Het grote SUB-PRIME-MARKET- crisis debat

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Het is nogal onfair - en bijzonder ongeloofwaardig - dat je na ellenlange discussies met mij nu plots komt zeggen dat die theorie ergens op dit forum onderuit gehaald werd zodat je niet langer de moeite moet doen om op mijn kritiek te antwoorden. Dat vind ik persoonlijk een slag onder de gordel.

Ik zou dan ook met aandrang willen vragen of je je wat wil inwerken in de Oostenrijkse theorie van de economische cycli, of toch minstens geloofwaardige kritieken wil aanhalen. Zomaar wuiven naar één of andere mythische bundel weerleggingen die hier ergens op dit forum zouden rondzweven, dat slaat nergens op.

Het is slap, ik geef het toe, maar ik zal geen berichten op het forum nazoeken. Daar ben ik te lui voor, zeker nu de zoekfunctie niet werkt.

Ik wil wel een tegenvraag stellen. Von Mises heeft zijn eerste grote werk Theorie des Geldes und der Umlaufmittel in 1912 geschreven. Dat is bijna een eeuw geleden. Welk land heeft sindsdien een economische politiek gevoerd die het meeste de ideeën van de Oostenrijkse school incorporeerde en hoe beoordeel je de resultaten van die politiek?

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Het is slap, ik geef het toe, maar ik zal geen berichten op het forum nazoeken. Daar ben ik te lui voor, zeker nu de zoekfunctie niet werkt.

Er is dan ook geen enkele post op het forum met een kritiek op de businesscycle van de Oostenrijkse school...
Als in de gehele economische literatuur er geen kritiek is die steekhoudt, laat staan op het politics forum. Alweer, ik kan, zoals Percy, maar aanraden niet zo'n grote woorden te gebruiken over zaken waar je niet(s) (al te veel) van kent.

Ik wil wel een tegenvraag stellen. Von Mises heeft zijn eerste grote werk Theorie des Geldes und der Umlaufmittel in 1912 geschreven. Dat is bijna een eeuw geleden. Welk land heeft sindsdien een economische politiek gevoerd die het meeste de ideeën van de Oostenrijkse school incorporeerde en hoe beoordeel je de resultaten van die politiek?

Zover ik weet is er geen enkel liberaal land ter wereld - je weet wel, waar de overheid niét mengt in het economische leven.

[MIS]

Adrian, geef nu eindelijk die verlossende antwoorden.

Wat is nu je oplossing ? De tijd dringt zoals je weet.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Adrian, geef nu eindelijk die verlossende antwoorden.

Wat is nu je oplossing ? De tijd dringt zoals je weet.

Welke antwoorden, voor welk concreet probleem? Enfin, Percalion heeft een tijd geleden een thread speciaal voor jou gemaakt. Je hebt niet geantwoord op zijn vragen, daar.

[MIS]

Jongens toch, ga je nu weer beginnen met je ontwijkende gedrag.

Geef dan de oplossing voor de vergrijzing (om maar iets te zeggen)

Ben benieuwd, het idee van de derde leeftijd te exporteren mag je niet meer gebruiken, dat was al bewezen rendabel te zijn. Andere alternatieven ?

[Percalion]

Wat die discussie over indexen betreft:

Het hangt er vanaf w�*t je wil meten. Hoe gelukkig mensen zijn kan je niet meten aan hun bankrekening, dat klopt. Maar als je wil weten hoeveel de jaarlijkse monetaire vraag naar "goederen en diensten", in een heel ruime zin, in de economie is, dan zijn BBP-cijfers best een goeie maatstaf.

Hetzelfde voor "de werkloosheid". Er werken strikt genomen ongeveer vier miljoen Belgen, waarvan 'n goeie drie miljoen in de private sector. Dat geeft ons een "werkloosheid" (gedefinieerd als niet-werkende mensen) van pakweg zestig procent. Zoveel mensen werken er niet, in de strikte zin van het woord. Maar dan heb je ook alle kinderen vanaf één dag oud én alle bejaarden meegerekend. Voor bepaalde doelen kan zo'n statistiek handig zijn, voor andere doeleinden niet.

