Militaire steun aan Congo

[piraat]

Oorspronkelijk geplaatst door Jozef Ostyn

De vraag die je eerst moet beantwoorden is wat die troepen daar moeten gaan doen. Als het toch maar is om te kijken hoe de strijdende partijen te keer gaan, dan zijn geen extra-troepen nodig. Als men echt wil ingrijpen, dan zal men moeten bereid zijn grof geweld te gebruiken, en daar bestaat geen consensus over.

De énige echt goede manier om deze oorlog, die ik eerder een genocide, een barbaarse slachting zou noemen, te doen stoppen, is de mentaliteit van de Afrikanen te veranderen. En d�*t zal nog véél tijd pakken.
Zelfs Che Guevara , die indertijd de Grote Revolutie in Afrika op gang wou brengen, heeft er de brui aan gegeven , en is het daar afgestapt ...

[Yoni]

Zelfs Che Guevara , die indertijd de Grote Revolutie in Afrika op gang wou brengen, heeft er de brui aan gegeven , en is het daar afgestapt ...

De meeste idealisten druipen af, zo ken ik een dokter/zuster echtpaar die daarnaartoe gegaan is om "de mensen te helpen", na de zoveelste dollar neergelegd (of welke munt dan ook) te hebben bij de checkpoints en na gezien te hebben hoe de plaatselijke doktren alles jatten uit het ziekenhuis en al het andere was het voor hun genoeg reden om daar weg te gaan: en nooit meer terug te gaan. De enige twee landen die ik daar nog wil bezoeken zijn Marokko & Zuid-Afrika.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

@Ostyn, WVA, Bollen - Allemaal zeer redelijke en rationalistische standpunten. Kabila kan daar bij Lac Kivu niet optreden omdat zijn manschappen ongetraind, slecht bewapend en slecht gedisciplineerd zijn. Betaald worden ze ook niet of nauwelijks.
Reken niet op de slagkracht van die mensen want ze hebben die niet. Met de Angolezen ligt dat anders, dat zijn junglevechters met een 25jarige ervaring.

Maar wie gaat wie betalen? Uiteindelijk is er iemand die de rekening moet voldoen en verwacht hierbij niets van de kant van Kabila.

Je stelt een pertinente vraag, maar ik denk dat er twee antwoorden op je laatste vraag kunnen gegeven worden:

1.) Heeft moraliteit een prijs? Als je een mensenrechtenschending van formaat kan stoppen, is het dan gerechtvaardigd om je louter om materiële vragen te bekommeren? Het is erg illusoir te denken dat internationale politiek op morele gronden kan gevoerd worden, maar het is belangrijk die vraag te (blijven) stellen.

2.) Als je dan toch puur economisch wil redeneren, is de internationale gemeenschap gebaat bij stabiliteit: onrust in één land trekt onvermijdelijk de buurlanden mee. Als Congo stabiel en welvarend zou zijn, straalt dat uit naar de buurlanden. Vergelijk het, dichter bij huis, met Nederland, dat als neutraal land in de Eerste Wereldoorlog toch vier jaar een leger op (min of meer) oorlogssterkte heeft moeten onderhouden, met alle economische gevolgen van dien.

[D'ARTOIS]

@Ossaert

Ik ben het 100% met je eens, ik ben er tenslotte zelf geweest. Maar ik ben cynisch geworden toen ik al bij mijn aankomst de 1e dag de mensen op N'Djili in elkaar geramd zag worden. Het half afgebouwde Lumumba monument, overwoekerd door jaren onkruid. De Bruynzeel mensen die door plunderende soldaten werden doodgeschoten - allemaal nog in de Mobutu tijd. Niet werkende telecommunicatie, op een avond na dagen afsluiting van de netlijnen zijn we regeringsgebouwen binnengegaan om te kijken of er nog ergens een openstaande telexlijn stond, zodat ik kon melden dat ik ok was.
De mensen die uit vertrekkende vliegtuigen werden gesleurd, geranseld, je moet het allemaal meegemaakt hebben.
Nee, ik geloof niet meer in vriendelijkheid en diplomatie. In de Congo zit een grote en harde kern van grootverdieners. Een vriendin van mij werkte op Stanstead en daar hebben we Bemba een keer opgehaald die in zijn Gulfstream aankwam.
Enfin, je weet het zelf net zo goed.

[ossaert]

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

@Ossaert

Ik ben het 100% met je eens, ik ben er tenslotte zelf geweest. Maar ik ben cynisch geworden toen ik al bij mijn aankomst de 1e dag de mensen op N'Djili in elkaar geramd zag worden. Het half afgebouwde Lumumba monument, overwoekerd door jaren onkruid. De Bruynzeel mensen die door plunderende soldaten werden doodgeschoten - allemaal nog in de Mobutu tijd. Niet werkende telecommunicatie, op een avond na dagen afsluiting van de netlijnen zijn we regeringsgebouwen binnengegaan om te kijken of er nog ergens een openstaande telexlijn stond, zodat ik kon melden dat ik ok was.
De mensen die uit vertrekkende vliegtuigen werden gesleurd, geranseld, je moet het allemaal meegemaakt hebben.
Nee, ik geloof niet meer in vriendelijkheid en diplomatie. In de Congo zit een grote en harde kern van grootverdieners. Een vriendin van mij werkte op Stanstead en daar hebben we Bemba een keer opgehaald die in zijn Gulfstream aankwam.
Enfin, je weet het zelf net zo goed.

