welke russische vergeldingsaktie tegen Turkije

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

WOIII breid zich uit en is niet meer te stoppen. Zoek alvast maar een straling detector.
Want er staan 2 ego's zo groot als het heelal tegenover elkaar.

Als de gemoederen niet snel kalmeren dat kan dit idd deftig uit de hand lopen. Een nieuw incident of vergaande vergelding zal dan snel een gans nieuw scenario triggeren. Mogelijkheden zat...

[Adrian M]

Kopt goed, maar ......

No US airstrikes in Syria since Russia deployed S-400 systems
Published time: 28 Nov, 2015

Both the American and Turkish air forces halted their strikes on Syrian territory around the time Russia deployed S-400 air defense complexes at the Khmeimim airbase, from which it stages its own incursions against Islamic State (IS, formerly ISIS/ISIL).
https://www.rt.com/news/323815-syria...us-airstrikes/

Airstrikes uitgevoerd boven Syrië:
23/24 nov: 9 airstrikes
24/25 nov: 5 airstrikes
25/26 nov: 4 airstrikes
26/27 nov: 0 airstrikes
27/28 nov: 3 airstrikes
28/29 nov: 3 airstrikes

[Ke Nan]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Enkel de Russen kunnen daar legaal rondvliegen. Als ze een Turks vliegtuig in de prak schieten met hun S-400, dan is dat perfect volgens de geldende rules of engagement.

De rest vliegt daar zonder toestemming van de Syrische regering.

Alhoewel ik persoonlijk vind dat de Syrische regering legitiem is en het land ten onrechte gedestabiliseerd is, mag men de realiteit ten velde ook niet negeren. Als de Fransen zich het recht toeëigenen om doelwitten in Syrië aan te vallen dan hebben de Turken minstens evenveel recht. Daarbij mogen er serieuze vraagtekens gezet worden bij deze bijzonder late interventie van Rusland. Konden zij niet 4 jaar eerder de Syriërs te hulp schieten?

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Als de gemoederen niet snel kalmeren dat kan dit idd deftig uit de hand lopen. Een nieuw incident of vergaande vergelding zal dan snel een gans nieuw scenario triggeren. Mogelijkheden zat...

Geen S-400 missiles plaatsen dan en niet in Turks luchtruim blijven vliegen

[Ke Nan]

Oorspronkelijk geplaatst door subocaj

WOIII breid zich uit en is niet meer te stoppen. Zoek alvast maar een straling detector.
Want er staan 2 ego's zo groot als het heelal tegenover elkaar.

Dit doet mij een beetje aan de Cuba-crisis denken.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

De VS en de zionistische entiteit drijven een wig tussen Europa en Rusland. De doelstelling is het schaden (verzwakken) en manipuleren van Europese en Russische belangen.

Leuk geprobeerd, maar in dit geval gaat het om Rusland dat een wig probeert te drijven tussen de EU en Turkije. Poetin heeft z'n eigen agenda. Toenadering en een evt lidmaatschap EU voorkomen. Een EU gelegen aan de Zwarte Zee, laat staan als Georgië en nog een u zeer bekend land zich aan zouden sluiten.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Geen S-400 missiles plaatsen dan en niet in Turks luchtruim blijven vliegen

Die S-400 zullen waarschijnlijk blijven. Deze crisis zou binnen enkele dagen moeten kalmeren, beide naties hebben teveel te verliezen, gezamelijke belangen allerhande...

Indien Rusland keihard de Turkmen begint te bombarderen bestaat er wel mogelijkheid tot air to air combat. De Turkmen zijn een trigger.

[zonbron]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Leuk geprobeerd, maar in dit geval gaat het om Rusland dat een wig probeert te drijven tussen de EU en Turkije. Poetin heeft z'n eigen agenda. Toenadering en een evt lidmaatschap EU voorkomen. Een EU gelegen aan de Zwarte Zee, laat staan als Georgië en nog een u zeer bekend land zich aan zouden sluiten.

Ik weet maar al te goed waar U op doelt. We zullen zien...

