De moordzuchtige islam is een fabel

[system]

[quote=filosoof;2681215]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Als je hoort/leest wat de pausen verkondigen hebben ze zich bitter weinig aangepast!

Maar brandstapels richt hij niet meer op, aan de moslimkant hakken ze nog altijd handen af en stenigen ze nog altijd overspelige vrouwen zoals de joden dit deden in de tijd van Jezus. Eigenlijk doen de moslims nog altijd hetzelfde als 2000 jaar geleden. In de feiten is de islam een godsdienst die 2300 jaar en meer is blijven stilstaan. Want de wetten van de Tora zijn minsens 2500-3000 jaar oud en de moslims passen nog altijd dezelfde straffen toe als in die tijd. Met ander woorden:schandalig en mensonterend ouderwets is de islam.

[Winterhamer]

kijk, daar hebben we het mishandelde vrouwtje weer opkomend voor verkrachters moordenaars en andere facisten

[godisanidiot]

Ik heb hier de koran (nederlandse vertaling, en kom niet af met die ongeldigheid bullshit) liggen, en in tegenstelling tot wat je hier beweert is de islam zelf het probleem. Vooral de index over joden is fascinerend.
Gelukkig laten de meeste moslims hun humane kant het meeste spreken.

[duncan]

mensonterend zou ik ni durven zeggen moh ouderwets wel

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door duncan

mensonterend zou ik ni durven zeggen moh ouderwets wel

Mensen stenigen vindt u niet mensonterend. Tja, dan zijn we uitgepraat.

[duncan]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Mensen stenigen vindt u niet mensonterend. Tja, dan zijn we uitgepraat.

Leeftge in dat land of in dit land ?
Exceptis excipiendis

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door duncan

Leeftge in dat land of in dit land ?
Exceptis excipiendis

Larie en apekool. Een mens stenigen kunt u niet verdedigen.

Dus, wanneer het de gewoonte is in een land een menselijke albino op te knopen omdat hij albino is, dan is dat voor u ok.

Nu valt u me goed tegen Duncan.

[duncan]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Larie en apekool. Een mens stenigen kunt u niet verdedigen.

Dus, wanneer het de gewoonte is in een land een menselijke albino op te knopen omdat hij albino is, dan is dat voor u ok.

Nu valt u me goed tegen Duncan.

Oké ge vraagt erachter ....een klein onschuldig zwak kindje ontmaagden en commercieel uitbuiten gelijk die polen en zo hier is dan niet erger ?!

Troost u ge valt mij soms ook tegen maar wij leven niet ginder en daar is een andere politie en rechts staat ook burgerlijk anders dan hier dermee komen ze naar hier om vervolgens hier OOK te klagen .

* Moorden voor mp3 & binnekort loopt hem terug rond ....hopenlijk gaat die dan geen mensen stenigen hé

Westerse wereld is democratischer zekers niet ?!
Nu jij

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door duncan

Oké ge vraagt erachter ....een klein onschuldig zwak kindje ontmaagden en commercieel uitbuiten gelijk die polen en zo hier is dan niet erger ?!

Troost u ge valt mij soms ook tegen maar wij leven niet ginder en daar is een andere politie en rechts staat ook burgerlijk anders dan hier dermee komen ze naar hier om vervolgens hier OOK te klagen .

* Moorden voor mp3 & binnekort loopt hem terug rond ....hopenlijk gaat die dan geen mensen stenigen hé

Westerse wereld is democratischer zekers niet ?!
Nu jij

Niets te "nu jij". U slaat de bal volledig mis. Moord, verkrachting, onderdrukking... 't zijn allemaal even erge misdaden op menselijk vlak. Wat is evenwel het verschil: bepaalde moslims rechtvaardigen zich op een religieuze basis. Een westerse misdadiger heeft tenminste nog die eerlijkheid dat niet te doen.

[system]

Oorspronkelijk geplaatst door duncan

Oké ge vraagt erachter ....een klein onschuldig zwak kindje ontmaagden en commercieel uitbuiten gelijk die polen en zo hier is dan niet erger ?!

Troost u ge valt mij soms ook tegen maar wij leven niet ginder en daar is een andere politie en rechts staat ook burgerlijk anders dan hier dermee komen ze naar hier om vervolgens hier OOK te klagen .

* Moorden voor mp3 & binnekort loopt hem terug rond ....hopenlijk gaat die dan geen mensen stenigen hé

Westerse wereld is democratischer zekers niet ?!
Nu jij

Maar onze overheid bestrijdt, het verkrachten van jonge meisjes, de uitbuiting van vreemde werknemers, de mensenhandel enz. Indien wergevers betrapt worden worden zij veroordeeld. Mensen van de mp3 moord zijn jeudmisdadigers en een wat verlopen jeugd. De overheid in België veroordeelt dit. Maar in bepaalde van uw islamitische landen is het stenigen ingegeven door de overheid (of of zijn minst toegelaten) of goedgekeurd omdat God het zo wil (zeggen ze) en omdat het sharia is en dus ok.

