Eigen volk eerst, altijd en overal telt ook bij de moslims

[van Maerlant]

Bwa, dat weet men toch niet echt? Men weet volgens mij enkel dat mohammed een pedofiel was.

[Bobke]

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Niemand heeft de waarheid in pacht. De Bisschop in zijn kathedraal, noch de heremiet in zijn grot. Misschien is er niet één waarheid, maar meerdere? Misschien is er geen waarheid?

(dit laatste wil ik natuurlijk zelf niet geloven, maar ja, men moet het objectief houden)

Waarschijnlijk is er zoiets als de waarheid maar we moeten hem zoeken.
Vinden doet ge hem zeker niet door vast te houden aan wat iemand veertien eeuwen geleden gezegd heeft wat de waarheid is.

[smiley]

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Bwa, dat weet men toch niet echt? Men weet volgens mij enkel dat mohammed een pedofiel was.

Jawel hoor. De talrijke misdaden van rotmo staan opgeschreven in de islamitische annalen met de gore details. Islampromotors gaan dit natuurlijk niet aan de grote klok hangen. Gaan die ofwel verzwijgen ofwel verbloemen.

[IlluSionS667]

Oorspronkelijk geplaatst door smiley

Jawel hoor. De talrijke misdaden van rotmo staan opgeschreven in de islamitische annalen met de gore details. Islampromotors gaan dit natuurlijk niet aan de grote klok hangen. Gaan die ofwel verzwijgen ofwel verbloemen.

Waarom citeer je niet eens enkele Soera's die jouw stellingen aantonen?

[smiley]

'De perverse tiran'

In de pre-islamitische historie van de Arabieren zijn er nooit zóveel oorlogen gevoerd op zó'n grote schaal als de oorlogen die Mohammed, de oprichter van Islam, gevoerd heeft. Tot dan toe bleven conflicten tussen Arabische stammen beperkt tot twisten die gepaard gingen met gevechten. De introductie van Islam bracht niet alleen oorlog met zich mee, maar ook een meedogenloze volkerenmoord en terreur, die al snel essentiële onderdelen van het expansionisme van Islam zouden vormen.

De eerste jaren van Mohammeds loopbaan als profeet, in zijn geboorteplaats Mekka, waren vredig. Na 13 jaar profeetschap had Mohammed 70 tot 80 mensen weten te overtuigen van zijn boodschap. Niet iedereen van hen was een capabele krijger. Vandaar dat deze eerste jaren nog vreedzaam verliepen. De eerste moslims hadden de kracht nog niet om te vechten. Nadat Mohammed naar Medina verhuisde en de bewoners van die stad zijn godsdienst (wel) accepteerden, begon hij handelskaravanen aan te vallen en te beroven en later de nederzettingen en beschermplaatsen van mensen in de buurt om zijn volgelingen te kunnen voorzien van een inkomen, aangezien zijn volgelingen moeite hadden om in Medina werk te vinden.

Het vijfde jaar na Mohammeds verhuizing naar Medina (hijrah) was een enerverend jaar. In dat jaar vochten moslims een fameuze veldslag tegen de inwoners van Mekka. Spoedig daarna zouden de moslims de joodse wijk Bani Quynuqa in Medina omsingelen. Nadat de stam van Mohammed de eigendommen (wijngaarden en huizen) en bezittingen (juwelen en wapens) van de welvarende joodse bevolking, voornamelijk bestaande uit (goud)smeden, had geroofd, werd de joodse bevolking verbannen van de grond, waar hun voorouders al hadden gewoond. Na deze rooftocht had Mohammed het gemunt op een andere joodse stam, de Bani Nadir. Mohammed vermoordde hun leiders en meest vooraanstaande mannen en na de stam van hun eigendommen en bezittingen te hebben beroofd werd de joodse stam verbannen uit Medina. In beide gevallen boden de joden geen verzet. Ze werden volkomen verrast en gaven zich over aan het superieure leger van Mohammed.

Gesterkt door de overwinningen op deze zwakkere, niet-strijdende en ongevaarlijke mensen en hun bereidheid om al hun welvaart op te geven om hun levens te sparen, en geleid door een onverzadigbare gulzigheid en machtswellust ging deze door zichzelf benoemde 'boodschapper van God' verder met zijn rooftochten. Ditmaal was een joodse stam buiten Medina, Bani al-Mustaliq, aan de beurt.

De bekendste biograaf van Mohammed, Bukhari, verhaalt als volgt over de aanval op Bani-al-Mustaliq:

Bukhari, deel 3, boek, 46, nummer 717:
Verteld door Ibn Aun:


</SPAN>Quote:"Ik schreef een brief aan Nafi en Nafi antwoordde dat de profeet plotseling Bani-Mustaliq had aangevallen zonder enige waarschuwing, terwijl ze argeloos het vee lieten drinken uit de poelen. De krijgers werden vermoord en hun vrouwen en kinderen gevangengenomen. Op die dag kreeg de profeet Juwairiya in handen. Nafi zei dat Ibn Umar - die in het bewuste leger van Mohammed diende - hem dit verhaal had verteld."


Deze zelfde hadith (verhaal over Mohammed) is opgenomen in Sahih Muslim Boek 019, nummer 4292, hetgeen de authenticiteit van dit verhaal garandeert.

Mohammed kneedde zijn religie naar voorbeeld van het joodse geloof en had hoge verwachtingen dat de joden de eersten zouden zijn om zijn nieuwe religie te omarmen. De joden bleken echter tot woede van Mohammed zijn 'openbaringen' af te wijzen en dat heeft Mohammed de joden nooit vergeven. Je kunt nu eenmaal een narcistische persoonlijkheid niet afwijzen zonder dat je zijn woede wekt.

Mohammed was zo kwaad dat hij de richting van het gebed van Jeruzalem naar de Kaaba - een plaats waar op dat moment afgoden aanbeden werden! - wijzigde en openbaarde dat Allah de joden in apen en zwijnen had veranderd vanwege hun ongehoorzaamheid. (Zie Koranverzen 5:60 en 2:65)

Mohammed maakte van joden de zondebokken om zijn volgelingen aan hem te binden. Hij was een expert op het gebied van 'heers en verdeel'. De arabieren uit Medina waren over het algemeen een stelletje ongeletterde, arme mannen met weinig vaardigheiden, die hun brood verdienden met werken voor joden in o.a. de wijngaarden. Van oorsprong kwamen deze mannen uit Jemen, terwijl de joden al 2000 jaar in Medina woonden en uitblonken in de handel. Het land van de joden vormde een makkelijk doelwit. De eerste moslims roofden onder leiding van Mohammed het land van de joden, verhandelden hun vrouwen en kinderen als slaven. Mohammed verklaarde het vermoorden van hun werkgevers als gesanctioneerd door God! Dit bleek zo'n lucratieve bezigheid dat Mohammed na de mislukkingen in het begin van zijn profeetschap een nieuw pad van oorlog en veroveringen insloeg.

Mohammed stuurde een van zijn handlangers, Bareeda bin Haseeb, erop uit om Bani al-Mustaliq te bespioneren en na de situatie te hebben geanalyseerd gaf Mohammed het bevel aan zijn manschappen om aan te vallen.
Moslims legerden zich in het vijfde jaar na de verhuizing van Mohammed naar Medina in Muraisa, op enige afstand van Medina.

Het volgende citaat komt van een islamitische website:


Quote:"Het nieuws over de voortgang van de Moslimtroepen had Haris al bereikt. Zijn manschappen vluchtten in paniek en ook Haris zocht een schuilplaats op. Maar de plaatselijke bevolking van Muraisa nam de wapens op tegen de moslims en lieten een onophoudelijke regen van pijlen op hen neerkomen. De moslims lanceerden een abrupte, venijnige aanval en lieten de vijand, die hevige verliezen leed, op de vlucht slaan, terwijl 600 mannen gevangen werden genomen. Onder de buit bevonden zich 2000 kamelen en 5000 geiten.
Onder de krijgsgevangenen bevond zich Barra, de dochter van Haris, die later Hazrat Juwairiyah zou gaan heten, de vrouw van de heilige profeet. Zoals gebruikelijk in die tijd, werden alle krijgsgevangenen als slaven behandeld en onder de moslimsoldaten verdeeld. Hazrat Juwairiyah werd aan Thabit bin Qais toebedeeld. Aangezien zij de dochter van een stamhoofd was, voelde Juwairiyah zich teleurgesteld en vernederd om de slaaf van een gewone moslimsoldaat te zijn. Daarom verzocht ze hem haar tegen een losprijs vrij te laten.
Thabit ging akkoord als ze hem 9 eenheden goud kon betalen. Hazrat Yuwairiyah had geen contant geld bij zich en ging daarom bij andere soldaten vragen om een bijdrage voor haar borgsom. Zij deed ook een verzoek aan de profeet:

"O Profeet van Allah, Ik ben de dochter van Al Haris bin Zarar, de leider van deze mensen. U weet dat het bij toeval was dat onze mensen gevangengenomen zijn, en ik ben toebedeeld aan Thabit bin Qais en heb hem verzocht mij vrij te laten gezien mijn hoge status, maar hij weigerde. Alstublieft weest u vriendelijk tegen mij en bespaar mij deze vernedering."

