Armeense genocide, 20 copy/pastes later...

[groene flamingant]

Enkele vragen en bedenkingen voor Turk4Ever. Mag eventueel ook beantwoord worden door andere mensen die het officiële Turkse standpunt verkondigen (ik vermeld hier Turk4Ever omdat hij degene is die de meest fervente tegenstander lijkt te zijn van het idee van een Armeense genocide).

Ik Heb mij hier tot nog toe niet gemengd in deze discussie en ik wil mij ook niet voordoen als de grote specialist ter zake. Voor Turken die zich persoonlijk aangevallen zouden voelen: Ik ben geen moslim- noch Turkenhater, heb tot op zeker hoogte zelfs een zeker respect voor de verworvenheden van het moderne Turkije maar tegelijk ben ik wel van oordeel dat een staat de fierheid moet hebben om kritisch te durven nadenken over bepaalde zwarte periodes uit zijn geschiedenis.
Dit alles puur ter inleiding om niet te vervallen in persoonlijke discussies.

Wat de discussie zélf betreft, komt het mij over dat sommigen de discussie hier nogal zwart/wit benaderen:

- Ofwel: Sprake van Armeense opstanden en geen genocide.
- Ofwel: Geen Armeense opstanden en wél genocide.

Het lijkt mij een vrij hopeloze zaak om uit de massa hier gepost gegevens de grote waarheid te achterhalen maar uitgaande van volgende hypothese: Stel dat er wel degelijk Armeense opstanden plaatsvonden en/of wel degelijk Turkse slachtoffers vielen onder Armeense handen, sluit dat dan plotseling het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking uit?

Waarom ik dergelijke vraag stel: Eén van de redenen is dat ik enige tijd geleden het boek 'De grote beschavingsoorlog' van Robert Fisk in huis haalde. In dat boek laat Robert Fisk niet alleen duidelijk merken te geloven in het bestaan van de Armeense genocide maar vermeldt hij ook enkele veelzeggende getuigenissen, waarvan ik er enkele kort weergeef:

De getuigenis wordt ingeleid door een beschrijving van de plaats Margada in de Syrische woestijn, waarvan de lokale Syrische politieagent had gehoord dat hier ooit iets verschrikkelijks was gebeurd, ver voor zijn geboorte. Daarna komt de beschrijving van Fisk zelf, hoe hij jaren terug met Isabel Ellsen, fotografe van de Independent, op die plaats een massagraf ontdekte en hoe zeker 50.000 Armeniërs in 1915 op die plaats aan hun einde gekomen zijn:
"Iedere paar centimeter onthulde een dijbeen, een schedel, een gebit,... net zo strak op elkaar gepakt als op die dag in 1915 toen ze in doodsangst de verdrinkingsdood stierven, bij duizenden tegelijk, met een touw aan elkaar vastgebonden... " Dan komt de getuigenis van Boghos Dakessian, wiens vader stierf in 1915 in de stad Marash, naar eigen zeggen onder de bijl van een Turkse gendarme: "De Turken brachten hier volledige families naartoe om ze te doden. Het ging dagenlang door. Ze bonden ze vast in rijen, mannen, kinderen, vrouwen, de meesten van hen uitgehongerd en ziek, velen naakt. Vervolgens duwden ze hen van de heuvel in de rivier en schoten één van hen dood. Het dode lichaam trok de anderen mee naar beneden en zo verdronken ze allemaal. Het was heel goedkoop op die manier. Het kostte maar één kogel." Verder volgt nog een gelijkaardige getuigenis van Zakar Berberian, overlevende -weliswaar blind geworden- van het toenmalige Turkse geweld: "Ik was 12 jaar oud in 1915 en ik woonde in Balajik aan de Eufraat... Wat ik heb gezien, die dag dat de Turkse politiemannen naar ons dorp kwamen, zal ik nooit vergeten. Ik kon toen nog zien. In Balajik hadden we een marktplein dat was afgebrand en er lagen overal bakstenen en andere stenen op de grond. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien wat er gebeurde... Toen kwamen de soldaten en voor de ogen van hun moeder pakten ze ieder kind op -misschien een kind van zes of zeven jaar oud- en dat gooiden ze dan in de lucht en lieten ze vallen op de oude stenen. Als ze dat overleefden pakten de Turkse soldaten ze opnieuw op bij hun voeten en sloegen hun hersens in tegen de stenen. ... De Turkse soldaten waren in uniform en ze hadden de overheidspolitie bij zich. ... Eén van de kinderen zat op onze school... Ze hebben zijn hersens eruit geslagen. De Turken hebben één van mijn vrienden met zijn voeten vastgebonden aan de staart van een paard en sleepten hem door het dorp tot hij dood was..."

