alleen in Rusland

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door tomm

Ik vind Russisch net een geweldige taal omdat er zoveel dubbelzinnigheden en dubbele lagen zijn waarmee je kunt spelen. Niets is wat het lijkt. Verander een of twee letters en je hebt een heel ander woord en/of betekenis. Russische komieken, artisten en schrijvers spelen daarmee. Een heel deftige tekst kan bij nader inzien een zware belediging of een erg scrabreuze betekenis hebben.

Dat heb je natuurlijk pas als je een taal echt kent. Het doet me aan de Franse humor denken; die is voornamelijk op dubbelzinnigheden gebaseerd, maar dat ligt niet aan de rijkdom van de Franse taal, die amper een derde van het aantal lexemen (min of meer "woordstammen") heeft die het Nederlands telt. Daardoor zijn vele Franse woorden zeer abstract of algemeen. "Défense", bijvoorbeeld, kan defensie, verdediging, afweer, slagtand of verbod betekenen. Bovendien heb je in het Frans heel veel akoestische homoniemen, en woordreeksen die homoniem zijn met woorden (l'époux/les poux) Ik heb eens een lid van de Académie française horen beweren dat de rijkdom van de Franse taal niet in het aantal woorden, maar in het grote aantal betekenissen van die woorden bestond. Tja, de eer was weer gered zeker. Je krijgt dan ook soms van die ondertitels bij Franse films; de man die iemand de mond wil snoeren en schreewt: "La ferme!", en dat wordt dan "De hoeve!".

Nu weet ik wel dat het Russisch een veel rijkere taal is. Maar daar heb je pas iets aan als je ze goed beheerst; daar ga ik geen werk meer van maken.

Wat erg belangrijk is in alle Russische muziek en films is de "ziel" en de sfeer die geschapen wordt, een soort verbeten gelatenheid, dramatische melancholie. Zwaarmoedig, maar toch spottend, vol hartstocht en zichzelf niet serieus nemend.

http://www.youtube.com/watch?v=hmPrr...eature=related


http://www.youtube.com/watch?v=qRKKB...eature=related
Veel Russen aarden niet goed in het Westen, of blijven onder hun "eigen volk" (Oekraïeners, Russen, Caucasiërs, tc.) omdat ze zich door westerlingen niet begrepen worden, ze begrijpen ook de Belgische/westerse vorm van humor niet.

Ja, "die russische Seele" is bij onze oosterburen een begrip. Daarvoor wonen ze ook in het oosten, hè. Die vrouw die ooit van mij verlangde dat ik "naer oostland soude vaeren" scheen te weten waarom ze niet hierheen wilde komen... Het is echter helemáál niet mijn ervaring dat ze moeite hebben met de humor van de heer K. Kodo. Die ervaring heb ik wel in andere, minder Europese culturen opgedaan.

De Fransman Tomatis, die onderzocht op hoeveel octaven een zin in diverse talen wordt gesproken, gaf het Russisch overigens de eerste prijs voor muzikaliteit (en het Frans de laatste). Geen wonder dus dat ze zo'n mooie muziek hebben, maar het zou ook aan de orthodoxe kerk kunnen liggen, waar het koor vaak de functie van het orgel in de katholieke kerk heeft. Ik hoor vrijwel niets liever dan die kerkmuziek.

En in dat verband vind ik het al dan niet echt gebeurde verhaal van Ruslands bekering tot het christendom wel heel goed bij Rusland passen: Tsaar Wladimir wil zijn volk tot een geloof bekeren, maar hij aarzelt: zou hij de islam of het christendom kiezen? Na het bijwonen van een mis in de Hagia Sofia in Constantinopel zou hij zo onder de indruk van de muziek geweest zijn, dat zijn keuze gemaakt was (ik laat het huwelijksarrangement dat ermee gepaard ging buiten beschouwing). Ik vind dat zó Russisch; misschien heeft iemand het verhaal aangepast aan de Russische mentaliteit!

En dat die prachtige muziek Europa voor het grootst denkbare onheil heeft behoed, ik wil het ook geloven als het niet echt gebeurd is!

[Kodo Kodo]

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Ik vind die dingen niet echt leuk maar vooral schrijnend.

Hare majesteit dient echter ook oog te hebben voor de aspecten "vindingrijkheid" en "kennelijk niet gehinderd door honderdduizenden rechtsvoorschriften".

