De kardinaal en de moord

[Dave Brocatus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Mij werd er op school nochtans ingelepeld dat dat de paus de PLAATSVERVANGER van christus was hier op aarde. NIET zijn plaatsbekleder! Bovendien was de Paus ONFEILBAAR.
Zeg me eens hoe een MENS onfeilbaar kan zijn?
Dat is toch geen eigenschap die men aan een mens geeft maar enkel aan een bovennatuurlijk wezen zoals een God?

De paus is geen onfeilbaar mens. Het is de instelling "paus" die onfeilbaar is.

[puud]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Fijn dat u aldus onderkent dat de stellingen die ik naar voorschuif over het gnosticisme juist zijn. Natuurlijk zijn die schematisch (wat ik ook al eerder heb gezegd) en is het algemene plaatje veel uitgebreider.

Nogmaals een bewijs hoe je de zaken omdraait. Het is gij die mij beschuldigde niets te weten van gnostiek. Als ik dan zeg dat je stellingen hierover juist zijn dan ben ik een kazakdraaier die de oneindige wijsheid van de schoolmeester eindelijk onderkent.

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Verwijzen naar een boek en daarbij min of meer de inhoudstabel weergeven, beschouw ik niet als een bewijsplaats dat u het boek inderdaad heeft doorgenomen.

Fijn, ge beschouwd me nu ook al als leugenaar als ik zeg dat ik het boek inderdaad heb gelezen, zelfs de noten waarin hij bijkomstige uitleg geeft heb ik met veel interessen doornomen. Eindelijk eens een katholiek die niet rondloopt met een paardenbril, maar durft te nuanceren en relativeren.

Ik raad je aan eens de website van Pierre Trouillez, Docent Grootseminarie Hasselt en Mechelen, te bezoeken.
http://users.skynet.be/trouillez/
Mischien eens een hedendaags - katholiek -auteur lezen in plaats van steeds af te komen met die fossielen van Ambrosius en Augustus.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Mij werd er op school nochtans ingelepeld dat dat de paus de PLAATSVERVANGER van christus was hier op aarde. NIET zijn plaatsbekleder! Bovendien was de Paus ONFEILBAAR.
Zeg me eens hoe een MENS onfeilbaar kan zijn?
Dat is toch geen eigenschap die men aan een mens geeft maar enkel aan een bovennatuurlijk wezen zoals een God?

En de paus is als mens ook niet onfeilbaar. Ik stel vast, zoals bij de meeste mensen trouwens, dat u niet goed begrijpt wat het leerstuk over de onfeilbaarheid juist inhoudt.

De pauselijke onfeilbaarheid houdt in dat men als gelovige aanneemt dat een pauselijke uitspraak onfeilbaar is (d.i. overeenstemming met Gods geopenbaarde waarheid) wanneer er verschillende voorwaarden tegelijkertijd zijn voldaan:

(a) het moet gaan over dogmatische of ethische onderwerpen;
(b) de uitspraak stoelt op het gewoon leergezag van de Kerk dat in overeenstemming moet zijn met de Traditie (de overlevering, de consensus onder de kerkvaders, de toetsing met de bijbel);
(c) de paus moet spreken namens en in gemeenschap met de Kerk, na consultatie van de bisschoppen en door hen bevestigd.

Bijgevolg kan een paus niet zomaar op een dag opstaan en zeggen "jongen, ik ga eens een onfeilbare uitspraak doen". Onfeilbare uitspraken worden gedaan om een reeds bestaande geloofswaarheid te bevestigen en om de juiste bewoordingen hiervoor te kiezen. Niet om nieuwe zaken uit te vinden, daar er daarvoor geen grond is bijvoorbeeld bij de toetsing van element (b).

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door puud

Nogmaals een bewijs hoe je de zaken omdraait. Het is gij die mij beschuldigde niets te weten van gnostiek. Als ik dan zeg dat je stellingen hierover juist zijn dan ben ik een kazakdraaier die de oneindige wijsheid van de schoolmeester eindelijk.

