Godsdiensten zijn er voor de dommerikken.

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

@ Stab

VoicelessCharlie was me voor, maar inderdaad... je beschrijft hier eerder het agnostische standpunt dan wel dat van de atheïst. En tussen die twee ligt een enorm verschil.

Een agnosticus bestaat niet, net zoals je een breinaald niet kunt laten rechtstaan op zijn punt. Niemand hangt 'perfect' in het midden tussen geloven dat god bestaat en geloven dat god niet bestaat. Je zult altijd geneigd zijn om de ene stelling meer te geloven dan de anderen. Als je een beetje doorvraagt, dan kom je meestal tot de constatering dat de zelf-verklaarde agnosticus gewoon een atheist is.

agnosticus: "ik zie geen enkel bewijs om aan te nemen dat god bestaat of om aan te nemen dat god niet bestaat"
flippend rund: "Geen bewijzen, bon. Maar in welke richting gaat je vermoeden?"
agnosticus: "feitelijk vermoed ik dat god niet bestaat"
flippend rund: "ok, mijnheer de atheist"

[Andro]

Oorspronkelijk geplaatst door PollyCorrect

Reality lies(l) between two moslims

[PollyCorrect]

avec plaisir!

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Flippend Rund

Een agnosticus bestaat niet, net zoals je een breinaald niet kunt laten rechtstaan op zijn punt. Niemand hangt 'perfect' in het midden tussen geloven dat god bestaat en geloven dat god niet bestaat. Je zult altijd geneigd zijn om de ene stelling meer te geloven dan de anderen. Als je een beetje doorvraagt, dan kom je meestal tot de constatering dat de zelf-verklaarde agnosticus gewoon een atheist is.

agnosticus: "ik zie geen enkel bewijs om aan te nemen dat god bestaat of om aan te nemen dat god niet bestaat"
flippend rund: "Geen bewijzen, bon. Maar in welke richting gaat je vermoeden?"
agnosticus: "feitelijk vermoed ik dat god niet bestaat"
flippend rund: "ok, mijnheer de atheist"

De agnosticus is vooral meester in het verdringen van dat soort vragen. De agnosticus vindt die vragen overigens ook niet relevant binnen zijn wereldbeeld. De vraag of God al dan niet bestaat, is een vraag die de agnosticus zich helemaal niet stelt... Het kan zijn van wel, het kan zijn van niet... maar eigenlijk is dit irrelevant.

Vermoedens? "Hou ik me niet mee bezig, Flippend Rund".

En wat is dan jouw conclusie?

Het lijkt me mooi om als agnosticus door het leven te mogen stappen. D�*t is niet velen gegeven. Maar dat er wel mensen in slagen om dit te doen, daar ben ik wel zeker van. (ik meen er zelfs enkele te kennen)

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Al eerder heb ik opgemerkt dat er tegenwoordig steeds vaker negatief gereageerd wordt op het atheïsme. Dat komt uit een onverwachte hoek: het merkwaardige is namelijk dat die reacties niet komen van de zijde van de gelovigen, van wie zoiets volkomen normaal zou zijn, maar juist van de kant van diegenen die je min of meer als je geestverwanten zou beschouwen: wetenschappers, filosofen, humanisten, journalisten en kunstenaars. De oorzaak daarvan is niet in de eerste plaats dat die geestverwanten eigenlijk in de verte toch nog gelovig zouden zijn, maar de reden is dat atheïsme een niet mis te verstane stellige uitspraak inhoudt. De uitspraak namelijk dat god volstrekt niet bestaat. De atheïst kent geen twijfel als het over boven- en buitenmenselijke spirituele machten gaat: die bestaan niet!
Dat is niet alleen maar een botte ontkenning, zoals de term a-theïsme doet vermoeden, maar het is vooral een bevestiging van een resultaat van nadenken. Dat resultaat houdt in het kort in dat buiten- en bovenmenselijke geesten niet bestaan omdat ze niet bestaan kùnnen.
Als de atheïst gevraagd wordt zijn uitspraken te staven doet hij er dan ook goed aan geen poging te wagen de mening van gelovigen te bestrijden door te proberen te bewijzen dat hun uitspraken inzake het bestaan van goden niet kloppen. Die te bestrijden is een vruchteloze zaak die al door menigeen tevergeefs gepoogd is. Dat loopt onvermijdelijk uit in een tweestrijd van ja en nee, waarbij men niet meer naar elkaar kan luisteren. Het is in de praktijk nooit gelukt er zelfs maar een enigszins redelijke discussie van te maken.