En zo gaat het nog even door. Om af te sluiten komt dan mijn eigenlijke vraag: Wat denken mensen als Turk4Ever, die twijfelen aan het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking van deze getuigenissen? Durven zij na het lezen van zulke getuigenissen nog zeggen dat er zéker geen genocide plaats vond en de Armeniërs enkel stierven door honger en dorst?

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

Enkele vragen en bedenkingen voor Turk4Ever. Mag eventueel ook beantwoord worden door andere mensen die het officiële Turkse standpunt verkondigen (ik vermeld hier Turk4Ever omdat hij degene is die de meest fervente tegenstander lijkt te zijn van het idee van een Armeense genocide).

Ik Heb mij hier tot nog toe niet gemengd in deze discussie en ik wil mij ook niet voordoen als de grote specialist ter zake. Voor Turken die zich persoonlijk aangevallen zouden voelen: Ik ben geen moslim- noch Turkenhater, heb tot op zeker hoogte zelfs een zeker respect voor de verworvenheden van het moderne Turkije maar tegelijk ben ik wel van oordeel dat een staat de fierheid moet hebben om kritisch te durven nadenken over bepaalde zwarte periodes uit zijn geschiedenis.
Dit alles puur ter inleiding om niet te vervallen in persoonlijke discussies.

Wat de discussie zélf betreft, komt het mij over dat sommigen de discussie hier nogal zwart/wit benaderen:

- Ofwel: Sprake van Armeense opstanden en geen genocide.
- Ofwel: Geen Armeense opstanden en wél genocide.

Het lijkt mij een vrij hopeloze zaak om uit de massa hier gepost gegevens de grote waarheid te achterhalen maar uitgaande van volgende hypothese: Stel dat er wel degelijk Armeense opstanden plaatsvonden en/of wel degelijk Turkse slachtoffers vielen onder Armeense handen, sluit dat dan plotseling het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking uit?

Waarom ik dergelijke vraag stel: Eén van de redenen is dat ik enige tijd geleden het boek 'De grote beschavingsoorlog' van Robert Fisk in huis haalde. In dat boek laat Robert Fisk niet alleen duidelijk merken te geloven in het bestaan van de Armeense genocide maar vermeldt hij ook enkele veelzeggende getuigenissen, waarvan ik er enkele kort weergeef:

De getuigenis wordt ingeleid door een beschrijving van de plaats Margada in de Syrische woestijn, waarvan de lokale Syrische politieagent had gehoord dat hier ooit iets verschrikkelijks was gebeurd, ver voor zijn geboorte. Daarna komt de beschrijving van Fisk zelf, hoe hij jaren terug met Isabel Ellsen, fotografe van de Independent, op die plaats een massagraf ontdekte en hoe zeker 50.000 Armeniërs in 1915 op die plaats aan hun einde gekomen zijn:
"Iedere paar centimeter onthulde een dijbeen, een schedel, een gebit,... net zo strak op elkaar gepakt als op die dag in 1915 toen ze in doodsangst de verdrinkingsdood stierven, bij duizenden tegelijk, met een touw aan elkaar vastgebonden... " Dan komt de getuigenis van Boghos Dakessian, wiens vader stierf in 1915 in de stad Marash, naar eigen zeggen onder de bijl van een Turkse gendarme: "De Turken brachten hier volledige families naartoe om ze te doden. Het ging dagenlang door. Ze bonden ze vast in rijen, mannen, kinderen, vrouwen, de meesten van hen uitgehongerd en ziek, velen naakt. Vervolgens duwden ze hen van de heuvel in de rivier en schoten één van hen dood. Het dode lichaam trok de anderen mee naar beneden en zo verdronken ze allemaal. Het was heel goedkoop op die manier. Het kostte maar één kogel." Verder volgt nog een gelijkaardige getuigenis van Zakar Berberian, overlevende -weliswaar blind geworden- van het toenmalige Turkse geweld: "Ik was 12 jaar oud in 1915 en ik woonde in Balajik aan de Eufraat... Wat ik heb gezien, die dag dat de Turkse politiemannen naar ons dorp kwamen, zal ik nooit vergeten. Ik kon toen nog zien. In Balajik hadden we een marktplein dat was afgebrand en er lagen overal bakstenen en andere stenen op de grond. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien wat er gebeurde... Toen kwamen de soldaten en voor de ogen van hun moeder pakten ze ieder kind op -misschien een kind van zes of zeven jaar oud- en dat gooiden ze dan in de lucht en lieten ze vallen op de oude stenen. Als ze dat overleefden pakten de Turkse soldaten ze opnieuw op bij hun voeten en sloegen hun hersens in tegen de stenen. ... De Turkse soldaten waren in uniform en ze hadden de overheidspolitie bij zich. ... Eén van de kinderen zat op onze school... Ze hebben zijn hersens eruit geslagen. De Turken hebben één van mijn vrienden met zijn voeten vastgebonden aan de staart van een paard en sleepten hem door het dorp tot hij dood was..."