De heilige profeet was ontroerd en vroeg haar of ze iets nog beters wilde. In antwoord op haar vraag wat dat dan wel betekenen mocht, antwoordde Mohammed dat hij haar borgsom wilde betalen en haar trouwen. Ze ging akkoord met dit voostel. Zodoende betaalde de profeet het losgeld en trouwde haar."

Bron: www.trueteachings.com


Bovenstaande verhaal is het verhaal over het huwelijk van Mohammed met Juwairiyah zoals opgenomen door islamitische geschiedschrijvers. Interessant genoeg laat Mohammed zich prijzen door Allah met verzen als:


Quote:"En voorwaar, gij heeft een sublieme moraal." (Koran 68:4) en "Voorwaar ik zeg u: de boodschapper van Allah is een goed voorbeeld om te volgen, een leidraad." (Koran 33:21)


De vraag die beantwoord moet worden, is of Mohammed wel zo'n sublieme moraal had en een goed leidraad voor de mensheid is?

Eerst valt Mohammed een groep mensen aan zonder waarschuwing en louter omdat ze welvarend zijn en een makkelijke prooi zijn. Zoals gewoonlijk vermoordt hij de ongewapende mannen, plundert hun bezittingen en maakt de rest tot slaven. Is dit het gedrag karakteristiek voor een boodschapper van God? De verteller schrijft:


Quote:"Zoals gebruikelijk in die tijd, werden alle krijgsgevangenen als slaven behandeld en onder de moslimsoldaten verdeeld."


Als we de geschiedenis lezen, zien we dat deze praktijk inderdaad een overheersende praktijk was voor moslimkrijgers, gedurende de bloedige historie van Islam. Maar dit is geen antwoord op de vraag. Is dit hoe een boodschapper van God zich zou moeten gedragen? Op een andere plaats noemt Mohammed zichzelf de genade van God voor de gehele schepping. Wat is het verschil tussen deze boodschapper van God en een genadeloze tiran? Als Mohammed nou niet de genade van God was en niet de leidraad voor de mensheid, op welke manier had hij zich dán gedragen?

Als de beschreven praktijken gebruikelijk waren in de Arabische wereld, had de boodschapper van God dat dan niet kunnen veranderen? Waarom meedoen aan dergelijke barbaarse praktijken? Heeft hij niet gezegd dat zijn voorbeeld gevolgd diende te worden? Waarom zou iemand die zo'n buitenissige bewering doet, zich zo moeten gedragen? Volgde hij louter de gewoonten van zijn tijd of deed hij een oprechte poging deze barbarij terug te dringen?

Het is glashelder dat Mohammed niet echt ontroerd was door medelijden, maar geraakt door lustgevoelens. Hij liet Yuwairiyah niet vrij omdat hij medelijden had met haar. Dergelijke gevoelens kende Mohammed niet. Hij wilde Yuwairiyah voor zichzelf hebben! En dit is dan de man waar 1,2 miljard mensen achteraanhobbelen als het perfecte richtsnoer voor de mensheid…

In weerwil van wat de meeste mensen denken, was Mohammed er niet op uit mensen te bekeren tot zijn religie. Mohammed was uit op macht. Religie was gewoon het middel dat hij gebruikte om mensen te laten gehoorzamen en om hen, die zijn religie niet accepteerden, te kunnen overwinnen. Hij woog iedere zaak op zich en nam de financiële winst in beschouwing. In veel gevallen was het voordeliger dat de overwonnen mensen niet bekeerd werden tot Islam, maar vermoord werden, zodat de eigendommen als buit in beslag genomen konden worden en hun vrouwen en kinderen als slaven gebruikt konden worden. Dit bracht de 'boodschapper van God' enorme welvaart, een welvaart die hij anders gemist zou hebben. Als mensen de keus gegeven zou worden, zouden ze uit pure angst voor de wrede consequenties van je niet bekeren, gekozen hebben voor Islam. Dit zou moslims de kans ontnomen hebben hen te beroven, met verlies aan winst als gevolg. Daarom vond Mohammed het niet nodig waarschuwende signalen af te geven aan Bani Mustaliq, zoals hij nooit waarschuwde, maar verrassingsaanvallen uitvoerde.

Muslim, een andere biograaf van Mohammed vertelt:


Quote:"Ibn Aun vertelde:

Ik schreef Nafi om te vragen of het nodig was om de ongelovigen een uitnodiging te sturen om zich tot Islam te bekeren, voordat we hen in de strijd zouden ontmoeten. Hij antwoordde mij dat het in de prille dagen van Islam nodig was. De boodschapper van God (vrede zij met hem) voerde een roofoverval op Banu Mustaliq uit, terwijl ze argeloos het vee lieten drinken uit de poelen. Hij doodde hen die vochten, en nam de rest gevangen. Op die dag veroverde hij Juwairiyah bint al-Harith. Nafi zei dat deze traditie aan hem duidelijk gemaakt was door Abdullah b. Umar die zich onder de aanvallers bevond. (boek 19, nummer 4292)


Moslimstrijders hebben deze 'goede gewoonte' van Mohammed (Sunnah: voorbeelden door Mohammed gesteld) voortgezet na zijn dood. Als een moslimleger een stad binnentrok was het de eerste drie dagen niemand toegestaan zich tot Islam te bekeren! In deze drie dagen konden de moslims zoveel mensen afslachten als ze wilden, hun eigendommen inpikken, de vrouwen verkrachten en evenals de kinderen tot slaaf maken. Pas als het aantal inwoners van een stad was gedecimeerd en alle vrouwen en kinderen die als slaaf konden fungeren, gevangengenomen waren, begon het schrikbewind van islamisering met de wrede keuze tussen bekering tot Islam of de dood, voor de overwonnen mannen. De joden en christenen echter genoten bescherming tegen betaling van een speciale belasting (Jizyah). Deze hoge belasting moest betaald worden aan de moslims die leefden van het parasiteren op (het werk van) de beschermelingen (dhimmi's). De volgende hadith van Bukhari noemt de oorsprong voor deze praktijk gebaseerd op de waarschuwingen van Mohammed aan de beschermelingen:

Verteld door Juwairiyah bin Qudama At-Tamimi:


Quote:We zeiden tegen Umar bin Al-Khattab: "O leider van de gelovigen! Geef ons advies!" Hij zei: "Ik adviseer jullie om je aan Allahs verdragen te houden, aangezien het een verdrag met de profeet is en het betreft de bron van levensonderhoud van onze volgelingen." (Deel 4 Boek 53 Nummer 388)


Om het verhaal over Yuwairiyah te vervolgen, Aisha - die de profeet vergezelde - verhaalde:


Quote:"Toen de profeet - vrede zij met hem - de gevangenen van Banu Almustaliq verdeelde onder de manschappen, viel Barrah in de handen van Thabit ibn Qyas. Ze was getrouwd met haar neef, die gesneuveld was in de veldslag. Ze sprak met Thabit af dat zij hem 9 eenheden goud zou leveren in ruil voor haar vrijheid. Ze was erg mooi. Ze oefende op alle mannen die haar zagen, een sterke aantrekkingskracht uit. Ze kwam naar de profeet om hem te vragen haar te helpen in de kwestie. Zodra ik haar bij de deur van mijn kamer zag, vatte ik antipathie voor haar op, omdat ik wist dat de profeet haar zou zien zoals ik haar zag. Ze kwam binnen en vertelde de profeet wie zij was, de dochter van al-Harith ibn Dhirar, de leider van de stam. U kunt de staat zien waarin ik verkeer, ik ben in handen van Thabit gevallen en met hem een afspraak gemaakt over een losprijs en kom Uw hulp inschakelen." Hij zei: "zou je iets nog beters willen? Ik zal je schuld inlossen en je huwen. Zij ging hiermee akkoord.