De vraag is dus: wat wil je aanvangen met die index? "Welvaart meten" met één cijfer is een belachelijk idee, daar hebben we geen indexen voor nodig. Hetzelfde voor armoede: dat kun je niet in één getal duwen. Wil je armoede per se meten? Geef dan bijvoorbeeld cijfers over het aantal mensen in de bevolking dat geen auto heeft, geen TV, geen stromend water in huis, geen vaste verblijfplaats, geen zeker inkomen, enzoverder. Geef ons een breed gamma aan gegevens, zodat we ons een beeld kunnen vormen van wat we precies onder "armoede" moeten begrijpen. Zeg ons hoeveel moeders in het kraambed sterven, hoeveel mensen er jaarlijks sterven door ondervoeding, hoeveel mensen er niet kunnen lezen of schrijven. Onderzoek bij welke leeftijdscategorieën het probleem zit: jongeren die net beginnen te werken, zullen uiteraard nog niet veel rijkdom verworven hebben. Maak daar een rapport over. Dat zou misschien nog interessant zijn om te lezen - alleszins interessanter dan een conclusie als "Gegeven de Europese armoedegrens van 60% van het mediaaninkomen en gegeven de OESO-equivalentieschaal leeft 12,7% van de Belgische huishoudens in armoede". Dat is een index, jazeker - en het zegt niéts. Er bestaat een dozijn armoede-maatstaven, er bestaat een heel bataljon ongelijkheidsindexen (Theil, Atkinson, Gini, mean-squared-deviation, ...), maar wat zijn we daarmee?

Dat hele gedoe met indexen staat trouwens in verband met een andere opmerkelijke fetisj: het optimaliseren van functies. We moeten deze statistiek maximaliseren, we moeten dit percentage minimaliseren, we moeten de progressiviteit van onze inkomstenbelasting evalueren door te kijken in hoeverre de ongelijkheid geminimaliseerd wordt enzoverder. Dat zijn bijna zuiver kwantitatieve vraagstukken zonder inhoud. Als de progressiviteit van onze inkomstenbelasting de inkomensongelijkheid doet afnemen van gini-coëfficiënt 0,43 naar gini-coëfficiënt 0,37 - wat zijn we met die wetenschap? Als de gini van België lager is dan die van de V.S.A., maar hoger dan die van Zweden, wat zijn we daar dan mee? Het lijkt alsof men dan de ongelijkheid wil reduceren tot een esthetisch probleem, een kwestie van die verrekte Lorenz-curve zo dicht mogelijk tegen de diagonaal te lijmen. Dat heeft niets te maken met rechtvaardigheid, dat heeft niets te maken met redelijkheid, dat is een neurotische bekommernis om nietszeggende cijfertjes en grafiekjes in de 'juiste' volgorde te krijgen.

Ik kan perfect begrijpen dat men dan zegt: "nou, laat ons een andere index maken in plaats van het BBP, en laat ons dié index maximaliseren/minimaliseren". Maar dat houdt geen steek. Je kunt de hele werkelijkheid niet in één cijfer rammen, dat gaat niet.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Het is slap, ik geef het toe, maar ik zal geen berichten op het forum nazoeken. Daar ben ik te lui voor, zeker nu de zoekfunctie niet werkt.

www.google.be en dan intikken: site:forum.politics.be en uw zoekterm.

Ik wil wel een tegenvraag stellen. Von Mises heeft zijn eerste grote werk Theorie des Geldes und der Umlaufmittel in 1912 geschreven. Dat is bijna een eeuw geleden. Welk land heeft sindsdien een economische politiek gevoerd die het meeste de ideeën van de Oostenrijkse school incorporeerde en hoe beoordeel je de resultaten van die politiek?

Geen enkel, integendeel. Duitsland na WO II heeft wel een poging gedaan (de Erhard-hervormingen waren geïnspireerd op het werk van Röpke, en die was dan weer geïnspireerd door Mises), o.a. met de invoering van een nieuwe munt. De algemene tendens was echter in de andere richting, zeker na Keynes' General Theory.

[MIS]

Percalion, ben je nu niet de technologische revolutie van de 20ste eeuw vergeten in je verhaal ? Hoe vertaalt zich dat naar de werkloosheidsgraad, heb je hier gegevens over ?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Percalion, ben je nu niet de technologische revolutie van de 20ste eeuw vergeten in je verhaal ? Hoe vertaalt zich dat naar de werkloosheidsgraad, heb je hier gegevens over ?

De werkloosheidsgraad houdt geen verband met de technologische vooruitgang, dat is 'n logisch onweerlegbaar gegeven.