En zo gaat het nog even door. Om af te sluiten komt dan mijn eigenlijke vraag: Wat denken mensen als Turk4Ever, die twijfelen aan het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking van deze getuigenissen? Durven zij na het lezen van zulke getuigenissen nog zeggen dat er zéker geen genocide plaats vond en de Armeniërs enkel stierven door honger en dorst?

Wel? Niemand?

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

En zo gaat het nog even door. Om af te sluiten komt dan mijn eigenlijke vraag: Wat denken mensen als Turk4Ever, die twijfelen aan het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking van deze getuigenissen? Durven zij na het lezen van zulke getuigenissen nog zeggen dat er zéker geen genocide plaats vond en de Armeniërs enkel stierven door honger en dorst?

Negationisten als Turk4Ever zijn niet te overtuigen met historisch feitenmateriaal, getuigenissen, enz. Ze zullen steeds blijven liegen.
Er zijn trouwens heel veel contemporaine getuigenissen over de Armeense genocide, van neutrale getuigen.

[largo_w]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

Enkele vragen en bedenkingen voor Turk4Ever. Mag eventueel ook beantwoord worden door andere mensen die het officiële Turkse standpunt verkondigen (ik vermeld hier Turk4Ever omdat hij degene is die de meest fervente tegenstander lijkt te zijn van het idee van een Armeense genocide).

Ik Heb mij hier tot nog toe niet gemengd in deze discussie en ik wil mij ook niet voordoen als de grote specialist ter zake. Voor Turken die zich persoonlijk aangevallen zouden voelen: Ik ben geen moslim- noch Turkenhater, heb tot op zeker hoogte zelfs een zeker respect voor de verworvenheden van het moderne Turkije maar tegelijk ben ik wel van oordeel dat een staat de fierheid moet hebben om kritisch te durven nadenken over bepaalde zwarte periodes uit zijn geschiedenis.
Dit alles puur ter inleiding om niet te vervallen in persoonlijke discussies.

Wat de discussie zélf betreft, komt het mij over dat sommigen de discussie hier nogal zwart/wit benaderen:

- Ofwel: Sprake van Armeense opstanden en geen genocide.
- Ofwel: Geen Armeense opstanden en wél genocide.

Het lijkt mij een vrij hopeloze zaak om uit de massa hier gepost gegevens de grote waarheid te achterhalen maar uitgaande van volgende hypothese: Stel dat er wel degelijk Armeense opstanden plaatsvonden en/of wel degelijk Turkse slachtoffers vielen onder Armeense handen, sluit dat dan plotseling het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking uit?

Waarom ik dergelijke vraag stel: Eén van de redenen is dat ik enige tijd geleden het boek 'De grote beschavingsoorlog' van Robert Fisk in huis haalde. In dat boek laat Robert Fisk niet alleen duidelijk merken te geloven in het bestaan van de Armeense genocide maar vermeldt hij ook enkele veelzeggende getuigenissen, waarvan ik er enkele kort weergeef:

