Tijd genoeg gehad om koffie te drinken. - Pagina 2

Cynara Cardunculus · 30 december 2011, 11:31

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Wat is er nu op tegen dat het mens geen koffietafel wou?

Dat is toch geen verplichting?

Wat nou: verdwijnen van traditie? Er verdwijnt toch niets?

er is niks op tegen dat ze geen koffietafel wou. Waarschijnlijk was er niemand meer om nog koffietafel te houden..... en wou de overledene dat nog even duidelijk maken.

ik houd het meest van een stille begraving in intieme kring, met de mensen waarmee er nog wel contact werd onderhouden. Familie, vrienden (de schaarse vrienden die nog overblijven op die leeftijd) en kennissen.

En dan gewoon een kaartje nadien aan de rest, zodat die zich niet verplicht hoeven te voelen om de begrafenisdienst bij te wonen.

Nynorsk · 30 december 2011, 11:32

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Als de familie niet vlak bij elkaar woont en verschillende ooms en tantes in verschillende rusthuizen verblijven dan is dat echt niet zo evident.
Voorbeeldje, als ik tante Louise 2 keer in het jaar ging bezoeken en de dochter van nonkel Jef doet hetzelfde en de zoon van tante Yvonneke ook enzovoort, dan heeft tante Louise veel bezoek (wij waren oorspronkelijk met 28 nichten en kozijns, maar daar zijn er ook al een aantal van dood of op de sukkel) want dan kan zij gemakkelijk 40 keer op het jaar één van haar neven en nichten zien. Dat zijn veel lange zondagen die door een bezoekje opgevrolijkt worden!
Reken daarbij het bezoek van haar eigen kinderen, dan heeft tante Louiske veel meer bezoek gehad dan ik die nog in "het echte leven" sta, alleen in mijn appartementje. Maar ik weet dat mijn nichten en kozijns ook bij haar komen, maar zie ze natuurlijk niet, of door een stom toeval als er dan toch iemand op dezelfde dag als ik op bezoek gaat.
Dus is de koffietafel van tante Louiske (RIP) de gelegenheid om eindelijk onder elkaar bij te praten.
Mijn grootouders zijn al lang dood, de laatst gestorvene dat was in 1964 als ik me niet vergis en die zijn allemaal thuis gestorven. Want vroeger gingen mensen heel zelden naar een rusthuis.

't blijft hetzelfde zenne: mensen kunnen zich blijkbaar wel vrijmaken als er iemand doodgaat, maar niet als die persoon nog leeft.
Weet ge wat ook tof is? Als iemand nonkel jef eens gaat oppikken, en meepakt naar tante louise. Of omgekeerd, als nonkel jef dat eigenlijk niet meer aankan. Dan zien die elkaar ook nog eens.

Mijn grootouders hebben gezorgd voor een nogal klein nageslacht (3 kinderen, die elk slechts 1 kind op de wereld hebben gezet), maar er is voor beiden nooit een dag voorbij gegaan zonder dat er iemand op bezoek kwam. M'n oma heeft 15 jaar langer geleefd dan m'n opa, en ook zij kreeg veel bezoek dat geen familie was, of die ze pas in 't rusthuis heeft leren kennen (bezoek voor andere mensen die blijven komen zijn nadat hun familie was overleden). Spijtig genoeg vergat ze op het einde wel iedere keer dat er ooit bezoek was geweest, maar ze leek zich toch te amuseren als het bezoek er was.

Nu, uw manier is natuurlijk beter dan helemaal niks, maar 'k vind het eerlijk gezegd maar een flauw excuus. De meeste mensen genieten ervan om iedereen eens samen te zien, waarom daarmee wachten tot de persoon dood is? Dan zien ze het niet meer zenne, en ze missen de sfeer van zo'n bijeenkomst.

lombas · 30 december 2011, 11:34

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door vlijmscherp

het zegt wel veel over hoe we met onze ouderen omgaan. dat kan in 1 woord omschreven worden: respectloos.

nog zo'n voorbeeld: http://www.nieuwsblad.be/article/det...leid=GK73KAE3J

misschien moeten we daar eens dringend over nadenken?

Suzy woonde "even verderop" gedurende vier jaar en was "erg gezond" maar ging slechts éénmaal om de maand langs?

En nu heeft ze een wachttijd van zes maanden?

Dat zijn dus zes bezoekjes, vermits ze al vier jaar alleen woont.

Iets zegt me dat dit niet het beste voorbeeld was dat je kon geven...

Marie van de koster · 30 december 2011, 11:35

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Wat is er nu op tegen dat het mens geen koffietafel wou?

Dat is toch geen verplichting?

Wat nou: verdwijnen van traditie? Er verdwijnt toch niets?

