Vraag en aanbod van 'werkgeverskracht'

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Samenwerking is de weg van de minste energie en schept ook welvaart voor meer mensen, zoiets ?

Ja, zoiets. Door werkgevers en -nemers op gelijke hoogte te plaatsen, zij beoordelen elkaar, zullen alle rollen door de meest geschikte mensen vervuld worden.

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Is er iemand die daar tegen kan zijn ?

Onbekwame bazen, die voor zichzelf een voordeel halen uit de door hen gekozen oneerlijke verdeling, die zich bedreigd voelen, omdat zij weten dat er heel zeker mensen zijn die hun rol kunnen overnemen en meer welvaart voor iedereen kunnen scheppen.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Ja, zoiets. Door werkgevers en -nemers op gelijke hoogte te plaatsen, zij beoordelen elkaar, zullen alle rollen door de meest geschikte mensen vervuld worden.



Onbekwame bazen, die voor zichzelf een voordeel halen uit de door hen gekozen oneerlijke verdeling, die zich bedreigd voelen, omdat zij weten dat er heel zeker mensen zijn die hun rol kunnen overnemen en meer welvaart voor iedereen kunnen scheppen.

Gevolgen:

Het verlangen naar geld, macht, rijkdom of bezittingen.
Daardoor “andere” hun bezit gedeeltelijk of volledig ontzeggen.
Geen of weinig sociale voeling.
De Angst voor …….. als drijfveer naar meer hebzucht.
Psychotherapie:

Met de leeftijd neemt ook de kans op succesvolle behandeling gewoonlijk af.
Ernstige persoonlijke psychosociale problematiek vraagt behandeling door psychotherapeut.

Therapie:

Het promoten van positieve eigenschappen:

Voorzichtigheid, verstandigheid, wijsheid, rechtvaardigheid, eerlijkheid, oprechtheid, gematigdheid, zelfbeheersing, moed, hoop, respect voor de medemens (sociale voeling), gulheid, delen, ijver.

[MIS]

Ja, zoiets. Door werkgevers en -nemers op gelijke hoogte te plaatsen, zij beoordelen elkaar, zullen alle rollen door de meest geschikte mensen vervuld worden

Dan is je doelstelling om ieders talent te exploreren en ook ten volle te benutten. In een menswaardige en duurzame economie wel te verstaan, daar waar concurrentie gezond is en niet vernietigend en uitsluitend. Denk je dat mensen zoiets eenvoudigs ooit gaan begrijpen en/of in gaan geloven wanneer het huidige bestel van kracht blijft ?

Onbekwame bazen, die voor zichzelf een voordeel halen uit de door hen gekozen oneerlijke verdeling, die zich bedreigd voelen, omdat zij weten dat er heel zeker mensen zijn die hun rol kunnen overnemen en meer welvaart voor iedereen kunnen scheppen.

Waarom hebben ze toch zo’n angst, ze varen er toch ook beter bij ? Of zien ze dat niet misschien ?

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

Dan is je doelstelling om ieders talent te exploreren en ook ten volle te benutten. In een menswaardige en duurzame economie wel te verstaan, daar waar concurrentie gezond is en niet vernietigend en uitsluitend. Denk je dat mensen zoiets eenvoudigs ooit gaan begrijpen en/of in gaan geloven wanneer het huidige bestel van kracht blijft ?



Waarom hebben ze toch zo’n angst, ze varen er toch ook beter bij ? Of zien ze dat niet misschien ?

Economische groei is zeker geen referentie voor welzijn:

De kwaliteit van een samenleving bestaat niet uit het aantal miljonairs, maar hoe men omgaat met zwakken, ouderen, jongeren, gezondheidszorg, werklozen, milieu en de nodige tijd voor het degelijk opvoeden van kinderen, ze zijn de toekomst en de volgende generatie.

Wanneer de meeste mensen in een samenleving sociaal en financieel armer worden en het milieu verloederd, dan kan je echt geen goede punten geven aan een economie, minstens moet toch een meerderheid van de mensen het beter krijgen en de natuur moet zich kunnen herstellen, wat nu niet het geval is.

· Het rendement van een economie moet niet altijd winst en groei zijn, als de totale samenleving het goed heeft, dit is het beste rendement uiteraard.
· Hoge levensstandaard en welvaart voor iedereen, dit is uiteraard een tegenstelling.
· Hoge levensstandaard en welvaart kan enkel in een neoliberaal systeem en voor een bepaalde elite.

Hoge levensstandaard en welvaart voor iedereen zouden betekenen:

1. Miljoenen vliegtuigen voor reizigers meer.
2. Een paar miljard luxe auto’s meer.
3. Een paar miljard luxe huizen meer.
4. Een paar miljard luxe boten meer.
5. Een paar miljard luxe hotels meer.
6. Honderden miljarden nutteloze consumptie goederen meer.
7. De natuur wordt omgevormd tot één grote vervuilende industrie en stortgebied.

[corse]

Lees even wat Fidel daar over zegt:

De dreiging van de klimaatverandering is ernstig, het is dringend en het groeit.
Geen enkele natie, groot of klein, rijk of arm, kan aan de impact van de klimaatverandering ontsnappen.
Een stijgende zeespiegel bedreigt elke kustlijn.
Meer krachtige stormen en overstromingen bedreigen elk continent.
Economieën mogen groeien, maar zonder gevaar voor onze planeet.
De toekomst is niet langer een keuze tussen een groeiende economie en een schonere planeet, hun voortbestaan is afhankelijk van beide.
Het onbeperkte afval van niet-hernieuwbare natuurlijke hulpbronnen, met name olie en gas, geaccumuleerd over honderden miljoenen jaren, deze worden uitgeput binnen amper twee eeuwen in het huidige tempo van verbruik, deze zijn de fundamentele oorzaken van de klimaatverandering.
Belangrijk is het vinden van oplossingen die leiden tot het voortbestaan van onze soort.
De mens is voor zijn overleving afhankelijk van de biodiversiteit van onze planeet.
Fidel Castro Ruz

[corse]

Essentiële bestaansmiddelen:

· Dat de mens enkele essentiële bestaansmiddelen nodig heeft om te kunnen leven en gelukkig zijn is uiteraard normaal.
· Maar de hoeveelheid bestaansmiddelen heeft niets met hun geluk te maken.
· Uit onderzoek blijkt dat de factoren gezondheid, opleiding en welzijn in grote mate het geluk beïnvloeden, gezondheid is de belangrijkste factor.
· Een goed uitgebouwde gezondheidszorg is dus zeer belangrijk, vooral omdat we slechts enkele jaren op deze planeet doorbrengen.

