België mag Afghaans gezin niet terugsturen naar Duitsland: "Totale waanzin"

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Het gaat niet over wat de journalisten begrijpen, het gaat over wat JIJ begrijpt. En blijkbaar is het antwoord: niks.

Tjone, ik begrijp het niet, de journalisten ook niet.
Maar gij begrijpt het wel.
Verlicht ons dan eens met uw kennis.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Tjone, ik begrijp het niet, de journalisten ook niet.
Maar gij begrijpt het wel.
Verlicht ons dan eens met uw kennis.

http://www.rvv-cce.be/sites/default/...A176046.AN.pdf

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Zipper

maar gij begrijpt dat allemaal in onze plaats

O neen, jij. Ik ben van mening dat iedereen wel voor zichzelf kan denken.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

http://www.rvv-cce.be/sites/default/...A176046.AN.pdf

En?
Ik kan daar weinig anders uit opmaken dan datgene wat reeds werd gesteld.
Het is namelijk niet zeker dat Duitsland voor hen voldoende veilig is, aldus de rechtbank.
Het arrest zal wel naar vorm volledig correct zijn maar deze conclusie trekken mag men toch redelijk krankzinnig en wereldvreemd noemen of niet?
Men mag zelfs volgens mij terecht de vraag stellen of ze uiteindelijk niet politiek gemotiveerd is.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

En?
Ik kan daar weinig anders uit opmaken dan datgene wat reeds werd gesteld.
Het is namelijk niet zeker dat Duitsland voor hen voldoende veilig is, aldus de rechtbank.
Het arrest zal wel naar vorm volledig correct zijn maar deze conclusie trekken mag men toch redelijk krankzinnig en wereldvreemd noemen of niet?
Men mag zelfs volgens mij terecht de vraag stellen of ze uiteindelijk niet politiek gemotiveerd is.

De toon is precies al gematigder...

Voor het overige, het is jouw inschatting van het risico dat krankzinnig en wereldvreemd is. Pech voor jou.
En wat zeker is: bij jou 100% politiek gemotiveerd.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

De toon is precies al gematigder...

Voor het overige, het is jouw inschatting van het risico dat krankzinnig en wereldvreemd is. Pech voor jou.
En wat zeker is: bij jou 100% politiek gemotiveerd.

Ik heb nooit wat anders gesteld.
Duitsland is volgens die rechter geen veilig land of er kan op zijn minst niet aangetoond worden dat het voldoende veilig is.
Dat is toch krankzinnig en wereldvreemd?
En België is dat dan wel of wat?
Komaan kerel, dit is een politiek arrest.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door Pericles

Ik heb nooit wat anders gesteld.
Duitsland is volgens die rechter geen veilig land of er kan op zijn minst niet aangetoond worden dat het voldoende veilig is.

Dat zegt de rechter niet.

Dat is toch krankzinnig en wereldvreemd?

Waarom? Is alles dan perfect in Duitsland?

En België is dat dan wel of wat?

Waarschijnlijk niet, in een aantal gevallen althans.

Komaan kerel, dit is een politiek arrest.

Jij maakt er een politiek arrest van, wat totaal krankzinnig en wereldvreemd is. En aantoont dat je het arrest nog steeds niet gelezen hebt.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

http://www.rvv-cce.be/sites/default/...A176046.AN.pdf

Interessant document. Hier kan men de motivatie lezen versus het verweer. Als dit geen uitgebreid en juridisch onderbouwde motivatie is van DVZ dan weet ik het ook niet meer. Het verweer daarentegen begint met een opsomming van anekdotes zoals een bomaanslag op een asielcentrum en vechtpartijen, die vechtpartijen in asielcentra hebben we hier en in Nederland ook gehad.
Laten we beginnen met de verklaringen van die vrouw zelf:
" De betrokkene gaf tijdens haar verhoor niet aan bezwaar te hebben tegen een overdracht aan Duitsland. Ze gaf aan dat de behandeling er normaal was, maar verklaarde dat ze geen idee had dat dit Duitsland was."
Dus geen persoonlijke ervaringen van onmenselijke en vernederende behandeling.

