Heren! Let op uw sperma

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Daar gaat het hem om: het kind werd niét afgestaan ter adoptie.
Nadat ze het cont(r)act met de vader had verbroken heeft de nog zwangere moeder het kind te koop aangeboden via internet aan de hoogstbiedende.
Een van de leugens was dat het een kind van haar man was, en geen sprake van draagmoederschap. Dit werd nadien ontkend.

Jamaar, dat je een kind aanbiedt op e-bay, waarom niet. Dat een zot betaalt, waarom niet. Maar mijn vraag is: hoe draag je WETTELIJK dat ouderschap over ???

Want ik dacht dat er voor de moeder maar 2 opties waren. Het is haar kind, dus voedt ze het op, ze is er de wettelijke moeder van. Oftewel staat ze het kind af AAN DE SOCIALE DIENSTEN die dan wel een plaats ervoor zullen vinden bij een of ander adoptiegezin. Maar hoe kan die (ex) moeder nu bepalen dat het voor DAT koppel bestemd is ??? Als ze het niet wil, heeft ze toch niks meer te zeggen over waar het heen gaat ?

[subocaj]

Oorspronkelijk geplaatst door Kristof Piessens

Neen, nu niet meer maar dat was anders ten tijde van de pre moderne tijden vanaf pakweg 1900...weeshuizen waren toen wel een schijf van adoptiehandel en dus mensenhandel en zelfs niet wettelijk geregeld. Die weeshuizen waren dikwijls nog verbonden aan de kerk.

Denk bvb aan de britse weeshuizen die in de meeste gevallen ook dienst deden als bevallingsplaatsen en waardoor de moeder haar kind moest afstaan ter adoptie...jaren later blijkt dat er mogelijk veel van die geborenen ergens gedumpt of vermoord te zijn tijdens de eerste levensjaren...

Nu is dat een verschrikkelijke methode om te trachten het bevolking peil in balans te houden zodat er voldoende jongeren in verhouding tot ouderen zijn...en de vergrijzing is daar een deel van...het is legio om aan te nemen dat de verhouding jongeren ouderen scheefgetrokken werd in het voordeel van de ouderen daarom de "vergrijzingspiek".

De mens word geacht met zijn brein te denken, blijkbaar zit het brein in het verkeerd kopje.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Jamaar, dat je een kind aanbiedt op e-bay, waarom niet. Dat een zot betaalt, waarom niet. Maar mijn vraag is: hoe draag je WETTELIJK dat ouderschap over ???

Want ik dacht dat er voor de moeder maar 2 opties waren. Het is haar kind, dus voedt ze het op, ze is er de wettelijke moeder van. Oftewel staat ze het kind af AAN DE SOCIALE DIENSTEN die dan wel een plaats ervoor zullen vinden bij een of ander adoptiegezin. Maar hoe kan die (ex) moeder nu bepalen dat het voor DAT koppel bestemd is ??? Als ze het niet wil, heeft ze toch niks meer te zeggen over waar het heen gaat ?

net daarom is het zo' n onverkwikkelijke zaak geworden.

De koopouders hebben het pasgeboren kind in Nederland aangegeven als hun eigen kind, de moeder heeft het nooit aangegeven. Donna werd dus niet geadopteerd (het koppel koopouders kon nooit door die adoptieprocedure geraken).

Een Belgische advokate heeft hen daarin bijgestaan en blijkbaar kan dat dus.

Uiteindelijk was dat ook de bedoeling van de biologische vader: draagmoeder baart kind, vader philtjens gaat het aangeven als zijn eigen kind.

Ik vermoed dat het angeltje bij Geertrui Praet lag: indien de draagmoeder in Frankrijk anoniem ging bevallen, kon haar naam als moeder worden opgegeven. Indien in België bleef de naam van de moeder bekend.

Het Nederlandse koppel had blijkbaar de eerste jaren steeds "geheime" ontmoetingen met de moeder, tot de rechtbank het verbood omdat Donna zeer boos was op haar weggeefmoeder.

