Revisionisme een misdaad?

[stab]

Lees:

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Ik maak geen enkele opsplitsing, geen enkele distinctie tussen mensen. Ik plaats niemand op een verhoog.

Vergelijk:

Zonder arbiter die op dat ogenblik trancheert en ervoor zorgt dat er verder kan gespeeld worden, eindigt die match in een vechtpartij in regel.

Concludeer:

Ik weet dat elke vergelijking mank loopt, maar je snapt vast wel de algemene denklijn.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Integendeel mijn beste, integendeel... Daar gaat het in mijn betoog hoegenaamd niet om. Ik maak geen enkele opsplitsing, geen enkele distinctie tussen mensen. Ik plaats niemand op een verhoog. Kort ter verduidelijking (en om je verdere bespreking misschien vooruit te helpen):

Als iemand censuur voorstaat, behoeft om dit te realiseren een censor.
Die staat per definitie op 'een verhoog'.
Zeker na kennisname van zaken die hij achteraf verbiedt.
Op dit ogenblik stelt de censor zich boven zijn medemens, verklaart hem onbekwaam om oordeelkundig bepaalde meningen tot zich te nemen, en betracht hem voor de toekomst ongeinformeerd en onoordeelkundig te houden.

long run: staat voor het efficiënt functioneren van het samenlevingsmodel volgens de absolute regels
short & medium term: staat voor uitzonderlijke gevallen waar het samenlevingsmodel "faalt" door diepgaande onevenwichten, conflicten, slingerbewegingen.

In geen van beide gevallen hoort censuur en verheven censor thuis.
Niet op korte en zeker niet op lange termijn behoort de ene mens voor de andere te bepalen wat hij aan opinies al dan niet tot zich mag nemen.
Daar gaat het over.

En in dat samenlevingsmodel zit iedereen in gelijke mate ingeschakeld. Zie het als een soort voetbalwedstrijd waar op een bepaald moment een helse discussie losbarst over de vraag of de bal nu wel of niet buitenspel was... Zonder arbiter die op dat ogenblik trancheert en ervoor zorgt dat er verder kan gespeeld worden, eindigt die match in een vechtpartij in regel. Achteraf -met een beetje meer afstand van de feiten- kan je dan gaan analyseren, verifiëren en desnoods becritiseren... maar het allerbelangrijkste is wél dat het spel kon doorgaan op dat moment. Ik weet dat elke vergelijking mank loopt, maar je snapt vast wel de algemene denklijn.

Uw vergelijking mankt omdat ze zich situeert in de wereld van de daad.
Maar ik wil ze best eens doortrekken.

Uw 'arbiter' (censor) bemoeit zich in feite niet met de match, wat zijn goede recht is, maar met de berichtgeving erover.

In de Joodse competitie mag een zware overtreding niet ontkend of gerelativeerd worden in de krant.
Zelfs de 'bewijzen' via beeldmateriaal mogen niet verspreid worden.

Aangaande de Rwandese competitie mag de krant de zware overtreding probleemloos in twijfel trekken, zelfs als het beeldmateriaal dit flagrant tegenspreekt.

Blijf mijn repliek ook altijd als één geheel zien... want uit deze reactie blijkt reeds een belangrijk misverstand.

Om uw reactie als een geheel te bespreken, is ze te gelaagd, en bevat ze een te grote verstrengeling van verschillende drogargumenten pro-censuur, terwijl je vooraf toch enigszins sussend-generaliserend 'principieel-in theorie' tégen censuur stelling neemt.
De teneur van je betoog is autoritair én tegelijk relativerend. Dat relativerende en de ogenschijnlijk 'goede bedoeling' maskeren echter voor mij niet het feit dat je de deur voor censuur op een kier zet..........................al was het maar 'in dit ene geval' 'om stennis te vermijden' 'om al dan niet persoonlijke gevoeligheden te sparen'

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Als je mijn betoog gevolgd hebt, maak ik duidelijk dat wat mij betreft "revisionisme" NOOIT kan slaan op een weergave van feiten en dus ook NOOIT een muilkorf KAN zijn voor ernstig wetenschappelijk onderzoek. Het slaat wél op wat er op basis van die feiten geconstrueerd wordt: hypothesen, stellingen, theorieën...

