Nederlandse militair pleegt zelfmoord in Uruzgan.

[Jantje]

Wat je hier zegt wist ik min of meer. En nog tijd om te schrijven en te tekenen? Regelmatige training? Niet ganse dagen in kazerne zitten? Kameraadschap? Af en toe gaan zuipen en achter de vrouwen zitten? Tijd om te lezen? Kan je mij een meer specifiek beeld geven? Wat dood betreft: 'k kan toch op mijn laatste missie sneuvelen? Of op straat in gevecht? Of in de bossen in gevecht met wild dier? Daar zal legerleiding wel niet mee inzitten zeker? Voorts nog vraagje over officierenopleiding: moet je dat zelf financieren of komt staat tussen?

Op je laatste missie sneuvelen is strafbaar in het leger. Je mag pas sterven als je daar de toelating of het bevel toe gekregen hebt.

Voor een officiers opleiding komt de Belgische staat niet tussen.
Zij beschouwen je vanaf het ogeblik dat je begint als militair en behandelen je ook zo. Je word dus vergoed in functie van je graad en je krijgt de opleiding die zij je aanbieden en je aankan.
Deze word door het leger betaald en jij moet die terugbetalen in tijd.
Vandaar dat je dus ook maar pas mag sneuvelen nadat je toelating hebt gekregen, anders rendeerd het geld dat ze in jou hebben gestoken niet.