[Buyck Ruben]

[quote=Percalion;3165584]Wat die discussie over indexen betreft:

Het hangt er vanaf w�*t je wil meten. Hoe gelukkig mensen zijn kan je niet meten aan hun bankrekening, dat klopt. Maar als je wil weten hoeveel de jaarlijkse monetaire vraag naar "goederen en diensten", in een heel ruime zin, in de economie is, dan zijn BBP-cijfers best een goeie maatstaf.

Hetzelfde voor "de werkloosheid". Er werken strikt genomen ongeveer vier miljoen Belgen, waarvan 'n goeie drie miljoen in de private sector. Dat geeft ons een "werkloosheid" (gedefinieerd als niet-werkende mensen) van pakweg zestig procent. Zoveel mensen werken er niet, in de strikte zin van het woord. Maar dan heb je ook alle kinderen vanaf één dag oud én alle bejaarden meegerekend. Voor bepaalde doelen kan zo'n statistiek handig zijn, voor andere doeleinden niet.

De vraag is dus: wat wil je aanvangen met die index? "Welvaart meten" met één cijfer is een belachelijk idee, daar hebben we geen indexen voor nodig. Hetzelfde voor armoede: dat kun je niet in één getal duwen. Wil je armoede per se meten? Geef dan bijvoorbeeld cijfers over het aantal mensen in de bevolking dat geen auto heeft, geen TV, geen stromend water in huis, geen vaste verblijfplaats, geen zeker inkomen, enzoverder. Geef ons een breed gamma aan gegevens, zodat we ons een beeld kunnen vormen van wat we precies onder "armoede" moeten begrijpen. Zeg ons hoeveel moeders in het kraambed sterven, hoeveel mensen er jaarlijks sterven door ondervoeding, hoeveel mensen er niet kunnen lezen of schrijven. Onderzoek bij welke leeftijdscategorieën het probleem zit: jongeren die net beginnen te werken, zullen uiteraard nog niet veel rijkdom verworven hebben. Maak daar een rapport over. Dat zou misschien nog interessant zijn om te lezen - alleszins interessanter dan een conclusie als "Gegeven de Europese armoedegrens van 60% van het mediaaninkomen en gegeven de OESO-equivalentieschaal leeft 12,7% van de Belgische huishoudens in armoede". Dat is een index, jazeker - en het zegt niéts. Er bestaat een dozijn armoede-maatstaven, er bestaat een heel bataljon ongelijkheidsindexen (Theil, Atkinson, Gini, mean-squared-deviation, ...), maar wat zijn we daarmee?

Dat hele gedoe met indexen staat trouwens in verband met een andere opmerkelijke fetisj: het optimaliseren van functies. We moeten deze statistiek maximaliseren, we moeten dit percentage minimaliseren, we moeten de progressiviteit van onze inkomstenbelasting evalueren door te kijken in hoeverre de ongelijkheid geminimaliseerd wordt enzoverder. Dat zijn bijna zuiver kwantitatieve vraagstukken zonder inhoud. Als de progressiviteit van onze inkomstenbelasting de inkomensongelijkheid doet afnemen van gini-coëfficiënt 0,43 naar gini-coëfficiënt 0,37 - wat zijn we met die wetenschap? Als de gini van België lager is dan die van de V.S.A., maar hoger dan die van Zweden, wat zijn we daar dan mee? Het lijkt alsof men dan de ongelijkheid wil reduceren tot een esthetisch probleem, een kwestie van die verrekte Lorenz-curve zo dicht mogelijk tegen de diagonaal te lijmen. Dat heeft niets te maken met rechtvaardigheid, dat heeft niets te maken met redelijkheid, dat is een neurotische bekommernis om nietszeggende cijfertjes en grafiekjes in de 'juiste' volgorde te krijgen.

