Esperantisten : wie zijn ze & waarom ?

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Verder ben ik ook van mening dat Europa groot is kunnen worden dankzij de diversiteit. Het heeft de concurrentie vergroot. Uniformiteit verschraalt dit meer.
Overigens, vroeger was Frans de taal van de toekomst, vandaag het Engels. Wie heeft een glazen bol te voorspellen wat het over enkele jaren zou worden?

Precies dat is een reden om er op aan te dringen dat er nu door "de internationale gemeenschap" een taal als wereldtaal word ingesteld, omdat je ander straks Mandarijn zou kunnen moeten leren.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Volgens mij is het gegeven simpelheid een achterhaald gegeven. Mensen verwerven een taal vooral snel wanneer ze van een taalbad erin voorzien zijn. Dan gaat het altijd heel snel. Onderwijs helpt verder ook uiteraard. 'Geestdrift' alleen doet het ook soms. Eigenlijk zijn standaardtalen sowieso het werk van intellectuelen, om het op een later tijdstip aan de bevolking te onderwijzen. Koiné-talen ontspruiten later over tijd.

Wat niet wegneemt dat als een volwassene naar een land verhuist waar men een compleet andere taal spreekt hij na jaren vaak nog een aantal dingen niet compleet beheerst.
Bovendien wil je mensen voor een internationale standaardtaal juist niet in een taalbad onderdompelen. Je wil de talen die mensen spreken niet vervangen, je wil een manier creeren waarop mensen eenvoudig en zonder vertaalfouten en misinterpretaties met elkaar kunnen communiceren.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door roger verhiest

Ik vrolijk dit forum nu en dan op met een tekstje in het Esperanto, navenant mijnen hoed staat vertal ik het soms naar het Nederlands. de mooiste reactie kreeg ik eens van een nogal taalonkundige medeforummer :; "ongelofelijk ik versta 80%" een mooier kompliment voor de taal is eigenlijk ondenkbaar.

Ik begin deze draad wegens een opmerking van onze kameraad Pelgrim die stelde dat behalve hijzelf en ik eer niemand iets van de esperanto teksten begrijpt of er ook maar in geïntresseerd is.

De papenheimers kennende weet ik dat er een vloed van negatieve berichten zou kunnen volgen. De tegenargumenten zijn bekend en de schrijnenste komen dikwijls van esperantisten die de taal jarenlang bestudeerden en tot de slotsom komen dat ze er eigenlijk niet mee (kunnen) aanvangen.

Daarom deze enquête : zijn er op dit forum esperantisten en zo ja waarom ?

3 vragen :

- bent u Esperantist ?
- zou u het willen leren ?
- heeft u wel wat beters te doen ?

Esperanto is door de UNESCO erkend als werelderfgoed - er zijn in vrijwel alle staten op deze aardbol esperantisten aanwezig. Er zijn er meer dan u denkt en minder dan wij zouden wensen.

Wat mij vooralopvalt is dat er nog geen enkel forummer heeft aangegeven dat hij deze vreemde taal kent.


Nu persoonlijk heb ik mij er wel mee bezig gehouden en dat om zeer persoonlijke redenen.


Ik ga mij nu geen Esperantist noemen, want ik haat de taal.
Maar je zal mij niet kunnen verkopen waar ik bij sta.

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Bovendien wil je mensen voor een internationale standaardtaal juist niet in een taalbad onderdompelen. Je wil de talen die mensen spreken niet vervangen, je wil een manier creeren waarop mensen eenvoudig en zonder vertaalfouten en misinterpretaties met elkaar kunnen communiceren.

Volgens mij is een taalbad dan sowieso een indirect gevolg. Indien men een taal over geheel de wereld onderwijst en men het internationaal gebruikt, dan zal men snel ook naar informatie in die taal zoeken.
Trouwens, over dat Esperanto of deze of gene hulptaal: de nadruk wordt op eenvoud gelegd wat een goed gegeven is op een zekere hoogte. Persoonlijk, echter, hecht ik meer aan 'uitdrukbaarheid' en 'dynamiek' dan aan eenvoud.

Het Engels profiteert nu van een internationale gemeenschap die massaal bijdraagt aan de rijkdom ervan.
Mensen neigen hierdoor het Engels als 'de perfecte taal' te zien. Ik zie verder ook dat men pogingen onderneemt om het Duits, het Spaans, het Frans, het Mandarijn, het Arabisch, enz... concurrentie te doen bieden. Men ziet inderdaad te weinig in hoe snel men zijn kazak zou draaien indien de meeste progressie uit een niet-Engelstalig land zou komen. Dat kan op één generatie tijd al omdraaien.