Uw visie verschilt duidelijk van de wetgever.
Die stelt dat revisionisme en negationistisme niet verspreid mag worden..........

[Supe®Staaf]

Genoeg theorie... Laten we dit eens trachten toe te passen op de materie die u met zoveel pathos en eruditie bespreekt. Dat de vrijheid van meningsuiting een essentieel ingrediënt is om te kunnen spreken van een democratie, daar waren we ondertussen al uit. Ik wil zelfs nog een behoorlijke stap verder gaan: het is zelfs een essentiële voorwaarde voor welvaart in de economische zin van het woord. Indien u hierover referentiemateriaal wenst, dan kan ik u dat desgewenst bezorgen; u bevindt zich hier immers op het onderzoeksterrein dat ik gedurende vele jaren academisch heb uitgespit en waar ik zelf ook een paar bescheiden bijdragen toe heb geleverd. (alvast kan u even zoeken op het web naar de encyclopedia of law and economics voor een eerste behoorlijk uitgebreide lijst van referentiewerken) Zover zijn we het eens met elkaar, hoop ik.

Totzover kan ik akkoord gaan, doch het lijkt me opnieuw een fameuze disclaimer om achteraf ferm van het principe af te knabbelen..........

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door De Vexille

Uw vraag naar de exacte parameters die we kunnen hanteren bij het bepalen of een inperking van de vrije meningsuiting aan de orde is, is eigenlijk een vraag naar de kwadratuur van de cirkel.

Hier draai je de rollen om.
Van wie zich opwerpt als censor mag ik verwachten dat hij niet met de natte vinger te werk gaat, en duidelijke welomlijnde richtlijnen heeft en hanteert om onderscheid te maken tussen wat wel en wat geen imprimatur krijgt.
Ikzelf wens geen enkel criterium te hanteren, en hoef er dus geen te geven.
Het is dus aan de liefhebbers van de schaar om me te vertellen hoe zij de kwadratuur van de cirkel oplossen.......

Enerzijds omdat u hiermee een soort algemeen geldende regel zou kunnen construeren, die -in het licht van het voorgaande- eigenlijk niet k�*n geconstrueerd worden.

Prachtig.
Kan de censuurliefhebber en censureerder die regel construeren?
Neen?
Mag hij dan zonder enige regel knippen op basis van..... niks de bollen?
Dat hij dan met zijn fikken afblijft van de hele zwik en aan ons allen, met rede en een vrije wil begiftigd overlaatom te oordelen wat we lezen en wat niet, wat we onzin vinden en wat niet.

Dergelijke inperkingen zijn immers per definitie ad hoc en zijn gericht op het remediëren van zeer uitzonderlijke situaties waar het natuurlijke evenwicht (in de law & economics spreken we van het "marktevenwicht" en annex: marktfalen) op de korte of middellange termijn is verstoord en waar die stoornis zorgt voor een zware ontwrichting.

De huidige censuurwetten dateren van 1995.
Ze behelzen gebeurtenissen van 40 jaar ervoor.
Waren die 40 jaar zonder censuurwetten daardoor een periode van zware ontwrichting?
Antwoorden met ja of neen a.u.b.

Wat leiden we hieruit nu af? Vrije meningsuiting is en blijft in de meest absolute zin de algemene regel. Uitzonderingen zijn dus zeer beperkend te interpreteren, dienen op expliciet wettelijke basis voorzien te worden en de remediëring mag nooit disproportioneel zijn tot de schade die een individuele overschrijding van de norm veroorzaakt.

Waarom die uitzondering bepleiten om nooit geleden schade, nooit voorgekomen ontwrichting na 40 jaar te vermijden?

Censuur voor revisionisme lijkt mij in dit geval het opgieten van een fles hoestsiroop aan de kleinzoon omdat bompa 40 jaar terug een dubbele pleuris opliep.

[Jazeker]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

De huidige censuurwetten dateren van 1995. Ze behelzen gebeurtenissen van 40 jaar ervoor. Waren die 40 jaar zonder censuurwetten daardoor een periode van zware ontwrichting?

De kommaneuker in mij wil daar zelfs 50 jaar van maken.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door De Vexille

Laat ons dit allemaal eens toepassen op dit geval:

Goed idee.
Op naar toepassing op het concrete geval: het verspreidingsverbod op teksten die de holocaust schromelijk minimaliseren of ontkennen.

