Sociale zekerheid bestrijdt armoede...

[Praetorian]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Ik mijd hoofdlettergebruik; maar ik beschouw mezelf inderdaad als 'n rationalist.

Dan is die R wel meer dan op zijn plaats.

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Nee, ik zal mij eens halfdood werken voor een hongerloon... Het leuke aan de SZ is dat het een buffer vormt tegen hongerlonen: omdat de mogelijkheid bestaat om zo'n jobs te negeren, leg je werkgevers een kunstmatige schaarste aan arbeidskrachten op die de lonen omhoog kan drijven. Briljant eigenlijk.

Je sluit die hongerlonen gewoon door naar andere gebieden, denk ik .

[Casca]

Oorspronkelijk geplaatst door Praetorian

Niet tegen de liberalen, tegen jou en jouw groepje doctrinaire libertariërs. Ik wil gerust akkoord gaan met bepaalde aspecten van het liberale gedachtegoed in de Franse politieke traditie, de macro-economie, de neo-Schumpeterianen, etc... En dat gewoonweg omwille van het feit dat zij in tegenstelling tot jij en die paar andere gelovigen niet een gesloten circuit van onbewezen premissen aanhangen. Jouw methode en jouw wereldaanschouwing gaan zo gruwelijk in tegen elk historisch besef, en dat in alle vakgebieden van de humane wetenschappen, dat ik haast vanuit een neurotische reflex moet reageren.

Met uitzettingen zoals deze ("alleen deductie ofwa? loooooolzzzzz, wees keer wetenschappelijk ofzo") zou je bijna gaan denken dat de geschiedenis dat libertarische 'gesloten circuit' constant verkeerd bewijst. Wat dus niet zo is, tenzij je alles door de rode verkleuringsbril van de politieke economie ziet.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Is dat nu zo'n gekke uitspraak eigenlijk? Als er minder mensen werken, dan kan "de economie" minder produceren. Dat betekent een kleiner aanbod en (ceteris paribus) hogere prijzen. Een paar belangengroepen winnen; de rest verliest.

Waarom zouden er minder mensen moeten werken? Het verschil tussen een deftig loon en een hongerloon lijkt me niet onoverbrugbaar, vooral niet als de concurrentie met dezelfde kunstmatige schaarste aan hongerarbeiders wordt geconfronteerd. Die mensen kunnen perfect aan de slag. Het drama is natuurlijk dat dit wordt doorgerekend in de prijs van de geproduceerde goederen of diensten, niet in de winst van een paar "belangengroepen"...

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat betwijfel ik ten sterkste. Wie weinig 'sociaal kapitaal' heeft, is immers ook benadeeld bij zijn contacten met de administratie. (Hoeveel duizenden maatregelen bestaan er voor de armen, en hoeveel armen wéten dat, laat staan dat ze in staat zijn om alle papieren in te vullen die daarvoor vereist zijn?)

De "non-take up" is vrij marginaal, hoor. En waar staan die overtolligen in jouw economie?

Als we overigens rekening houden met de extreme uitwassen van de SZ (de generatiewerkloosheid e.d.) denk ik dat het beeld nog minder onverdeeld rooskleurig wordt.

Het was ook niet mijn bedoeling de SZ heilig te verklaren.

[Den Duisteren Duikboot]

Dat is inderdaad sparen, maar het is geen tegenbewijs. De afgelopen vijftig jaar is de economie (gelukkig) gegroeid, en zijn inkomens toegenomen; het is niet abnormaal dat mensen dus in absolute termen meer sparen dan vroeger.

En hoe zit dat in relatieve termen, met inbegrip van gelijkwaardige spaarmethoden zoals beleggen?

[Ambiorix]

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

Je sluit die hongerlonen gewoon door naar andere gebieden, denk ik .

neen, dat doet de liberalisering van de wereldeconomie.
het is niet om dat bijvoorbeeld WIJ niet meer zouden meedoen met die liberalisering (of: niet meer plooien naar deze "regels") dat WIJ de schuld zijn van verplaatsing van de problemen hé. Oorzaak en gevolg aub niet verwarren.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Waarom zouden er minder mensen moeten werken? Het verschil tussen een deftig loon en een hongerloon lijkt me niet onoverbrugbaar, vooral niet als de concurrentie met dezelfde kunstmatige schaarste aan hongerarbeiders wordt geconfronteerd. Die mensen kunnen perfect aan de slag. Het drama is natuurlijk dat dit wordt doorgerekend in de prijs van de geproduceerde goederen of diensten, niet in de winst van een paar "belangengroepen"...