[Albrecht]

Een geconstrueerde taal die volledig via de computer werkt zou wel gaan, denk ik.

Een voorbeeld waar ik net aan dacht:
De zin "Heb jij een boek?" kan worden afgebroken en logisch hervormd worden.

[Waar/Onwaar] Jij-hebt een-boek(lijdend voorwerp)

Een zin maak je met woorden uit een vooraf vastgestelde lijst. Als je dit dan door stuurt naar een Engelsman en Fransman, krijgen ze een vertaalde versie.

in het Engels wordt dit dan:
[True/False] You-have(singular) a-book(direct object)

in het Frans wordt dit dan:
[Vrai/Faux] Tu-as un-livre(accusatif)

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Albrecht

Een geconstrueerde taal die volledig via de computer werkt zou wel gaan, denk ik.

Een voorbeeld waar ik net aan dacht:
De zin "Heb jij een boek?" kan worden afgebroken en logisch hervormd worden.

[Waar/Onwaar] Jij-hebt een-boek(lijdend voorwerp)

Een zin maak je met woorden uit een vooraf vastgestelde lijst. Als je dit dan door stuurt naar een Engelsman en Fransman, krijgen ze een vertaalde versie.

in het Engels wordt dit dan:
[True/False] You-have(singular) a-book(direct object)

in het Frans wordt dit dan:
[Vrai/Faux] Tu-as un-livre(accusatif)

En nu naar het Chinees, met de zin "Is dat boek nou een beetje goed te doen of had die journalist die in le Soir zijn gal spuwde dan toch gelijk?"
Ik verwacht veel van vertaalcomputers, en feitelijk had een internationale taal een eeuw terug ingesteld moeten zijn, als je er nu aan begint duurt het zeker een decennium voordat het echt is aangeslagen en de computervertalingen worden steeds beter. Wat computervertalingen niet kunnen oplossen is dat je bepaalde dingen gewoon niet in elke taal kan zeggen. Een haunted house word in het Nederlands geen "bespookt huis", een vertaling heeft invloed op de betekenis. Als mensen zelf een gezamelijke taal spreken kunnen ze deze verschillen in betekenis snappen. In een aantal Oosterse talen worden eigenschappen niet als bijwoord maar als werkwoord aangegeven, "ik woon in het grotende rodende huis". Iemand uit zo'n taal die Engels wil leren zal enige moeite hebben om daar een andere constructie voor te leren, maar vervolgens zal hij wel begrijpen wat mensen tegen hem zeggen, terwijl iemand die geen Engels spreekt en zijn teksten door de google translate haalt constructies zal tegenkomen die niet compleet naar een voor hem begrijpbare versie vertaald zijn/vertaald konden worden.
Hierin zit de winst voor een internationale taal, dit levert ook over 50 jaar nog voordeel op bij het bestrijden van misverstanden. De informatie kan door partij 1 goed geformuleerd en door partij 2 goed begrepen worden. Zeker in gesproken tekst, waar computers nog enige moeite mee hebben, zit er daarom nog toekomst in het idee, maar niet meer zoveel als honderd jaar geleden.
Grappig om hierbij op te merken is dat twee tweedetaalsprekers vaak beter in staat zijn om een gesprek met elkaar te voeren dan een van hen met een moedertaalspreker, zeker als hun beheersing nog niet zo goed is. Feitelijk zou je kunnen stellen dat zij een vereenvoudigde versie van de taal spreken waarin bepaalde dingen gewoon niet bestaan. De native speaker maakt gebruik van geavanceerde taalmogelijkheden (zoals het woord geavanceerd, of taalmogelijkheden) om zich beter uit te drukken, maar dit beter uitdrukken heeft geen zin als de andere partij het niet begrijpt.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Het is een van de meest ingewikkelde talen (nou ja, een van de minst simpele dus) die voor dit doel ontwikkeld zijn.

Sorry maar het feit dat je dit durft beweren toont wel dat je geen flauw benul hebt van wat Esperanto is.

en de woordenschat is Eurocentrisch (zij het minder op enkel Romaanse talen gebaseerd dan bijvoorbeeld Interlingua, maar die taal is dan bijvoorbeeld wel weer simpeler). Het zou dus best een geschikte taal kunnen zijn voor bijvoorbeeld overleg in het Europees parlement, maar een veel minder geschikte taal om als Koreaanse toerist in Kenia aan een Braziliaan met een Arabisch accent te vragen hoe hier de lokale versie van een of ander feest heet.