Tot het tegendeel bewezen blijf ik inderdaad bij mijn stelling dat u niets afweet van het christendom en al evenmin over de gnostiek. Verwijzen naar een boek is bij mij zeker geen bewijs dat u erover iets weet. U heeft zich alleen te bevestigen, omdat u wel weet dat u zich op glad ijs begeeft.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door puud

Fijn, ge beschouwd me nu ook al als leugenaar als ik zeg dat ik het boek inderdaad heb gelezen, zelfs de noten waarin hij bijkomstige uitleg geeft heb ik met veel interessen doornomen. Eindelijk eens een katholiek die niet rondloopt met een paardenbril, maar durft te nuanceren en relativeren.

Ik merk dat u niets weergeeft uit het boek. Alleen een verwijzing, en dat is helemaal geen bewijs dat u het boek heeft doorgenomen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door puud

Mischien eens een hedendaags - katholiek -auteur lezen in plaats van steeds af te komen met die fossielen van Ambrosius en Augustus.

Euh, misschien weet u het niet maar de gnostici dateren ook wel van lange tijd geleden...

Was Augustus trouwens geen keizer?

[puud]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Euh, misschien weet u het niet maar de gnostici dateren ook wel van lange tijd geleden...

Was Augustus trouwens geen keizer?

Ik bedoelde natuurlijk Augustinus. Sorry voor mijn lapsus.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Dave Brocatus

De paus is geen onfeilbaar mens. Het is de instelling "paus" die onfeilbaar is.

Nog erger dus want dat wil zeggen dat je alles wat die instelling je wil opdringen klakkeloos moet slikken omdat ze zichzelf als infeilbaar bestempelt.

Voor mij is dit niet meer of minder dan een vorm van dictatuur.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Nog erger dus want dat wil zeggen dat je alles wat die instelling je wil opdringen klakkeloos moet slikken omdat ze zichzelf als infeilbaar bestempelt.

Voor mij is dit niet meer of minder dan een vorm van dictatuur.

Neen, lees ik eens wat ik over de onfeilbaarheid heb geschreven.

[Knuppel]

Ik herhaal even mijn vraag:

Als gnosticisme en christendom hebben niets met elkaar gemeen hebben waarom dringt de Roomse kerk haar priesters dan nog altijd het celibaat op in de 21ste eeuw?

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, lees ik eens wat ik over de onfeilbaarheid heb geschreven.

Als ik dit lees moet ik de rest al niet meer weten:

De pauselijke onfeilbaarheid houdt in dat men als gelovige aanneemt dat een pauselijke uitspraak onfeilbaar is.

Laat de rest dus maar zitten want d�*t doe ik voor NIEMAND.

[johan]

Oorspronkelijk geplaatst door max4westland

Helaas wel. Toch bestaan er nog katholieken die wel vechten voor hun geloof en die ook gezond nationalistisch zijn. Steun de rechts-nationalistische vleugel van de Kerk !

Bestaat er een dergelijke rechts nationalistische vleugel? Wie? Waar?

[puud]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Ik merk dat u niets weergeeft uit het boek. Alleen een verwijzing, en dat is helemaal geen bewijs dat u het boek heeft doorgenomen.

Zucht!
Aan de mods!
Het is op uitdrukkelijk verzoek van een zekere Jan van den Berghe dat ik hier copy/paste doe.