Ook de arbeidsmarkt kent zoiets als een vraag, een aanbod en een evenwichtsprijs - alle pogingen van vakbonden om die fundamentele waarheid te ontkennen, ten spijt. Je k�*n inderdaad de prijs, het loon dat op de markt tot stand komt, manipuleren; maar de gevolgen zijn navenant.

Het is geen toeval dat werkloosheid quasi onbestaande was (naar huidige standaarden) in de periode voor de eerste wereldoorlog, toen lonen vrij flexibel waren. Je kan natuurlijk opmerken dat er toen inderdaad hongerlonen waren - en ik zal dan reageren dat dit andere oorzaken had, met name de lage productiviteit van arbeid - maar je kan niet ontkennen dat de manipulatie van lonen een permanente werkloosheid gecreëerd heeft.

Bovendien zijn de werklozen bijna zonder uitzondering de minst productieve leden van de samenleving: allochtonen, mensen met een handicap, laaggeschoolden - net zoals de theorie het voorspelt. Immers; ook CAO's zijn 'gedeeltelijke minimumprijzen' en zorgen dus voor werkloosheid in hun relatieve domeinen, maar wie uitgesloten wordt in één van die hogere regionen kan altijd afzakken naar een lager niveau. Voor wie niet echt productief is, bestaat die mogelijkheid echter niet; werkloosheid is het logisch gevolg.

Minimumlonen en de sociale zekerheid zijn natuurlijk nauw met elkaar verbonden. Mensen die door de minimumlonen uitgesloten worden van tewerkstelling kan je niet zomaar laten verhongeren in de goot (dan zouden ze nogal geprofiteerd hebben van de strijd tegen de hongerlonen!).

Zulke maatregelen verhogen effectief de lonen (minstens nominaal) voor wie zijn job kan behouden. Dat creëert perverse effecten die weinig begrepen zijn door de publieke opinie: vakbonden stellen zich namelijk vooral ten doel om de lonen van werkenden te verhogen, niet zozeer om de werkloosheid te bestrijden. Integendeel, werkloosheid wordt vaak toegeschreven aan externe factoren of aan "het kapitalisme" zelf (zie o.a. de belachelijke bespreking van werkloosheid bij Deleeck, H., 'De architectuur van de welvaartsstaat', p. 211 e.v.).

Goed, dit is eigenlijk een afgeleide discussie; maar ze kan natuurlijk niet volledig losgekoppeld worden. Het is niet zo dat ik de SZ wil afschaffen en de mensen die niet productief genoeg zijn om boven het minimumloon uit te stijgen dan maar wil laten creperen; ik zou liefst in eerste instantie die werkloosheid oplossen waardoor de noodzaak aan een SZ al sterk zou afnemen.

Dat geldt ook voor andere elementen van de SZ, trouwens. Een monetair systeem dat inflatie onmogelijk maakt, is al een stuk betrouwbaarder en gunstiger voor wie wil sparen. Het zou ook geen slecht idee zijn om de lasten op arbeid en de spaarfiscaliteit te verminderen, zodat mensen effectief voor hun oude dag kùnnen zorgen, zonder te moeten vrezen dat de fiscus of de inflatie alles zal afnemen.

De "non-take up" is vrij marginaal, hoor. En waar staan die overtolligen in jouw economie?

Het hangt er vanaf wat je marginaal noemt. Ik las laatst in ACV-Visie dat je via de website www.premiezoeker.be kunt kijken voor welke premies je allemaal in aanmerking komt - het zijn er namelijk meer dan 1700 in totaal. Het zou me sterk verwonderen dat de doorsnee arme dus alle premies en gunsttarieven gebruikt waar hij recht op heeft. Dat verklaart voor een stuk het beruchte Mattheüs-effect.

