Leonard en de geschiedenis - Pagina 2

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 21:03

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

anglicaanse en orthodoxe priesters en dominees (In Duitsland nog minstens één dominee, vorige maaanden)

Wie getrouwd en pastoor wil zijn passeert gewoon eerst langs een ander kapelleke.
Of gaat gewoon samenleven zoals veel pastoors.

Onjuist. Bij de orthodoxen moet men eerst gehuwd zijn. Pas erna kan men tot priester gewijd worden. Een omgekeerde volgorde is bij de orthodoxen niet toegelaten.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 21:08

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Pardon my asking, maar wat is de logica daar achter?

De redenering is er een van pastorale aard. De Kerk gaat ervan uit dat een getrouwde man die priester wens te worden dat met z'n vrouw heeft besproken. Als die vrouw een leven als "prysbitera" (zoals ze in het Grieks zeggen: de "priestervrouw") niet ziet zitten, zal de Kerk ook de man niet tot priester wijden. De Kerk beseft immers dat het priesterschap veel van de mens vraagt, en dus ook van het koppel. Daarom ook wil ze dat de priesterwens gedragen wordt door man als vrouw. Daarom ook voorziet ze dat er eerst een huwelijk moet zijn, zodat een priester niet op een soort huwelijksjacht moet gaan naar een prysbitera, omdat dit niet gemakkelijk van aard is.

Alhoewel de anglicaanse Kerk niet zulke stringente regels kent, is de praktijk ook zo. Gehuwde man wensen tot het priesterschap te komen, maar de anglicanen benadrukken dat het een wens moet zijn die integrerend deel vormt van de levenswijze van het koppel.

filosoof · 18 januari 2011, 21:10

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Mgr. Léonard heeft inderdaad gelijk. Het priesterhuwelijk heeft nooit bestaan. Wel het huwelijk van de leken en de getonsureerden dat steeds voorafging aan de wijding tot diaken en priester. Dat is nog altijd het geval in de orthodoxe Kerk.

Daar moet men, vooraleer men tot diaken wordt gewijd, eerst gehuwd zijn (tenzij men monnik wordt of doelbewust de wens uitspreekt als ongetrouwde priester door het leven te willen gaan). Wie als priester echter zijn echtgenote verliest, mag volgens de orthodoxe Kerk dan niet meer hertrouwen.

Maar de hoogwaardigheidsbekleders daar worden dan weer tussen de ongehuwde monniken gekozen, niet tussen de gehuwde popes.

filosoof · 18 januari 2011, 21:13

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

anglicaanse en orthodoxe priesters en dominees (In Duitsland nog minstens één dominee, vorige maaanden)

Wie getrouwd en pastoor wil zijn passeert gewoon eerst langs een ander kapelleke.
Of gaat gewoon samenleven zoals veel pastoors.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Onjuist. Bij de orthodoxen moet men eerst gehuwd zijn. Pas erna kan men tot priester gewijd worden. Een omgekeerde volgorde is bij de orthodoxen niet toegelaten.

Het één spreekt het ander niet tegen.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 21:19

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Het één spreekt het ander niet tegen.

Hoezo?

Je kan in de rooms-katholieke Kerk ook gehuwd priester worden. Niet binnen de Latijnse ritus; wel binnen een oosterse ritus.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 21:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Maar de hoogwaardigheidsbekleders daar worden dan weer tussen de ongehuwde monniken gekozen, niet tussen de gehuwde popes.

Er zijn in de geschiedenis voorbeelden bekend van mensen die tot bisschop werden verkozen die nog leek waren (zowel binnen de rooms-katholieke als orthodoxe Kerk), ook van priesters die gehuwd waren (maar waarvan hun echtgenote overleden was) en zelfs van gehuwde priesters (waar de prysbitera in het klooster ging).

Wel is het inderdaad meer regel om de bisschoppen uit de monniken te kiezen, wat evenwel niet betekent dat er geen uitzonderingen mogelijk zijn.