Over het gnosticisme

1. Het gnosticisme
Het is een hachelijke onderneming om het gnosticisme op een verteerbare manier te beschrijven. Het gaat hier immers niet om een duidelijk afgebakende leer, maar om een wijdvertakte religieus-wijsgerige stroming, die bovendien geworteld is in een mengeling van elementen uit de Griekse godsdienstfilosofie, de mythologie en oosterse religieuze systemen. (5) In de eerste eeuwen van onze jaartelling liet het gnosticisme zijn invloed gelden en het is dan ook logisch dat het in de geschriften van de kerkvaders ruime aandacht heeft gekregen. Maar omdat die auteurs er fel van leer tegen trokken, was men nooit zeker over de objectiviteit van hun gegevens. Tot in 1945 in het Egyptische Nag Hammadi onverwachts oude gnostische geschriften in het Koptisch werden ontdekt. (6) Sedertdien werd het wetenschappelijke inzicht in het antieke gnosticisme gevoelig verdiept.
Zeer in het algemeen kan men het gnosticisme beschrijven als een verlossingsleer die het bereiken van de ware kennis of gnosis (7) als kern heeft. Die kennis heeft enerzijds betrekking op het 'goddelijke' of bovenaardse en anderzijds op het ware wezen van de mens. Ze wordt bereikt door een antwoord te vinden op de drie belang-rijkste levensvragen: 'Vanwaar kom ik?', 'Wie ben ik?' en 'Wat is mijn bestemming?' Let op de eerste persoon enkelvoud: het gnosticisme was een zuiver individuele heilsleer.
Op de eerste vraag antwoordt het gnosticisme dat alles wat bestaat, voortkomt uit het pleroma (8) of de 'goddelijke volheid', de zuivere geest of het zuivere licht. Dat hoogste beginsel is eeuwig, oneindig, absoluut en feitelijk onnoembaar. Het is belangrijk te noteren dat de anthropos (9) of de zuiver geestelijke oermens er een integrerend deel van uitmaakt. Uit het pieroma zijn dan door 'emanatie' of uitvloeiing (10) een aantal eonen (11) voortgekomen. Die geestelijke wezens zijn alle in meer of mindere mate dragers of verpersoonlijkingen van de wezenskenmerken van het pieroma - dus ook van de anthropos. Op een bepaald moment is in die onstoffelijke sfeer een drama gebeurd, dat verstrekkende gevolgen heeft gehad. Eén eon is aan het pieroma afvallig geworden en hij heeft de materie voortgebracht. De zoon van die eon, de demiurg (12), heeft die materie vervolgens tot de zichtbare wereld geboetseerd. Die laatste wordt dan opgevat als de doorslechte tegenpool van het volkomen positieve pleroma: hier stoten we op het typische gnostische dualisme.
De volgende vraag van de gnostische heilsleer is die naar de wezenskern van de mens: 'Wie ben ik?' Het antwoord luidt dat de mens, als mengeling van geest en stof, in zich het dualisme van heel de kosmos meesleept. Door zijn lichamelijkheid blijft hij gevangen in de grijparmen van de materie en is hij bestemd voor een leven in de geestelijke duisternis. Maar omdat zijn stoffelijke aard via de afvallige eon ook teruggaat op het pleroma, is een vonk van het zuivere licht in zijn geest blijven gloeien. Het bestaan van de mens heeft dus een hoogst dramatisch karakter: terwijl diep in hem de hunker naar zijn ware bestemming, de vereniging met de anthropos, levendig blijft, is hij hopeloos gekluisterd aan de duistere wereld van de stof. Door die existentiële tweespalt lijkt de mens wel gedoemd tot een ondraaglijke ontevredenheid met het leven dat hij leiden moet.
Tenzij hij uit zijn doffe ellende ontwaakt, beslist om zijn verbanning in de materie op te heffen en de derde levensvraag stelt: 'Welk is mijn ware bestemming?' Het antwoord kan men gemakkelijk raden: het is het pleroma, of nauwkeuriger uitgedrukt, de daarin geïntegreerde anthropos. Om zijn ware doel te bereiken,
moet de mens dan ook stap voor stap schoon schip maken met alles wat hem bindt aan het stoffelijke, inzonderheid aan het lichamelijke. Op de weg naar de anthropos kan hij zich laten gidsen door de goede eonen, die precies door hun geestelijke gestalte zijn verlangen naar de immateriële werkelijkheid kunnen aanwakkeren en levendig houden. (13) De mens die er uiteindelijk in geslaagd is om al zijn innerlijke vermogens op het pleroma af te stemmen en alle bindingen met de stof door te knippen, is de verloste mens, de volmaakte 'kenner' of 'gnosticus'. Daartegenover staan degenen die telkens weer in de ban van de materie geraken, de onverbeterlijke materialisten of 'stofmensen' (14). Voor hen blijft de verlossing buiten bereik. Eenvoudig gezegd komt de gnostische verlossingsweg dus neer op een graduele en volgehouden onthechting van de stoffelijke dimensie van de wereld en de eigen lichamelijkheid, om op die manier het stadium van de geestelijke 'opstanding uit de dood' te bereiken.