Neen, stenigen van mensen is onmenselijk en de islam is op dit vlak een middeleeuwse godsdienst. En het wordt tijd dat u dat eens inziet en dat u niet probeert te verdedigen wat niet te verdedigen is. En het is niet te verdedigen omdat mensen stenigen een laffe, mensonterende daad is.

U moet niet proberen recht te praten wat krom is!

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door system

Maar onze overheid bestrijdt, het verkrachten van jonge meisjes, de uitbuiting van vreemde werknemers, de mensenhandel enz. Indien wergevers betrapt worden worden zij veroordeeld. Mensen van de mp3 moord zijn jeudmisdadigers en een wat verlopen jeugd. De overheid in België veroordeelt dit. Maar in bepaalde van uw islamitische landen is het stenigen ingegeven door de overheid (of of zijn minst toegelaten) of goedgekeurd omdat God het zo wil (zeggen ze) en omdat het sharia is en dus ok.

Neen, stenigen van mensen is onmenselijk en de islam is op dit vlak een middeleeuwse godsdienst. En het wordt tijd dat u dat eens inziet en dat u niet probeert te verdedigen wat niet te verdedigen is. En het is niet te verdedigen omdat mensen stenigen een laffe, mensonterende daad is.

U moet niet proberen recht te praten wat krom is!

Daar ben ik het volkomen mee eens. Zelfs als we de culturele eigenheden beschouwen en daar een zeker respect voor kunnen opbrengen, betekent dit niet dat we het onmenselijke in een cultuur of godsdienst moeten goedpraten of, laat staan, aanvaardbaar achten.

[Webcrusader]

Het denkkader (paradigma) van de islam is wezensvreemd aan het Westerse denken. Daarom is het gevaar groot dat moslimbegrippen op Westerse wijze worden uitgelegd en daarmee misverstaan; speciaal de postmodernen zijn hun antenne hiervoor kwijtgeraakt. Het is dan ook van essentieel belang om enkele kernbegrippen uit te leggen vanuit de Moslimgeschriften, waarvan wij als voornaamste noemen de Koran (dikwijls anders vertaald dan de Arabische grondtekst), de Hadieth en de Sjaria

De kernvraag is: Is de islam een religie van vrede?
De moslims beantwoorden dit bevestigend, maar dat moet ons Westerse mensen niet geruststellen totdat wij weten wat zij hiermee bedoelen. Wij leggen dit uit vanuit onze (humanistische en bijbelse) opvatting over tolerantie, maar daarmee vergissen wij ons net zozeer als met het idee van coëxistentie dat de communisten eenmaal predikten. Vrede (Salem) komt overeen met Dar al-Islam, het Huis van Islam, dus tegelijk Dar al-Salam. Deze Dar al-Islam is dus de politieke uitdrukking van de door alle moslims beleefde Umma Islam, de gemeenschap der moslims. Dit sluit ‘scheiding van Kerk/moskee en Staat ten enenmale uit en daarom zijn landen als Turkije en Egypte het eerste doelwit van de echte of ware islam, die deze landen als ‘afvallige’ landen beschouwt, beïnvloed als ze zijn door het democratische denken van het decadente Westen. Fundamentalistische islam is consequente islam en is per definitie theocratisch; gematigde of ‘democratische’ islam is een contradictio in terminis.

Salem = heerschappij van Dar al-Islam. Deze bestaat nu in sommige islamlanden en provincies of deelstaten (zoals Kano in Noord-Nigeria). Dar al-Islam (Huis van Islam) impliceert de invoering van de sjaria, waarbij wordt rechtgesproken door geestelijken. Het betekent tegelijk de afschaffing van alle andere wetten, of – in een overgangsstadium – het overrulen van alle wetten van een land, inclusief de Constitutie, door de Wet van Islam.
Wanneer een (deel)staat wordt geregeerd volgens de sjaria, geldt die deelstaat als Dar al- Islam en heerst er (moslim-)salem. Ware Salem is er pas wanneer de hele wereld valt onder Dar al-Islam, net zoals in de tijd van het communisme er pas ware Mir kon bestaan wanneer de hele wereld communistisch zou zijn.
Zolang er geen mondiale Salem heerst, is de Islam in staat van oorlog met alle landen die niet vallen onder Dar al-Islam. Sterker nog, zolang voelt de Islam zich bedreigd en zelfs aangevallen door alle landen die niet-islamitische zijn in deze betekenis, dus ook door Egypte en Turkije, alle zgn. gematigde moslimlanden. Binnen die landen is er dan ook grote spanning en strijd: de jihad richt zich vooreerst op deze ‘afvallige en huichelachtige staten’.

Jihad = vestigen van Dar al-Islam.
Tegenover de Dar al-Islam (ofwel huis van vrede) staat de Dar al-Harb, het huis van niet-islam (ofwel huis van oorlog). Het instrument om te komen van Dar al-Harb tot Dar al-Islam is de jihad, ofwel ‘heilige oorlog‘. Hierover laat de Koran (bijvoorbeeld in de Soera’s 2, 8 en 47) geen misverstand bestaan.

