Informatietijdperk

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door the_dude

Wie anderen wil opleggen waarover ze wel en niet mogen berichten is een grote tegenstander van het internet (en vrije meningsuiting in't algemeen).

Maar vind je dan dat het moet gaan zonder kwaliteitsaanduiding (gesteld dat dat praktisch te regelen zou zijn, effectief zou werken en dit zonder privacyschending, bv. doordat alle academici automatisch een bepaald (en hetzelfde) embleem krijgen toegekend indien ze een tekst plaatsen die betrekking heeft over hun vakgebied )?

[Averroes]

fantastisch Groentje-18

als wikipedia op die manier werkt
dus de schrijvers moeten eerst wiki rijbewijs halen en dan pas iets plaatsen.

ik heb een vraag

stel iemand is gespecialisserd in islam als doel om islam te kritiseren (bv, studenten van arabistiek en islamkunde of orientalisme) naast iemand die expert is in de islamitische wetenschappe maar die is moslim.

wie heeft dan recht om wiki tekst over de islam te plaatsen? waarom?

[Groentje-18]

Mmm. Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat het tot iemands' beroepscode en integriteit zou moeten behoren om een objectieve informatie over het thema te geven. Men kan misschien een soort feedbackmechanisme instellen waarbij experten andere experten kunnen beoordelen naargelang de inhoud van het artikel? Of een soort sanctiesysteem waarbij iemand die geen objectieve informatie weergeeft bv. (tijdelijk) minder auteursrechten krijgt?
Maar dan zit je opnieuw met een streng controlemechanisme... en waarschijnlijk in de ogen van velen het aan banden leggen van "de vrijheid van meningsuiting".

Ik kan me wel moeilijk voorstellen dat mensen een bepaalde studie gaan volgen met als doel het studieobject te bekritiseren.



Wie heeft de reportage eigenlijk al gezien? Ze duurt lang. Maar ze is absoluut bijzonder interessant en snijdt een heel actueel thema aan waarin de twee meest extreme standpunten ervan worden in het daglicht gebracht. Voor- en tegens komen evenveel aan bod, wat het boeiend maakt.
Eigenlijk gaat het ook een beetje over libertarisme vs. respect voor autoriteit.

[Daimanta]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Mmm. Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat het tot iemands' beroepscode en integriteit zou moeten behoren om een objectieve informatie over het thema te geven. Men kan misschien een soort feedbackmechanisme instellen waarbij experten andere experten kunnen beoordelen naargelang de inhoud van het artikel? Of een soort sanctiesysteem waarbij iemand die geen objectieve informatie weergeeft bv. (tijdelijk) minder auteursrechten krijgt?
Maar dan zit je opnieuw met een streng controlemechanisme... en waarschijnlijk in de ogen van velen het aan banden leggen van "de vrijheid van meningsuiting".

Ik kan me wel moeilijk voorstellen dat mensen een bepaalde studie gaan volgen met als doel het studieobject te bekritiseren.



Wie heeft de reportage eigenlijk al gezien? Ze duurt lang. Maar ze is absoluut bijzonder interessant en snijdt een heel actueel thema aan waarin de twee meest extreme standpunten ervan worden in het daglicht gebracht. Voor- en tegens komen evenveel aan bod, wat het boeiend maakt.
Eigenlijk gaat het ook een beetje over libertarisme vs. respect voor autoriteit.

Dat is een nobel doel maar compleet anti-wiki. In de software wereld zijn er 2 te onderscheiden ontwikkel methoden:

de kathedraal en de bazaar

de kathedraal is het gecentraliseerde ontwerpen, gestuurd met regels en richtlijnen en strak geordend. De macht ligt bij een selecte groep

Voordelen: Heeft een duidelijke coordinatie en een duidelijk systeem.
Nadelen: Veel "spontane" energie gaat verloren door de regels en richtlijnen in het systeem

de bazaar is een gedecentraliseerd systeem waarbij de afzonderlijke inbreng centraal staat. De macht ligt bij de individuen die aan het project meewerken

Voordelen: Veel "spontane" energie en goede ideeën worden voorgesteld en gebruikt
Nadelen: Mist een duidelijke richting en kan fragmenteren

Wikipedia is duidelijk het bazaarmodel. Als je nu een expertise-eis invoert dan is het trekken naar het kathedraalmodel een mogelijk gevolg. En dat zal het belangrijkste voordeel van wikipedia teniet doen, de spontane energie.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Mmm. Dat is een moeilijke vraag. Ik denk dat het tot iemands' beroepscode en integriteit zou moeten behoren om een objectieve informatie over het thema te geven. Men kan misschien een soort feedbackmechanisme instellen waarbij experten andere experten kunnen beoordelen naargelang de inhoud van het artikel? Of een soort sanctiesysteem waarbij iemand die geen objectieve informatie weergeeft bv. (tijdelijk) minder auteursrechten krijgt?
Maar dan zit je opnieuw met een streng controlemechanisme... en waarschijnlijk in de ogen van velen het aan banden leggen van "de vrijheid van meningsuiting".