Het gnosticisme kende een enorme bijval. Zijn antwoorden op de essentiële vragen van de mens haakten goed op elkaar in en tegelijk waren ze zo weinig dogmatisch ingesnoerd dat ze voldoende speelruimte lieten aan de bevlogenheid van de menselijke geest. Maar vooral de tijdgeest zorgde ervoor dat het gnosticisme de wind in het zeil had. We hebben al gezien dat in die tijd genootschappen die een streng lidmaatschapsbeleid voerden, goed in de markt lagen: de leden kregen vanzelf het behaaglijke gevoel tot een uitgelezen groep te behoren. (15) Het gnosticisme speelde perfect op die trend in. Het proclameerde zonder schroom dat zijn verlossingsleer enkel voor een kleine schare van uitverkorenen was bestemd. (16) Wie als een. ware gnosticus door het leven ging, mocht zich dus ver boven het materialistische grauw verheven voelen. Aangezien de nochtans strenge toetredingscriteria van de Kerk met dat soort van elitarisme geen uitstaans hadden, konden de christelijke polemisten het gnosticisme hier gemakkelijk als doelwit nemen.
Maar daarmee waren ze met hun weerwerk bijlange niet klaar. Zij hadden nog een zwaardere klus aan het bestrijden van de gnostische invloed in het eigen milieu. Men kan twee redenen aanhalen om de infiltratie van het gnosticisme in de christelijke mentaliteit te verklaren. Allereerst was er de soepelheid waarmee het gnosticisme christelijke elementen kon opslorpen. We geven enkele voorbeelden. Het pleroma kon gemakkelijk vereenzelvigd worden met God de Vader, op voorwaarde dat men zijn scheppingsactiviteit herinterpreteerde als het doen emaneren van het geestelijke aards paradijs met de ideale anthropos Adam. De concrete schepping, met al haar slechtheid, is dan het product van de duivel-demiurg. Christus wordt dan de voornaamste eon die de mens op zijn tocht naar het pleroma terzijde kan staan. Als geestelijk wezen moet men Hem wel doketistisch opvatten en alleen zijn prediking ernstig nemen. (17) Die christelijke inkleding heeft menig gelovige over de streep van het gnosticisme getrokken: ze verzachtte immers het nare gevoel afvallig te worden. (18) De andere reden voor de bijval van het gnosticisme in christelijke rangen is zijn sterke klemtoon op de ascese als middel tegen de verlokkingen van de materie en de lichamelijkheid. Nu werd de ascese ook in de vroege Kerk uitzonderlijk gewaardeerd, vooral als getuigenis dat men de hoop op het hemelse vaderland niet door aardse beslommeringen wilde laten verflauwen. (19) Ook de heidense arts-filosoof Galenus (�* 199) heeft zijn bewondering voor de christelijke asceten niet onder stoelen of banken gestoken: 'Men telt onder hen [de christenen] niet alleen mannen, maar ook vrouwen die zichzelf gedurende heel hun leven onthouden van geslachtsgemeenschap. Daarnaast zijn er bij hen ook die qua zelfdiscipline en zelfcontrole op het gebied van eten en drinken, en in hun streven naar gerechtigheid, een niveau bereikt hebben dat niet moet onderdoen voor dat van de ware filosoof. (20) Als men nu weet dat zelfs in 'orthodoxe' christelijke kringen werken populair waren die de seksuele onthouding ophemelen (21), dan moet men erkennen dat een bepaalde geesteshouding in de Kerk zelf het bedje voor het lichaamsvijandige gnosticisme heeft gespreid. (22)
Voor de kerkvaders was geen zee te hoog om het gnosticisme de kop in te drukken, maar het heeft nooit helemaal willen lukken. Nadat het christendom in de tweede helft van de 4de eeuw staatsgodsdienst was geworden, moest het gnosticisme wel ondergronds gaan. (23) Toch borrelde het geregeld op, vooral in mystieke bewegingen. In het huidige Westen beleeft het gnosticisme een nieuwe jeugd. Die ontwaart men overal waar mensen bouwen aan een religiositeit, die wars is van een geprofileerd godsbeeld en van dogma's en die de openbaring van de waarheid in het eigen ik gaat zoeken. Het gnosticisme voelt zich bijgevolg perfect thuis in de religieuze mix van new age. (24) De hedendaagse (westerse) Kerk wordt dus opnieuw met de wervende kracht van haar oude vijand geconfronteerd.