Voor mij is niemand overtollig; zoals ik hierboven al aangaf, is er in principe geen reden waarom de zwakkeren werkloos zouden moeten zijn. In een economie waar gespaard en geïnvesteerd wordt, kunnen we trouwens verwachten dat de productie elk jaar toeneemt en dat de reële situatie van iedereen, dus ook van de zwakkeren, jaar na jaar verbetert.

Natuurlijk zijn er mensen die door omstandigheden helemaal niet in staat zijn om te werken. Zij vormen echter maar een fractie van de 1.200.000 Belgen die momenteel één of andere tegemoetkoming krijgen van de RVA (en de RVA is slechts het topje van de ijsberg; haar budget is 'slechts' 3% van het BBP).

Maar je mag de solidariteitsgevoelens van de bevolking niet onderschatten. Het zijn juist dié gevoelens ("we moeten de zwakkeren helpen!") die de huidige sociale zekerheid incontournable maken; het is juist dié opmerking die ik in elke discussie krijg. Alleen al daarom denk ik dat vrij initiatief in staat is om deze mensen te bereiken en te helpen. Dat hoeft niet eens geïnstitutionaliseerd te zijn: iedereen kent wel iemand in de familie of in de vriendenkring met een mentale handicap, bijvoorbeeld. Mochten alle organisaties voor gehandicapten die zich nu bezighouden met vergaderingen en lobbywerk bij politici, zich bezighouden met fund-raising (en dat kan zelfs op een bescheiden, lokaal niveau), dan hoeft de zorg voor mensen met een mentale handicap helemaal niet onbetaalbaar te zijn.

Het voordeel daarvan zou zijn - naast morele overwegingen - dat op die manier heel wat negatieve effecten van het huidig stelsel verdwijnen. Alleen al het vrijmaken van de arbeidsmarkt zou enorme (gunstige) gevolgen kunnen hebben voor de langdurig, laaggeschoolde werklozen zonder ervaring (en daarvan zijn er héél veel). Wie eenmaal gevangen zit onder dat minimumloon kan natuurlijk ook nooit de ervaring opdoen die nodig is om erboven te raken en later meer te verdienen.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Ambiorix

neen, dat doet de liberalisering van de wereldeconomie.
het is niet om dat bijvoorbeeld WIJ niet meer zouden meedoen met die liberalisering (of: niet meer plooien naar deze "regels") dat WIJ de schuld zijn van verplaatsing van de problemen hé. Oorzaak en gevolg aub niet verwarren.

De lonen in het voormalig Oostblok zijn sinds de handel met Europa flink gestegen. De lonen in Chinese steden vertonen dezelfde tendens. De lonen in Spanje, Portugal en andere voormalige lageloonlanden zijn gestegen sinds de Europese integratie, enzoverder.

[Casca]

Verelendung?

Nein?

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Ook de arbeidsmarkt kent zoiets als een vraag, een aanbod en een evenwichtsprijs - alle pogingen van vakbonden om die fundamentele waarheid te ontkennen, ten spijt. Je k�*n inderdaad de prijs, het loon dat op de markt tot stand komt, manipuleren; maar de gevolgen zijn navenant.

Dat spel van vraag en aanbod wordt ook niet ontkend. Wel wordt bekritiseerd of dat ook andere dan louter economische voordelen (op landniveau dan nog) oplevert.

Het is geen toeval dat werkloosheid quasi onbestaande was (naar huidige standaarden) in de periode voor de eerste wereldoorlog, toen lonen vrij flexibel waren. Je kan natuurlijk opmerken dat er toen inderdaad hongerlonen waren - en ik zal dan reageren dat dit andere oorzaken had, met name de lage productiviteit van arbeid - maar je kan niet ontkennen dat de manipulatie van lonen een permanente werkloosheid gecreëerd heeft.