Ik kan perfect begrijpen dat men dan zegt: "nou, laat ons een andere index maken in plaats van het BBP, en laat ons dié index maximaliseren/minimaliseren". Maar dat houdt geen steek. Je kunt de hele werkelijkheid niet in één cijfer rammen, dat gaat niet.[/quote]

De index zal tenminste nauwkeuriger en precierer zijn dan bruutweg goederen en diensten optellen. Ofdat ze perfect zal zijn dat wellicht nooit, maar het zal een veel betere visie geven over hoe welvaart zal uitgedrukt worden in termen van geluk.

ik wil een voorbeeld geven

Grafiek 1. Alternatief voor het BNP: de "index of sustainable economic welfare", USA 1950 - 1998

GNP: Gross National Product, ISEW: Index of Sustainable Economic Welfare (houdt rekening met werkgelegenheid, uitgaven voor landsverdediging [negatieve waarde] en ecologische criteria [zoals de kwaliteit van lucht en water]). Bron: J. West, "Green economics" (2003), http://www.lifestyle_movement.org.uk/str1/os/greenecon.htm (25/09/2006).

We zien dat het BBP flink gegroeid is maar het geluk globaal niet is toegenomen. De knik is duidelijk tijdens de crisisjaren in '1970.

BRON: http://www.vub.ac.be/SGES/scholliers1.html

[Savatage]

Oorspronkelijk geplaatst door Percalion

Dat hele gedoe met indexen staat trouwens in verband met een andere opmerkelijke fetisj: het optimaliseren van functies. We moeten deze statistiek maximaliseren, we moeten dit percentage minimaliseren, we moeten de progressiviteit van onze inkomstenbelasting evalueren door te kijken in hoeverre de ongelijkheid geminimaliseerd wordt enzoverder. Dat zijn bijna zuiver kwantitatieve vraagstukken zonder inhoud. Als de progressiviteit van onze inkomstenbelasting de inkomensongelijkheid doet afnemen van gini-coëfficiënt 0,43 naar gini-coëfficiënt 0,37 - wat zijn we met die wetenschap? Als de gini van België lager is dan die van de V.S.A., maar hoger dan die van Zweden, wat zijn we daar dan mee? Het lijkt alsof men dan de ongelijkheid wil reduceren tot een esthetisch probleem, een kwestie van die verrekte Lorenz-curve zo dicht mogelijk tegen de diagonaal te lijmen. Dat heeft niets te maken met rechtvaardigheid, dat heeft niets te maken met redelijkheid, dat is een neurotische bekommernis om nietszeggende cijfertjes en grafiekjes in de 'juiste' volgorde te krijgen.

Ik kan perfect begrijpen dat men dan zegt: "nou, laat ons een andere index maken in plaats van het BBP, en laat ons dié index maximaliseren/minimaliseren". Maar dat houdt geen steek. Je kunt de hele werkelijkheid niet in één cijfer rammen, dat gaat niet.

Dat is niet enkel met indexen het geval, maar dat kom je in heel wat economische domeinen tegen. In de micro-economie vond ik dat nog het meest voorkomen, die wiskundige vergelijkingen die ze dan op individuën plakken.

[MIS]

De werkloosheidsgraad houdt geen verband met de technologische vooruitgang, dat is 'n logisch onweerlegbaar gegeven

Wel Percalion, je laat me echt wel schrikken. Een ‘logisch onweerlegbaar gegeven’ ? Kan je dat ook iets verder toelichten ? Lijkt me bijzonder interessant te zijn.

Hou je daar nu wel of niet rekening mee in onze economische activiteiten ?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Buyck Ruben

De index zal tenminste nauwkeuriger en precierer zijn dan bruutweg goederen en diensten optellen. Ofdat ze perfect zal zijn dat wellicht nooit, maar het zal een veel betere visie geven over hoe welvaart zal uitgedrukt worden in termen van geluk.

Dat is ze niet - ze lijkt alleen maar zo. Omdat ze ook rekening houdt met "welzijn". Maar de dag dat iemand erin slaagt om mijn welzijn te meten, lijkt me ver weg.

Maar bon, ik wil even je voorbeeld bekijken:

Grafiek 1. Alternatief voor het BNP: de "index of sustainable economic welfare", USA 1950 - 1998

GNP: Gross National Product, ISEW: Index of Sustainable Economic Welfare (houdt rekening met werkgelegenheid, uitgaven voor landsverdediging [negatieve waarde] en ecologische criteria [zoals de kwaliteit van lucht en water]). Bron: J. West, "Green economics" (2003), http://www.lifestyle_movement.org.uk/str1/os/greenecon.htm (25/09/2006).

Kijk, waarom zou iemand die géén groene is, zich druk maken om uitgaven aan landsverdediging? Waarom zou dat een negatieve waarde moeten zijn? Dat is het alleen omdat sommige mensen vinden dat landsverdediging (zeker in de VS) buitensporig veel geld kost. Maar zo duidelijk is dat niet.