Psychologisch gezien hadden de Philtjens gelijk: het kind zou nooit geweten hebben wie de biologische draagmoeder was en op alle papieren hadden Philtjens en Praet gestaan. Eenmaal volwassen had ze nog de kans op haar draagmoeder op te zoeken. Het kon een mooie menslievende oplossing geweest zijn.

Het gerecht betekent lang niet altijd gerechtigheid.

[Jay-P.]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

wees gerust: ik heb een totaal afgesloten tuin hoor. Niemand komt zelfs maar in verleiding.

OK.
Knap gecounterd.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

De koopouders hebben het pasgeboren kind in Nederland aangegeven als hun eigen kind, de moeder heeft het nooit aangegeven.

Oeioei. Dat is gewoon valsheid in geschrifte. Ik wist niet dat je kon bevallen en het kind niet aangeven ? Is dat wettelijk ??
Stel dat ze er gehakt had van gemaakt. Was dat dan ook OK ?

Uiteindelijk was dat ook de bedoeling van de biologische vader: draagmoeder baart kind, vader philtjens gaat het aangeven als zijn eigen kind.

Welja, daar neem je dus wel een gigantisch risico, want dat is even onwettelijk. Hij had gewoon die vrouw die kleine moeten laten hebben (onder haar naam!), zijn vaderschap opeisen, en dan zou de voogdij aan een van beide (de moeder, of de vader) toegewezen worden, met of zonder bezoekrecht door de andere.
Want tenslotte is die draagmoeder ook wel de ECHTE moeder van dat meisje.

Indien, in het bureau van de vrederechter, de vrouw ermee zou instemmen dat de voogdij integraal naar de vader gaat, zou het spel opgelost zijn.

Nu heeft dat kieken van een vader natuurlijk zelf een dom spelletje willen spelen. Hoe zou hij trouwens dat kind kunnen aangeven hebben, als zijn vrouw er niet van bevallen zou zijn ??

Dat is wat mij altijd ontgaat in deze historie. De vader, daar zijn vragen over, maar de moeder, dat is die die bevalt, he. Ik wist niet dat een vrouw kon/mocht bevallen zonder dat dat aangegeven werd. Elke geboorte moet toch aangegeven worden ?

Ik vermoed dat het angeltje bij Geertrui Praet lag: indien de draagmoeder in Frankrijk anoniem ging bevallen, kon haar naam als moeder worden opgegeven. Indien in België bleef de naam van de moeder bekend.

Nee, als je in Frankrijk anoniem bevalt, dan nemen ze je kleine af. Dan zie je die niet meer, na de bevalling. Direct. Je gaat de kraamkliniek buiten zonder kleine.

http://fr.wikipedia.org/wiki/Accouchement_sous_X

Nu, bij nader inzien had de vader dan inderdaad oppositie kunnen aantekenen, en met een DNA onderzoek zou hij dan de kleine bekomen - als hij op de hoogte zou zijn van de bevalling (plaats en tijdstip).

[circe]

Dat is wat mij altijd ontgaat in deze historie. De vader, daar zijn vragen over, maar de moeder, dat is die die bevalt, he. Ik wist niet dat een vrouw kon/mocht bevallen zonder dat dat aangegeven werd. Elke geboorte moet toch aangegeven worden ?

Toen ik beviel (2 maal, in kliniek) is zoals gewoonlijk de vader mijn kind gaan aangeven. We waren wel gehuwd, dus alle kinderen waar ik van beviel zouden automatisch als de zijne worden erkend.

Stel nu dat we niet gehuwd waren en hij samen met zijn vriend de geboorte was gaan melden, op naam van die vriend, dan had geen kat ernaar gekraaid (mij werd niks gevraagd). Doordat ik in een Belgische kliniek beviel wist men natuurlijk wel dat IK de moeder was, in Frankrijk kan men dit dus omzeilen.

