Kan Communisme werken?

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Oorspronkelijk geplaatst door Demiones

-Als eerste reden vind ik dat er een enorme fout zit in de theorie van Marx, daar hij alles zwart-wit ziet.

Ten eerste:

Ge doet alsof er geen (vorm van) communisme was voor Marx. Dat is onzin. Dat is alsof ge staat te beweren dat de lichtsnelheid plots zichzelf ging beperken op het moment dat Einsten dat zo zei.

Ten tweede:

Marx weerleggen is niet hetzelfde als communisme weerleggen. Dat is een typische 'creationisme attitude'. Het is alsof ge door Darwin te weerleggen ook de Evolutie weerlegt. Onzin. Een aantal collega's atheïsten etaleren dezelfde onzin. Ze denken dat ze god weerleggen als ze de bijbel weerleggen.

Ten derde:

Gij doet het zelfde als patrickve. Dat wil zeggen. Ge neemt een gevoels-argument op in uw definities. Ge contamineert uw definities met verwachtingen.

Ter illustratie: Een spin is ...

1/ geleedpotig
2/ heeft 4 paar poten
3/ kan een web maken

Voor een Arachnofoob wordt dat:

1/ angstaanjagend
2/ geleedpotig
3/ heeft 4 paar poten
4/ kan een web maken

Al jullie definities zijn zo opgebouwd.

Jullie zwaarste argument is: Communisme ? De meerderheid van mensen gaat dat niet pikken. Via opvoeding kan zelfs iets irreëel als godsdienst. Dus waarom niet zuiver communisme ?

Ik heb de indruk dat velen onder jullie niet echt begrijpen wat anarchisme is.

En de verwarring wordt completer met uw uitleg.

Wiki schrijft: "is het streven naar een geweldloze situatie of samenleving waarin mensen zonder macht of autoriteit leven"

Dat lijkt ook uw insteek te zijn. Maar dat is natuurlijk onzin.

Het is trouwens zo ongeveer hetzelfde als wat den andere kapitalisme noemt: "die vrijheid heeft, en eigendomsrecht, maar wel verbod op geweld"

Anarchisme is geen streven, het is een toestand. En verder zit er een onoplosbare contradictie in de definitie. Geweldloosheid kunt ge niet afdwingen zonder macht of autoriteit

Dat is alsof ge zoudt zeggen: We gaan die witte muur zwart schilderen zonder iets van het wit te verliezen.

Die definitie leunt meer aan bij die van libertarisme dan bij anarchisme.

De Engelstalige wiki is een pak concreter : "It seeks to diminish or even abolish authority in the conduct of human relations"

Of te wel. Anarchisme is een toestand waarin geen enkel individu autoriteit van een ander (groep of individu) tolereert, en waarin geen enkel individu onderhevig is aan de autoriteit van een ander (groep of individu).

Dat heeft trouwens niks met economie te maken. De (anarchistische) economie is gewoon de economie die kan gedijen in een toestand waarin geen enkel individu autoriteit van een ander (groep of individu) tolereert, en waarin geen enkel individu onderhevig is aan de autoriteit van een ander (groep of individu).

Die economie heeft bij mijn weten geen naam en is zelfs 'on-indenkbaar'.

Oorspronkelijk geplaatst door Bebob

Anarchisme kan vele invullingen hebben. Onder andere deze: http://en.wikipedia.org/wiki/Anarcho-capitalism

Juist ja. Maar waart gij niet aan het argumenteren over/rond pure anarchie ? Had ge niet beter van het begin gezegd dat ge het over 'Anarcho-capitalism' hebt ? Iets totaal anders.

Uw 'communisme' zal ook wel iets totaal anders zijn. Enfin. Dat is (gezien uw korte historie) te verwachten.

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Economie en anarchisme gaan niet samen. Dat is zo goed als uitgesloten. Er ontstaat geen economie in een zuiver anarchistische wereld.

Je kan wel de idee 'zuiver anarchisme' vervuilen. En als ge dan tegelijk een paar toegevingen doet op de idee van 'zuiver kapitalisme' dan krijgt ge Anarchokapitalisme.

[brother paul]

als cryptoanarchist heb ik nochthans die ervaring niet

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Gij doet het zelfde als patrickve. Dat wil zeggen. Ge neemt een gevoels-argument op in uw definities. Ge contamineert uw definities met verwachtingen.

Waar doe ik dat ? Dat was juist mijn verwijt aan jouw definitie van communisme, die niks anders dan een verwachting was, en geen axiomatische set van dynamische spelregels.

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Oorspronkelijk geplaatst door brother paul

als cryptoanarchist heb ik nochthans die ervaring niet

Hoe vereenzelvigt ge iets als het Rijndael-algoritme met een economisch systeem ?

[Bebob]

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Juist ja. Maar waart gij niet aan het argumenteren over/rond pure anarchie ? Had ge niet beter van het begin gezegd dat ge het over 'Anarcho-capitalism' hebt ? Iets totaal anders.

Uw 'communisme' zal ook wel iets totaal anders zijn. Enfin. Dat is (gezien uw korte historie) te verwachten.

?

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Ik had het niet over werken als in fysieke arbeid, maar eerder als in "is het mogelijk", "is communisme een staatvorm die kan lukken".

Maar toch bedankt voor je bijdrage.

Communisme is in de eerste plaats een economisch model.

Er zijn immers maar een aantal staatsvormen:

Anarchie
Aristocratie
Democratie
Meritocratie

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Communisme is in de eerste plaats een economisch model.

Er zijn immers maar een aantal staatsvormen:

Anarchie
Aristocratie
Democratie
Meritocratie

Niet vergeten, communisme is de zuiverste vorm van democratie!

[corse]

Niet vergeten, communisme is de zuiverste vorm van democratie!

De huidige democratie, analyse:

Democratie is voorlopig iets waarvan we denken dat het bestaat, maar wat nog steeds in z’n embryonale fase vertoeft.
Democratie is een evolutieproces in de richting van het menselijk gelijkheidsideaal.
De voltooiing van het democratiseren is het einddoel van de ideale beschaafde samenleving.
Door doorzettingsvermogen bereikt de slak de ark.

