Komt er een staatshervorming?

[Pandareus]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

De splitsing van BHV was een eis der Vlaamse partijen.

En ze haalden die binnen.

Enkel wat fanatici voor wie het nooit genoeg is, of wat dogmatisch-ideologische dwarsliggers stemden tegen.

Probleem was opgelost, niemand lag er achteraf nog wakker van.

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

De splitsing van BHV was een eis der Vlaamse partijen.

Onzin dat was opgelegd door het grondwettelijk hof.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

Onzin dat was opgelegd door het grondwettelijk hof.

Hoezo? Kent u dan niet eens de decennialange betrachting van de Vlaamse Beweging tot splitsing van BHV? Zelfs niemand minder dan Bart DW heeft er zich over uitgelaten. En hoe dan nog! Zegt u nu dat de N-VA van toen de splitsing van BHV niet eiste? Echt?

"Als jullie van België houden, splits BHV"

"Een zuivere en simpele splitsing van BHV". Dat is het enige wat Bart De Wever wil. Geen onderhandelde oplossing, geen Jean-Luc Dehaene. In een interview met Le Soir voorspelt hij een Vlaamse revolutie als er geen evolutie komt in het dossier.
do 03 dec 2009

Het mag duidelijk zijn: N-VA-voorzitter Bart De Wever danste niet op de tafel bij het horen van de plannen over Brussel-Halle-Vilvoorde die bij de premierwissel werden gesmeed. Jean-Luc Dehaene werkt aan een voorstel voor een onderhandelde oplossing, maar De Wever is daar nooit voorstander van geweest en is dat ook nu niet. Zijn vroegere compagnon de route Yves Leterme heeft zich volgens De Wever "laten vernederen door zijn eigen partij door zich te laten begeleiden door twee schoonmoeders, Martens en Dehaene".

In De ochtend op Radio 1 herhaalt De Wever dat een onderhandelde oplossing onmogelijk voordelig zal zijn voor Vlaanderen. "Ik weet uit ervaring dat de tegeneisen die de Franstaligen stellen een situatie creëren die nog erger is dan wanneer je BHV niet zou splitsen. Ik heb ze nooit akkoord weten gaan onder het eisenpakket dat in 2005 al op tafel lag (de voorstellen van toenmalig premier Guy Verhofstadt, nvdr.)."

De Wever twijfelt naar eigen zeggen niet aan de bekwaamheid van "koninklijk opdrachtgever" Jean-Luc Dehaene -"Dehaene is dé man die akkoorden kan maken"- maar meent dat BHV "een zeer geïsoleerd probleem is". "Je kunt die visie niet verdrinken in een breed akkoord ... Je raakt daar onderhandeld niet door tenzij je bereid bent om zowat alles prijs te geven."

In Le Soir pleit hij dan ook nog maar eens voor een onmiddellijke splitsing. "Het wetsvoorstel is klaar en beschikt over een democratische meerderheid. Zelfs Van Rompuy, president van Europa, heeft het ondertekend. Het volstaat om erover te stemmen", zegt hij in de Franstalige krant.

Op de vraag of dat wel kan, een Vlaamse meerderheid tegen Franstalige minderheid, reageert hij lichtjes verontwaardigd. "Elke dag aanvaarden de Vlamingen dat er in de Kamer over wetsvoorstellen zonder Vlaamse meerderheid wordt gestemd (de regeringen Leterme I en Van Rompuy I hadden geen Vlaamse meerderheid in de Kamer, ook de regering-Leterme II heeft die niet, nvdr.) Dat is gewoon ongezien sinds het ontstaan van België." De Wever vindt dat de Vlamingen bijzonder brave mensen zijn dat ze dit zomaar slikken.

"Non" zal ooit met "neen" beantwoord worden
De N-VA-voorzitter ontkent in De ochtend dat hij met zijn interview in Le Soir olie op het vuur wil gooien. "Ik weet ook niet waarom de Franstaligen zouden steigeren door iets wat iemand die in de oppositie zit, zegt." Over wat de gevolgen voor de Vlaamse regering zullen zijn, als er toch een onderhandelde oplossing komt, wilde De Wever in De ochtend geen uitspraken meer doen. "Laat mij voor één keer Dehaene citeren: dat probleem lossen we op als het zich stelt en in de hoop dat het zich niet zal stellen."