"De betrokkene verklaarde in België verblijvende familie te hebben. Ze gaf aan dat een jongere zus van haar, Bayat Nafisa genaamd, er legaal zou verblijven. De aanwezigheid van haar zus werd door de betrokkene evenwel niet aangehaald als argument tegen een mogelijke overdracht aan Duitsland."

En toch is dit cruciaal, want dat geeft haar het recht om hier asiel aan te vragen in kader van familiehereniging. En dat moet haar advocate ook weten. Behalve natuurlijk als het hier gaat om een valse verklaring. Mag men afgaan op een getuigenis van een persoon die valse verklaringen aflegt?
Dit is nog maar een begin. Als men leest pagina na pagina de motivering van DVZ die waarachtig juridisch gefundeerd zijn en daar tegenover het zwak verweer met feiten uit 2015 toen er nog spraken was van een noodopvang maar ondertussen fel verbeterd, dan heeft voor mij RVV zijn geloofwaardigheid volledig verloren en hun verwijt dat DVZ onvoldoende motiveert is hieruit gebleken een leugen!

[dpg]

http://www.deutschlandfunk.de/fluech...icle_id=375331

Unicef fordert einheitliche Schutzstandards für Flüchtlingskinder. Besonders dort, wo Familien lange in Gemeinschaftsunterkünften wohnten, gebe es nicht genügend Sicherheit vor Gewalt und Übergriffen, sagte Ninja Charbonneau von Unicef Deutschland im DLF.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Interessant document. Hier kan men de motivatie lezen versus het verweer. Als dit geen uitgebreid en juridisch onderbouwde motivatie is van DVZ dan weet ik het ook niet meer. Het verweer daarentegen begint met een opsomming van anekdotes zoals een bomaanslag op een asielcentrum en vechtpartijen, die vechtpartijen in asielcentra hebben we hier en in Nederland ook gehad.
Laten we beginnen met de verklaringen van die vrouw zelf:
" De betrokkene gaf tijdens haar verhoor niet aan bezwaar te hebben tegen een overdracht aan Duitsland. Ze gaf aan dat de behandeling er normaal was, maar verklaarde dat ze geen idee had dat dit Duitsland was."
Dus geen persoonlijke ervaringen van onmenselijke en vernederende behandeling.

Dat hoeft ook niet, het gaat immers over de toekomst, en niet over het verleden.

"De betrokkene verklaarde in België verblijvende familie te hebben. Ze gaf aan dat een jongere zus van haar, Bayat Nafisa genaamd, er legaal zou verblijven. De aanwezigheid van haar zus werd door de betrokkene evenwel niet aangehaald als argument tegen een mogelijke overdracht aan Duitsland."

En toch is dit cruciaal, want dat geeft haar het recht om hier asiel aan te vragen in kader van familiehereniging. En dat moet haar advocate ook weten. Behalve natuurlijk als het hier gaat om een valse verklaring. Mag men afgaan op een getuigenis van een persoon die valse verklaringen aflegt?

Dat verandert nog steeds niks, de rechter baseert zich immers op verslagen, waaronder verslagen van de VN en de Raad van Europa, en niet op de verklaringen van de vrouw.
Hij meent dat die verslagen voldoende aantonen dat er wel degelijk een risico bestaat dat de familie in omstandigheden terecht kunnen komen die als inbreuken op artikel 3 beschouwd kunnen worden.
En het enige dat de rechter vraagt, is dat er garanties komen dat die familie niet in die omstandigheden terecht komen. Meer niet.

Dit is nog maar een begin. Als men leest pagina na pagina de motivering van DVZ die waarachtig juridisch gefundeerd zijn en daar tegenover het zwak verweer met feiten uit 2015 toen er nog spraken was van een noodopvang maar ondertussen fel verbeterd, dan heeft voor mij RVV zijn geloofwaardigheid volledig verloren en hun verwijt dat DVZ onvoldoende motiveert is hieruit gebleken een leugen!

