Lockdown: noodzaak of maatschappelijke ramp?

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door dalibor

Als je voor lossere maatregelen gaat zal men je om de oren slaan met gevallen van twintigers die omkomen. Die perceptiestrijd verlies je altijd als politicus.

Inderdaad: het fundamentele probleem is "politicus". Die kan niet anders dan onnozelheden doen in dit geval, want deze epidemie legt totaal de zinloosheid van zijn job bloot. Waarom iedereen nu spartelt is heel eenvoudig: dit epidemietje doorprikt de ganse zeepbel waarop gans onze maatschappelijke visie is gebouwd: de "verzorgingsstaat".

Daarom dat het paniek aan boord is, en dat men dat ene "bastion" van de verzorgingsstaat wil vrijwaren om zijn ware zinloosheid bloot te geven: de verzorgingssector. Die dient tot niks in dit geval. De verzorgingssector is een luxe die er gekomen is omdat we zoveel welvaart hadden geschapen, maar die eigenlijk maar een piepklein aspect van de welvaart vormt: het gaat wel enerzijds mensen verzorgen, maar anderzijds voor enorme problemen zorgen en veel miserie. In plaats van te aanvaarden dat ge, na een productief leven, aan uw 65 - 70 jaar de pijp uit gaat, doet de verzorgingssector daar 20 jaar miserie bij, waarbij ge 20 jaar moogt aftakelen.

Maar de verzorgingssector is daar niet om het volk "te beschermen". Het kan maar een piepkleine fractie aan van de bevolking. En dat is nu blootgelegd. Als het een klein beetje serieus wordt, dient dat tot niks. Er zijn te weinig plaatsen, en bovendien kunnen ze niet veel voor U doen.

Weer een doorprikt ballonnetje.

En dat mag niet. Men moet absoluut de illusie kunnen stand houden dat de staat daar is "om U te verzorgen". Vandaar dat men in paniek is, want dat gaat niet, en we zien het. Dus heeft men als ENIGE DOELSTELLING om dat niet laten te zien. Daarvoor mag AL DE REST VAN ONZE MAATSCHAPPIJ OP DE FLES GAAN. Het aantal doden heeft geen belang, als ze maar dood gaan na eerst een plaatsje gehad te hebben in de verzorgingsstaat.

Kranten als HLN spannen de kroon qua paradoxale berichtgeving. Die brengen in het lang en breed al die horrorverhalen uit het ziekenhuis én verhalen over de economische schade. Lekker makkelijk. Wij registreren alleen maar en hoeven het dilemma niet op lossen, zeggen ze daar.

Wel, ze illustreren precies wat ik zeg. De paradox is er niet. Verzorging is een illusie. Meer is daar niet aan. En dat ballonnetje wordt nu doorprikt. En dat doet zeer, want de ganse zever van de maatschappij van na WO II is daarop gebaseerd, op dat ballonnetje.

[Valentinus]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Inderdaad: het fundamentele probleem is "politicus". Die kan niet anders dan onnozelheden doen in dit geval, want deze epidemie legt totaal de zinloosheid van zijn job bloot. Waarom iedereen nu spartelt is heel eenvoudig: dit epidemietje doorprikt de ganse zeepbel waarop gans onze maatschappelijke visie is gebouwd: de "verzorgingsstaat".

Ik vind je te streng. Wetenschappers alleen kunnen het niet oplossen. Vergelijkingen lopen altijd mank maar ik denk aan het Manhattan project - het maken van een atoombom. Oppenheimer en andere befaamde wetenschappers bleven maar bekvechten. Uiteindelijk zette de regering er een generaal als manager. Hij was geen wetenschapper maar wist toch de groep te laten samenwerken en tot een oplossing te komen. Het vreemde is dat ik in de memoires van Sacharov hetzelfde meen gelezen te hebben. Bij de waterstofbom geraakten ze er niet uit en uiteindelijk werd een generaal aangesteld. Hij moest wel goed zijn want hij had lange tijd in de Baltische staten een bestuursfunctie gehad.
Wetenschappers zijn noodzakelijk maar kunnen de Covid problematiek niet oplossen. Uw pessimisme over de politiekers waarvan de kwantiteit omgekeerd evenredig is met de kwaliteit is misschien terecht. Maar hebben wij dat niet aan onszelf te danken? Niet kritisch genoeg tegenover de media die ons denken beïnvloeden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Valentinus

Ik vind je te streng. Wetenschappers alleen kunnen het niet oplossen.