· Het woord ‘democratie’ is afgeleid van de Griekse woorden ‘demos’ (volk) en ‘krakos’ (macht) en betekent dus ‘het volk aan de macht’, de eerste kleine vorm van democratie werd in Athene (Griekenland) ontwikkeld.
· Deze bestuursvorm is gebaseerd op het menselijke gelijkheidsideaal dat iedereen vrij en gelijk in rechten en plichten geboren is (zoals in het eerste artikel van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens staat)
· Het individu groeit immers naar een steeds omvattender zienswijze waardoor ook z’n medemens wordt gezien als een gelijkwaardig individu en niet als een vijand of concurrent.
· Als deze basiskennis ontbreekt zal de symbiose tussen meerdere individu’s niet gezien worden en is het ieder voor zichzelf, eigenbelang, doorgeschoten individualisme en neoliberalisme.
· Evenzeer als ik weiger een slaaf te zijn, weiger ik een meester te zijn, dat is wat democratie is.

Democratie in zijn totaliteit:

Men kan pas van democratie spreken als een land voldoet aan minimum acht voorwaarden.
Deze democratische voorwaarden moeten wettelijk worden vastgelegd.
Democratie is niets anders dan democratische wetgeving en de uitvoering van deze.
Politiekers staan in voor de vermeerdering en de verbetering van deze democratie.
Democratische rechters en politie staan in voor de handhaving en toezicht van de democratie.

Voorwaarden:

1. Democratie beperkt zich niet tot enkel politieke democratie.(Democratisch verkozen worden)
2. Economische democratie is belangrijker dan politieke democratie.
3. Democratie ook bij internationale organen zoals: (EU, VN, Wereldbank, IMF enz) is belangrijk.
4. Democratie ook in: onderwijs, wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie, opvoeding.
5. Democratie ook in: sporten, reizen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen.
6. Democratie in de voorzorg voor: werkloosheid, werkonbekwaamheid, gezondheidszorg, handicap, invaliditeit, ongeval, pensioen, kindergeld, laatste vangnet OCMW en de (Federatie van Voedselbanken tegen verspilling)
7. Democratie en rechtspraak: dit kan enkel als de totale democratie aanwezig is, wat nu zeker niet het geval is.
8. Democratie en milieu: ecologische democratie zal in de toekomst een zeer grote rol gaan spelen, het zoeken naar oplossingen die leiden tot het voortbestaan van onze soort.

Wat remt de democratie af:

Vooral belangengroepen remmen de democratie af, het menselijke gelijkheidsideaal is voor hen onaanvaardbaar, ze prefereren tweede en derde rang burgers.
Verschillende belangengroepen hebben dus voordeel bij ondemocratische wetgeving.
Het uitbuiten van mens door mens is gebaseerd op het non-gelijkheidsideaal.
Vooral de elite en jetset hebben voordelen bij ondemocratische wetgeving.

Het huidige gehalte aan alle vormen van democratie is maximum 2%:

Na 1.000 jaar zal het gehalte aan democratie misschien 40% zijn.
Het totaal gehalte aan democratie kan met een zogenoemde dictator aan het bewind hoger liggen dan met een andere zogezegde democratie.
De huidige westerse democratie moet dringend uitbreiden, ze beperkt zich bewust enkel tot het democratisch verkozen worden, vrije markt en verdere democratisering zijn onverenigbaar, dit omdat ze uiteraard tegenstellingen zijn en niet verenigbaar zijn.

Minimale of gedeeltelijke democratieën:

· De huidige landelijke westerse minimale democratieën zijn nog grotendeels ondemocratisch en voldoen niet aan de acht basisvoorwaarden en zijn daardoor subtiele dictaturen.
· De huidige ondemocratische economische werelddictatuur moet vervangen worden door een democratische wereldregering ten dienste van de totale mensheid, zonder belangengroepen, economie is een middel en geen doel op zich.

Politieke democratie:

In de westerse denktraditie wordt enkel onderscheid gemaakt tussen:

1. De directe democratie: burger of volksdemocratie via burger of volksraadpleging.
2. De representatieve democratie: of parlementaire democratie via verkozen personen.

Democratisch verkozen worden betekend niet democratisch besturen.
Politiekers camoufleren vaak hun machtshonger en geldhonger met democratische verkiezingen en met democratisch verkozen zijn..

Economische democratie:

Economische democratie is een systeem waarin economische beslissingen op een democratische manier genomen worden.
Economische democratie staat daarmee tegenover de uitgangspunten van het liberale kapitalisme, waarin beslissingen genomen worden door de particuliere eigenaars van grondstoffen en productiemiddelen (fabrieken enz.) volgens het principe one dollar, one vote:
De stemverdeling is gebaseerd op de verdeling van aandelen.
Volgens voorstanders van economische democratie is deze noodzakelijk om een ware democratie te vormen.
De politieke democratie wordt in andere systemen verstoord door de politieke macht van eigenaren, vooral multinationals en andere grote bedrijven.
Tegenstanders van economische democratie wijzen op een vermeend gebrek aan economisch inzicht bij anderen dan geschoolde economen en ondernemers; soortgelijke argumenten werden eerder op het politieke vlak gebruikt tegen het algemeen kiesrecht en het vrouwenkiesrecht.
Economische democratie is een centraal thema in moderne vormen van sociaalmarkteconomie.

Parecon en economische democratie:

Parecon is een acroniem voor Participatory Economy, een economisch ordeningsmodel ontwikkelt door de Amerikanen Hahnel en Albert als alternatief voor het kapitalisme.
Het is eind jaren tachtig van de twintigste eeuw ontwikkeld door de Amerikanen Michael Albert (politicoloog, natuurkundige) en Robin Hahnel (hoogleraar economie).
Zij zetten hun denkwijze voor het eerst systematisch uiteen in 1991[1].
In latere publicaties is het model verder ontwikkeld.
Parecon is gebaseerd op het bevorderen van economische rechtvaardigheid, economische democratie en solidariteit. http://nl.wikipedia.org/wiki/Parecon

Economische democratie & Sociaalmarkteconomie:

Sociaalmarkteconomie is een vorm van economie waarbij de allocatie van producten via een (gedeeltelijke) markteconomie plaatsvindt, terwijl de eigendom van productiemiddelen gesocialiseerd is (in handen van de gemeenschap/staat geplaatst).
Marktsocialisten nemen afstand van de traditionele socialistische planeconomie.
Het economisch systeem van het voormalige Joegoslavië was een vorm van sociaalmarkteconomie.
Een nieuwere variant is ontwikkeld door de Amerikaanse econoom David Schweickart, maar deze is tot op heden in geen enkel land ingevoerd.
Een kernbegrip in het systeem van Schweickart is economische democratie:
Economische beslissingen worden democratisch genomen door de werknemers, op bedrijfsniveau.