Nr.10 · 18 januari 2011, 21:24

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Onjuist. Bij de orthodoxen moet men eerst gehuwd zijn. Pas erna kan men tot priester gewijd worden. Een omgekeerde volgorde is bij de orthodoxen niet toegelaten.

Ik dacht dat het toegelaten was om gehuwd te zijn.
En het celibaat alleen voor bisschoppen.
Priesters mogen trouwen, bisschoppen niet.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 21:33

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nr.10

Ik dacht dat het toegelaten was om gehuwd te zijn.
En het celibaat alleen voor bisschoppen.
Priesters mogen trouwen, bisschoppen niet.

Neen, in de orthodoxe Kerk mag een priester niet trouwen.

Een getrouwde man mag er wel priester worden, echter geen bisschop (tenzij zijn vrouw afstand doet van de huwelijksrechten en voor het kloosterbestaan kiest).

system · 18 januari 2011, 21:56

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, in de orthodoxe Kerk mag een priester niet trouwen.

Een getrouwde man mag er wel priester worden, echter geen bisschop (tenzij zijn vrouw afstand doet van de huwelijksrechten en voor het kloosterbestaan kiest).

Dat is wel waar maar eigenlijk niet helemaal. Een pope mag huwen vooraleer hij tot diaken wordt gewijd. Het is een elegante manier om de priesters toch te kunnen laten huwen. En wellicht een meer gezondere houding van de Orthodoxen in heel die problematiek.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 22:04

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door system

Dat is wel waar maar eigenlijk niet helemaal. Een pope mag huwen vooraleer hij tot diaken wordt gewijd. Het is een elegante manier om de priesters toch te kunnen laten huwen. En wellicht een meer gezondere houding van de Orthodoxen in heel die problematiek.

Een "pope" wordt men maar als men priester is. Een priester huwt niet in de orthodoxe Kerk. Nooit.

Wel mag een getonsureerde en iemand met de lagere orden huwen (die regel was trouwens in de tijd voor Vaticanum II ook nog van toepassing in de rooms-katholieke Kerk).

Alboreto · 18 januari 2011, 22:28

Bedankt voor de info.

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Daarom ook voorziet ze dat er eerst een huwelijk moet zijn, zodat een priester niet op een soort huwelijksjacht moet gaan naar een prysbitera, omdat dit niet gemakkelijk van aard is.

Maar als die jacht er nu niet is en de vrouw is alnog bereid, waarom dat dan in hemelsnaam tegen houden? (pun intended)

filosoof · 18 januari 2011, 22:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Hoezo?

Je kan in de rooms-katholieke Kerk ook gehuwd priester worden. Niet binnen de Latijnse ritus; wel binnen een oosterse ritus.

Dus:

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Wie getrouwd en pastoor wil zijn passeert gewoon eerst langs een ander kapelleke.

Albrecht · 18 januari 2011, 22:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Dus:

De Katholieke Kerk kent ook Oosterse ritussen.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 22:42

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door filosoof

Dus:

Niets te "dussen".

"Oosterse ritus" is geen synoniem voor "orthodoxe Kerk". Ook binnen de rooms-katholieke Kerk bestaan er gemeenschappen van de oosterse ritus. In Gent en Brussel bijvoorbeeld zijn er katholieke parochies waar de mis wordt opgedragen volgens de oosterse ritus.

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 22:44

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Alboreto

Bedankt voor de info.

Maar als die jacht er nu niet is en de vrouw is alnog bereid, waarom dat dan in hemelsnaam tegen houden? (pun intended)

Omdat de Kerk het heel belangrijk is dat de groei binnen het koppel gebeurd. Daarom ook laat men in de orthodoxe Kerk een man die belangstelling toont voor het priesterschap eerst een aantal jaren lector zijn, daarna een paar jaar diaken om pas later hem tot priester te wijden. Op die manier groeit men langzaam toe naar die taak die ook tijdsrovend is voor een koppel.