Wat de atheïst te doen staat is te laten zien, aannemelijk te maken, dat er geen goden kùnnen zijn. Hij gaat er daarbij niet van uit dat hij een bewering van iemand anders zou moeten weerleggen, wat helaas in die vervelende term atheïsme besloten ligt, maar hij gaat van zijn eigen min of meer heldere begrijpen van de werkelijkheid uit om tot de slotsom te komen dat geloven in buiten- en bovenmenselijke geesten onzin is.
Hij kan daarvan zeker zijn omdat hij te weten is gekomen hoe de zaak nu wèl in elkaar zit: buiten- en bovenmenselijke geesten blijken voorstellingen binnen het eigen zelfbewustzijn van de mens te zijn. Dergelijke foute voorstellingen komen in de mensen voor zolang zij in hun ònvolwassenheid nog niet begrijpen dat hun mens-zijn door een niet-materiële factor bepaald wordt. Zolang dat onbegrip er is verkeren zij in de illusie met iets bovenaards van doen te hebben.
Nu blijkt dat het niet zozeer deze conclusie is die moderne geestverwanten van de atheïst tegen de haren instrijkt, maar dat hen de zekerheid ervan stoort. Zij vinden dat je nergens zeker van kunt zijn, omdat volgens hun moderne denken telkens weer blijkt dat alles wezenlijk betrekkelijk is. Dus wordt aan die zekerheid van de atheïst als vanzelfsprekend de consequentie verbonden dat hij wel onverdraagzaam en dogmatisch mòet zijn.
De feiten lijken die geestverwanten gelijk te geven: de atheïst wijst het geloof en de godsdienst radicaal af. Sterker nog: hij vindt dat geloof en godsdienst levensgevaarlijke wanen zijn. En omdat hij dat vindt neemt men voetstoots aan dat hij ook wel zal vinden dat die waan doorbroken moet worden door de mensen het geloof af te nemen en de godsdienst te verbieden. Dit nu is een onterechte en zelfs onrechtvaardige beschuldiging.

Leuk stukje, Andromeda... Leerrijk én voor een stuk ook correct; voor een ander stuk zit je hier ook de atheïstische "geloofsovertuiging" te prediken. Heb ik niks tegen hoor, maar je bezondigt je aan het voor waar aannemen van stellingen, dogma's zondermeer.

Weet je, eigenlijk komt de kritiek op het atheïsme gewoon neer op het herwaarderen van het pluralisme in onze samenleving. Het pluralisme waarmee het Humanistisch Verbond destijds (zo'n dertig jaar geleden) placht te schermen om respect op te eisen voor haar maatschappelijke (sociaal-culturele) positie. Het pluralisme dat even snel weer onder de kast werd geveegd in een niet-aflatende kritiek op alles wat nog maar van ver of van nabij "religieus geïnspireerd" mocht heten. Want van onverdraagzaamheid en bekeringsijver hoeven sommige atheïstische strekkingen ondertussen geen lessen meer te krijgen van de RKK old style.

Voor een flink stuk is het atheïsme ingegeven door een zeer eenzijdige visie op het mens-zijn. De mens als "rationeel wezen" en de daaraan gekoppelde geloofsovertuiging (ja, je leest het goed) dat er geen limieten bestaan aan het menselijk vernunft, aan de rationele vaardigheden van de menselijke geest. Zelfs het onkenbare wordt kenbaar als je er een sausje "chaostheorie" overgiet... terwijl die theorie eigenlijk niet meer dan een veredelde manier is om toe te geven "dat men het antwoord eigenlijk niet kent". Hersengymnastiek zonder richting, maar wél leuk en illusoir.