De jihad kent drie fasen:

1. het hart, het denken van het individu;

2. het gebruik van het woord, op podium, in de pers, boeken en propaganda naar socialistisch-communistisch model;

3. de klassieke jihad is de daad, een ‘uitnodiging’ (lees: bedreiging) tot dalah, uitmondend in sjaria. Dit heeft niets gemeen met een persoonlijke nodiging tot het heil, zoals Jezus Christus die biedt, maar is puur politiek.

Van de jihad kan alleen de eerste fase worden beschouwd als religieus; de tweede (en uiteraard de derde fase) zijn uitsluitend ideologisch en politiek. Deze tweede fase omvat

* het onderricht in moskee en school (om de leden van de moslim gemeenschap umma- resp. jihad-bewust te maken)
* de voorlichting naar buiten, door deze fase voor te stellen als ‘religieus’ en te doen vallen onder vrijheid van meningsuiting en vrijheid van godsdienst

In sommige landen voltrekt zich thans de derde fase, en het is opmerkelijk dat het hierbij gaat om provincies of deelstaten, zoals Mindanao in de (overwegend katholieke) Filippijnen, de Molukken en Centraal Sulawesi in (Pantsjasila - vijf religies) Indonesië en Kano in (overwegend christelijk) Nigeria.
In de Westerse landen bevinden wij ons momenteel in de tweede fase, die van politiek-ideologisch onderricht en voorlichting. Ook hier dreigt het gevaar van een groot misverstand, waarbij zelfs het woord ‘mafkezen’ is gevallen. Wij moeten ons terdege realiseren dat deze tweede fase een tussenfase is die het best kan worden weergegeven met het Engelse woord ‘truce’.

Truce = uitstel van Dar al-Islam
Het Engelse begrip ‘truce’ drukt sterker dan het Nederlandse ‘wapenstilstand’ de ware betekenis uit van een devies dat Mohammed bij zijn veldtochten gebruikte. Toen zijn tegenstanders hem te sterk waren, bood hij dezen een ‘truce’ aan, d.w.z. een vrede-voor-een-bepaalde-tijd (van maximaal tien jaar). Wanneer de Mekkanen hierop ingingen, verslapten zij hun waakzaamheid, totdat zij bij de volgende veldtocht van de profeet werden verslagen.
‘Truce’ werd ook gebruikt voor een tijdelijk gedogen, bijvoorbeeld van de rituelen van andere goden (in Mekka aanbad iedere stam zijn eigen godheid en in totaal waren er wel 360 goden!). Totdat . . . de god van Mohammed, Allah, sterk genoeg was zodat alle andere goden werden afgeschaft ("Allah heeft geen genoten" zegt de Koran) en hun aanhangers gedood.
Het begrip ‘truce’ vergeleek ik reeds met het begrip coëxistentie dat de communisten aan hun tegenstanders voorhielden. Degenen die hierin geloofden, kregen van Lenin de weinig-vleiende naam ‘nutzliche Idioten’.
De geschiedenis van de islam is vol ‘truce’ en de vijanden die dit verkeerd uitlegden (bijvoorbeeld als status-quo), merkten de ware betekenis pas toen zij niets meer konden zeggen (en niets meer hadden uit te leggen). Arafat past deze tactiek ook toe; "Land voor vrede" is dan ook een utopie.
Momenteel geldt dit misverstand ook voor de zogenaamd gematigde of geïntegreerde moslims die onze begrippen tolerantie en democratie hebben overgenomen, zonder te beseffen dat na uiterlijk tien jaar (of een verlenging ervan) de verworvenheden van de Dar al-Harb het moeten afleggen tegen de (virtuele of tastbare en zichtbare) sjaria van de Dar al-Islam.

Takija = aanpassing (huichelarij).
Mensen die dit allemaal kunnen weten, sluiten deze uitleg bewust uit waardoor anderen (die niet beter weten) een verkeerde indruk krijgen en op valse wijze worden gerust gesteld.
Wanneer moslims bijvoorbeeld spreken over het begrip godsdienstvrijheid, is dit onverenigbaar met Westerse opvattingen. Zouden zij dit hanteren in de betekenis die wij hieraan geven, dan betekent dit voor hen het einde van de islam, omdat Mohammed dan een valse profeet zou zijn geweest. Zou er namelijk in de moslimlanden echte godsdienstvrijheid bestaan, dan zou dit tot een massa-exodus uit de islam leiden. Zo geldt de uitspraak: "Je wordt niet gedwongen om te geloven" alleen voor de gelovige moslim, maar ‘ongelovigen’ (of ‘adresgelovigen‘) kunnen er zich niet op beroepen. Met andere woorden: je kunt wel de islam binnengaan, maar er niet uitgaan.
Onder Takija valt ook de zogenaamde dialoog der godsdiensten, gericht op het opsporen van gemeenschappelijke kenmerken (naast eventuele verschillen) van de "drie monotheïstische godsdiensten" ten dienste van de zgn. Abrahamitische oecumene. De Duitse oriëntalist dr. Hans-Peter Raddatz (auteur van de bestseller ‘Von Gott zu Allah‘ noemt dit het dialogisme; in zijn boek spreekt hij zelfs van de dialoogindustrie!
Ook het onderscheid tussen ‘radicale (fundamentalistische) en gematigde moslims‘ valt onder Takija. Zou bijvoorbeeld in een stad of streek de meerderheid moslim zijn en op grond hiervan de Dar al-Islam worden uitgeroepen, dan tellen bij het invoeren van de sjaria alle – ook de gematigde en zelfs de nominale - moslims mee. Takija is ook de opvatting dat we alleen van fundamentalistische moslims iets te duchten hebben en dat de overige moslims zozeer zijn geïntegreerd dat zij hiervoor niet ontvankelijk zijn.