Deze hadith laat weinig twijfel bestaan over de echte motieven van Mohammed om alleen de mooie en jonge meisjes te trouwen. Zoals we zien vermoordt de stam van Mohammed de echtgenoot van Juwairiyah, die ook haar neef was. Gegrepen door haar schoonheid biedt hij haar aan haar te bevrijden, maar alleen onder voorwaarde dat ze hem trouwt. Nadat ze bij Mohammed komt voor hulp, scheept deze zelfbenoemde 'genade voor de mensheid', dit zelfverklaarde 'richtsnoer voor de mensheid' haar op met een onwelkome keuze voor iemand die vrij wil zijn. Welke andere keuze dan te trouwen heeft zij? Mensen die Mohammed verdedigen, wijzen er vaak op dat Mohammed voornamelijk weduwen trouwde. Zij willen graag de indruk wekken dat Mohammed hen trouwde om hen te helpen. Maar zoals blijkt zijn Mohammeds geliefde vrouwen mooi en jong. En als de vrouwen weduwe waren, was dat omdat Mohammed hun man had vermoord. Juwairiyah was nog maar 20 jaar, terwijl Mohammed 58 was.
Pikant genoeg was haar naam oorspronkelijk Barra (Vroom).

Klaarblijkelijk vond Mohammed dit geen mooie naam en veranderde haar naam in Juwairiyah. Zelfs twee van Mohammeds vrouwen, genaamd Zeinab, heetten voordien Barra en hij veranderde hun namen in Zeinab. Het lijkt erop dat de profeet moeite had om seksueel intiem te worden met vrouwen die "Vroom" heetten. Deze schijnbaar incidentele voorvallen duiden nog op enige menselijkheid, een geweten zoals je wenst en misschien wijzen ze op een eigen, verborgen religieus gevoel. Mohammed was zeker overtuigd van zijn zaak. Zijn begrip van de werkelijkheid was echter gestoord en hij had problemen om onderscheid te maken tussen wat echt was en wat fantasie. Eigenlijk werd Mohammed niet geleid door zijn geweten en ethiek, maar door angst en bijgeloof.

De rest van het verhaal over Juwairiyah wordt vermengd met halve waarheden en overdrijvingen, op de manier die vele ahadith (of hadiths) gekleurd heeft. We lezen:


Quote:Er wordt beweerd dat toen de profeet - vrede zij met hem - na de rooftocht met Juwairiyah bij Dhuljaysh aankwam, hij Juwairiyah toevertrouwde aan iemand van Asnar om zijn weg naar Medina te vervolgen. Haar vader, al-Harith, ontdekte dat ze gevangen was genomen en ging terug naar Medina met een losprijs om zijn dochter vrij te kopen. Toen hij bij al-Aqia aankwam keek hij naar zijn geliefkoosde kamelen, die hij als borgsom meenam en had verborgen in de bergen van al-Aqia. Toen naderde hij de profeet - vrede zij met hem - met de kamelen achter zich aan. "Mijn dochter is te hoogstaand om gevangen gehouden te worden. Laat haar vrij tegen deze losprijs!" De profeet - vrede zij met hem - antwoordde: "Zullen we niet beter haarzelf laten kiezen? De vader ging akkoord. Hij vroeg zijn dochter wat zij koos en de dochter zei kalm dat ze voor de boodschapper van Allah koos.
Toen vroeg de profeet "Waar zijn de twee kamelen die je in al-Aqia in die en die pas verborgen hebt?" al-Harith riep uit: "Ik ben er getuige van dat u de boodschapper van Allah bent, omdat niemand dit geweten kan hebben behalve Allah!"


Ibn-i-Sad beweert in zijn 'Tabaqat' dat de vader van Juwairiyah haar losprijs betaalde en dat toen ze vrijkwam de profeet haar huwde. Als gevolg van dit huwelijk werden alle circa 600 krijgsgevangenen vrijgelaten omdat ze het geen prettig idee vonden dat iemand die tot de familie van de profeet behoorde, tot slaaf gemaakt zou worden.
Het is lastig vast te stellen welke delen van het verhaal waar zijn en welke niet. Het is echter opvallend dat er diverse tegenstrijdigheden opduiken in het verhaal. Zo lezen we dat Mohammed het losgeld aan Thabit betaalde en na Juwairiyah zodoende bevrijd te hebben, haar huwde. Later lezen we dat het de vader van Juwairiyah is die het losgeld betaalde.
Wat betreft de bewering dat Mohammed een soort helderziende gaven bezat - zoals het weten waar de kamelen zich bevinden in de hadith - kunnen we rustig aannemen dat deze bewering niet klopt. Bij vele gelegenheden liet Mohammed exact het tegenovergestelde gedrag zien: Hij slaagde er niet in via goddelijke openbaringen informatie te verkrijgen die hij wenste. Zo moest bijvoorbeeld de schatbewaarder van de stad Khaibar, die door moslims belegerd werd, urenlang gemarteld worden, bijna tot hij doodging, voordat hij de locatie van de kostbaarheden verklapte.
Het is van belang het karakter van de Arabieren te begrijpen. In dit geval hadden de Arabieren hogere morele waarden dan hun profeet. Ze lieten gevangenen vrij, nadat ze erachter kwamen dat Mohammed met Juwairiyah was getrouwd. Mohammed had geen fatsoensnormen, nog geen zweem van deugd als moreel leider viel bij hem te bespeuren. Hij kon zich niet inleven in de mensen die bij toeval zijn slachtoffer werden.
Moslims beweren dat Juwiriyah een toegewijd gelovige was, die al haar dagen besteedde aan bidden. De bron van deze bewering treft men aan in het boek 'Usud-ul-Ghaba'. Daar schrijft de auteur dat wanneer de profeet ook maar Juwairiyah bezocht, hij haar biddend aantrof. Kwam hij enkele uren later weer, dan was ze nog steeds in gebed. Op een dag zei hij tot haar:


Quote:"Zal ik je een paar woorden leren, als je ze reciteert, zullen ze zwaarder wegen dan alle gebeden die je tot nu toe gedaan hebt. Zeg: 'subhaana allahe 'adada khalqihi, subhana allahe ridhaa nafsehe, subhana allahe zinata 'arshehe, subhana allahe zinata 'arshehe,subhana allah midadda kalimaatihi.' (Loof Allah zo talrijk als zijn schepselen, zoveel als hem tevreden stelt, evenveel als zijn troon weegt en evenveel als er inkt is om zijn woorden op te schrijven.)


De vraag dringt zich op waarom moslims 5 keer per dag bidden en hun tijd verspillen terwijl er zulk een simpele en onverslaanbare formule bestaat?
Laten we de situatie iets realistischer benaderen. Leef je in in de positie van een jonge vrouw die net in handen gevallen is van de moordenaar van haar echtgenoot, die ook haar neef was. Ze groeiden als familieleden samen op en waren de beste maatjes, later partners en uiteindelijk minnaars. Als je een vrouw in Juwairiyahs situatie was, hoe zouden je gevoelens ten opzichte van de moordenaar op je man en andere familieleden, dierbaren en kennisen zijn? Je kunt nergens heen. De keus is om seksslavin te worden van een oude man, die de onbetwiste leider over zijn manschappen is en die veel geld heeft om weg te geven of de vrouw te zijn van een gewone soldaat. Welke keus zou je maken? Ik denk dat het antwoord duidelijk is. Jawairiyah had geen andere keuze dan in te gaan op Mohammeds aanbod haar te huwen. Hier komt nog bij dat door met Mohammed te trouwen Juwairiyah honderden leden van haar stam kon redden. Juwairiyah offerde zich dus op. Aisha eindigt de hadith met deze woorden:

Doordat hij met haar trouwde, werden er honderd gezinnen vrijgelaten. Ik ken geen vrouw die een grotere zegen voor haar volk is geweest dan zij.