[Everytime]

" 'k Zie jouw land weer in m'n dromen
Duizend torens in de stad
Mannen kwamen me bekoren
Jou alleen gaf ik m'n hart
Wodka werd er gul geschonken
Voor een roebel was er sfeer
Liefde maakte me wat dronken
We dansen bij het meer

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht

Wondermooi zijn m'n gedachten
Als ik jou in m'n dromen zie
Hoe we dansten door de nachten
Op jouw liefdesmelodie
Laat me alles weer beleven
Kom maar liefste, drink met mij
Laat me door de nachten zweven
Jouw liefde maakt me blij

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht

Sinds die reis langs de Wolgarivier
Is m'n hart alleen bij jou
'k Voelde hartstocht, we dansten met zwier
Op het ritme van de casatjok
Dans met mij vurig, ritmisch en zwoel
Op de balalaika
Geef me weer vurig, ritmisch en zwoel
Het geluk waar ik op wacht
Het geluk waar ik op wacht
Het geluk waar ik op wacht"

http://www.sha-na.com/Clip16.html

[Everytime]

It's all about us, all about us.........
http://www.youtube.com/watch?v=6yP4Nm86yk0

Casatchok!
http://www.youtube.com/watch?v=CYJieiPJtgw

[Weyland]

Voor de dedovsjtsjina is plezante sfeer waar men op latere leeftijd goede herinneringen aan heeft onder een drinkgelag.

[Weyland]

Oorspronkelijk geplaatst door Everytime

It's all about us, all about us.........
http://www.youtube.com/watch?v=6yP4Nm86yk0

Casatchok!
http://www.youtube.com/watch?v=CYJieiPJtgw

Gilbert Becaud - Nathalie
http://www.youtube.com/watch?v=asAepCRxpek

[tomm]

Kodo Kodo

Dat heb je natuurlijk pas als je een taal echt kent. Het doet me aan de Franse humor denken; die is voornamelijk op dubbelzinnigheden gebaseerd, maar dat ligt niet aan de rijkdom van de Franse taal, die amper een derde van het aantal lexemen (min of meer "woordstammen") heeft die het Nederlands telt. Daardoor zijn vele Franse woorden zeer abstract of algemeen. "Défense", bijvoorbeeld, kan defensie, verdediging, afweer, slagtand of verbod betekenen. Bovendien heb je in het Frans heel veel akoestische homoniemen, en woordreeksen die homoniem zijn met woorden (l'époux/les poux) Ik heb eens een lid van de Académie française horen beweren dat de rijkdom van de Franse taal niet in het aantal woorden, maar in het grote aantal betekenissen van die woorden bestond. Tja, de eer was weer gered zeker. Je krijgt dan ook soms van die ondertitels bij Franse films; de man die iemand de mond wil snoeren en schreewt: "La ferme!", en dat wordt dan "De hoeve!".

Woordspelingen zijn inderdaad moeilijk te vertalen. Het beste is altijd een goed boek in z'n originele taal te lezen. Je kunt natuurlijk niet alle talen van de wereld goed lezen...
Ik vind dat in het Nederlands ook heel wat woordspelingen mogelijk zijn, maar het behoort blijkbaar niet tot de gewente.

Wat dat betreft moet ik ook denken aan Ethiopië, daar heb je rondtrekkende bards die in "tej beat" (een soort café waar ze tej verkopen, een soort honinglikeur) met een soort viool ter plekke dingen verzinnen als je hen wat geld toestopt. Blijkbaar staat da




Nu weet ik wel dat het Russisch een veel rijkere taal is. Maar daar heb je pas iets aan als je ze goed beheerst; daar ga ik geen werk meer van maken.


Ja, "die russische Seele" is bij onze oosterburen een begrip. Daarvoor wonen ze ook in het oosten, hè. Die vrouw die ooit van mij verlangde dat ik "naer oostland soude vaeren" scheen te weten waarom ze niet hierheen wilde komen... Het is echter helemáál niet mijn ervaring dat ze moeite hebben met de humor van de heer K. Kodo. Die ervaring heb ik wel in andere, minder Europese culturen opgedaan.

De Fransman Tomatis, die onderzocht op hoeveel octaven een zin in diverse talen wordt gesproken, gaf het Russisch overigens de eerste prijs voor muzikaliteit (en het Frans de laatste). Geen wonder dus dat ze zo'n mooie muziek hebben, maar het zou ook aan de orthodoxe kerk kunnen liggen, waar het koor vaak de functie van het orgel in de katholieke kerk heeft. Ik hoor vrijwel niets liever dan die kerkmuziek.

En in dat verband vind ik het al dan niet echt gebeurde verhaal van Ruslands bekering tot het christendom wel heel goed bij Rusland passen: Tsaar Wladimir wil zijn volk tot een geloof bekeren, maar hij aarzelt: zou hij de islam of het christendom kiezen? Na het bijwonen van een mis in de Hagia Sofia in Constantinopel zou hij zo onder de indruk van de muziek geweest zijn, dat zijn keuze gemaakt was (ik laat het huwelijksarrangement dat ermee gepaard ging buiten beschouwing). Ik vind dat zó Russisch; misschien heeft iemand het verhaal aangepast aan de Russische mentaliteit!

