat is vast het gevolg van een of ander briljant en elegant verband dat ik niet ken, maar de twee formules zoals ze worden toegepast beschrijven absoluut niet hetzelfde.

Verder zie ik dat Athelas er meer mee kan dan ik, dus ik ga eens wijselijk in een hoekje zitten en leren van zijn posts.

[Athelas]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

O nee, dat kan zeker wel. Mijn punt was dat massa uit energie creëren energie kost, en energie creëren uit massa kost massa. Het is een omzetting. Als er meer van het ene komt, komt er minder van het andere.

Hoe meer ik hier over lees, hoe minder ik daar echt van overtuigd ben. Het kan wel, maar in heel beperkte mate blijkbaar. Je moet al relativistisch bezig zijn om hierin te slagen. Bvb de fusie van twee protonen naar een He + fotonen. Er is dan idd sprake van een verlies in massa (rustmassa fyi) maar slechts een heel kleine hoeveelheid die dan in de energie van een foton vervat zit. Als dit foton dan weer botst met een ander deeltje, wordt dat deeltje weer zwaarder met de eerderverloren rustmassa.

Uit zuivere interesse eens het proces van een open haard opgezocht. De verloren massa bij het verbanden van een stuk hout is totaal verwaarloosbaar (met moeite te meten). Massa wordt omgezet in as en in rookwolken (gas - vermits het warm is, heeft het blijkbaar ook een grotere massa want meer warmte -> meer beweging en dus meer massa...). Slechts een minuscuul klein deeltje (echt quasi onmeetbaar met de meest gevoelige apparatuur) wordt verloren.

Ook de atoombom even opgezocht want je weet wel E=mc² is daar toch het meest gekend voor, lees ik dit:

E=MC2 means that matter can be converted into energy.

It is believed that when an atomic bomb explodes, matter is transformed into enormous amounts of energy. This is not true. After the explosion, all of the original matter still exists. All of the protons, electrons, and neutrons making up the uranium, plutonium, or tritium are still within the mushroom cloud. Elements were transformed, neutrons were split into protons and electrons, and protons and electrons combined into neutrons, but in no case was a single particle of matter converted into energy. All of the original components needed to reconstruct the transformed atoms to their initial nuclear states are speeding away in all directions and could, in principle, be reassembled back into the original nuclei. The same exact number of protons and electrons exists after the explosion as existed before. To reassemble these components would require the same amount of kinetic energy that was released in the explosion. The energy of the explosion comes not from converting matter to energy, but from the kinetic energy released when the light elements combine and when very heavy elements break apart. This energy did not just appear from a miraculous transformation of matter into energy, but was always contained within the internal motions of the electrons and protons making up the structure of the fissioning or fusing atoms. The only transformation that occurred was the conversion of rotational kinetic energy into linear kinetic energy.

http://www.circlon-theory.com/HTML/EmcFallacies.html

Die formule zegt dus niet hetzelfde. E=mv^2 beschrijft de hoeveelheid bewegingsenergie die een object heeft in een Newtoniaans universum, e=mc^2 beschrijft de hoeveelheid energie die vastligt als massa in een object.

E/m = c² zou vooral de energiedensiteit moeten voorstellen blijkbaar en ipv C² uit te drukken in m²/s² zou je die als J/Kg moeten uitdrukken. Heeft maw niets met snelheid te maken. Dacht dit even te verduidelijken.

Verder zie ik dat Athelas er meer mee kan dan ik, dus ik ga eens wijselijk in een hoekje zitten en leren van zijn posts.

Ik heb vooral goede google skills denk ik en al geruime tijd interesse in het thema van quantum mechanica en GR.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Athelas

Hoe meer ik hier over lees, hoe minder ik daar echt van overtuigd ben. Het kan wel, maar in heel beperkte mate blijkbaar. Je moet al relativistisch bezig zijn om hierin te slagen. Bvb de fusie van twee protonen naar een He + fotonen. Er is dan idd sprake van een verlies in massa (rustmassa fyi) maar slechts een heel kleine hoeveelheid die dan in de energie van een foton vervat zit. Als dit foton dan weer botst met een ander deeltje, wordt dat deeltje weer zwaarder met de eerderverloren rustmassa.