Een Q&A die wel smaken zal:

http://www.haaretz.com/haaretzq/1.688603

[zonbron]

The Russian warplane recently shot down inside Turkey’s border with Syria fits a pattern of brinkmanship and inadvertence that is raising tensions and distrust between Russia and U.S.-led NATO. Low-level military encounters between Moscow and Washington are fanning escalatory sparks not witnessed since the Cold War. And there exists a small but steadily growing risk that this escalation could morph by design or inadvertence into a nuclear threat.

The backdrop for these concerns is that both the United States and Russia maintain their nuclear command posts and many hundreds of strategic nuclear warheads on hair-trigger alert. This is a long-standing practice, or habit, driven by the inertia of the Cold War. The two sides adopted the accident-prone tactic known as launch-on-warning in order to ensure that their strategic forces could be fired before incoming warheads arrived. President Barack Obama’s recent nuclear employment guidance reiterated the need to preserve this option. Our nuclear command system and forces practice it several times a week. So do the Russians.

And believe it or not, Russia has shortened the launch time from what it was during the Cold War. Today, top military command posts in the Moscow area can bypass the entire human chain of command and directly fire by remote control rockets in silos and on trucks as far away as Siberia in only 20 seconds.

Why should this concern us? History shows that crisis interactions, once triggered, take on a life of their own. Military encounters multiply; they become more decentralized, spontaneous and intense. Safeguards are loosened and unfamiliar operational environments cause accidents and unauthorized actions. Miscalculations, misinterpretations and loss of control create a fog of crisis out of which a fog of war may emerge. In short, the slope between the low-level military encounters, the outbreak of crisis and escalation to a nuclear dimension is a steep and slippery one.

Somewhere along this slope, a psychological construct known as “deterrence” is supposed to kick in to prevent the use of nuclear weapons. But deterrence can become an extreme sport during a confrontation, a game of taking and manipulating existential risk, morphing into games of chicken, bluff, coercion and blackmail. The basic idea is to instill fear in an adversary’s mind that events could spin out of control and result in a nuclear war.

That’s especially true since the public doesn’t realize just how little time exists for our leaders to make a decision to use nuclear weapons, even today—and if anything the atmosphere has become even more hair trigger with the threat of cyberwarfare. A launch order is the length of a tweet. Missile crews in turn transmit a short stream of computer signals that immediately ignite the rocket engines of many hundreds of land-based missiles. For the United States, this takes 1 minute. As a former nuclear-missile launch officer, I personally practiced it hundreds of times. We were called Minutemen. U.S. submarine crews take a little longer; they can fire their missiles in 12 minutes.

The last time the U.S. brandished nukes wholesale for the purpose of deterrence was in 1973 when Henry Kissinger and his team raised the global nuclear alert level during the Arab-Israeli war. The aim was to warn Soviet leaders they had better not intervene with troops on the side of Egypt’s encircled military. They had better back down or else face an escalating risk of nuclear war, driven not so much by premeditation as by inadvertence.

Russia’s sounding of nuclear warnings over the Ukraine imbroglio is reminiscent of this Cold-War brinkmanship. The crisis is far from matching Cold War tensions, but there are risk-takers in the game, and we are witnessing the early stages of a spiral of action-reaction cycles along with dangerous unintended consequences.

Close encounters between Russian and Western military aircraft have spiked. NATO fighter planes have made many hundreds of intercepts of Russian warplanes over the past year. Russian warplanes have stepped up provocative overflights of foreign airspace, and also are engaged in muscular interdiction. For instance, a U.S. spy plane probing Russian borders was forced to flee into Swedish airspace to escape harassment by Russian fighters.

At some point these interactions could begin to spin out of control and into what strategist Tom Schelling calls “the threat that leaves something to chance.”

The cycles of action-reaction evident in the Ukraine crisis are leaving more and more to chance. Although the parties seem confident that they are in full control, in fact they are not, and each seems partially oblivious to the threatening nature of their own behavior seen through the eyes of the other party.

In order to reassure U.S. NATO allies in Eastern Europe, we have been flying U.S. strategic bombers to the area, (sans nuclear warheads, but the Russians do not know this for certain), sometimes in provocative formations. Russia initiated or countered with actions and threats involving their own strategic bomber flights along U.S. coastal waters. In the European theater, Russia countered with threats to deploy nuclear-capable missiles (e.g., Iskanders) to new locations.