Stel nu nog een beetje verder, en ik beval in alle stilte thuis. Jij en je vrouw komen kindje halen (en betalen me een leuke 12.000 euro), jij gaat het aangeven als kind van jezelf en je vrouw. Wie gaat dan een DNA test eisen als ik met de deal akkoord ga?

Niet vergeten dat de nederlandse koopouders het kind reeds drie maanden in hun bezit hadden vooraleer Philtjens erachter kwam!

[patrickve]

Trouwens, wat Frankrijk betreft, heb ik het omgekeerde verhaal in mijn kennissenkring.

Een koppel had van de Franse diensten een kind geadopteerd, "bevallen onder X". Na 6 jaar die kleine te hebben opgevoed, hebben de diensten vastgesteld dat zij een fout gemaakt hadden: de biologische vader had destijds het ouderschap opgeëist, maar de kleine niet teruggevonden. Na 6 jaar zijn er verschillende rechtsprocedures geweest, want de sociale diensten wilden de adoptie ongedaan maken om de biologische vader zijn kind te geven.

Uiteindelijk hebben mijn kennissen gewonnen, maar enkel omdat zij van een sociaal beter milieu waren (twee geneesheren), de biologische vader een drug addict zonder inkomen, is uiteindelijk beslist, maar heel uitzonderlijk, dat het in het belang van het kind was om het bij zijn adoptie ouders te laten.
Maar normaal gezien zou de adoptie ongedaan zijn gemaakt.
Zij waren er niet goed van toen hen verteld werd dat normaal gezien, ze hun kleine van 6 jaar kwijt zouden zijn.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Trouwens, wat Frankrijk betreft, heb ik het omgekeerde verhaal in mijn kennissenkring.

Een koppel had van de Franse diensten een kind geadopteerd, "bevallen onder X". Na 6 jaar die kleine te hebben opgevoed, hebben de diensten vastgesteld dat zij een fout gemaakt hadden: de biologische vader had destijds het ouderschap opgeëist, maar de kleine niet teruggevonden. Na 6 jaar zijn er verschillende rechtsprocedures geweest, want de sociale diensten wilden de adoptie ongedaan maken om de biologische vader zijn kind te geven.

Uiteindelijk hebben mijn kennissen gewonnen, maar enkel omdat zij van een sociaal beter milieu waren (twee geneesheren), de biologische vader een drug addict zonder inkomen, is uiteindelijk beslist, maar heel uitzonderlijk, dat het in het belang van het kind was om het bij zijn adoptie ouders te laten.
Maar normaal gezien zou de adoptie ongedaan zijn gemaakt.
Zij waren er niet goed van toen hen verteld werd dat normaal gezien, ze hun kleine van 6 jaar kwijt zouden zijn.

OK. maar hier werd de kleine wèl teruggevonden, en was de biologische vader van in het begin vragende partij én komt uit een sociaal beter milieu.
Welke jeugdrechter laat zo'n kind dan bij een koppel wonen waarvan de man droomt van moord en zelfmoord en moet worden opgenomen in een psychiatrische kliniek?
Philtjens heeft al lang gezegd dat hij ging wachten tot het kind volwassen was. Ondertussen schrijft tokkie moeder een boek en klagen ze dat iedereen hen als crimineel behandelt omdat ze het kind gekocht hebben terwijl de wensvader aan de kant staat te schreeuwen?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

Stel nu nog een beetje verder, en ik beval in alle stilte thuis. Jij en je vrouw komen kindje halen (en betalen me een leuke 12.000 euro), jij gaat het aangeven als kind van jezelf en je vrouw. Wie gaat dan een DNA test eisen als ik met de deal akkoord ga?

Wel, normaal is er toch een opvolging van de zwangerschap en zo, he. Er is een gynecoloog die U volgt, en (bij ons was dat toch zo) vanaf dat ogenblik is uw zwangerschap aangegeven bij een sociale dienst.