Mijn punt was niet dat het makkelijk ging, mijn punt was dat e=mc^2 een al dan niet hypothetische omzetting beschrijft, de hoeveelheid energie die vrij zou komen als je een deeltje bijvoorbeeld met behulp van antimaterie compleet zou annihileren. Ik stelde dit omdat Harry juist stelde dat meer materie in het universum meer energie met zich mee zou brengen en omgekeerd, dat je een leeg universum vol kan bouwen door zowel materie als energie te genereren. Ik zeg dat je het een uit het ander moet genereren, dan er geen manier is om een van beiden uit het niets te maken.

De atoombom die je verderop aanhaalt verliest dan ook daadwerkelijk massa. Er verdwijnen geen protonen, neutronen of elektronen, maar alle atomen bij elkaar blijken achteraf wel wat minder te wegen. Dat is de reden dat kernenergie iets oplevert. IJzer is naar verhouding het lichtste deeltje, onder ijzer kan je door middel van kernfusie energie opwekken, erboven door kernsplitsing.

Uit zuivere interesse eens het proces van een open haard opgezocht. De verloren massa bij het verbanden van een stuk hout is totaal verwaarloosbaar (met moeite te meten).

Dat klopt, die energie komt uit chemische verbindingen. Atomen hangen op een bepaalde afstand van elkaar omdat ze op dat punt de minste chemische energie bevatten, vergelijkbaar met hoe zware objecten zonder obstructies op de grond liggen, omdat ze daar de minste hoogteenergie hebben. Als je atomen van elkaar af wilt trekken, valentie elektronenparen wilt verbreken, moet je daar energie in stoppen. Verbranding is een reactie waarbij je met behulp van activeringsenergie bindingen verbreekt en vervolgens nieuwe bindingen aanmaakt (niet helemaal waar, de bindingen worden vaak soort van al gemaakt voor de oude verbroken zijn, maar dit werkt beter voor de analogie die ik klaar heb staan) die nog lager in energie zijn, vergelijkbaar met het lanceren van een raket van de maan naar de aarde. De verbinding raket-aarde is stabieler dan de verbinding raket-maan, en moeilijker te verbreken. Als je miljoenen raketten zou laten rondstuiteren op de maan zouden de meeste uiteindelijk op de aarde terechtkomen, de reactie verloopt. Achteraf hebben de raketten een lagere hoogteenergie, want ze liggen dichter bij de grotere massa, en de hoogteenergie die ze hadden plus de activeringsenergie waardoor ze konden rondstuiteren is omgezet in warmte, kraters en de dood van een enkele ongelukkige koe (verbranding heeft als voordeel dat zowel de activeringsenergie als een belangrijk product van de reactie warmte zijn, als er eenmaal iets brandt houdt de reactie zichzelf op gang). Bij chemische reacties wordt, net als bij bijvoorbeeld een val van grote hoogte, voor zover ik weet nul massa omgezet in andere vormen van energie, er wordt chemische energie omgezet in bijvoorbeeld warmte en licht.[/quote]

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Athelas

Waar is het bewijs? Onder een rots geleefd de voorbije jaren? Tijdsverschil tussen een klok op aarde en één op een afstand van de aarde is aangetoond en wordt gerbuikt zodat je gps blijft werken. Higgs field is aangetoond en de interactie is werkelijkheid (er is eenduidig aangetoond waarom deeltjes een effectieve rustmassa hebben zoals ik al heb uitgelegd). Bovendien is alles in vergelijkingen al lang uitgerekend en dus nu bevestigd.

Maw het is zowel theoretisch als experimenteel bevestigd ("bewezen") en het wordt toegepast zodat onze technologie blijft werken.

Is het schijn? Neen, beide zijn realiteit.

Het is volgens mij niet naar beide kanten toe volledig bewezen, maar slechts vanuit één kant, namelijk vanuit onze kant als waarnemers, maar niet vanuit de andere kant, dus bijvoorbeeld de reiziger in een raket, die meer massa moet hebben en zichzelf dus ook zo moet ervaren en omgekeerd ons dan met minder massa waar moet nemen.
Maar krachtens de relativiteitstheorie bovendien zichzelf gewoon waar moet nemen en ons met meer massa en wij ons zelf met meer massa.
Zodat er een verdubbeling moet zijn aan beide kanten: de raketreiziger met meer massa, maar ook gewoon, en wij zelf ook: gewoon, maar ook met meer massa.