Analyse:

Een herverdeling van welzijn over zoveel mogelijk mensen is ook een herverdeling van vrijheid over een zo groot mogelijke groep mensen, het hoeft zeker geen welvaart te zijn.
Want zonder voldoende mogelijkheden, middelen en verstand heb je immers geen vrijheid.

Welvaart betekent niet welzijn:

Beperkte materiele zaken verwerven is een noodzaak, maar deze zeker niet ten koste van een half mensenleven.

Geluk is het gemeenschappelijk doel van de mensheid, het gemiddelde geluksgevoel is de laatste 50 jaar gedaald.

Meer mensen voelen zich ongelukkig door:

· Financies
· Inkomensonzekerheid
· Werkonzekerheid

Het maakt mensen angstig, ongelukkig en depressief.
Te veel materiele waarden onderdrukken het geluk.
Mensen die focussen op geld, status, roem en materiele waarden zijn statistisch gezien ongelukkiger en hebben meer fysieke en psychische gezondheidsproblemen.

[corse]

Het meest ongelukkig zijn mensen tussen de 25 en 50 jaar dit vooral door:

· Bouwen.
· Huur.
· Voeding.
· Energieprijzen
· Mobiliteitsproblemen.
· Kinderen niet zelf kunnen opvoeden.
· Carrière met stress
· Leningen.
· Enz, enz.

De godin van vooruitgang, luxe, materialisme en tijd is in werkelijkheid een grote hoer, een nymfomane die niet te verzadigen is.

Deze godin tracht ons zoveel mogelijk van de essentie van het leven af te houden, vb:

Beoordeel je succes aan wat je moet opgeven om het te bereiken en wat je moet opgeven om het te behouden.
Beoordeel materiele waarden in dienst van hun functie en niet enkel in dienst van hun schoonheid.
Schoonheid ontstaat meestal door de zuivering van overtolligheden.
In de laatste pyjama die men in het leven draagt zijn geen zakken.



Nadelen van een kredietsysteem en een te ver doorgedreven welvaart:

Minder of slecht sociaal leven.
Slechte werkomstandigheden en minder loon moeten aanvaarden.
Het verplicht zijn om 45 of 50 jaar 8 u. per dag te werken.
Het verplicht zijn om met het economisch rad mee te draaien.
Meer dan 56.000 gevallen van familiaal geweld, de meestal mannelijke daders behoren tot de leeftijdsgroep 25-40 jaar.
Kinderen niet zelf te kunnen opvoeden.
Geen tijd om creatief te zijn of om eigen cultuur te kunnen genieten.
Geen tijd om van de mooie dingen des levens te genieten.
Verloren generaties door overbodige materiele welstand (luxe) (zin of onzin)
Bodemschatten en grondstoffen worden in snel tempo omgezet naar storthopen.
Ongeveer 80% van de totale mondiale milieu-impact wordt veroorzaakt door 25% van de wereldbevolking, de zogenaamde mondiale consumptieklasse, krediet is de basis van dit systeem.

De vrije wil:

Het krediet systeem is daardoor geen vrije wil systeem maar een manipulatie systeem.
Volkeren moeten in de eerste plaats zichzelf kunnen zijn, (dit zonder de opgedrongen inmenging en bemoeienissen van buitenstaanders: fabrieken, banken, kredietinstellingen en industrie) dit is pure en echte vrijheid, manipulerende reclame en krediet zijn de boosdoeners van deze enorme crisis.
Veel belovende intresten enz, dit vooral om (krediet verleners) en de vrijmarkteigenaars snel rijk te maken!

Geluk is het gemeenschappelijk doel van de mensheid:

Je kan je natuurlijk afvragen of de miljardairs van onze planeet, aan de hand van hun hoeveelheid geld meer gelukkig zijn dan normaalverdieners.

Van Warren Buffett zijn hoofd zou het geluk natuurlijk afdruipen maar dat is blijkbaar niet zo.
Geluk is blijkbaar niet recht evenredig met hoeveelheid geld.

Het tegengestelde is meermaals waar, hoe meer geld hoe ongelukkiger:

· Mensen met veel geld kunnen niet meer of zelden lachen.
· Kunnen niet spontaan zijn.
· Zijn zelden vrolijkheid of vriendelijk van uit het hart.
· Zijn nooit tevreden en zorgeloos.
· Hebben weinig een ontspannen gevoel.
· Hebben geen of weinig vertrouwen in de medemens.
· Lachen niet spontaan maar gemaakt.
· Zijn met niets nog blij.
· Kunnen niet meer genieten en zijn meestal respectloos.
· Zijn zelden geliefd, enkel voor hun geld uiteraard.

In de kamer van het geluk hebben blijkbaar de demonen status, geld, roem, leugens, bedrog, egoïsme en eigenbelang geen toegang.

[corse]

Er zijn vele voorbeelden dat geld niet gelukkig maakt:

· Mensen die denken dat geluk recht evenredig is met een hoeveelheid geld en materiele welstand zijn dom en onervaren.
· Ik heb in mijn leven veel gerezen en met honderden verschillende culturen over deze problematiek gesproken, ik kan u garanderen dat de hoeveelheid geld of bezit niets met geluk te maken heeft, het tegengestelde is wel waar.
· Ik heb vele gewone mensen ontmoet die zeer gelukkig waren en daar ook voor uit kwamen.
· Je kon gewoon voelen dat deze mensen gelukkig zijn.
· Dat de mens enkele essentiële bestaansmiddelen nodig heeft om te kunnen leven en gelukkig zijn is uiteraard normaal.
· Maar de hoeveelheid bestaansmiddelen heeft niets met hun geluk te maken uiteraard.