Primo, het gaat helemaal niet om het "sparen van gevoelens" van een bevolkingsgroep. Uw vraagstelling zit daar al verkeerd.

Dit 'sparen van gevoelens' was een argument om te censureren, waarde Vexille.
Ik kan met de beste wil van de wereld niet inzien waarom mijn vraag daaromtrent fout zou zitten.
Wie op dat criterium wenst te censureren, dient er een maatstaf voor te hebben. Ik hoop dat je inziet dat gevoeligheid niet kan afgemeten worden......

Evenmin fout is mijn vraag of dit geen selectiviteit en discriminatie inhoudt wanneer je voor één volk de gevoeligheden gaat sparen en al de rest in de kou laat staan......

In mijn allereerste repliek op dit onderwerp heb ik heel kort een schets gegeven van de rol van het strafrecht. Het gaat hier dus om het descaleren van een discussie die van aard is om de samenleving voor een aanzienlijke periode diepgaand te ontwrichten. "Aanzienlijke periode" kan je desgevallend nog inschatten; in casu treft deze discussie rechtstreeks de mensen die er middenin staan/stonden, de betrokken generaties dus. Het laat zich aanzien (en daar zijn duidelijke aanwijzingen voor in het Italiaanse voorbeeld) dat die inschatting zeker niet ver van de realiteit zit. "Diepgaande ontwrichting" kan je niet met de meetlat uitmeten, maar als we even beschouwen hoe gewelddadig de repressie was, hoe diep de wrok gedurende decennia na de oorlog ingebed zat en leidde tot het discrimineren, stigmatiseren en soms zelfs letterlijk "uitvechten" van een "afgesloten" conflict, dan geeft dit wel enige indruk van waar we over praten. Er zijn hierover talloze studies gemaakt en boeken geschreven door bevoorrechte getuigen en betrokkenen. Hoe diep een dergelijk conflict moet snijden vooraleer er opgetreden wordt, hangt af van de mate waarin de door het volk verkozen parlementsleden binnen een democratie (want dat blijft toch ons uitgangspunt) dit inschatten. Geweld, systematische discriminatie en burgerlijke ongehoorzaamheid lijken mij alvast goede indicatoren. M.a.w. niet de "persoonlijke gevoeligheden" zijn de maatstaf, maar wel de mate waarin een dispuut gaat leiden tot een diepgaande destabilisering van de openbare orde.

Opnieuw stel ik dus mijn vraag: waren de 40 censuurloze jaren tussen de gebeurtenissen van 40-45 en de jaren 95 waarin de wetten ingevoerd werden, jaren van ontwrichting bij ontstentenis van die specifieke wetten?

Groeide in 1995 het besef dat de door revisionisme en negationisme geviseerde bevolkingsgroep misschien wel eens ontwrichtend, destabiliserend, aggresief en gewelddadig zou kunnen reageren bij het lezen der boekskes van uitgevrij Verbeke & frères?

Hangt gij dan de overtuiging aan dat Verbekes boekskes, uiteraard massaal verkocht aan de Joodse gemeenschap, deze laatsten tot ongekende razernij zou drijven?
Acht gij de Joodse gemeenschap ontdaan van haar vrije wil en oordeelkundig vermogen om Verbekes boekskes als onzin af te doen, zonder 'De Revisionistische Boekerij' en haar uitbaters bij nacht en ontij te schofferen op ontwrichtende destabiliserende wijze?

Ik hoop niet dat dit uw opinie is: ze is deshumaniserend, betuttelend én hoogst denigrerend tegenover de Joodse gemeenschap en het oordeelsvermogen en zin voor burgerzin dat gij hen hiermee zoudt ontzeggen...........

Ik hoop dat dit uw vraag afdoende beantwoordt.

Zoals u ziet: uw antwoord roept bij deze gek meer vragen op dan waar een wijze blijkbaar antwoord op kan verzinnen.......

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

De kommaneuker in mij wil daar zelfs 50 jaar van maken.