Kortom: volgens de relativiteitstheorie moeten wij in allerlei mogelijke toestanden bestaan, wat echter nooit is bewezen, evenmin dat onze eigen waarnemingen werkelijkheid zijn en geen schijn.

Oftewel: wij nemen iets waar dat platter is volgens de contractietheorie, maar nog nooit heeft iemand zichzelf als plat ervaren, ook wij niet op onze aarde.
Wat volgens de relativiteitstheorie wel zo moet zijn.

Je bent hier echt vanalles uit verschillende takken van de fysica, relativiteit, Newton, mechanica en special relativity door elkaar aan het mengen dat het niet proper meer is. Je aanname is ok, je conclusies zoals dat jij de oorzaak moet zijn is een non sequitur tenzij je lekker relativiteit, mechanica en special relativity door elkaar mengt (en daar ben ik zelf niet zeker van want je gaat ervan uit dat er geen krachten inwerken op jou of de wereld en houdt geen rekening met ruimtetijd).

Dit is geen antwoord op mijn stelling dat als een treinreiziger zichzelf als stilstaande mag beschouwen dat de trein dan de aarde onder zijn wielen weg moet rijden.
Het is de logische consequentie van de relativiteitstheorie.

[Another Jack]

Harrie, misschien moet je gewoon geen broek meer aantrekken 's morgens.
Telkens je hier komt is er wel iemand die erin slaagt ze op uw enkels te laten zakken...

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dit is geen antwoord op mijn stelling dat als een treinreiziger zichzelf als stilstaande mag beschouwen dat de trein dan de aarde onder zijn wielen weg moet rijden.
Het is de logische consequentie van de relativiteitstheorie.

Juist niet. Bij Newton maakt het niet uit of jij of de trein beweegt, je mag zelf je referentiekader kiezen. Bij Einstein heb jij wel een absolute snelheid, en die snelheid lijkt hetzelfde voor elke toeschouwer (mits deze toeschouwer een goed genoeg instrumentarium bezit voor de metingen). Als jij in een ruimteschip de helft van de lichtsnelheid gaat reizen zowel een lichtstraal die jou inhaalt als een lichtstraal die jou tegemoet komt nog steeds met de lichtsnelheid, en zal jij ook nooit met meer dan de lichtsnelheid snelheidsverschil kunnen botsen op een tegemoetkomend ruimtevaarttuig. Dit kom omdat als jij sneller gaat de klok vor jou minder snel loopt.

De mooiste uitleg die ik gezien heb was een gast op televisie. Die zei het als volgt: stel je hebt een op licht gebaseerde klok waarin een lichtstraal oop en neer stuitert tussen spiegel a en z, die direct boven elkaar geplaatst zijn. Het licht doet er exact een seconde over doet om van spiegel a op spiegel z te belanden, en heeft vervolgens weer een seconde nodig voor de terugreis (in werkelijkheid heb je daar naturlijk een enorme klok of een raar systeem va spiegels voor nodig e kan ik het dus beter over een nanoseconde hebben ofzo, maar een seconde denkt makkelijker), dus de afstand tussen de twee spiegels is 1 lichtseconde. Een observator ziet dit licht, wat er hangt wat rook in de klok ofzo. Als wij die klok monteren op een ruimteschip en dat ruimteschip met de helft van de lichtsnelheid voorbij de observator laten zoeven. Nu is de afstand die de lichtstraal aflegt vanuit de observator gezien groter dan een lichtseconde, want de lichtstraal beweegt niet meer puur op en neer, maar schuin naar voren. Pythagoras geeft ons dat de afgelegde afstand de wortel van 1^2 + 0,5^2 is. Maar de observator zal het licht nog steeds zie alsof het een lichtseconde per seconde aflegt, dus de klok "tikt" niet meer eens per seconde, maar eens per de wortel van 1^2 + 0,5^2 seconden (de wortel van 1,25 dus). De kok loopt trager omdat hij snel beweegt. Dat is geen effect op licht alleen, dat werkt op alles. Alles aan boord van dat ruimteschip gebeurd wortel 1,25 keer langzamer. Of, zoals het voor de bemanning lijkt bewegen die toeschouwers wortel 1,25 keer sneller dan normaal. Als beiden een klok hebben waarmee ze timen hoe snel het ruimteschip bij de maan is zal de toeschouwer een langere tijd klokken dan de bemaning. En dat is de tweelingparadox. Voor de relativiteitstheorie kan je dus helemaal niet ongestraft een referentiekader kiezen.