Wat mij opgevallen is, dat het echte geluk totaal niets met materiele welstand of geld te maken heeft maar wel met het reine zijn:

Tevredenheid, zorgeloosheid, spontaniteit, levensvreugde, vriendelijkheid, ontspannen gevoel, vertrouwen, gezondheid, lachen, blijheid, genieten, respect, gezelligheid, gastvrijheid, fantasie en verbeelding, een vleugje humor, liefde en geliefd worden, tijd maken om goed en gezond te eten en drinken in goed gezelschap maakt gelukzalig, met een ontspannen gevoel ontstaan de beste ideeën.

Al deze samen is het geluksgevoel, het geluk bestaat uit deze kleine stukjes.

Vrijemarktsamenleving:

· Dit is niet mijn visie, ik stel enkel vast!
· In de huidige tijd hoor je veel dat vooral “Arabieren en andere volkeren” een voorbeeld moeten nemen aan onze vrijemarktsamenleving.
· Ik ben bijna 50 jaar vertrouwd met vrije markt en ik ken de weinige voordelen en de vele nadelen.
· Ik vind ook dat wij ons systeem “zeker niet” moeten uitdragen, promoten of opdringen aan andere volkeren.
· Ik had en heb het geluk en tijd gehad (ondernemer) om veel te kunnen reizen op onze planeet en vele volkeren en culturen te kunnen ontmoeten, er zijn vele culturen die vooral schoner en meer in evenwicht met de natuur leven en vooral minder vervuilen.
· Het familieleven in het westen is volledig gedegenereerd, ieder is enkel en alleen met zichzelf bezig, het doorgeschoten individualisme dat tot grote eenzaamheid en egoïsme leidt.

Met andere woorden:

België is een prachtig land maar het zou moeten overdekt zijn (Grapje)
Onze samenleving is volledig vervuild, kanker is daardoor het grootste probleem geworden!
Je kan hier relatief goed aan de kost komen, (maar hoe lang nog) met de nodige consequenties.
En voor de rest vind ik niet dat wij het recht hebben om ons systeem te promoten en dat wij vooral “niet” te hoog van de toren moeten blazen.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Vaak hoor je mensen zeggen dat een werkgever gerust veel meer mag verdienen dan zijn werknemers; de werkgever levert de grootste bijdrage aan de welvaart, dus mag hij er ook een groter deel van in ontvangst nemen. Het is echter niet zo dat in het huidige systeem het inkomen van de werkgever evenredig is met de welvaart die hij creëert. Er is daarom een grondige wijziging nodig van het systeem van werkgevers en -nemers.

Het systeem dat ik voorstel is er één dat in het productieproces een extra schakel van vraag en aanbod installeert; vraag en aanbod van 'werkgeverskracht'. Bij het nieuwe systeem zal iedereen in het productieproces zowel werkgever als -nemer zijn. Het is echter niet zo dat de huidige werknemers samen allemaal werkgever worden, dat is een ander systeem.

Wat het inhoudt is dat om een bepaalde tijd de werknemers mogen stemmen of ze al dan niet een nieuwe werkgever wensen en welke werkgever ze wensen van diegenen die het bedrijf graag zouden willen overnemen. Dit gebeurt op basis van een soort 'verkiezingsprogramma' dat de werknemers van de werkgevers mogen lezen en waaraan de werkgevers zich moeten houden nadat ze verkozen zijn. Eén van de dingen die daar onvermijdelijk zullen moeten instaan is het inkomen van de werknemers. De taak van de werkgevers is dan om 'een beleid te voeren' dat zo veel mogelijk 'te verdelen welvaart' oplevert.

Wanneer de werkgever geen grotere 'te verdelen welvaart' oplevert dan zijn voorganger, terwijl hij wel een groter inkomen aan de werknemers beloofd heeft, dan schiet er minder over voor investeringen in het bedrijf, geld voor aandeelhouders dus, en voor hemzelf. Wanneer er minder geld naar de aandelen gaat, dan zouden aandeelhouders hun geld wel eens elders kunnen investeren, wat desastreus zou kunnen zijn voor het bedrijf. Ook wanneer de werkgever de aandeelhouders tevreden kan houden, maar zelf amper kan rondkomen, zal het beleid moeten veranderen.

Wanneer de werkgever alle anderen tevreden kan houden en zichzelf daarbovenop nog eens de flinkste beloning van iedereen kan geven, dan is die beloning helemaal verdiend.



De belangrijkste voordelen die ik hierin zie:

1° Werknemers zullen hierdoor een hoger inkomen krijgen, waardoor de welvaart gelijkmatiger verdeeld wordt. Gelijkere inkomens betekent een hogere gemiddelde welvaart, aangezien een wijziging van een cent van het inkomen minder hard gevoeld wordt naarmate het inkomen hoger is.

2° Doordat werknemers een hoger inkomen krijgen, ontstaat er een kloof tussen het inkomen van de werkende en van de niet-werkende bevolking, zonder dat om dat te bereiken de werkloosheidsvergoedingen verlaagd moeten worden. Deze kloof stimuleert mensen om hun steentje bij te dragen aan de welvaart.

3° Selectie van de werkgevers door zowel werknemers als aandeelhouders (doordat ze aandelen kunnen intrekken) zorgt ervoor dat werkgevers gekozen worden op basis van de totale te verdelen welvaart die ze creëren i.p.v. op basis van de tevredenheid van slechts één groep.



Kort samengevat: Meer te verdelen welvaart en een betere verdeling van die welvaart in elkaar, wat voor een grote gemiddelde welvaart van alle mensen zorgt.

Waarom pakt U eigenlijk niet het probleem/het systeem aan dat het uitgangspunt vormt van uw voorstel?
Laat gewoon de correctiemechanismen in de markt hun dagelijkse gang gaan.
Dat zijn "verkiezingen" - correcties - met de resolutie van 1 ruil tussen 2 mensen.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Erw

Waarom pakt U eigenlijk niet het probleem/het systeem aan dat het uitgangspunt vormt van uw voorstel?
Laat gewoon de correctiemechanismen in de markt hun dagelijkse gang gaan.
Dat zijn "verkiezingen" - correcties - met de resolutie van 1 ruil tussen 2 mensen.