Umma Islam is de gemeenschap der moslims, het wereldwijde moslimbewustzijn. Dit is meer dan een latente identiteit, een besef van verbondenheid, het is de voedingsbodem om wereldwijd te streven naar de vestiging van de Dar al-Islam. Het is ook datgene wat alle moslims – sjiieten en soennieten, orthodoxen en vrijzinnigen, geletterden en ongeletterden, radicalen en gematigden – met elkaar verbindt.
De dynamiek van de Umma Islam wordt aangewakkerd door de zgn. Moslimbroederschap, die staatsoverstijgend actief is. Net als het christendom, staat ook de moslimgemeenschap in het Westen bloot aan moderne en postmoderne beïnvloeding. Zelfs al hebben de imams in het Westen geen officiële banden met de Moslimbroederschap, hun ummabewustzijn brengt hen ertoe om hun preken te richten op de realisering van de Dar al-Islam. En hoe groter de umma (moslimgemeenschap) is, des te sterker de heilsrichting (= aanvalskracht).
Dit ummagevoel is zo groot dat bijvoorbeeld van alle leidende islamleiders in Duitsland niemand officieel afstand heeft genomen van de WTC-aanslagen. Integendeel, de aanslagen werden met grote vreugde begroet; zo werd er gejubeld in de moskeeën van Munchen. Wanneer men wel afstand nam, moeten wij dit zien als een plichtpleging van een kleine minderheid. Velen die hebben gezwegen deden dit omdat zij dit opportuun vonden, maar "wie zwijgt stemt toe."
Uiteraard is er een kleine minderheid van moslimintellectuelen, maar die zijn niet onderling georganiseerd en worden gezien als verraders van de Umma Islam. Daarom worden zij in hun thuislanden monddood gemaakt of zelfs vervolgd en gedood.

[Winterhamer]

Zonlicht, jij zal het vast niet erg vinden dat elke moslim man in de hemel 72 sex slaven krijgt om te gebruiken wanneer en hoe hij maar wilt

[Winterhamer]

Oorspronkelijk geplaatst door godisanidiot

Ik heb hier de koran (nederlandse vertaling, en kom niet af met die ongeldigheid bullshit) liggen, en in tegenstelling tot wat je hier beweert is de islam zelf het probleem. Vooral de index over joden is fascinerend.
Gelukkig laten de meeste moslims hun humane kant het meeste spreken.

Komt omdat dat christelijke moslims zijn, die hebben zich laten beinvloeden door het christendom en zijn dus meer zoals Westerse mensen, het zijn dus eigenlijk ook geen echte moslims, ze geloven in de linkse versie van de islam

[godisanidiot]

Oorspronkelijk geplaatst door Winterhamer

christelijke moslims

LOL

[system]

.

[system]

#194 Winterhamer vbmenu_register("postmenu_2700090", true);

Http://www.liveleak.com/view?i=3fc_1179363455&c=1

Ik weet niet echt of de geestelijke het heeft begrepen. Hij zou het echter moeten begrepen hebben, want het was anders zeer duidelijk. Of het erg hoffelijk is van de journalist, is alweer wat anders.

[Winterhamer]

lees maar eens wat hun leren:

Injustice in the Quran
-Disbelievers will be deaf, dumb, and blind. 2:171
-Kill disbelievers wherever you find them. If they attack you, then kil them. Such is the reward of disbelievers. 2:191-2
-Fight them until "religion is for Allah." 2:193
-Those who marry unbelievers will burn in the Fire. 2:221
-Disbelievers worship false gods. The will burn forever in the Fire. 2:257
-Don't believe anyone who is not a Muslim. 3:73
-Allah will destroy non-muslim cultures. 7:138-9
-Those who deny Muhammad's revelation are evil. 7:177
-Don't make be friends with with your disbelieving family members. Those who do so are wrong-doers. 9:23
-Stay away from non-Muslims. They are all liars. 9:107
-On the last day Allah will kill all the disbelievers (and then he will torture them forever in hell). 10:45
-Allah killed everyone in Sodom and Gomorrah by dropping burning stones on them. 11:82-83