In Le Soir waarschuwde hij voor een Vlaamse revolutie als de evolutie stilgelegd wordt. "Als jullie van België houden, splits dan BHV", klinkt het in de krant. Als de Franstalige "non" niet mordicus stopgezet wordt, dan zal het ongenoegen over het wanbeleid, het onbestuur van België zich beginnen ophopen, je kunt daar in Vlaanderen niet blijvend begrip voor vragen", verduidelijkt hij in De ochtend. "Er komt een moment dat die "non" met een "neen" beantwoord zal worden. Dan kom je in een klimaat waarin je van evolutie naar revolutie gaat en ga je naar toestanden die je het best vermijdt."

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2009/12...sbhv-1-645556/

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Hoezo? Kent u dan niet eens de decennialange betrachting van de Vlaamse Beweging tot splitsing van BHV? Zelfs niemand minder dan Bart DW heeft er zich over uitgelaten. En hoe dan nog! Zegt u nu dat de N-VA van toen de splitsing van BHV niet eiste? Echt?

https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2010/05...tbhv-1-789736/


In 2002 maakte de toenmalige regering-Verhofstadt I nieuwe kieskringen: provinciale kieskringen. Alleen was er geen akkoord over wat ze met de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zouden doen. In februari 2003 verklaarde het Grondwettelijk hof de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ongrondwettelijk, omdat er sprake is van discriminatie.


Voor zover ik weet is 2003 voor 2008 maar wie weet met Jan van den Berghe telling is het dat niet meer.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

In 2002 maakte de toenmalige regering-Verhofstadt I nieuwe kieskringen: provinciale kieskringen. Alleen was er geen akkoord over wat ze met de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde zouden doen. In februari 2003 verklaarde het Grondwettelijk hof de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ongrondwettelijk, omdat er sprake is van discriminatie.


Voor zover ik weet is 2003 voor 2008 maar wie weet met Jan van den Berghe telling is het dat niet meer.

En weer een slag in het water. Uw stelling was immers dat het Grondwettelijk Hof de splitsing oplegde. Alleen was dat niet het geval. Het GH gaf trouwens iets anders aan dat u nu weer uitbraakt. Daarenboven is de hele zaak door drie hoogste colleges behandeld. Daarnaast was het aan de politiek om een oplossing uit te dokteren. Arbitragehof noch HG gaven een concrete oplossing aan, want dat zou trouwens een overtreding zijn van de scheiding der machten. Wetten maken is immers de bevoegdheid van de... jawel... wetgevende macht. En dat is wat het HG net heeft aangegeven toen ze de politieke wereld de deadline van 26 mei 2003 oplegde. Voor die datum moest er een oplossingen gevonden worden door... de politieke wereld.

Ik citeer (blz. 474):

Het Grondwettelijk Hof achtte het immers niet strijdig met de Grondwet dat er een kieskring als Brussel-Halle-Vilvoorde bestond. Het herhaalde meermaals dat “het behoud van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde voor de verkiezing van de federale Kamers en van het Europees parlement een keuze is die is ingegeven door de zorg voor een algeheel compromis, in het raam waarvan werd beoogd het onontbeerlijke evenwicht te verwezenlijken tussen de belangen van de verschillende gemeenschappen en gewesten binnen de Belgische Staat.”

https://www.law.kuleuven.be/apps/jur.../lindemans.pdf

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

In februari 2003 verklaarde het Grondwettelijk hof de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde ongrondwettelijk, omdat er sprake is van discriminatie.

De ongrondwettelijkheid sloeg bij die uitspraak heel specifiek op de organisatie van de verkiezingen en wederkerigheid van het stemmen verzamelen. Franstalige lijsten kunnen dat wel in het Nederlands taalgebied, terwijl Nederlandstalige partijen dat niet konden in Frans taalgebied.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

Onzin dat was opgelegd door het grondwettelijk hof.

Zoals ik al eerder schreef: "Neen!"

Ik citeer Zinzen, uit De Standaard van 7/09/07:

Steeds opnieuw wordt als een mantra herhaald dat het Grondwettelijk Hof de splitsing van de kieskring heeft opgelegd, hoewel onder meer in deze krant al uitentreuren te lezen viel dat het Hof geen keuze heeft gemaakt over de manier waarop het probleem BHV moet worden opgelost. De politici die het anders zeggen zijn demagogen, er is geen ander woord voor."

https://www.standaard.be/Krant/Tekst...&date=20070904

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De ongrondwettelijkheid sloeg bij die uitspraak heel specifiek op de organisatie van de verkiezingen en wederkerigheid van het stemmen verzamelen. Franstalige lijsten kunnen dat wel in het Nederlands taalgebied, terwijl Nederlandstalige partijen dat niet konden in Frans taalgebied.