Uiteraard, je hebt je mening immers reeds opgemaakt zonder te weten waarover het exact ging. En bij gebrek aan kritische geest, bekijk je alles door een DVZ-bril.
Je slaagt er zelfs in de rechter te bekritiseren omdat hij zich baseerde op de realiteit zoals ze toen was (wat juridisch trouwens de regel is)... sterk staaltje redenering.
Trouwens, weet jij hoe de rechter vandaag zou oordelen, wetende dat Duitslang blijkbaar ondertussen vrij grote vorderingen heeft gemaakt inzake onthaal van asielzoekers?

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Dat verandert nog steeds niks, de rechter baseert zich immers op verslagen, waaronder verslagen van de VN en de Raad van Europa, en niet op de verklaringen van de vrouw.
Hij meent dat die verslagen voldoende aantonen dat er wel degelijk een risico bestaat dat de familie in omstandigheden terecht kunnen komen die als inbreuken op artikel 3 beschouwd kunnen worden.
En het enige dat de rechter vraagt, is dat er garanties komen dat die familie niet in die omstandigheden terecht komen. Meer niet.

Duitsland ondertekende de Conventie van Genève van 1951 en is partij bij het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM). Er moet dan ook van worden uitgegaan dat Duitsland het beginsel van non-refoulement alsmede de andere verdragsverplichtingen voortkomende uit de Conventie van Genève en het EVRM nakomt. De Duitse autoriteiten behandelen asielaanvragen volgens de standaarden, die voortvloeien uit het gemeenschapsrecht en die ook gelden in de andere lidstaten. Duitsland onderwerpt asielaanvragen aan een individueel onderzoek en kent, net als België, de vluchtelingenstatus of de subsidiaire bescherming toe aan personen, die voldoen aan de in de regelgeving voorziene voorwaarden. Er is derhalve geen enkele aanleiding om aan te nemen dat de Duitse autoriteiten de minimumnormen inzake de asielprocedure en inzake de erkenning als vluchteling of als persoon die internationale bescherming behoeft, zoals die zijn vastgelegd in de Europese richtlijnen 2004/83/EG en 2005/85/EG, niet zouden respecteren.”

Het verweer van de dame:

"Verweerder stelt in dit kader vast dat het rapport waarnaar de verzoekende partij verwijst gewag maakt van onder meervolgende overwegingen “difficulties in keeping up with the registrations (...) Looking at the numbers, it can be shown that less than half of the asylumseekers who have arrived have been able to register their applicationfor asylum”, dewelke echter ontegensprekelijk geen betrekking hebben op Dublin-terugkeerders. Uit de stukken van het administratief dossier blijkt dat de verzoekende partij haar asielaanvraag in Duitsland reeds geregistreerd werd en dat de Duitse asielinstanties inmiddels ook uitdrukkelijk hebben aanvaard om deze asielaanvraag verder te behandelen. De verzoekende partij gaat hieraan volkomen ten onrechte voorbij in haar inleidend verzoekschrift.

Administratieve achterstand kan men toch moeilijk definiëren als onmenselijke en vernederende behandeling. Voor sommige is dat mentale foltering.

“De tekortkomingen in de asielprocedure en de opvangvoorzieningen moeten dan ook van die aard zijn dat ernstig gevreesd moet worden dat de asielzoekers die aan deze lidstaat worden overgedragen er een onmenselijke of vernederende behandeling ondergaan in de zin van artikel 3 van het EVRM en de bewijslast ter zake berust in de eerste plaats bij de verzoekende partij.”