Akkoord. En dan natuurlijk ook een regeling voor fora enzo.
Om van omver te vallen, die types zonder relevant diploma die het over pakweg klimaatperikelen beginnen hebben op internetfora.

[lombas]

De eisen die Wikipedia stelt, zijn toch de eisen die Wikipedia wilt stellen zeker?

Als je't anders wilt, begin dan een Groentjepedia eh.

[filosoof]

Er is altijd dit:
http://www.conservapedia.com/Main_Page

bijna zo komisch als dit:

http://uncyclopedia.org/wiki/Main_Page

http://oncyclopedia.org

http://oncyclopedia.org/wiki/Hoe:_ve...West-Vlaams%3F

[Groentje-18]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

De eisen die Wikipedia stelt, zijn toch de eisen die Wikipedia wilt stellen zeker?

Als je't anders wilt, begin dan een Groentjepedia eh.

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Er is altijd dit:
http://www.conservapedia.com/Main_Page

bijna zo komisch als dit:

http://uncyclopedia.org/wiki/Main_Page

http://oncyclopedia.org

http://oncyclopedia.org/wiki/Hoe:_ve...West-Vlaams%3F

Dat dit allemaal zomaar kan maakt de situatie net zo penibel.

[AdrianHealey]

Hemel, wat is daar in hemelsnaam 'penibel' aan?

'ALLES WAT GROENTJE NIET TOF VINDT IS EEN PROBLEEM VOOR DE SAMENLEVING!!!!!!!!!!!'

[Stratcat]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat dit allemaal zomaar kan maakt de situatie net zo penibel.

Sommige mensen gaan efficiënter om met informatie dan andere. Al millenia lang.

De overgrote meerderheid van de wereldbevolking heeft nog nooit van Wikipedia gehoord. (Doe de test in je stad.)

[Heftruck]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat dit allemaal zomaar kan maakt de situatie net zo penibel.

Is er eigenlijk iets dat andere mensen doen dat jij niet "penibel" vindt?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat dit allemaal zomaar kan maakt de situatie net zo penibel.

Burgerlijke.

[the_dude]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Maar vind je dan dat het moet gaan zonder kwaliteitsaanduiding (gesteld dat dat praktisch te regelen zou zijn, effectief zou werken en dit zonder privacyschending, bv. doordat alle academici automatisch een bepaald (en hetzelfde) embleem krijgen toegekend indien ze een tekst plaatsen die betrekking heeft over hun vakgebied )?

doorgaans komen verandering in een of ander vakgebied van buiten dat vakgebied.
Er geld 1 aanduiding: wat je interessant vind. Als je zaken aan/opneemt zonder deze degelijk te verantwoorden naar uzelf, is het uw eigen probleem dat je geïndoctrineerd/misleid/misgeïnformeerd wordt.

[Groentje-18]

Ik denk niet dat iemand de documentaire bekeken heeft dus hier enkele teksten die een deel van de inhoud (aan de de contra-zijde) weergeven.

Het slagveld van de waarheid, door Robert McHenry
NRC Handelsblad, 24-12-2004
De gedachte dat internet met zijn vele informatiebronnen de laatste echt vrije en democratische markt van ideeën zou zijn, blijkt een illusie, vindt Robert McHenry. Niet de dingen die we niet weten brengen ons in problemen, maar de dingen die we wél weten maar die gewoon niet kloppen.
Met minstens tien jaar informatietijdperk achter de rug beginnen wij eraan te wennen dat de termen ons om de oren vliegen. Amper hadden wij het woordje megabytes geleerd of ze begonnen te zeuren dat wij onze computers moesten opwaarderen om gigabytes aan te kunnen, en de terabytes liggen al op de loer. Het wordt hoog tijd voor de vraag: voelen wij ons na dit alles werkelijk zoveel slimmer? Is de kwaliteit van onze literatuur, onze televisie en onze films, van onze openbare gedachtenwisseling, naar rato verbeterd? En zo nee, waarom niet?

Een van de mogelijke antwoorden is dat wanneer computertechnici `informatie' zeggen, zij daarmee niet bedoelen wat u en ik ermee bedoelen. Wij denken aan dingen als nieuws, kennis, misschien zelfs wijsheid, maar zo'n technicus bedoelt niets meer of minder dan een niet-toevallig signaal, iets wat helemaal geen betekenis hoeft te hebben. Massa's enen en nullen – voor wat ze misschien waard zijn.