Krediet, eigendom en geld een illusie:

Uiteraard is krediet, eigendom en overdreven materiele welvaart een illusie die in het leven geroepen is om de mens tot werken aan te zetten en het uitbuiten van mens door mens mogelijk te maken. Daaruit ontstond vrije markt, kapitalisme en een klasse systeem van rijk, middenklasse en arm, het basisprincipe van dit systeem.
De elite kan onmogelijk rijk zijn en niet werken zonder dit krediet en eigendomsinstrument.
Door volledige automatisering zal uiteraard de illusie eigendom en krediet verdwijnen vermits herverdeling geen probleem meer zal zijn maar een vanzelfsprekendheid.
De overgangsperiode zal uiteraard geleidelijk gaan en problematiek met zich meebrengen vooral door mensen die hangen aan de illusie eigendom krediet en geld.
De illusie krediet en eigendom is uiteraard vals en berust op engdenkendheid, de enkele momenten die we op deze planeet zijn, maken ons bewust van het feit dat het vergaren van elke vorm van eigendom verloren tijd is die we moeten betalen met de kostbare tijd van ons korte leven op deze planeet.
We zijn als mens maar enkel even op bezoek op deze planeet, niemand gehoord deze planeet.
Enkel door een verbod op privaat bezit kan het bio-systeem evolueren en zich verbeteren.
De natuur die moeder is van alle leven kan dan herademen en toont dan haar mooiste kant.
De illusie om alles zelf te bezitten (eigendom) is dodelijk voor de natuur, (het ecosysteem).
Het vergankelijke eigendomsgevoel, “het bezitten van” is een zeer primitief instinkt.
Geen verloren generaties door zo veel mogelijk zelf te willen bezitten, “de bezitsdrang”.
De westerse geïndustrialiseerde landen laten een catastrofale ecologische voetafdruk achter, massale armoede en extreme rijkdom voor enkele.

[MIS]

Economische groei is zeker geen referentie voor welzijn:

De kwaliteit van een samenleving bestaat niet uit het aantal miljonairs, maar hoe men omgaat met zwakken, ouderen, jongeren, gezondheidszorg, werklozen, milieu en de nodige tijd voor het degelijk opvoeden van kinderen, ze zijn de toekomst en de volgende generatie.

Wanneer de meeste mensen in een samenleving sociaal en financieel armer worden en het milieu verloederd, dan kan je echt geen goede punten geven aan een economie, minstens moet toch een meerderheid van de mensen het beter krijgen en de natuur moet zich kunnen herstellen, wat nu niet het geval is.

• Het rendement van een economie moet niet altijd winst en groei zijn, als de totale samenleving het goed heeft, dit is het beste rendement uiteraard.
• Hoge levensstandaard en welvaart voor iedereen, dit is uiteraard een tegenstelling.
• Hoge levensstandaard en welvaart kan enkel in een neoliberaal systeem en voor een bepaalde elite.

‘Neo’ liberaal betekent een aanpassing van het achterhaalde beeld van een verkeerd begrepen liberalisme. Het betekent dat groei niet enkel in materiële zin beoogd wordt maar dat bewustzijnsgroei of de mens centraal komt te staan. Veel ‘neo’ liberalen hebben dat niet eens begrepen waardoor ze dan ook hun eigen ideologie ondermijnen. De stuiptrekkingen van de pseudo neo liberalen zijn dan ook meelijwekkend om zien.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door MIS

‘Neo’ liberaal betekent een aanpassing van het achterhaalde beeld van een verkeerd begrepen liberalisme. Het betekent dat groei niet enkel in materiële zin beoogd wordt maar dat bewustzijnsgroei of de mens centraal komt te staan. Veel ‘neo’ liberalen hebben dat niet eens begrepen waardoor ze dan ook hun eigen ideologie ondermijnen. De stuiptrekkingen van de pseudo neo liberalen zijn dan ook meelijwekkend om zien.

Juist,

Het liberalisme van West Europa had een menselijk gelaat gekregen en stond open voor tolerantie en democratisering.

Tot het VS neoliberalisme en globalisering de kop op stak!

Liberalen zijn er in alle soorten en maten, niet allemaal hebben ze vrijheid en rechtvaardigheid
“ voor iedereen” hoog in het vaandel staan.
Al de democratische vrijheden zijn niet gekregen maar door de jaren heen afgedwongen.
Het niet discrimineren door rang en stand wordt stilaan ook een liberale morele en ethische waarde wat ons een enorme stap voorwaarts brengt naar de verdraagzaamheid van de mens.

Woorden als: wij zijn de crème, de elite, het summum verschuiven naar rechts, en zitten in de laatste schuif van het onrecht.
Op deze wijze distantieert liberalisme zich van het extreem rechtse neoliberalisme, de onzuiverheden worden weggelaten.

Respect voor de medemens is hier het eerste thema, ras, rang of stand zijn discriminatie en taboe.
Vrijheid voor iedereen komt gelukkig op deze manier niet meer uit de loop van het geweer, maar wordt gezeefd en komt uit de onderste tapkraan van een denktank.

Het beste voorbeeld is de wieg van rechts:

Oostenrijk, hier zit het onrecht ook in de laatste schuif voor het in de geschiedenisboeken verdwijnt.

Het grootste gevaar voor het oude West Europa van de vijftien is:

Zijn opgedrongen wilde globalisme van rechts, dit zou ons vergevorderde liberalisme met een menselijk gelaat wel eens terug naar de middeleeuwen kunnen katapulteren en het uitbuiten van mens door mens weer als vanzelfsprekend aanzien.

De gulden middenweg:

1. Een efficiënte staat, doelgericht en ten gunste van de totale samenleving.
2. Een efficiënte privaat economie, doelgericht en ten gunste van de totale samenleving.

Neo liberalisme is de filosofie van de hoop in een competitieve periode wanneer het kapitalisme zich in een hoogconjunctuur bevindt.
Fascisme, racisme, fanatisme en oorlog is de filosofie van de ondergang in een destructieve periode wanneer het kapitalisme zich in laagconjunctuur of crisis bevindt.
De zelfregulerende wapenhandel is in deze periode de enige en enkele alleenzaligmakende mogelijkheid die overblijft om het vrije markt systeem te behouden, wat zeer gevaarlijk is!