Wat ik hier schrijf, is voornamelijk gebaseerd op wat ik lees en gelezen heb, dus ik blijf het lastig hebben met de praktische implicaties van een dergelijk interventionisme en ik zou -dat geef ik grif toe- niet graag in de schoenen van een president of eerste minister staan die uiteindelijk de beslissing moet nemen om troepen te sturen. Ik had echter wel (nogmaals) willen benadrukken dat ik hier niet pleit voor een vorm van neokolonialisme, waarin het Westen (opnieuw) de touwtjes in handen neemt: op die manier zal dezelfde cyclus die we nu kennen zich opnieuw herhalen, met dat verschil dat niet alleen het Westen, maar ook landen als Rusland, India en vooral China een rol zullen spelen. Internationale gedragenheid, een duidelijk mandaat, de bereidheid om daadwerkelijk op te treden en vooral een humanitaire motivatie lijken me primordiaal, maar zijn tegelijk ook de achilleshiel van de hele idee.

[Félicien Bwanatongo]

Er is geen enkele reden om Vlaamse (of andere Europese) soldaten te laten gevaar lopen -laat staan te laten sneuvelen- omwille van Congolese problemen. Het is aan de Congolesen zelf om dat op te lossen.

[D'ARTOIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Félicien Bwanatongo

Er is geen enkele reden om Vlaamse (of andere Europese) soldaten te laten gevaar lopen -laat staan te laten sneuvelen- omwille van Congolese problemen. Het is aan de Congolesen zelf om dat op te lossen.

Die zùllen dat niet oplossen omdat ze dat niet kunnen. Ook de logistiek speelt hier een rol van betekenis, vervoer richting Kisangani gaat over de rivieren, verder beschikt de Congo domweg niet over de middelen voor grote troepenverplaatsingen.
Belangrijkste echter is dat ze het in Kinshasa zelf niet kunnen. Ze pakken liever de bus naar de vleespotten van Brussel.

[Félicien Bwanatongo]

Oorspronkelijk geplaatst door D'ARTOIS

Die zùllen dat niet oplossen omdat ze dat niet kunnen. Ook de logistiek speelt hier een rol van betekenis, vervoer richting Kisangani gaat over de rivieren, verder beschikt de Congo domweg niet over de middelen voor grote troepenverplaatsingen.
Belangrijkste echter is dat ze het in Kinshasa zelf niet kunnen. Ze pakken liever de bus naar de vleespotten van Brussel.

Dat is dan jammer. Er mogen geen Europeanen sterven omwille van het geknoei door negers in hun eigen land(en).

[D'ARTOIS]

Oorspronkelijk geplaatst door Félicien Bwanatongo

Dat is dan jammer. Er mogen geen Europeanen sterven omwille van het geknoei door negers in hun eigen land(en).

De algemene attitude bij de diverse Afrikaanse regeringsleiders is simpel (ten aanzien van hun bodemschatten): "Wij zitten op goud, maar we willen het er niet uithalen. Doe maar een bod en je mag het zelf komen opgraven."

Mobutu bijvoorbeeld, verkocht bepaalde rechten: Het recht om (ruwe) diamant te verhandelen c.q. direct van de mijn te kopen US$ 500.000,-
Het recht om ruwe diamant te zoeken: US$ 250.000,- per concessie van een aantal kms2
De gangbare prijs, een 20tal jaren geleden was 80 US$ per crt voor ruwe, niet geselecteerde steen.
Pakken aan regels, uitzonderingen en wat dies meer zij.

maar dan ook alles moest van buiten komen. Prima voor de handelaren maar slecht voor het eigen volk. Alleen in de land- en bosbouw was enig werk te vinden.

Congo, maar Congo niet alleen, is het ultieme voorbeeld van een Afrikaans land dat door eigen bestuur volledig en tot op het bot afgekloven wordt.
Als er niets meer te kluiven valt wordt het bot richting Europa gesmeten en wordt gekeken wie het oppakt.
En dan begint het weer opnieuw: "Doe maar een bod, je mag het zelf komen opgraven......."

[evilbu]

Oorspronkelijk geplaatst door kelt

Het heeft geen zin om Belgische troepen te zenden,deze Afrikaanse mini-wereldoorlog moet nu maar uitgevochten worden,met als resultaat dat vermoedlijk Oost-Congo verdeeld zal raken tussen Ruanda,Burundi en Oeganda....

Is dat realistisch? Hebben die landen eigenlijk ooit claims geuit of zo? Op basis waarvan trouwens?
Ergens blijf ik het paradoxaal vinden dat Nkunda een stuk van Oost-Congo bij Rwanda zou willen hechten dat uiteindelijk overwegend Hutu is. Wat vindt Kagame eigenlijk van zo'n anschluss?