Als je een wetsartikel wilt laten toepassen in dit geval art.3 van de EVRM moeten de feiten die worden aangedragen wel in overeenstemming zijn met de overtreding die in art.3 worden gestipuleerd. Ik denk niet dat administratieve achterstand daar onder valt.
In heel dat arrest heb ik nog niets gevonden waarop art.3 van toepassing is.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Duitsland ondertekende de Conventie van Genève van 1951 en is partij bij het Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens (EVRM). Er moet dan ook van worden uitgegaan dat Duitsland het beginsel van non-refoulement alsmede de andere verdragsverplichtingen voortkomende uit de Conventie van Genève en het EVRM nakomt. De Duitse autoriteiten behandelen asielaanvragen volgens de standaarden, die voortvloeien uit het gemeenschapsrecht en die ook gelden in de andere lidstaten. Duitsland onderwerpt asielaanvragen aan een individueel onderzoek en kent, net als België, de vluchtelingenstatus of de subsidiaire bescherming toe aan personen, die voldoen aan de in de regelgeving voorziene voorwaarden. Er is derhalve geen enkele aanleiding om aan te nemen dat de Duitse autoriteiten de minimumnormen inzake de asielprocedure en inzake de erkenning als vluchteling of als persoon die internationale bescherming behoeft, zoals die zijn vastgelegd in de Europese richtlijnen 2004/83/EG en 2005/85/EG, niet zouden respecteren.”

Het verweer van de dame:

"Verweerder stelt in dit kader vast dat het rapport waarnaar de verzoekende partij verwijst gewag maakt van onder meervolgende overwegingen “difficulties in keeping up with the registrations (...) Looking at the numbers, it can be shown that less than half of the asylumseekers who have arrived have been able to register their applicationfor asylum”, dewelke echter ontegensprekelijk geen betrekking hebben op Dublin-terugkeerders. Uit de stukken van het administratief dossier blijkt dat de verzoekende partij haar asielaanvraag in Duitsland reeds geregistreerd werd en dat de Duitse asielinstanties inmiddels ook uitdrukkelijk hebben aanvaard om deze asielaanvraag verder te behandelen. De verzoekende partij gaat hieraan volkomen ten onrechte voorbij in haar inleidend verzoekschrift.

En dit is het oordeel van de rechter: Zoals voormeld, bekrachtigt artikel 3 van het EVRM één van de fundamentele waarden van elke democratische samenleving en verbiedt deze bepaling in absolute termen folteringen en onmenselijke of vernederende behandelingen, ongeacht de omstandigheden en de handelingen van het slachtoffer (vaste rechtspraak: zie bv. EHRM 21 januari 2011, M.S.S./België en Griekenland, § 218).
Daarbij moet worden benadrukt dat het vermoeden, waarop het systeem van de Dublin III verordening is gebaseerd, met name dat de voor overdracht aangezochte lidstaat de fundamentele rechten neergelegd in het EVRM zal eerbiedigen, niet onweerlegbaar is (EHRM 4 november 2014, nr. 29217/12, Tarakhel v. Zwitserland, par. 103). Dit vermoeden wordt volgens het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (hierna: het EHRM) weerlegd wanneer, zoals de vaste rechtspraak luidt, er zwaarwegende gronden voorliggen die aannemelijk maken dat de betrokken asielzoeker bij verwijdering een reëel risico loopt om te worden blootgesteld aan foltering of onmenselijke behandeling."

Administratieve achterstand kan men toch moeilijk definiëren als onmenselijke en vernederende behandeling. Voor sommige is dat mentale foltering.

“De tekortkomingen in de asielprocedure en de opvangvoorzieningen moeten dan ook van die aard zijn dat ernstig gevreesd moet worden dat de asielzoekers die aan deze lidstaat worden overgedragen er een onmenselijke of vernederende behandeling ondergaan in de zin van artikel 3 van het EVRM en de bewijslast ter zake berust in de eerste plaats bij de verzoekende partij.”