Neen, afwijkingen op de regel van provinciale kieskringen op het grondgebied van de voormalige provincie Brabant waren toegestaan volgens het toenmalige Arbitragehof (arrest 26 mei 2003):

‘B.9.7. In geval van behoud van provinciale kieskringen voor de verkiezing van de Kamer van volksvertegenwoordigers, kan een nieuwe samenstelling van de kieskringen in de vroegere provincie Brabant gepaard gaan met bijzondere modaliteiten die kunnen afwijken van degene die gelden voor de andere kieskringen, teneinde de gewettigde belangen van de Nederlandstaligen en de Franstaligen in die vroegere provincie te vrijwaren.”

Met andere woorden: volgens het Grondwettelijk hof beslist de wetgever soeverein over de indeling van de vroegere provincie Brabant in provinciale kieskringen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Neen, afwijkingen op de regel van provinciale kieskringen op het grondgebied van de voormalige provincie Brabant waren toegestaan volgens het toenmalige Arbitragehof (arrest 26 mei 2003):

‘B.9.7. In geval van behoud van provinciale kieskringen voor de verkiezing van de Kamer van volksvertegenwoordigers, kan een nieuwe samenstelling van de kieskringen in de vroegere provincie Brabant gepaard gaan met bijzondere modaliteiten die kunnen afwijken van degene die gelden voor de andere kieskringen, teneinde de gewettigde belangen van de Nederlandstaligen en de Franstaligen in die vroegere provincie te vrijwaren.”

Met andere woorden: volgens het Grondwettelijk hof beslist de wetgever soeverein over de indeling van de vroegere provincie Brabant in provinciale kieskringen.

Euh... Dat is net wat ik eerder schreef: het is aan de wetgevende macht om te bepalen hoe de wetten vorm krijgen. Deze paragraaf stipuleert trouwens hetzelfde als wat ik eerder citeerde uit een uitspraak van het Grondwettelijk Hof, nl. dat er gerechtvaardigde redenen kunnen zijn voor het behoud van BHV. En zoals ik al eerder ook schreef: Arbitragehof noch GH hebben de splitsing voorgeschreven of opgelegd.

[E. Gidius]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Profetische woorden van Bart!

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

En weer een slag in het water. Uw stelling was immers dat het Grondwettelijk Hof de splitsing oplegde. Alleen was dat niet het geval. Het GH gaf trouwens iets anders aan dat u nu weer uitbraakt. Daarenboven is de hele zaak door drie hoogste colleges behandeld. Daarnaast was het aan de politiek om een oplossing uit te dokteren. Arbitragehof noch HG gaven een concrete oplossing aan, want dat zou trouwens een overtreding zijn van de scheiding der machten. Wetten maken is immers de bevoegdheid van de... jawel... wetgevende macht. En dat is wat het HG net heeft aangegeven toen ze de politieke wereld de deadline van 26 mei 2003 oplegde. Voor die datum moest er een oplossingen gevonden worden door... de politieke wereld.

Ik citeer (blz. 474):



https://www.law.kuleuven.be/apps/jur.../lindemans.pdf

De keuze was dan al de andere kieskringen te hervormen of BHV.

Nogmaals het waren niet de vlaamse partijen die dit probleem gemaakt hebben, dat was geen vlaamse eis TOT het grondwettelijk hof er een oplossing voor eiste. Nadat de belgische federale er een boeltje van hadden gemaakt
en zoals steeds een absurde belgische compromis hadden gemaakt.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door E. Gidius

Profetische woorden van Bart!

Alleen tapt hij nu wel uit een heel ander vaatje! Nu weerklinkt vanop de N-VA-banken heel brave taal. Geen artikel één van het partijhandvest meer, de lege doos over "confederalisme-maar-ook-een-kernkabinet-is-goed", enzovoort. Met het gewicht is ook de echte Vlaams-nationalistische durf bij BdW verdwenen.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

De keuze was dan al de andere kieskringen te hervormen of BHV.

Nogmaals het waren niet de vlaamse partijen die dit probleem gemaakt hebben, dat was geen vlaamse eis TOT het grondwettelijk hof er een oplossing voor eiste. Nadat de belgische federale er een boeltje van hadden gemaakt
en zoals steeds een absurde belgische compromis hadden gemaakt.