Maar daarbij gaat men wel voorbij aan het feit dat de mens geen "rationeel wezen" is, maar slechts "in staat is tot" rationaliteit. Dat de essentie van het mens-zijn heel wat meer omvat dan enkel z'n redeneervermogen. En wat mij dan altijd opvalt bij veel zgn. overtuigde atheïsten, is het feit dat deze het irrationele wantrouwen, het gevoelsmatige, intuïtieve trachten weg te cijferen, te verdringen. "Liefde" wordt een complex van fysiologische processen. Je kan het als dusdanig omschrijven, maar daarmee heb je nog voor geen fractie kunnen vatten wat het precies inhoudt, wat het doet met een mens. En waarom een mens er zo'n behoefte aan heeft. (oh ja, d�*t laatste gaatje kan je misschien proberen stoppen met één of andere slimme psychologische theorie... ook een geloofsovertuiging eigenlijk)

En waar staat dan Jan Modaal die met veel rationeel geweld van z'n geloof is afgebracht? In plaats van een doorleefde moraal die diep vanuit z'n "aanvoelen" van de wereld bijna reflexmatig z'n beslag vindt, krijgt hij nu een pak abstracte en vooral "zielloze" concepten voorgeschoteld. EVRM, UVRM, de Grondwet, ... Nadenken over "goed" of "fout" wordt haast een oefening in rechtsgeleerdheid. Geen probleem, laat maar over aan de ethicus. En hoe zit het weer met de zingeving? Ach Jan, breek je hoofd er maar niet over... Maar wat als Jan diep, écht diep in de shit zit? Op naar de psychiater, die schrijft je wel een pilletje voor.

En dan stellen we met z'n allen vast dat de overconsumptie van psychofarmaca uit de klauwen loopt, dat de zelfmoordstatistieken alarmerend zijn, dat er iets schort aan het normbesef van de burgers, dat het weefsel van de samenleving ontrafelt, ... Maar dat dit alles niks te maken heeft met de kille rationalisering, blijft men maar halsstarrig volhouden.

En waarom? Omdat God, of een bepaald Godsbeeld een bepaald slag intellectuelen nu eenmaal niet ligt. En dat daar af en toe eens wat gezonde twijfel wordt gezaaid, lijkt me in het belang van iedereen nog niet eens zo slecht.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door EXTREEM

De moslims de Vexille,wie anders?

En die geloven allemaal op exact dezelfde manier?
Eén pot nat, EXTREEM ?

[Flippend Rund]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

De agnosticus is vooral meester in het verdringen van dat soort vragen. De agnosticus vindt die vragen overigens ook niet relevant binnen zijn wereldbeeld. De vraag of God al dan niet bestaat, is een vraag die de agnosticus zich helemaal niet stelt... Het kan zijn van wel, het kan zijn van niet... maar eigenlijk is dit irrelevant.

Vermoedens? "Hou ik me niet mee bezig, Flippend Rund".

En wat is dan jouw conclusie?

De enige echte agnosticus weet zelf niet dat hij een agnosticus is, want hij heeft over die dingen nooit nagedacht. Als iemand zegt 'daar hou ik me niet mee bezig' dan is hij er toch ooit eens vijf minuten mee bezig geweest, en tot een conclusie gekomen.

Het lijkt me mooi om als agnosticus door het leven te mogen stappen. D�*t is niet velen gegeven. Maar dat er wel mensen in slagen om dit te doen, daar ben ik wel zeker van. (ik meen er zelfs enkele te kennen)

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

En die geloven allemaal op exact dezelfde manier?
Eén pot nat, EXTREEM ?

Ze voeren wel buitenlandse Imams in om daaraan te verhelpen.

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Nu blijkt dat het niet zozeer deze conclusie is die moderne geestverwanten van de atheïst tegen de haren instrijkt, maar dat hen de zekerheid ervan stoort. Zij vinden dat je nergens zeker van kunt zijn, omdat volgens hun moderne denken telkens weer blijkt dat alles wezenlijk betrekkelijk is. Dus wordt aan die zekerheid van de atheïst als vanzelfsprekend de consequentie verbonden dat hij wel onverdraagzaam en dogmatisch mòet zijn.

Een soort van politiek-correct opgedrongen en maatschappelijk gewenst/verplicht relativisme.

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

De agnosticus is vooral meester in het verdringen van dat soort vragen. De agnosticus vindt die vragen overigens ook niet relevant binnen zijn wereldbeeld. De vraag of God al dan niet bestaat, is een vraag die de agnosticus zich helemaal niet stelt... Het kan zijn van wel, het kan zijn van niet... maar eigenlijk is dit irrelevant.