Dit is uiteraard niet wat wij te horen krijgen van hen die waarlijk geloven in digitale connectedness, online-gemeenschappen en `informatie wil vrij zijn', wat dat ook moge betekenen. Sedert de prilste dagen van internet heeft een luidruchtige groep enthousiastelingen voorspeld dat uit dit samenstel van computers, snoeren en software op een of andere manier een nieuwe wereldorde van kennis en democratie zou voortkomen, puur door de technologische aard van het geheel wij mensen zouden alleen maar hoeven meeliften. Voor een utopisch visioen klonk het wat flets, maar aan vrome aanhangers en pleitbezorgers was geen gebrek.

Zij waren in 2004 opvallend aanwezig in Howard Deans kortstondige, vergeefse gooi naar de benoeming tot Amerikaanse Democratische presidentskandidaat. De media besteedden bijna evenveel aandacht aan de uitgesproken netwerkachtige opzet van Deans campagne – vooral wat de fondsenwerving betrof – als aan de boodschap van de kandidaat. Dát was het voorland van de politiek, zei men ons, en het jonge, connected volk zou ons de weg wijzen. Wat ze ons in feite lieten zien, was hoe je jezelf voor de gek kunt houden terwijl je bijna het voltallige electoraat negeert.

Soortgelijke overdrijving valt te beluisteren rond projecten als de Wikipedia, een online-encyclopedie waaraan iedereen kan meedoen. De pleitbezorgers van de Wikipedia benadrukken het grote aantal vrijwilligers dat aan het project heeft meegedaan en het aantal artikelen dat zij hebben bijgedragen. Zij benadrukken ook het gemeenschappelijke karakter van de onderneming, waarin iedereen die meer verstand heeft van een onderwerp, of sterker door eigenbelang wordt gedreven, andermans bijdrage kan bewerken. Hun voornaamste geloofsartikel is dat deze openheid onontkoombaar zal resulteren in een hoge mate van nauwkeurigheid en kwaliteit. Dat dit in strijd is met het gezond verstand, en dat het bovendien aantoonbaar niet werkt, deert hen volstrekt niet.

In deze twee voorbeelden overtuigt een kleine, door zelfselectie gevormde groep zich er niet zozeer van dat zij de grote wereld buiten het computerscherm vertegenwoordigt, als wel dat zij op een niet in woorden te vatten wijze daaraan superieur is – dat zij, anders dan de anderen, niet moeizaam hoeft te leren hoe dingen nu eigenlijk werken. Overal waar snelle computers en beperkte ervaring samenkomen, liggen meer voorbeelden voor het oprapen.

In een beroemde zaak die in 1919 door het Amerikaanse Hooggerechtshof is behandeld, bevestigde het hof de veroordeling van enkele anti-oorlogsactivisten die folders met kritiek op de regering hadden verspreid. De blijvende waarde van die zaak ligt in een afwijkende mening van rechter Oliver Wendell Holmes jr., die in klassieke bewoordingen uiting gaf aan de overtuiging dat ,,het goede waarnaar uiteindelijk wordt gestreefd, het best te bereiken valt door vrije uitwisseling van ideeën – dat de beste toets van de waarheid ligt in het vermogen van de gedachte om te midden van de concurrentie van de markt te worden aanvaard''.

Wie het daarmee eens is, zou weleens kunnen concluderen dat internet misschien de laatste, beste kans biedt om de marktplaats van ideeën, en de vrijheid om die ideeën te uiten, te bewaren. In een tijdperk van toenemende fusies tussen mediabedrijven – radio, televisie, kranten – zouden internet en zijn jongste vorm van vrije meningsuiting, het weblog of kortweg blog, van levensbelang kunnen zijn als bastions tegen de sociale en politieke orthodoxie.

Het zou kunnen, maar waarschijnlijk is het niet. Bedenk wel dat de blogs een voorganger hebben gehad: usenet, een eenvoudige internettoepassing die het mogelijk maakte om online over alles van gedachten te wisselen, van het presidentiële beleid tot de bizarste hobby's. Maar de geschiedenis van usenet is er in hoofdzaak een van voortdurende versnippering, waarbij de groepen steeds beperkter werden, doordat andersdenkenden en andere lastpakken zich afscheidden of werden verbannen, waarna velen van hen nieuwe groepen begonnen, met een nóg beperktere visie op hun bepaalde versie van de werkelijkheid.

Niet minder dan usenet laat de blogo-sfeer een steeds verder gaande verdeling toe – stimuleert deze zelfs – van de publieke ruimte waar de ideeënmarkt bestaat, áls hij bestaat. Links leest linkse blogs, rechts leest rechtse blogs, globo's en groenen hebben hun eigen voorkeuren, en anarchisten en archivarissen de hunne. Je vraagt je af hoevelen de moeite nemen om ook maar iets te lezen dat niet alleen maar hun eigen opvattingen bejubelt en bevestigt, en hoevelen bereid zijn om zichzelf en hun ideeën te onderwerpen aan andermans kritische blik.