Ik wilde enkel bewijzen dat ik geen wiskundig maatschappelijk model aanhing, of kón aanhangen bij gebrek aan wiskundige capaciteiten.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door De Vexille

De kans dat Mr. Hostes conférence wordt geknipt acht ik bijzonder klein. Uitgesloten is ze echter niet, in het absoluut onwaarschijnlijke geval dat Mr. Hoste zijn podium zou misbruiken voor het ophitsen van de aanwezigen door het verspreiden van "laakbare meningen" (zoals u dat zo mooi betitelt).

Hier volstaat dezelfde vraag als hoger:
Acht gij de geviseerde personen (door rev&neg of door G. Hoste) ontdaan van hun vrije wil en oordeelsvermogen om te beslissen al dan niet tot gewelddaden over te gaan?

Leuk voorbeeld, en ook goed geprobeerd (geconcretiseerd), maar uw voorbeeld is slechts een voorbeeld; niks meer. [ik vind het ook niet echt een sterke passage in uw brief, maar dit geheel terzijde als persoonlijke noot]

Inderdaad, een belachelijk voorbeeld.
Doch eens de censuurdeur op een keir staat, weet je nooit wat er allemaal doorgheenglipt op verzoek van deze of gene censuurliefhebber.......

De mindere ernst van die passage is een heel natuurlijke cesuur, een kleine 'luftpâuse' om de lezer eventjes naar adem te laten happen.
Ik laste ze in, rekening houdend met uw vorige opmerking aangaande mijn drammerigheid.

[Supe®Staaf]

Nogmaals, persoonlijke sympathieën spelen hier geen enkele rol. Door de beoordeling over te laten aan de rechterlijke macht, acht ik -in een rechtsstaat, met alles wat dat impliceert- voldoende garantie te bestaan dat het soort insinuaties die u formuleert uit de lucht gegrepen zijn.

Een rechter is gebonden aan de wetten, al dan niet democratisch tot stand gekomen.
In feite bepaalt de wetgever dus wat onder de censuurschaar valt.
Zijn onze vertegenwoordigers dan uitgerust met speciale gaven om 'gevoeligheden in te schatten' 'het juiste moment van vrijgift te bepalen' 'de mate van mogelijk ontwrichtend maatschappelijk effect van een tekst in te schatten'?
U dicht hen waarlijk speciale gaven toe als gevolg van hun verkiezing (of coöptatie, of répêchage)........

[Supe®Staaf]

Wilt u dichter bij de praktijk staan en concrete cases beoordelen, dan kan u zich inschrijven in één van onze excellente universitaire instellingen om een opleiding in de rechtsgeleerdheid te volgen. Na de nodige examens en het ingangsexamen bij de magistratuur kan u zich naar hartelust gaan bekwamen, hetzij in de staande of in de zetelende magistratuur. Na jaren vakervaring zal u misschien in een carrière van enkele tientallen jaren één zaak mogen pleiten/beslechten (als u heel veel geluk heeft). Tja, ze zijn nog altijd bijzonder zeldzaam, die censuurprocessen die u ziet als een hardnekkige gesel voor onze democratie.

Dit is tegelijk de sterkste én zwakste passage van heel uw betoog.
Ze bevat meerdere verstrengelde argumenten pro-censuur.
1/De zeldzaamheid: 't Is maar voor een paar boekskes
2/Het onderhuidse (on)bekwaamheidsargument: (Staaf wat weet gij daar als niet-jurist vanaf)
doch in feite als totale afknapper:
3/ Het aloude gezagsargument:
De bekwame elite, de goedgeplaatste, wétende, bekwame, censors, die komt het toe!!! Die eer om kundig te knippen, valt te beurt aan de magistratuur die na lang en hard rechten studeren en elleboogwerk op 't juiste zetelke ploft.
Dat zijn de mannen die de gas doen branden.
Aan die schitterende kaste van illuminati valt de ultieme eer te beurt om op basis van hun loodzware rechtenstudies de producten van andere per definitie minderwaardige studies (geschiedkundige, literaire, waarom ook geen wetenschappelijke zoals in Copernicus' tijd) al dan niet van een imprimatur te voorzien of anders den Index op te zwieren.


Vexille
Ik hoop dat ge dit laatste paragraafke zwaar onder invloed neerpende.
Ander excuus voor dit denigrerende discriminerende nep-excuus om aan censors een schijn van hogere bekwaamheid te geven, kan ik niet aanvaarden...........
Ego te absolvo
In nomine Calvadoniensis

[Jazeker]

Iets zegt me dat ge u vandaag wel capabel voelt, Staaf.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door Jazeker

Iets zegt me dat ge u vandaag wel capabel voelt, Staaf.