Vrijheid en democratie:

Relatief vrij zijn betekend zeker niet dat het systeem democratisch bestuurd wordt.
Democratische landen zijn er op onze planeet genoeg, maar niet allemaal dragen ze eerlijkheid en rechtvaardigheid voor iedereen hoog in het vaandel.

Democratiseren van de rechterlijke macht, rechtspraak:

Rechters worden niet verkozen maar aangesteld, hebben een quasi-eeuwigdurend mandaat en kunnen derhalve ook nooit ter verantwoording geroepen worden, ze voelen zich dan ook als een god die almachtig is.
De theorie dat rechters niet meer doen dan de algemene wetten (die democratisch tot stand kwamen) toetsen aan individuele gevallen is niet langer geldig.
Rechtspraak is zelf ook een bron van het recht.
De rechterlijke macht heeft tot doel problemen op te lossen en geen problemen te creëren.
Denk maar eens aan de verreikende gevolgen van bijvoorbeeld het relatief onbevooroordeeld Europees Hof en wat zou een nog meer onbevooroordeeld wereldtribunaal kunnen zijn.
Rechters zouden door het volk gekozen moeten worden voor een bepaalde tijd.
Dit is helemaal geen schending van de scheiding der machten.
Zolang je maar niet tegelijk rechter en volksvertegenwoordiger bent is er helemaal niets mis.
Wie bewaakt de bewakers?

Militaire democratie:

Militaire democratie bestaat niet, ze is altijd de dictatuur van de oorlogslogica.
Militairen camoufleren vaak hun macht en vechthonger, onder het mom van democratie.
Oorlog wordt gewettigd door een opgezette regeringsorganisatie, zodat moord op grote schaal niet als misdaad maar als plicht wordt gezien.
Deze opgezette regeringsorganisatie kan ook bij “interne twist” (revolutie) ordes geven om op eigen volk te schieten, dit is uiteraard nooit te rechtvaardigen.

Referenda of burgerstemmingen:

Referenda of burgerstemmingen zijn het meest democratisch, zonder het individu te beïnvloeden uiteraard, informatie en geen manipulatie.
Dit in de veronderstelling dat het individu een beetje op de hoogte is van de gestelde problematiek.
Daarom wordt het voor de moderne en intelligente democratische samenleving inderdaad noodzakelijk om het individu zelfbeheersing op te leggen.

[Fallen Angel]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Niet vergeten, communisme is de zuiverste vorm van democratie!

Correctie:
Communisme als economisch model kan alle verschillende staatsvormen (buiten anarchie) hebben.
Net zoals je kapitalistische democratieën en kapitalistische dictaturen hebt.

[Demiones]

@spiegelschrift

Marx was de eerste die communisme heeft gesynthetiseerd tot een wetenschappelijke ideologie. Daarom dat ik ook hem kies als referentiepunt voor het verklaren van communisme. Daarbij wat is de definitie van communisme? Als ik kijk naar de Belgische communistische partijen, krijg ik van hun leden dan ook geen eensgezind antwoord. De LSP en de PVDA hebben uiteenlopende visies op wat communisme is. Ook China noemt zichzelf vandaag nog een communistisch land, terwijl je even goed kan zeggen dat het een Nazi-dictatuur is of een staatskapitalistisch land. Politieke systemen komen immers steeds in mengvormen voor, maar de huidige hokjesmentaliteit van veel mensen kan daar niet aan uit. Vergelijk het met de ideaaltypen enzo die ook terugkomen in politieke en sociale wetenschappen. Om iedereen in een land dus hetzelfde idee te geven van wat communisme is, heeft men zoiezo dwang nodig. Tegenstemmen moeten het zwijgen opgelegd worden, en worden verbannen naar strafkampen, want deze zorgen voor verwarring onder de bevolking.

Anarchisme daarentegen is een vrij systeem, het anarchisme bestaat niet, iedere persoon geeft zijn eigen invulling eraan. Maar doordat er geen staat is kunnen deze systemen perfect naast elkaar leven (te vergelijken met iedereen kiest zijn land, terwijl de staten nu beslissen waar de landen macht hebben). Hier kan natuurlijk af en toe geweld van komen, maar de huidige gewelddadigheid van de maatschappij valt anders ook niet te onderschatten. Het geweld zal wel teruggedrongen worden door het idee dat mensen wraak kunnen nemen. Jij kan perfect iemand vermoorden, maar als mensen die dicht bij het slachtoffer staan dit te weten komen, dan zal jij ook niet te lang rondlopen. Mensen als Marc Dutroux zullen worden gelynched, daar kan je zeker van zijn, indien achteraf blijkt dat men de verkeerde vermoord heeft zullen er ook weer represailes komen. Dit alles zorgt er eigenlijk voor dat mensen schrik krijgen om elkaar te vermoorden, dat ze rekening zullen houden met het feit dat hetzelfde, en waarschijnlijk erger, hen nog te wachten staat. Velen zullen waarschijnlijk zeggen dat dat bullshit is, maar kijk dan in de geschiedenis naar het einde van de koude oorlog, en waarom deze nooit een echte oorlog geworden is. Gewoon omdat men langs beide kanten wist dat men een atoombom gooit, dat er van de andere kant snel een reactie kon volgen. Men kon het niet riskeren om de eigen burgers zo het leven af te nemen. Je kan ook zeggen, in Amerika dan, iedereen heeft een wapen en er is veel geweld, in anarchisme heeft ook iedereen recht op een wapen, want iedereen is vrij. Maar in Anarchisme zullen die wapens niet op iedere hoek van de straat verkocht worden, je zal het zelf moeten maken, of iemand moeten kennen die 1 kan maken. De commercialisering rond de wapenverkoop en de wapenlobby vindt ik de grootste schuldigen aan het extreem hoge wapengeweld in de VS, het lijkt alsof je er niet bijhoort zonder.