Er is dan ook niks "op te lossen". Wetenschappers "doen" niks, ze weten zaken. Wat zij essentieel weten zijn "onmogelijkheden", opties die niet bestaan. Maar zij hebben (naast meer dingen weten) geen doelstellingen. Een echte wetenschapper heeft geen enkele voorkeur voor niks, behalve om meer te weten.

Een wetenschapper bepaalt niet of de mensheid best uitgeroeid wordt, of of hij veel doden wil of veel grote feesten. Het enige wat hij kan zeggen is dat als je nu veel grote feesten geeft, er binnenkort wat meer doden zullen vallen. Maar dat kan heel goed een keuze zijn. Wat de wetenschapper U dus zegt, is dat "feesten en geen doden" geen optie is.

Maar dat is het zo ongeveer.

Dus is het een kwestie van voorkeuren. Wat wil je ? Welvaart of geen doden volgende week ? Wat wil je ? Vrijheid of geen doden volgende week ? Maar wie bepaalt die voorkeuren ? Waarom zou dat een "leider" moeten zijn die zijn eigen dada's aan iedereen kan opdringen ?

Zoals je zegt, zonder die generaal was het Manhattan project misschien niet tot een goed einde gekomen. De vraag is: was dat dan zo een goed idee ? Wat dachten die bewoners van Hiroshima daarvan, dat Manhattan tot een goed einde is gekomen ?

Je ziet: het "lukken" van een project is niet altijd wat iedereen verkiest. Dat is een individuele keuze. Een wetenschapper kan U informeren dat sommige van uw illusies niet gaan uitkomen, dat is het het dan ook.

Ik zie echt niet waarom we absoluut "weinig doden" willen. Ik zou "vrijheid en welvaart" willen. Meer nog: men wil "op korte termijn weinig doden". Of nog erger: men wil wel zoveel doden, als de ziekenhuizen kunnen produceren zonder overbelast te zijn. Wat is dat voor een gekke keuze ?

De wereld is zot geworden, omdat hij al 70 jaar op leugens draait. Wat er nu gewoon eens gebeurt is wat van alle tijden is: Darwin komt eens langs. En wat doen wij ? Een strop rond onze maatschappij en ze opknopen. En nog juichen ook. Omdat "Darwin die eens langskomt" niet compatiebel is met het zeververhaal dat er nu al 70 jaar verteld wordt, een soort van "weldenkendheid", die overal waar ze komt, het gangreen veroorzaakt.

"Ochottekes, een epidemie zou wel eens mensen kunnen doden"

Terwijl dat de normaalste zaak is van de wereld, en nee, onze "verzorgingsinstellingen" kunnen daar nu eens niks aan doen. En het is niet erg. Het leven van de levenden gaat verder.

[bembem]

Ha maar Patrickve de Fransen zijn zich ah voorbereiden om stapsgewijs te beginnen met versoepelen. Was oa. op "C dans l'air" aan bod. Met sterke emphasis op 'le port du masque'

[Eberhard Leclerc]

Volgens MVR en de andere "experts" heeft dat mondmasker "geen zin"

Zal komende weken wel verplicht worden dus

[patrickve]

Dit is slecht nieuws:

https://www.hln.be/nieuws/binnenland...irus~a5665836/

Ik stel mij daar vragen bij. Het kan natuurlijk zijn dat vele mensen die het betrappen, geen immuun reactie hebben, omdat het niet nodig is, maar toch.

Dat zou moeten bekeken worden met het percentage geimmuniseerden bij mensen die positief getest waren een tijd geleden.

Als het waar is dat maar 3% het gehad heeft, dan zijn we echt bezig met iets dat hopeloos is. We moeten dat dus nog zeker 15 keer langer volhouden dan.

Oftewel wil het zeggen dat er geen immuniteit tegen ontwikkeld wordt, en dan kan men tot eeuwig en drie dagen bezig zijn.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Inderdaad: het fundamentele probleem is "politicus". Die kan niet anders dan onnozelheden doen in dit geval, want deze epidemie legt totaal de zinloosheid van zijn job bloot. Waarom iedereen nu spartelt is heel eenvoudig: dit epidemietje doorprikt de ganse zeepbel waarop gans onze maatschappelijke visie is gebouwd: de "verzorgingsstaat".