Met die vergelijking sla je toch wel een aantal van je eigen 'ceteris paribus'-veronderstellingen aan diggelen. Sinds de Eerste Wereldoorlog zijn er enkele ingrijpende evoluties geweest die een behoorlijke impact hebben gehad op werkgelegenheid/werkloosheid: technologieën die ongeschoolde menselijke arbeid vervingen, de terugval van het kostwinnersmodel ten gunste van het tweeverdienersmodel ten gevolge van de vrouwenemancipatie, globalisering met al z'n oorzaken en gevolgen, demografische ontwikkelingen (vergrijzing, migratie), etc. In dezelfde periode is er van overheidswege enorm geïnvesteerd in het opdrijven van de productiviteit van werknemers d.m.v. onderwijs. Zo'n vergelijking tussen twee immens verschillende periodes is gewoon onbetrouwbaar. Zo zijn ook statistische gegevens onvergelijkbaar vanwege andere methoden om gegevens te verzamelen en andere variabelendefinities.

Bovendien zijn de werklozen bijna zonder uitzondering de minst productieve leden van de samenleving: allochtonen, mensen met een handicap, laaggeschoolden - net zoals de theorie het voorspelt. Immers; ook CAO's zijn 'gedeeltelijke minimumprijzen' en zorgen dus voor werkloosheid in hun relatieve domeinen, maar wie uitgesloten wordt in één van die hogere regionen kan altijd afzakken naar een lager niveau. Voor wie niet echt productief is, bestaat die mogelijkheid echter niet; werkloosheid is het logisch gevolg.

Dat klopt, maar de vraag is eigenlijk wat het meest wenselijk is. Ik verkies een getolereerde, leefbare werkloosheid boven een nauwelijks leefbaardere werkgelegenheid. De overtolligheid van sommige arbeidskrachten beschouw ik niet als problematisch, omdat ik de overtolligheid van arbeid as such toejuich en beschouw als een vorm van vooruitgang. De SZ maakt in die zin ook mogelijk dat mensen die minder productief zijn niet ingezet worden om de gaten in een of ander werkgelegenheidsideaal op te vullen - want daar komt het m.i. hoofdzakelijk op neer.

Minimumlonen en de sociale zekerheid zijn natuurlijk nauw met elkaar verbonden. Mensen die door de minimumlonen uitgesloten worden van tewerkstelling kan je niet zomaar laten verhongeren in de goot (dan zouden ze nogal geprofiteerd hebben van de strijd tegen de hongerlonen!).

Zulke maatregelen verhogen effectief de lonen (minstens nominaal) voor wie zijn job kan behouden. Dat creëert perverse effecten die weinig begrepen zijn door de publieke opinie: vakbonden stellen zich namelijk vooral ten doel om de lonen van werkenden te verhogen, niet zozeer om de werkloosheid te bestrijden. Integendeel, werkloosheid wordt vaak toegeschreven aan externe factoren of aan "het kapitalisme" zelf (zie o.a. de belachelijke bespreking van werkloosheid bij Deleeck, H., 'De architectuur van de welvaartsstaat', p. 211 e.v.).

Uiteraard hebben externe factoren hun rol gespeeld. Hij noemt het verlies aan banen in de industrie (onvoldoende gecompenseerd door nieuwe banen in de dienstensector), grotere toestroom van vrouwen op de arbeidsmarkt (veelal deeltijds) en de spanning tussen gevraagde en aangeboden kwalificaties. Lijkt me verre van "belachelijk".

Waar heeft hij het over het kapitalisme als oorzaak van de werkloosheid? Dat moet een andere editie zijn...

Goed, dit is eigenlijk een afgeleide discussie; maar ze kan natuurlijk niet volledig losgekoppeld worden. Het is niet zo dat ik de SZ wil afschaffen en de mensen die niet productief genoeg zijn om boven het minimumloon uit te stijgen dan maar wil laten creperen; ik zou liefst in eerste instantie die werkloosheid oplossen waardoor de noodzaak aan een SZ al sterk zou afnemen.

Ah, ok. Succes!

Het hangt er vanaf wat je marginaal noemt. Ik las laatst in ACV-Visie dat je via de website www.premiezoeker.be kunt kijken voor welke premies je allemaal in aanmerking komt - het zijn er namelijk meer dan 1700 in totaal. Het zou me sterk verwonderen dat de doorsnee arme dus alle premies en gunsttarieven gebruikt waar hij recht op heeft. Dat verklaart voor een stuk het beruchte Mattheüs-effect.