[MIS]

Juist, het liberalisme van West Europa had een menselijk gelaat gekregen en stond open voor tolerantie en democratisering. Tot het VS neoliberalisme en globalisering de kop op stak!

Vermoedelijk heeft men zich daar een naam toe-geëigend om iets anders te verbloemen en alzo de bevolking te misleiden. Hierdoor heeft men dan ook de positieve kracht van het neo liberalisme in diskrediet gebracht, zo ook is de term dermate verkeerd voorgesteld dat sommigen deze nog steeds als waarachtig zien. In principe ging het over de zgn New Born Christians die op weg waren om een nieuwe Heilige Oorlog te lanceren. In een wereld van pijl en boog is dat nog betrekkelijk mild, in een wereld van bommen en granaten een gevaar voor de mensheid in z’n totaliteit. In beide gevallen geen uitingen van gezond verstand maar adepten van een archaïsch mythische wereld, een wereld vol Goden en Duivels die moeten bestreden worden. Van op een afstand eerder lachwekkend, tot je er middenin zit, geen pretje. Het menselijke gelaat dient zich nog verder te ontwikkelen, zeer juist, steeds meer maskerades worden dan ook doorzien.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Juist,

Het liberalisme van West Europa had een menselijk gelaat gekregen en stond open voor tolerantie en democratisering.

Tot het VS neoliberalisme en globalisering de kop op stak!

Ik ben van deze materie niet zo goed op de hoogte.

Wanneer had het liberalisme in West Europa een menselijk gelaat gekregen en aan wie was dat te danken en vooral wat waren de resultaten (het einde van de klassenstrijd)?

Wanneer stak het VS neoliberalisme de kop op, wie waren in de VS de boosdoeners en wie introduceerden dat in West Europa?

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik ben van deze materie niet zo goed op de hoogte.

Wanneer had het liberalisme in West Europa een menselijk gelaat gekregen en aan wie was dat te danken en vooral wat waren de resultaten (het einde van de klassenstrijd)?

Wanneer stak het VS neoliberalisme de kop op, wie waren in de VS de boosdoeners en wie introduceerden dat in West Europa?

Lees dit voor beter inzicht:

De rekening der voorvaderen en sociaal markteconomie:

Het leven van de mens wordt mogelijk door de arbeid en door de verwezenlijkingen van de vele miljoenen mensen en machines in het verleden en het heden, de mens is ongeveer 200.000 jaar oud, ongeveer 198.000 jaar daarvan leefde hij relatief primitief.

§ Ongeveer 98 % van de huidige menselijke verwezenlijkingen is gebeurd door de vorige generaties.
§ Ongeveer 0,2 tot max. 2 % kan elke nieuwe generatie bijdragen aan de instandhouding, vernieuwing en modernisering van de bestaande samenleving, dit aan de hand van hoog of laagconjunctuur, wetenschappelijke vooruitgang en automatisering.
§ Eén generatie kan dus in principe maar een klein deel bijdragen door arbeid, kennis en ervaring, maar dit is natuurlijk even noodzakelijk als de vorige generaties in hun evolutie.
§ We bouwen aan de toekomst met materiaal en mensen uit het verleden. (Rosa Luxemburg)

De door vele generaties en met veel geduld opgebouwde “voorbeeld model samenleving” moet worden behouden en de bestaande fundamentele sociale rechten geëerbiedigd:

De nalatenschap van onze voorvaderen is dus rijkdom in al zijn vormen, van materiele vormen zoals dorpen, steden, machines en alles wat door mensenhand gecreëerd is tot doordachte en uitgewerkte systemen gebaseerd op evolutie en ervaring zoals democratie, solidariteit, sociale zekerheid, geautomatiseerde economie enz.
Onze voorouders hebben generaties lang afgedragen aan het beste collectieve verzekeringssysteem ter wereld, de verzekering zonder winstoogmerk, ons sociaal zekerheidssysteem.

Geschiedenis:

Niemand mag zich daar illusies over maken, alles is door onze voorouders gedurende honderden jaren afgedwongen van de elite en jetset, beetje bij beetje, niets is gegeven of verkregen, alles is met het mes op de keel afgedwongen.
Voor deze eeuwenlange rooftochten van uitbuiting, diefstal en slavenarbeid, en om onder het juk van deze uitbuiters onderuit te komen zijn vele slachtoffers (doden) gevallen.
Er zijn trams omgedraaid, enorme stakingen en betogingen georganiseerd, syndicaten gecreëerd, arbeidsvoorwaarden afgedwongen door stakingen enz.
Door veel geduld bereikte de slak de ark, onze huidige samenleving met zijn sociale rechten, vangnetten, gezondheidszorg en sociale voorzorg.

Toekomst:

De belastingen op de half en volledig geautomatiseerde bedrijven (24u machinerie) moeten nog afgedwongen worden om zo arbeidsduurverkorting in al zijn vormen te verkrijgen.
Het zal niet eenvoudig zijn om dit af te dwingen, dit alles “voor” we in het tijdperk van de volledig geautomatiseerde industrie binnen stappen.

De rekening:

Gelukkig moet de rekening die de huidige generatie zou moeten betalen aan onze voorvaderen niet betaald worden, dit vermits we allen oud worden en alles moeten achterlaten wanneer we sterven.
De overige neveneffecten die mee in het erfgoed van onze voorouders zitten nemen we er graag bij.
Ook nieuwe generaties zullen deze neveneffecten doorgeven aan de volgende generaties, de gang van de wereld.


Overzicht van de huidige levende generaties:

1. Crisisgeneratie (75 + jaar) De crisis van de jaren 1930.
2. Oorlogsgeneratie (65-75 jaar) Verwoesting en armoede.
3. Stille generatie (60-65 jaar) Heropbouw.
4. Protestgeneratie (45-60 jaar) Contestatie tegen de gevestigde orde.
5. Verloren generatie (30-45 jaar) Werkloosheid, verderf en casinokapitalisme, consumentisme.
6. De nieuwe crisis generatie (15-30 jaar) Computer, automatisering, sociale eco-economie, controle, volksverhuizingen.

De nieuwe generatie leiders:

Binnen de 10 jaar zullen de meeste leiders van de stille generatie en de protestgeneratie met pensioen gaan.
Uit de verloren generatie zullen enkele leiders een brugfunctie vervullen.