De getuigenis wordt ingeleid door een beschrijving van de plaats Margada in de Syrische woestijn, waarvan de lokale Syrische politieagent had gehoord dat hier ooit iets verschrikkelijks was gebeurd, ver voor zijn geboorte. Daarna komt de beschrijving van Fisk zelf, hoe hij jaren terug met Isabel Ellsen, fotografe van de Independent, op die plaats een massagraf ontdekte en hoe zeker 50.000 Armeniërs in 1915 op die plaats aan hun einde gekomen zijn:
"Iedere paar centimeter onthulde een dijbeen, een schedel, een gebit,... net zo strak op elkaar gepakt als op die dag in 1915 toen ze in doodsangst de verdrinkingsdood stierven, bij duizenden tegelijk, met een touw aan elkaar vastgebonden... " Dan komt de getuigenis van Boghos Dakessian, wiens vader stierf in 1915 in de stad Marash, naar eigen zeggen onder de bijl van een Turkse gendarme: "De Turken brachten hier volledige families naartoe om ze te doden. Het ging dagenlang door. Ze bonden ze vast in rijen, mannen, kinderen, vrouwen, de meesten van hen uitgehongerd en ziek, velen naakt. Vervolgens duwden ze hen van de heuvel in de rivier en schoten één van hen dood. Het dode lichaam trok de anderen mee naar beneden en zo verdronken ze allemaal. Het was heel goedkoop op die manier. Het kostte maar één kogel." Verder volgt nog een gelijkaardige getuigenis van Zakar Berberian, overlevende -weliswaar blind geworden- van het toenmalige Turkse geweld: "Ik was 12 jaar oud in 1915 en ik woonde in Balajik aan de Eufraat... Wat ik heb gezien, die dag dat de Turkse politiemannen naar ons dorp kwamen, zal ik nooit vergeten. Ik kon toen nog zien. In Balajik hadden we een marktplein dat was afgebrand en er lagen overal bakstenen en andere stenen op de grond. Ik heb het met mijn eigen ogen gezien wat er gebeurde... Toen kwamen de soldaten en voor de ogen van hun moeder pakten ze ieder kind op -misschien een kind van zes of zeven jaar oud- en dat gooiden ze dan in de lucht en lieten ze vallen op de oude stenen. Als ze dat overleefden pakten de Turkse soldaten ze opnieuw op bij hun voeten en sloegen hun hersens in tegen de stenen. ... De Turkse soldaten waren in uniform en ze hadden de overheidspolitie bij zich. ... Eén van de kinderen zat op onze school... Ze hebben zijn hersens eruit geslagen. De Turken hebben één van mijn vrienden met zijn voeten vastgebonden aan de staart van een paard en sleepten hem door het dorp tot hij dood was..."

En zo gaat het nog even door. Om af te sluiten komt dan mijn eigenlijke vraag: Wat denken mensen als Turk4Ever, die twijfelen aan het bestaan van een genocide op de Armeense bevolking van deze getuigenissen? Durven zij na het lezen van zulke getuigenissen nog zeggen dat er zéker geen genocide plaats vond en de Armeniërs enkel stierven door honger en dorst?

Wir haben das nicht gewussen.

Op de dag des oordeels zijn ze allemaal heilig te verklaren!

Armeense genocide is een feit! Genoeg materiaal om het te bewijzen is ter beschikking. Goed dat dit onderwerp nog eens boven komt te weinigen weten ervan...

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

Negationisten als Turk4ever zijn niet te overtuigen met historisch feitenmateriaal, getuigenissen, enz. Ze zullen steeds blijven liegen.
Er zijn trouwens veel contempoiraine getuigenissen over de Armeense genocide, van neutrale getuigen.

.

Oorspronkelijk geplaatst door largo_w

Wir haben das nicht gewussen.

Op de dag des oordeels zijn ze allemaal heilig te verklaren!

Armeense genocide is een feit! Genoeg materiaal om het te bewijzen is ter beschikking. Goed dat dit onderwerp nog eens boven komt te weinigen weten ervan...

Ik moet eerlijk zeggen dat ik sommigen die hier het bestaan van een Armeense genocide in twijfel trekken, tot nu toe het voordeel van de twijfel heb gegeven, (Ik nam aan dat ze te goeder trouw waren). Aangezien méér dan 10 dagen na mijn bericht niet één van die ontkenners zelfs maar de moeite gedaan heeft om te verklaren hoe enkele simpele getuigenissen te rijmen vallen met het niet bestaan van een Armeense genocide, ben ik nu toch geneigd Jozef Ostyn en largo gelijk te geven: Sommigen willen gewoon de waarheid niet weten.

[Jozef Ostyn]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

. Sommigen willen gewoon de waarheid niet weten.

Zo is dat.