Ik communiceer nochtans regelmatig met Japanners, Afrikanen, Hongaren, Chinezen enz. in die taal en dat gaat vlotjes. Wij krijgen regelmatig Esperantisten uit verre oorden op bezoek en hun Esperanto is veel verstaanbaarder dan hun Engels (maar iederéén kent Engels hoor). Op kongressen zijn géén tolken en ondertitels nodig. Muziekconcerten waar Esperanto wordt gezongen worden door iedereen begrepen. Met een ex had ik geen enkele moeite om serieuze ruzie te maken. Er worden kookboeken in die taal geschreven, er wordt in gezopen, gevreeën en voortgeplant en ik organiseer binnenkort een danscursusje in die taal op ons jaarlijks jongerenweekend.

Alvorens te oordelen zou je beter eerst eens de feiten en de praktijk onderzoeken. Van alle kunsttalen is Esperanto momenteel de meest succesvolle én de enige die ook in de praktijk gebruikt wordt.

[Bovenbuur]

Oorspronkelijk geplaatst door Pelgrim

Sorry maar het feit dat je dit durft beweren toont wel dat je geen flauw benul hebt van wat Esperanto is.

Als jij naast Esperanto ook bijvoorbeeld Ido en Interlingua spreekt trek ik mijn woorden terug.

Ik communiceer nochtans regelmatig met Japanners, Afrikanen, Hongaren, Chinezen enz. in die taal en dat gaat vlotjes. Wij krijgen regelmatig Esperantisten uit verre oorden op bezoek en hun Esperanto is veel verstaanbaarder dan hun Engels (maar iederéén kent Engels hoor). Op kongressen zijn géén tolken en ondertitels nodig. Muziekconcerten waar Esperanto wordt gezongen worden door iedereen begrepen. Met een ex had ik geen enkele moeite om serieuze ruzie te maken. Er worden kookboeken in die taal geschreven, er wordt in gezopen, gevreeën en voortgeplant en ik organiseer binnenkort een danscursusje in die taal op ons jaarlijks jongerenweekend.

Wat niet zegt of ze voor al deze functies geschikter is dan een willekeurige andere kunsttaal.

Alvorens te oordelen zou je beter eerst eens de feiten en de praktijk onderzoeken. Van alle kunsttalen is Esperanto momenteel de meest succesvolle én de enige die ook in de praktijk gebruikt wordt.

De meest succesvolle is ze zeker, dat spreek ik niet tegen. Maar hoeveel decennia word dat succes nu al minder? Esperanto heeft veel te danken aan hoe lang ze al bestaat en hoe goed het destijds gelukt is haar te lanceren.

[respublica]

Ik hou niet van de boodschap van Esperanto, omdat taaldiversiteit volgens mij iets goeds is. Het is toch leuk dat er zoveel talen zijn? Engels vervult alle functies die Esperanto zou kunnen hebben.

[Scherven A. Mok]

Ik ben er een jaar of vijf terug eens aan begonnen maar wegens mijn toenemende asociaal gedrag zag ik er het nut niet meer van in.

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door respublica

Ik hou niet van de boodschap van Esperanto, omdat taaldiversiteit volgens mij iets goeds is.

Ik denk dat je dan de boodschap niet begrepen hebt, want taaldiversiteit is net een strijdpunt van Esperantisten. Je moest eens weten hoeveel Esperantisten actief zijn in taalbewegingen van minderheden allerhande. Maar het wordt wel heel cynisch als je dan het Engels als wereldtaal gaat huldigen. Wist je dat door de toenemende veramerikanisering in deze wereld er zo ongeveer om de twee weken een taal verdwijnt?

[Pelgrim]

Oorspronkelijk geplaatst door Bovenbuur

Als jij naast Esperanto ook bijvoorbeeld Ido en Interlingua spreekt trek ik mijn woorden terug.

Ik heb er heel wat uitgetest. Ze zijn allemaal op zich bruikbaar, maar beweren dat Esperanto de moeilijke is is echt wel belachelijk.

Wat niet zegt of ze voor al deze functies geschikter is dan een willekeurige andere kunsttaal.

In theorie komt elke taal in aanmerking daarvoor. In de praktijk is het enkel Esperanto dat effectief een praktisch gebruikte taal is geworden.

De meest succesvolle is ze zeker, dat spreek ik niet tegen. Maar hoeveel decennia word dat succes nu al minder?

Hoezo, minder? Het Esperanto kent momenteel een serieuze groei.

Esperanto heeft veel te danken aan hoe lang ze al bestaat en hoe goed het destijds gelukt is haar te lanceren.

Best mogelijk, de pioniers hebben zeker hun rol gespeeld. Maar vandaag is er een nieuwe generatie die andere kanalen en manieren hanteert. Het aantal kongressen en bijeenkomsten neemt alsmaar toe en op internet is een zeer grote Esperantogemeenschap actief.