Je kan evengoed de ISEW reconstrueren met negatieve waardes voor
- het aantal verkochte playboys
- het aantal bezoekers van pornografische websites
- het aantal verkochte computerspelletjes die gewelddadig zijn
- het gemiddeld aantal uren dat kinderen naar TV kijken
- het aantal vuile woorden dat in de gemiddelde film zit
- het aantal echtscheidingen

en op die manier zul je 'n leuke index uitkomen die door conservatieve Amerikanen met veel plezier gebruikt zal worden om aan te tonen dat de samenleving ontzetténd ongelukkig is.

Je index toont volgens mij alleen aan, dat de persoon die ze opstelt een hekel heeft aan milieuvervuiling, werkloosheid en uitgaven voor landsverdediging. Dat is zijn goed recht, maar dat zijn persoonlijke preferenties; je kan niet zomaar doen alsof de ISEW dus dé maatstaf is die we allemaal moeten gebruiken.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

De werkloosheidsgraad houdt geen verband met de technologische vooruitgang, dat is 'n logisch onweerlegbaar gegeven

Wel Percalion, je laat me echt wel schrikken. Een ‘logisch onweerlegbaar gegeven’ ? Kan je dat ook iets verder toelichten ? Lijkt me bijzonder interessant te zijn.

Hou je daar nu wel of niet rekening mee in onze economische activiteiten ?

Wel, aangezien de behoeften van mensen onbeperkt zijn, leidt technologische vooruitgang (productiviteitsverhoging) tot bevrediging van meer behoeftes; niet tot werkloosheid.

We zien dat duidelijk in de landbouwsector. In de jaren stilletjes was 90% van de bevolking werkzaam in de landbouwsector. De afgelopen drie, vier eeuwen is de productiviteit van de landbouw spectaculair exponentieel gestegen. Dat heeft niet geleid tot werkloosheid.

Het idee dat technologische vooruitgang tot werkloosheid leidt, is één van de oudste misverstanden die over de economie de ronde doen.

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Savatage

Dat is niet enkel met indexen het geval, maar dat kom je in heel wat economische domeinen tegen. In de micro-economie vond ik dat nog het meest voorkomen, die wiskundige vergelijkingen die ze dan op individuën plakken.

En nog geen beetje zeg!

Ik kan alleen maar hopen dat de betrokken economen op een dag gaan inzien dat het toch eigenlijk wel belachelijk is wat ze doen.

[MIS]

Percalion, dat de behoeften van de mens onbeperkt zijn, kan ik wel begrijpen. Alleen zal je rekening moeten houden met de beperktheid van onze hulpbronnen en een juiste perceptie wat men daar juist mee bedoelt. Na de bevrediging van materiële behoeften, zijn er andere zaken die belangrijk worden zoals de ontwikkelingspsychologie ons laat weten. Wanneer je dat vergeet krijg je een vervorming van die onbeperkte behoeften met nogal veel milieuproblemen tot gevolg. De wijze hoe economie nu gevoerd wordt is derhalve de louter materialistische invulling van die onbeperktheid. Materiële behoeften zijn noodzakelijk maar we riskeren het andere luik van die groei te vergeten, het menszijn als dusdanig.

Het gaat er niet om dat de technologische revolutie tot werkloosheid zou leiden maar wel wat het betekent voor onze maatschappij. De stelling dat het niet zou leiden tot werkloosheid is op zich een aanfluiting van de draagkracht van die ontwikkeling. Het punt is dat werkloosheid als een smet wordt aanzien waardoor we de gerealiseerde vrije tijd (het vervangen van fysieke arbeid door machines) terug inbrengen in het arbeidsproces. Hierdoor wordt onze creativiteit niet gehonoreerd naar z’n doelstelling met als gevolg een tegennatuurlijke impuls voor onze psychologische balans die innerlijk tot verzet leidt. Hierdoor zien we dan ook dat in een welvarend land als het onze het aantal depressies stijgt alsook agressie (wat de keerzijde is). Daarom dat ik vroeg of je de technologische revolutie mee in rekening bracht in je groeipatronen. Uiteraard en wanneer je het BNP als maatstaf neemt voor die groei dan bevestig je ook de niet erkenning van evolutioniare processen die inzake materiële welvaart al een tijdje hun breekpunt bereikt hebben (uiteraard per locatie te bekijken). Dit alles is dan één van die verwoestende denkfouten die onze maatschappij maakt. Op zich is het een kleine denkfout maar omdat economie vooral fragmentarisch bekeken wordt, blijken we dat maar niet te willen begrijpen en handelen we vanuit oude denkpatronen en de terechte angst om de gerealiseerde ‘winst’ te verliezen. Begrijp je ?

