Sanne Smets

[Travis66]

Slachtoffers: 1 onbewust wezen en zijzelf.



Slachtoffers: Els - Echtgenoot - 2 kinderen - Ouders - vrienden & familie

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Vrijgesproken, ondanks bewijs:
Veroordeeld ondanks gebrek aan bewijs:

Ocharme toch.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Ocharme toch.

Jij draagt alvast de menselijkheid in het hart die je zo verplicht aan anderen?

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Jij draagt alvast de menselijkheid in het hart die je zo verplicht aan anderen?

Wel, Clottemans - die met deze zaak geen spat te maken heeft trouwens - is met een zekerheid van 99,99 pct. schuldig.

De baby die Smets vermoord heeft, was 100 pct. onschuldig.

Je zult al vermoeden bij wie mijn sympathie ligt.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Wel, Clottemans - die met deze zaak geen spat te maken heeft trouwens - is met een zekerheid van 99,99 pct. schuldig.

De baby die Smets vermoord heeft, was 100 pct. onschuldig.

Je zult al vermoeden bij wie mijn sympathie ligt.

Je sympathie, idd.
Wordt rechtvaardigheid bepaald door sympathie?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

De baby die Smets vermoord heeft, was 100 pct. onschuldig.

Je beseft dat in zo'n emotionele classificatie 100% van de geaborteerde 'kinderen' ook 'onschuldig' zijn?

Wie heeft het trouwens over schuldig als het om dingen gaat die niet eens een persoonlijkheid hebben? Dan gaat het toch over gewenstheid?

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Je sympathie, idd.
Wordt rechtvaardigheid bepaald door sympathie?

Rechtvaardigheid - en zeker juridische rechtvaardigheid - heeft weinig met sympathie of antipathie te maken. Ik weet dus niet goed waar je naar toe wil met je vraag.

Of moet ik me verantwoorden dat ik meer sympathie voel voor een onschuldig, vermoord kind dan voor een moordenares ?

[Meuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Hey, ik zeg niet dat ze geen keuze had.
Ik zeg al helemaal niet dat ze de juiste keuze heeft gemaakt.

Het is wel een feit dat de keuzes bij een ongewenste zwangerschap langer dan 12 weken nogal heel erg beperkt zijn, terwijl er eigenlijk meer opties zouden mogelijk zijn.

Opties die misschien ook zouden gekozen worden door ongewenst zwangere vrouwen die tijdens (of vlak na, evt. na infanticide) hun zwangerschap de drastische keuze maken om zelfmoord te plegen.

Tuurlijk had ze haar mond moeten opendoen.
Het is mij nog steeds niet duidelijk wat ze precies vreesde dat er zou gebeuren als ze haar mond opendeed, maar zelfs als de gevolgen zeer onaangenaam zouden geweest zijn, kon er een oplossing gevonden worden.
Maar misschien was het gewoon simpeler geweest als er een kindvriendelijke optie was zonder dat ze haar mond moést opendoen? Niet alleen voor haar, maar ook voor andere ongewenst zwangere vrouwen die hun mond liever gesloten houden.

Had ze het kindje bijvoorbeeld dan nog maar gewoon ergens "achtergelaten" (wel eerst zien of het direct gevonden wordt) dan had ook niemand het moeten weten.

Ik kan er gewoon niet bij dat je een zwangerschap doelbewust verzwijgt en zelfs ontkent en valselijk bewijst dat je NIET zwanger bent als er expliciet naar gevraagd wordt.

Is eigenlijk bekend wanneer ze zelf wist dat ze zwanger was?

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Je beseft dat in zo'n emotionele classificatie 100% van de geaborteerde 'kinderen' ook 'onschuldig' zijn?

Wie heeft het trouwens over schuldig als het om dingen gaat die niet eens een persoonlijkheid hebben? Dan gaat het toch over gewenstheid?

Tiens, je bent je kar aan het keren. Eerst was het criterium bewustzijn, nu is het persoonlijkheid.

Toen ik je vroeg wat men verstond onder het begrip "pasgeboren" - nog zo'n fameus criterium - kon je trouwens niet eens antwoorden.

Persoonlijkheid en bewustzijn zijn twee zeer beladen, ingewikkelde en vage termen waar iedereen een ander idee over heeft. Om dan nog maar te zwijgen over de vraag of je iemand mag doden omdat deze voorlopig nog geen persoonlijkheid of bewustzijn heeft, zeer goed wetende dat dit zonder enige twijfel een kwestie van tijd is.