Amai, wat een puur negationisme. U hebt duidelijk nooit aan de Gordel deelgenomen toen die nog ook een echt Vlaams luik had. De eis tot splitsing bestond al heel lang binnen de bredere Vlaamse Beweging.

[k9]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Amai, wat een puur negationisme. U hebt duidelijk nooit aan de Gordel deelgenomen toen die nog ook een echt Vlaams luik had. De eis tot splitsing bestond al heel lang binnen de bredere Vlaamse Beweging.

Leer lezen, het ging over de staatshervorming waarin dat geregeld werd. Dat was er nooit gekomen had het gronwettelijk hof dat niet ongrondwettelijk verklaard.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

Leer lezen, het ging over de staatshervorming waarin dat geregeld werd. Dat was er nooit gekomen had het gronwettelijk hof dat niet ongrondwettelijk verklaard.

Toch wel. Het Grondwettelijk Hof heeft het trouwens niet "ongrondwettelijk verklaard". Ik citeer nogmaals:

Het Grondwettelijk Hof achtte het immers niet strijdig met de Grondwet dat er een kieskring als Brussel-Halle-Vilvoorde bestond. Het herhaalde meermaals dat “het behoud van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde voor de verkiezing van de federale Kamers en van het Europees parlement een keuze is die is ingegeven door de zorg voor een algeheel compromis, in het raam waarvan werd beoogd het onontbeerlijke evenwicht te verwezenlijken tussen de belangen van de verschillende gemeenschappen en gewesten binnen de Belgische Staat.”

https://www.law.kuleuven.be/apps/jur.../lindemans.pdf

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

Nogmaals het waren niet de vlaamse partijen die dit probleem gemaakt hebben, dat was geen vlaamse eis ...

Zoals ik al eerder schreef: uw bewering is puur negationisme. De geschiedenis toont net het omgekeerde: het is al sedert de jaren zestig een eis binnen de Vlaamse Beweging, lang voor het een juridische staartje kreeg door Verhofstadts hervorming van de kiesomschrijvingen.

Ik citeer:

In november 1961 diende de CVP-volksvertegenwoordiger Corneel Verbaanderd als eerste een wetsvoorstel in dat de splitsing van het kiesarrondissement BHV op het oog had.

Verbaanderd behoorde tot de Vlaamsgezinde vleugel van de toenmalige CVP. Hij was bijvoorbeeld een uitgesproken tegenstander van de faciliteiten voor Franstaligen.

Het thema bleef evenwel sluimerend in de hoofden van de Vlaams-nationalisten aanwezig en kwam daardoor af en toe eens bovendrijven. Er werd vaak tegen geprotesteerd, maar vaak door een overtuigde minderheid. Tijdens de Egmont-Stuyvenberg-onderhandelingen in 1977-1978, waar ook de Volksunie bij betrokken was, kwam het zelfs bijna tot een splitsing. De kwestie was onderdeel van een groter communautair akkoord rond de verdere staatshervorming en de kwestie van het hoofdstedelijk gebied. Halle-Vilvoorde zou electoraal aan Brussel worden onttrokken en in ruil vroegen de Franstaligen het inschrijvingsrecht.

https://popups.uliege.be/1374-3864/index.php?id=642

In 1995 was de provincie Brabant als gevolg van de vierde staatshervorming gesplitst in de provincies Vlaams- en Waals-Brabant, zonder Brussel. Toen in 2003 door de paarsgroene regering Verhofstadt I besloten werd tot oprichting van provinciale kieskringen zou het bestaande kiesarrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde (BHV) in principe moeten worden gesplitst, waarbij Halle en Vilvoorde samen met het arrondissement Leuven de kieskring van de provincie Vlaams-Brabant zou vormen. Zo zouden Franstaligen in Halle-Vilvoorde niet meer op Brusselse kandidaten kunnen stemmen. Alle Franstalige partijen weigerden de splitsing, waardoor er een uitzondering werd gemaakt voor BHV. De Vlaamse beweging eiste al decennialang de splitsing, onder meer met een betoging in Halle in 1974 met 35.000 deelnemers. De christendemocratische minister-president van Vlaanderen Yves Leterme (2004-2007) maakte van de splitsing een halszaak.

https://encyclopedievlaamsebeweging....aamse-beweging


Ik moet dan ook concluderen dat u, als grote verdediger op dit forum van de N-VA, wel bijzonder weinig weet over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging, en zelfs over de betrachtingen van bijvoorbeeld de Volksunie.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door k9

Nogmaals het waren niet de vlaamse partijen die dit probleem gemaakt hebben, dat was geen vlaamse eis TOT het grondwettelijk hof er een oplossing voor eiste.