Genoeg religieuze sprookjes gehad ?

http://www.skepticsannotatedbible.com/quran/inj/long.html

[Webcrusader]

Dialoog tussen Kruis en Wassende Maan

Door Dr. Koenraad Elst

"Lam jalid wa lam joelad", "Hij heeft niet verwekt en is niet verwekt", aldus de Koraan (112:3). De ongeschapen Schepper heeft geen Zoon verwekt, en is ook niet als verwekte Zoon geïnkarneerd. Het kristendom is dus een valse religie. Een mening als een andere? In theorie wel, maar tijdens de verovering van het Oost-Romeinse Midden-Oosten door kalief Omar (634-644), en later tijdens de Kruistochten, werd dit vers de anti-kristelijke strijdkreet bij uitstek. Wat wij daar mee te maken hebben? Toen het lijk van Loubna Benaïssa werd weggedragen naar het vliegtuig dat haar naar haar laatste rustplaats in Marokko zou brengen, skandeerden lange rijen Marokkaanse jongeren langs de straat: "Lam jalid wa lam joelad". Let wel, dit was op een ogenblik dat de Belgische TV-zenders de plechtigheid rechtstreeks uitzonden, dat de politici en de bevolking uiting gaven aan hun medeleven, dat heel België zijn twijfels over de islam opzij zette om met de familie Benaïssa mee te rouwen. De dank van de Marokkaanse jongeren was een strijdkreet, die effektief betekent: "Weg met de valse religie, ruim baan voor de islam."

U hebt dit waarschijnlijk zelf op uw TV gezien, maar toch zal u het niet opgemerkt hebben, want wie kent nu paraat een Arabisch Koraanvers? Daarvoor hebben we dus professor Urbain Vermeulen, de mediagenieke islamoloog werkzaam aan de KUL en de UG. Op de persvoorstelling van zijn jongste essay, "Islam en christendom, het onmogelijke gesprek?" (Davidsfonds, 86 pp.), maakte genoemde anekdote al lang geen reaktie meer los, want de prof had zelfs de rekalcitrante perslui doen stilvallen met een hele reeks feiten over de onwaarschijnlijkheid van echte moslim-kristelijke toenadering.

Het water is veel te diep om meerdere redenen. Eén daarvan is dat de islam historisch nooit een situatie van gelijkheid tussen de islam en andere religies gekend of voorzien heeft. De islam aan de macht en de andere religies ofwel niet tolereren (bv. het boeddhisme in Centraal-Azië), ofwel een klein beetje (zoroastriërs in Iran, jezidi's in Koerdistan), ofwel voluit (druzen, joden, kristenen in het Midden-Oosten buiten het Arabisch schiereiland), maar ook dan slechts in een rechteloze positie: dat is de politieke traditie van de islam. Het gaat daarbij niet om een verdrag dat voor de minderheden rechten schept, maar uitsluitend om een gunst van de sultan, die hij op elk ogenblik kan herroepen, zoals ook de Profeet zijn toestemming aan de joden om in de oase Chaibar te verblijven mits betaling van 50% gedoogbelasting, uiteindelijk herroepen heeft. Het Ottomaanse rijk was dan ook maar een multikulturele samenleving, zoals bv. Balkan-kenner prof. Mon Detrez het voorstelt ("het Ottomaanse rijk is het beste dat de Balkan ooit is overkomen"), in deze zin dat het een hiërarchische struktuur was waarin de nietmoslims aan de moslims en aan de islamitische staat onderworpen waren, en in principe slechts ten voorlopigen titel getolereerd werden.

De enige geslaagde multikulturele samenleving was volgens prof. Vermeulen het late Romeinse rijk, en daar werd van elke kandidaat voor het staatsburgerschap geëist dat hij Latijn kende, trouw zwoer aan het rijk en zijn eigen wetstraditie opgaf voor de Lex Romana. Dat was dus een politiek van assimilatie, met alleen binnenshuis een mogelijk behoud van eigen identiteit. Nu moslims steeds meer de erkenning van hun eigen recht eisen (en ondermeer in Frankrijk reeds de feitelijke erkenning van de polygamie aan het doordrukken zijn), en nu recent onderzoek aangetoond heeft dat een groot percentage van de moslims in Brussel geen van onze landstalen kent (tot verontrusting van Yves Desmet in De Morgen 28-1-1999), is een goed begrip van wat hier op het spel staat kostbaar.