Het gaat dan ook over veel meer dan dat, hé...
"De Raad wijst er tevens op dat hetzelfde AIDA-rapport waarnaar de gemachtigde verwijst en dat hij in extenso heeft toegevoegd aan het administratief dossier, duidelijk melding maakt van een aantal tekortkomingen op het vlak van de opvangvoorzieningen en –capaciteit voor asielzoekers in Duitsland.
Zo stelt het AIDA-rapport dat ondanks de inspanningen, de capaciteit van de opvangstructuren veelal onvoldoende bleek in 2014 en 2015, zodat vele asielzoekers enkel konden worden gehuisvest in noodopvangvoorzieningen zoals sportzalen, kantoren, containers of tenten. De meeste initiële opvangcentra hebben een beleid dat alleenstaande vrouwen en families afzonderlijk worden gehuisvest, doch
wegens de overbevolking kon dit beleid in de meeste centra niet in de praktijk worden omgezet in de afgelopen jaren (AIDA-rapport, p. 55, tweede en derde alinea). Ook in de zogenaamde collectieve opvangstructuren, waarbij eveneens in vele gevallen de toevlucht diende te worden genomen tot containers en appartementen, wordt een algemeen probleem van overbevolking waargenomen zodat in 2014 en 2015 duizenden asielzoekers dienden te verblijven in de noodopvangvoorzieningen.
Tevens worden grote verschillen waargenomen in het opvangbeleid op het lokale en regionale niveau (AIDA-rapport, p. 55-56). Van belang is tevens dat in het algemeen wordt aangegeven dat er asielzoekers zijn die geen toegang hebben tot opvangaccommodatie omwille van een tekort aan opvangplaatsen (AIDA-rapport, p. 54) en dat tevens wordt vermeld dat er in de praktijk niet wordt onderzocht of kwetsbare personen specifieke opvangbehoeften hebben (AIDA-rapport, p. 58). De Raad benadrukt dat de gemachtigde niet onkundig kon zijn van deze tekortkomingen, voornamelijk te wijten aan het recente sterk verhoogde instroom van asielzoekers in Duitsland, nu hij zelf naar het rapport verwijst waarin deze worden aangekaart. De gemachtigde diende aldus op de hoogte te zijn van de algemene problematiek van opvangcapaciteit voor asielzoekers in Duitsland, en meer in het bijzonder van de aan de
overbevolking gerelateerde tekortkomingen inzake aangepaste accommodatie voor gezinnen en andere kwetsbare personen. Uit de stukken van het administratief dossier blijkt voorts dat de gemachtigde tevens op de hoogte was van het specifieke profiel van de verzoekster als alleenstaande weduwe met vijf minderjarige kinderen."

Ook wetende dat:
"In dit kader benadrukt het EHRM dat de vereiste van bijzondere bescherming ten aanzien van asielzoekers des te meer geldt wanneer er kinderen betrokken zijn en dit omwille van hun specifieke noden en extreme kwetsbaarheid (EHRM 4 november 2014, nr. 29217/12, Tarakhel v. Zwitserland, par. 119). Dit geldt eveneens wanneer de kinderen worden begeleid door hun ouders."

Als je een wetsartikel wilt laten toepassen in dit geval art.3 van de EVRM moeten de feiten die worden aangedragen wel in overeenstemming zijn met de overtreding die in art.3 worden gestipuleerd. Ik denk niet dat administratieve achterstand daar onder valt.
In heel dat arrest heb ik nog niets gevonden waarop art.3 van toepassing is.

Artikel 3 is in heel algemene termen geschreven, wat een bewuste keuze was. Het is dan ook de taak van de rechter om in concreto te beoordelen of er sprake kan zijn van een inbreuk op artikel 3.
Voor het overige verwijs ik u door naar de rechtspraak van het EHRM ter zake.
Al kan ik ook naar dit verwijzen:
"Gezien hun nood aan bijzondere bescherming, hun specifieke noden en extreme kwetsbaarheid moeten, volgens het Hof, de opvangomstandigheden voor minderjarige asielzoekers aangepast zijn aan hun leeftijd zodat wordt gegarandeerd dat die omstandigheden geen situatie van stress en angst creëren voor deze kinderen, met bijzonder traumatische gevolgen. In zulk geval, zouden de opvang-
omstandigheden het minimumniveau van ernst (‘severity’) bereiken dat leidt tot een schending van artikel 3 van het EVRM (EHRM 4 november 2014, nr. 29217/12, Tarakhel v. Zwitserland, par. 119)."