Nog wat informatie over de betoging uit 1974 - de volledige ontkrachting van uw bewering. Zoals ik al eerder aangaf: het is een eis die al heel lang steeds weer opnieuw werd herhaald binnen de Vlaamse Beweging. Daarom een vraagje: weet u eigenlijk iets over de geschiedenis van de Vlaamse Beweging? Van iemand die hier met hand en tand de N-VA verdedigt, mag ik toch verwachten dat hij daar toch iets over weet, en in het bijzonder over de Vlaamse eisen van de Beweging. Ja, toch?!


Integraal artikel uit De Standaard (2004):

Barst
7th November 2007, 15:04
De splitsing, veertig jaar na Hertoginnendal


BRUSSEL - De vraag is niet of Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst wordt, de vraag is wanneer. Deze zin stond de voorbije decennia meermaals letterlijk in deze krant. De roep naar de splitsing is dan ook niet nieuw. In 1959 al richtten de schrijvers Stijn Streuvels en Herman Teirlinck hiervoor een oproep aan de wetgever.


Cruciaal in het verhaal zijn de onderhandelingen op Hertoginnedal, in 1963. Ministers en partijkopstukken van de toenmalige CVP en SP staken de hoofden bijeen over het statuut van Brussel en de rand. Kort ervoor had eerste minister Theo Lefèvre zijn ontslag aangeboden, omdat de CVP-fractie in de Kamer een wetsontwerp hierover had verworpen. Dat voorzag de aanhechting van zes randgemeentes bij Brussel en de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. De koning weigerde het ontslag, topberaad volgde.

Het compromis dat op Hertoginnedal uit de bus kwam splitste het vroegere grote, tweetalige arrondissement Brussel in drie delen: het tweetalige Brussel-Hoofdstad, het eentalige Halle-Vilvoorde en het arrondissement Randgemeenten (de faciliteitengemeenten die in 1970 bij Halle-Vilvoorde gevoegd werden). Deze bestuurlijke splitsing werd echter niet doorgetrokken voor verkiezingen, die nog altijd in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde georganiseerd werden, en ook niet voor het gerecht.

Sindsdien is de splitsing van zowel de kieskring als het gerechtelijk arrondissement een bijna rituele eis van de Vlaamse beweging. De roep om splitsing was alom op de inmiddels legendarische Vlaamse betoging in Halle, in 1974. Daarvoor verzamelden zowat 40.000 betogers, inclusief een zestigtal parlementsleden. Kort erop diende de toenmalige Volksunie een voorstel voor de splitsing in. Het werd, ondanks de steun van de socialisten weggestemd. De verklaring die de toenmalige CVP gaf voor haar stemgedrag, klinkt vertrouwd: de splitsing maakte volgens de partij deel uit van het hele communautaire dossier en mocht daarom niet afzonderlijk behandeld worden.

De strijd voor de splitsing nam daarna vooral de vorm aan van talloze opiniestukken, betogingen, affichecampagnes en af en toe een wetsvoorstel, dat het evenwel nooit haalde. Als motivatie werd vaak het lot van de Vlamingen in Brussel aangehaald: zonder het electorale hinterland van Halle-Vilvoorde zouden zij gemarginaliseerd worden en nauwelijks nog een gekozene halen in het parlement. De SP.A'er Louis Tobback herinnerde daar onlangs nog aan toen hij in De Morgen de huidige situatie ,,de politieke levensverzekering van de Chaberts en de Neytsen'' noemde.

De Volksunie toonde in 1985 nog de absurditeit van het systeem aan. De partij diende lijsten in in het - Franstalige - Nijvel. Door het grillige spel van de apparentering - tussen Brussel-Halle-Vilvoorde, Leuven en Nijvel - raakte in Nijvel de VU'er Toon Van Overstraete verkozen. Van Overstraeten kon echter nooit zitting nemen in de Waalse Raad en die van de Franstalige Gemeenschap. Omdat hij hij een PSC/PRL-meerderheid onmogelijk maakte, werd hij gewoonweg buitengekegeld. Letterlijk, toen hij zich bleef aandienen in Namen. Sindsdien is apparentering over de taalgrens heen onmogelijk.