En wat zou iedere weldenkende vrouw doen als haar oude man langskwam om (ongewenst) seks te hebben met haar? Ze zou een overlevingsstrategie bedenken. En dat was wat Juwairiyah deed. Iedere keer als Mohammed langskwam, deed ze net alsof ze diep in gebed verzonken was, zodat hij haar met rust zou laten en bij een van zijn andere vrouwen zijn driften zou botvieren. Maar Mohammed was een door de wol geverfde oude man. Hij schrijft snel een formule voor, bestaande uit één zin, en vertelt haar dat deze ene zin zwaarder weegt dan de hele dag bidden. Zodoende had Jawairiyah geen uitvlucht meer als Mohammed bij haar kwam voor seks.

http://www.dutch.faithfreedom.org/fo...opic.php?t=104

http://www.dutch.faithfreedom.org/fo...pic.php?t=3613

http://www.apostatesofislam.com/forum/

[smiley]

Hier volgt een paar directe teksten uit d hadith, de overleveringen over de handelingen en oordelen van deze waanzinnige profeet die door alle moslims worden erkend als hisytorische feiten, de nadere verklaring avn de koran en de grondslag van de islamitische wetgeving. Deze teksten zijn voor iedereen tre controleren door op het internet eenvoudig hadith in te tikken en dan krijg je de verschillende teksten aan de hand van de hadithboeken die bij deze teksten zijn vermeld. Let wel dit zijn de originele islamitische teksten uit hun eigen heilige boeken.

S. Bukhari 4.52.265: Allah’s apostel zond een groep helpers naar een man genaamd Abu Rafi. Een van hen drong s’nachts zijn huis binnen en vermoordde hem in zijn slaap. (Deze Abu Rafi had Moammed bespot en werd dus gedood met een zwaard in zijn buik)

S. Muslim 19.4436: De profeet zei: wie wil Ka’b b. Ashraf voor mij doden. Hij heeft kwaad gesproken over Allah en zijn boodschapper. Een man genaamd Mohammed vroeg “O boodschapper van Allah wilt u dat ik hem dood?” Hij zei “ja” Zij gingen dus naar zijn huis en bezochten hem ’s nachts. Hij kwam naar beneden en de man Mohammed zei tegen zijn gezellen”Als hij komt zal ik hem bij zijn hoofd grijpen en hem vast houden en moeten jullie je werk doen. Toen hield hij zijn hoofd vast en zei tegen zijn gezellen: Doe je werk! En zij doodden hem.

Abu Dawud 38.4348 Een blinde man had een zwangere slavin die de profeet placht te beledigen en bespotten. Hij verbood haar, maar zij hield er niet mee op. Op een nacht begon zij weer de profeet te bespotten en kwaad van hem te spreken. Daarop nam hij een dolk, stak die in haar buik en doodde haar. Een kind dat tussen haar benen kwam te liggen was besmeurd met het bloed dat daar vloeide. ’s Morgens werd de profeet daarover ingelicht. Daarop zei hij: O wees mijn getuige, geen vergelding is nodig voor haar bloed. (zo’n ondenkbaar laffe en walgelijke dubbele moord op een weerloze zwangere vrouw en haar ongeboren kind werd door die lieflijke profeet goedgekeurd)

Abu Dawud 38.4349: Een Jodin placht de profeet te bespotten . Een man wurgde haar tot zij stierf. De apostel van Allah verklaarde dat geen vergelding voor haar bloed betaald hoefde te worden.
Abu Dawud 14.2678: De profeet zei op de dag van de verovering van Mekka: Er zijn vier personen die ik niet zal sparen. Hij noemde hun namen. Daaronder waren twee zingende meisjes (die spotliedjes over Mohammed hadden gezongen). Een daarvan werd gedood en de ander ontsnapte en bekeerde zich tot de islam.

Abu Dawud 38.4341: Een Jood bekeerde zich tot de islam, maar werd daarna afvallige. Toen Mohammed kwam zei hij: Ik zal niet van mijn rijdier af komen voor hij gedood is. Hij werd toen gedood.
Abu Dawud 14.2756: Ik hoorde de apostel van Allah zeggen: als je geen gezant was zou ik je onthoofden. Maar vandaag ben je geen gezant. Daarop beval hij een helper om hem te doden. Hij onthoofde hem op het marktplein.

Sahih Muslim 017.4206: Deze tekst verhaalt van een vrouw die overspel had gepleegd en zwanger was geworden. Nadat zij was bevallen bracht zij het kind naar Mohammed die haar opdroeg terug te komen nadat zij het kind had gespeend. Toen werd zij ingegraven tot haar borst en de profeet beval mensen haar te stenigen. Een man smeet een steen naar haar hoofd, waardoor zijn gezicht met bloed werd bespat. Hij schold haar uit waarop de profeet hem vermaande om zachtmoedig te zijn!!!
Tot hier ging het om het kleinere werk, waar de profeet slechts een enkel mens liet vermoorden.

Een voorbeeld van het grotere werk waarbij hij honderden of duizenden mensen vermoordde, vrouwen en kinderen liet verkrachten en tot slavernij bracht staat hieronder.

Sahih Muslim 19.4364: De Joden van Nadir en Quraizi verzetten zich tegen de boodschapper van Allah die de Nadir verdreef, maar de Quraizi toestond om te blijven. Hij begunstigde de laatsten tot ook zij zich verzetten. Toen doodde hij hun mannen en verdeelde de vrouwen, kinderen en al hun bezittingen onder de moslims.

http://www.dutch.faithfreedom.org/fo...opic.php?t=714

[smiley]

Moorden opgedragen door Mohammed

Mohammed gaf vele opdrachten tot moorden. Hier is een lijst genomen uit de bevoegde Soennie Ahadieth en de vroege moslimhistoricus al-Tabari. Na het noemen van iedere moord en het citeren van de bronnen zullen waar bekend de achtergrond en beweegreden van de moord gegeven worden.

De moord op Ka’b bin Ashraf

Reden: Sahieh Moeslim vol. 3:4436 p. 990-991 zegt dat Ka’b b. Ashraf “over Allah de Almachtige, en zijn Boodschapper kwaad heeft gesproken.” Boechari zegt dat Ka’b bin Ashraf op een niet gespecificeerde manier Allah schade deed [hij deed Allah schade?] en zijn apostel. Echter, toen Allah “schade ” deed, was het waarschijnlijk geen gewelddadig of militair iets wat Ka’b deed, maar waarschijnlijker beweerde hij dat Mohammed geen profeet van Allah was.Hier is het citaat en de context uit Boechari Volume 3, Boek 45, Nummer 687. Verteld door Djabir bin ‘Abdoella:

Mohammed zei: “Wie wil Ka ’b bin Al-Ashraf (een dichter die spotverzen over de islam maakte) doden omdat hij Allah en zijn Apostel schade deed?” Mohammed bin Maslama (stond op en) zei: “Ik zal hem doden.” Dus ging Mohammed bin Maslama naar Ka’b en zei: “Ik wil een lening van één of twee Wasqs graan.” Ka’b zei: “Geef je vrouwen als onderpand.” Mohammed bin Maslama zei: “Hoe kunnen we onze vrouwen als onderpand geven, gezien je de knapste onder de Arabieren bent?” Hij zei: “Geef dan je zonen als onderpand.” Mohammed zei: “Hoe kunnen we onze zonen als onderpand geven, aangezien de mensen hen zullen misbruiken omdat ze voor één of twee Wasqs graan als onderpand worden gegeven. Dat is een schande voor ons. Maar we zullen onze wapens als onderpand geven.” Dus beloofde Mohammed bin Maslama hem dat hij terug zou komen. Zij (Mohammed bin Maslama en zijn metgezellen) kwamen zoals beloofd en vermoordden hem. Daarna gingen ze naar de Profeet en vertelden hem erover.

En Boechari Volume 4, Boek 52, Nummer 271. Overgedragen door Djabir:

De profeet zei: “Wie is er klaar voor om Ka’b bin Ashraf (een jood) te doden. Mohammed bin Maslama antwoordde: ‘Wilt u dat ik hem dood?’. De profeet antwoordde bevestigend. Mohammed bin Maslama zei: ‘Sta mij dan toe te zeggen wat ik wil.’ [d.w. z. te liegen]. De profeet antwoordde: ‘Dat doe ik ’ [d.w. z. ik sta dat toe]

En tenslotte Boechari Volume 5, Boek 59, Nummer 369, de langste hadieth over de moord op Ka’b bin Al-Ashraf. Overgedragen door Djabir bin ‘Abdoella:

Allah’s Apostel zei: “Wie wil Ka ’b bin Al-Ashraf doden die Allah en Zijn apostel pijn gedaan heeft?” Daarop stond Mohammed bin Maslama op zeggende: “O Allah’s apostel! Wilt u dat ik hem dood?” De Profeet zei: “Ja”. Mohammed bin Maslama zei: ‘Sta mij dan toe een (onwaar) iets te zeggen (d.w. z. Ka’b te misleiden).” De Profeet zei: “U mag het zeggen.” Toen ging Mohammed bin Maslama naar Ka’b en zei: “Die man (d.w. z. Mohammed) verlangt Sadaqa (d.w. z. Zakaat) van ons en hij heeft ons in de problemen gebracht en ik kom om iets van u te lenen.” Hierop zei Ka’b: “Bij Allah, u zult nog eens moe van hem worden!” Mohammed bin Maslama zei: “Nu we hem gevolgd hebben willen we hem niet verlaten tenzij en totdat we zien hoe zijn einde zal zijn. Nu willen wij dat u ons één of twee kameelladingen voedsel leent.” (Er zijn verschillen tussen de verschillende overleveraars over één of twee kameelladingen.) Ka’b zei: “Ja (ik zal het u lenen), maar u moet me een borg geven.” Mohammed bin Maslama en zijn metgezel zeiden: “Wat wilt u?” Ka’b antwoordde: “Geef me uw vrouwen als borg.” Ze zeiden: “Hoe kunnen we u onze vrouwen als borg geven terwijl u de meeste knappe van de arabieren bent?” Ka’b zei: “Geef me dan uw zonen als borg.” Ze zeiden: “Hoe kunnen we u onze zonen als borg geven? Later zullen ze misbruikt worden door de mensen die zullen zeggen dat zij borg zijn voor een kameellading voedsel. Dat zou ons grote schande opleveren, maar we zullen u onze wapens als borg geven.” Mohammed bin Maslama en zijn metgezel beloofden Ka’b dat Mohammed bij hem terug zou komen. Hij kwam ’s nachts bij Ka’b samen met de pleegbroer van Ka ’b, Aboe Na’ ila. Ka’b nodigde hen in zijn fort en hij ging naar ze toe. Zijn vrouw vroeg hem: ‘Waar ga je op deze tijd naartoe?’ Ka’b antwoordde: ‘Nergens heen, maar Mohammed bin Maslama en mijn pleegbroer Aboe Na’ ila zijn gekomen.” Zijn vrouw zei: “Ik hoor een stem als het druppelen van bloed van hem is.” Ka’b zei: “Er is niemand dan mijn broeder Mohammed bin Maslama en mijn pleegbroer Aboe Na’ ila.” Een genereus man moet reageren op een oproep ’s nachts, zelfs wanneer hij uitgenodigd wordt om vermoord te worden.” Mohammed bin Maslama kwam met twee man . (Sommige overleveraars noemen de mannen als ‘Aboe Abs bin Djabr, Al-Harith bin Aus en Abbad bin Bishr.) Dus Mohammed bin Maslama trad naar binnen met twee mannen en zei tot hen: “Als Ka’b komt zal ik zijn haar aanraken en eraan ruiken en als u ziet dat ik zijn hoofd beet heb, beroof hem. Ik zal u zijn hoofd laten ruiken.” Ka’b bin Al-Ashraf kwam naar ze toe, ingepakt in zijn kleren en een doordringende parfum. Mohammed bin Maslama zei: “Ik heb nog nooit een betere geur geroken dan deze.” Ka’b antwoordde: “Ik heb de beste Arabische vrouwen die weten hoe de hoge klasse parfum te gebruiken.” Mohammed bin Maslama verzocht Ka’b: “Sta u mij toe om uw hoofd te ruiken?” Ka’b zei: “Ja.” Mohammed rook het en liet zijn metgezellen het ook ruiken. Toen verzocht hij Ka’b opnieuw: “Mag ik (uw hoofd ruiken)?” Ka’b zei: “Ja.” Toen Mohammed hem stevig vast had zei hij (tegen zijn metgezellen): “Grijp hem!” Zo doodden zij hem en gingen terug naar de Profeet en informeerden hem.” (Aboe Rafi) werd gedood na Ka’b bin Al-Ashraf.

Terwijl de eerdere alleen meerdere metgezellen noemde, zegt Sahieh Moeslim Volume 3, Boek 19, Nummer 4436:

Het is overgedragen op autoriteit van Djabir dat de boodschapper van Allah (vrede zij met hem) zei: Wie wil Ka’b b. Ashraf doden? Hij heeft Allah gelasterd, de Verhevene en Zijn Boodschapper. Mohammed B. Maslama zei: Boodschapper van Allah, wilt u dat ik hem zal doden? Hij zei: Ja. Hij zei: Sta mij toe met hem te praten ( op een manier die ik geschikt acht). Hij zei: Praat (zoals u geschikt acht)…. De rest is ongeveer gelijk aan Boechari, zie Boechari Volume 5, Boek 59, Nummer 369.

Voetnoot 2269 pag. 990 zegt:

“Ka’b b. Ashraf was een jood die tot de stam van Nadir behoorde en was dus verplicht het verdrag te respecteren dat er was tussen de moslims en de Banoe Nadir, maar heeft dit verdrag nooit gerespecteerd. Hij zweerde samen tegen het leven van de Heilige Profeet (vrede zij met hem), hielp de Mekkanen tegen de moslims, zong obscene liederen en liefdessonnetten met als doel moslimvrouwen te schande te maken. De overwinning op Badr krenkte hem en hij ging naar Mekka en hitste de Qoeraisj op hun helden van Badr te wreken. Al deze daden van hem gingen direct in tegen het verdrag waar hij tezamen met de leden van zijn stam was aangegaan. Wie kan er nu zo een immorele samenzweerder tolereren die het verdrag verbreekt, samenzweert tegen het hoofd van de islamitische staat en de staat zelf, en de eer van vrouwen door het slijk haalt en de godvruchtige atmosfeer van de islamitische maatschappij vervuilt met immorele liederen? Al deze misdaden waren genoeg om zijn leven te nemen.”

Voor zover ik weet is er niets te vinden in de vroegere moslimliteratuur wat vermeld dat Ka’b iets van de in de voetnoot genoemde dingen deed. Vanzelfsprekend geloofde Mohammed (terecht of onterecht) dat hij iets zei of deed, maar de maker van de voetnoot zou wel eens beschuldigingen bedacht kunnen hebben om de moord te kunnen rechtvaardigen.Sahieh Moeslim vol. 3 voetnoot 2272 pag. 991 zegt:

“Na het bediscussiëren van de redenen waarom Ka’b b. Ashraf vermoord is merkt Maulana Maududie op: “Deze man zweerde in het geheim samen tegen de moslims en durfde nooit naar de voorgrond te komen, maar zijn activiteiten waren zeer bedenkelijk en vielen in de categorie hoogverraad. Dus er was geen andere optie dan in het geheim zijn leven te nemen. Het is echter fout hieruit te concluderen dat het in het geheim nemen van levens van de leiders van de vijand een permanente bepaling is in de ethiek van de islamitische oorlogsvoering. [niet waar] Als dat zo was dan had Allah’s boodschapper (vrede zij met hem) ook de levens van gezworen vijanden als Aboe Djahl en Aboe Soefjaan genomen. [Aboe Djahl is geen goed voorbeeld. Sahieh Moeslim vol.3:4434 pag. 990 zegt dat Aboe Djahl reeds gedood was in een veldslag voor Badr. Of de voetnootschrijver is niet goed op de hoogte, of hij liegt hier. Moslims hebben geprobeerd Aboe Soefjaan om het leven te brengen in al-Tabari vol. 7 pag. 147-150.] En er was geen gebrek aan het aantal toegewijde volgelingen die geheime aanslagen op hun levens konden beramen. Maar we vinden in de hele geschiedenis van de islam slechts twee personen die op deze manier om het leven zijn gebracht. De één is Ka’b b. Ashraf en de ander is Aboe Rafi. [Dit is niet waar. Er waren tenminste ook al-Aswad, Khalid b. Soefjaan en Yoesair b Rizam.] Deze waren niet zijn enige vijanden, hij had talloze vijanden. Dit bewijst dat het om het leven brengen van een vijand in het geheim niet het oorlogsbeleid van de islam is, maar een uitzonderlijk geval betreft dat toegestaan is in uitzonderlijke gevallen, wanneer de vijand niet naar de voorgrond komt, maar constant in het geheim samenzweert tegen de moslims. ( al-Jihadi fi’i Islam pag. 259-260).” (Merk op dat ze eerst zeggen dat Ka’b openlijk obscene liederen zong en vervolgens dat hij in het geheim samenzwoer).