Voor de rest zal er een totaal nieuw leiderschap aantreden:

· De jongeren en tieners van nu.
· Het zal een generatie zijn die de erfenis van de culturele revolutie van de jaren zestig volledig geabsorbeerd zal hebben (de incubatietijd van 40 jaar is binnen nu en 10 jaar verstreken)
· Het toekomstig leiderschap zal daarom totaal andere kenmerken vertonen dan het oude.

Toekomst:

Ecologische economie, sociaalmarkteconomie en sociaal-democratie:

1. De systemen van vrije markt zullen veranderen naar sociaalmarkteconomie, het woord “vrij” zal onder controle staan, het misbruik was te groot, dit door het zogenaamde conservatief neoliberalisme!
2. “Vrij” was zeker niet synoniem voor rechtvaardigheid, het was enkel gebaseerd op eigenbelang en hebzucht.
3. Schulden (krediet) verspreiden in tijd en over meerdere generaties zal aan banden gelegd worden.
4. Alle multinationale bedrijven zullen worden geconfronteerd met strenge wereldcontrole.
5. Een economisch wereldtribunaal zal instaan voor controle en sancties.
6. Ecologische economie en sociaalmarkteconomie zal de grootste doelstelling worden.
7. Duitsland heeft dit begrepen, wij mogen niet achter blijven, we zullen ook deze weg moeten bewandelen.
8. De natuur die moeder is van alle leven wordt gerespecteerd bij het ontwaken van de nieuwe ecologische sociaalmarkteconomie
9. Meer mensenrechten en daardoor meer controle op het uitbuiten van mens door mens.
10. Globalisering moet anders worden dan enkel de doelstelling van georganiseerde wereldslavenarbeid.
11. Het gelijkstellen van alle valutawaarden zal op onze planeet een eerste doelstelling worden, dit om volksverhuizingen te stoppen, het is tevens de oorzaak van alle vormen van racisme.
12. De globalisering van de sociaalmarkteconomie zal het minimum leef en uurloon op onze planeet ook globaliseren.
13. Einde van het puur individualisme, het recht van de rijkste, intelligentste en sluwste komt in gedrang en wordt verworpen.
14. Schoolcursussen worden vernieuwd en aangepast aan de ecologische sociaal markteconomie.

Ecologische economie, sociaalmarkteconomie en sociale democratie hebben als doel:

Meer sociale rechtvaardigheid voor ieder mens en respect voor het ecologisch geheel.

Alles wat we doen en kunnen doen is te danken aan de vorige generaties.
Automatisering en vernuft multipliceren zichzelf uiteraard, of deze degelijke beschaving of vooruitgang zijn, dit is een andere zaak.
Hoe sneller dit gaat hoe sneller we aan de eindmeet “zouden moeten” bereiken?.
De wet van oorzaak en gevolg uiteraard.

De enige en echte rede voor enigszins minder lokale armoede en op andere plaatse weer meer armoede is dus evolutie en vooral gebrek aan globale wereldorganisatie.

De kwaliteit van een samenleving bestaat niet uit het aantal miljonairs, maar hoe men omgaat met zwakken, ouderen, jongeren, gezondheidszorg, werklozen, milieu en de nodige tijd voor het degelijk opvoeden van kinderen, ze zijn de toekomst en de volgende generatie.

Wanneer de meeste mensen in een samenleving sociaal en financieel armer worden en het milieu verloederd, dan kan je echt geen goede punten geven aan een economie, minstens moet toch een meerderheid van de mensen het beter krijgen en de natuur moet zich kunnen herstellen, wat nu niet het geval is.

[Piero]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Lees dit voor beter inzicht:

De rekening der voorvaderen en sociaal markteconomie: [..]

Dit is een zeer globale beschouwing waarmee U mijn vragen over de historische toedracht niet beantwoordt. Voor data en personen mag u ook wel verwijzen naar bronnen op internet zoals wikipedia.

[Erw]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Dit is een zeer globale beschouwing waarmee U mijn vragen over de historische toedracht niet beantwoordt. Voor data en personen mag u ook wel verwijzen naar bronnen op internet zoals wikipedia.

Piero, er zijn hier twee personen die niet discussiëren, de ene plakt moeilijke woorden samen tot een oninterpreteerbaar gebrabbel, de andere plakt op voorhand gemaakte tekstjes.
Kijk eens hier: http://www.google.be/search?q=%22De+...hl=nl&filter=0
Elke poging die U onderneemt om te reageren wordt 'beantwoord' met zo een plaktekstje. Soms zelfs als 4 posts na elkaar, zodat de "discussie" ineens een hele bladzijde verder zit.
Ik plaatste beiden in de negeerlijst. Dan scrollt het niet meer zo. En iets missen doe ik niet, alle teksten heb ik intussen al zo een 50 keer gezien, haha.

[corse]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Ik ben van deze materie niet zo goed op de hoogte.

Wanneer had het liberalisme in West Europa een menselijk gelaat gekregen en aan wie was dat te danken en vooral wat waren de resultaten (het einde van de klassenstrijd)?

Wanneer stak het VS neoliberalisme de kop op, wie waren in de VS de boosdoeners en wie introduceerden dat in West Europa?

A brief history of neoliberalism - David Harvey

Na de Tweede Wereldoorlog zat het liberalisme in de verdrukking door het Keynesiaanse gedachtegoed.
De overheersing van de socialistische denkbeelden, het geloof in de almacht van de staat en de mateloze overheidsinmenging op alle terreinen van de samenleving wurgde langzaam maar zeker het vrij initiatief en de vrijheid van het individu in het algemeen.
De socialistische verzorgingsstaat kwam in de loop van de jaren zeventig echter steeds meer onder druk te staan. Inefficiëntie, bureaucratisering en over reglementering hebben toen geleid tot economische malaise, een haperend overheidsapparaat en torenhoge schulden.

In de loop van de jaren ’70 werden de ideeën van nieuwe liberale denkers en economen als Ludwig von Mises, Milton Friedman en Friedrich Hayek internationaal ontdekt en toegepast.
Het bleek de start van een absoluut geloof in de vrije markt als beste middel om welvaart te creëren en kreeg al snel de benaming ‘neoliberalisme’.