Da's waar.

lombas · 30 december 2011, 11:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

er is niks op tegen dat ze geen koffietafel wou. Waarschijnlijk was er niemand meer om nog koffietafel te houden..... en wou de overledene dat nog even duidelijk maken.

ik houd het meest van een stille begraving in intieme kring, met de mensen waarmee er nog wel contact werd onderhouden. Familie, vrienden (de schaarse vrienden die nog overblijven op die leeftijd) en kennissen.

En dan gewoon een kaartje nadien aan de rest, zodat die zich niet verplicht hoeven te voelen om de begrafenisdienst bij te wonen.

En wanneer jij overlijdt, zal jouw laatste wens daaromtrent hopelijk ook gerespecteerd worden.

Net als die van de dame in je openingspost.

Dus ik begrijp de hetze niet die je probeert te maken.

Cynara Cardunculus · 30 december 2011, 11:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

En wanneer jij overlijdt, zal jouw laatste wens daaromtrent hopelijk ook gerespecteerd worden.

Net als die van de dame in je openingspost.

Dus ik begrijp de hetze niet die je probeert te maken.

hetze??? jij ziet ze ook al vliegen precies.

Marie van de koster · 30 december 2011, 11:49

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

't blijft hetzelfde zenne: mensen kunnen zich blijkbaar wel vrijmaken als er iemand doodgaat, maar niet als die persoon nog leeft.
Weet ge wat ook tof is? Als iemand nonkel jef eens gaat oppikken, en meepakt naar tante louise. Of omgekeerd, als nonkel jef dat eigenlijk niet meer aankan. Dan zien die elkaar ook nog eens.

Mijn grootouders hebben gezorgd voor een nogal klein nageslacht (3 kinderen, die elk slechts 1 kind op de wereld hebben gezet), maar er is voor beiden nooit een dag voorbij gegaan zonder dat er iemand op bezoek kwam. M'n oma heeft 15 jaar langer geleefd dan m'n opa, en ook zij kreeg veel bezoek dat geen familie was, of die ze pas in 't rusthuis heeft leren kennen (bezoek voor andere mensen die blijven komen zijn nadat hun familie was overleden). Spijtig genoeg vergat ze op het einde wel iedere keer dat er ooit bezoek was geweest, maar ze leek zich toch te amuseren als het bezoek er was.

Nu, uw manier is natuurlijk beter dan helemaal niks, maar 'k vind het eerlijk gezegd maar een flauw excuus. De meeste mensen genieten ervan om iedereen eens samen te zien, waarom daarmee wachten tot de persoon dood is? Dan zien ze het niet meer zenne, en ze missen de sfeer van zo'n bijeenkomst.

Ja zeg, moet ik u nu echt alles uitleggen? Dacht u nu echt dat die nonkels en tantes (zussen en broers dus) niet meer de gelegenheid kregen om elkaar te zien! Wat een raar idee!
Mijn vader is 92 en over zijn kant van de familie heb ik het in mijn vorige berichten maar niet gehad heb want mijn moederskant is al uitgebreid en ingewikkeld genoeg zonder dat ik zijn kant er nog eens ga bij sleuren. Zijn jongere broer en schoonzus leven ook nog, zij wonen in een andere provincie.
Denkt u nu echt dat we er niet voor zorgen dat pa af en toe naar zijn broer op bezoek kan? Wat oordeelt u toch snel!
Mijn moeder is gestorven in het rusthuis. Nadat we haar 9 jaar thuis verzorgd hadden, ging het echt niet meer en heeft zij de laatste 9 maanden van haar leven in het rusthuis doorgebracht. Dagelijks kreeg zij bezoek van ten minste 2 mensen. En ook mijn nichten en kozijns die op enige afstand van hier wonen, bezochten haar regelmatig. Ik denk niet dat er iemand in het rusthuis zoveel bezoek kreeg als zij, we liepen er de deur plat.
Ik heb in die periode ook andere mensen leren kennen in dat rusthuis, mensen op haar afdeling met wie zij aan tafel zat en zo. Die ga ik nu nog af en toe bezoeken, en mijn vader bezoekt die mensen tenminste wekelijks!
Waarom oordeelt u zo vlug?

Marie van de koster · 30 december 2011, 11:51

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

.......
Mijn grootouders hebben gezorgd voor een nogal klein nageslacht (3 kinderen, die elk slechts 1 kind op de wereld hebben gezet),. .......

En u zult toch echt wel begrijpen dat het gemakkelijk is om 3 mensen met partner en één kind te verzamelen dan 28 mensen met partners en kinderaantallen die schommelen tussen 0 en 5!

MaGNiFiCaT · 30 december 2011, 12:21

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

Een oud begrafenisritueel dreigt te worden afgeschaft.

Ik vermoed dat het bij hele oude mensen die dikwijls al jaren eenzaam in het bejaardentehuis zitten, nog wel eens meer zal voorkomen.