En dat die prachtige muziek Europa voor het grootst denkbare onheil heeft behoed, ik wil het ook geloven als het niet echt gebeurd is![/quote]

[tomm]

Kodo Kodo

Dat heb je natuurlijk pas als je een taal echt kent. Het doet me aan de Franse humor denken; die is voornamelijk op dubbelzinnigheden gebaseerd, maar dat ligt niet aan de rijkdom van de Franse taal, die amper een derde van het aantal lexemen (min of meer "woordstammen") heeft die het Nederlands telt. Daardoor zijn vele Franse woorden zeer abstract of algemeen. "Défense", bijvoorbeeld, kan defensie, verdediging, afweer, slagtand of verbod betekenen. Bovendien heb je in het Frans heel veel akoestische homoniemen, en woordreeksen die homoniem zijn met woorden (l'époux/les poux) Ik heb eens een lid van de Académie française horen beweren dat de rijkdom van de Franse taal niet in het aantal woorden, maar in het grote aantal betekenissen van die woorden bestond. Tja, de eer was weer gered zeker. Je krijgt dan ook soms van die ondertitels bij Franse films; de man die iemand de mond wil snoeren en schreewt: "La ferme!", en dat wordt dan "De hoeve!".

Woordspelingen zijn inderdaad moeilijk te vertalen. Het beste is altijd een goed boek in z'n originele taal te lezen. Je kunt natuurlijk niet alle talen van de wereld goed lezen...
Ik vind dat in het Nederlands ook heel wat woordspelingen mogelijk zijn, maar het behoort blijkbaar niet tot de gewente.

Wat dat betreft moet ik ook denken aan Ethiopië, daar heb je rondtrekkende bards die in "tej beat" (een soort café waar ze tej verkopen, een soort honinglikeur) met een soort viool ter plekke dingen verzinnen als je hen wat geld toestopt. Blijkbaar staat dat bol van de woodspelingen
, dikwijls op een subtiele manier beledigend of grappig. Spijtig dat ik geen Amharisch versta maar ik heb de vertaling ter plekke gekregen..

Ja, "die russische Seele" is bij onze oosterburen een begrip. Daarvoor wonen ze ook in het oosten, hè. Die vrouw die ooit van mij verlangde dat ik "naer oostland soude vaeren" scheen te weten waarom ze niet hierheen wilde komen... Het is echter helemáál niet mijn ervaring dat ze moeite hebben met de humor van de heer K. Kodo. Die ervaring heb ik wel in andere, minder Europese culturen opgedaan.

Ze snappen westerse humor toch niet zo goed hoor meestal.

En in dat verband vind ik het al dan niet echt gebeurde verhaal van Ruslands bekering tot het christendom wel heel goed bij Rusland passen: Tsaar Wladimir wil zijn volk tot een geloof bekeren, maar hij aarzelt: zou hij de islam of het christendom kiezen? Na het bijwonen van een mis in de Hagia Sofia in Constantinopel zou hij zo onder de indruk van de muziek geweest zijn, dat zijn keuze gemaakt was (ik laat het huwelijksarrangement dat ermee gepaard ging buiten beschouwing). Ik vind dat zó Russisch; misschien heeft iemand het verhaal aangepast aan de Russische mentaliteit!

Het verhaal gaat als volgt:
Hij reisde naar Polen in de 10de eeuw, maar vond die sobere kerken maar niets, toen reisde hij naar de Khasaren (die toen Joods waren), en zou gezegd hebben ("een God die z'n volk over de hele wereld verspreid is geen goede God"), daarna naar Bulgarije (niet het huidige Bulgarije, wel het vroegere Bulgarije dat nu Tatarstan heet en moslims was en is), was onder de indruk van de moskeeën en de devosie, maar zou gezegd hebben "Russen zullen nooit een religie aanvaarden die hen verbiedt honingbier te drinken".
Tenslotte reisde hij naar Constantinopel, en toen hij de Aya Sofia betrad wist hij onmiddellijk welke religie Rusland zou aannemen.

Dit verhaal moet je wel met een korrel zout nemen. Meer waarschijnlijk is dat de orthodoxie zich verspreide vanuit de reeds orthodoxe Slavische broedervolkeren in de Balkan. Kerkslavisch is trouwens niet anders dan Bulgaars (in feite het Macedonische dialect dat gesproken werd in Noord-Griekenland) en heeft de Russische taal diepgaans beïnvloed. Ook het cyrillisch schrift komt uit de Balkan.

[tomm]

http://www.youtube.com/watch?v=a2caa...eature=related