Daarom dat het paniek aan boord is, en dat men dat ene "bastion" van de verzorgingsstaat wil vrijwaren om zijn ware zinloosheid bloot te geven: de verzorgingssector. Die dient tot niks in dit geval. De verzorgingssector is een luxe die er gekomen is omdat we zoveel welvaart hadden geschapen, maar die eigenlijk maar een piepklein aspect van de welvaart vormt: het gaat wel enerzijds mensen verzorgen, maar anderzijds voor enorme problemen zorgen en veel miserie. In plaats van te aanvaarden dat ge, na een productief leven, aan uw 65 - 70 jaar de pijp uit gaat, doet de verzorgingssector daar 20 jaar miserie bij, waarbij ge 20 jaar moogt aftakelen.

Maar de verzorgingssector is daar niet om het volk "te beschermen". Het kan maar een piepkleine fractie aan van de bevolking. En dat is nu blootgelegd. Als het een klein beetje serieus wordt, dient dat tot niks. Er zijn te weinig plaatsen, en bovendien kunnen ze niet veel voor U doen.

Weer een doorprikt ballonnetje.

En dat mag niet. Men moet absoluut de illusie kunnen stand houden dat de staat daar is "om U te verzorgen". Vandaar dat men in paniek is, want dat gaat niet, en we zien het. Dus heeft men als ENIGE DOELSTELLING om dat niet laten te zien. Daarvoor mag AL DE REST VAN ONZE MAATSCHAPPIJ OP DE FLES GAAN. Het aantal doden heeft geen belang, als ze maar dood gaan na eerst een plaatsje gehad te hebben in de verzorgingsstaat.



Wel, ze illustreren precies wat ik zeg. De paradox is er niet. Verzorging is een illusie. Meer is daar niet aan. En dat ballonnetje wordt nu doorprikt. En dat doet zeer, want de ganse zever van de maatschappij van na WO II is daarop gebaseerd, op dat ballonnetje.

Ik denk dat je hier wel een punt hebt maar dit is niet enkel van toepassing op de coronacrisis.

De verzorgingsstaat moet afrekenen met meerdere dillemma's.

Ten eerste verlengt men wel het leven maar niet altijd de kwaliteit van het leven, dan moet men zich de vraag stellen waarom men dit doet en waar het moet stoppen.

Het 2de is dat hoe succesvoller de verzorgingsstaat, hoe duurder die wordt als beloning. Dit is atypisch, als men succesvol is in iets zou dit een return moeten geven.

En het derde is inderdaad dat een epidemie zoals covid-19 alle geboekte resultaten teniet kan doen.

Om nu te zeggen dat we de verzorgingstaat moeten opgeven is er mss wat over, maar een reflectie desbetreffende zou wel gepast zijn.

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

verzorgingsstaat.

Het probleem is niet de verzorgingsstaat maar de ontoereikendheid van de democratie in tijden van crisis.

Dan blijkt het democratische besluitvormingsproces te traag, te weinig eenduidig, te ondoeltreffend.

Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat we de democratie moeten opgeven.

Geen enkele organisatie die er op is gericht te functioneren in tijden van crisis werkt democratisch. Typisch hiervoor zijn het leger of de brandweer tijdens operaties.

Het voorbeeld van de generaals hierboven is dan ook goed gekozen.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Het probleem is niet de verzorgingsstaat maar de ontoereikendheid van de democratie in tijden van crisis.

Dan blijkt het democratische besluitvormingsproces te traag, te weinig eenduidig, te ondoeltreffend.

Waarmee ik niet wil gezegd hebben dat we de democratie moeten opgeven.

Geen enkele organisatie die er op is gericht te functioneren in tijden van crisis werkt democratisch. Typisch hiervoor zijn het leger of de brandweer tijdens operaties.

Het voorbeeld van de generaals hierboven is dan ook goed gekozen.

Natuurlijk, maar dit zijn 2 aparte zaken. De eerste vraag is, welk objectief willen we bereiken en de 2de is dan op welke manier.

Hier stelt Patrickve het objectief in vraag, namelijk moeten we wel pogen zoveel mogelijk mensen te redden? En indien niet, wat is dan nog de waarde van de zogenaamde verzorgingsstaat?

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Natuurlijk, maar dit zijn 2 aparte zaken. De eerste vraag is, welk objectief willen we bereiken en de 2de is dan op welke manier.

Hier stelt Patrickve het objectief in vraag, namelijk moeten we wel pogen zoveel mogelijk mensen te redden? En indien niet, wat is dan nog de waarde van de zogenaamde verzorgingsstaat?

Het is duidelijk dat op termijn de verzorgingsstaat geen enkele mens zal redden: we zijn allemaal sterfelijk.

