Het hek is bijna van de dam in Iran

[Flanelcondoom]

Oorspronkelijk geplaatst door liberalist_NL

Hij vertelt het leuk, maar veel te simplistisch. Nogmaals; onze economieën zijn niet meerkoppige monsters met 1 bewustzijn.

[Nestor Burma]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

En liberalist_NL dient als de nuttige idioot bij deze. Het is namelijk niet hem die wij trachten te overtuigen.

Zoals Pietje of een ander slachtoffer elders.

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Flanelcondoom

En liberalist_NL dient als de nuttige idioot bij deze. Het is namelijk niet hem die wij trachten te overtuigen.

Wie heb je al wel overtuigd behalve jezelf?

[Nestor Burma]

Iran, de oliedollars en het rookgordijn van de kernwapens

In Britse en Amerikaanse media wordt driftig gespeculeerd over een mogelijke inval in Iran. Werd de westerse wereld drie jaar geleden onder druk gezet met (nooit gevonden) chemische wapens van Saddam Hoessein, nu zouden de Iraanse ayatollah’s, onder het mom van kernenergiecentrales, kernwapens aan het fabriceren zijn. Of gaat het ook dit keer weer eens om de olie? Analyse van een wereldwijd pokerspel met de hoogst denkbare inzet.

Onder druk van de VS besloten de OPEC-landen in 1971 alleen nog maar dollars te accepteren als betaalmiddel voor hun olie. Sindsdien is er een enorme vraag naar dollars, waar de Amerikanen weinig tegenprestaties voor hoeven te leveren: 85 procent van de oliehandel vindt buiten de VS plaats. Het zorgt voor een hoge dollarkoers en het stimuleert OPEC‑landen om hun oliedollars in de Verenigde Staten uit te geven.

Maar in 1995, na de bezetting van de Amerikaanse ambassade in Teheran, kwam er een kink in de kabel. De Verenigde Staten besloten geen Iraanse olie meer af te nemen en verboden Amerikaanse firma’s investeringen te doen in Iran. Waarop de Iraanse regering een tegenmaatregel bedacht. Waarom zou hun olie eigenlijk nog in dollars betaald moeten worden? Iran verkoopt een derde van zijn olie aan West-Europa en de rest gaat grotendeels naar India en China. Sinds het voorjaar van 2003 verkoopt Iran olie ook tegen euro’s, wat zeker voor EU-landen voordelen heeft. Maar vorig jaar kwamen er berichten dat Iran een nieuwe oliebeurs wil gaan opzetten, die binnenkort van start zal gaan. Dat betekent concurrentie voor de twee grootste olie-beurzen ter wereld in New York en Londen, waar uitsluitend in dollars betaald kan worden.

Wanneer die beurs in Iran daadwerkelijk van start gaat, is onduidelijk. Zeker is wel, dat de plannen de nodige onrust veroorzaken. Als olieproducenten overstappen naar de beurs in Iran, stappen ze daarmee ook over op de euro. En waarom zouden ze dat niet doen? Veel sympathie is er in de Arabische wereld immers niet voor de VS. Het zou betekenen dat de dollar als betaalmiddel voor olie overbodig wordt. Het gevolg? Dollars zullen de wisselmarkt overspoelen, de koers zal dalen, en de Amerikaanse economie komt in de problemen.

Tweeënhalve maand na de aanval op Irak moest voor olie uit dat land weer in dollars betaald worden
Irak is Iran voorgegaan in de overstap op de euro, zegt onderzoeker Rudo de Ruijter. Het is een van de redenen geweest voor de Amerikaanse inval in Irak in 2003, denkt hij. Begin 2000 verzocht Saddam de VN de Iraakse rekeningen voor de levering van olie te mogen omzetten van dollars naar euro’s. De VN ging akkoord en vanaf november 2000 verkocht Irak zijn olie in euro’s. Het werd het keerpunt voor de koers van de dollar. Eind 2002 had de dollarkoers 18 procent verloren ten opzichte van de euro. Drie maanden later, op 20 maart 2003, viel de VS Irak binnen. Een van de eerste maatregelen was het terugdraaien van de euro als betaalmiddel voor de olie. Op 5 juni 2003 om precies te zijn, moest er voor de olie uit Irak weer in dollars worden betaald.