De islam leeft sterk binnen het islamitisch kader zonder veel begrip van andere wereldbeelden, ondermeer van moderne sekuliere rechtsopvattingen. In islamitische teksten over de Mensenrechten vertaalt men "wet" met "sjaria", wat de hele zaak op haar kop kan zetten: "man en vrouw zijn gelijk binnen de perken van de sjaria" betekent dus dat ze niet gelijk zijn, "we wensen de afschaffing van de doodstraf overeenkomstig de sjaria" betekent dus het behoud van de doodstraf. Het is merkwaardig en lichtelijk meelijwekkend om te zien hoe islamgeleerden er niet in slagen om hun eigen standpuntelijkheid te beseffen en zich af en toe eens voor te stellen dat er andere standpunten bestaan. Dit heeft behalve met konditionering ook te maken met pure onwetendheid over de niet-islamitische wereld. Spijts de lange blootstelling aan de Westerse beschaving tijdens de koloniale periode weet de modale Marokkaan of Egyptenaar over de Europese verworvenheden niets, "drie keer niets" volgens Vermeulen. Even nuanceren: in de laat-koloniale periode, de eerste helft van deze eeuw, was het klimaat veel beter, was er gretige belangstelling voor de Westerse moderniteit, overigens samen met een heroprakelen van het voor-islamitische nationale verleden (farao's, Babylon, Achaemeniden). Toen ook konden de kristenen in de Arabische landen vrij goed aan hun trekken komen, ondermeer met een opvallende aanwezigheid in de politieke partijen die toen ontstonden. Maar vandaag een kristen in de leiding van de Egyptische Wafd-partij, dat is volgens Vermeulen niet langer mogelijk. Over het Westen bestaat hoofdzakelijk een vijandbeeld, plus het vermoeden dat alle Westerse vrouwen lichtekooien zijn.

In dit klimaat moet men zich vooral niet te veel begoochelingen maken over een sekuliere intelligentsia in de islamwereld. In de twee derden van Armenië die nu in Turkije liggen laat de zogenaamd laïcistische Turkse regering alle Armeense kerken verkrotten, als stallen gebruiken of als oefenschietschijf voor het leger. Zoals prof. Vermeulen opmerkte, is het de ongesluierde, Westers opgeleide premier Tansu Ciller die dit rechtvaardigde met de stelling dat er geen plaats is voor kerken in een islamitisch land.

Bepaalde problemen voor de dialoog stellen zich specifiek wanneer de gesprekspartners kristenen zijn, uiteraard het meest voorkomende geval (niet dat veel joden of boeddhisten zich op de dialoog met de islam toeleggen). In zijn boek schetst prof. Vermeulen de historiek van de "dialoog", beginnend met figuren als Raymundus Lullus van Majorca die in Tunis met islamgeleerden ging debatteren en in 1316 aan zijn verwondingen overleed. Islamstudie betekende tot in de 18de eeuw uitsluitend polemiek tegen de islam. Maar er is meer dan alleen maar het gewicht van de geschiedenis. De kristelijke leer botst intrinsiek met de islamitische, vooral dan in de opvattingen over de figuur van Jezus. Nu hebben verschillende religies per definitie tegengestelde opvattingen over althans sommige zaken, maar hier doet zich bovendien het merkwaardige feit voor dat de moslims aan kristenen niet eens het recht verlenen om binnen die dialoog zelf hun eigen theologie te formuleren. Immers, de Koraan, zogezegd Gods eigen woord, doet zelf allerlei uitspraken over God, Jezus en het statuut van het Evangelie, en een moslims mag deze niet terwille van de dialoog eventjes tussen haakjes plaatsen. Terwijl sommige kristelijke theologen zo ver willen gaan de Koraan ook een zekere erkenning als openbaring te verlenen, en Roomse priesters

(i.t.m. Oosters-kristelijke) in Arabische landen al eens Koraanteksten in hun misviering gebruiken, zijn moslims zelfs niet luisterbereid tegenover de kristelijke visie op de fundamenten zelf van het kristendom. In de Koraan wordt de hele doktrine over Jezus' goddelijke afkomst, zijn kruisdood, zijn statuut als enig Verlosser van de mensheid uit de erfzonde en zijn plaats in de Drievuldigheid expliciet ontkend. Zelfs maar uit beleefdheid zich even in de kristelijke zienswijze verplaatsen komt voor moslim-dialoogvoerders erop neer dat men hen tot kristen wil maken. Terwijl kristenen de Koraan vanzelfsprekend als basis van de islam aanvaarden, weigeren moslims over het kristendom te spreken op basis van het Nieuwe Testament.

Een aanverwant probleem is dat de basisteksten van jodendom en kristendom volgens de moslims korrupt zijn, gewijzigd en gemanipuleerd. Volgens de Koraan is het Indjiel, het Evangelie, één tekst die door God aan Jezus geopenbaard is, precies zoals de Koraan aan Mohammed. Dat er nu vier Evangeliën zijn bewijst dus dat er met de tekst geknoeid is, en dat de Kerk zelfs niet in staat geweest is om de vervalsingen te weren en de oorspronkelijk geopenbaarde tekst te bewaren en zijn juiste plaats te geven. Het Evangelie zegt niets over de Koraan (hoewel het "echte" Evangelie wel een voorspelling over Mohammed zou bevat hebben), maar de Koraan spreekt wel een oordeel uit over het Evangelie, en dit leidt tot een nog steeds strikt gehandhaafde principiële ongelijkheid tussen de moslims en de kristenen die met mekaar een dialoog opzetten. Overigens is de zekerheid van de moslims dat hun Koraan onbetwijfelbaar de oorspronkelijke tekst van (of beter, geopenbaard via) Mohammed is, recent ondermijnd door de ontdekking in Jemen van een Koraanmanuskript uit de beginjaren van de islam; ondanks veel obstruktie en geheimdoenerij is die tekst inmiddels op mikrofilm gezet en voor enkele Westerse geleerden toegankelijk, dus we zullen er nog van horen.