Over het feit dat economie en anarchisme niet samengaan heb ik het volgende te zeggen:
-sommige groepen kiezen om met geld te betalen, ze spreken dit onderling af, en niemand kan hen dwingen om dat niet te doen. Het verschil met het huidige kapitalisme en het anarchokapitalisme, is dat dit geld niet door iedereen aanvaard zal worden en bijgevolg waardeloos is buiten de eigen groep. Hierdoor kunnen mensen omwille van dat ze geen geld bezitten, of niet willen bezitten ook geen slaaf worden van een ander. Mensen kunnen er ook uitstappen, dit wordt gewaarborgd door de vrijheid van het individu, mensen kunnen niet verplicht worden van in het systeem te blijven zitten. Maar dan verliezen ze natuurlijk ook de daaraan verbonden rechten.
-sommige groepen kiezen voor pure ruilhandel, en ook tussen groepen zal dit systeem blijven bestaan, aangezien niet alle groepen dezelfde dingen "fabriceren" en geld niet universeel aanvaard is.
-anderen kiezen dan weer voor een volledig egalitaire maatschappij, waar alles van iedereen is en zowel bezit als eigendom(eigendom bestaat nog in de 2 eerdere systemen, en kan je bekijken als de vruchten van je lichaam en je leefgebied, bezit is in anarchisme uit den boze) bestaan hier niet, hoewel er natuurlijk wel eigendom bestaat op het groepsniveau. Dit systeem is het utopische communisme, waar de meeste communisten na de dictatuur dan ook naartoe willen. Ikzelf geloof als anarchist dat men uiteindelijk na een lange periode van anarchisme tot dit systeem zal komen, daar de andere systemen eerder overgangsmaatregelen zullen zijn. Eens mensen beseffen dat ze elkaar kunnen vertrouwen, zal na het bezit ook het eigendom vervagen en uiteindelijk uitsterven. De vernietiging van 10.000jaar burgerlijke maatschappij is dan geschied en de vredevolle maatschappij herboren.

Ik geef dus gerust toe dat anarchisme van vandaag op morgen de maatschappij op stelten zou zetten, maar men zou er uiteindelijk wel over geraken. En als krapuul mekaar vermoord kunnen hun genen al niet meer worden doorgegeven, een last minder voor toekomstige generaties, een stap dichter bij een geweldloze maatschappij.

P.S.: Dat voorbeeld van Somalië, dat is nu ook geen anarchisme te noemen he, daar is nog steeds macht, misschien geen officiëel erkende macht, maar het gebied wordt gecontroleerd door warlords, de grondrechten van het anarchisme worden er dan ook totaal niet gerespecteerd, zonder deze grondrechten kan je niet van anarchisme spreken, maar wel van een wanorde. Zolang er geen individuele vrijheid is, bestaat er geen anarchisme. En dat is er niet in een land, waar je constant wordt verkracht, vermoord om je zin te doen, enz. Hoewel ik het standpunt van de piraten wel begrijp, zij hebben niks en dagelijks varen er miljoenen door hun zee. Die boten vervuilen hun zee en het volk krijgt niks in de plaats, in plaats van een belasting die gehoffen wordt op het suezkanaal te verdelen door alle landen die rond de rode zee liggen, want ook zij hebben de overlast.

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Ik wordt depressief van al dat geweld dat gij tolereert. Gij schijnt te denken dat geweld enkel maar 'schuldige mensen' treft. Gij schijnt te denken dat geweld een soort 'immanente rechtvaardigheid' is. Dat geweld dient en kan gebruikt worden om de 'goede mensen' van de 'slechte mensen' te schiften. Dat is zo'n beetje als 'de zondaars gaan automatisch naar de hel' en 'de heiligen gaan automatisch naar de hemel'.

Ook, gij beschrijft geen anarchie, maar gewelddadig libertarisme. En het is grappig dat ge de ultieme maatschappij gelijk stelt aan 'utopische communisme'. Er is niks ultiem aan communisme. Om mee te kunnen draaien in een zuiver communistische samenleving moet ik zoveel van mezelf opgeven dat ik mezelf niet eens meer herken.

Verder licht ik uit uw tekst zonder wit-ruimte een paar markante uitspraken.

Marx was de eerste die communisme heeft gesynthetiseerd tot een wetenschappelijke ideologie.

Een wetenschappelijke ideologie ? WTF is dat ? Wat moet ik mij daar bij voorstellen ? Zo iets als "Code De La Nature: Ou Le Veritable Esprit De Ses Loix, De Tout Temps Neglige Ou Meconnu" ?

Om iedereen in een land dus hetzelfde idee te geven van wat communisme is, heeft men zoiezo dwang nodig.

Onder de strikte aanname dat ieder individu een hele grote mate van vrijheid heeft over de mate waarin hij/zij eigen belangen kan prioriteren t.o.v. de belangen van een (willekeurige) groep (of andere persoon) kan eender welke afspraak (tussen individuen, tussen groepen, tussen groepen en individuen) alleen maar afgedwongen worden door middel van dwang.

In ons huidig systeem is het uitoefenen van dwang (geweld) het exclusieve monopolie van de staat. Gij wilt dit monopoly 'te koop aanbieden' aan de hoogste bieder. Zo is dat in een helemaal vrije markt. Maar als puntje bij paaltje komt maakt dat niks uit, de dwang (het geweld) blijft, anders is elke afspraak een willekeurig woord. Als elke afspraak maar een willekeurig woord is dan mogen we spreken van anarchie.

Want in anarchie duldt en kent niemand autoriteit. Bijgevolg is zuivere anarchie inderdaad geweldloos. In een zuivere anarchistische wereld kent men dan ook geen straffen want niemand heeft de autoriteit om te straffen. Bovendien is alles toegelaten, er is niet iets als een misdaad.

Terug naar de strikte aanname. Ieder individu heeft een hele grote mate van vrijheid over de mate waarin hij/zij eigen belangen kan prioriteren t.o.v. de belangen van een (willekeurige) groep (of andere persoon).

Die voorwaarde is niet aanwezig in zuiver communisme. Individualiteit is niet in zuiver communisme. Nu ja. Als die strikte aanname wegvalt dan zal er ook niet en nooit ooit een toestand ontstaan waarin 'iemand' (iemand is al reeds een woord dat individuen onderscheidt) er aan denkt om geweld (of dwang) te gebruiken. Zuiver communisme kent dus ook geen straf en geen bestraffing.

Maar doordat er geen staat is kunnen deze systemen perfect naast elkaar leven (te vergelijken met iedereen kiest zijn land, terwijl de staten nu beslissen waar de landen macht hebben).

Er zijn geen landen, er zijn geen staten. We spreken over anarchie eh ? Niet over libertarisme.

in anarchisme heeft ook iedereen recht op een wapen, want iedereen is vrij.