Een dagje vasten geeft helderheid, nietwaar.

[Jazeker]

En honger... vergeet honger niet. BTW : als je wil verderknokken met de piano : die heeft in K&K een poll gestart om zijn site hier terug te krijgen. Nog tot daar aan toe eigenlijk, maar wederom is hij daar aan het volharden in de boosheid en noemt hij jou degene die anti-blok sites wil verbieden.

Spuug eens in die handen, rol je mouwen op en tover een poeslieve moordende grimas op je gezicht... off you go.

[stab]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

3/ Het aloude gezagsargument:
De bekwame elite, de goedgeplaatste, wétende, bekwame, censors, die komt het toe!!! Die eer om kundig te knippen, valt te beurt aan de magistratuur die na lang en hard rechten studeren en elleboogwerk op 't juiste zetelke ploft.
Dat zijn de mannen die de gas doen branden.
Aan die schitterende kaste van illuminati valt de ultieme eer te beurt om op basis van hun loodzware rechtenstudies de producten van andere per definitie minderwaardige studies (geschiedkundige, literaire, waarom ook geen wetenschappelijke zoals in Copernicus' tijd) al dan niet van een imprimatur te voorzien of anders den Index op te zwieren.

Censuur op basis van EIGEN belang dus. Om het in deze tijden met een zwaar beladen woord te zeggen.
Waarop wacht de wetgever om de kwantum mechanica bij wet vast te leggen?
Correcte discretionaire (oops, daar begin ik weer...) interpretatie kan moeiteloos door rechters in toga en hermelijn geleverd worden.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door stab

Censuur op basis van EIGEN belang dus. Om het in deze tijden met een zwaar beladen woord te zeggen.
Waarop wacht de wetgever om de kwantum mechanica bij wet vast te leggen?
Correcte discretionaire (oops, daar begin ik weer...) interpretatie kan moeiteloos door rechters in toga en hermelijn geleverd worden.

Als 't maar concreet 'geval per geval' bekeken wordt.
En om niet téveel boekskes gaat.

Een doos Valium op tafel voor wanneer ze een ontwrichtende gewelddadigheid de kop voelen opsteken bij het lezen van.........

[de Vexille]

@ Supe®Staaf

Moeilijk repliceren op al die afzonderlijke posts, maar ik doe toch een poging...

Primo: mijn stellingname koppel ik NIET vast aan de huidige wetgeving; die is inderdaad -zoals we ondertussen jammergenoeg wel gewoon zijn geworden- legistiek gezien een draak. Er zijn trouwens tientallen voorbeelden van "kromme" wetten gestemd in het afgelopen decennium... en onder paars is de teloorgang van het métier pas écht goed ingezet. Ik werk momenteel samen met een eindejaarsstudent aan een studie over de legistieke rommel die we sinds 2000 al hebben mogen slikken. Maar dat geheel terzijde...

Ik wéét dat de huidige wetgeving totstand werd gebracht "om gevoelens te sparen" (zogezegd, uiteraard). En ik hoop aangetoond te hebben dat die zienswijze niet past in mijn optiek. Mijn uitgangspunt was immers van een heel andere strekking: "kunnen we leven met beperkingen op de vrije meningsuiting (censuur zo u wil)?" of nog "kan je dergelijke beperkingen zien als een functioneel en verdedigbaar gegeven?" De huidige casus neem ik als voorbeeld, en daar geef je terecht aan dat de motivatie van de wetgever fout zit. Ik volg je daarin voor de volle 100%.

Dat er in de beslissing om een uitzondering te maken op de absolute vrijheid van meningsuiting altijd een zekere mate van arbitraire inschatting steekt, dat verhul ik niet. Trouwens, d�*t was ook de reden waarom ik stelde dat je in een poging om een objectieve regeling te formuleren eigenlijk de "kwadratuur van de cirkel" aan het maken bent. Maar wie is dan goed geplaatst om die inschatting te maken? In een democratie zouden dat toch de verkozenen des volks moeten zijn, of zie je dat anders, Supe®Staaf? Als je bovendien -volgens de juridische principes die ik eerder aangaf- de toepassing van die wetgeving toevertrouwt aan de rechterlijke macht, heb je al een tweede set van checks & balances...