O.k.

Maar je mag de solidariteitsgevoelens van de bevolking niet onderschatten. Het zijn juist dié gevoelens ("we moeten de zwakkeren helpen!") die de huidige sociale zekerheid incontournable maken; het is juist dié opmerking die ik in elke discussie krijg. Alleen al daarom denk ik dat vrij initiatief in staat is om deze mensen te bereiken en te helpen. Dat hoeft niet eens geïnstitutionaliseerd te zijn: iedereen kent wel iemand in de familie of in de vriendenkring met een mentale handicap, bijvoorbeeld. Mochten alle organisaties voor gehandicapten die zich nu bezighouden met vergaderingen en lobbywerk bij politici, zich bezighouden met fund-raising (en dat kan zelfs op een bescheiden, lokaal niveau), dan hoeft de zorg voor mensen met een mentale handicap helemaal niet onbetaalbaar te zijn.

Daar vergis je je volgens mij in. Dat de SZ nog zo'n sterk draagvlak kent heeft er in de eerste plaats mee te maken dat in principe iedereen wel érgens voor in aanmerking komt. Ze belooft bescherming tegen risico's waar iedereen mee te maken kan hebben (werkloosheid) of normaliter z�*l hebben (oud en dus minder productief worden). Dat eigenbelang zullen mensen natuurlijk niet gauw inroepen om de SZ te verdedigen, en dan verstoppen ze zich wel eens achter vermeende "solidariteit met de zwakkeren". Maar de SZ is nu juist meer dan een herverdelend instituut van "rijk" naar "arm", en dat weten ze maar al te goed. Ik ben dus niet zo optimistisch over de spontane goodwill van mensen en ik heb ook geen zin om, als de nood er is, bij mensen te gaan bedelen. Dan liever een anonieme "gift" uit een bureaucratisch systeem...

Het voordeel daarvan zou zijn - naast morele overwegingen - dat op die manier heel wat negatieve effecten van het huidig stelsel verdwijnen. Alleen al het vrijmaken van de arbeidsmarkt zou enorme (gunstige) gevolgen kunnen hebben voor de langdurig, laaggeschoolde werklozen zonder ervaring (en daarvan zijn er héél veel). Wie eenmaal gevangen zit onder dat minimumloon kan natuurlijk ook nooit de ervaring opdoen die nodig is om erboven te raken en later meer te verdienen.

Zo iemand kan zich in zijn werkloosheidsperiode nochtans bijscholen. Dat lijkt me minstens even waardevol als "ervaring" in een of andere job met een laag leersurplus. Toegegeven, hier in Vlaanderen is dat bij- of omscholen lange tijd verwaarloosd, maar ik zie toch beterschap op dat vlak - praise VDB - en daar stel ik dan ook mijn hoop in.

[AdrianHealey]

Sinds de Eerste Wereldoorlog zijn er enkele ingrijpende evoluties geweest die een behoorlijke impact hebben gehad op werkgelegenheid/werkloosheid: technologieën die ongeschoolde menselijke arbeid vervingen, de terugval van het kostwinnersmodel ten gunste van het tweeverdienersmodel ten gevolge van de vrouwenemancipatie, globalisering met al z'n oorzaken en gevolgen, demografische ontwikkelingen (vergrijzing, migratie), etc. In dezelfde periode is er van overheidswege enorm geïnvesteerd in het opdrijven van de productiviteit van werknemers d.m.v. onderwijs. Zo'n vergelijking tussen twee immens verschillende periodes is gewoon onbetrouwbaar. Zo zijn ook statistische gegevens onvergelijkbaar vanwege andere methoden om gegevens te verzamelen en andere variabelendefinities.

En wat 'bewijst' dit?

Ik verkies een getolereerde, leefbare werkloosheid boven een nauwelijks leefbaardere werkgelegenheid.

Wat heb jij te beslissen over andere mensen hun leven?