De oplossingen zijn nochtans eenvoudig maar door de hoofdzakelijk materialistische conditionering begrijpen we dit niet maar dat op zich heeft vooral met onze manier van denken te maken. Hierdoor wordt de essentie van economie vervormd en denken we dat het normaal is (we weten niet beter). Dit alles is dan niet van vandaag maar heeft z’n oorsprong in het verleden (ergens in de 17de eeuw naar het schijnt). Misschien moeten we ons culturele DNA eens even bekijken om daar een knopje om te draaien, het wordt stilaan tijd. Een dergelijke evolutie gaat zoals altijd gepaard met veel verzet en verdringing wat dan ook duidelijk te merken is in je betoog. Dat is alles, economie is dan ook iets ruimer dan de creatie van producten en werk. Strikt gesproken zou je de werkloosheid moeten stimuleren en pas dan kan je naar hartelust innoveren. De arbeidstijd dient gezien te worden in functie van onze behoeften, de onbeperktheid van die behoeften ligt op een ander domein.

Begrijp je een beetje ?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Percalion, dat de behoeften van de mens onbeperkt zijn, kan ik wel begrijpen. Alleen zal je rekening moeten houden met de beperktheid van onze hulpbronnen en een juiste perceptie wat men daar juist mee bedoelt. Na de bevrediging van materiële behoeften, zijn er andere zaken die belangrijk worden zoals de ontwikkelingspsychologie ons laat weten.

'tuurlijk, maar dat weerspiegelt zich in de preferenties van consumenten. Als mensen zin hebben in cultuur, dan zal de markt zich aanpassen. Ik stel alleen maar vast dat de overgrote meerderheid van de bevolking graag materiële bezittingen verwerft. Dat is hun goed recht. De productie past zich aan aan de vraag: toen mensen klompen en koetsen wilden, werd dat geproduceerd; toen mensen schoenen en auto's wilden, werd dat geproduceerd. Als mensen morgen terug klompen en koetsen willen, zal dat nogal wat aanpassing vragen van de ondernemers, maar het k�*n in principe. Je ziet dat ook voor bio-producten, zuinige auto's enzoverder. Tot aan de oliecrisis kon het niemand 'n zak schelen hoeveel zijn auto verbruikte; plots was daar de olieschok en vanaf toen begon elke autoproducent op de reclame te vermelden hoeveel liter per honderd kilometer z'n beestje vreet.

Niets geen metafysisch gespeculeer voor nodig dus.

[MIS]

Percalion, hebben geen rondtollende electronen nodig, enkel een gezond denkvermogen.

Je laat vermoeden dat reclame niet gedreven wordt door winsthonger, is dat zo ? Als dat niet zo is, door wat dan wel ?

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Je laat vermoeden dat reclame niet gedreven wordt door winsthonger, is dat zo ? Als dat niet zo is, door wat dan wel ?

Tuurlijk wel, maar er is geen rechtstreeks één-op-één-verband tussen reclame en koopgedrag. Indien dat zo was, dan hadden koetsenbouwers hun cliënteel kunnen behouden door enorme marketingcampagnes op te zetten, dat lijkt me straf. Er zijn trouwens genoeg voorbeelden van producten die én ongelooflijk gepromoot én keihard geflopt zijn - de experimenten van Coca-Cola destijds zijn een mooi voorbeeld.

[MIS]

Dat zal wel, het zijn niet allemaal winners natuurlijk, vraag dat maar aan de kleine man die geflopt is. Hij betaalt nu nog voor de boemerangs waar hij niet vanaf geraakte.

Nu, m’n vraag is eigenlijk of je zelf in al die economische modellen rekening houdt met een natuurlijke zelfontwikkeling zoals de psychologie dergelijke studies voorlegt ? Doe je dat werkelijk of ben je enkel bezig met economie vertaald naar werk en productie ? Geld verdienen, zeg maar.