[Bovenbuur]

En hoe vaak een post word afgedrukt mag je ook al niet zelf kiezen! [/kutleven]

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Peche

Waarom direct linken?

Linken is klinken.

Gewetenloos kan ook goed zijn net zoals neutraal in een ander perspectief kwaad kan zijn.

Dan zou je voor gewetenloos toch een ander woord moeten bedenken.
Maar goed: dat is het probleem van de relativiteit van goed en kwaad dat je bij elk standpunt wel een uitzondering kunt bedenken.

Vanwaar vertrekken we? Is de leeuw op jacht kwaad of hongerig?

Vraag het ook eens aan het arme hertje.

Hoe zou jouw geweten er uit zien als de overvloed aan welvaart verdwijnt?
Bedoelend: Eten, stromend water, warm water, ...

Het is dan maar wat je precies onder overvloed verstaat.
Eten lijkt me geen overvloed te zijn en stromend water evenmin, en zonder warm water kon ik me vroeger wel bedruipen door me in een wasteil te wassen en het water op het gas te verwarmen.
Een douche had ik niet.

Omdat die mensen het willen geloven. Hun paradigma veroorzaakt zulke ripples in the field. Lijden komt net door dingen te onderscheiden en te linken aan allerlei vereisten die niet eens nodig zijn.

Het lied dat het lijden uitdrukt is de Mattheus Passion ook al is dat niet eens zo mooi naar mijn smaak.
Ik hou meer van het Requiem van Verdi, maar had jij soms een ander lied in gedachten?

Maar de microwezentjes worden bestraald en vergiftigd met fijn stof.

Daar hebben ze geen last van, want ze zijn veel te klein om dat te kunnen ervaren.
Wel ervaren ze de ellende dat ons leven sterft en daarmede hun enorme organische culturen die wij immers zelf zijn.

De middelen voor handen voldoen ruimschoots om iets te doen in het hier en nu. Pragmatisch handelen om deze zooi op te kuisen rust op innovatie en niet op god.

Een hernieuwd bewustzijn van het bestaan van God zoals in mijn atoomtheorie kan de mensheid inspireren tot een veel sterker idealisme om onze aarde te behouden voor de toekomst.

Er is nood aan een zekere eendracht. En dat begint bij het einde van de goden.

Nood aan eendracht was er altijd al en voor velen zijn de goden bovendien helemaal niet voorbij.
Daardoor is er een extra tweedracht ontstaan tussen zij die er in geloven en zij die daar niet in geloven.

Duurzaamheid, innovatie, ... Het heelal mag morgen instorten, maar daar gaan we beter niet van uit. De lucht en de oceanen zo zuiver mogelijk houden is de evidentie zelve. Maar de wetenschap heeft op dat vlak te weinig politieke macht om werkelijk betrokken partij te zijn.

Dit omdat de wetenschap een te beperkte materialistische visie heeft en geen werkelijk geestelijke wetenschap is zoals mijn atoomtheorie wel.

Kijk waar we staan doordat religies te betrokken partij zijn geweest voor millennia lang.

De schuld aan de religies te geven is onjuist, de problemen van de moderne tijd zijn door de wetenschap, de techniek en het kapitalisme ontstaan.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Juist niet. Bij Newton maakt het niet uit of jij of de trein beweegt, je mag zelf je referentiekader kiezen.

Dus Newton was ook al een relativist, met hetzelfde probleem dat als je de trein als referentiekader kiest, je dan moet verklaren waar de beweging van de omgeving vandaan komt.
Dat kan dan geen andere zijn dat de trein de aarde onder zijn wielen weg rijdt.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Athelas

Relativiteit slaat niet op geschiedenis.