We also began deploying Aegis destroyers to the Black Sea to reassure allies like Romania. As it turns out, these ships carry dozens of cruise missiles armed with conventional warheads, whose 1,000-mile range allows them to reach all the way to Moscow. By my calculations, these stealthy and accurate weapons could strike without warning and destroy all but the hardest military targets. They could destroy the Kremlin in a flash without warning, along with key Russian installations in its nuclear command, control, communications and early warning network. Moreover, the Russians cannot be 100 percent certain that the missiles are not nuclear-tipped.

That they may pose a decapitation threat probably underlies Russia’s escalatory response: harassment of the destroyers with fighter aircraft and its recent deployment of a fleet of attack submarines to the Black Sea. And in a further escalating response, NATO’s top naval commander has proposed deploying U.S. anti-submarine aircraft to new bases in the region to counter the Russian subs, which now threaten our destroyers, which now threaten Moscow.

Do U.S. leaders understand that the Russians may fear a decapitation threat is emerging, and that this threat may be the underlying driver raising the stakes for Russia to the level of an existential threat warranting preparations for the use of nuclear weapons? I doubt they do.

At some point one side or the other may blink and back off, or maybe not. Tensions could continue to rise until the crisis escalates by intention or inadvertence to the threshold of nuclear use. In the case of Russia, this threshold is low. Russia’s strategy in Europe was devised by President Vladimir Putin himself in the year 2000 in response to NATO’s bombing of the Balkans. The strategy is called “de-escalatory escalation,’ which unleashes tens to hundreds of nuclear weapons in a first strike meant to shock an adversary into paralysis. And so it might, or it might just escalate into a nuclear exchange.

http://www.politico.com/magazine/sto...old-war-213395

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Alhoewel ik persoonlijk vind dat de Syrische regering legitiem is en het land ten onrechte gedestabiliseerd is, mag men de realiteit ten velde ook niet negeren. Als de Fransen zich het recht toeëigenen om doelwitten in Syrië aan te vallen dan hebben de Turken minstens evenveel recht. Daarbij mogen er serieuze vraagtekens gezet worden bij deze bijzonder late interventie van Rusland. Konden zij niet 4 jaar eerder de Syriërs te hulp schieten?

De Russen schoten pas te hulp toen het ernaar uit ging zien dat Assad binnen zekere tijd het niet meer zou gaan redden. Er restte nog 25% gebied, het Russische militaire steunpunt dreigde in gevaar te komen.

In feite is de Russische hulp niet zo heel groot, waarschijnlijk voldoende om ervoor te zorgen dat dit deel behouden blijft voor de Russen als steunpunt.
Mogelijk is dit hun doelstelling tot een politieke oplossing zich aandient.
Wil gebied terug veroverd worden zal het met het leger van Assad moeten gebeuren of een grote militaire inzet op de grond van de Russen.
Hezbollah of Iraanse troepen telt nauwelijks, te weinig mankracht.

[Adrian M]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Die S-400 zullen waarschijnlijk blijven. Deze crisis zou binnen enkele dagen moeten kalmeren, beide naties hebben teveel te verliezen, gezamelijke belangen allerhande...

Indien Rusland keihard de Turkmen begint te bombarderen bestaat er wel mogelijkheid tot air to air combat. De Turkmen zijn een trigger.

S-400 missiles plaatsen en kalmeren?

[kelt]

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Alhoewel ik persoonlijk vind dat de Syrische regering legitiem is en het land ten onrechte gedestabiliseerd is, mag men de realiteit ten velde ook niet negeren. Als de Fransen zich het recht toeëigenen om doelwitten in Syrië aan te vallen dan hebben de Turken minstens evenveel recht. Daarbij mogen er serieuze vraagtekens gezet worden bij deze bijzonder late interventie van Rusland. Konden zij niet 4 jaar eerder de Syriërs te hulp schieten?

Het zou inderdaad interessant zijn om de diepe redenen te kennen.
Semi-officieel gaat het de Russen er om,om hun vlootbasis in Syrie,en daarmee hun aanwezigheid in het Oosten van de Middellandse Zee,te beschermen....
Dat klinkt logisch in een koude-oorlog denkpatroon.