Ka’b bin Ashraf was een Mekkaan. Feitelijk had hij een joodse moeder en een heidense Arabische vader, maar de Ahadieth noemen hem gewoon een Jood. (Zie al-Tabari vol. 7 p. xxix) Na slag bij Badr werd Ka’b bin al-Ashraf om het leven gebracht. Al-Tabari vol. 7 p. xxix; p. 95.Volgens al-Waqidi in al-Tabari vol 7 p. 101 werd al-Ashraf omgebracht vóór de slag van Oehoed.

“Tussen de veldslagen van Badr en Oehoed, zond de boodschapper van God Mohammed b. Maslama met zijn metgezellen naar Ka’b b. al-Ashraf en zij doodden hem. De Boodschapper van God zond Abdalla b. Oenais naar Chalid b. Soefjaan b. Noebai al-Hoedhali terwijl deze in Nakla of ‘ Oerana een aanslag op de Boodschapper van God voorbereidde, en zij doodden hem.” Al-Tabari vol.9 pag. 121.

De moord op Aboe Rafi

De gegeven reden: Boechari Volume 5, Boek 59, Nummer 370 zegt:

“Aboe Rafi kwetste Allah’s Apostel en hielp zijn vijanden tegen hem. Hij leefde in zijn kasteel in het land van Hidjaaz.” Dus was dit waarschijnlijk vanwege militaire redenen. Tabari zegt: “De reden dat hij gedood werd was, gezegd werd, dat hij de zijde koos van Ka ’b b. al-Ashraf tegen de boodschapper van God.” Al-Tabari vol. 7 pag. 99.

Boechari Volume 5, hoofdstuk 15 pag. 250-251 zegt dat Aboe Rafi in Hidjaaz woonde en gedood werd na Ka’b bin Al-Ashraf.Abdoella bin Atik en sommige andere moslims werden gestuurd om Aboe Rafi Sallam bin abi Al-Hoeqaiq, de jood, om het leven te brengen. Ze vielen hem aan toen het donker was terwijl hij sliep. Hij brak zijn been tijdens het ontsnappen, maar Mohammed genas het op wonderlijke wijze. ( Boechari Volume 5, Boek 59, Nummer370-372)

Je kunt dit ook in detail lezen in al-Tabari vol. 7 p. 99-105. Zij spaarden zijn vrouw volgens hem.

De poging tot moord op Aboe Soefjaan

Reden: Geen reden wordt expliciet gegeven, maar Aboe Soefjaan was de aanvoerder van de troepen van Mekka.“Het verhaal van Amr b. Oemajja al-Damri, toen hij door de Boodschapper van God gestuurd werd om Aboe Soefjaan b. Harb te doodden.

Toen de mannen die de profeet gestuurd had naar Adal en al-Qarah gedood werden bij al-Radji en het nieuws de Boodschapper van God bereikte, stuurde hij Amr b. Oemajja al-Damri en één van de Ansari naar Mekka met het bevel Aboe Soefjaan b. Harb te doodden…” Zij liepen om de Ka’ba, dit ritueel gebruikende om de schijn te geven dat ze naar Mekka kwamen om te bidden. De Mekkanen verdachten hen en ze waren niet succesvol. Al-Tabari volume 7 pag. 147-150

De moord op al-Aswad (= Dhoe al-Kimar ‘ Abhala b. Ka’b)

Reden gegeven: Hij beweerde dat hij een profeet was.Mohammed beval de moord op al-Aswad. al-Tabari vol. 9 pag. 167: Al-Aswad werd omgebracht omdat hij beweerde dat hij een profeet was nadat hij uit de Choebaanse grot kwam. Hij werd een dag of twee vóór Mohammeds dood gedood.

De moord op Chalid b. Soefjaan

Reden gegeven: Al-Tabari vol. 9 pag. 121 zegt dat Mohammed zei dat een woord hem bereikt had dat Chalid b. Soefjaan een macht aan het verzamelen was om Mohammed aan te vallen.

“De Boodschapper van God riep me en zei: “Ik heb gehoord dat Chalid b. Soefjaan b. Noebai al-Hoedhali een macht aan het verzamelen is om mij aan te vallen. Hij is in Nakhla of ‘ Oerana, dus ga naar hem en dood hem.” Al-Tabari vol. 9 pag. 121.Hij (de profeet) zei: “Ga en dood hem.” Ik zag hem toen de tijd van het middaggebed gekomen was. Ik zei: “Ik ben bang dat er een gevecht tussen mij en hem (Chalid b. Soefjaan) zal zijn dat misschien het gebed zal verhinderen.” Ik liep verder naar hem toe terwijl ik bad door een gebaar te maken. Toen ik hem bereikte zei hij tegen mij: “Wie bent u?” Ik antwoordde: “Een man van de Arabieren; ik hoorde dat u een (leger) verzamelde voor deze man (d.w. z. de profeet). Vandaar dat ik naar u toe kom…”Ik liep een tijdje met hem op; toen het gemakkelijk voor me werd overmeesterde ik hem met mijn zwaard totdat hij koud werd (dood). Aboe Dawoed Volume 1, Boek 4, Nummer 1244

De moord op Joesair b. Rizam

Gegeven reden: Mohammed gaf geen opdracht hiervoor. De moslims bij Joesair hadden het “gevoel” dat hij dubbele gedachtenhad over het vredesluiten met Mohammed, dus doodden zij hem. Mohammed in al-Tabari vol. 9 pag. 120:

“Gerapporteerd is over Joesair b. Rizam, de jood, dat hij in Chaibar de Ghatafan verzamelde om de Boodschapper van God aan te vallen, dus de laatstgenoemde stuurde ‘ Abdalla b. Rawana met een aantal van zijn metgezellen waaronder ‘ Abdalla b. Oenais, een bondgenoot van de Banoe Salama.” Ze dwongen hem aan met hen mee te komen naar Mohammed, wat hij ook begon te doen. Onderweg kreeg hij hier echter spijt van en zij voelden dit aan, dus vielen ze hem en zijn joodse metgezellen aan en doodden hen.” Al-Tabari vol. 9 pag. 120

De moord op de hoofdman van Doema

In Mohammeds leven maakten de moslims een verrassingsaanval op een onverdachte christelijke koning [hoofdman] van Doema en hij werd gedood. Al-Tabari vol. 9 p. 58-59

Mohammed gebood marteling om te vinden waar een man zijn schat had begraven Dit was geen moord, maar toch erg gruwelijk.

Overeenkomstig Ibn Ishaak: Kinana b. al-Rabi’ b. Abi al-Hoeqaiq die de schat van de Banoe al-Nadir had werd bij de Boodschapper van God gebracht, die hem bevroeg, maar hij ontkende dat hij wist waar hij (de schat) was. Toen werd een jood bij de Boodschapper van God gebracht die zei: ‘Ik heb Kinana iedere ochtend bij deze ruïne zien rondhangen.’ De Boodschapper van God zei tot Kinana: ‘Wat heeft u te zeggen? Als we het in uw bezit vinden dood ik u.’ ‘Goed,’ antwoordde hij. De boodschapper droeg op dat de ruïne opgegraven moest worden en een deel van de schat kwam tevoorschijn. Toen vroeg hij hem naar de rest. Kinana weigerde het over te geven, dus gaf de boodschapper van god de opdracht aan al-Zoebair b. al-Awwam: “Martel hem totdat u erachter bent wat hij heeft.’ Al-Zoebair bleef met zijn brandende stok in zijn borst steken totdat hij bijna stierf; toen gaf de Boodschapper van God hem aan Mohammed b. Maslama die hem onthoofde om zijn broer Mahmoed b. Maslama te wreken.” Al-Tabari vol. 8 pag. 122

Verdere moslimhistorie

Oethmaan werd vermoord terwijl hij de koran las. Soenan Nasa’i vol.1 #67 pag. 130.Sommige moslims verkleedden zich als pelgrims om naar Mekka te gaan en Oethmaan te vermoorden. Al-Tabari vol. 15 pag. 159

Ruiters van Egypte kwamen hun klachten uitten tegen Oethmaan. Hij maakte beloftes aan hen die hij niet van plan was na te komen. De Egyptenaren vonden een brief op Oethmaans kameel en verzegeld was met Oethmaans ring bij een slaaf die achter hen aan reed, die de Egyptische gouverneur verzocht deze mensen gevangen te nemen en te doodden. Ze gingen terug naar Medina en bestormden Oethmaans huis en doodden hem. Al-Tabari vol. 15 pag. 165-185

Ali werd vermoord in een moskee door Abdoer Rahman ibn Moeldjaam, 40 jaar na de Hidjra. Soenan Nasa’i vol. 1 #19 pag. 109.De Abbassieten wierpen in 747-750 onder Aboe Al-Abbaas al-Saffa de Oemajjaden omver. ( Al-Saffa betekent ‘de bloedverspiller’) Iedere Oemajjad erfgenaam werd onthoofd met uitzondering van Abd al-Rahman die naar Spanje ontsnapte.Noe’man bin Bashirwas loyaal aan Abdoella bin Zoebair en hiervoor werd hij vermoord door mannen van Marwan bin Kakoen 94 jaar naar de Hidjra. Soenan Nasa’i vol. 1#49 pag. 124De moord op de niet-moslim generaal al-Aswad door moslims toen Mohammed nog in leven was. Al-Tabari vol. 10 pag. 27-33

http://www.dutch.faithfreedom.org/fo...pic.php?t=1966

In Mekka heeft Mohammed de Quraysh-stam, waar zijn Hashim-clan toe behoorde, ervan eerst proberen te overtuigen dat de Arabische armoede kon opgelost worden door de woestijnbedoeïenen te verenigen rond één God om plundertochten (ghazawat) uit te voeren op gebied van Byzantium en Perzië (Egypte, Palestina, Jordanië, Syrië, Irak).