Het is dan ook de vraag of het rumoer over Iran als mogelijke kernwapenstaat niet meer is dan een rookgordijn voor de strijd om olie en dollars. Het merendeel van de Iraanse kerninstallaties is nota bene geleverd door landen, die nu zeggen bezorgd te zijn. In 1967 zorgden de Verenigde Staten voor een kleine onderzoeksreactor aan de Universiteit van Teheran. De Sjah was toen nog aan het bewind en Iran werd beschouwd als een bevriende staat. Andere landen tekenden eveneens contracten met Iran. China leverde vier mini-onderzoeksreactoren aan het Esfahan Nucleaire Technologie Centrum, vooral bedoeld voor het trainen van personeel. In 1974 volgden de eerste orders voor het leveren van kerncentrales, bedoeld voor de opwekking van elektriciteit. De Duitse onderneming Kraftwerk Union (nu overgenomen door Siemens) tekende een contract voor de levering van twee reactoren bij Busher aan de Perzische golf. De bouw van de reactoren begon het jaar daarop. Eveneens in 1974 tekende de Franse onderneming Framatome een contract voor de levering van 2 kerncentrales te Karun. Maar dit contract is nooit uitgevoerd vanwege de omwenteling in Iran in 1979.

In 1987 bombardeerde Irak de Busher-kerncentrales, die toen voor tachtig procent gereed waren. Ze werden weer opgebouwd, waarvoor in 1995 een contract met Rusland ter waarde van 800 miljoen dollar werd gesloten. Het is de bedoeling dat de kerncentrales in 2007 in bedrijf worden genomen.

Herman Damveld is zelfstandig onderzoeker en publicist over kernenergie.

http://www.sp.nl/nieuws/tribune/2006...rnwapens.shtml

[liberalist_NL]

Volgens mij redeneert die SP'er naast de kwestie. Israël is pleitbezorger van een Iraanse invasie, niet de VS. De VS heeft niet eens de financiële middelen om zo'n invasie te betalen. En het zou zeker opgeteld het niet waard zijn. Ook nu exporteert Irak nog maar heel weinig olie, en of er meer in het vooruitzicht is, is maar de vraag. De hele olie-infrastructuur is daar kapotgegaan.

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door Nestor Burma

Iran, de oliedollars en het rookgordijn van de kernwapens

Dat die niet bestaande kernwapens eerder een argument zijn om bv. de Europeanen te kunnen 'overtuigen' niet met Iran handel te doen, en Iran economisch te kunnen isoleren, dan dat ze reden zijn voor een oprechte bezorgdheid over mogelijke agressieve oorlogsplannen van Iran tegen Israël is voor de meeste analysten duidelijk. Niet zozeer proliferatie van kernwapens alswel proliferatie van een economisch succesvol voorbeeld van onafhankelijkheid is tot nu toe een drijfveer geweest Iran te pogen isoleren. Olie is ook aan deze drijfveer ondergeschikt, alhoewel ermee verbonden.

De fixatie van Israël op het nucleaire programa gaat ook verder dan 'olie'. Het heeft te maken met het 'uitgebreid veiligheidsconcept' dat Israël heeft, en dat op haar beurt is terug te brengen tot een niet verwerkt trauma ten tijde van WOII mijns inziens. Dit uitgebreid veiligheidsconcept houdt geen rekening met principes van internationaal recht. Inmenging in binnenlandse aangelegenheden van andere volkeren vanuit een 'achtervolgingsidee' is echter geen gezond vertrekpunt voor een buitenlandse politiek.