We zouden het ook als een soort poging tot bliksemafleider kunnen zien van het conflict in Oekraine,zodat Moskou weer "vriendjes" kan worden met dezelfde naties waarmee er problemen zijn omtrent de Oekraine-kwestie.(de Krim,het gaat om de Krim,Moskou zou dat graag op een of andere manier "finaliseren"...)
Dit is grandioos de mist aan het ingaan,en nu zien we zelfs een handelsoorlog tussen de twee grootste Zwarte Zee staten opduiken.Inderdaad,met de Bosporus heeft Turkije de sleutel in handen en,gezien de kwestie met de Krim moet Rusland niet klagen omtrent "UN-wettelijkheden" en andere onbenullige detailtjes waar ze zich zelf ook niks van aantrekken als het hen niet uitkomt.


Ondertussen komt de leiding van het Kalifaat waarschijnlijk niet meer bij van het lachen.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Gipsy

De Russen bombarderen burgers met clusterbommen en fosfoor.
http://newsmonkey.be/article/61296

Hoe gaan onze Putin gatlikkers dat goedpraten?

In Idlib zijn geen burgers meer. Alleen terroristen. Goed gedaan van Rusland.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

De russen zijn daar op uitnodiging van het syrische regime. Turkije is een buurland, maar wel één dat niet welkom is aangezien de syrische minister van buitenlandse zaken de schending van hun luchtruim door turkije krachtig veroordeelde.

² Turkije wil een aantal dingen stelen van Syrië. Ze zijn uit op de eigendom van een ander en ze zijn best bereid om geweld te gebruiken om de diefstal uit te voeren.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

S-400 missiles plaatsen en kalmeren?

Inderdaad. Zo kalmeer je de boel. Zo laat je weten waar de grens ligt.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Indomitable

Collateral damage.

Of propaganda.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door Adrian M

Het regime van Assad kan geen toestemming geven daar het regime niet wordt erkend.
De "rest" kan daar vliegen daar het in oorlog is met IS en het recht op zelfverdediging bestaat.

IS heeft daarnaast een staat uitgeroepen in Syrië welke niet wordt erkend, evenals het regime van Assad niet wordt erkend van wat er nog rest van de staat Syrië

Niet zeveren. De Islamitische Staat is een uitkomst die de VS in officiële documenten als wenselijk heeft omschreven.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Rusland zal de jihadisten en het Westen van Syrische kaart vegen. De Turkse grens wordt vergrendeld. Geen Turkse no fly zone, wel een Russische.

Rusland heeft de mogelijkheid om het ganse luchtruim van Syrië af te sluiten voor vijandelijke toestellen.

Deze mogelijkheid geldt ook voor het grondgebied van Turkije, en Israël, twee bondgenoten van de terroristen.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

Turkse 'vergelding'. De Turken mogen in oorlogstijd de straat van Bosporus en Dardanelles afsluiten.

TURKEY BLOCKADING RUSSIA FROM DARDANELLES; BLACK SEA FLEET COMPLETELY CUT OFF
https://www.superstation95.com/index.php/world/587[/indent]

Turkije vuurde eerst.

Het pleegde een oorlogsdaad tegenover Rusland.
Rusland vuurde niet terug.
Voorlopig kan de Bosporus niet afgesloten worden.
Voorlopig ook kan Turkije het fameuze Artikel 5 van de NAVO niet inroepen.
Rusland heeft geen enkel schot gelost op Turkije.

Dat Turkije eerst vuurde kan op eigen houtje gebeurd zijn,
het ook in onderling overleg met de VS gebeurd zijn.
Dit wil zeggen,
zonder overleg met de overige partners binnen de navo,
met name de Europeanen.
Wij dus.
Dergelijk spelletje zie ik de VS en Turkije wel spelen.

[Nr.10]

Oorspronkelijk geplaatst door zonbron

De 'toenadering' van Turkije tot de EU en het neerhalen de bommenwerper zijn geen van elkaar losstaande feiten. Dit betekent een nauwkeurig geplande en betekenisvolle escalatie.

De VS en Turkije rekenen erop dat Continentaal Europa de broek laat zakken.