Anarchisme kent geen wapens. Anarchisme is een situatie die enkel en alleen maar kan bestaan wanneer iedereen zich er vrijwillig aan 'onderwerpt'. Als er eentje is die dat niet doet dan rolt heel het zootje als een sneeuwbal, weg anarchisme.

sommige groepen kiezen om met geld te betalen, ze spreken dit onderling af, en niemand kan hen dwingen om dat niet te doen.

Geld is een wapen. Het is een middel tot dwang. Geld is een dwingende en afgedwongen afspraak. Geld bestaat niet in anarchie, wel in een libertarische wereld, maar dat is geen anarchie.

Ikzelf geloof als anarchist dat men uiteindelijk na een lange periode van anarchisme tot dit systeem zal komen, daar de andere systemen eerder overgangsmaatregelen zullen zijn.

Grappig, een anarchist die communisme als het ultieme ziet.

zonder deze grondrechten kan je niet van anarchisme spreken, maar wel van een wanorde. Zolang er geen individuele vrijheid is, bestaat er geen anarchisme.

Grondrechten en vrijheid ? Grondrechten zijn een noodzakelijke voorwaarde om van anarchisme te spreken ?

Nu ja, theoretisch zou dat kunnen. Ten minste als die rechten door een god worden afgedwongen, zonder dat een mens daar zijn handen aan vuil maakt. Strikt genomen is het dan geen mens die autoriteit uitoefent. Natuurlijk.

Natuurlijke rechten zijn inderdaad essentieel voor een libertarische wereld, maar dat is geen anarchisme.

En als krapuul mekaar vermoord kunnen hun genen al niet meer worden doorgegeven, een last minder voor toekomstige generaties, een stap dichter bij een geweldloze maatschappij.

Is dat wetenschappelijke ideologie ? Of is dat ideologische genetica. Het stinkt in elk geval naar nazi eugenese.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Fallen Angel

Correctie:
Communisme als economisch model kan alle verschillende staatsvormen (buiten anarchie) hebben.
Net zoals je kapitalistische democratieën en kapitalistische dictaturen hebt.

Pure en reine democratie is de zuiverste vorm van communisme of vice versa, dit natuurlijk theoretisch filosofisch gezien, het in praktijk brengen van één van beide systemen of beide is een andere zaak.

[corse]

Het sociaal geheugen:

Een belangrijke voorwaarde, om als soort te kunnen overleven, is het vertonen van sociaal gedrag.
De hormonen vasopressine en oxytocine zorgen voor de goede werking van het sociale geheugen. Een malfunctie in de productie van deze hormonen kan tot slecht sociaal gedrag leiden en wordt deels veroorzaakt door een tekort aan een stukje DNA, het DNA stuurt de productie van hormonen.
De hypofyse vervult een belangrijke rol bij de regulering van een groot aantal hormonen, deze klier is ongeveer zo groot als een kikkererwt (doorsnede circa één centimeter)
Mensen met een normale productie van oxytocine hebben minder angst om bedrogen te worden en hebben meer vertrouwen in de medemens.
Sociaal contact stimuleert de productie van endorfine en geeft mede op die manier een goed gevoel.

Sociaal gedrag:

Damasio stelt zelfs dat het vertonen van sociaal gedrag een fundamentele vereiste is.
Welnu, interessant, maar wat heeft dit alles met management te maken?

Stelt u zich eens voor dat de mens van nature niet zou beschikken over een ‘sociaal’ geheugen, niet zou beschikken over een individueel bewustzijn om er te zijn voor elkaar.

Al deze:

Het collectieve bewustzijn en de voorzorg zouden zich waarschijnlijk niet ontwikkeld hebben.
De mens zou teruggeworpen worden op zichzelf en had waarschijnlijk de prehistorie niet eens overleefd!

Het collectieve bewustzijn:

Wonen, voeding, mobiliteit, kleding, energie, opvoeding van kinderen, studies, ethische en morele waarden, sporten, reizen, even ontheemen, geestelijke ontplooiing, ontspanning, sociaal leven, kunst, cultuur, creativiteit, muziek, wellness, feesten, dansen, tijd besteden aan familie en vrienden, rechtssystemen, syndicaten enz.

De voorzorg voor:

Werkloosheid, werkonbekwaamheid, ziekte, handicap, ongeval, pensioen, kindergeld, invaliditeit en het laatste vangnet eventueel OCMW.

Niet te vergeten:

Het leven van de mens wordt mogelijk door de arbeid en door de verwezenlijkingen van de vele miljoenen mensen in het verleden en het heden.
Mensen zijn van nature (door de genen voorgeprogrammeerde) sociale wezens met bepaalde, ingebouwde en natuurlijke vaardigheden voor het oplossen van problemen van sociale samenwerking en het opstellen van morele regels “om individuele keuze te beperken”.
Ze zullen, zonder veel aansporing, spontaan orde scheppen, eenvoudig door hun dagelijkse individuele doelen na te streven en op andere mensen te reageren.



Samenwerking:

Deze gebaseerd op sociaal gedrag, het zoeken naar evenwicht en welbevinden voor alle leden schijnt dus essentieel te zijn om als soort te kunnen overleven en te kunnen evolueren.
Je kunt je dan ook afvragen wat de toekomst is van een competitief systeem dat zich voornamelijk focust op de welvaart van het individu of een (zeer) specifieke groep, in tegenstelling tot de evolutionair/biologische regels van de natuur die het welzijn beogen!
Indien er nergens een aanzet tot coöperatief gedrag wordt gegeven, dan is de mens tot uitsterven gedoemd.
Puur kapitalisme of neoliberalisme is nooit in staat geweest om uit een primitieve samenleving een beschaafde samenleving te maken, vermits het systeem is gebaseerd op individualisme.
Enkel een sociaal systeem kan uit het niets iets creëren.
Neoliberalisme is ook niet geïnteresseerd in een primitieve samenleving te verbeteren, vermits er geen winstbejag en uitbuiting mogelijk zijn, daarom is dit systeem immoreel.
Neoliberalisme is de doorgeschoten dochter van kapitalisme.

Voldoende en goede sociale contacten zijn tevens de sleutel tot oud worden en bevorderen de immuniteit, op deze wijze zijn onze genen voorgeprogrammeerd, aldus wetenschappers die een grondige studie maakte over de plaatsen op onze planeet waar mensen het oudst worden.