Een nieuwe kans voor de splitsing diende zich aan in 1993, bij de onderhandelingen voor het Sint-Michielsakkoord, dat voorzag in de rechtstreekse verkiezing van de raden van de gemeenschappen en gewesten. In uitvoering hiervan werd in 1995 de vroegere unitaire provincie Brabant opgesplitst in Vlaams-Brabant, Waals-Brabant en Brussel-Hoofdstad. De splitsing kwam er niet, ook al omdat alle aandacht ging naar José Happart, die tegelijkertijd burgemeester van Voeren en minister in het Waals Gewest wou zijn.

In 1995 schrokken de Franstaligen zich nog een hoedje omdat premier Jean-Luc Dehaene zich liet ontvallen dat de splitsing ,,in de sterren geschreven staat''. De nieuwe, paars-groene Vlaamse regering die in 1999 aantrad, schreef in haar regeerakkoord dat de splitsing voor 2001 een feit moest zijn.

De kieshervorming van de regering-Verhofstadt I voerde de provinciale kieskringen in. Opnieuw verzetten de Franstaligen zich tegen een splitsing. De regering dokterde een regeling uit waarbij de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde voor de Vlamingen samensmolt met Leuven. De Franstaligen in Brussel-Halle-Vilvoorde moesten zich beperken tot hun eigen kieskring. Het Arbitragehof vond dat deze regeling de rechten van de Leuvenaars schond. Het schorste het Brabantse gedeelte van de hervorming, zodat bij de verkiezingen van 18 mei alles bij het oude bleef: Leuven, Nijvel en Brussel-Halle-Vilvoorde bleven aparte kieskringen, zonder overlappingen.

Ondertussen begonnen de burgemeesters van Halle-Vilvoorde zich te roeren. Ze riepen de Vlaamse partijen op niet toe te treden tot een regering die niet onmiddellijk overging tot een splitsing. Enkele dagen na de verkiezing sprak het Arbitragehof zich uit over de splitsing: als de provinciale kieskringen behouden worden, dan moet er ook een komen in Vlaams-Brabant. Meteen moet Brussel-Halle-Vilvoorde gesplitst worden. Het Arbitragehof legt ook een deadline op: de federale overheid krijgt nog vier jaar, tot 2007.


DS, 20-04-2004 (Anja Otte)

https://actualiteit.org/forums/archi...p/t-17177.html

[BWarrior]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

…de lege doos over "confederalisme-maar-ook-een-kernkabinet-is-goed"…

Waar heeft de N-VA dat gezegd?

[BWarrior]

Interessant artikel, vandaag in ‘De Standaard’.

De redenering is, dat een zogenaamd bicefaal beleid vergemakkelijkt gemaakt wordt door symmetrische coalities. Bovendien zou De Wever als premier meer gewicht in de schaal kunnen leggen om communautaire hervormingen te forceren.

https://www.standaard.be/cnt/dmf20240707_97473612



Druk op Bart De Wever neemt toe: “Het communautaire gaat echt niet meer in de koelkast”

Bart De Wever gaf eerder al aan dat hij de institutionele hervormingen buiten het regeerakkoord wil houden, om geen tijd te verliezen.?*—?*© belga

Met een 11 juliboodschap verhoogt de Vlaamse beweging de druk op Bart De Wever (N-VA) voor een staatshervorming. Meer optimisme is te horen bij Jürgen Vanpraet, de specialist die onder Vivaldi opstapte omdat de Franstalige partijen weigerden te praten.

Dinsdag kondigt zich aan als een belangrijke dag voor de partijen die een federale regering willen vormen: afhankelijk van de gesprekken kan preformateur Bart De Wever (N-VA) de dag erop bij de koning vervellen tot formateur. Afgelopen weekend hield De Wever een-op-eengesprekken met de voorzitters van de MR, Les Engagés, Vooruit en CD&V. Punt van discussie is de groeinorm, die bepaalt hoe hoog de uitgaven in de gezondheidszorg mogen zijn boven op de index. Ook over de indexering van uitkeringen is het water tussen de mogelijke coalitiepartners nog diep.Vorige week kregen ze al uiteenzettingen over de pensioenen, de ziekteverzekering, de begroting, defensie en kernenergie. Wat met de grote communautaire ambities? In de Vlaamse beweging bestaat daarover enige ongerustheid, blijkt ook uit de 11 juliboodschap van het Overlegcentrum van Vlaamse Verenigingen (OVV).