In je brief leek je me te solliciteren voor de post van censor, je had daar vragen over... Ik citeer even jouw repliek :

Dit is tegelijk de sterkste én zwakste passage van heel uw betoog.
Ze bevat meerdere verstrengelde argumenten pro-censuur.
1/De zeldzaamheid: 't Is maar voor een paar boekskes
2/Het onderhuidse (on)bekwaamheidsargument: (Staaf wat weet gij daar als niet-jurist vanaf)
doch in feite als totale afknapper:
3/ Het aloude gezagsargument:
De bekwame elite, de goedgeplaatste, wétende, bekwame, censors, die komt het toe!!! Die eer om kundig te knippen, valt te beurt aan de magistratuur die na lang en hard rechten studeren en elleboogwerk op 't juiste zetelke ploft.
Dat zijn de mannen die de gas doen branden.
Aan die schitterende kaste van illuminati valt de ultieme eer te beurt om op basis van hun loodzware rechtenstudies de producten van andere per definitie minderwaardige studies (geschiedkundige, literaire, waarom ook geen wetenschappelijke zoals in Copernicus' tijd) al dan niet van een imprimatur te voorzien of anders den Index op te zwieren.

1/ De zeldzaamheid is geen argument, heb ik ook nooit als dusdanig gebruikt. Maar ik wou enkel duidelijk maken dat je weergave van de feiten kwantitatief bijzonder overdreven is... een carrière als censor lijkt me dan ook te bestaan uit lang wachten. Meer moet je daar dus niet in lezen.
2/ Ik werk niet met onderhuidse argumenten. Hou d�*t soort van opmerkingen dus maar buiten de discussie.
3/ Waar zit hier een oneigenlijk gezagsargument? Ga jij bij de cafébaas om de hoek om je appendix te laten verwijderen? Of bij de beenhouwer om je wijsheidstanden te laten trekken? Of laat je je echtscheiding regelen door de plaatselijke schoorsteenveger? (let op: ik heb ontzettend veel respect voor cafébazen, beenhouwers en schoorsteenvegers..) Maar waarom wordt rechtsbedeling steevast gezien als iets wat aan om het even wie kan of mag toevertrouwd worden? Waarom voelt iedereen zich blijkbaar spontaan huis-tuin-en-keukenjurist? En waarom leeft dat gevoelen niet als we over -pakweg- oncologie spreken? Sorry, maar je repliek klinkt mooi en populistisch, maar snijdt geen hout! Trouwens, om volksvertegenwoordiger te worden hoef je geen enkel diploma voor te leggen, en dan geniet je nog bovendien van de primauteit in de machtsverdeling.

[Supe®Staaf]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Primo: mijn stellingname koppel ik NIET vast aan de huidige wetgeving; die is inderdaad -zoals we ondertussen jammergenoeg wel gewoon zijn geworden- legistiek gezien een draak.

Goedzo.

Er zijn trouwens tientallen voorbeelden van "kromme" wetten gestemd in het afgelopen decennium... en onder paars is de teloorgang van het métier pas écht goed ingezet. Ik werk momenteel samen met een eindejaarsstudent aan een studie over de legistieke rommel die we sinds 2000 al hebben mogen slikken. Maar dat geheel terzijde...

Zijn juristen dan toch niet zó bekwaam?
Zouden ze dan toch misschien niet a priori beter geschikt zijn om te oordelen wat anderen onder ogen dienen te krijgen?

Ik wéét dat de huidige wetgeving totstand werd gebracht "om gevoelens te sparen" (zogezegd, uiteraard). En ik hoop aangetoond te hebben dat die zienswijze niet past in mijn optiek.

Goedzo.

Mijn uitgangspunt was immers van een heel andere strekking: "kunnen we leven met beperkingen op de vrije meningsuiting (censuur zo u wil)?" of nog "kan je dergelijke beperkingen zien als een functioneel en verdedigbaar gegeven?" De huidige casus neem ik als voorbeeld, en daar geef je terecht aan dat de motivatie van de wetgever fout zit. Ik volg je daarin voor de volle 100%.

Goedzo

Dat er in de beslissing om een uitzondering te maken op de absolute vrijheid van meningsuiting altijd een zekere mate van arbitraire inschatting steekt, dat verhul ik niet.