Over de noten betreffende de gnostiek

5. Invloeden uit het Nabije Oosten waren in elk geval het Egyptische hermetisme (cf. hoofdstuk 1,4), de
religieuze astrologie van de Babyloniërs en het dualisme van het Perzische mazdeïsme (de door Zarathoestra gestichte godsdienst).
5. Het Koptisch is de oorspronkelijke taal van Egypte in haar laatste fase. Sommige patristische werken zijn
in het Koptisch overgeleverd.
7. In het Grieks gnôsis (kennis, inzicht).
8. In het Grieks plèrôma (volheid, vervulling).
9. In het Grieks anthrôpos (mens).
10. Het voortbrengingsprincipe van de emanatie gaat uit van de uitvloeiing van de goddelijke volheid van
het hogere naar het lagere niveau, waarbij die volheid bij elke lagere trap wordt verdund. In beginsel staat de leer van de emanatie haaks op de bijbelse scheppingsleer, die een radicale scheiding tussen het goddelijke en het niet-goddelijke in stand houdt. Cf. de bespreking van het neoplatonisme van Porfyrius (hoofdstuk IV, 1, voetnoot 12).
11. In het Grieks aiôn. In het gewone taalgebruik heeft het woord vele betekenissen: lange tijdsduur,
mensenleven, eeuw(igheid), tijdgeest, wereld... In de verschillende gnostische systemen wordt het getal van de eonen vastgesteld op 4, 10, 12 of 30.
12. In het Grieks dèmiourgos; in deze context: vervaardiger, schepper.
13. Geestelijke gestalten van de eonen zijn onder andere: Diepte, Zwijgen, Waarheid, Rede, Leven...
14. In het Grieks hulikoi: 'stoffelijken' .
15. Zie hoofdstuk I, 4.
16. In de christelijke varianten van het gnosticisme - waarover dadelijk meer staafde men die stelling met een verwijzing naar Mc. 4:11-12.
17. Voor meer informatie: B. DEHANDSCHUITER, 'Gnostische Christologie(ën)', in Christus in veelvoud.
Pluraliteit en de vraag naar eenheid in de hedendaagse christologie (red. J. Haers - T. Merrigan), Leuven/ Amersfoott, Acco, 1999, 127- 134.
18. Voor de christenen die zich tot het gnosticisme aangetrokken voelden, maar het leergezag van de Kerk
nog niet durfden te verwerpen, hadden de gnostici zelfs een bemoedigende benaming. Ze werden psuchikoi ('geestelijken') genoemd. Als opstap naar de zuivere gnosis mochten ze nog een tijdje luisteren naar het onderricht van de Kerk. Op de ladder van de volmaaktheid waren zij toch al hoger ingeschaald dan de hulikoi.
19. We herinneren eraan dat dit verlangen volgens de Brief aan Diognetus geen alibi mag zijn om zich aan
zijn maatschappelijke plichten te onttrekken (zie hoofdstuk III, 4).
20. Geciteerd in D. PRAET, De God der goden, 106-107.
21. In de zogenaamde Handelingen van Paulus lezen we: 'Zalig die in onthouding leven, want tot hen zal
God spreken. (...) Zalig die vrouwen hebben alsof ze er geen hebben, want zij zullen God beërven' (III, 5). De cultuurfilosofische achtergronden van die houding zullen we belichten bij de bespreking van het marcionisme.
22. Voor verdere lectuur: R. ROUKEMA, Gnosis en geloof in het vroege christendom. Een inleiding tot de
gnostiek, Zoetermeer, Meinema, 1998; Het andere christendom. De gnosis en haar geestverwanten (red. R. Roukema), Zoetermeer, Meinema, 2000.
23. De kruiken met gnostische teksten die men in 1945 in Nag Hammadi heeft ontdekt, werden vermoedelijk
begraven rond 400, toen het Romeinse Rijk christelijk geworden was en men zulke geschriften beter niet in zijn bibliotheek had staan.
24. 'Zeer zeker bestaan er gelijkenissen tussen de gnostische bewegingen en new age: de zoektocht naar
harmonie en heelheid, de reactie tegen heersende en oppressieve denksystemen, het belang van de inwendige ervaring en van de kosmologie, enz.' (J. HAERS, 'Het christelijk godsgeloof en actuele holistische stromingen', in Collationes 26 (1996) 2, 149-165, 155). Haers signaleert ook duidelijke verschilpunten, vooral betreffende het gnostische dualisme tussen God en wereld dat aan new age veeleer vreemd is. Zie ook P. SCHMIDT, 'Gnosis, gisteren en vandaag', in Communio 5 (1980) 4, 262-275.