Taal:

Taal is daarvoor een sociaal communicatiemiddel en geen exacte wetenschap. Communicatiestoornissen zijn veel de oorzaak van een te weinig ontwikkeld sociaal geheugen.

Individualisme, angst en uitbuiting:

Individualisme gaat nogal eens dikwijls gepaard met eenzaamheid, wat tot één van de meest slepende ziekte op planeet wordt aanzien.
In een geïndividualiseerde samenleving is de angst om uitgebuit te worden door anderen een belangrijke factor om niet samen te werken, deze angst is groter dan de neiging om voordeel te halen uit het werk van anderen.
De angst en onveiligheid die we aanvoelen zijn dus de belangrijkste factoren om zich niet sociaal te gedragen.
Misschien is het daarom wel dat velen zich niet thuis voelen in het huidige systeem, simpel omdat het niet ‘biologisch’ is!

Collectieve gebruikersrechten:

"Collectieve gebruikersrechten" die evolutie en vooruitgang versnellen en herverdeling nastreven, dus minder rijk en arm, en het ecologisch evenwicht en de ecologische diversiteit behouden.
Het is een kwestie van ontwenning, respect en mentaliteitsverandering.

Vertrouwen:

Tevens is het gebrek aan vertrouwen in de medemens een gevolg van een onderontwikkeld ‘sociaal’ geheugen.
Preventief een samenleving creëren met meer vertrouwen in de medemens is zeer belangrijk.
In de eerste plaats kunnen we een samenleving creëren waar het minder nodig is om de mens te controleren, dit duidt op volwassenheid.
De verantwoordelijkheid die ieder mens moet nemen om een ander individu te respecteren is vanzelfsprekend, anders is elke vorm van samenleving onmogelijk.
Het zogenaamde “gnoe effect”, m.a.w“ bruggen bouwen op de lijken van andere” dit is natuurlijk puur individualisme, egoïsme en eigenbelang.
Wetten worden gemaakt door gebrek aan vertrouwen in de medemens, wetten worden tevens gemaakt voor de massa, door het misbruik van enkelen.
Vertrouwen en respect moet men verdienen, dit kan men niet zomaar krijgen.
Het vrijwillig toestaan van controle op vertrouwen en respect is wijsheid.
Misbruik van vertrouwen is dat wat de intelligente mens verafschuwt, dit is een levensfilosofie die de intelligente mens kenmerkt.
Door veelvuldig misbruik te maken van het vertouwen van de samenleving loopt men het risico dat er een overdreven controle organisme ontstaat dat enkel nog wantrouwen schept en daardoor het samenleven in zijn geheel onmogelijk maakt.

Samenwerken en de vruchten daarvan:

Samenwerken aan een project om achteraf samen het project zelf of de vruchten van dit project te kunnen delen.
Mensen die toch samenwerken zonder er voor zichzelf voordeel uit te halen, dit heeft alles te maken met de structuur van het interactienetwerk.
Juist het feit dat “niet iedereen” in een samenleving evenveel contacten heeft, niet over evenveel kennis beschikt, opent de weg naar coöperatief gedrag.
De mate van gasvrijheid, is één middel om te meten hoever het sociaal geheugen van de mens geëvolueerd is, er zijn er nog vele andere systemen.

Beperkte sociale voeling:

Wanneer de sociale voeling zich enkel beperkt tot de naaste familieleden, dan is er totaal geen respect voor mensen buiten de eigen kring.
Deze tegenstellingen vinden we ook terug bij het uitbuiten van mens door mens.
In de psychiatrie worden deze mensen geklasseerd onder de noemer: asociaal, psychopaat enz.
Wanneer als laatste ook de sociale voeling voor naaste familieleden is weggevallen, dan is de samenleving in verval, wat nu het geval is.
Tien jaar terug telde België 2,5 miljoen gezinnen, nu zijn er meer dan 4 miljoen, deze is een gevolg van de stijgende éénoudergezinnen.
De oorzaak is hier duidelijk, het individualisme dat zich hier te veel en op een verkeerde manier ontplooide en daardoor elke vorm van evenwichtig denken verstoorde, het zogenoemde “doorgeschoten individualisme”.

Het huwelijk:

Trouwen is de rechten halveren en plichten verdubbelen, de prachtige vruchten daaruit verhonderdvoudigen zichzelf.
Vele eenoudergezinnen zijn het gevolg van misgelopen huwelijken, anderen kiezen bewust voor éénoudergezinnen.
Ieder wil zijn gelijk hebben, zonder water in de wijn te doen, nul tolerantie wordt dit genoemd, ook al bekent niemand dit.
Kinderen van gescheiden ouders zijn statisch gezien armer, minder sociaal, emotioneel instabiel en ongelukkiger dan van gehuwde ouders.
Deze eenoudergezinnen hebben duidelijk veel minder financiële draagkracht, daardoor ook een veel slechter consumptie gedrag.
De financiële mogelijkheden van eenoudergezinnen beperken zich tot de noodzaak en de voorzorg, aan de zin van het leven kan meestal geen gevolg gegeven worden, dit door gebrek aan mogelijkheden.
De tijd die men nodig heeft om zichzelf en of de kinderen te voorzien in de materiële noodzakelijkheden is maximaal, de essentie van het leven gaat verloren.
De tijd die nodig is om kinderen degelijk op te voeden is meestal minimaal, tijd is de grootste luxe in een mensenleven.
Wat men zaait zal men oogsten is het volgende probleem, totaal vergeten dat het gezin het fundament van de samenleving was.
De volgende egoïstische generaties die daaruit ontstaan schuwen elke vorm van samenhorigheid, tolerantie en consensus.
Het individualisme heeft zich hier totaal overontwikkeld tot extreem of doorgeschoten individualisme en verdringt hierdoor het sociale geheugen, dit met traumatische gevolgen, de samenleving betaald uiteraard nogmaals het gelag, meer misdaad enz enz.