De vraag is of we met de huidige strategie juist meer of minder mensen een degelijke 'verzorging' kunnen aanbieden en ik ben er absoluut niet van overtuigd dat dit zo is. Ik ben het grotendeels eens met de visie van Patrick, ook al heb ik lang niet alles in deze thread gelezen.

Wat we nu in wezen gedaan hebben is het probleem voor ons uit te vegen. Door onze lockdown zijn we er in geslaagd de fameuze R onder de 1 te duwen....op voorwaarde dat we in lockddown blijven. Uit locckdown komen gaat haast zeker een nieuwe opstoot geven met extra doden. De totale balans aan doden zal moeten worden afgewogen op langere termijn tegen wat er zou gebeurd zijn mochten we naar een betere immunisatie hebben gestreefd.

We hebben nu enkel gezorgd dat alle corona zieken de beste zorgen hebben kunnen krijgen.....ten koste van vele niet corona patiënten die moeten wachten op operatie en behandeling. Ook dat kost doden en niet vooral van meestal hoogbejaarden met onderliggende problemen. Ook dat is lijden.

Dat alles ten koste van onze economie. In wezen verkwanselen we voor een stuk de toekomst van onze jeugd voor jaren om mensen met een meestal erg lage levensverwachting in sommige gevallen enkele maanden of jaren meer te geven. Waarbij we heel dikwijls ook falen. Plus we stoten meer mensen in een meer precaire situatie en we weten allemaal dat armoede gemiddeld veel levensjaren kost.

En tenslotte vraagt de verzorgingsstaat veel geld....dat moet kunnen worden opgebracht door de economie die we totaal ondergeschikt hebben gemaakt.

Kortom, ik vrees dat we de verzorgingsstaat met de huidige strategie geen al te beste dienst aan het bewijzen zijn. De remedie is erger dan de kwaal.

Met alle respect voor elk slachtoffer dat er telkens een te veel is met veel leed voor de nabestaanden.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Het probleem is niet de verzorgingsstaat maar de ontoereikendheid van de democratie in tijden van crisis.

Dan blijkt het democratische besluitvormingsproces te traag, te weinig eenduidig, te ondoeltreffend.

Het probleem is dat als er geen doel is, men niet doeltreffend kan zijn. Het is juist dat "dictatoriale" aanpakken wel degelijk sneller naar EEN doel kunnen gaan, maar dat hoeft niet het "goeie" doel te zijn.

Dat "goeie doel" kan namelijk enkel maar "democratisch" bepaald worden. Eigenlijk moet dat op voorhand afgesproken worden, en bij de brandweer is dat dan ook zo. De organisatie van de brandweer is *op voorhand* bepaald, en het DOEL ook: de brand blussen.

Er is nergens *op voorhand* gezegd wat er diende als doel gesteld te worden bij een pandemie. Is dat "zorgen dat de ziekenhuizen de productie van doden volgens het boekje kunnen blijven volgen, ten koste van welvaart ?" (wat dus is wat we doen) Is dat "zo min mogelijk mensen laten sterven, ten koste van welvaart ?".

Of is dat iets anders, zoals de belangen van de meerderheidsgroepen zoveel mogelijk nastreven (wat nu dus precies is wat NIET gedaan wordt).

Dat zijn diepere filosofische vragen waar men nu aan dwingelanden over laat om te bepalen waar de ganse maatschappij heen moet. Nooit werd het op voorhand duidelijk gesteld dat we de welvaart en de elementaire vrijheden moeten opgeven om trachten een fractie van een percent van de bevolking wat langer laten te leven he.

Maw, men is "doeltreffend" zonder dat het doel gedefinieerd werd.

Met veel tamtam zijn fundamentele vrijheden en rechten afgekondigd, sinds decennia. Men heeft altijd gezegd dat het de sokkel van onze samenleving is. Dat het daarom is dat we ons permitteren om andere landen gaan te bombarderen, in de armoede te duwen en zo voort. Dat als er IETS waard is om voor te sterven, het wel degelijk die fundamentele waarden zijn.

En met een pennestreek worden AL die principes opzij gezet door wat panikerende wereldleiders overal. NERGENS baseren zij zich ergens op diepe principes om te doen wat zij doen. NERGENS staat in de grondwet dat ziekenhuizen niet overbelast mogen worden, en dat dat principe boven al de rest staat. NERGENS staat dat men de economie met dwang en afname van de meest elementaire rechten die ons "westen" karakteriseren (namelijk vrije vereniging, en vrij handelen) naar de oceaanbodem mag gedwongen worden voor een fractie van een percent van de bevolking.