Dat je misbruik kan maken van "goeder trouw" is wel mogelijk natuurlijk, maar het is vierkant onwettelijk. Men kan zich daar dan toch niet op beroepen om een rechtszaak te winnen !

[circe]

Nu ja, zwangerschap is dus geen ziekte en je kan gerust zwanger zijn en bevallen zonder dokterstoezicht. Voor de bevalling best eerst een cursus vroedvrouw volgen misschien.

Maar het is dus wel uitvoerbaar.

Als je ziet wat de koopmoeder schrijft in haar boek dat "toevallig" net nu verschijnt (na de EO reportage, nee we zijn niet uit op publiciteit) dan zie je hoe de leugens de bovenhand haalden, maar in Belgie werden ze dus weldegelijk voorwaardelijke celstraffen toegekend. Koopouders zes maanden, draagmonster: één jaar.

Samenvatting
Donna is nu tien jaar oud en nog bijna dagelijks krijgt ze van Jan en alleman te horen dat ze door haar ouders gekocht is op de zwarte markt. En dat haar ouders criminelen zijn. Ze is de speelbal geworden van jaloezie, haat, achterklap, sensatiezucht en indekpraktijken.

Donna is vooral bekend als 'Baby Donna'. Door de mediahype in haar jonge jaren is ze - tegen wil en dank - wereldberoemd.

Het begon met 'wensouders' die in zee gingen met een draagmoeder. De wensouders haakten echter af. En zo kwam Donna bij Nathalie en Wim. Die regelden alles conform de wet. Al snel deed in de media het gerucht de ronde dat de draagmoeder het kind op internet te koop had aangeboden en verkocht had aan de hoogste bieder.
De aandacht in de media nam zó'n vlucht dat de instanties begonnen terug te krabbelen. Wat Nathalie en Wim in het beklaagdenbankje deed belanden.

Door de juridische strijd die volgde, leefden Nathalie en Wim jarenlang in de angst dat Donna in haar status van 'Baby Donna' bij hen zou worden weggehaald. Zij wonnen deze strijd tenslotte, maar de enorme aandacht voor de leugens hadden toen hun werk al gedaan. Donna heeft nooit de veilige, onbezorgde jeugd gehad die haar ouders haar zo graag hadden willen geven.

Leugens in vet. Wensouders hebben nooit afgehaakt, kind werd voor de geboorte op het internet aangeboden, en zijzelf hebben 12.000 euro betaald.

Wie zijn geld eraan wil geven:
http://www.boekscout.nl/shop/ViewPro...px?bookId=5719



Hoe het er in werkelijkheid aan toe ging: http://www.politics.be/nieuws/5790/

Een maand later, in januari 2005, mailde Blomme aan Geertrui dat ze een miskraam had gehad. Dit terwijl ze op 26 februari 2005 in Zottegem zou bevallen van een gezonde dochter: Donna. De Nederlandse koopouders waren bij de geboorte aanwezig, namen de baby mee en startten een adoptieprocedure. Ze betaalden 5.000 euro voor Donna. "Voor de medische onkosten."

Bart en Geertrui geloofden toen nog altijd dat hun baby dood was. Tot Het Laatste Nieuws in mei van dat jaar ontdekte dat hun baby leefde en in Nederland woonde. Het parket van Oudenaarde startte meteen een onderzoek tegen de draagmoeder en de Nederlandse koopouders omdat ze op 'mensonterende' wijze met de baby waren omgegaan.

Een commerciële deal

Een onwaarschijnlijk gevecht om baby Donna barstte los. De biologische vader kreeg van de Nederlandse rechter eerst wel en dan géén bezoekrecht, de koopouders vroegen en verkregen, in het belang van het kind, de voogdij over Donna. Immers, na al die jaren was Donna gaan deel uitmaken van het Nederlandse gezin en de dorpsgemeenschap.