Doorgeschoten individualisme:

Het individualisme van vandaag is een levensstijl die onverdraagzaamheid en eigenbelang gemakkelijker toegang geeft.
In een geautomatiseerde samenleving kan het individualisme zich meer ontplooien, zoals nu ook de vrouw de fysische kracht van de man niet meer nodig heeft, zo kunnen nu ook alle andere
fysisch minder sterken in deze geautomatiseerde samenleving overleven, enkel de intelligentie van het individu bepaald zijn kunnen.
In niet gemechaniseerde primitieve samenlevingen van 500 jaar terug werden individualisten verstoten, ze waren een blok aan het been van de groep, een belemmering.
Extreem individualisme komt voor in alle ideologische strekkingen en is van alle tijden.
Het extreem individualisme is een handicap die niet alleen belastend is voor het individu zelf, maar ook voor zijn omgeving, de last voor de omgeving is rede genoeg om aan onszelf te sleutelen.
Het asociaal zijn is tevens een gevolg van het niet verder evolueren van het basis instinkt als kind, sociale voeling verkrijgt men door degelijke ouderlijke opvoeding, schooleducatie, cultuur, noodsituaties, enig kinderen zijn meer gevoelig voor dit syndroom.
Op oudere leeftijd het basis instinkt verder laten evolueren is niet eenvoudig, extreemindividualisme remt in grote mate het sociaal zijn af.

Extreem individualisme is een psychose (geestesziekte waarbij de persoonlijkheid diepgaand is aangetast) die ontstaat:

Ofwel uit opvoeding ofwel uit erfelijkheid of beide.
Volgens statistisch onderzoek komt extreem individualisme veel meer voor bij enig kinderen.
De identiteit van elk individu wordt niet bepaalt door het individu zelf, maar door alles wat hij voor de samenleving of groep niet is.
Het collectivisme is een middel om zichzelf te dienen, hetzelfde geldt voor het individualisme, beide moeten in evenwicht zijn om een goede psyche te bewerkstelligen.
Het individuele en het collectieve bewustzijn van de mens moeten dezelfde ontwikkeling kennen en deze mogen elkaar niet verdringen.
Het “collectivisme” heeft geen rode kleur en het “individualisme” heeft geen blauwe kleur, beide moeten ze onszelf “de mens” dienen.
De werkelijke waarde van een mens kan worden gevonden in de mate waarin hij bevrijding van zijn eigenbelang heeft bereikt. (A.E)

De 6 trappen van vergelijking betreffende eigenbelang en sociale voeling:

1. Individu + eigenbelang.
2. Individu + eigenbelang + gezinsbelang.
3. Individu + eigenbelang + gezinsbelang + familiebelang.
4. Individu + eigenbelang + gezinsbelang + familiebelang + vrienden en kennissenbelang.
5. Individu + eigenbelang + gezinsbelang + familiebelang + vrienden en kennissenbelang + cultuurbelang.
Individu + eigenbelang + gezinsbelang + familiebelang + vrienden en kennissenbelang + cultuurbelang + anderen of het belang van de mensheid en het biologisch evenwicht.

[Demiones]

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Ik wordt depressief van al dat geweld dat gij tolereert. Gij schijnt te denken dat geweld enkel maar 'schuldige mensen' treft. Gij schijnt te denken dat geweld een soort 'immanente rechtvaardigheid' is. Dat geweld dient en kan gebruikt worden om de 'goede mensen' van de 'slechte mensen' te schiften. Dat is zo'n beetje als 'de zondaars gaan automatisch naar de hel' en 'de heiligen gaan automatisch naar de hemel'.

Ik tolereer helemaal geen geweld, ik vind het verschrikkelijk dat het bestaat. Het is een nutteloze zaak, maar veel mensen hebben dat niet door. Ik probeer alleen te benadrukken dat men zelfs in anarchistische systemen van de ene op de andere dag niet tot een geweldloze samenleving kunt komen. Hoewel dat wel deels gelukt is in Barcelona, daar geweld er enkel gesitueerd was tegen de Nazi-soldaten van Franco en Hitler. Het is spijtig dat het sociale experiment zich niet heeft kunnen bewijzen zonder gemeenschappelijke vijand. Geweld treft niet enkel schuldige mensen, maar tussen schuldige mensen neemt het wel vaker grotere proporties aan, denk maar aan bendeoorlogen en dergelijke. Hoewel deze bendes ook het resultaat zijn van een gebrek aan kansen in de kapitalistische maatschappij. Schuld en onschuld zijn vrij abstracte begrippen die je niet enkel kunt vatten door wie de trekker overhaalt. Veel van dit geweld zou dan ook verdwijnen als de "daders" zichzelf zouden kunnen ontplooien. Zo zien we nu vaak bij jongeren die in deze situatie terecht komen dat het vaak niet goed lukte in het onderwijs, en belanden dan in een "lagere" richting. Deze jongeren hebben vaak geen keuze in de samenstelling van hun curriculum. In bepaalde vakken kunnen ze dikwijls veel meer aan dan ze eigenlijk krijgen op school, maar om wille van problemen met vakken zoals Nederlands, Wiskunde, enz belanden ze in feite in een richting die op alle vlakken lager scoort. Daardoor is het onderwijs in mijn ogen dan ook verantwoordelijk voor de grote hoeveelheid drop-outs. Het maakt zichzelf als het ware niet interessant genoeg.

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Ook, gij beschrijft geen anarchie, maar gewelddadig libertarisme. En het is grappig dat ge de ultieme maatschappij gelijk stelt aan 'utopische communisme'. Er is niks ultiem aan communisme. Om mee te kunnen draaien in een zuiver communistische samenleving moet ik zoveel van mezelf opgeven dat ik mezelf niet eens meer herken.

Ik weet niet of dat je het weet maar anarchisme is een afwijkende vorm van libertarisme(ze hebben dezelfde wortels), andere namen die anarchisten aan zichzelf geven zijn dingen zoals autonomen, alternatief libertairen, sociaal libertairen enz. Ook bij communisme verdwijnt de staat naderhand, dus die vergelijking is niet zo raar. Als je wat in kraakpanden en dergelijke zou vertoeven zou je merken dat de bewoners op een eerder communistische manier met elkaar samenleven, veel dingen worden gewoon gedeeld met elkaar. Jij ziet communisme meer als de dictatuur die doorlopen is in de Sovjet-unie en de satellietstaten, terwijl dit eigenlijk een systeem was dat op weg was naar Communisme, nl.socialisme. Ik ben van oordeel dat deze tussenfase slecht is daar het de mensen hun vrijheid inperkt. Daar alles eigendom is van de staat moet je ook voor alles toestemming vragen. Dus geef ik je ook gelijk dat je hierdoor jezelf niet meer zou herkennen.

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Een wetenschappelijke ideologie ? WTF is dat ? Wat moet ik mij daar bij voorstellen ? Zo iets als "Code De La Nature: Ou Le Veritable Esprit De Ses Loix, De Tout Temps Neglige Ou Meconnu" ?