[Robinus V]

Even een kort stukje levensverhaal om mijn relatie met Esperanto weer te geven...

Twee jaar geleden, volgens mij ook begin oktober, was ik een 15-jarige 'filosoof'. Het was de periode in mijn leven waarin ik na begon te denken over allerlei zaken. De opstandeling die ik toen was, zette ik mij af tegen het onderwijs. Wat leerkrachten vooraan allemaal kwamen verkondigen interesseerde me niet. Ik was allesbehalve een geliefde leerling. Kennis kon volgens mij enkel verworven worden door zelf na te denken en zelf dingen te ervaren, niet door gewoon aan te nemen wat een andere zegt, want de denkfouten en leugens die tot mijn overgenomen kennis leidden, konden veel moeilijker opgespoord worden en soms zelfs gewoon niet.

Zo was ik eens een keer aan het nadenken over het onderwerp talen en communicatie. Ik vond het vreemd dat de instelling ons drie vreemde talen liet leren: Frans, Engels en Duits. Ik kon de maatschappij er wel op vertrouwen dat het handig is om met Franstaligen, Engelstaligen en Duitstaligen te kunnen communiceren. Ik bedacht echter dat het ook handig is voor Franstaligen, Engelstaligen en Duitstaligen om elkaar te verstaan. Het leek me nogal onhandig om allemaal drie talen te leren om elkaar te verstaan. Veel minder tijdrovend zou het zijn om allemaal één taal te leren. Maar welke taal zou iedereen moeten leren opdat alle mensen elkaar kunnen verstaan?

Ik kwam na even nadenken tot de conclusie dat er in geen geval een rechtvaardige keuze gemaakt zou kunnen worden. Telkens zou een groep bevoordeeld worden op een andere. Voor een rechtvaardige keuze moest ik dus niet gaan. Misschien de makkelijkst aan te leren taal? Daar kon ik vanzelfsprekend niet over oordelen, aangezien ik niet alle bestaande talen geleerd had. Toch maar gewoon het Engels, omdat al zo veel mensen het geleerd hadden en het ongunstig voor het ideaal zou kunnen zijn om die beweging te stoppen? Als ik er dan even over nadacht, maakte ik de bedenking “Zijn er echt veel mensen die het Engels geleerd hebben? Veel is nogal relatief. Alle mensen die nog niet geboren zijn hebben het bijvoorbeeld nog niet geleerd.”. Nee, het is noch mogelijk om een rechtvaardige keuze te maken, noch om een op de lange termijn praktische keuze te maken.

Wat als ik nu eens zelf een taal in elkaar steek? Die taal kon ik dan zo in elkaar steken dat die zo makkelijk mogelijk aan te leren is. Bovendien is die taal niemands moedertaal. Voil�*, ik was er uit. Ik had een optie bedacht die zowel tijdbesparender als neutraler was dan alle alternatieven. Iedereen twee talen; de moedertaal en de internationale geconstrueerde taal. Dat was iets dat een grote vooruitgang voor de mensheid zou betekenen. Ik was vastbesloten om de gehele mensheid te helpen.

De volgende avond sprak ik erover met een vriend die uit eigen beweging Zweeds leerde, hem kon dat wel eens interesseren. Die vertelde me dat er al zo'n taal bestond: Esperanto. Ik besloot de taal eens te bestuderen. Na enkele dagen kwam ik tot het volgende besluit: “De taal is zeer neutraal, maar het kan nog veel neutraler. De taal is in vergelijking met natuurlijke talen makkelijk aan te leren (Na een paar dagen had ik het gevoel dat ik al evengoed Esperanto sprak als Frans na al die jaren), maar het kan nog veel makkelijker. De bedoeling is echter goed en de taal is al relatief succesvol.”.

Sindsdien zit ik met een eeuwig dilemma. Moet ik het creëren van een nog betere kunsttaal aanmoedigen of moet ik het aanleren van het Esperanto aanmoedigen? Zeker was dat ik noch het Frans, noch het Duits, noch het Engels moest aanmoedigen. Sindsdien ben ik het leren van vreemde talen als tijdverspilling gaan zien. Terwijl ik me ondertussen openstel voor zowat alle kennis, probeer ik mijn hoofd zo weinig mogelijk te vergiftigen met vreemde talen. In mijn taalgebied is er enkel nog plaats voor het Nederlands en een internationale kunsttaal. (Niet dat het me lukt om Engels, Frans en Duits volledig te wissen. Tegen mijn zin wordt er zelfs nog bijgepompt.)