Leuk aan die reportage was ook: ergens staat er "het kind is gelukkig en men ziet haar dansen". Later in de reportage: haar vriendinnetje 'dat normaal mee moest dansen' mocht niet van haar ouders (omdat ze uiteraard niet wensten dat hun kind mee in die soep terechtkwam) vermits ze wisten dat Donna een gekocht kind was. Het gelukkige dansende kindje was dus gewoon in scène gezet (ook wel leuk voor pedofielen: een dansende tienjarige vanop de rug zien heupzwaaien).

[Dadeemelee]

Het lijkt inderdaad een mediastunt voor het boek.
Zowat iedereen was de affaire vergeten en nu komen ze zelf met een boek af en laten het kind zelf nog eens voor televisie filmen.

[patrickve]

De Nederlandse koopouders waren bij de geboorte aanwezig, namen de baby mee en startten een adoptieprocedure.

DAT is iets dat ik niet kan begrijpen. Je kan die kleine toch niet tegelijkertijd als "uwe kleine" (uw vrouw is er zogezegd van bevallen tussen de soep en de patatten) aangeven enerzijds, en anderzijds "een adoptieprocedure starten" voor ne kleine die ge zelf meegenomen hebt ? ! ? !!

Bij een adoptieprocedure zullen sociale diensten U wel een kleine geven waar gij zelf niet over te kiezen hebt. En als ge "ne kleine hebt die de uwe niet is", hoe kan je die dan adopteren ?

Wat is dat nu voor rare zever ?

Ik ga een kind stelen in een ander land, en dan ga ik "een adoptieprocedure starten" ??? En voor mij kan de biologische moeder oftewel enkel maar haar kleine houden, oftewel hem afstaan aan sociale diensten. Maar ze kan toch niet "haar toestemming en goedkeuren" geven voor de adoptie door DIE WELBEPAALDE OUDERS ????

[Tempest]

Ik zie hier maar één oplossing: ontvoeren - maar dan door de Belgische staat uitgevoerd en dus omkaderd als "repatriëring"

Dat gebeurt nu al buiten Europa: Europese militairen (vermomd als privécommando's) hebben kinderen uit Marokko enzo "terug ontvoerd".

[circe]

Dit is precies één van de meest volledige verslagen die ik hierover al gelezen heb:

http://journalistiek.npo.nl/dossiers...erd-aangeboden

Ter info: via zappy-baby vond ik ook dat er oproepen werden gedaan voor meer informatie over de ANDERE kinderen van labiele vader Wim Jansen, die blijkbaar buiten zijn eigen kinderen ook al kleinkinderen schijnt te hebben (zonder contact!). Allemaal goed en wel: werd daar ook rekening mee gehouden? Ook aan het verleden van Nathalie (ook al in de zestig nu) schijnt een en ander te schorten. Gezien hun leeftijd (ondertussen beiden in de zestig!) kan men eerder van oma en opa spreken. Slapen de mensen die dit hebben bekokstoofd nog goed (ik denk hier aan het bureau Jeugdzorg van Nederland, die het allemaal best goed vonden!).

[dpg]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Ik neem aan dat jij van het soort mensen bent dat staat te juichen als er een heks op de brandstapel wordt verbrand, want "het gerecht heeft dat zo gezien" ?

Denk jij dat "gerecht" iets te maken heeft met "juiste beslissing" misschien ??

Dergelijke postings bevestigen dat er buiten wat hysterisch gekrijs niks zinnings uit u komt.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door dpg

Dergelijke postings bevestigen dat er buiten wat hysterisch gekrijs niks zinnings uit u komt.

Want heksen verbranden was "juist" ?

Ik gaf enkel maar een voorbeeldje van wat er uit het "gerecht" komt, om U doen in te zien dat "gerecht" en "juist" niet veel met elkaar te maken hebben.

Tenzij je heksen verbranden juist vindt natuurlijk.

[dpg]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Trouwens, wat Frankrijk betreft, heb ik het omgekeerde verhaal in mijn kennissenkring.