Neen, een agnost is iemand die denkt dat het onmogelijk is om de waarheid te kennen ivm bepaalde stellingen die van belang zijn voor bepaalde godsdiensten - onmogelijk die te bewijzen. Het eeuwige leven, het godsbestaan...
Of alleszins, onmogelijk op dit ogenblik.

De atheïst net zoals de gelovige stelt dat we wel tot een 'bewezen' conclusie kunnen komen op de vraag of er al of niet een God bestaat - uiteraard in tegengestelde zin.
Een agnost evenwel kan het godsbestaan zo onwaarschijnlijk vinden dat hij/zij die consideratie niet meer de moeite waard vindt.
Practisch gezien is de houding van de agnost op dat moment niet wezenlijk verschillend van de atheïst.

Het lijkt me mooi om als agnosticus door het leven te mogen stappen. D�*t is niet velen gegeven. Maar dat er wel mensen in slagen om dit te doen, daar ben ik wel zeker van. (ik meen er zelfs enkele te kennen)

Tussen de regels matigt u zich hier een soort van morele superioriteit toe tov vrijzinnigen. Die kan er wel zijn, maar die hangt dan niet af van uw Christelijk geloof, wel van uw gedrag.

[voicelesscharlie]

Oorspronkelijk geplaatst door Andromeda1968

Al eerder heb ik opgemerkt dat er tegenwoordig steeds vaker negatief gereageerd wordt op het atheïsme. Dat komt uit een onverwachte hoek: het merkwaardige is namelijk dat die reacties niet komen van de zijde van de gelovigen, van wie zoiets volkomen normaal zou zijn, maar juist van de kant van diegenen die je min of meer als je geestverwanten zou beschouwen: wetenschappers, filosofen, humanisten, journalisten en kunstenaars. De oorzaak daarvan is niet in de eerste plaats dat die geestverwanten eigenlijk in de verte toch nog gelovig zouden zijn, maar de reden is dat atheïsme een niet mis te verstane stellige uitspraak inhoudt. De uitspraak namelijk dat god volstrekt niet bestaat. De atheïst kent geen twijfel als het over boven- en buitenmenselijke spirituele machten gaat: die bestaan niet!
Dat is niet alleen maar een botte ontkenning, zoals de term a-theïsme doet vermoeden, maar het is vooral een bevestiging van een resultaat van nadenken. Dat resultaat houdt in het kort in dat buiten- en bovenmenselijke geesten niet bestaan omdat ze niet bestaan kùnnen.
Als de atheïst gevraagd wordt zijn uitspraken te staven doet hij er dan ook goed aan geen poging te wagen de mening van gelovigen te bestrijden door te proberen te bewijzen dat hun uitspraken inzake het bestaan van goden niet kloppen. Die te bestrijden is een vruchteloze zaak die al door menigeen tevergeefs gepoogd is. Dat loopt onvermijdelijk uit in een tweestrijd van ja en nee, waarbij men niet meer naar elkaar kan luisteren. Het is in de praktijk nooit gelukt er zelfs maar een enigszins redelijke discussie van te maken.

Wat de atheïst te doen staat is te laten zien, aannemelijk te maken, dat er geen goden kùnnen zijn. Hij gaat er daarbij niet van uit dat hij een bewering van iemand anders zou moeten weerleggen, wat helaas in die vervelende term atheïsme besloten ligt, maar hij gaat van zijn eigen min of meer heldere begrijpen van de werkelijkheid uit om tot de slotsom te komen dat geloven in buiten- en bovenmenselijke geesten onzin is.
Hij kan daarvan zeker zijn omdat hij te weten is gekomen hoe de zaak nu wèl in elkaar zit: buiten- en bovenmenselijke geesten blijken voorstellingen binnen het eigen zelfbewustzijn van de mens te zijn. Dergelijke foute voorstellingen komen in de mensen voor zolang zij in hun ònvolwassenheid nog niet begrijpen dat hun mens-zijn door een niet-materiële factor bepaald wordt. Zolang dat onbegrip er is verkeren zij in de illusie met iets bovenaards van doen te hebben.
Nu blijkt dat het niet zozeer deze conclusie is die moderne geestverwanten van de atheïst tegen de haren instrijkt, maar dat hen de zekerheid ervan stoort. Zij vinden dat je nergens zeker van kunt zijn, omdat volgens hun moderne denken telkens weer blijkt dat alles wezenlijk betrekkelijk is. Dus wordt aan die zekerheid van de atheïst als vanzelfsprekend de consequentie verbonden dat hij wel onverdraagzaam en dogmatisch mòet zijn.
De feiten lijken die geestverwanten gelijk te geven: de atheïst wijst het geloof en de godsdienst radicaal af. Sterker nog: hij vindt dat geloof en godsdienst levensgevaarlijke wanen zijn. En omdat hij dat vindt neemt men voetstoots aan dat hij ook wel zal vinden dat die waan doorbroken moet worden door de mensen het geloof af te nemen en de godsdienst te verbieden. Dit nu is een onterechte en zelfs onrechtvaardige beschuldiging.