Zeker wel: het kader van de relativiteit is veel ruimer dan alleen die van de natuurwetenschap.
Het is de algemene dialectiek van schijn (licht) en werkelijkheid.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

O nee, dat kan zeker wel. Mijn punt was dat massa uit energie creëren energie kost, en energie creëren uit massa kost massa. Het is een omzetting. Als er meer van het ene komt, komt er minder van het andere.

Ik maak een onderscheid tussen de energie die uit de massa zelf tevoorschijn komt, en dan denk ik als eerste aan een foton dat immers uit een elektron (die massa heeft) tevoorschijn komt (en eenmaal met de snelheid van het licht weinig massa heeft), en energie die van buiten aan de massa moet worden toegevoegd, zodat deze met meer snelheid ook meer massa krijgt.

De theorie van Einstein zegt dat iets met massa niet de snelheid van het licht kan gaan, elke extrapolatie naar wat er zou gebeuren als het dan toch zou kunnen is per definitie onzin.

Je weet nooit wat mogelijk en niet mogelijk is.
Juist de theorie van Einstein maakt het mogelijk door te denken over het bestaan van hogere dimensies.

Als sneller dan het licht reizen mogelijk is kan het niet omschreven worden door de theorieën van Einstein.

Einstein is dan ook niet de laatste wetenschapper en hij heeft zich wel eens meer vergist.

Nee, ik weet vrij zeker dat dat niet het idee van antimaterie is. Die kan namelijk gewoon stil staan, en gaat voor zover wij weten ook niet sneller dan het licht.

Relativistisch gezien kan iets dat voor ons stilstaat vanuit een ander kader (het licht) de snelheid hebben van het licht en vanuit een hogere dimensie mogelijkerwijs zelfs sneller gaan en aldus binnenste buiten gedraaid zijn.

Hier ben je me even kwijt. Maar als je de volledige massa van het universum zou omzetten in bewegingsenergie om die raket tot op zo dicht mogelijk bij de lichtsnelheid te krijgen zou het universum verdwenen zijn, niet in de raket zitten.

Inderdaad: eerst zou die volledig in die raket zitten, die dan volkomen plat is, maar door een vanuit een hogere dimensie optredende zuigende werking zou die raket ook nog eens binnenste buiten draaien, dus met ons heelal binnen en die raket zelf buiten.

Dit is natuurlijk pure speculatie, maar zo vreemd is het niet als je ook onze gewone dingen zo zou kunnen beschouwen dat ze allemaal ook een uitwendig lichaam bezitten, zoals ten eerste het licht, dat immers buiten zit en waardoor wij de dingen zien, dus aldus hun uitwendig lichaam waarnemen.
En dingen zonder licht hebben wel de een of andere straling.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Dus Newton was ook al een relativist, met hetzelfde probleem dat als je de trein als referentiekader kiest, je dan moet verklaren waar de beweging van de omgeving vandaan komt.
Dat kan dan geen andere zijn dat de trein de aarde onder zijn wielen weg rijdt.

Nee, de aarde draaide in dat kader al, en de trein draaide mee. De trein en de aarde worden namelijk tegen elkaar afgezet, en de traagheid van beide objecten bepaald dat de snelheidsverandering van de trein veruit het grootst zal zijn. Je mag je referentiekader vrij kiezen, maar je mag er niet gedurende de berekening mee gaan schuiven.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus

Je weet nooit wat mogelijk en niet mogelijk is.
Juist de theorie van Einstein maakt het mogelijk door te denken over het bestaan van hogere dimensies.
Einstein is dan ook niet de laatste wetenschapper en hij heeft zich wel eens meer vergist.

Maar dat is het punt niet. Het punt is dat je aan de hand van de theorie van Einstein geen uitspraken kan doen over wat er gebeurd als je toch met de lichtsnelheid of zelfs sneller zou reizen, want dat kan niet in de theorie van Einstein, juist omdat alles wat er op dat punt uit de berekening komt onzin is. Je kan geen oneindige hoeveelheid energie in een versnelling stoppen, je kan niet oneindig zwaar worden.

