politieke invloed op ECB

[Sjaax]

Oorspronkelijk geplaatst door mmmyess?

Is het een goed idee om politici (bv. Europese comissie) inspraak te geven in het beleid van de Europese Centrale Bank zoals oa president Zarkozy voorstelt? Dit omdat hij vindt dat de hoge rente - en de onwil van de ECB om ze te verlagen - een negatieve invloed heeft op de Franse economie?

Het Minsky-moment.

Meer algemeen: wanneer het goed gaat en het financiële systeem stabiel lijkt, beginnen de beleggers meer risico's te nemen. Zij financieren hun posities steeds meer met schulden en op een bepaald moment is de schulden- en risicograad te hoog, terugbetalingen komen in het gedrang, activa worden in paniek verkocht en een crisis is het gevolg. Stabiliteit leidt aldus tot instabiliteit en crisis.

Minsky kreeg weinig steun van de beroemde 'Chicago School', want die groep van economisten hingen de idee aan dat de markten efficiënt zijn. In het grote ideologische debat over markt en staat was het lange tijd niet 'bon ton' te zeggen dat ook markten kunnen doldraaien en in de problemen komen.

De crisissen in Azië, Rusland, de internetbubble en nu de kredietcrisis kwamen er na zijn dood, en in eerste instantie werd het boek 'Manias, Panics, and Crashes: A History of Financial Crises' van Charles Kindleberger bekend. Deze professor van het MIT had Minsky goed gelezen.

De huizen- en kredietcrisis lijkt nu een perfecte illustratie te zijn van wat Minsky zei.

Als bank ben je gedwongen om mee te gaan en aldus het Minsky-moment te creëren. Op een bepaald moment is er een ruime geldhoeveelheid voor investeringen beschikbaar. Je moet het geld inzetten waar je denkt dat het het meeste kan opleveren, bijvoorbeeld in dubieuze hypotheekverstrekkingen. Doe je dat niet, dan zal je minder profijt maken en word je overgenomen door een bedrijf dat wel die winst maakt. Het is steeds dansen op het slappe koord: meegaan met dubieuze investeringen of overgenomen worden.

Hoe vrijer je een systeem laat (bvb. een free-banking system) des te sneller creëer je een Minsky-moment, omdat er geen toezichthouder is die enige solvabiliteitseisen en andere controles kan stellen. Het idee dat in een vrij systeem zelfbeperking optreedt, klopt niet. Zoals hierboven al uiteengezet: je moet risicovol investeren of je wordt opgegeten.

Als je dan een ECB hebt, moet dat dan een onafhankelijk instituut zijn of moet de politiek invloed hebben? Sowieso heeft de politiek altijd invloed. Ze hebben de regels voor de ECB opgesteld. Maar in hoeverre moet de politiek rechtstreeks invloed krijgen? Nou dat moet de politiek niet. De politiek kijkt hoogstens vier jaar vooruit tot aan de volgende verkiezingen. Aan de andere kant is het ook niet terecht dat een Centrale Bank de ‘wijsheid’ in pacht krijgt. Dan ontstaat de situatie dat een oude ultra-liberale gek als Alan Greenspan met zijn beleid het Amerikaanse geldsysteem kan laten ontsporen (zoals nu met de hypotheekcrisis gebeurt). Sarkozy heeft gelijk in zijn vraag om meer invloed van de politiek op de ECB. Alleen het gaat om het ‘fine-tunen’, niet teveel en niet te weinig.

[nun]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Hoe vrijer je een systeem laat (bvb. een free-banking system) des te sneller creëer je een Minsky-moment, omdat er geen toezichthouder is die enige solvabiliteitseisen en andere controles kan stellen. Het idee dat in een vrij systeem zelfbeperking optreedt, klopt niet. Zoals hierboven al uiteengezet: je moet risicovol investeren of je wordt opgegeten.

Free banking heeft toch geen bailout. Banken weten dan dat als ze teveel risico nemen, ze ervoor zullen moeten betalen. Als banken rationele agenten zijn die uit het verleden leren, zullen ze niet altijd opnieuw dezelfde fouten maken. Ontstaat er dan geen collective restraint op banken dat excessief risico nemen vermindert?

In de mate dat de CB zich borg stelt voor het financiele systeem, lijkt duidelijke regulering mij nodig. Maar in de mate dat banken hun eigen problemen moeten dragen, kan een deregulering mogelijk zijn.

[AdrianHealey]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Het Minsky-moment.

Meer algemeen: wanneer het goed gaat en het financiële systeem stabiel lijkt, beginnen de beleggers meer risico's te nemen. Zij financieren hun posities steeds meer met schulden en op een bepaald moment is de schulden- en risicograad te hoog, terugbetalingen komen in het gedrang, activa worden in paniek verkocht en een crisis is het gevolg. Stabiliteit leidt aldus tot instabiliteit en crisis.

Minsky kreeg weinig steun van de beroemde 'Chicago School', want die groep van economisten hingen de idee aan dat de markten efficiënt zijn. In het grote ideologische debat over markt en staat was het lange tijd niet 'bon ton' te zeggen dat ook markten kunnen doldraaien en in de problemen komen.

De crisissen in Azië, Rusland, de internetbubble en nu de kredietcrisis kwamen er na zijn dood, en in eerste instantie werd het boek 'Manias, Panics, and Crashes: A History of Financial Crises' van Charles Kindleberger bekend. Deze professor van het MIT had Minsky goed gelezen.