Om uw handtekening te citeren:de realiteit ligt tusssen het blinde geloof en het atheïsme.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Tussen de regels matigt u zich hier een soort van morele superioriteit toe tov vrijzinnigen. Die kan er wel zijn, maar die hangt dan niet af van uw Christelijk geloof, wel van uw gedrag.

Dat leest of begrijpt u dan verkeerd. Waar ik anderzijds wél van overtuigd ben -en de praktijk geeft me daar geen ongelijk- is dat de georganiseerde vrijzinnigheid er tot op heden niet in geslaagd is om haar moraliteit gedragen te zien binnen de gemeenschap op een manier die vergelijkbaar is met de georganiseerde geloofsovertuigingen. En "gedragen zien" is nog iets anders dan de systematische afbraakpolitiek van de afgelopen 50 jaar, de introductie van een ijle permissiviteit die dan prompt moet tegengestuurd worden van overheidswege door onze manier van leven verregaand te reguleren (betuttelen). We zijn er niet "vrijer" op geworden, hoewel de illusie natuurlijk wel veel doet. De jongste tijd is het pluralisme er zwaar op achteruit gegaan.

Ik heb helemaal geen behoefte om mensen te "bekeren". Maar dit kan zeker niet gezegd van een aantal "vrijzinnige" pausen die er uiteindelijk in geslaagd zijn dat gelovigen zich haast niet meer durven te "outen". Think about it.

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Leuk stukje, Andromeda... Leerrijk én voor een stuk ook correct; voor
een ander stuk zit je hier ook de atheïstische "geloofsovertuiging" te
prediken. Heb ik niks tegen hoor, maar je bezondigt je aan het voor waar
aannemen van stellingen, dogma's zondermeer.

Weet je, eigenlijk komt de kritiek op het atheïsme gewoon neer op het
herwaarderen van het pluralisme in onze samenleving. Het pluralisme
waarmee het Humanistisch Verbond destijds (zo'n dertig jaar geleden)
placht te schermen om respect op te eisen voor haar maatschappelijke
(sociaal-culturele) positie. Het pluralisme dat even snel weer onder de
kast werd geveegd in een niet-aflatende kritiek op alles wat nog maar
van ver of van nabij "religieus geïnspireerd" mocht heten. Want van
onverdraagzaamheid en bekeringsijver hoeven sommige atheïstische
strekkingen ondertussen geen lessen meer te krijgen van de RKK old style.
Voor een flink stuk is het atheïsme ingegeven door een zeer eenzijdige
visie op het mens-zijn. De mens als "rationeel wezen" en de daaraan
gekoppelde geloofsovertuiging (ja, je leest het goed) dat er geen
limieten bestaan aan het menselijk vernunft, aan de rationele
vaardigheden van de menselijke geest. Zelfs het onkenbare wordt kenbaar
als je er een sausje "chaostheorie" overgiet... terwijl die theorie
eigenlijk niet meer dan een veredelde manier is om toe te geven "dat men
het antwoord eigenlijk niet kent". Hersengymnastiek zonder richting,
maar wél leuk en illusoir.

Je schetst hier een erg veralgemenend, eenzijdig beeld van 'het' atheïsme, de Vexille, sterk vanuit retorisch oogpunt, zwak in argumentatie. Deze atheïst of agnost gelooft in elk geval helemaal niet dat er geen limieten bestaan aan het menselijk vernunft. Enige verantwoording voor je kwalificatie van de chaostheorie moeten we helaas ook missen. Wat is trouwens de vraag waarop 'men' hét antwoord niet kent?