En toch gebeurt dat overal.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Kortom, ik vrees dat we de verzorgingsstaat met de huidige strategie geen al te beste dienst aan het bewijzen zijn. De remedie is erger dan de kwaal.

Met alle respect voor elk slachtoffer dat er telkens een te veel is met veel leed voor de nabestaanden.

Amen.

Dit is de 21ste eeuwse variant van "aderlaten" op wereldvlak.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Het is duidelijk dat op termijn de verzorgingsstaat geen enkele mens zal redden: we zijn allemaal sterfelijk.

De vraag is of we met de huidige strategie juist meer of minder mensen een degelijke 'verzorging' kunnen aanbieden en ik ben er absoluut niet van overtuigd dat dit zo is. Ik ben het grotendeels eens met de visie van Patrick, ook al heb ik lang niet alles in deze thread gelezen.

Wat we nu in wezen gedaan hebben is het probleem voor ons uit te vegen. Door onze lockdown zijn we er in geslaagd de fameuze R onder de 1 te duwen....op voorwaarde dat we in lockddown blijven. Uit locckdown komen gaat haast zeker een nieuwe opstoot geven met extra doden. De totale balans aan doden zal moeten worden afgewogen op langere termijn tegen wat er zou gebeurd zijn mochten we naar een betere immunisatie hebben gestreefd.

We hebben nu enkel gezorgd dat alle corona zieken de beste zorgen hebben kunnen krijgen.....ten koste van vele niet corona patiënten die moeten wachten op operatie en behandeling. Ook dat kost doden en niet vooral van meestal hoogbejaarden met onderliggende problemen. Ook dat is lijden.

Dat alles ten koste van onze economie. In wezen verkwanselen we voor een stuk de toekomst van onze jeugd voor jaren om mensen met een meestal erg lage levensverwachting in sommige gevallen enkele maanden of jaren meer te geven. Waarbij we heel dikwijls ook falen. Plus we stoten meer mensen in een meer precaire situatie en we weten allemaal dat armoede gemiddeld veel levensjaren kost.

En tenslotte vraagt de verzorgingsstaat veel geld....dat moet kunnen worden opgebracht door de economie die we totaal ondergeschikt hebben gemaakt.

Kortom, ik vrees dat we de verzorgingsstaat met de huidige strategie geen al te beste dienst aan het bewijzen zijn. De remedie is erger dan de kwaal.

Met alle respect voor elk slachtoffer dat er telkens een te veel is met veel leed voor de nabestaanden.

Ik denk niet dat we voor eeuwig in de lockdown zullen blijven, iedereen weet dat dit niet kan.

De vraag is indien we überhaupt maatregelen moeten nemen of indien we moeten doen alsof er niets aan de hand is, als overheid bedoel ik dan.

En als we maatregelen nemen, welke mogen dit dan zijn, hoever moet men daarin gaan? Voor de ene zal het teveel zijn, voor de andere niet genoeg.

Nu heeft men een richtlijn, namelijk dat we alle zieken moeten kunnen behandelen, zo sterk mag de epidemie toeslaan en niet meer. Dit lijkt me billijk. Als je dit zou opgeven als doelstelling moet er wel een nieuwe in de plaats komen.

[JeeBee]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Nu heeft men een richtlijn, namelijk dat we alle zieken moeten kunnen behandelen, zo sterk mag de epidemie toeslaan en niet meer. .

Correctie;

De richtlijn is alle corona zieken kunnen behandelen die in de ziekenhuizen terecht komen.

Dit gaat ten koste van behandelingen en operaties die uitgesteld worden voor andere patiënten terwijl de bezetting van de intensieve zorgen procentueel nooit zo laag was als nu (ten gevolge van de uitbreiding)

En over het lot van de zieken in de WZC zullen we het maar liever niet hebben.

Alle staat volledig in het teken van corona. En wat hebben we bereikt nu? 3% immuniteit voor de bevolking. Een paar 'skireisjes' en we beginnen van voor af aan.

Ik weet dus niet of de richtlijn zo billijk is.

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Correctie;

De richtlijn is alle corona zieken kunnen behandelen die in de ziekenhuizen terecht komen.

Dit gaat ten koste van behandelingen en operaties die uitgesteld worden voor andere patiënten terwijl de bezetting van de intensieve zorgen procentueel nooit zo laag was als nu (ten gevolge van de uitbreiding)

En over het lot van de zieken in de WZC zullen we het maar liever niet hebben.