[Meuh]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Het is maar de vraag of ze überhaupt met een schuldgevoel rondloopt. Als het lijkje niet was gevonden wie had het dan geweten? Zij ging gewoon door met haar leven alsof er niets aan de hand was. Het is pas op het proces dat ze begonnen is met dat emotionele gedoe.

Dat is inderdaad wat me beangstigt. Zelfs na het vinden van het lijkje bleef ze ontkennen...

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Tiens, je bent je kar aan het keren. Eerst was het criterium bewustzijn, nu is het persoonlijkheid.

Voor een pasgeborene lijkt me het criterium inderdaad eerder bewustzijn dan persoonlijkheid en voor een nog niet geborene eerder persoonlijkheid dan bewustzijn.

Toen ik je vroeg wat men verstond onder het begrip "pasgeboren" - nog zo'n fameus criterium - kon je trouwens niet eens antwoorden.

Ik heb je wel degelijk geantwoord: ik gaf aan dat ik mij niet ging uitspreken over de concrete tijdsbepaling maar dat dit enkele zaken zou moeten omvatten.

Persoonlijkheid en bewustzijn zijn twee zeer beladen, ingewikkelde en vage termen waar iedereen een ander idee over heeft. Om dan nog maar te zwijgen over de vraag of je iemand mag doden omdat deze voorlopig nog geen persoonlijkheid of bewustzijn heeft, zeer goed wetende dat dit zonder enige twijfel een kwestie van tijd is.

Inderdaad, en vermits ik geen medicus of moraalwetenschapper ben, ga ik dat deel van de discussie ook niet aan. Wittgenstein zei daar iets catchy over.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Voor een pasgeborene lijkt me het criterium inderdaad eerder bewustzijn dan persoonlijkheid en voor een nog niet geborene eerder persoonlijkheid dan bewustzijn.



Ik heb je wel degelijk geantwoord: ik gaf aan dat ik mij niet ging uitspreken over de concrete tijdsbepaling maar dat dit enkele zaken zou moeten omvatten.



Inderdaad, en vermits ik geen medicus of moraalwetenschapper ben, ga ik dat deel van de discussie ook niet aan.

Als je de rest van de discussie zelf niet durft of wil aangaan, moet je ook niet steevast begrippen aanhalen waar je "bij nader inzien je toch niet over kan uitspreken."

Wittgenstein zei daar iets catchy over.

Wittgenstein kan mijn rug op, en de rest van de filosofen erbij. Ik ben groot genoeg om een eigen mening te bedenken en te formuleren.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Als je de rest van de discussie zelf niet durft of wil aangaan, moet je ook niet steevast begrippen aanhalen waar je "bij nader inzien je toch niet over kan uitspreken."

Ik spreek mij wel uit --- dat jij dat niet wenst te erkennen, is voor jouw conto.

Wittgenstein kan mijn rug op, en de rest van de filosofen erbij. Ik ben groot genoeg om een eigen mening te bedenken en te formuleren.

Wauw.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Rechtvaardigheid - en zeker juridische rechtvaardigheid - heeft weinig met sympathie of antipathie te maken. Ik weet dus niet goed waar je naar toe wil met je vraag.

Of moet ik me verantwoorden dat ik meer sympathie voel voor een onschuldig, vermoord kind dan voor een moordenares ?

In beide zaken werd een moord gepleegd. In één van beide waren er zware vermoedens. In de andere was er zekerheid.

Het vonnis was zéér verschillend.

[kiko]

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

In beide zaken werd een moord gepleegd. In één van beide waren er zware vermoedens. In de andere was er zekerheid.

Het vonnis was zéér verschillend.

Dus ? Wat wil je dat ik eraan doe ? Als het van mij afhing, werd Smets veel harder gestraft dan nu het geval is.

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Dus ? Wat wil je dat ik eraan doe ? Als het van mij afhing, werd Smets veel harder gestraft dan nu het geval is.

Ik voel me hoogst ongemakkelijk bij beide vonissen.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Meuh

Had ze het kindje bijvoorbeeld dan nog maar gewoon ergens "achtergelaten" (wel eerst zien of het direct gevonden wordt) dan had ook niemand het moeten weten.

Met een beetje "pech" komt dat uit en heb je ook een rechtzaak "aan je been". Als er een kind te vondeling wordt gelegd, wordt meteen een onderzoek ingesteld om de ouder(s) op te sporen. Ik vrees dat moord "effectiever" is om het verborgen te houden - ik vermoed dat er veel meer pasgeboren baby's vermoord worden dan er ontdekt worden.
Feit is dat een kind te vondeling leggen OOK strafbaar is.
En dat is wat ik ook wou zeggen: het lijkt me beter om een kind te vondeling te leggen dan het te vermoorden - alleen zouden er manieren moeten zijn om een kind anoniem maar wel legaal te vondeling te leggen.