Goedzo

Maar wie is dan goed geplaatst om die inschatting te maken? In een democratie zouden dat toch de verkozenen des volks moeten zijn, of zie je dat anders, Supe®Staaf?

We hebben onze vertegenwoordigers niet verkozen om ons te betuttelen.
Dat behoort niet tot hun opdracht.

In je brief leek je me te solliciteren voor de post van censor, je had daar vragen over... Ik citeer even jouw repliek :

Was ironisch bedoeld.
Past uiteraard niet in een echte brief.

1/ De zeldzaamheid is geen argument, heb ik ook nooit als dusdanig gebruikt.

Goedzo.

Maar ik wou enkel duidelijk maken dat je weergave van de feiten kwantitatief bijzonder overdreven is... een carrière als censor lijkt me dan ook te bestaan uit lang wachten. Meer moet je daar dus niet in lezen.

Elk klein censuurfeitje zet de deur wagenweid open voor andere verboden.
Dus zelfs geen censuur voor een mop wat mij betreft.

2/ Ik werk niet met onderhuidse argumenten. Hou d�*t soort van opmerkingen dus maar buiten de discussie.

Normaal zou ik antwoorden:"Yes, Massah"
Maar om niet het risico te lopen dat mijn ironie niet opgemerkt wordt, zeg ik nog eens klaar en duidelijk:
"Ik merk op wat ik wil.
Zeker als het

1/niet onder decensuurwet valt
2/zuiver terecht is

Ook als het baarlijke afzeik is.

3/ Waar zit hier een oneigenlijk gezagsargument? Ga jij bij de cafébaas om de hoek om je appendix te laten verwijderen? Of bij de beenhouwer om je wijsheidstanden te laten trekken? Of laat je je echtscheiding regelen door de plaatselijke schoorsteenveger? (let op: ik heb ontzettend veel respect voor cafébazen, beenhouwers en schoorsteenvegers..)

Om dezelfde reden als ik een advocaat niet wil laten bepalen wat ik van (pseudo-)historische of andere lectuur onder ogen krijg.
Een advocaat kent in veel gevallen nogabollen van geschiedenis, en hoeft zich dus niet te moeien met dergelijke publicaties.

[de Vexille]

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Zijn juristen dan toch niet zó bekwaam?
Zouden ze dan toch misschien niet a priori beter geschikt zijn om te oordelen wat anderen onder ogen dienen te krijgen?

Er gaat nog een andere theorie... en die zegt dat de legistieke rommelboel er juist is gekomen omdat de teksten grotendeels niet langer meer door juristen worden geschreven. Ze worden wél gecontroleerd en beadviseerd door juridische experten (o.a. de Raad van State), maar hun adviezen worden steeds vaker in de wind geslagen. Politiek scoren is belangrijker geworden dan goede legistieke praktijk. Overigens zijn technieken zoals het "pushen" van zeer uiteenlopende thema's in programmawetten niet van aard om de kwaliteit van het wetgevend werk ten goede te komen. Zo kan je het natuurlijk ook bekijken... (kwatongen -waarmee ik me geenszins wil associëren, begrijp me niet verkeerd- zien zelfs een verband tussen het afnemend aantal juristen in de assemblé's en de toename van de legistieke rotzooi.)

Oorspronkelijk geplaatst door Supe®Staaf

Om dezelfde reden als ik een advocaat niet wil laten bepalen wat ik van (pseudo-)historische of andere lectuur onder ogen krijg.
Een advocaat kent in veel gevallen nogabollen van geschiedenis, en hoeft zich dus niet te moeien met dergelijke publicaties.

Een rechter oordeelt daar niet eigenmachtig over, maar zal op vraag van de gedaagde partij een onafhankelijk expert inschakelen. Desnoods zelfs een panel van experten. Dus ook daar is het niet "den advocaat" die beslist; meer nog, als de raadsheer van de gedaagde een greintje capabel is, doet hij dat immers zelf. De verliezende partij draagt de gerechtskosten.

[Knuppel]

Trouwens, om volksvertegenwoordiger te worden hoef je geen enkel diploma voor te leggen,

Daarom dat de politiek volzit met beenhouwers en schoorsteenvegers inplaats van juristen...