[Samuray]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

Waarom ik dergelijke vraag stel: Eén van de redenen is dat ik enige tijd geleden het boek 'De grote beschavingsoorlog' van Robert Fisk in huis haalde. In dat boek laat Robert Fisk niet alleen duidelijk merken te geloven in het bestaan van de Armeense genocide maar vermeldt hij ook enkele veelzeggende getuigenissen, waarvan ik er enkele kort weergeef:

groene flamingant, kun je nav betreffende getuigenissen volgende info aan ons willen verstrekken:
1- welk jaar van druk heeft het boek?
2-welke pagina's zijn betreffende getuigenissen te vinden?

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

groene flamingant, kun je nav betreffende getuigenissen volgende info aan ons willen verstrekken:
1- welk jaar van druk heeft het boek?
2-welke pagina's zijn betreffende getuigenissen te vinden?

1. Jaar van druk: 2006 (eerste druk in 2005).
2. Het gedeelte over de Armeense genocide begint op pagina 429. De betreffende getuigenissen zijn terug te vinden op pagina 430 en 431-432.

[Samuray]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

1. Jaar van druk: 2006 (eerste druk in 2005).
2. Het gedeelte over de Armeense genocide begint op pagina 429. De betreffende getuigenissen zijn terug te vinden op pagina 430 en 431-432.

Vraag over de getuigenissen:
Geven ze volgens jou bewijs van genocide aan?

Vraag over de hoofdstuk van betreffende onderwerp:
kun je ons de titel van die hoofdstuk noemen?

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Vraag over de getuigenissen:
Geven ze volgens jou bewijs van genocide aan?

Ben eigenlijk nog maar pas begonnen met dat hoofdstuk maar er zitten bijvoorbeeld verwijzingen in naar artikels van grote kranten uit die tijd ('Gruwelijkheden begaan in Armenië', 'Naar schatting 800.000 Armeniërs vermoord') of een aantal getuigenissen van Duitse soldaten (die aanwezig waren als bondgenoot van Turkijke in de eerste WO). Voor zover ik gelezen heb, zijn er dus alleszins overtuigende getuigenissen en bewijzen van grootschalige slachtpartijen, die het moeilijk maken om aan te nemen dat er geen sprake was van genocide. De reden achter de genocide lijkt te zijn dat de Armeniërs als vijanden beschouwd werden van het Turkse Rijk en daarom dienden te verdwijnen.

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Vraag over de hoofdstuk van betreffende onderwerp:
kun je ons de titel van die hoofdstuk noemen?

De titel van het hoofdstuk is: 'De eerste Holocaust'. (Laat je door die titel niet leiden tot het idee dat Robert Fisk vooringenomen zou zijn. Robert Fisk is één van de beste oorlogscorrespondenten van dit moment.)

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

1. Jaar van druk: 2006 (eerste druk in 2005).
2. Het gedeelte over de Armeense genocide begint op pagina 429. De betreffende getuigenissen zijn terug te vinden op pagina 430 en 431-432.

PS: Het boek gaat niet alleen over de Armeense genocide maar evengoed over de andere Midden-Oostenconflicten van de voorbije tientallen jaren. Het hoofdstuk over de Armeense genocide beslaat zo'n 50 bladzijden.

[Ke Nan]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

Ben eigenlijk nog maar pas begonnen met dat hoofdstuk maar er zitten bijvoorbeeld verwijzingen in naar artikels van grote kranten uit die tijd ('Gruwelijkheden begaan in Armenië', 'Naar schatting 800.000 Armeniërs vermoord') of een aantal getuigenissen van Duitse soldaten (die aanwezig waren als bondgenoot van Turkijke in de eerste WO). Voor zover ik gelezen heb, zijn er dus alleszins overtuigende getuigenissen en bewijzen van grootschalige slachtpartijen, die het moeilijk maken om aan te nemen dat er geen sprake was van genocide. De reden achter de genocide lijkt te zijn dat de Armeniërs als vijanden beschouwd werden van het Turkse Rijk en daarom dienden te verdwijnen.
De titel van het hoofdstuk is: 'De eerste Holocaust'. (Laat je door die titel niet leiden tot het idee dat Robert Fisk vooringenomen zou zijn. Robert Fisk is één van de beste oorlogscorrespondenten van dit moment.)

Fisk is al op leeftijd maar ik twijfel eraan dat hij oud genoeg is om de Eerste Wereldoorlog verslaan te hebben. Maar laat mij, zoals het verwacht wordt van iedereen, het Turkse onderzoek negeren en het verhaal van Robert Fisk eens lezen.