Een koppel had van de Franse diensten een kind geadopteerd, "bevallen onder X". Na 6 jaar die kleine te hebben opgevoed, hebben de diensten vastgesteld dat zij een fout gemaakt hadden: de biologische vader had destijds het ouderschap opgeëist, maar de kleine niet teruggevonden. Na 6 jaar zijn er verschillende rechtsprocedures geweest, want de sociale diensten wilden de adoptie ongedaan maken om de biologische vader zijn kind te geven.

Uiteindelijk hebben mijn kennissen gewonnen, maar enkel omdat zij van een sociaal beter milieu waren (twee geneesheren), de biologische vader een drug addict zonder inkomen, is uiteindelijk beslist, maar heel uitzonderlijk, dat het in het belang van het kind was om het bij zijn adoptie ouders te laten.
Maar normaal gezien zou de adoptie ongedaan zijn gemaakt.
Zij waren er niet goed van toen hen verteld werd dat normaal gezien, ze hun kleine van 6 jaar kwijt zouden zijn.

Ik heb weet van een geval waar de biologische vader pas na jaren te weten kwam dat hij een dochter had.
Wat hij ook probeerde, hij kreeg bezoekrecht maar ook niet meer dan dat.
Want zijn dochter leefde nu al zo lang in het pleeggezin dat haar daar weghalen nefast zou zijn voor haar geestelijke toestand.
Want het belang van het kind kwam op de eerste plaats.
Ondertussen hebben de pleegouders wel een lange tijd in ongerustheid geleefd en heeft dit enorm op hun gemoedstoestand gewerkt.

Die nederlandse pleegouders maken dat al 10 jaar lang mee met een sensatiepers waaruit men graag citeert.

[dpg]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Want heksen verbranden was "juist" ?

Ik gaf enkel maar een voorbeeldje van wat er uit het "gerecht" komt, om U doen in te zien dat "gerecht" en "juist" niet veel met elkaar te maken hebben.

Tenzij je heksen verbranden juist vindt natuurlijk.

Worden er dan nog heksen verbrand in Nederland of in Belgie na een rechterlijke uitspraak ?

Hallo wakker worden, we zitten in het jaar 2015 niet in de duistere middeleeuwen.

[Nierika]

Oorspronkelijk geplaatst door dpg

Ik heb weet van een geval waar de biologische vader pas na jaren te weten kwam dat hij een dochter had.
Wat hij ook probeerde, hij kreeg bezoekrecht maar ook niet meer dan dat.
Want zijn dochter leefde nu al zo lang in het pleeggezin dat haar daar weghalen nefast zou zijn voor haar geestelijke toestand.
Want het belang van het kind kwam op de eerste plaats.
Ondertussen hebben de pleegouders wel een lange tijd in ongerustheid geleefd en heeft dit enorm op hun gemoedstoestand gewerkt.

Die nederlandse pleegouders maken dat al 10 jaar lang mee met een sensatiepers waaruit men graag citeert.

In het geval waarover dit topic handelt kwam de biologische vader niet na jaren te weten dat hij een dochter had rondlopen. Een belangrijke nuance waar we geen sensatiepers voor nodig hebben om daar rekening mee te houden.

[dpg]

Oorspronkelijk geplaatst door Nierika

In het geval waarover dit topic handelt kwam de biologische vader niet na jaren te weten dat hij een dochter had rondlopen. Een belangrijke nuance waar we geen sensatiepers voor nodig hebben om daar rekening mee te houden.

Het kind had zich ondertussen wel al gehecht aan de pleegouders (de zaad-donor kwam pas na drie maanden te weten dat dit kind nog leefde) en dat was na jarenlang procederen ook de reden dat het kind nog eens aan de pleegouders werd toegewezen.

En nu willen ze nog eens gaan procederen, dit gaat al lang niet meer om het kind, dit dient alleen het eigen grote gelijk.