Hij noemt het verlies aan banen in de industrie (onvoldoende gecompenseerd door nieuwe banen in de dienstensector), grotere toestroom van vrouwen op de arbeidsmarkt (veelal deeltijds) en de spanning tussen gevraagde en aangeboden kwalificaties. Lijkt me verre van "belachelijk".

Geen van deze zaken kunnen verklaren waarom er nu een werkloosheid is van ongeveer 15 procent.

[Pølle]

Percy, ben jij tegen CAO's, of enkel tegen het bindend er maken van? Terug een coalitieverbod? En waarom? CAO's (bekomen door vakbewegingen) zijn toch een manier om de individuele onmacht van de werknemer ten opzichte van zijn werkgever te keren? Of zie ik dat verkeerd?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Polle Tieker

Percy, ben jij tegen CAO's, of enkel tegen het bindend er maken van? Terug een coalitieverbod? En waarom? CAO's (bekomen door vakbewegingen) zijn toch een manier om de individuele onmacht van de werknemer ten opzichte van zijn werkgever te keren? Of zie ik dat verkeerd?

Waaromvragenzedatnooitaanmijikbenookvandieslag.

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Waaromvragenzedatnooitaanmijikbenookvandieslag.

Percy heeft een coole avatar.

Jij hebt er geen.

[AdrianHealey]

Mjah.

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

En wat 'bewijst' dit?

Het toont aan dat men voorzichtig moet zijn met vergelijkingen en de conclusies die daaruit worden getrokken.

Wat heb jij te beslissen over andere mensen hun leven?

Ik beslis niets. Ik geef slechts mijn mening. De democratie doet de rest.

Geen van deze zaken kunnen verklaren waarom er nu een werkloosheid is van ongeveer 15 procent.

Je kunt die factoren ook negeren. Negeren is een beproefde tactiek van dogmatici.

Waaromvragenzedatnooitaanmijikbenookvandieslag.

Ik vermoed: omdat je veel suggereert en weinig zegt.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Den Duisteren Duikboot

Het toont aan dat men voorzichtig moet zijn met vergelijkingen en de conclusies die daaruit worden getrokken.

Maar al die zaken hebben niets te maken met de werkloosheid?
Aleja, ik kan ook zeggen dat sinds de 2de wereldoorlog het internet er is gekomen...

Je kunt die factoren ook negeren. Negeren is een beproefde tactiek van dogmatici.

Negeren =/= uitleggen waarom ze compleet irrelevant zijn.
Zie,
1. Vrouwen zaten vroeger ook op de arbeidsmarkt. Het feit dat ze geen 'betaald' loon ontvangen, betekent niet dat ze niet op de arbeidsmarkt zaten. Irrelevantie deel 1.
2. Door het feit dat er minder in de industrie werkt, kan er meer in de dienstensector gewerkt worden. Het feit dat 'diensten' dat niet 'genoeg' heeft opgevangen, is te verklaren door het minimumloon...
3. Ook die spanning is volledig te verklaren door de aanwezigheid van een SZ en minimumlonen. Dat is toch evident?

[Den Duisteren Duikboot]

Oorspronkelijk geplaatst door AdrianHealey

Maar al die zaken hebben niets te maken met de werkloosheid?
Aleja, ik kan ook zeggen dat sinds de 2de wereldoorlog het internet er is gekomen...

Ik reageerde op een uitspraak van Percalion, die zei dat het geen toeval was "dat werkloosheid quasi onbestaande was (naar huidige standaarden) in de periode voor de eerste wereldoorlog, toen lonen vrij flexibel waren."

Als je met "al die zaken" de ongewenste neveneffecten van de SZ bedoelt - ik doe maar een gok - dan is het antwoord: nee. Dat Sociale Zekerheid, en m.n. werkloosheidsuitkeringen, ook bepaalde "disincentives" bevat heb ik trouwens zelf al eerder in dit topic aangegeven. Maar m.i. zijn die niet voldoende om werkloosheid te verklaren. Daarvoor vertoont de werkloosheid een te grillig patroon, zowel in tijd als in ruimte, binnen één en hetzelfde SZ-stelsel. Bovendien bestond er al werkloosheid nog voor er werkloosheidsuitkeringen waren. Dat een "quasi onbestaand" fenomeen kennelijk toch aanzette tot de opname van werkloosheidsuitkeringen in het SZ-stelsel moet toch tot nadenken stemmen...