Alle staat volledig in het teken van corona. En wat hebben we bereikt nu? 3% immuniteit voor de bevolking. Een paar 'skireisjes' en we beginnen van voor af aan.

Ik weet dus niet of de richtlijn zo billijk is.

Het is natuurlijk gemakkelijk als toeschouwer aan de zijlijn te staan en aan te geven wat er allemaal mis is.

Er waren verschillende landen die een veel lossere aanpak vooropstelden, die zijn allemaal in lockdown gegaan van zodra het aantal besmettingen exponentieel toenam.

Het is m.i. beter een strategie te hebben dan geen. Zelfs in de middeleeuwen had men een strategie tegen de pest, onze huidige maatschappij zou het wel iets beter mogen doen dan onze voorouders uit die tijd.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Correctie;

De richtlijn is alle corona zieken kunnen behandelen die in de ziekenhuizen terecht komen.

Dit gaat ten koste van behandelingen en operaties die uitgesteld worden voor andere patiënten terwijl de bezetting van de intensieve zorgen procentueel nooit zo laag was als nu (ten gevolge van de uitbreiding)

En over het lot van de zieken in de WZC zullen we het maar liever niet hebben.

Alle staat volledig in het teken van corona. En wat hebben we bereikt nu? 3% immuniteit voor de bevolking. Een paar 'skireisjes' en we beginnen van voor af aan.

Ik weet dus niet of de richtlijn zo billijk is.

Inderdaad. Vooral dat we vooral veel meer doden gaan veroorzaken:

https://www.theguardian.com/global-d...al-proportions

The world is facing widespread famine “of biblical proportions” because of the coronavirus pandemic, the chief of the UN’s food relief agency has warned, with a short time to act before hundreds of millions starve.

We gaan zo alle agentschappen een achter een hebben die oproepen om zottigheden te doen zekers ? Eerst zegt de WHO dat we ons allemaal moeten opsluiten, nu zegt die andere UN organisatie dat we iedereen aan het verhongeren zijn

Er is opbod in de cijfers he: voor de WHO gingen er 40 miljoen mensen sterven als we niks deden aan corona. Nu doen we dus iets, en nu gaan er 265 miljoen mensen verhongeren door wat we uitsteken.

Wie is het volgende agentschap dat "goeie ideeen" heeft om na te volgen ?

Opgelet, he, meer dan 7.7 miljard mensen doden zal niet gaan: de plaatsen voor opbod worden schaars !

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JimmyB

Het is natuurlijk gemakkelijk als toeschouwer aan de zijlijn te staan en aan te geven wat er allemaal mis is.

Wat er mis is, is wat er ALTIJD mis is: dwingeland spelen. Dat loopt altijd verkeerd af. En hoe harder ge dwingeland speelt, hoe meer ge kapot doet. Nu is men HEEL HARD dwingeland gaan spelen (al onze fundamentele vrijheden liggen in de vuilbak, alles waar we 200 jaar of zo voor gestreden hebben is aan diggelen op een paar weken) en is het HEEL HARD kapot aan het gaan he.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door JeeBee

Correctie;

De richtlijn is alle corona zieken kunnen behandelen die in de ziekenhuizen terecht komen.

Inderdaad: de dodenproductie moest voldoende traag gaan dat de ziekenhuizen een groot aandeel ervan konden produceren. Dat was de essentiele doelstelling van al deze "maatregelen".

[JimmyB]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Wat er mis is, is wat er ALTIJD mis is: dwingeland spelen. Dat loopt altijd verkeerd af. En hoe harder ge dwingeland speelt, hoe meer ge kapot doet. Nu is men HEEL HARD dwingeland gaan spelen (al onze fundamentele vrijheden liggen in de vuilbak, alles waar we 200 jaar of zo voor gestreden hebben is aan diggelen op een paar weken) en is het HEEL HARD kapot aan het gaan he.

QED

[patrickve]

Voor de verandering nog eens een plotje.

Ik heb het niet echt meer elke dag gedaan, en inderdaad, 't is nog altijd hetzelfde...

Er is GEEN "Wuhan stijl" tweede knik na het "plateau" in zicht. De Italiaanse curve is waarschijnlijk de duidelijkste want de "oudste".

Er is dus wel een lichte afname, die zich doorzet, met een halfwaarde tijd van 2-3 weken. Dat fluctueert een beetje van land tot land, maar Italie zit allang op die tendens.