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Maar daarbij gaat men wel voorbij aan het feit dat de mens geen
"rationeel wezen" is, maar slechts "in staat is tot" rationaliteit. Dat
de essentie van het mens-zijn heel wat meer omvat dan enkel z'n
redeneervermogen.

Men? Bedoel je dat alle atheïsten hetzelfde mensbeeld hebben?

Feit?

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

En wat mij dan altijd opvalt bij veel zgn. overtuigde
atheïsten, is het feit dat deze het irrationele wantrouwen, het
gevoelsmatige, intuïtieve trachten weg te cijferen, te verdringen.
"Liefde" wordt een complex van fysiologische processen. Je kan het als
dusdanig omschrijven, maar daarmee heb je nog voor geen fractie kunnen
vatten wat het precies inhoudt, wat het doet met een mens. En waarom een
mens er zo'n behoefte aan heeft. (oh ja, d�*t laatste gaatje kan je
misschien proberen stoppen met één of andere slimme psychologische
/theorie/... ook een geloofsovertuiging eigenlijk)

Voor mij is liefde én een complex van fysiologische processen, én 'lankmoedig, goedertieren, niet zichzelf zoekende,...enz.' én blind én af en toe dikke miserie én een ziekte én zovoort. Die verschillende perspectieven, taalkaders sluiten elkaar in mijn visie niet uit.
BTW: ik heb liever een slimme psychologische theorie dan een domme.

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

En waar staat dan Jan Modaal die met veel rationeel geweld van z'n geloof is afgebracht? In plaats van een doorleefde moraal die diep vanuit z'n "aanvoelen" van de wereld bijna reflexmatig z'n beslag vindt,
krijgt hij nu een pak abstracte en vooral "zielloze" concepten voorgeschoteld. EVRM, UVRM, de Grondwet, ... Nadenken over "goed" of "fout" wordt haast een oefening in rechtsgeleerdheid.

Als Jan Modaal -die wat mij betreft evenzeer een simplificatie is als de ene ware God- met zijn diepe geloofsovertuiging, die niet door rationaliteit wordt ingegeven, zo gemakkelijk van zijn geloof af te brengen is met rationeel geweld (leuk gevonden, maar lijkt mij een contradictio in terminis), dan klopt er iets niet in je redenering. Logisch werk jij jezelf hier in de knoei, als je het mij vraagt en als het me toegestaan is om wat rationeel geweld te gebruiken.

En dank God dat de moraal van het vooroorlogse katholicisme niet meer mainstream is. Maar 't kan verkeren natuurlijk, als we ons met zijn allen tot de islam bekeren, kunnen we in geen tijd weer genieten van de zegeningen van een bijna reflexmatige, aangevoelde, doorleefde moraal en de rationele geweldenaars de mond snoeren (laat ik ook maar een beetje retorisch gaan overdrijven).

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Geen probleem, laat maar over aan de ethicus. En hoe zit het weer met de zingeving? Ach Jan, breek je hoofd er maar niet over... Maar wat als Jan diep, écht diep in de shit zit? Op naar de psychiater, die schrijft je wel een pilletje voor.

Alsof er geen gelovigen zijn met psychische problemen. Je gooit hier metafysische en psychologische vragen op een hoop.

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

En dan stellen we met z'n allen vast dat de overconsumptie van psychofarmaca uit de klauwen loopt, dat de zelfmoordstatistieken
alarmerend zijn, dat er iets schort aan het normbesef van de burgers,
dat het weefsel van de samenleving ontrafelt, ... Maar dat dit alles
niks te maken heeft met de kille rationalisering, blijft men maar
halsstarrig volhouden.

Opnieuw: men? En kille rationalisering is, sorry, een cliché.

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

En waarom? Omdat God, of een bepaald Godsbeeld een bepaald slag intellectuelen nu eenmaal niet ligt. En dat daar af en toe eens wat gezonde twijfel wordt gezaaid, lijkt me in het belang van iedereen nog
niet eens zo slecht.