1. Vrouwen zaten vroeger ook op de arbeidsmarkt. Het feit dat ze geen 'betaald' loon ontvangen, betekent niet dat ze niet op de arbeidsmarkt zaten. Irrelevantie deel 1.

Welke door vrouwen uitgevoerde onbezoldigde activiteiten werden in de jaren '60 en '70 plots omgezet in bezoldigde activiteiten?

2. Door het feit dat er minder in de industrie werkt, kan er meer in de dienstensector gewerkt worden. Het feit dat 'diensten' dat niet 'genoeg' heeft opgevangen, is te verklaren door het minimumloon...

Ik zou denken dat het minimumloon iets grotere effecten sorteert in een sector waar de lonen normaliter het laagst zijn (t.w. de industrie). Indien we jouw redenering volgen, zou de werkloosheid door de opmars van de diensteneconomie juist gedaald moeten zijn...

De verklaring ligt o.m. hierin dat de industrie versast is naar andere oorden, vanwege grotere mobiliteit, internationale concurrentie, sociaal-economische ongelijkheden tussen landen en heel de santeboetiek. Gevolg: een leger verweesd achterblijvende werkloze laaggeschoolden, terwijl we hogergeschoolden nu ook al uit India e.d. moeten importeren (die we niet opnemen in nationale statistieken bij mijn weten), ondanks investeringen allerhande in het onderwijs. Conclusie: nationale werkloosheid stijgt. Met minimumlonen heeft dat weinig te maken, tenzij je echt bereid bent lonen toe te staan op het niveau van de gemiddelde Indiase industrie-arbeider.

3. Ook die spanning is volledig te verklaren door de aanwezigheid van een SZ en minimumlonen. Dat is toch evident?

Allez, als het evident is, dan hoeft het niet meer aangetoond te worden, zeker?

Het gaat hier niet eens om lonen, maar om kwalificaties... Schaf het minimumloon af en je ontneemt laaggeschoolden een incentive om zich om te scholen.

[AdrianHealey]

Het gaat hier niet eens om lonen, maar om kwalificaties... Schaf het minimumloon af en je ontneemt laaggeschoolden een incentive om zich om te scholen.

Lol?
Schaf de werkloosheidsuitkeringen af en de incentive is er snelletjes terug.

Welke door vrouwen uitgevoerde onbezoldigde activiteiten werden in de jaren '60 en '70 plots omgezet in bezoldigde activiteiten?

Arbeidsmarkt =/= 'bezoldigde' activiteiten.
Arbeidsmarkt = het vervullen van reële behoeften.

Ik zou denken dat het minimumloon iets grotere effecten sorteert in een sector waar de lonen normaliter het laagst zijn (t.w. de industrie). Indien we jouw redenering volgen, zou de werkloosheid door de opmars van de diensteneconomie juist gedaald moeten zijn...

Dat is ook zo. De dienstensector heeft de 'outstroom' uit de industrie opgevangen. Echter, sommige mensen zijn gewoon te idioot om iets mee aan te vangen - bij wijze van spreken - of zijn gewoon de zoveelste op het marginaal nut schema, waardoor ze niet een 'minimumloon' rechtvaardigen. Ergo: werkloos.

Gevolg: een leger verweesd achterblijvende werkloze laaggeschoolden,

Die perfect in de dienstensector terecht kunnen, ware het niet dat het minimumloon ze eruit rangeerd.

Met minimumlonen heeft dat weinig te maken, tenzij je echt bereid bent lonen toe te staan op het niveau van de gemiddelde Indiase industrie-arbeider.

Lol. Ik dacht dat je een minimum notie aan economie had.
Blijkbaar niet.

[AdrianHealey]

Daarvoor vertoont de werkloosheid een te grillig patroon, zowel in tijd als in ruimte

Welk grillig patroon?
Al x aantal jaar zijn het exact dezelfde mensen.
De mensen die het minste (kunnen) produceren. Definieer 'grillig'?