De invloed van deze beweging is tot op vandaag voelbaar in tal van denktanks, financiële instellingen en internationale organisaties zoals het IMF, de Wereldbank en de Wereld Handels Organisatie.
Over deze al bij al jonge beweging – ze is nauwelijks dertig jaar oud – schreef David Harvey, professor aan de Universiteit van New York en auteur van talrijke teksten over globalisering en politieke economie, het boek A brief history of neoliberalisme uitgegeven bij de Oxford University Press.
Op de voorkaft van het boek staan foto’s van vier prominente politici die tijdens de jaren zeventig en tachtig in hun beleid gebruik maakten van neoliberale recepten.

Het zijn Deng Xiaoping, Margareth Tatcher, Ronald Reagan en Augusto Pinochet.
De Chinese leider zette in 1978 de eerste schuchtere stappen van een communistisch geplande economie naar private initiatieven gebaseerd op economische vrijhandel.
De Britse eerste minister ging na haar verkiezing in mei 1979 onder haar roepnaam Iron Lady het gevecht aan met de machtige Britse vakbonden op weg naar privatisering en liberalisering van diverse economische sectoren.

De nieuwe Amerikaanse president werd verkozen in 1980 met een ambitieus programma van deregulering en vrije marktwerking.
Maar het eerste experiment met de toepassing van neoliberale recepten gebeurde al jaren voordien door Augusto Pinochet na zijn bloedige militaire coup in Chili, op 11 september 1973.
Daarbij baseerde hij zich op de monetaire ideeën van de Amerikaanse econoom Milton Friedman die in 1976 de Nobelprijs voor Economie won.
Opvallend is dat de vier personen op de voorkaft er op politiek democratisch vlak totaal andere standpunten op nahielden.

Het toont volgens David Harvey aan dat het neoliberalisme geen alomvattende ideologie is, maar zich uitsluitend concentreert op het economische vlak.
Een van de meest invloedrijke denkers van de neoliberale beweging was zonder twijfel Friedrich Hayek, de winnaar van de Nobelprijs voor Economie in 1974.
Zijn centrale standpunt was dat economische activiteiten niet effectief gepland en gecoördineerd kunnen worden door een centraal bureau.
Het socialisme mislukt onvermijdelijk door de onmogelijkheid van zelfs de grootste computers om effectief gegevens over voorkeuren, mogelijkheden en omstandigheden van individuen en groepen te verzamelen en te analyseren.
Alleen een systeem van gedecentraliseerde besluitvorming en op ruil gebaseerde samenwerking - ‘de onzichtbare hand’ - is geschikt voor een moderne complexe economie.
Het veronderstelt tevens dat elkeen in staat is tot productieve arbeid en dat werkloosheid een vorm zelf gekozen luiheid is.
Maak de markten vrij en laat mensen zelf instaan voor hun sociale bescherming.

Heel wat neoliberale politici en denkers zijn op die manier in het vaarwater terecht gekomen van het ‘libertarisme’ dat zich verzet tegen elke vorm van overheidsingrepen in de vrije markt.
Zo verzetten zij zich tegen elke wet of regel die de individuele vrijheid van de mens en zijn eigendom aantast.
Stemplicht beschouwen ze als een vorm van ongehoorde dwang, sociale zekerheid als een uitnodiging tot profitariaat, en belastingen als diefstal.
Ze opteren voor een minimale staat die nog enkel instaat voor de bescherming van eigendommen en optreedt tegen geweldplegingen.

David Harvey wijst erop dat heel wat neoliberalen en libertariërs in die zin ook afkerig staan van de democratie.
Ze hebben meer vertrouwen in politieke en financiële elites.
De door libertariërs zo geprezen Murray Rothbard demonstreerde in zijn boek Government and the Economy wantrouwen in de democratie omdat hij die als een statisch gegeven beschouwde.
Hij wordt daar tegenwoordig in gevolgd door libertarische denkers als Anthony de Jasay die in zijn boek The State het principe van de scheiding der machten in vraag stelt, en Hans-Hermann Hoppe die in zijn boek Democracy: The God that failed de democratie afwijst omdat ze weinig bekwame mensen aan het bewind brengt en zorgt voor grotere staatsinvloed.
Hij verkiest dan ook een monarchie omdat een koning het land zal beschouwen als zijn eigendom en er dan ook beter zal voor zorgen.

De Franse filosoof Claude Lefort weerlegt de stelling van Rothbard dat de democratie statisch is. In zijn boek Het democratisch tekort legt hij terecht grote nadruk op de democratie als een geïnstitutionaliseerde en onophefbare onenigheid.
Hiermee spoort hij met de Popperiaanse gedachte die stelt dat macht nooit definitief kan zijn en dat slecht regeren steeds kan worden bijgestuurd en afgestraft.

Richard Nixon heeft dit trouwens aan den lijve ondervonden.
Dat neoliberalen ver af staan van het liberalisme demonstreert David Harvey met de actuele politiek van president Bush.
Die pleit voor de vrije markt en de vrijhandel maar steunt tegelijk protectionistische maatregelen zoals staalheffingen en subsidies voor landbouw en textiel.
Om de eigen markt af te schermen legt hij barrières op aan vreemde invoerders.
Hij laat monopolies en oligopolies toe die de markt ontwrichten en de consument overleveren aan prijsafspraken en een gebrek aan keuzemogelijkheden.
De notie vrijheid wordt aldus verengd tot een louter economisch gegeven.
George W. Bush beloofde – zoals Reagan in de jaren tachtig – de overheidsuitgaven te zullen verminderen, maar in de praktijk gebeurt net het tegenovergestelde.