Wie zou er nog op de koffie kunnen worden uitgenodigd? Buiten de intimi die het overledene hebben ter aarde besteld?

http://www.vandaag.be/bizar/86840_ni...oeg-gehad.html

Eigenlijk is de koffietafel geen ritueel maar gewoon een traditie. En in feite is het afschaffen vd koffietafel echt geen verlies. Dat is iets persoonlijk, zoals die mevrouw ook redeneerde.

Als ik de tekst van dat oudje zie, dan merk ik toch wat verbittering op; het is precies een wraak op iedereen die haar zogezegd vergeten is, doch......ze had niet te klagen, want zij is 100 mogen worden, terwijl haar generatiegenoten al lang onder aarde liggen.

Dat is het lot van de huidige 100+, vooral wanneer ze in hun jong leven de egoïstische besluit hebben genomen geen kinderen te willen krijgen, of wanneer hen de tragedie overkwam geen kinderen te kunnen krijgen.

Bij mij mag het nog een stap verder: niks van berichten of wat dan ook, maar ook niets van diensten ofzo. Gewoon crematie en uitstrooing zonder dat daar iemand bij betrokken wordt. De uitstrooing dient wel te gebeuren op een door mij favoriet uitgekozen plaats. In een mooi beekje, in een prachtige vallei.

Maar eer we zover zijn zal de wereld nog veel veranderen, en de bomen veel dikker worden. (hoop ik)

lombas · 30 december 2011, 12:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Als ik de tekst van dat oudje zie, dan merk ik toch wat verbittering op; het is precies een wraak op iedereen die haar zogezegd vergeten is,

Verbittering? Ik merk juist een heerlijke humor...

Citaat:

doch......ze had niet te klagen, want zij is 100 mogen worden, terwijl haar generatiegenoten al lang onder aarde liggen.

Ow ja, ze is honderd jaar geworden - nu mag ze zeker niet klagen...

lombas · 30 december 2011, 12:23

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Dat is het lot van de huidige 100+, vooral wanneer ze in hun jong leven de egoïstische besluit hebben genomen geen kinderen te willen krijgen, of wanneer hen de tragedie overkwam geen kinderen te kunnen krijgen.

Egoïsme? Tragedie?

MaGNiFiCaT · 30 december 2011, 12:27

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Egoïsme? Tragedie?

Ego[isme is missch wat overdreven. En dat is dan enkel mijn mening.

Maar personen die geen kinderen kúnnen krijgen, terwijl de kinderwens zo hoog is, dat is werkelijk een tragedie.
Vele mensen vinden het krijgen van kinderen Hét ding waar het leven om draait.

Anderen kiezen voor hun carriére, of ander persoonlijke verwezenlijkingen.

MaGNiFiCaT · 30 december 2011, 12:29

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

Verbittering? Ik merk juist een heerlijke humor...

Ow ja, ze is honderd jaar geworden - nu mag ze zeker niet klagen...

Ik denk toch dat ze eerder verbitterd was dan dat ik humor aantref. En ja ze mag niet klagen; er zijn generatie-genoten die reeds 50 jaar dood zijn (en ze waren toen al niet meer jong, wanneer ze stierven in 1961.) Diegenen die toen aan 20 jaar stierven zijn reeds lang vergeten. Die hebben veel minder geluk gehad.

Cynara Cardunculus · 30 december 2011, 12:30

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Eigenlijk is de koffietafel geen ritueel maar gewoon een traditie. En in feite is het afschaffen vd koffietafel echt geen verlies. Dat is iets persoonlijk, zoals die mevrouw ook redeneerde.

Als ik de tekst van dat oudje zie, dan merk ik toch wat verbittering op; het is precies een wraak op iedereen die haar zogezegd vergeten is, doch......ze had niet te klagen, want zij is 100 mogen worden, terwijl haar generatiegenoten al lang onder aarde liggen.

Dat is het lot van de huidige 100+, vooral wanneer ze in hun jong leven de egoïstische besluit hebben genomen geen kinderen te willen krijgen, of wanneer hen de tragedie overkwam geen kinderen te kunnen krijgen.

Bij mij mag het nog een stap verder: niks van berichten of wat dan ook, maar ook niets van diensten ofzo. Gewoon crematie en uitstrooing zonder dat daar iemand bij betrokken wordt. De uitstrooing dient wel te gebeuren op een door mij favoriet uitgekozen plaats. In een mooi beekje, in een prachtige vallei.

Maar eer we zover zijn zal de wereld nog veel veranderen, en de bomen veel dikker worden. (hoop ik)

Als je 100 wordt, dan zijn je kinderen soms al 80 als ze nog leven, je kleinkinderen hebben het dan te druk met hun eigen kleinkinderen of werken nog voor hun pensioen, en je achterkleinkinderen moeten naar uw kleinkinderen of kinderen op bezoek.
Dan val je er wel al eens af denk ik.