Het eerste jaar nadien dacht ik nog vaak over deze kwestie na, voerde ik er discussies over met vrienden, dacht ik vaak na over hoe een taal zo makkelijk als mogelijk te maken en overwoog ik nu en dan om Esperanto te leren. Het feit dat ik anderen niet echt enthousiast kreeg, heeft ervoor gezorgd dat ik in al die dingen gedemotiveerd ben. Er is geen twijfel over mogelijk dat zo'n kunsttaal de ideale lingua franca is, maar het dringt tot me door dat mensen het gewoon niet willen.

Tot zo ver een samenvatting van een hoofdstuk uit mijn leven, zonder happy end, tot nu toe. Verspilde tijd? Dat wel niet. Het heeft bijgedragen tot de persoon die ik ben, volgens mij in positieve zin.

[Robinus V]

Wat ik op de poll moet antwoorden weet ik niet goed.

[Scarabaeida]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

(Niet dat het me lukt om Engels, Frans en Duits volledig te wissen. Tegen mijn zin wordt er zelfs nog bijgepompt.)

En waarom zou je dat willen mijden ? Mij valt net op dat je juist dichter bij de mensen komt als je hun eigen taal spreekt. Esperanto is leuk, maar talen leren is ook iets wat bevorderlijk is en blijft, vind ik.

[Scherven A. Mok]

Oorspronkelijk geplaatst door Robinus V

Even een kort stukje levensverhaal om mijn relatie met Esperanto weer te geven...

Twee jaar geleden, volgens mij ook begin oktober, was ik een 15-jarige 'filosoof'. Het was de periode in mijn leven waarin ik na begon te denken over allerlei zaken. De opstandeling die ik toen was, zette ik mij af tegen het onderwijs. Wat leerkrachten vooraan allemaal kwamen verkondigen interesseerde me niet. Ik was allesbehalve een geliefde leerling. Kennis kon volgens mij enkel verworven worden door zelf na te denken en zelf dingen te ervaren, niet door gewoon aan te nemen wat een andere zegt, want de denkfouten en leugens die tot mijn overgenomen kennis leidden, konden veel moeilijker opgespoord worden en soms zelfs gewoon niet.

Zo was ik eens een keer aan het nadenken over het onderwerp talen en communicatie. Ik vond het vreemd dat de instelling ons drie vreemde talen liet leren: Frans, Engels en Duits. Ik kon de maatschappij er wel op vertrouwen dat het handig is om met Franstaligen, Engelstaligen en Duitstaligen te kunnen communiceren. Ik bedacht echter dat het ook handig is voor Franstaligen, Engelstaligen en Duitstaligen om elkaar te verstaan. Het leek me nogal onhandig om allemaal drie talen te leren om elkaar te verstaan. Veel minder tijdrovend zou het zijn om allemaal één taal te leren. Maar welke taal zou iedereen moeten leren opdat alle mensen elkaar kunnen verstaan?

Ik kwam na even nadenken tot de conclusie dat er in geen geval een rechtvaardige keuze gemaakt zou kunnen worden. Telkens zou een groep bevoordeeld worden op een andere. Voor een rechtvaardige keuze moest ik dus niet gaan. Misschien de makkelijkst aan te leren taal? Daar kon ik vanzelfsprekend niet over oordelen, aangezien ik niet alle bestaande talen geleerd had. Toch maar gewoon het Engels, omdat al zo veel mensen het geleerd hadden en het ongunstig voor het ideaal zou kunnen zijn om die beweging te stoppen? Als ik er dan even over nadacht, maakte ik de bedenking “Zijn er echt veel mensen die het Engels geleerd hebben? Veel is nogal relatief. Alle mensen die nog niet geboren zijn hebben het bijvoorbeeld nog niet geleerd.”. Nee, het is noch mogelijk om een rechtvaardige keuze te maken, noch om een op de lange termijn praktische keuze te maken.

Wat als ik nu eens zelf een taal in elkaar steek? Die taal kon ik dan zo in elkaar steken dat die zo makkelijk mogelijk aan te leren is. Bovendien is die taal niemands moedertaal. Voil�*, ik was er uit. Ik had een optie bedacht die zowel tijdbesparender als neutraler was dan alle alternatieven. Iedereen twee talen; de moedertaal en de internationale geconstrueerde taal. Dat was iets dat een grote vooruitgang voor de mensheid zou betekenen. Ik was vastbesloten om de gehele mensheid te helpen.

De volgende avond sprak ik erover met een vriend die uit eigen beweging Zweeds leerde, hem kon dat wel eens interesseren. Die vertelde me dat er al zo'n taal bestond: Esperanto. Ik besloot de taal eens te bestuderen. Na enkele dagen kwam ik tot het volgende besluit: “De taal is zeer neutraal, maar het kan nog veel neutraler. De taal is in vergelijking met natuurlijke talen makkelijk aan te leren (Na een paar dagen had ik het gevoel dat ik al evengoed Esperanto sprak als Frans na al die jaren), maar het kan nog veel makkelijker. De bedoeling is echter goed en de taal is al relatief succesvol.”.