De beschikbare gegevens nopen tot de conclusie dat het in feite, over het geheel genomen, neerkomt op wéér een woekering van benauwde, gelijkgezinde virtuele `gemeenschappen' (zoals ze altijd heten, terwijl ze toch vrijwel alle eigenschappen van ware gemeenschappen missen), waarin telkens een paar simpele, afgezaagde leuzen door het netwerk heen en weer kaatsen.

Maar dat hóéft niet. In de beste blogs wordt feit tegenover feit gesteld, voorkeur tegenover voorkeur, opinie tegenover tegengestelde opinie. Het debat is open, krachtig, breed en goed geïnformeerd. Je kunt je voorstellen dat rechter Holmes van zulke blogs zou hebben genoten. Maar is het genoeg?

Het is nu eenmaal zo dat internet iedereen die een aansluiting neemt onmiddellijk toegang verschaft tot alle informatie maar ook tot alle desinformatie, tot alle weloverwogen oordelen maar ook tot alle dwaze vooroordelen die de mensheid tot dusverre heeft weten te digitaliseren. Wij, de gebruikers die niet uitsluitend online maar ook in de wereld leven, moeten op de één of andere manier dan maar door deze terabytes aan gegevens waden en de ene soort van de andere zien te onderscheiden.

In de digitale wereld met zijn eindeloze stroom aan ongefilterde, door gebruikers voortgebrachte inhoud, zijn de dingen vaak niet wat ze lijken. Zonder redacteuren, controleurs van feiten en beheerders die in de gaten houden wat er wordt geplaatst, hebben we niemand die de betrouwbaarheid of geloofwaardigheid kan waarborgen van de inhoud die we op een site als Xanga, Dogster of Guizilla lezen of zien. Er zijn geen controleurs die waarheden van verzinsels scheiden, serieuze inhoud van reclame, bevestigde informatie van geruchten, of regelrecht bedrog. Wie roept de bloggers ter verantwoording die onze geschiedenis proberen te herschrijven en geruchten als feiten verspreiden? Als we allemaal auteurs zijn, en sommige auteurs verzonnen ‘feiten’
schrijven, wie kunnen we dan vertrouwen?

...

De wijsheid van de massa

In de Web 2.0-wereld is de massa de autoriteit geworden die bepaalt wat waar is en wat niet. Zoekmachines als Google, die met algoritmen werken die de zoekresultaten ordenen overeenkomstig het aantal voorafgaande zoekacties, beantwoorden onze zoekopdrachten niet met dat wat het meest waar of betrouwbaar is, maar slechts met wat het populairst is. Dat betekent dat onze kennis – over van alles, van politiek tot actualiteiten tot literatuur en wetenschap – wordt gevormd door niets anders dan de resultatenverzameling van eerdere zoekacties. De zoekmachine is een kwantitatief historisch verslag van voorafgaande zoekopdrachten. Wat een zoekmachine dus biedt is een classificatiesysteem dat ons de wijsheid van de massa voorzet. Google is, overeenkomstig de links waarop werd geklikt en de sites die werden bezocht, een elektronische spiegel van onszelf.
Het probleem is echter dat de Web 2.0-generatie de resultaten van een zoekmachine voor onomstotelijke waarheden houdt.

http://www.vpro.nl/programma/tegenli...tems/39459050/

[Pølle]

Oorspronkelijk geplaatst door Groentje-18

Dat dit allemaal zomaar kan maakt de situatie net zo penibel.

Dat jij dat allemaal wilt verbieden, dá's pas penibel.
Als het van jou afhangt mogen alleen academici nog informatie op het net zetten. En dan nog.

Wat een gejank trouwens.

[Groentje-18]

Waar zei ik dat allemaal?

En heb je ook argumenten?

[Pølle]

Hoe wil je er dan voor zorgen dat het niét kan? Zonder het te verbieden?

Ik wacht in spanning af.

[Groentje-18]

En waar staat dat ik ervoor wil zorgen dat dat niét kan?

[Pølle]

Boh, je zegt dat het 'penibel is dat dit allemaal zomaar kan'.
Daarin meen ik een wens te herkennen dat het eigenlijk allemaal niet zomaar zou mogen kunnen...

[AdrianHealey]

Wat is uw standpunt Groentje?
Vind je het een probleem dat jij het kan gebruiken? Gebruik het niet.
Vind je het een probleem dat anderen dat kunnen gebruiken? Overtuig hen om het niet te gebruiken of verbied het.
Nog iets?