De 'grand old man' van Mekka, Abu Jahl, verwierp die oplossing omdat zij inhield dat men dan de traditionele cultus van de drie Godinnen in de Ka'abah, het bedevaartoord waar Mekka zijn geld mee verdiende, overboord moest gooien. Daarop raakte Mohammed geïsoleerd. Zijn pogingen om bedoeïenen voor dit project te winnen, mislukten eveneens omdat er een concurrerende profeet was, Musaylima uit de Yamama-woestijn, die de bedoeïenen ervan probeerde te overtuigen dat Allah geen Oorlogsgod was, maar ar-Rahim ar-Rahman, de Barmhartige Erbarmer.

Mohammed mocht ondertussen van Abu Jahl niet meer deelnemen aan de karavaanhandel en joeg het geld van zijn vrouw Khadidjah er dus maar door. Toen hij volkomen aan de grond zat, kreeg hij de kans om naar Jathrib te gaan, waar hij scheidsrechter zou worden tussen twee rivaliserende stammen. Twee jaar lang leefde hij daar, met een zeventigtal (mannelijke) volgelingen en hun gezinnen volkomen parasitair op de kap van de naïevelingen of ansar die hem uitgenodigd hadden. Zijn mannen, de muhajirun, weigerden mee de grond te bewerken want beneden hun waardigheid.

Toen de ansar hem beu werden, viel hij terug op roofovervallen op karavanen uit Mekka. De eerste geslaagde overval vond plaats in Nakhla, gebied binnen de haram of vredeszone rond Mekka tijdens de heilige maand van de Hajj of bedevaart, Rajab. Zijn manschappen hadden hun hoofd kaalgeschoren, zodat ze pelgrims leken, en benaderden een ongewapende karavaan. Toen ze dicht genoeg waren gekomen, grepen ze hun boog en schoten de argeloze karavaanleider een pijl door de keel.

Toen ze met hun buit in Jathrib arriveerden - dat omgedoopt was tot Medina-al-Nabi, het rechtsgebied van de profeet - weigerden de inwoners van die oase in de krijgsbuit te delen, wegens heiligschennis. Daarop kwam er een openbaring van Allah dat de laffe aanval verantwoord was geweest, omdat de inwoners van Mekka de profeet ook vervolgd hadden (er was van vervolging nooit sprake geweest, ze hadden hem uitgelachen). De tegenstrevers uit Medina heetten voortaan de munafikun of huichelaars.

Daarop volgden drie strafexpedities vanuit Mekka: te Badr, te Uhud en bij de zogeheten Gracht. Telkens wist Mohammed als triomfator in Medina terug te keren, ook al won hij slechts bij Badr, verloor hij te Uhud - maar Mekka verzilverde zijn winst niet - en werd er bij de Gracht niet echt gevochten. Telkens weer had hij een periode van terreur nodig om zijn gezag in Medina te herstellen. Telkens weer pakte hij de joden aan, omdat ze hem niet als profeet wilden erkennen.

De eerste keer pakte hij de joodse Qaynuqah-stam aan, gespecialiseerd in edelsmeedkunst. Hij beroofde haar van al haar bezittingen en stuurde haar de woestijn in. De tweede keer pakte hij de joodse Nadir-stam aan, gespecialiseerd in dadelteelt. Hij liet hun palmbomen omhakken, die vijftien jaar behoeven om vrucht te dragen, en joeg hen naar de nabije oase van Khaybar. De derde keer pakte hij de Qurayzah-stam aan (niet te verwarren met de Quraysh), waarvan hij elk mannelijk lid (700 personen) liet onthoofden en in een zelfgegraven massagraf gooien, terwijl de vrouwen en kinderen als slaven werden verkocht.

Daarmee was zijn macht in Medina geconsolideerd, kon hij aan de herovering van Mekka denken, en aan de uitvoering van zijn werkelijk plan: een expeditie naar de christelijke gebieden in het noorden. De twee eerste expedities mislukten. Pas twee jaar na zijn dood begon, na de rimmah of poging van Arabië om zich van zijn volgelingen te bevrijden, onder kalief Abu Bakr de ontstuimige expansie van de verzamelde bedoeïenenstammen. Die zou voortduren tot aan de Himalaya en de Pyreneeën.

Centraal in het veroverde gebied stond de notie dat alle moslims of gelovigen gelijke rechten hadden om op de krijgsbuit of divan te liggen. Na de consolidatie leefden de moslims dan van de jizyah of hoofdelijke belasting op de ongelovigen. Doordat de dissidente groepen onder die ongelovigen bevrijd werden van vooral de Byzantijnse bureaucratie - nestorianen, zoroasters, kopten, donatisten, arianen - deed er zich een explosie van creativiteit voor, die ten onrechte werd aanzien voor een Arabische Gouden Eeuw. Het ging om een Laathellenistische Gouden Eeuw, die omwille van de paranoia van de machtshebbers in het Arabisch moest verlopen.

Helaas kregen steeds meer mensen door dat ze aan de steeds drukkender jizyah konden ontsnappen door moslim te worden. Dat betekende dat ze vijf keer per dag moesten deelnemen aan het gebed, en dat was een dagelijkse hersenspoeling met een waardenstelsel dat elke arbeidsmoraal ondermijnde. Dus geraakte die zogezegd schitterende cultuur in verval. Filosoof na filosoof kan je waarnemen dat de eerste of tweede generatie van bekeerlingen nog creatief was, en dat die creativiteit teloor ging in de volgende generatie, als de islamisering voltooid was.

Het resultaat was een cultuur die niets overhield dan zijn nostalgie naar een mythisch verleden. De Turken namen hem over en perfectioneerden de ghazwah, om – dankzij Atatürk in 1923 – een volkomen omgekeerde oriëntatie te krijgen en een arbeidsmoraal te ontwikkelen, gedragen door nationalisme. In Arabië kwam echter in de achttiende eeuw de wahhabitische reactie op gang, die de ghazwah of razzia wilde hervatten door al de omringende moslims tot takfir of afvalligen te verklaren, zodat zij weer mochten leeggeschud worden.

Het toeval wilde dat deze agressieve regressie gepaard ging met de ontdekking van de olierijkdom in het thuisland. Het resultaat zien we vandaag: een cultuur die zelf tot niets in staat is, behalve zich wentelen in zelfbeklag over al dan niet vermeend onrecht, en het projecteren van zijn zelfhaat op al wie wel inventief en productief is. Enorme bedragen zijn sinds twee generaties gestopt in de opleiding van bekwame Arabische jongeren, aan de beste westerse scholen en universiteiten. Eenmaal weer in hun land vallen zij terug in een clanstructuur die niet de persoonlijke prestatie, maar de trouw aan de sjeik voorop stelt.

Daarom slagen zij er zelfs niet in om hun olie boven te halen, als er geen buitenlandse ingenieurs, technici en arbeiders in dienst worden genomen. Die arbeiders worden behandeld op een manier waarbij het Zeventigpuntenplan van het Vlaams Blok verbleekt. Toch is er een Arabische groep jongeren die zich wel creatief betoont: zij die ervoor gekozen hebben om de opgedane kennis om te zetten in zelfvernietiging. Dat signaleerde Samuel Huntington al in het verguisde The Clash of Civilisations.