Fozzie · 18 januari 2011, 23:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Omdat de Kerk het heel belangrijk is dat de groei binnen het koppel gebeurd. Daarom ook laat men in de orthodoxe Kerk een man die belangstelling toont voor het priesterschap eerst een aantal jaren lector zijn, daarna een paar jaar diaken om pas later hem tot priester te wijden. Op die manier groeit men langzaam toe naar die taak die ook tijdsrovend is voor een koppel.

Misschien zouden priesters minder stress hebben als ze een partner zouden (mogen) hebben die hen bij hun taak zou kunnen bij staan?

Jan van den Berghe · 18 januari 2011, 23:40

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Misschien zouden priesters minder stress hebben als ze een partner zouden (mogen) hebben die hen bij hun taak zou kunnen bij staan?

Misschien, misschien niet.

Ik ken echter een paar "prysbitera's" van zowel oosters-katholieke als orthodoxe geestelijken, en die hebben me allemaal bevestigd dat de levensroeping van hun man een zware weerslag heeft op het gezin.

Anderzijds ken ik ook meer dan genoeg celibataire priesters die heel sterk onderstrepen dat ze hun leven zeker niet zouden willen opleggen op een vrouw met kinderen, want het maakt dat een vrouw vaak alleen moet staan voor alles en nog wat. Een priester die zijn herderlijke, sacramentele en liturgische taken echt opneemt, is immers vaak van huis.

Fozzie · 19 januari 2011, 01:14

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Misschien, misschien niet.

Ik ken echter een paar "prysbitera's" van zowel oosters-katholieke als orthodoxe geestelijken, en die hebben me allemaal bevestigd dat de levensroeping van hun man een zware weerslag heeft op het gezin.

Anderzijds ken ik ook meer dan genoeg celibataire priesters die heel sterk onderstrepen dat ze hun leven zeker niet zouden willen opleggen op een vrouw met kinderen, want het maakt dat een vrouw vaak alleen moet staan voor alles en nog wat. Een priester die zijn herderlijke, sacramentele en liturgische taken echt opneemt, is immers vaak van huis.

Hetzelfde geldt voor dokters, maar die mogen zelf beslissen of ze een partner hebben of niet.

Jan van den Berghe · 19 januari 2011, 01:18

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Fozzie

Hetzelfde geldt voor dokters, maar die mogen zelf beslissen of ze een partner hebben of niet.

Neen, er is een wereld van verschil. Als dokter heb je bepaalde momenten dat je je volledig kunt vrij maken. Een priester die zijn taak ernstig neemt, kan niet zeggen: "Ik ben niet bereikbaar, ga maar naar de priester van wacht". Dat is een concept dat vreemd is aan het priesterlijk ambt.

Fozzie · 19 januari 2011, 01:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Neen, er is een wereld van verschil. Als dokter heb je bepaalde momenten dat je je volledig kunt vrij maken. Een priester die zijn taak ernstig neemt, kan niet zeggen: "Ik ben niet bereikbaar, ga maar naar de priester van wacht". Dat is een concept dat vreemd is aan het priesterlijk ambt.

Langs de ene kant mogen die idiote katholieke regels gerust blijven bestaan, zolang ze maar niet opgelegd worden aan mensen die niet katholiek zijn. Beter nog: maak ze maar strenger, zodat er nog veel meer mensen die sekte verlaten.

Langs de andere kant heb ik voldoende inlevingsvermogen in priesters die wel verlangen naar een partner maar geen afstand willen doen van hun roeping, om hen dat geluk wel te gunnen.

Dat maakt het essentiele verschil tussen mij en fundamentalistische gelovigen: ik gun iedereen wel het geluk om de wederzijdse liefde te vinden met een partner naar hun "keuze". ("keuze" tussen aanhalingstekens, want niemand kiest op wie hij verliefd wordt, het overvalt hen gewoon)