Sindsdien zit ik met een eeuwig dilemma. Moet ik het creëren van een nog betere kunsttaal aanmoedigen of moet ik het aanleren van het Esperanto aanmoedigen? Zeker was dat ik noch het Frans, noch het Duits, noch het Engels moest aanmoedigen. Sindsdien ben ik het leren van vreemde talen als tijdverspilling gaan zien. Terwijl ik me ondertussen openstel voor zowat alle kennis, probeer ik mijn hoofd zo weinig mogelijk te vergiftigen met vreemde talen. In mijn taalgebied is er enkel nog plaats voor het Nederlands en een internationale kunsttaal. (Niet dat het me lukt om Engels, Frans en Duits volledig te wissen. Tegen mijn zin wordt er zelfs nog bijgepompt.)

Het eerste jaar nadien dacht ik nog vaak over deze kwestie na, voerde ik er discussies over met vrienden, dacht ik vaak na over hoe een taal zo makkelijk als mogelijk te maken en overwoog ik nu en dan om Esperanto te leren. Het feit dat ik anderen niet echt enthousiast kreeg, heeft ervoor gezorgd dat ik in al die dingen gedemotiveerd ben. Er is geen twijfel over mogelijk dat zo'n kunsttaal de ideale lingua franca is, maar het dringt tot me door dat mensen het gewoon niet willen.

Tot zo ver een samenvatting van een hoofdstuk uit mijn leven, zonder happy end, tot nu toe. Verspilde tijd? Dat wel niet. Het heeft bijgedragen tot de persoon die ik ben, volgens mij in positieve zin.

Ik vind toch dat je uit de taal iets van de aard van de mensen kan opsteken. Vooral als je boeken in een andere taal leest. Echt gemakkelijk vind ik het niet te vatten of te verklaren. Het is zoiets zweverig als identiteit, cultuur, ... Dus ik zou zelf zo maar niet andere talen laten vallen mocht ik ooit toch nog Esperanto voort leren.

[Scarabaeida]

Verder vind ik het raar dat er gesteld wordt: 'iedereen twee talen'. Ik zou eerder zeggen 'iedereen minstens twee talen'. Ik hou niet van collectivisme noch van de gedachte dat enkel 'primair nut' allesbepalend is en de rest volkomen genegeerd dient te worden. Dat werkt afstompend voor de samenleving, omdat mensen nu éénmaal niet gelijk zijn!
Esperanto is handig om in te communiceren, maar als dat de enige vreemde taal is en blijft, dan blijft er nog steeds een afstand bestaan tegenover diegenen die niet jouw moedertaal spreken.

Trouwens, literatuur, kunst, e.d. hebben geen 'primair nut', maar zijn wel bevorderlijk om te stimuleren. Mensen worden erdoor geïnspireerd. In principe zijn brood en water ook enkel voldoende om jezelf te voeden, maar dat wil niet zeggen dat we het ander voedsel moeten afschaffen hè!

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Verder vind ik het raar dat er gesteld wordt: 'iedereen twee talen'. Ik zou eerder zeggen 'iedereen minstens twee talen'.

Je hebt gelijk. Dat had ik verkeerd verwoord.

[Robinus V]

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

En waarom zou je dat willen mijden ?

Ik probeer niet te veel talen te leren, opdat het taalcentrum in mijn hersenen zich zou kunnen specialiseren op slechts twee talen: het Nederlands als moedertaal en een nog in te vullen taal als internationale taal. Vele taalkundigen zullen mij tegenspreken en zeggen dat het leren van talen net bevorderlijk is voor de eigen moedertaal ook. Dat ontken ik ook niet, maar feit is dat je dezelfde tijd maar één keer kan besteden en dat bezig zijn met taal A nog altijd bevorderlijker is voor taal A dan dat bezig zijn met taal B dat is. Ook besteed ik mijn tijd liever aan het leren van dingen om over te praten dan aan het leren van hoe ik dat wat ik al weet op een andere manier kan zeggen.

Oorspronkelijk geplaatst door Scherven A. Mok

Ik vind toch dat je uit de taal iets van de aard van de mensen kan opsteken. Vooral als je boeken in een andere taal leest. Echt gemakkelijk vind ik het niet te vatten of te verklaren. Het is zoiets zweverig als identiteit, cultuur, ... Dus ik zou zelf zo maar niet andere talen laten vallen mocht ik ooit toch nog Esperanto voort leren.