Relativistisch gezien kan iets dat voor ons stilstaat vanuit een ander kader (het licht) de snelheid hebben van het licht en vanuit een hogere dimensie mogelijkerwijs zelfs sneller gaan en aldus binnenste buiten gedraaid zijn.

Nee, dat kan dus niet. Voor het licht, dat met de lichtsnelheid reist omdat het geen massa heeft, staat de tijd (praktisch?) stil, ook vanuit het referentiekader van het licht beweegt alleen licht met de lichtsnelheid.

Inderdaad: eerst zou die volledig in die raket zitten, die dan volkomen plat is, maar door een vanuit een hogere dimensie optredende zuigende werking zou die raket ook nog eens binnenste buiten draaien, dus met ons heelal binnen en die raket zelf buiten.

Dit is natuurlijk pure speculatie,

Speculatie gebaseerd op het ontzettend lomp verdraaien van een paar zinnetjes die je ooit ergens over gehoord hebt. Het heeft meer weg van fantasie.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Nee, de aarde draaide in dat kader al, en de trein draaide mee.

Neen, de draaiing van de aarde heeft hier niets mee te maken.
Alleen het rijden van de trein.

De trein en de aarde worden namelijk tegen elkaar afgezet, en de traagheid van beide objecten bepaald dat de snelheidsverandering van de trein veruit het grootst zal zijn. Je mag je referentiekader vrij kiezen, maar je mag er niet gedurende de berekening mee gaan schuiven.

Het gaat niet over de draaiing van de aarde, maar alleen over het rijden van de trein, die volgens Einstein al rijdende als stilstaande beschouwd mag worden, zodat de omgekeerde beweging van de omgeving ten opzichte van de trein (die natuurlijk dezelfde snelheid heeft) uit de zogenaamde stilstaande trein verklaard moet worden, dus dat de trein de omgeving onder zijn wielen vandaan moet rijden.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Maar dat is het punt niet. Het punt is dat je aan de hand van de theorie van Einstein geen uitspraken kan doen over wat er gebeurd als je toch met de lichtsnelheid of zelfs sneller zou reizen, want dat kan niet in de theorie van Einstein, juist omdat alles wat er op dat punt uit de berekening komt onzin is. Je kan geen oneindige hoeveelheid energie in een versnelling stoppen, je kan niet oneindig zwaar worden.

Einstein weet ook niet alles, want als de microwezentjes een foton tot de lichtsnelheid kunnen brengen, ik denk door de nodige energie van binnen uit tevoorschijn te halen (of uit het elektron), moet dat ook met andere deeltjes (dus ruimteschepen) en dus ook met meerdere massa mogelijk zijn.

Nee, dat kan dus niet. Voor het licht, dat met de lichtsnelheid reist omdat het geen massa heeft,

Volgens Einstein heeft het licht wel massa omdat het door de zon wordt omgebogen.

staat de tijd (praktisch?) stil, ook vanuit het referentiekader van het licht beweegt alleen licht met de lichtsnelheid.

Maar voor de microwezentjes die in de fotonen wonen staan de fotonen stil en gaat de tijd dus gewoon zijn normale gang.
En mocht het ook tevens niet zo zijn (dus in een dubbele realiteit), dan zijn ze in de eeuwigheid der hemel beland.
Eigenlijk in de tijdloosheid als moment, aspect van de eeuwigheid.

Speculatie gebaseerd op het ontzettend lomp verdraaien van een paar zinnetjes die je ooit ergens over gehoord hebt. Het heeft meer weg van fantasie.

Het is zeker geen lomp verdraaien, maar een doordenken over de relativiteitstheorie en het mogelijke bestaan van hogere dimensies, die met name in de microkosmos moeten bestaan.
Maar ik kan me voorstellen dat je geen antwoord weet.

En bovendien: de fantasie gaat veelal aan de wetenschap vooraf, ik noem maar Jules Verne en ook een fantasie van Einstein zelf die fantaseerde hoe het zou zijn als hij met een foton mee zou reizen.

[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Another Jack

Harrie, misschien moet je gewoon geen broek meer aantrekken 's morgens.
Telkens je hier komt is er wel iemand die erin slaagt ze op uw enkels te laten zakken...

Zeer diepzinnig doorgedacht, maar neen, dat lijkt me toch te koud te zijn.....