Ondertussen blijft onze intelligentsia zichzelf aanpraten dat de boodschap van Mohammed een vredesboodschap was. Een kenmerkend staaltje in het VRT-middagnieuws van 19/7: in de Koran staat dat wie een mens doodt, de hele mensheid doodt. Dat is natuurlijk een fabeltje, verspreid door een Belgische bekeerling, verbonden aan de centrale moskee van het Jubelpark. In feite staat er dat Allah de joden verboden heeft om mensen te doden, en daarom mochten ze van Mohammed ook geen wapens dragen. Moslims mochten wel degelijk doden, tenminste, als het in dienst was van het ware geloof.

http://www.dutch.faithfreedom.org/fo...pic.php?t=1801

Mohammed... de grootste LEUGENAAR aller tijden, was wel een hele gladde jongen...

http://www.theshepherdsvoice.org/islam/mohammeds_believe_it_or_else.html

http://islamcomicbook.com/

http://www.faithfreedom.org/Articles/sina/ayesha.htm

http://www.faithfreedom.org/audio/Islamsnot4me.htm


Allah-u-Fuckbar!...

De toffe peer Mohammed!!!




Volume 8, Book 82, Number 795:
Narrated Anas:

The Prophet cut off the hands and feet of the men belonging to the tribe of 'Uraina and did not cauterise (their bleeding limbs) till they died.


The profhet of doom. Rotmos (oorlog zij met hem) eigen woorden
http://www.prophetofdoom.net/quotes.aspx?g=405&i=4502

The Religion of Peace (And be Quiet !)
http://www.derafsh-kaviyani.com/engl...onofpeace.html

[smiley]

MOHAMMED vertelde zijn volgelingen om agressief oorlog te voeren tegen niet-moslims: Soera 9:5, 29. Soera 9 was één van de laatste soera’s die door Mohammed gegeven werd. In het begin, toen Mohammeds groep zwak was, gebood hij zijn volgelingen om met de andere mensen samen te leven. Nadat de moslims sterk geworden waren, gebood hij hen om de islam met dwang te verspreiden. Aboe Bakr, Oemar en Oethmaan continueerden zijn oorlogen van agressie. Enkele van Mohammeds handelingen bevatten:

• De slachting van ongeveer 800 joodse mannelijke gevangenen (opgeschreven in Soera 33:26).
• Hij gebood de executie van tien mensen toen hij Mekka innam. Drie van deze mensen waren slavenmeisjes die eerder om Mohammed gelachen hadden. Zie: “Het leven van Mohammed”, pagina’s 551 en 552.
• Hij viel de joodse stad Chaibar aan waar hij één van de joodse leiders gevangen nam en hem martelde om hem te dwingen te vertellen waar het begraven geld was. Toen de man weigerde te praten en bijna dood was, gebood Mohammed dat zijn hoofd afgehakt moest worden. Zie: “Het leven van Mohammed”, pagina 515. enz. enz.

http://www.answering-islam.org/Dutch...rgelijking.htm

Bukhari:V4B52N220“Allah’s Apostle said, ‘I have been made victorious with terror.’”

JEZUS laatste woorden: “Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen.” Lucas 23:34

MOHAMMED laatste woorden: “Moge Allah de joden en christenen vervloeken Boechari, deel 1, #427.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door IlluSionS667

Waarom citeer je niet eens enkele Soera's die jouw stellingen aantonen?

Bedankt voor al deze duidelijke informatie Smiley!
Volgens mij gaat Illusions667 dit geen tweede keer meer vragen!

[Esperanza]

Oorspronkelijk geplaatst door van Maerlant

Niemand heeft de waarheid in pacht. De Bisschop in zijn kathedraal, noch de heremiet in zijn grot. Misschien is er niet één waarheid, maar meerdere? Misschien is er geen waarheid?

(dit laatste wil ik natuurlijk zelf niet geloven, maar ja, men moet het objectief houden)

Waarom niet? Wat is de reden hiervoor?

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Samrah

Ja maar ook al ken ik ze niet.. Mijn ECHTE vrienden zijn degene die de Islaam volgen..

Dé islaam bestaat toch helemaal niet.
Neem nu Irak, welke kant kies je daar: wie zijn daar je ECHTE vrienden, de sjiieten of de soennieten?

[van Maerlant]

Oorspronkelijk geplaatst door Esperanza

Waarom niet? Wat is de reden hiervoor?

Moet ik daar een reden voor hebben? Het is aan mij om te kiezen waar ik al dan niet in wens te geloven. Het is eveneens mijn recht mij daar niet voor te moeten verantwoorden.

[Samrah]

"Bwa, dat weet men toch niet echt? Men weet volgens mij enkel dat mohamed enkel een pedofiel was"

Van Maerlandt: ik had respect voor je mening en discutiëerde met jou.. Maar door deze zin heb ik totaal geen respect meer voor jou.

[Samrah]

Smiley: als je iets wil zeggen, begin dan met juiste dingen te zeggen

[Samrah]

Smiley, zoveel haat dat je hebt.. Ben je ooit gedumpt geweest door een Moslim en vloeit daar je haat voor de Islaam uit?
Overal moet je Mohamed vrede zij met hem beledigen.. Heeft hij jouw ooit iets persoonlijk misdaan?
Je hebt geen enkel respect voor een godsdienst, ik heb Jezus of weet ik veel wie nog nooit zo beledigd zoals jij Mohamed vrede zij met hem beledigd.
Je zit echt met zoveel haatgevoelens, dat loopt niet goed af..
En euh.. Want Onze Profeet betreft vrede zij met hem, je kan nog niet eens tippen aan zijn kleinste nagel.

[Samrah]

Bankier: Islaam is DE godsdienst, Allah swt is onze God, zowel de jouwe als de mijne, enkel zie jij het nog niet in. En ja hoor, ik zei "nog niet"..

Wat Irak betreft: bij de Moslims delen wij onszelf niet in nog eens groepen.. Als er moslims zijn die zich willen in groepen delen, dan doe ik daar niet aan mee..

[circe]

Samrah, wil je nu zeggen dat de voorbeelden van koranverzen en ahadith die Smiley heeft geplaatst ofwel niet correct zijn? ofwel niet bestaan? ofwel gewoon niet in je kraam passen?

Weerlèg dan toch wat er staat! Dat jij over Jezus zulke teksten niet kan vinden of aantonen betekent gewoonweg dat Jezus zulke wreedheden nooit heeft aanbevolen!

[Vorenus]

[Samrah]

Circe: ik heb de bijbel niet gelezen, dus kan ik moeilijk teksten hier plaatsen die iets zeggen over Jezus hé. Ik heb enkel de Koraan gelezen vermits ik enkel iets lees dat correct is en geen boeken lees die geen Waarheid zijn
En Smiley haar teksten kan ik moeilijk weerleggen omdat ik ze ... simpelweg niet gelezen heb.. Ik reageer tssdoor vlug eens en zo lange teksten ga ik niet lezen.. En Smiley haar reacties lees ik zowizo niet, tenzij toevallig.. Als zij normaal praat in plaats van constant beledigd zal ik die wel lezen en zal ik reageren. Ps: is smiley nu een man of een vrouw????
Wel las ik dat de Profeet vrede zij met Hem een leugenaar is daarom zei ik haar dat ze dingen moet plaatsen die kloppen. Onze Profeet vrede zij met Hem heeft nooit gelogen! Nooit! Jamais!
Niet in mijn kraam passen?? Grappig echt waar
En onze Profeet vrede zij met Hem heeft geen haat of slechte dingen aan de mensen gegeven..

Hilfiger: denk jij aan niets anders dan het figuurtje dat je daar geplaatst hebt?? Er zijn dokters die je daarmee kunnen helpen..

[circe]

Circe: ik heb de bijbel niet gelezen, dus kan ik moeilijk teksten hier plaatsen die iets zeggen over Jezus hé. Ik heb enkel de Koraan gelezen vermits ik enkel iets lees dat correct is en geen boeken lees die geen Waarheid zijn
En Smiley haar teksten kan ik moeilijk weerleggen omdat ik ze ... simpelweg niet gelezen heb.. Ik reageer tssdoor vlug eens en zo lange teksten ga ik niet lezen.. En Smiley haar reacties lees ik zowizo niet, tenzij toevallig..

Tja... ik kan hieruit enkel concluderen dat Mohammed dus weldegelijk gelijk had toen hij stelde dat islamitische vrouwen een afwijking aan hun hersenen hebben.

Zo zie je maar: de Waarheid komt altijd aan het licht hé Samrah?

Ik veronderstel dat je evenmin de koran en ahadith gelezen hebt?