Volgens mij kan je meer van de mensen opsteken op basis van de manier waarop die taal gebruiken dan op basis van welke de taal is die ze gebruiken.

Wel ben ik het met je eens dat een vertaling niet exact hetzelfde gevoel KAN geven. Taalmopjes, om maar een voorbeeld te noemen, kunnen in de meeste gevallen niet vertaald worden.

Uiteindelijk, als iedereen ten minste een moedertaal en DE internationale taal zou kennen, dan zouden er voor iedereen normaal gezien al wel genoeg literaire kunstwerken beschikbaar zijn, meer dan je in een leven kan lezen. Dit om maar te zeggen dat efficiëntie ook cultureel hoogstaand kan zijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

Ik hou niet van collectivisme

Zeg nu zelf, wat is het beste; iedereen verplichten om één taal te leren en voor de rest de mens vrij laten of iedereen verplichten om tien talen te leren en de mens voor de rest vrij laten? De meeste mensen zijn niet zo fanatiek bezig met talen en daarom dient dat tweede minder belangen dan dat het belangen negeert (tijd die anders besteed kon worden). Zet je het algemeen belang voorop, dan moeten de voordelen van de ene groep opwegen tegen de nadelen van de andere groep. Bij elke beslissing verschilt de samenstelling van de beide groepen en op die manier komt het extra welzijn, gecreëerd door het dienen van het algemeen belang, iedereen ten goede.

Het algemeen belang is eigenlijk niet meer dan het gemiddelde van de individuele belangen van individuen. Het eigenbelang is dus een onderdeel van het algemeen belang, doch maar een klein deeltje ervan. Anderen iets geven dat je zelf beter kan gebruiken is bijvoorbeeld niet het dienen van het algemeen belang, het omgekeerde is waar. Daar kan natuurlijk ook wel over gediscussieerd worden, aangezien iets geven of krijgen op zichzelf al een goed gevoel zou kunnen geven.

In ieder geval, ik ben ervan overtuigd dat de mensen zo veel mogelijk zelf keuzes moeten krijgen. Het zwaartepunt van de bevoegdheden/beslissingen dient bij het individu te liggen, het kleinste bestuurlijke niveau. Op die manier kan iedereen zelf doen en laten wat voor hem of haar respectievelijk goed en slecht is voor zijn of haar welzijn. Ook dat is algemeen welzijn.

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

omdat mensen nu éénmaal niet gelijk zijn!

Voor mij zijn mensen verschillend, maar wel gelijk.

Oorspronkelijk geplaatst door Scarabaeida

In principe zijn brood en water ook enkel voldoende om jezelf te voeden, maar dat wil niet zeggen dat we het ander voedsel moeten afschaffen hè!

We mogen ook zeker niet brood en water afschaffen. Ook moeten we niet iedereen verplichten om dagelijks frieten, hamburgers en pizza's te eten en cola en andere frisdranken te drinken.

[roger verhiest]

Oorspronkelijk geplaatst door djimi

Ik weet niet of een 'abonnement' op "Vorto de la tago" voldoende is om mezelf 'Esperantist' te mogen noemen.

Ik ben in elk geval begonnen met de studie van die taal, in de hoop er ooit gebruik van te kunnen maken.

Ik vind werelderfgoed hoe dan ook altijd wel boeiend, al was het maar omdat mijn ouders in werelderfgoed wonen

La reguloj / De regels
1.Ne ekzistas nedifinita artikolo. Ekzistas nur difinita artikolo "la", egala por ĉiuj genroj, kazoj, kaj nombroj.
Het onbepaalde lidwoord bestaat niet. Er bestaat slechts een bepaald lidwoord "la" dat ongewijzigd is voor elk geslacht,
zaak of aantal.

2.Substantivoj estas formataj per aldono de "o" al la radiko. Por la formado de la pluralo aldonu la finaĵon "j"
Zelfstandige naamwoorden worden gevormd door een "o" aan de woordstam toe te voegen. Om het meervoud te vormen,
voegt men de eindletter "j" toe aan het enkelvoud. De akusatief wordt gevormd door "n" toe te voegen na de "o" of de "oj".
al la singularo. La akuzativo aldonas "n" post la "o" aŭ la "oj." La ceteraj kazoj estas esprimataj per prepozicioj.
de overige gevallen worden uitgedruktg door de voorzetsels.