De nazaten van mijn overgrootouders ken ik niet, hun eigen kinderen zijn overleden...

Of die mevrouw bitter was of niet zullen we nooit weten. We weten ook niet wie de advertentie heeft geplaatst. Misschien de enige erfgenaam?

Nynorsk · 30 december 2011, 12:36

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

En u zult toch echt wel begrijpen dat het gemakkelijk is om 3 mensen met partner en één kind te verzamelen dan 28 mensen met partners en kinderaantallen die schommelen tussen 0 en 5!

Je ouders hadden 28 kinderen?

Nynorsk · 30 december 2011, 12:37

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Marie van de koster

Ja zeg, moet ik u nu echt alles uitleggen? Dacht u nu echt dat die nonkels en tantes (zussen en broers dus) niet meer de gelegenheid kregen om elkaar te zien! Wat een raar idee!
Mijn vader is 92 en over zijn kant van de familie heb ik het in mijn vorige berichten maar niet gehad heb want mijn moederskant is al uitgebreid en ingewikkeld genoeg zonder dat ik zijn kant er nog eens ga bij sleuren. Zijn jongere broer en schoonzus leven ook nog, zij wonen in een andere provincie.
Denkt u nu echt dat we er niet voor zorgen dat pa af en toe naar zijn broer op bezoek kan? Wat oordeelt u toch snel!
Mijn moeder is gestorven in het rusthuis. Nadat we haar 9 jaar thuis verzorgd hadden, ging het echt niet meer en heeft zij de laatste 9 maanden van haar leven in het rusthuis doorgebracht. Dagelijks kreeg zij bezoek van ten minste 2 mensen. En ook mijn nichten en kozijns die op enige afstand van hier wonen, bezochten haar regelmatig. Ik denk niet dat er iemand in het rusthuis zoveel bezoek kreeg als zij, we liepen er de deur plat.
Ik heb in die periode ook andere mensen leren kennen in dat rusthuis, mensen op haar afdeling met wie zij aan tafel zat en zo. Die ga ik nu nog af en toe bezoeken, en mijn vader bezoekt die mensen tenminste wekelijks!
Waarom oordeelt u zo vlug?

Dan zie ik helemaal niet in eigenlijk waarom het zo onmogelijk is om eens een verjaardagsfeest te vieren.

MaGNiFiCaT · 30 december 2011, 12:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

Als je 100 wordt, dan zijn je kinderen soms al 80 als ze nog leven, je kleinkinderen hebben het dan te druk met hun eigen kleinkinderen of werken nog voor hun pensioen, en je achterkleinkinderen moeten naar uw kleinkinderen of kinderen op bezoek.
Dan val je er wel al eens af denk ik.

De nazaten van mijn overgrootouders ken ik niet, hun eigen kinderen zijn overleden...

Of die mevrouw bitter was of niet zullen we nooit weten. We weten ook niet wie de advertentie heeft geplaatst. Misschien de enige erfgenaam?

Hm, volgens mij was die mevrouw kinderloos (let er eens op hoeveel kinderloze mensen er zijn, lees de overlijdens-berichten eens op na), of zijn de kinderen en of kleinkinderen reeds allen (er van uitgaande dat ze met niet veel waren) overleden.

Het kan ook zijn dat er nog kinderen en kleinkinderen in leven waren, maar dan zal de contacten niet zo best geweest zijn.

Indien men zijn kinderen met veel liefde grootbrengt, zal men daar altijd de vruchten van plukken (als de kinderen blijven leven tenminste en niet uitlandig zijn) maar er zijn ook vele andere gevallen, waar de verstandhouding niet te best lagen. Wel dan is het niet moeilijk om genegeerd/vergeten te worden.

driewerf · 30 december 2011, 12:38

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Cynara Cardunculus

Een oud begrafenisritueel dreigt te worden afgeschaft.

Word wakker, Europa.
Nadat ze kerstmis al verboden hebben, gaan de moslims ons ook de koffietafel ontnemen.

driewerf · 30 december 2011, 12:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door Nynorsk

Meer nog: iemand die zo'n taalblunders schrijft, heeft helemaal geen recht op bezoek.

Wie zulke taalblunders schrijft, kan beter zwijgen.

Nynorsk · 30 december 2011, 12:39

Citaat:

Oorspronkelijk geplaatst door MaGNiFiCaT

Dat is het lot van de huidige 100+, vooral wanneer ze in hun jong leven de egoïstische besluit hebben genomen geen kinderen te willen krijgen, of wanneer hen de tragedie overkwam geen kinderen te kunnen krijgen.

Het lijkt me nu wel een pak egoïstischer om wél kinderen te krijgen.
Toopunt van egoïsme: een kind krijgen, maar er niks van willen weten omdat de mama niet goed genoeg is. Remember?