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Artikel 3 is in heel algemene termen geschreven, wat een bewuste keuze was. Het is dan ook de taak van de rechter om in concreto te beoordelen of er sprake kan zijn van een inbreuk op artikel 3.
"

Dat zijn ook juridische termen die duidelijk in het strafwetboek omschreven zijn.

Strafwetboek
Artikel 417bis
Voor de toepassing van deze afdeling wordt verstaan onder:

1°
foltering: elke opzettelijke onmenselijke behandeling die hevige pijn of ernstig en vreselijk lichamelijk of geestelijk lijden veroorzaakt;
2°
onmenselijke behandeling: elke behandeling waardoor een persoon opzettelijk ernstig geestelijk of lichamelijk leed wordt toegebracht, onder meer om van hem inlichtingen te verkrijgen of bekentenissen af te dwingen of om hem te straffen, of om druk op hem of op derden uit te oefenen, of hem of derden te intimideren;
3°
onterende behandeling: elke behandeling die in de ogen van het slachtoffer of van derden een ernstige krenking of aantasting van de menselijke waardigheid uitmaakt.]

Alleen onterende of vernederende behandeling is subjectief, maar iedereen zou zich daar op kunnen beroepen als we de logica van de RvV zouden volgen. Mensen die meer als een jaar moeten wachten om een zaak voor de rechtbank te krijgen wegens gerechtelijke achterstand. Mensen die jaren op een wachtlijst staan voor een sociale woning. Arme mensen, daklozen enz...
Op onmenselijke behandeling kan men zich niet beroepen omdat het uitgaat van een intentionaliteit in dit geval de Duitse staat om personen opzettelijk ernstige geestelijke of lichamelijke leed toe te brengen.
Ik verschiet ervan dat ze foltering niet te berde brengen want dat is toch het basisthema van art.3 :verbod op foltering, onmenselijke en vernederende handelingen zijn maar aanvullingen.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Dat hoeft ook niet, het gaat immers over de toekomst, en niet over het verleden.

Wel, de toekomst ziet er toch beter uit. Er zijn geen tentenkampen en barakken meer. Men werkt de klok rond om een menswaardig onderkomen te bieden. Niet evident als men in paar maanden 800.000 mensen moet zien te logeren. Men moet ophouden met valse argument te poneren.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Dat verandert nog steeds niks, de rechter baseert zich immers op verslagen, waaronder verslagen van de VN en de Raad van Europa, en niet op de verklaringen van de vrouw.
Hij meent dat die verslagen voldoende aantonen dat er wel degelijk een risico bestaat dat de familie in omstandigheden terecht kunnen komen die als inbreuken op artikel 3 beschouwd kunnen worden.

Als die verslagen van de VN en de Raad van Europa aantonen dat de Duitse regering in zijn asielbeleid overtredingen begaat op art.3 van het EVRM, waarom wordt Merkel dan niet gesanctioneerd in de plaats van nu gelauwerd?

[koppijn]

Als ik aangaf dat die Afghaanse verklaarde dat ze normaal behandeld werd in Duitsland. En niet onderworpen was aan onmenselijke of vernederende behandeling.
Antwoorde je:

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Dat hoeft ook niet, het gaat immers over de toekomst, en niet over het verleden.

En wat verder in dezelfde draad als ik aangaf dat de opvang na 2015 fel verbeterd waren,poneert je:

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Je slaagt er zelfs in de rechter te bekritiseren omdat hij zich baseerde op de realiteit zoals ze toen was (wat juridisch trouwens de regel is)... sterk staaltje redenering.

Dat noem ik pas een sterk staaltje van krom redeneren!

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Dat zijn ook juridische termen die duidelijk in het strafwetboek omschreven zijn.