[Max van Dietschland]

Mensen staren zich teveel blind op de strijd tussen Mousavi en Ahmadinejad en de vermeende kiesfraude. Achter de schermen woedt een veel belangrijker oorlog, die tussen geestelijken, tussen de hoogste leider Ayatollah Khamenei en de voorzitter van de machtige raad van Experten Ayatollah Rafsanjani. De vraag is wiens kant de Revolutionaire Garde zal kiezen. Die hebben dan gewonnen spel. Indien de Revolutionaire Garde ook in twee kampen uiteenvalt, dan heeft Iran een groot probleem. De strijd tussen die twee machtige Ayatollahs zal beslissen over de strijd tussen Mousavi en Ahmadinejad en zal de koers van Iran bepalen. Een eerder zwak en grijs leiderschap versus een krachtig leiderschap getrouw aan de beginselen van de Revolutie.

Het cynische aan dit verhaal is dat Mousavi en Rafsanjani eigenlijk ook tamelijk conservatief zijn, maar hun achterban is progressief tot extreem progressief. Zij gebruiken de machtsstrijd van dit duo om:

1. Stap voor stap de waarden van de Revolutie uit te hollen
2. Een zwakker leiderschap met meer toegevingen zal het hen ook makkelijker maken om hun perfide decadentie in Iran binnen te smokkelen
3. Indien Mousavi en Rafsanjani niet meer voldoen zullen die progressieven hen ook proberen buiten te werken

[liberalist_NL]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

Mensen staren zich teveel blind op de strijd tussen Mousavi en Ahmadinejad en de vermeende kiesfraude. Achter de schermen woedt een veel belangrijker oorlog, die tussen geestelijken, tussen de hoogste leider Ayatollah Khamenei en de voorzitter van de machtige raad van Experten Ayatollah Rafsanjani. De vraag is wiens kant de Revolutionaire Garde zal kiezen. Die hebben dan gewonnen spel. Indien de Revolutionaire Garde ook in twee kampen uiteenvalt, dan heeft Iran een groot probleem. De strijd tussen die twee machtige Ayatollahs zal beslissen over de strijd tussen Mousavi en Ahmadinejad en zal de koers van Iran bepalen. Een eerder zwak en grijs leiderschap versus een krachtig leiderschap getrouw aan de beginselen van de Revolutie.

Het cynische aan dit verhaal is dat Mousavi en Rafsanjani eigenlijk ook tamelijk conservatief zijn, maar hun achterban is progressief tot extreem progressief. Zij gebruiken de machtsstrijd van dit duo om:

1. Stap voor stap de waarden van de Revolutie uit te hollen
2. Een zwakker leiderschap met meer toegevingen zal het hen ook makkelijker maken om hun perfide decadentie in Iran binnen te smokkelen
3. Indien Mousavi en Rafsanjani niet meer voldoen zullen die progressieven hen ook proberen buiten te werken

Misschien was de revolutie ook wel helemaal niet goed. De revolutie was gestart tegen de Sjah, zowel door linksen en geestelijken. Maar toen de Sjah eenmaal weg was, lieten de geestelijken de linksen als een baksteen barsten. Hoezo, eerlijke revolutie?

Wat mij betreft mag de Sjah terugkomen, hij was een pak minder kwaad dan zijn Islamistische opvolgers.

[1207]

Oorspronkelijk geplaatst door Max van Dietschland

. Achter de schermen woedt een veel belangrijker oorlog, die tussen geestelijken, tussen de hoogste leider Ayatollah Khamenei en de voorzitter van de machtige raad van Experten Ayatollah Rafsanjani.

en ge weet niet eens of er een echte machtsstrijd aan de gang is

[KaliYuga]

Een eerder zwak en grijs leiderschap versus een krachtig leiderschap getrouw aan de beginselen van de Revolutie.

Ja, want despoten, daar hebben wij allemaal heimwee naar.