Ik kan er gewoon niet bij dat je een zwangerschap doelbewust verzwijgt en zelfs ontkent en valselijk bewijst dat je NIET zwanger bent als er expliciet naar gevraagd wordt.

Sja, toch is het hier blijkbaar wel gebeurd eh.
Het zou me trouwens niet verbazen mocht ze haar leugens op bepaalde momenten ook zelf geloofd hebben.
En waarom deed ze dat? Weet ze het zelf wel?
Mensen doen soms heel rare dingen. Ik heb ooit iemand gekend die erin geslaagd is om 2 jaar lang voor de omgeving, inclusief de ouders, verborgen te houden dat hij gestopt was met studeren. Er was tevens niemand die wist dat hij een ferm alcoholprobleem had ontwikkeld en nauwelijks nog buiten durfde. Goed, daar is geen kind bij betrokken, maar misschien speelt daar wel hetzelfde mechanisme: na de eerste leugen moet je blijven liegen. Alleen kun je helaas niet levenslang blijven liegen, en bovendien gaat het na de eerste leugen alleen maar slechter met je. Tot je in een kluwen zit waar je niet meer uitgeraakt. In het geval van die kennis viel hij door de mand toen hij het moment bereikte van 'afstuderen'. Ik had die persoon 2 jaar lang meerdere keren per maand gezien, en had gewoon nooit doorgehad wat er gaande was geweest - niemand niet! Komt trouwens ook uit een gezin met tal van "geheimen" - hoogopgeleide succesvolle ouders, kinderen mogen niet falen, alles wat op falen wijst moet verborgen worden. Waarom zoiets verzwijgen? Sja...

Is eigenlijk bekend wanneer ze zelf wist dat ze zwanger was?

Die vraag heb ik hier ook al gesteld.

[neutron]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Ik vind het bijzonder bloedstollend dus, die hele persoon Sanne.
Het feit dat ze chiroleidster is, voorbeeldfunctie dus waarvan verwacht wordt dat ze de jeugd zou opvoeden....

Die niet op de hoogte blijkt van voorbehoedsmiddelen, van de morning after pil, abortus, vondelingenschuif, afstaan voor adoptie, ... die in alle talen zwijgt tegen haar omgeving (waarom in godsnaam?? Zou die omgeving zo hevig reageren of wou Sanne ten alle prijze doorgaan voor de heilige maagd Maria en haar uitbundige avontuurtjes en dus reputatie niet te grabbel gooien? )
Geen enkele tele-onthaallijn gebeld, geen enkel CGZ binnengeweest, geen enkele gynaecoloog of dokter gezien al die tijd? Dat kan toch niet hé?

Ik herken daarin extreme onverschilligheid ... / roekeloosheid / een gevaar voor de samenleving.

Minstens vijf jaar cel lijkt me een gepaste straf, of internering misschien, kan ook geen kwaad volgens mij.

Grootste probleem van de gestorvene, is dat niemand haar kon verdedigen, buiten het openbaar ministerie, een kille instantie waarmee het slachtoffer (de baby welteverstaan, niet Sanne zoals sommigen lijken te denken ) geen enkele band had... De enige die dat kon doen op het moment dat het kind een baby was, was de moeder.
Die was echter blijkbaar niet met haar dochtertje opgezadeld en koos daarvoor een zeer radicale oplossing.

Laten we hopen dat het Sanne niet overkomt dat haar mogelijk nieuwe kind wat er dan wel mag zijn (???) vermoord wordt.
Benieuwd of Sanne dan ook tevreden zal zijn met psychotherapie, werkbereidheid en drie jaar voorwaardelijk voor de mogelijke moordenaar...

Goede analyse.
Ze nam al drugs van haar 14de.
Ze ging nog naar een fuif na het breken van de vliezen en de geboorte.
Wie zou zijn kinderen aan haar toevertrouwen?

[daiwa]

Zoals ik al zei, de straf staat haaks op het vonnis.
Schuldig aan kindermoord mét voorbedachte rade!
Naar mijn mening wel dé zwaarste misdaad die men kan plegen.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door kiko

Wittgenstein kan mijn rug op, en de rest van de filosofen erbij. Ik ben groot genoeg om een eigen mening te bedenken en te formuleren.

Dat klinkt een beetje als het vijfjarig jongentje dat groot genoeg is om te weten wat hij wilt eten!

Maar nadat hij buikpijn heeft van teveel chocolade, gaat hij toch bij zijn mama uithuilen.