Alleen onterende of vernederende behandeling is subjectief, maar iedereen zou zich daar op kunnen beroepen als we de logica van de RvV zouden volgen. Mensen die meer als een jaar moeten wachten om een zaak voor de rechtbank te krijgen wegens gerechtelijke achterstand. Mensen die jaren op een wachtlijst staan voor een sociale woning. Arme mensen, daklozen enz...
Op onmenselijke behandeling kan men zich niet beroepen omdat het uitgaat van een intentionaliteit in dit geval de Duitse staat om personen opzettelijk ernstige geestelijke of lichamelijke leed toe te brengen.
Ik verschiet ervan dat ze foltering niet te berde brengen want dat is toch het basisthema van art.3 :verbod op foltering, onmenselijke en vernederende handelingen zijn maar aanvullingen.

Art 417bis is dan ook art 3 van het EVRM niet.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Wel, de toekomst ziet er toch beter uit. Er zijn geen tentenkampen en barakken meer. Men werkt de klok rond om een menswaardig onderkomen te bieden. Niet evident als men in paar maanden 800.000 mensen moet zien te logeren. Men moet ophouden met valse argument te poneren.

Effen mezelf citeren...

"Het probleem kan immers heel eenvoudig hersteld worden: in casu volstaat het een nieuwe beslissing te nemen, gebaseerd op nieuwe vaststellingen: http://deredactie.be/cm/vrtnieuws/buitenland/1.2856849

en/of, om op zeker te spelen, volstaat het een officiële verklaring van Duitsland te verkrijgen waarbij duidelijk is dat de familie op een correcte manier gehuisvest zal worden (met de nodige details erbij uiteraard).
http://forum.politics.be/showpost.ph...&postcount=147"

Zodus is het mysterie opgelost: bij een nieuwe beslissing en eventuele beroep wordt de nieuwe situatie in acht genomen. Waarom? Omdat het nu eenmaal de regel is.

[Bad Attila]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Als ik aangaf dat die Afghaanse verklaarde dat ze normaal behandeld werd in Duitsland. En niet onderworpen was aan onmenselijke of vernederende behandeling.
Antwoorde je:

En wat verder in dezelfde draad als ik aangaf dat de opvang na 2015 fel verbeterd waren,poneert je:


Dat noem ik pas een sterk staaltje van krom redeneren!

Ik heb mij inderdaad verkeerd uitgedrukt in de eerste quote. Om het risico in te schatten kan er uiteraard rekening gehouden worden met het verleden. Maar dat kan onvoldoende zijn om het risico correct in te schatten, omdat het naar de toekomst verwijst en dat er misschien wel andere informatie voorhanden is. Het volstaat niet te zeggen "vroeger was er geen probleem" om automatisch te besluiten dat er in de toekomst "geen problemen zullen zijn".
Neen, om dat te doen neemt de rechter dan ook alles in acht wat bestaat en gekend is op het ogenblik van de zaak.

[Pericles]

Oorspronkelijk geplaatst door Bad Attila

Ik heb mij inderdaad verkeerd uitgedrukt in de eerste quote. Om het risico in te schatten kan er uiteraard rekening gehouden worden met het verleden. Maar dat kan onvoldoende zijn om het risico correct in te schatten, omdat het naar de toekomst verwijst en dat er misschien wel andere informatie voorhanden is. Het volstaat niet te zeggen "vroeger was er geen probleem" om automatisch te besluiten dat er in de toekomst "geen problemen zullen zijn".
Neen, om dat te doen neemt de rechter dan ook alles in acht wat bestaat en gekend is op het ogenblik van de zaak.

Dus die rechter heeft ergens op "visionaire wijze" gezien dat er mogelijk in de toekomst problemen in Duitsland kunnen zijn voor dat gezin?
Tja onder die redenering kan je niemand meer terugsturen.
Spijtig dat hij niet op een "visionaire wijze" heeft gezien dat er mogelijk voor dit gezin in de toekomst ook problemen zouden kunnen zijn in België.