[koppijn]

Oorspronkelijk geplaatst door KaliYuga

Ja, want despoten, daar hebben wij allemaal heimwee naar.

Wij niet maar Max van Dietschland.
Zie maar naar zijn vriendjes
http://www.youtube.com/watch?v=kZu_6VJzp1c

[Antoon]

En weer eens zijn de betogingen hardhandig uiteengedreven, met traangas en scherpe munitie. Maar het volk blijft massaal op straat komen. Dag na dag.

[koppijn]

Khamenei wil van geen wijken weten.
Face 2
The widespread belief is that Rafsanjani has been in the holy city of Qom, working to assemble a religious and political coalition to topple the supreme leader and President Mahmoud Ahmadinejad.

There is great apprehension among people in the supreme leader’s [camp] about what Rafsanjani may pull," said a source in Tehran who is familiar with hardliner thinking. "They [the supreme leader and his supporters] are much more concerned about Rafsanjani than the mass movement on the streets.

Ayatollah Khamenei now has a very big image problem among influential Shi’a clergymen. Over the course of the political crisis, stretching back to the days leading up to the election, Rafsanjani has succeeded in knocking the supreme leader off his pedestal by revealing Ayatollah Khamenei to be a political partisan rather than an above-the-fray spiritual leader. In other words, the supreme leader has become a divider, not a uniter.http://iranelection2009.com/archive/...eader-khamenei

Daarom is het zo belangrijk dat de mensen op straat blijven protesteren, ondanks het risico voor hun leven.

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door koppijn

Khamenei wil van geen wijken weten.
Face 2
The widespread belief is that Rafsanjani has been in the holy city of Qom, working to assemble a religious and political coalition to topple the supreme leader and President Mahmoud Ahmadinejad.

There is great apprehension among people in the supreme leader’s [camp] about what Rafsanjani may pull," said a source in Tehran who is familiar with hardliner thinking. "They [the supreme leader and his supporters] are much more concerned about Rafsanjani than the mass movement on the streets.

Ayatollah Khamenei now has a very big image problem among influential Shi’a clergymen. Over the course of the political crisis, stretching back to the days leading up to the election, Rafsanjani has succeeded in knocking the supreme leader off his pedestal by revealing Ayatollah Khamenei to be a political partisan rather than an above-the-fray spiritual leader. In other words, the supreme leader has become a divider, not a uniter.http://iranelection2009.com/archive/...eader-khamenei

Daarom is het zo belangrijk dat de mensen op straat blijven protesteren, ondanks het risico voor hun leven.

Dat doen ze ook. Maar de pers is monddood gemaakt, en de buitenlandse media hebben de Iraanse moordpartijen van de frontpage gehaald.

[Antoon]

[Nestor Burma]

Intra-elite-gevechten zijn zowel het hoogtepunt van de binnenlandse als - nu ook - de buitenlandse politiek. Allons, enfants de L'Occident juif, l'heure de gloire est arrivée... Hup, hup, Antoon Rafsanjani!

[Antoon]

Oorspronkelijk geplaatst door Nestor Burma

Intra-elite-gevechten zijn zowel het hoogtepunt van de binnenlandse als - nu ook - de buitenlandse politiek. Allons, enfants de L'Occident juif, l'heure de gloire est arrivée... Hup, hup, Antoon Rafsanjani!

Wiet gerookt?

[Antoon]

Blijkt dat er uiteindelijk 'officieel' 20 mensen zijn vermoord tijdens de betogingen. Officieus zijn het er meer dan 150.

[Kallikles]

Oorspronkelijk geplaatst door 1207

en ge weet niet eens of er een echte machtsstrijd aan de gang is

Uiteraard wel. Als de dochter van iemand met zoveel macht als Rafsandjani wordt gearresteerd, dan is er duidelijk iets aan de gang.

[Nestor Burma]

Oorspronkelijk geplaatst door Antoon

Wiet gerookt?

Zelfs zonder wiet weet jij niet wat of wie je steunt.