In zijn boek overloopt Vermeulen ook het verloop van de verhouding tussen Mohammed en de kristenen (van hoop dat ze hem zouden erkennen tot teleurstelling, vijandschap en verbanning), en hij haalt enige Koraanverzen aan die duidelijk maken waarom moslims kristenen onmogelijk als gelijken kunnen zien. Zelfs een mild gestemde moslim die de Koraan ernstig neemt, ziet in kristenen mensen die kort voor de eindmeet zonder goede reden de wedstrijd opgeven en daardoor alle kansen op lauweren dwaasweg vergooien. Immers, zij breken met het heidendom door de lijn van de Bijbelse profeten te aanvaarden, ze doen beter dan de joden door ook de "profeet" Jezus te erkennen (zij het met een ernstige vertekening van diens statuut), maar de ultieme openbaring via Mohammed verwerpen ze. Kunnen de kristenen in dit ondermaanse meer tolerantie verwachten dan de afgodendienaars, die van Mohammed en zijn onmiddellijke opvolgers meteen tussen de bekering en de dood moesten kiezen, dan zullen zij in het hiernamaals toch evengoed de eeuwige verdoemenis binnentreden. Deze perceptie blijft de moslimhouding tegenover kristenen bepalen, zowel in het beleid als in de dialoog. Zo blijft een bekering van een kristen tot de islam uitermate welkom, terwijl een bekering in omgekeerde richting met de dood bestraft wordt.

Het is niet verwonderlijk dat de reëel bestaande moslim-kristelijke dialoog hoofdzakelijk éénrichtingsverkeer is, maar wel veelzeggend dat er naast het Vatikaan een reusachtige moskee oprijst, terwijl men in Saoedi-Arabië (dat in zijn geheel tot moskee uitgeroepen is) geen enkel teken van een andere religie mag dragen, zelfs binnenshuis geen niet-islamitische eredienst mag opdragen, en als ongelovige geen onroerend goed mag bezitten of zich er permanent vestigen. De islamwereld geneert zich niet voor die ongelijke behandeling, en het is alleen in Westerse milieus dat er al eens een moslim-intellektueel zich geroepen voelt om de PR van de islam te verzorgen door in te gaan op kristelijke aanzoeken voor een dialoog.

Eén van de pioniers van de dialoog, onze landgenoot pater Charles Deckers, is in Algerije door de GIA vermoord, samen met nog een dozijn katholieke geestelijken. Zoals inmiddels bekend werd deze moord van een rechtvaardiging voorzien door de UCL-islamoloog en bekeerling Yahya Michot in zijn pseudoniem boekje Le Statut des Moines door "Nasreddine Lebatelier" (de voornaam verwijst naar een Uilenspiegel-figuur uit Turkestaanse verhalen, Nasreddin Hodja of Effendi, dit natuurlijk als toespeling op het ondeugende van zijn boek), zogezegd uitgegeven in Beiroet 1997. Overigens is Michot, onmiskenbaar een toffe gast, inmiddels aan de UCL opgestapt om onderdak te zoeken in een islamitisch instituut in Oxford. Zijn boek is een vertaling van en kommentaar op een fatwa van de beroemde rechtsgeleerde Ibn Taimijja, die in de nadagen van de Kruisvaarten zijn mening gaf over de beperkingen waaraan een monnik zich moet houden. Volgens Ibn Taimijja behoort het tot de islamitische tolerantie om monniken binnen hun kloostermuren gerust te laten met hun devoties; proberen ze echter in de samenleving op te treden en moslims te beïnvloeden, dan is de strengste straf gewettigd. Elke zweem van missionaire aktiviteiten van de paters in Algerije kon dus hun dood betekenen. En "missionaire aktiviteiten" mogen ruim opgevat worden: noemt de pauselijke brief Redemptoris Missio (1990) de "dialoog" niet als een missiestrategie? Nasreddine Lebatelier schreef nu wel niet expliciet dat die paters het verdiend hadden, zo dwaas is zelfs een akademikus niet, maar dat de islam zelf een rechtvaardiging voor de moord verschafte, dat bleek uit zijn studie toch wel ondubbelzinnig.

De vraag is nu: welke reaktie hebben pater Deckers' medestanders gehad na de moord op de man die meer dan wie ook de wil tot dialoog belichaamde? Mijn indruk was: geen enkele, zij hebben zichzelf ervan overtuigd dat dit weer het werk was van fanatici die niet de "echte" islam vertegenwoordigen, en zijn tot de orde van de dag overgegaan. Ook prof. Vermeulen kon zich desgevraagd niet herinneren dat de Belgische en Franse klubjes voor dialoog hieromtrent tot een bezinning of koerswijziging gekomen waren. Nu, misschien zijn wij slecht ingelicht, en het zou nuttig zijn als de dialoogvoerders eens een verslag van de substantiële verworvenheden van de dialoog publiceerden.