De huizen- en kredietcrisis lijkt nu een perfecte illustratie te zijn van wat Minsky zei.

Als bank ben je gedwongen om mee te gaan en aldus het Minsky-moment te creëren. Op een bepaald moment is er een ruime geldhoeveelheid voor investeringen beschikbaar. Je moet het geld inzetten waar je denkt dat het het meeste kan opleveren, bijvoorbeeld in dubieuze hypotheekverstrekkingen. Doe je dat niet, dan zal je minder profijt maken en word je overgenomen door een bedrijf dat wel die winst maakt. Het is steeds dansen op het slappe koord: meegaan met dubieuze investeringen of overgenomen worden.

Hoe vrijer je een systeem laat (bvb. een free-banking system) des te sneller creëer je een Minsky-moment, omdat er geen toezichthouder is die enige solvabiliteitseisen en andere controles kan stellen. Het idee dat in een vrij systeem zelfbeperking optreedt, klopt niet. Zoals hierboven al uiteengezet: je moet risicovol investeren of je wordt opgegeten.

Als je dan een ECB hebt, moet dat dan een onafhankelijk instituut zijn of moet de politiek invloed hebben? Sowieso heeft de politiek altijd invloed. Ze hebben de regels voor de ECB opgesteld. Maar in hoeverre moet de politiek rechtstreeks invloed krijgen? Nou dat moet de politiek niet. De politiek kijkt hoogstens vier jaar vooruit tot aan de volgende verkiezingen. Aan de andere kant is het ook niet terecht dat een Centrale Bank de ‘wijsheid’ in pacht krijgt. Dan ontstaat de situatie dat een oude ultra-liberale gek als Alan Greenspan met zijn beleid het Amerikaanse geldsysteem kan laten ontsporen (zoals nu met de hypotheekcrisis gebeurt). Sarkozy heeft gelijk in zijn vraag om meer invloed van de politiek op de ECB. Alleen het gaat om het ‘fine-tunen’, niet teveel en niet te weinig.

Och god, Greenspan een 'ultra-liberale gek'. Ge kunt met C2C economie gaan volgen, zo blijkt.

Zolang je geen kritiek kan uiten op de Austrian Businesscycle theorie, ga je blijven falen met uitspraken 'hoe vrijer het systeem, hoe sneller een Minsky moment'.

[AdrianHealey]

Enfin, je zou je eens kunnen in verdiepen daarin. Ik kan je een linkje geven waar eht in een paar pagina's heel eenvoudig wordt uitgelegd.

Want wat je daar zegt doet echt pijn aan mijn ogen. (En ik weet dat Percy het al genoeg heeft uitgelegd, dus daar ligt het niet aan.)

[Percalion]

Oorspronkelijk geplaatst door Sjaax

Het Minsky-moment.

Ik denk dat Minksy, voor zover ik kan zien, zeer goed de gebeurtenissen beschrijft in het huidig institutioneel kader. Maar dat is het dan ook; het is een non-sequitur om te besluiten dat "het kapitalisme", "de financiële markten", inherent instabiel zijn. (Dat ze dat in huidige vorm zijn, betekent immers niet dat ze dat in elke denkbare vorm zijn.)

Of, met een geweldige one-liner: "you cannot spend exuberance."

[Touch me Baby]

Ondertussen hebben we de boeken van Geithner ( stress test ) en Paulson ( on the brink ) en kunnen we dus lezen, wat de Fed betreft, hoeveel overlap er is tussen de centrale bank en de politiek.
David Wessel noemt de Fed zelfs de fourth branch of government. ( in Fed we trust )

Wat Europa betreft, moet je de vraag dus herformuleren.
Naar wiens politieke pijpen danst de ECB het meest ?
En kan een ECB wel een efficiënt brandweerkorps zijn in een politiek landschap met haakse belangen ( Merkel en Ware Finnen versus Syriza en Podemos bevoorbeeld ) en dozijnen parlementen die moeten worden afgetoetst.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Touch me Baby

Ondertussen hebben we de boeken van Geithner ( stress test ) en Paulson ( on the brink ) en kunnen we dus lezen, wat de Fed betreft, hoeveel overlap er is tussen de centrale bank en de politiek.
David Wessel noemt de Fed zelfs de fourth branch of government. ( in Fed we trust )

Wat Europa betreft, moet je de vraag dus herformuleren.
Naar wiens politieke pijpen danst de ECB het meest ?
En kan een ECB wel een efficiënt brandweerkorps zijn in een politiek landschap met haakse belangen ( Merkel en Ware Finnen versus Syriza en Podemos bevoorbeeld ) en dozijnen parlementen die moeten worden afgetoetst.

De fourth branch?
Een nationale / centrale bank is de primaire tak van overheid. Openlijke belastingen zijn herkenbaar als dusdanig en een duidelijk doelwit voor verzet. Een staatsbank die ongestraft kan manipuleren en dicteren met als motief verdoken belastingen / diefstal, wordt zo de primaire tak ter verderzetting van de diefstal. De titel van dit onderwerp is al een scam op zichzelf. Een centrale bank IS politieke invloed.
De ECB is geen brandweerkorps, het is een georganiseerde rondtrekkende bende dieven in een politiek landschap met "geharmoniseerde" belangen.