3.Adjektivoj estas formataj per aldono de "a" al la radiko, kaj kazoj kaj nombroj kiel ĉe substantivoj.
Bijvoegelijke naamoorden worden gevormd door een "a" te voegen aan de woordstam, de naamvallen en meervoudsvorm
zoals bij de zelfstandige naamwoorden.
La komparativo estas farata per "pli" kaj la superlativo per "plej."
De trappen van vergelijking worden bekomen door "pli", de overtreffende trap door "plej"

4.La bazaj numeraloj estas unu, du, tri, kvar, kvin, ses, sep, ok, naŭ, dek, cent, mil.
De basiscijfers zijn : ...
La dekoj kaj centoj estas formataj per kunigo de la numeraloj. La ordigaj numeraloj havas la finaĵon "a" kaj en akuzativo "an."
De tientallen en honderdtallen worden gevormd door toevoeging van de eenheden. De ordening wordt gevormd door de uitgang "a"
en in de acusatieve vvorm door de toevoeging van "n"

5.La personaj pronomoj estas mi, vi, li, ŝi, ĝi, si, ni, ili, oni. Posedaj pronomoj havas la finaĵon "a", kaj en akuzativo "n."
De persoonlijke voornaamwoorden zijn : .., eigendomsvoornaamwoorden heben als uitgang "a"/accusatief "n"

6.La verboj ne estas ŝanĝataj laŭ personoj nek nombroj. La nun-tempo finiĝas per "as", la pasinta tempo per "is,"
De werwoorden blijven ongewijzigd volgens persoon noch aantal. De tegenwoordige tijd eindigt op "as", verleden tijd op "is"
la venonta tempo per "os," la kondicionalo per "us," la imperativo per "u", kaj la infinitivo per "i."
toekomende tijd op "os". De voorwaardelijke wijs op "us", de gebiedende wijs op "u" en de noemvorm op "i"
Estas ankaŭ participoj aktivaj (kun "ant," "int" "ont") kaj pasivaj (kun "at" "it" "ot") La prepozicio ĉe la pasivo estas "de."
Er is nog het aktieve deelwoord (met "ant", "int", "ont") en het passieve (met "at", "it", "ot") /
Het voorzetsel voor het passieve is "de".

7.Adverboj estas formataj per aldono de "e" al la radiko.
Bijwoorden worden gevormd door de letter "e" aan het stamwoord toe te voegen.

8.Prepozicioj per si mem uzas la nominativon.
Voorzetsels zelf gebruiken de nominatief

9.Ĉiu vorto estas legata, kiel ĝi estas skribita.
Elk woord ordt uitgesproken zoals het geschreven is.

10.La akcento estas ĉiam sur la antaŭlasta silabo.
De klemtoon valt op de voorlaatste lettergreep.

11.Kunmetitaj vortoj estas formataj per simpla kunigo de la radikoj de la vortoj. La ĉefa vorto staras je la fino.
Samengestelde woorden worden gevormd door eenvoudige toevoeging van de woordstam. Het hoofdwoord blijft aan het einde.

12.Se en frazo estas alia nea vorto, forlasu la "ne."
Indien er in een zin een ander ontkennend woord is, laat de "ne" vallen.

13.Por indiki movon al loko, oni povas uzi la finiĝon "n".
Om een beweging naar een plaats aan te duiden mag men de uitgang "n" gebruiken.
14.Ĉiu prepozicio havas difinitan signifon. "Je" ne havas memstaran signifon.
Elk voorzetsel heeft een bepaalde betekenis. "Je" is een voorzetsel zonder een eigen betekenis.

15.La tiel nomataj "fremdaj vortoj" estas uzataj sen ŝanĝo, sed ili ricevas la esperantajn ortografion kaj finaĵojn.
De zogenoemde "vreemde woorden" worden ongewijzigd gebruikt, maar ze bekomen de Esperanto-schrijfwijze en uitgangen.

16.La "o" de la substantivoj kaj la "a" de "la" povas esti iafoje forlasataj kaj anstataŭataj de apostrofo pro belsoneco
De "o" van het zelfstandige naamwoord en de "a" van "la" mogen bij gelegenheid weggelaten worden en vervangen door een apostrofe
ter wille van de welluidendheid.

Viol�* : dit is de gehele Esperanto-Gramatica

Maar misschien is het een beetje tè beknopt : vandaar dat je op de site van "Lernu" waar je de Esperanto-woordjes vandaan haalt ook Esperanto-cursussen hebt om de taal via Internet te leren. "Edukado-net" is nog zo'n goede bron & last but not least (por alligatori) is er de literatuur : zowel bij de Vlaamse Esperanto bond als bij de Universala Esperanta Associo is er een webboekenhandel met originele Esperantoliteratuur en vertaalde werken uit alle mogelijke cultuurgebieden.

Mijj laatsgelezen boek : Anna Löwenstein "Morto de artisto" over het leven van de laatste julische keizer van Rome : Nero.