“Wij vrezen dat die zo nodige staatshervorming toch weer op de lange baan wordt geschoven”, zegt voorzitter Paul Becue. “Partijen als de MR en Les Engagés staan nu eenmaal niet gekend om hun regionalisme. Ze zullen focussen op de begroting en de economie, onder druk van Europa. En na twee jaar zullen de Franstaligen zeggen: voor ons hoeven die institutionele hervormingen niet meer.”De vrees dat de staatshervorming weer in de koelkast belandt, is ruimer gedragen binnen de Vlaamse beweging.

De vorige keer dat de N-VA in een regering stapte, sloot de partij het compromis om een socio-economisch rechts beleid te voeren met de MR en in ruil de communautaire eisen even opzij te schuiven. Een herhaling van dat scenario kan de N-VA zich niet meer permitteren. “Dat zou binnen de partij rellen veroorzaken”, zegt een N-VA’er.

Republiek Vlaanderen

Ook andere stemmen maken zich zorgen dat het zo stil blijft rond het communautaire. “De middenveldorganisaties zijn gehoord en die zijn vaak unitair Belgisch”, zegt Jürgen Constandt van het Vlaams & Neutraal Ziekenfonds. “Maar de Vlaamse beweging is noch door De Wever noch door Vlaams formateur Matthias Diependaele (N-VA) gehoord. Daarom zeggen we hen: gebruik dit momentum. Er is in dit land nooit eerder zo Vlaams en zo rechts gestemd.”Dat de N-VA dit keer na de verkiezingen niet praatte met Vlaams Belang, ondanks de hoge score van die partij, blijft voor veel Vlaams-nationalisten moeilijk te begrijpen. Sommigen vrezen dat De Wever liever premier wordt dan een grote staatshervorming te realiseren. “De N-VA is een echte machtspartij geworden, en bezwijkt voor de luxe van het fluweel”, zegt iemand uit de Vlaamse beweging op voorwaarde van anonimiteit.

De N-VA is een partij die weinig dissidente stemmen toelaat, maar ook binnen de partij is er druk. Toen De Wever vlak voor de verkiezingen aangaf dat Vlaamse onafhankelijkheid geen must meer zou zijn en confederalisme zou volstaan, herinnerde de jongerenafdeling aan artikel 1 van de partijstatuten. “Samen met heel wat andere Jong N-VA’ers engageer ik me in de politiek voor de realisatie van een onafhankelijke Vlaamse republiek”, schreef Jeroen Bergers op?*X.Toch maakt hij zich vandaag geen zorgen: “Dat er vanuit de onderhandelaars weinig te horen is over een staatshervorming, betekent net dat er ernstig gewerkt wordt”, zegt hij[/b]. “Ik wil al wie zich zorgen maakt, geruststellen: wij van Jong N-VA zullen onze mond hierover niet houden.

Bicefaal met Bouchez

De Wever gaf eerder al aan dat hij de institutionele hervormingen buiten het regeerakkoord wil houden, om geen tijd te verliezen. Zodra de regering van start gaat, zou er parallel gesleuteld worden aan institutionele hervormingen, bijvoorbeeld in een commissie.Dat idee roept bij Becue en andere Vlaamsgezinden slechte herinneringen op aan de regering-De Croo, die ook een staatshervorming zou voorbereiden, onder leiding van de?*specialist staatshervorming Jürgen Vanpraet.?*

Die laatste stapte na anderhalf jaar op omdat de Franstalige partijen geen stap vooruit wilden zetten. Met name de MR stond op de rem. Diezelfde MR is nu, sterker dan ooit, weer gesprekspartner. Toch heeft Vanpraet vandaag goede hoop dat een commissie dit keer wél tot een resultaat kan komen. “Ik was verrast door de opening die Georges-Louis Bouchez al voor de verkiezingen maakte om het te hebben over een staatshervorming.”Dat De Wever niet aan een tweederdemeerderheid komt voor een grondige staatshervorming, is niet onoverkomelijk.

“Met een gewone meerderheid kan ook al veel”, zegt Vanpraet. Hij heeft het dan over ‘bicefaal beleid’, waar De Wever voor de verkiezingen ook al op hintte: arbeidsmarktbeleid en gezondheidszorg worden dan op het federale niveau verdeeld over telkens een Vlaamse en een Franstalige minister, die dan het beleid afstemt op de specifieke noden van elke regio. “Dan blijf je onder de federale koepel werken, maar de facto splits je al. Hoe ver je daarin gaat, hangt af van de wil van de partijen.