[Samuray]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

...of een aantal getuigenissen van Duitse soldaten (die aanwezig waren als bondgenoot van Turkijke in de eerste WO).

Kun je ons van deze Duitse soldaten de volgende gegevens verstrekken:
-hun namen+functie (gewone soldaat? Luitenant? enz.)
-van betreffende wandaden waarover ze getuigden:
datum en lokatie
-getuigenissen zelf:
aan wie hebben ze het gemeld? En in welke officiele document is dit vastgelegd?

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Kun je ons van deze Duitse soldaten de volgende gegevens verstrekken:
-hun namen+functie (gewone soldaat? Luitenant? enz.)
-van betreffende wandaden waarover ze getuigden:
datum en lokatie
-getuigenissen zelf:
aan wie hebben ze het gemeld? En in welke officiele document is dit vastgelegd?

?? Ik begrijp niet echt waarom je eerst de naam vraagt van het boek plus de betreffende bladzijden waarop die getuigenissen terug te vinden zijn en nu ineens ook nog al die andere details maar goed: Ik zal proberen de info die je vraagt op te zoeken. Ik hoop dat je wel even geduld hebt. Ik kan niet met zekerheid beloven dat ik de info al vandaag of morgen kan plaatsen.

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Ke Nan

Fisk is al op leeftijd maar ik twijfel eraan dat hij oud genoeg is om de Eerste Wereldoorlog verslaan te hebben.

Tja, de 1ste WO is ondertussen wel een tijdje terug hé.
Maar laat mij, zoals het verwacht wordt van iedereen, het Turkse onderzoek negeren en het verhaal van Robert Fisk eens lezen.
[/quote]Goed idee. Hou ons op de hoogte of je mening gewijzigd is.

[Breda]

De Dag dat Ke Nan zijn Mening veranderd is de Dag dat Osama Bin Laden zich vrijwillig overgeeft

[Samuray]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

?? Ik begrijp niet echt waarom je eerst de naam vraagt van het boek plus de betreffende bladzijden waarop die getuigenissen terug te vinden zijn en nu ineens ook nog al die andere details maar goed: Ik zal proberen de info die je vraagt op te zoeken. Ik hoop dat je wel even geduld hebt. Ik kan niet met zekerheid beloven dat ik de info al vandaag of morgen kan plaatsen.

Ik vind controle over getuigenissen belangrijk in deze kwestie. De authenticiteit moet gewaarborgd zijn.
We wachten dan af op je antwoorden over de getuigenissen Duitse soldaten.

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Ik vind controle over getuigenissen belangrijk in deze kwestie. De authenticiteit moet gewaarborgd zijn.
We wachten dan af op je antwoorden over de getuigenissen Duitse soldaten.

Misschien kan je in afwachting van de bijkomende info al een oordeel geven over de eerste getuigenissen?

[Samuray]

Oorspronkelijk geplaatst door groene flamingant

Misschien kan je in afwachting van de bijkomende info al een oordeel geven over de eerste getuigenissen?

Mijn bedoeling was om een week te wachten op die info over getuigenisen duitse soldaten. Je hebt boek bij de hand neem ik aan. dan zou je zo de namen ea gevraagde info over die duitse soldaten gemakkelijk kunnen overleggen.
Ik zal tot a.s. woensdag wachten, hoop dan dat je die info kan melden:

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Kun je ons van deze Duitse soldaten de volgende gegevens verstrekken:
-hun namen+functie (gewone soldaat? Luitenant? enz.)
-van betreffende wandaden waarover ze getuigden:
datum en lokatie
-getuigenissen zelf:
aan wie hebben ze het gemeld? En in welke officiele document is dit vastgelegd?

[groene flamingant]

Oorspronkelijk geplaatst door Samuray

Kun je ons van deze Duitse soldaten de volgende gegevens verstrekken:
-hun namen+functie (gewone soldaat? Luitenant? enz.)
-van betreffende wandaden waarover ze getuigden:
datum en lokatie
-getuigenissen zelf:
aan wie hebben ze het gemeld? En in welke officiele document is dit vastgelegd?

