Zelfmoord

[filosoof]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Gisterenavond om 20.45 heeft iemand van het rusthuis waar ik werk in Antwerpen zich naar het dak van het gebouw begeven en is er af gesprongen,hij was dood om 0.45 vandaag,overleden in het Middelheim ziekenhuis
Ik ben daar kapot van,tranen zijn niet genoeg om dit te verwoorden
Waarom doet zo een ouderen dit nu??

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Ik weet niet waarom duveltje. Er is zoveel dat ik niet begrijp. En ik weet ook niet hoe jou troostende steun te geven op een forum. Ook niet of je dat wel zou aanvaarden van een vreemde zoals ik. Ik hoop dat zij die je kennen sereen reageren. Sterkte, toch.

Een vriend van mij reed in januari met zijn wagen in Frankrijk ergens tegen.
Ik weet niet hoe het met hem is, ik ken zijn zuster en schoonbroer een beetje, maar die willen enkel kwijt dat hij niet terugkomt. Zijn zuster (29) is zwaar ziek, met 50% overlevingskans, zegt ze me.

Twee jaar geleden stierf zijn 31-jarige vrouw aan kanker na een lange voorgeschiedenis:-#

Vorig jaar pleegde zijn 11-jarig dochtertje drie zelfmoordpogingen: de derde slaagde (na de tweede lag ze een maand in de coma) De derde lukte.

Hij is (was???) 42.

Sterkte, duiveltje...

[Knipp]

Sorry.
Ik kan 't ni helpen.
Zag het spontaan.
Bij de volgende stembusgang, in elk hokje ... geen stembiljet,
maar een rouwregister.

[Karma]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Beste
Wanneer men de medicatie bekijkt van onze bejaarden dan kan je zien dat heel wat bejaarden anti-depressiva nemen.
Onze moderne maatschappij heeft de bejaarden netjes gestockeerd in bejaardentehuizen, .. ze krijgen hun eigen wc en hun eigen lavabo , want dat zijn verplichtingen van de vlaamse gemeenschap.. alleen men heeft vergeten dat mensen geen dingen zijn maar wezens met een hart en gevoelens.
De bejaardenzorg zal de grote problematiek worden van de toekomst.
Verder voel ik mij ook verdrietig dat er geen religieuze invulling meer is. De dood is het grote taboe geworden maar men is wel vergeten dat de dood ook het meest angstwekkende is dat een mens kan overkomen .. namelijk de sprong in het onzekere, het zwarte gat.
Hierdoor vind ik , steunen we elkaar niet meer in het groeien naar de dood. Het geloof kan kracht bieden om dit gebeuren sereen in de ogen te kijken.. wanneer 5 mensen samen iets geloven dan geeft dat steun... dan voelt een mens zich gedragen door de groep naar de dood toe.
Ik vrees dat het taboe dood ... vele bejaarden doodeenzaam maakt.....
we hebben de bejaarden gestockeerd zoals we zakken suiker stockeren.. en dat is uitermate deprimerend, vernederend ... mijn rusthuis doet erg zijn best maar het probleem is algemeen maatschappelijk ... vrees ik
voila
ziehier mijn visie

Goede visie

Mijn visie is dat dit voornamelijk het gevolg is van onze eigen bezorgdheid maar ook van onze gemakzucht. Eigenlijk roepen en schreeuwen we van de daken dat er van alles moet worden georganiseerd om het de oude mens beter en gemakkelijker te maken met als gevolg dat er homes en dergelijke worden georganiseerd die de zorg van de oude mens op zich neemt. Allemaal mooi maar daarmee verschonen we onszelf om niet meer in familieverband voor elkaar te gaan zorgen.
Steeds weer bemerk ik dat de oude mens (meestal) enkel en alleen maar kan terugvallen op familie. Kinderen spelen daar meestal de grootste rol in. Als die kinderen hun geweten sussen met het "deponeren" van één van hun ouders in een home dan is er wel een "zorg" maar eigenlijk valt de oudere in zijn gevoelsleven gewoon het grootste deel van de week op zichzelf ... in bepaalde gevallen uitzichtloos dus. Af en toe eens een vlug bezoekje is dan meestal enkel een pleister op de wonde.
Mensen zonder kinderen zijn vaak nog het meest eenzaam, vooral eens men in het sukkelstraatje komt.
VANDAAR MIJN OPROEP ... MENSEN ... ZORG GOED VOOR JE MOEDER OF VADER. ALS JE TWIJFELT OF JE HAAR OF HEM EEN BEZOEKJE ZOU BRENGEN OF NAAR EEN SPANNENDE FILM WIL KIJKEN ... KIES DAN VOOR HET EERSTE EN NEEM DE FILM GEWOON OP.
OUDERE MENSEN (VOORAL ALS ZE ZELF NIET GOED MEER MOBIEL ZIJN) HEBBEN BEHOEFTE AAN DAGELIJKS CONTACT MET HUN DIERBAREN.

[hotschizodiscocop]

Oorspronkelijk geplaatst door duveltje382

Gisterenavond om 20.45 heeft iemand van het rusthuis waar ik werk in Antwerpen zich naar het dak van het gebouw begeven en is er af gesprongen,hij was dood om 0.45 vandaag,overleden in het Middelheim ziekenhuis
Ik ben daar kapot van,tranen zijn niet genoeg om dit te verwoorden
Waarom doet zo een ouderen dit nu??

Dat verwondert me niet hoor, duveltje. Het is onlangs trouwens maar nog eens in het nieuws geweest hoe ouderen slecht behandeld worden in rustoorden. Ouwe mensen die in het ziekenhuis liggen en wat te veel zagen krijgen al snel een verplichte dosis antipsychotica toegediend.
Senioren voelen zich uitgesloten uit onze maatschappij. Zie ook de reactie van veel oudere mensen op de toer die VTM is opgegaan. Ze vinden er zich niet meer in terug. Ik vind dat die generatie anders niet te klagen heeft hoor.

[Mambo]

Mijn schoonmoeder die ook in een rusthuis zit is ook erg eenzaam.
We doen wat we kunnen, maar we kunnen er ons bed niet gaan maken. Ze heeft redelijk vele bezoeken allerhande.
En toch, om haar eenzaamheid een beetje te doorbreken laat ze de dokter maar komen. Niet dat er niks aan de hand is maar een oud mens heeft altijd wat aan de hand.
De laatste 4 weken is de dokter 50 KEER bij haar geweest.
Uiteraard die betaald waarschijnlijk zijn villa gewoon cash met zulke mensen. Maar het toont hoe die mensen daar vereenzamen.
En verzorgers kunnen dat ook niet invullen ongeacht hoeveel ze hun best daarvoor doen.
Tenslotte zijn het maar de verzorgers en niets meer dan dat. Vanuit die mensen bekeken natuurlijk.

[LcGrs]

Hoi duveltje382,

Dit is erg en eigenlijk zijn daar gewoon geen woorden voor...

Heel veel sterkte in de verwerking van dit verlies.

Als zorgkundige / verpleegkundige in een woon- en zorgcentrum sta je soms zo machteloos in situaties waar financiële resultaten belangrijker worden dan een waardige oude dag... Als je dan iets dergelijks meemaakt moet dit overkomen alsof al je dagelijks werk voor niets is geweest...