Ik denk dat je de invloed van 'een bepaald slag intellectuelen' (vind je dat zelf niet erg vaag?) op Jan Modaal schromelijk overschat.
In elk geval heb ik mijn geloof niet opgegeven na rationeel geweld van een bepaald slag intellectuelen, ik had als puber genoeg aan mijn eigen verstand om grondig te gaan twijfelen aan de ideeën waarmee ik als kind ben geïndoctrineerd (over geweld gesproken).
Wat me eraan doet denken, jij bent niet-godsdienstig opgevoed, niet? Bekeerlingen zijn vaak de ergsten (yep, da's ook op mij van toepassing )

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door De anarchistische bankier

Boeddhisme is geen godsdienst, slimmerik.

't Is maar voor te zeggen dat ge niet helemaal gelijk hebt.

Boeddhisme is volgens bepaalde normen geen godsdienst, maar ga dat eens aan een Boeddhist vertellen.. Succes (als je 't overleeft, die vreedzaamheid van het Boeddhisme is legendarisch, ttz dat ze soms maar een legende is!) Eeen aantal elementen uit het Boeddhaverhaal vindt men ook terug in de Christuslegende...

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Boeddhisme is volgens bepaalde normen geen godsdienst, maar ga dat eens aan een Boeddhist vertellen.. Succes (als je 't overleeft, die vreedzaamheid van het Boeddhisme is legendarisch, ttz dat ze soms maar een legende is!) Eeen aantal elementen uit het Boeddhaverhaal vindt men ook terug in de Christuslegende...

Geen enkel pobleem toch.... Boeddha was maar een gewoon mens. Dat zei hij zelf overigens in zijn leer. De ver"licht"ing die hij zag onder een boom gezeten was het gevolg van jarenlange meditatie en observatie van de mens en zijn omgeving, het was geen goddelijke ingeving of zo..... En ook in zijn stamboom kwamen geen goden voor .....
De mensen maakten van hem een god maar hijzelf heeft nooit beweerd "zoon van" te zijn...

En zelf moet ik soms hartelijk lachen met die legendarische vreedzaamheid ..... Ze kunnen zich ook eens "goed" laten gaan...... Maar ook hiervoor heeft Boeddha een gezegde want zijn mensenkennis was voor die tijd ( 600 jaar voor Christus ) niet mis.
" Het is beter jezelf te overwinnen dan duizend maal duizend mensen in een gevecht ...." of
" Hij is een goede wagenmenner die zijn op hol geslagen paarden kan intomen.... "
maw. Beheersing vrienden !

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Geen enkel pobleem toch.... Boeddha was maar een gewoon mens. Dat zei hij zelf overigens in zijn leer. De ver"licht"ing die hij zag onder een boom gezeten was het gevolg van jarenlange meditatie en observatie van de mens en zijn omgeving, het was geen goddelijke ingeving of zo..... En ook in zijn stamboom kwamen geen goden voor .....
De mensen maakten van hem een god maar hijzelf heeft nooit beweerd "zoon van" te zijn...

En zelf moet ik soms hartelijk lachen met die legendarische vreedzaamheid ..... Ze kunnen zich ook eens "goed" laten gaan...... Maar ook hiervoor heeft Boeddha een gezegde want zijn mensenkennis was voor die tijd ( 600 jaar voor Christus ) niet mis.
" Het is beter jezelf te overwinnen dan duizend maal duizend mensen in een gevecht ...." of
" Hij is een goede wagenmenner die zijn op hol geslagen paarden kan intomen.... "
maw. Beheersing vrienden !

Jezus ook werd maar "officiëel"tot "god benoemd" op het "concilie" van Nikea(325 AD, door Constantinus, keizer, géén Paus...) Daarvoor was hij "god" voor sommige christelijke strekkingen, menselijk profeet voor andere -Gnostici, Arianen, Nestorianen(eerst de gnosticusValentinus en later Nestorius gingen overstag onder druk, Arianus niet, Nestorius mogelijk maar pro forma, dat is onduidelijk), Catharen...voor Joannes was hij "Het Woord", aldus de Logos-theorie van Aristoteles en Thales van Milete aan zijn visie op Christianisme koppelende. Mohammed gaf hem later de naam "Isa, het Woord van God", in navolging van die strekkingen, en beschouwde hem als een belangrijk profeet. Sint Hiëronymus5342-420), op last van Paus Damasius zal met zijn "Vulgata" de kroon op het werk zetten, door enkel de "juiste" evangelies te behouden en alle anderen apocrief te verklaren, tot Mohammed rond 610 AD teruggreep naar (of bekeerd werd) door Arianen en/of Nestorianen(Sergius?) en met zijn Islam het idee met een even groot succes terug naar de tijd voor Hiëronymus bracht... Voor een groot deel van de gelovigen is Christus dus ook een mens, cfr Bouddhisme.