Ik verwijs in het bijzonder naar de noten 16, 17 en 18 waar uitdrukkelijk de mix van gnostiek en christendom vermeld staan.

Moet ik ook een copy/paste doen van de tekst over Irenaeus van Lyon?

[AVV]

Oorspronkelijk geplaatst door luc broes

Alle hoogwaardigheids bekleders (wat een woord!) hielden tot nu toe hun mond over de moord;
Eindelijk zegt de kardinaal iets, maar hij had beter verder zijn mond gehouden.
Hij heeft het over het feit dat de omstaanders niet ingegrepen hebben en voor de onverschilligheid.
Moest de kardinaal op het ogenblik van de feiten aanwezig geweest zijn, was hij waarschijnlijk met blote hand de messentrekkers te lijf gegaan.
En geen commentaar op de moordenaar zelf.
Het is duidelijk dat de 'bange blanke man' de grote schuldige is. Ook als een jonge allochtone crimineel een roofmoord pleegt op een autochtone jongen.
Verder verklaart de kardinaal dat we verder 'solidair' moeten blijven!

Ik kom zopas thuis van de Paasmis. Ik voel me een vreemdeling in eigen kerk.

Beste Luc,


Je analyse is de enige juiste.

Ben ook, samen met vele gelovigen, diep ontgoocheld in de houding van kardinaal Daneels. En dit zeker niet voor de eerste keer !

[Knuppel]

Dank je Puud.

Mijn vraag was dus terecht.
Gnosticisme en christendom hebben wel degelijk met elkaar te maken!
Hoe kan je dat trouwens ontkennen als de bewijzen tot op vandaag voor het rapen liggen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Dank je Puud.

Mijn vraag was dus terecht.
Gnosticisme en christendom hebben wel degelijk met elkaar te maken!
Hoe kan je dat trouwens ontkennen als de bewijzen tot op vandaag voor het rapen liggen?

Welke bewijzen? De gnostische geschriften? Daaruit wordt juist duidelijk dat er een wereld van verschil is tussen het christendom en de gnostiek. Op het einde van de tekst wordt trouwens uitdrukkelijk gezegd dat de gnostiek "een oude vijand" van het christendom is...

[Dave Brocatus]

Oorspronkelijk geplaatst door Knuppel

Als ik dit lees moet ik de rest al niet meer weten:

Laat de rest dus maar zitten want d�*t doe ik voor NIEMAND.

Dus u neemt geen enkele uitspraak aan als onfeilbaar?
Ik ben blij dat niet iedereen dat doet, anders zou iedere generatie van nul af aan moeten beginnen. Het nut van een onfeilbare uitspraak is juist dat we kunnen verderbouwen op wat vorige generaties hebben verworven, zonder alles eerst opnieuw te willen uittesten/ondervinden.

[Knuppel]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Welke bewijzen? De gnostische geschriften? Daaruit wordt juist duidelijk dat er een wereld van verschil is tussen het christendom en de gnostiek. Op het einde van de tekst wordt trouwens uitdrukkelijk gezegd dat de gnostiek "een oude vijand" van het christendom is...

Dat er een verschil is zal wel waar wezen maar een pagina eerder zei je heel wat anders, namelijk dit:

Inderdaad, gnosticisme en christendom hebben niets met elkaar gemeen.

Volgens mij hebben die twee overduidelijk iets met elkaar gemeen. Het zijn zelfs beider voornaamste kenmerken.

[Flippend Rund]

van zodra je begint met "volgens het gnosticisme zijn uit het pieroma dan door 'emanatie' of uitvloeiing een aantal eonen ontstaan voortgekomen..." dan ben je al niet meer gnostisch bezig. Dan ben je gewoon oude dogma's aan het omruilen met nieuwe.

Gnosticisme betekent in de eerste plaats de onderzoek en kennis van jezelf.

[Knuppel]

.