Commissaris Loones

De verrassende kiesuitslag aan Franstalige kant heeft wel wat veranderd voor de MR, die nu zowel de Waalse als de Brusselse minister-president kan leveren. Meer bevoegdheden voor de regio’s staat plots niet meer synoniem met meer macht voor de PS. Zoals de onderhandelingen nu lopen, zitten straks dezelfde partijen in de regionale regeringen als in de federale (met uitzondering van Brussel): zo’n afspiegelingscoalitie maakt het makkelijker om een bicefale constructie op te zetten.Het ligt dan voor de hand dat een volgende regering wel overgaat tot de splitsing van bevoegdheden, redeneert Vanpraet.

“Zo ging het ook met het departement onderwijs. Eerst had je een Nederlandstalige en Franstalige minister van Opvoeding in de federale regering. Het bleek de voorbode van een communautarisering.”Om te maken dat de gesprekken dit keer wel tot iets leiden, schrijven de coalitiepartners hun plannen wel best concreter in het regeerakkoord dan wat onder Vivaldi is gebeurd, denkt Vanpraet, “met al duidelijke engagementen en deadlines”.

“Als je bovendien een commissaris of staatssecretaris in het leven roept met die institutionele opdracht, heeft die ook meer politieke slagkracht.”Voor die rol wordt gedacht aan Sander Loones, expert staatshervorming van de N-VA. Maar die doet er het zwijgen toe. “Ik heb alle vertrouwen in de preformateur.”De Croo maakte nooit werk van de institutionele hervorming die in zijn regeerakkoord stond, maar dat zou onder premier De Wever anders zijn, denkt politicoloog Bart Maddens (KU Leuven), die ook actief is in de Vlaamse beweging.

“Een premier speelt daarin een belangrijke rol. De vierde staatshervorming begon als een dialoog van gemeenschap tot gemeenschap, tot Jean-Luc Dehaene het als premier naar zich toe trok en het Sint-Michielsakkoord onderhandelde. Later was de Costa-conferentie geen succes, tot Guy Verhofstadt als premier het naar zich toe trok en de vijfde staatshervorming bekwam.”

Vive la Belgique

Ook Maddens denkt in de eerste plaats aan bicefaal beleid – “een soort confederalisme in de feiten”. Maar hij maakt zich sterk dat er voor een aantal meer voor de hand liggende hervormingen, zoals de afschaffing van de Senaat, toch een tweederdemeerderheid kan worden gevonden. Daartoe moeten enkele partijen die nu voorbestemd lijken om in de oppositie te zitten, zich onthouden. “Maar een fusie van politiezones in het Brussels Gewest kan met een gewone meerderheid”, zegt Maddens.

Dat het Brussels Gewest financieel in slechte papieren zit, biedt een extra hefboom. Vraag is of dat zal volstaan om de Franstalige partijen over de streep te trekken.

Om goodwill af te kopen, zal er gesproken moeten worden over ministerportefeuilles, maar ook over symboliek, denkt Maddens. “De voorbereidingen voor het feest voor 200 jaar België zouden een symbolische toegift kunnen zijn aan Bouchez. De N-VA is minder gevoelig voor dat soort symboliek dan de Volksunie van weleer. In ruil voor meer bevoegdheden voor Vlaanderen denkt de N-VA misschien dat zo’n feestje voor 200 jaar België wel moet kunnen.”

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door BWarrior

Ook Maddens denkt in de eerste plaats aan bicefaal beleid – “een soort confederalisme in de feiten”. Maar hij maakt zich sterk dat er voor een aantal meer voor de hand liggende hervormingen, zoals de afschaffing van de Senaat, toch een tweederdemeerderheid kan worden gevonden. Daartoe moeten enkele partijen die nu voorbestemd lijken om in de oppositie te zitten, zich onthouden. “Maar een fusie van politiezones in het Brussels Gewest kan met een gewone meerderheid”, zegt Maddens.

Dat het Brussels Gewest financieel in slechte papieren zit, biedt een extra hefboom. Vraag is of dat zal volstaan om de Franstalige partijen over de streep te trekken.

Om goodwill af te kopen, zal er gesproken moeten worden over ministerportefeuilles, maar ook over symboliek, denkt Maddens. “De voorbereidingen voor het feest voor 200 jaar België zouden een symbolische toegift kunnen zijn aan Bouchez. De N-VA is minder gevoelig voor dat soort symboliek dan de Volksunie van weleer. In ruil voor meer bevoegdheden voor Vlaanderen denkt de N-VA misschien dat zo’n feestje voor 200 jaar België wel moet kunnen.”

Kortom, Vlamingen, hoor het goed: "Jullie gaan flink betalen voor een paar kleine brokjes!"