"Ook Duitsers getuigden van de massamoorden omdat officieren uit het leger van de Kaiser tijdelijk waren overgeplaatst om het Osmaanse leger te helpen reorganiseren. Armin Wegner, een Duitse verpleegkundige en tweede luitenant in het gevolg van veldmaarschalk Von der Goltz, negeerde een bevel en nam honderden foto'svan Armeense slachtoffers in de kampen van Ras al-Ain, Rakka, Aleppo en Deir es-zour.Vandaag de dag vormen deze angstaanjagende foto's van de doden en de stervenden de kern van het bewijsmateriaal. De Duitsers waren eveneens betrokken bij het aanleggen van het Turkse spoorwegnet en zagen met eigen ogen hoe veewagons voor het eerst gebruikt werden voor de deportatie van mensen. Negentig mannen samengeperst in één wagon - hetzelfde gemiddelde dat door de Duitsers werd gehaald bij hun vervoer naar de nazikampen - over de spoorrails naar Anatolië en Bagdad. Franz Gunther, een vertegenwoordiger van de Deutsche Bank in Constantinopel - de bank die de Turkse spoorwegprojecten financierde - zond een foto van een deportatietrein naar één van zijn directeuren als voorbeeld van de 'beestachtige wreedheid' van de Osmaanse regering.

"In een uitzonderlijk goed onderbouwd wetenschappelijk werk identificeerde de Armeense historicus Vahakn Dadrian, Max Erwin von Scheuber-Richter als een van de meest doeltreffende nazimentors.Scheubner-Richter was de Duitse vice-consul in Erzurum en getuige van het bloedbad dat de Turken aanrichtten onder de Armeniërs in de provincie Bitlis. Hij bracht uitgebreid verslag over de moordpartij uit aan de Duitse kanselier. In totaal zond hij vijftien rapporten naar Berlijn over de deportaties en massamoorden, en in de laatste meldde hij dat, met uitzondering van een paar honderdduizend overlevenden, de Armeniërs in Turkije uitgeroeid (ausgerottet) waren. Hij beschreef de methodes die de Turken werden gebruikt om de Armeniërs in de val te lokken, het inzetten van misdaadbendes, en verwees zelfs naar de Armeniërs als 'deze' "joden van het oosten" die zulke geslepen zakenlieden zijn'. Slechts vijf jaar later zou Scheubner-Richter Hitler ontmoeten en een van zijn belangrijkste adviseurs worden. Hij zorgde onder andere voor een reeks racistische artikelen in een Münchense krant waarin werd opgeroepen tot een 'genadeloze en niet-aflatende' campagne tegen joden, zodat Duitsland 'gezuiverd' zou worden.Toen Hitler zijn poging tot staatsgreep tegen de Beierse regering ten uitvoer bracht, marcheerde Scheubner-Richter arm in arm met Hitler door de straten, werd in het hart geraakt door een politiekogel en stierf ter plekke.

We weten niet hoeveel Hitler van zijn vriend te weten is gekomen over de Armeense Holocaust, maar hij was in ieder geval op de hoogte van de details en verwees voor de eerste keer naar de volkerenmoord in 1924 toen hij zei dat de Armeniërs het slachtoffer van lafheid waren. Toen legde hij in augustus 1939 zijn retorische en beruchte vraag -met betrekking tot Polen- voor aan zijn generaals: "Wie spreekt er vandaag nog over de uitroeiing van de Armeniërs?" Er zijn herhaaldelijk pogingen gedaan - met name door de Turken - om net te doen alsof Hitler nimmer een dergelijke opmerking heeft gemaakt, maar Dadrian heeft vijf afzonderlijke vermeldingen van deze vraag gevonden, waarvan vier identieke bewoordingen gebruiken; twee van deze vermeldingen bevinden zich in de archieven van het Duitse opperbevel. Bovendien hebben Duitse geschiedkundigen ontdekt dat Hitler een opmerking in dezelfde trant had gemaakt in een interview met de redacteur van een Duitse krant in 1931, waarin hij zie dat 'mensen overal in afwachting zijn van een nieuwe wereldorde. Het ligt in onze bedoeling een uitgebreid beleid van bevolkingsverplaatsing te introduceren (...) denkt u aan de uitroeiing van de Armeniërs." En een andere belangrijke verwijzing naar de eerste genocide van de eeuw maakte Hitler in het kader van zijn eis dat de joden in Hongarije zouden worden gedeporteerd; hij beëindigde een tirade aan het adres van admiraal Horthy, de Hongaarse regent, in 1943 met een opmerking over de ondergang van een volk dat ooit zo trots was - de Perzen die nu een armzalig bestaan leiden als Armeniërs".


Dit lijkt me een veelzeggende commentaar. Een mooi begin voor jullie om toe te lichten.