Op militair vlak voert hij een vorm van ‘military Keynesianism’, een reusachtige toename van de defensie-uitgaven waardoor het overheidsdeficit toeneemt.
Om dit te compenseren snijdt hij fors in investeringen in het onderwijs, in de sociale bescherming en in noodzakelijke infrastructuur.
Dit kwam in september nog aan het licht met de desastreuze gevolgen van de orkaan Katrina, waaruit bleek dat de overheid fors had gesnoeid in de noodzakelijke investeringsbudgetten voor de versterking van de dijken rond de stad New Orleans.
Ook in China leidde de neoliberale revolutie niet tot vrijheid en democratie.
De levensstandaard voor heel wat mensen steeg inderdaad, maar tegelijk werden politieke hervormingen gecounterd, met als dramatisch hoogtepunt de bloedige onderdrukking van de studentenopstand in 1989 op het Tienanmenplein waarbij tal van slachtoffers vielen.
De enorme opmars van China als economische macht doet vergeten dat nog steeds miljoenen mensen er in armoede en onvrijheid leven.
De lonen blijven er extreem laag, de bescherming van de arbeiders is er onbestaande en van politiek liberalisme is er nog steeds geen sprake.

De auteur kijkt vervolgens naar Rusland en de impact van het neoliberalisme op de lokale economie.
Opnieuw gaat het over zaken als monopolievorming, corruptie en een mentaliteit die haaks staat op het liberale gedachtegoed.
Maar de auteur gaat vooral tekeer tegen de door de VS opgelegde idee van democratie in landen als Irak.
David Harvey grijpt terug naar het uitgangspunt van president Roosevelt die stelde dat de eerste opdracht van de staat gericht is op de uitschakeling van honger en armoede onder de eigen bevolking en het verzekeren van de veiligheid van de eigen burgers.
Hij verwijst naar actuele liberale denkers zoals Amartya Sen en zijn boek Vrijheid is vooruitgang waarin hij het heeft over de plicht van de overheid om mensen in staat te stellen hun vrijheid daadwerkelijk te kunnen beleven.
Het is een politiek die de regering Bush momenteel niet voert.

De neoliberale economische politiek - op ethisch en maatschappelijk vlak gekoppeld aan een neoconservatief beleid - leidt tot een groeiende kloof tussen de ‘haves’ en de ‘have nots’.
Wat de auteur het meest stoort is dat de VS haar neoliberale en neoconservatieve waarden als superieur beschouwt en wil opleggen aan anderen.
De advocaten van het neoliberalisme gedragen zich als hogepriesters die hun ideologie beschouwen als een seculiere religie met het marktfundamentalisme als het centrale geloofspunt dat geen toetsing of alternatief verdraagt.

De tijd dat men het einde van de geschiedenis aankondigde is voorbij.
Het valt op dat neoliberalen en libertariërs niet verder komen dan hun ‘klassiekers’ als Von Mises, Hayek, Rothbard en Friedman, alsof de wereld en het vrije marktdenken toen stopte.
Tal van burgers hebben in de praktijk vastgesteld en ondervonden welke schade een te ver doorgedreven privatisering, de afbraak van het sociaal zekerheidsstelsel en de ontmanteling van noodzakelijke functies van de staat heeft toegebracht.

Er vaart een nieuwe wind doorheen het liberale denken, minder dogmatisch en minder zelfverzekerd.
In de traditie van Karl Popper dat we onze hypotheses voortdurend genadeloos aan kritiek moeten onderwerpen omdat dé waarheid niet bestaat.
Hedendaagse liberale denkers als Amartya Sen, Hernando de Soto, Fernando Savater en Martha Nussbaum geven aan dat de overheid belangrijk is om te zorgen voor minimale voorzieningen of ‘fundamental opportunities’ die de mens in staat moeten stellen zelf keuzes te maken en inhoud te geven aan zijn of haar levensplan.
Ze pleiten voor een goed onderwijs, degelijke sociale voorzieningen, een efficiënt juridisch systeem naast sterke mechanismen om de vrije mededinging te vrijwaren.

Het neoliberalisme is een aberratie van het liberalisme.
Liberalen hebben steeds gepleit voor een combinatie van vrijheid en rechtvaardigheid.
De ‘onzichtbare hand’ mag immers niet verglijden tot een ‘duistere klauw’, maar moet ervoor zorgen dat mensen steeds de kans krijgen om hun talenten te maximaliseren.
De vrijheid is voor liberalen veel meer dan economische vrijheid.
Het gaat niet alleen om de bescherming van eigendommen, maar ook om de bescherming van de menselijke waardigheid van individuen.
Het gaat om democratie en het wegnemen van hindernissen die de mens belemmeren om vrij te zijn.
Het gaat ook om rechtvaardigheid teneinde het welzijn van de minst begunstigden te bevorderen.
En dat kan alleen als een overheid het nodige doet om mensen in staat te stellen hun eigen levensplan in te vullen.
Het liberalisme behoeft geen adjectief als neo, radicaal, sociaal, links of rechts.

David Harvey, A brief history of neoliberalism, Oxford University Press, 2005

Besluit:

Het neoliberalisme is een destructieve kracht.
Het tere weefsel van wat in de samenleving in lange tijd tot stand kwam, wordt in een oogwenk door het neoliberalisme verwoest.
Het neoliberale antwoord om eenvoudigweg te privatiseren wat vroeger publiek was, is even contraproductief als het besluit een defecte klok te repareren door het binnenwerk eruit te halen.

[Erw]

Om de grote leugens maar effe in de verf te zetten:
http://www.rothbard.be/boeken/105-geld-rothbard
- Mises wil de centrale banken van de overheden weg.
- Mises wil het fractionele reserve banksysteem weg (terug naar fullreserve)
- Mises wil de inflatie (geldgroei) door overheden stoppen.
Deze zaken leidden tot vorige crises en de huidige crisis.
Werd er iets aan gedaan in die eeuw? Nee.
Wat doen degenen die de crisis veroorzaakten?
Ze steken de schuld op hun vyanden.
In de hoop zelf te ontsnappen.

[Piero]

Corse bedankt.
Dit beknopte stuk zet e.e.a. in een aardig perspectief. Wat ik nog mis is het moment waarop het liberalisme volgens jou een menselijk gezicht had gekregen en was dat wereldomvattend of lokaal. Ik neem aan dat het neo-liberalisme volgens jou geen menselijk gezicht heeft.
Ik zie dat het neoliberalisme niet wordt beschouwd als een complete ideologie en er bestaat geen eenduidige definitie. Merkwaardig dat er vier (overbekende) hoofdpersonen worden genoemd uit alle windstreken van de wereld. Ik heb het geprint en zal het bestuderen.