Vanuit moslimstandpunt is het hoe dan ook eigenaardig dat niet-moslims zich met de islam willen bezighouden zonder moslim te worden. In islamitische landen en milieus stelt prof. Vermeulen zich altijd voor als "historikus" (wat niet onjuist is), want "islamoloog" wekt daar bijzonder veel argwaan. Als een niet-moslim de islam bestudeert, moét dat immers zijn, of om zich spoedig te bekeren, of om de islam beter te kunnen bestrijden. In het geval van priesters, professionele predikanten van een rivalizerende religie, kan het al niet anders dan het tweede zijn, en ook een hoogleraar van een katholieke universiteit zal moeilijk een andere verklaring kunnen geven. Met dit feitenrijke en in bedaarde taal gestelde boek steekt hij behoorlijk ver zijn nek uit, vooral tegenover de weldenkenden die het openbaar discours in eigen land bepalen, en die met name aandringen op de "integratie" van de islam. Omdat het in het Nederlands is, zal het wel niet zoveel weerklank krijgen in de Arabische middens waar hij beroepshalve nog mee moet omgaan.

Er zal een verregaande laïcizering van de samenleving of althans van het intellektuele klimaat in de moslimwereld nodig zijn om een echte dialoog mogelijk te maken. In de islamwereld is dit veel moeilijker dan in de kristelijke wereld, omdat de islam, als ik een geladen woord mag gebruiken, veel "totalitairder" is dan het kristendom. Het kristendom is begonnen als een minderheidsreligie die zich moest handhaven in het doorgaans tolerante maar weinig begripvolle Romeinse rijk. Kristenen hebben dus van in het begin moeten leven met wetten en strukturen die niet op hun godsdienst gebaseerd waren. Dit heeft eeuwen geduurd en heeft het kristendom getekend: zelfs toen het staatsgodsdienst werd, bleef er een duidelijk onderscheid tussen regnum en sacerdotium, tussen keizer en paus. Ook de autonomie van de rede, van filosofie en wetenschap, werd uiteindelijk aanvaard: het werk van Ibn Rosjd/Averroës over Aristoteles heeft in Europa een veel grotere impakt gehad dan in de islamwereld. In het kristendom heeft de godsdienst dus altijd, zelfs in de "donkere" middeleeuwen, meer ruimte gelaten voor andere dimensies dan de islam deed of doet.

Een heel konkrete aktuele vorm van dialoog met de islam betreft de officiële moslimvertegenwoordiging die de Belgische regering zopas heeft laten verkiezen. Nou ja, "verkiezen". Spijts de hoera-bulletins in de bevriende pers kon de regering slechts een minderheid van de moslims naar de stembus krijgen, en spijts de tevredenheid bij sommige kommentatoren over deze "oefening in demokratie die in de moslimwereld een voorbeeldfunktie zal krijgen", toonde Vlaanderens meest gezaghebbende islamoloog zich eerder skeptisch over deze verkiezingen. Omdat men geen heibel wil, maar ook en vooral omdat men aan de niet-moslim-bevolking een vriendelijk gezicht van de islam wil tonen, heeft men de fichenbak van de staatsveiligheid erbij gehaald om reeds verkozen afgevaardigden uit het uitvoerend orgaan te weren wegens hun "fundamentalisme". Heel demokratisch is dat niet. Laat de kiezers zelf maar bepalen wie zij als officiële vertegenwoordiger naar Brussel sturen, en laat ons maar eerlijk zien welke mensen en welk ideeëngoed de voorkeur van de moslims in België genieten.

Wij kunnen prof. Vermeulens besluit bijtreden: "Aan de echte dialoog moet nog hard gewerkt worden en het zal lang duren voor een mentaliteitswijziging, in de eerste plaats bij de moslims, een einde zal stellen aan de hypokrisie die er nu heerst. Hopelijk leidt het gesprek tot meer begrip." Dit betekent ondermeer dat het gesprek wel moet voortgezet worden, ook al is er weinig hoop op resultaten. Je weet maar nooit of er soms niet een plantje langdurig in de onzichtbare ondergrond aan het groeien is dat straks plots kan doorbreken naar lucht en licht. Het is goed dat de begoochelingen omtrent de dialoog bij naam genoemd worden, maar daaruit volgt dus niet dat een dialoog op realistische basis geen zin zou hebben.

[filosoof]

Woow, een gans artikel voor de blog van Belien... "The Voice of Conservatism in Europe", nog voor het verscheen op internet.Wat een primeur!!
Belien zal niet content zijn. Wat een idee van Elst om 't eerst op zijn eigen blog te posten...
http://koenraadelst.voiceofdharma.co...sendemaan.html