Marx heeft op een wetenschappelijke manier het kapitalisme aangevallen, hij werkte met theorieën die verklaarden hoe de mensen in de situatie van kapitalisme en uitbuiting zijn terecht gekomen. Hij beschreef concepten als zelfvervreemding en dergelijke. Hoewel ik ook zelfvervreemding zie in het communisme. Marxisme is vandaag de dag nog steeds een wetenschappelijke stroming in veel studiegebieden.

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Onder de strikte aanname dat ieder individu een hele grote mate van vrijheid heeft over de mate waarin hij/zij eigen belangen kan prioriteren t.o.v. de belangen van een (willekeurige) groep (of andere persoon) kan eender welke afspraak (tussen individuen, tussen groepen, tussen groepen en individuen) alleen maar afgedwongen worden door middel van dwang.

In ons huidig systeem is het uitoefenen van dwang (geweld) het exclusieve monopolie van de staat. Gij wilt dit monopoly 'te koop aanbieden' aan de hoogste bieder. Zo is dat in een helemaal vrije markt. Maar als puntje bij paaltje komt maakt dat niks uit, de dwang (het geweld) blijft, anders is elke afspraak een willekeurig woord. Als elke afspraak maar een willekeurig woord is dan mogen we spreken van anarchie.

Gij legt mij woorden in mijn mond die ik nooit gezegd heb. Dat monopolie hoeft niet te koop aangeboden te worden. Anarchisme werkt met sociale controle en sociale sancties, dus het monopolie bestaat niet meer. Mensen die willen behoren tot een bepaalde groep zullen zich moeten houden aan de afspraken van die groep. Indien ze dit niet doen houden de voordelen van de groep op. Dus het feit of er wel of niet autoriteit bestaat slaat ook op niets. Autoriteit is er altijd, alleen nu wordt deze afgedwongen met geweld. In anarchisme wordt deze autoriteit vervangen door de sociale controle. Indien er een meningsverschil is in een groep, en er vormen zich 2 of meer fracties, zullen deze fracties bekijken of het nog de moeite loont om verder te gaan met de gemeenschap, of ieder zijn eigen weg te laten gaan. Het is een beetje te vergelijken met een huwelijk of een relatie, ook in een relatie heerst er autoriteit, hoewel die in een gezonde relatie bij beide partners ligt. Op het overtreden van bepaalde regels (zoals bijvoorbeeld vreemdgaan) staat de straf dat relatie ophoudt, ook al gebeurt dat niet steeds bij ieder koppel.

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Er zijn geen landen, er zijn geen staten. We spreken over anarchie eh ? Niet over libertarisme.

Ik gaf het voorbeeld van land eigenlijk van hoe je het nu moet voorstellen. Er bestaan natuurlijk geen landen in anarchie, maar er bestaan wel gemeenschappen, mensen kunnen niet overleven zonder elkaar. Ze zouden zichzelf zelfs niet meer kunnen voortplanten! Mensen moeten rekening houden met elkaar. Maar mensen zullen samenwerken met mensen met wie ze dezelfde waarden en normen delen. Deze gemeenschappen zullen met andere gemeenschappen samenwerken met wie ze waarden en normen delen. Daarom dat er ook wordt gezegd dat anarchisme zonder federalisme niet kan bestaan. Deze gemeenschappen hoeven niet naast mekaar te liggen, ze kunnen bij manier van spreken aan de andere kant van de aardbol liggen en toch besluiten om dingen onderling te ruilen, zo is het bijvoorbeeld onmogelijk dat iedere gemeenschap een ijzermijn in het dorp heeft liggen, dus handel is nog steeds nodig, hoewel een gemeenschap het eigendom niet kan opeisen van deze ijzermijn. Maar deze zal gebeuren onder wederzijdse afhankelijkheid, waardoor een van de 2 niet in staat is om te profiteren van de andere. Nu heb je dat wel, daar er actoren zijn met veel geld en actoren met weinig geld, daardoor moeten sommigen meer overhebben voor de relatie dan de andere.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Niet vergeten, communisme is de zuiverste vorm van democratie!

[ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds]

Oorspronkelijk geplaatst door Demiones

Autoriteit is er altijd, alleen nu wordt deze afgedwongen met geweld. In anarchisme wordt deze autoriteit vervangen door de sociale controle.

Oorspronkelijk geplaatst door ʇɟıɹɥɔsןǝƃǝıds

Economie en anarchisme gaan niet samen. Dat is zo goed als uitgesloten. Er ontstaat geen economie in een zuiver anarchistische wereld.

Je kan wel de idee 'zuiver anarchisme' vervuilen. En als ge dan tegelijk een paar toegevingen doet op de idee van 'zuiver kapitalisme' dan krijgt ge Anarchokapitalisme.

[Demiones]

Anarcho-kapitalisme is wel iets anders dan hetgeen ik hoop te bekomen. In anarcho-kapitalisme zijn de productiemiddelen bezit van iemand. Hetgeen gemaakt wordt met die productiemiddelen zijn dus ook bezit van de persoon die de productiemiddelen bezit. Bij anarchisme is hetgeen jij doet en maakt "bezit" van jezelf. Als jij groenten kweekt op een veld zijn die groenten van u, maar jij kunt het veld niet bezitten. Als iemand anders er groenten opzet voor u heb jij geen recht om die persoon van de grond af te jagen.

[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Demiones

Anarcho-kapitalisme is wel iets anders dan hetgeen ik hoop te bekomen. In anarcho-kapitalisme zijn de productiemiddelen bezit van iemand. Hetgeen gemaakt wordt met die productiemiddelen zijn dus ook bezit van de persoon die de productiemiddelen bezit. Bij anarchisme is hetgeen jij doet en maakt "bezit" van jezelf. Als jij groenten kweekt op een veld zijn die groenten van u, maar jij kunt het veld niet bezitten. Als iemand anders er groenten opzet voor u heb jij geen recht om die persoon van de grond af te jagen.

En wie dwingt die rechten af ? Want 't is heel sympatiek om te zeggen: 'zeg manneke, gij moogt dat niet ?" maar als die nu antwoordt: "Zin om eens met mijn boys te knokken ?" ...

[ministe van agitatie]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

En wie dwingt die rechten af ?

De grootste anarchist waarschijnlijk...

Zoals Lenin al zei: "anarchisten zijn liberalen zonder geld."