De Libische petroleum en gas koek verdelen:

[Johan Bollen]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Duurzame ontwikkeling veronderstelt eveneens dat de winsten van privaat bedrijven evenwichtig gedeeld worden tussen aandeelhouders (eigenaars) en werknemers.

"If you can't beat them join them" oftewel "algemeen enkelvoudig aandelenrecht nu!"

[Dixie]

Oorspronkelijk geplaatst door Johan Bollen

Zelfs in de Link van Zonbron hierboven wordt er melding van gemaakt. Is geen 'geheim'.

zal ff het tweede deel van die tekst (link) geven die zonbron vergat...

The number one National Transition Council, Moustapha Abdeljalil recently reported that the States would be rewarded" according to support "given to the insurgents.

While NTC head Mustafa Abdel Jalil has not hidden the fact that the NTC would assign a higher priority for reconstruction and the allocation of oil contracts to countries that supported their uprising, remarking that nations would be rewarded "according to the support" given to the insurgents, the NTC’s UK representative, Guma al-Gamaty, said that future oil contracts would be granted "on the basis of merit, not patronage. The contracts will be concluded in a transparent manner. "

French Foreign Minister Alain Juppe solemnly denied during a radio interview any knowledge of a "formal" or specific deal but brightly added that it would be "logical" for countries like France, which helped the NTC in its struggle against Gaddafi, to take part in reconstruction.

French President Nicholas Sarkozy was the major European advocate for armed intervention in Libya and his administration was the first officially to recognize the NTC as "the sole, legitimate representative of the Libyan people" and the country’s sole governmental authority, as well as lobbying other nations to recognize the NTC.

Seeking a share of “la gloire,” France was also the first state to commence attacks on 19 March against Gaddafi’s armed forces in Benghazi and along with fellow NATO member Britain, have since provided the majority of the military equipment and personnel used during NATO’s operations in Libya. Going into grey areas of international law in its eagerness to oust Gaddafi France also supplied some weaponry to opposition forces in Libya, a move that came under harsh criticism because of the total arms embargo imposed by the UN Security Council on arms deliveries to any side in the conflict.

NTC’s Paris-based envoy Mansour Sayf al-Nasr denied that such a letter had been sent or that any such pledge had been given. But no one was backpedalling more furiously than Information Minister Shammam, who intoned that such an arrangement was unthinkable.

“It's a joke. It's false,” Shammam said.

Well, if you cannot believe an Information Minister, who can you trust? Sleazy journalists? It will certainly be interesting to see how the issue plays out in the days ahead, and if France does indeed get it 35 percent cut of the loot, which at present production rates, would average about 500,000 barrels per day.

By. John C.K. Daly of OilPrice.com

[freelancer]

Oorspronkelijk geplaatst door corse

Libië leunde aan tegen het wetenschappelijk socialisme:


Utopisch socialisme, het socialisme als illusie, voorbeeld:

Duurzame ontwikkeling veronderstelt eveneens dat de winsten van privaat bedrijven evenwichtig gedeeld worden tussen aandeelhouders (eigenaars) en werknemers.
Per slot van rekening dragen ze samen bij tot het succes van de ondernemingen, de enen met kapitaal, de anderen met hun arbeid.
Tot nu toe blijkt dat dit maatschappelijk ondernemen onmogelijk is vermits de technologische automatisering nog niet ver genoeg gevorderd is.

Wetenschappelijk socialisme, de overgang naar communisme:

Daardoor is een klasseloze maatschappij met collectief eigendom (communisme) een noodzakelijke en vanzelfsprekende ontwikkeling van de menselijke natuurlijke evolutie.
Albert Einstein 1949 http://www.socialisme.be/marxisme/1949einstein.html

Wat had men van een knettergekke dictator anders verwacht?

(als men de ogen van Khadafi bekijkt en dan die van Chavez... dan merkt men dat beiden op weg zijn/waren naar het communisme)