[labyrinth]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Jezus ook werd maar "officiëel"tot "god benoemd" op het "concilie" van Nikea(325 AD, door Constantinus, keizer, géén Paus...) Daarvoor was hij "god" voor sommige christelijke strekkingen, menselijk profeet voor andere -Gnostici, Arianen, Nestorianen(eerst de gnosticusValentinus en later Nestorius gingen overstag onder druk, Arianus niet, Nestorius mogelijk maar pro forma, dat is onduidelijk), Catharen...voor Joannes was hij "Het Woord", aldus de Logos-theorie van Aristoteles en Thales van Milete aan zijn visie op Christianisme koppelende. Mohammed gaf hem later de naam "Isa, het Woord van God", in navolging van die strekkingen, en beschouwde hem als een belangrijk profeet. Sint Hiëronymus5342-420), op last van Paus Damasius zal met zijn "Vulgata" de kroon op het werk zetten, door enkel de "juiste" evangelies te behouden en alle anderen apocrief te verklaren, tot Mohammed rond 610 AD teruggreep naar (of bekeerd werd) door Arianen en/of Nestorianen(Sergius?) en met zijn Islam het idee met een even groot succes terug naar de tijd voor Hiëronymus bracht... Voor een groot deel van de gelovigen is Christus dus ook een mens, cfr Bouddhisme.

Conclusie :
Mensen zijn allicht geen goden maar goden zijn waarschijnlijk ook maar mensen...... Waarom dan al die drukte ?

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door labyrinth

Conclusie :
Mensen zijn allicht geen goden maar goden zijn waarschijnlijk ook maar mensen...... Waarom dan al die drukte ?

"God" is het gemakkelijkste antwoord op élke vraag, zéker op degene waarop het antwoord niet gekend is... Dus in feite het symbool bij uitstek voor voor menselijke onwetendheid, onverschilligheid, luiaardij en stommiteit

Zoals Einstein schreef:
[font=News Gothic MT][size=2]
Two things are infinite: universe and human stupidity, but about the first we are not sure yet
[/size][/font]


Nog iets gevonden over die Sergius: ik geef enkel maar de inleiding hier, maar de volledige tekst is wel interessant, hoewel wat lang:
[font=Tahoma][size=2]http://www.dabar.org/Religion/Hastings/JH-ERE-Qur'an.htm[/size][/font]

James Hastings, ed. Encyclopaedia of Religion and Ethics. Volume X. New York: Charles Scribner's Sons, 1919.
[size=-1]Pages 538b-550[/size]
[font=Tahoma][size=2]

The first mention of the Qur'an by Christian writers is closely associated with the story of the monk Sergius Bhira ('the esteemed') which was current in Christian circles about the middle of the 8th cent., or some hundred years after the death of the Prophet. It is told in a modified form so persistently by Eastern and Western writers, and by Muslim traditionists themselves, that one is tempted to believe that it may contain some vague elements of truth.

The legend tells that an excommunicated monk called Sergius helped Muhammad in his literary, political, and religious career, and that after his death his role of mentor was taken up by a Jewish rabbi called Ka'b. According to Joannes Damascenus,[/size][/font][font=Tahoma][size=1]76[/size][/font][font=Tahoma][size=2] Sergius was an Arian monk. More probable is the opinion held by all the Eastern and many Western historians that he belonged to the Nestorian community. The main sources of criticism are the Arabic Apology of al-Kindi (c. AD. 820) and the Syriac text printed by W. Gottheil in ZA xiii. ff. (1898 ff.), which here and there contains elements dating from the same period. Some scholars of our day have even gone so far as to assert that the story of Sergius is necessary for the right understanding of the Qur'an.[/size][/font][font=Tahoma][size=2]77[/size][/font][font=Tahoma][size=2]

[/size][/font]

[MagereHein]

godsdienst maakt mensen verdeeld......

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door MagereHein

godsdienst maakt mensen verdeeld......

Hoe schreven de Romeinen dat ook weer? Divide ut impera Verdeel om te heersen...