Pleidooi voor een minder gezinsvriendelijk beleid

[Yossarian]

Oorspronkelijk geplaatst door manuel

Alsof meer kinderbijslag, goedkope kinderkleren etc. etc. ervoor gaan zorgen dat er meer kinderen komen ? Laat ons niet lachen !
Het zou er voor zorgen dat meer mensen het financieel iets gemakkelijker hebben.
Het probleem van de vergrijzing heeft toch niets te maken met de hoogte van de kinderbijslag hé.

Akkoord met manuel.
Een oplossing voor de vergrijzing moet veeleer gezocht worden in een herschikking van de belastingen die de sociale zekerheid moeten financieren.
Maar wanneer we alles in de juiste verhouding plaatsen en op lange termijn kijken, dan blijkt dat we met een teveel aan aardbewoners zitten. Het staat zo goed als vast dat de globale demografische druk de allergrootste uitdaging van de komende eeuw(en) zal zijn. Ofwel wachten we fatalistisch de catastrofes af, ofwel zetten we een actieve ontradingspolitiek op poten (iets zoals de chinese 1-kindpolitiek maar dan op wereldschaal?)

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door de Vexille

Het zijn vooral de niet-financiële stimuli die hier het zwaarst zullen doorwegen... De combinatie werk & gezin is vandaag zo ontzettend moeilijk dat zeer velen afhaken. We zullen in de eerste plaats moeten gaan nadenken over meer flexibele definiëring van de arbeidsvoorwaarden waarbij vooral werkgevers financieel niet meer gestraft worden wanneer ze d.m.v. een veel bredere waaier aan mogelijke invullingen van de behoefte aan arbeid ook voor een stuk tegemoet komen aan de gezinsbehoeften van de werknemers. Voor werkgevers is dit een pure financiële oefening (loonkost/productiviteit); voor werknemers is dit niet in die mate het geval (iets minder verdienen om iets meer tijd vrij te kunnen maken voor het gezin).

Overigens, binnen een vijftal jaar zullen we stilaan de schaarste van arbeidskrachten op de arbeidsmarkt beginnen te voelen... En dan wordt het een kwestie van heel creatief om te springen met die kostbare productiefactor. Ondertussen zullen steeds meer mensen wel al beginnen inzien dat het leven ook meer is dan "werken" en "geld verdienen" alleen.

Denkt u niet, Vexille, dat binnen het kader van grote ondernemingen, grote administraties, dergelijke flexibiliteit vrijwel onmogelijk is?
U weet dat er eind jaren '60 pogingen zijn gedaan bv. bij enkele multinationals.
Bij mijn weten zijn alle experimenten op niets uit gelopen.

Een mogelijkheid om die nodige flexibiliteit wél te realiseren is een nieuw elan en impuls te geven aan de zelfstandige arbeid en de kleine, liefst familiale onderneming.
Binnen dat kader is veel meer mogelijk. Maar daarvoor is een omdenken nodig en zolang links het in dit land voor het zeggen heeft, behoort dat niet tot het bereikbare.

[de Vexille]

@Dorus

Ik heb het over een nog veel fundamenteler ingreep op de arbeidsmarkt waarbij "arbeid" niet louter meer op basis van "gespendeerde tijd" wordt berekend, maar een hele waaier van meetmethoden kan worden gehanteerd. D�*t is overigens de voorwaarde om bvb. het telewerken effectief mogelijk te maken.

Maar ook binnen het bestaande systeem kan de overheid veel doen:
* mogelijkheid om deeltijdse arbeid ook voor de werkgever aantrekkelijk te maken (een parttime is verhoudigsgewijs veel te duur vandaag).
* compensatie via lastenverlaging voor de hogere lonen van oudere werknemers, zodat die voor de werkgever even aantrekkelijk bijven over hun ganse loopbaan. (uiteraard gekoppeld aan het uitfaseren van het systeem van brugpensioenen)
* idee van een soort "sociaal krediet" dat iedere werknemer geleidelijk over z'n ganse loopbaan opbouwt en dat hij kan aanspreken wanneer hij dat nodig heeft : bvb. om een periode van tijdelijke werkloosheid op te vangen (hogere uitkering), gedurende een tijd minder uren te presteren om zo job & gezin makkelijker te combineren, ..., en uiteindelijk als aanvullend pensioen. (evt. om een vervroegde uitstap of uitfasering mogelijk te maken)

En uiteraard heb je gelijk dat het ondernemerschap fundamenteel moet gestimuleerd worden. We kennen de remedies terzake: veel minder administratieve lasten, een vriendelijk klimaat met begeleiding, stimulering door middel van een ondernemingsvriendelijk klimaat, ..... In de niet al te verre toekomst zal blijken dat de KMO onze beste garantie is voor economische welvaart.

[dorus]

@ de Vexille,

Met uw besluit ben ik het 100% eens. De diverse systemen echter, die uitgevonden worden om arbeid te 'herverdelen' zijn al vroeger uitgebreid getest.
Herinner u de, nochtans bekwame, minister Ghlin. Hij ging ervan uit dat 1 voltijdse kon vervangen worden door 2 1/2 tijdsen. Theoretisch klopt dat, maar in de praktijk volstaan 2 'halven' niet om een 'hele' te vervangen. De reden is simpel: wie van 8 tot 16 werkt is niet van 8 tot 16 actief. Maar van bv. 8.20 tot 15.40u.
Daarom schrikt mij dat nieuwe modewoord: fte(full time equivalent) af. Het wordt een soort éénheidmaat waarmee men gaat rekenen.
Er zijn zoöok bezwaren te formuleren tegen een aantal andere formules.
Miet smet heeft er destijds een veelvoud gelanceerd.

Persoonlijk geloof ik, afgezien natuurlijk van de stimuli voor de zelfstandige arbeid, in een 'herorienteerbare' loopbaan.
Is het niet gek dat een jonge 'master' voor een klas 15 - 16 jarigen staat, zonder enige ervaring, zelfs geen levenservaring, terwijl een door de wol gewassen senior aan de kant wordt geschoven. Het is maar één voorbeeld.
Daarom vind ik dat iemand gedurende zijn/haar loopbaan diverse malen de kans moet krijgen zich te herorienteren, zonder gevaar voor jobverlies en met voorzienbare en controleerbare financiële consequenties.

zomaar een ideetje.

[anna maria capel]

het kindertal is nog vaak gerelateerd aan het geloofssysteem van degenen, die ze maken, of dat nu regligieus of anderszins is. wat ik als bewust 1 kind moeder afschuwelijk vindt: er worden nog te veel vrouwen gedwongen om elk jaar een kind te krijgen , via overheid , via kerk, of via sexuele huwelijksplicht . Dit zijn niet altijd ''derde wereld'" landen. Het is dus de kip of het ei, of sancties waar gedwongen geboorten de dupe van worden, of loslaten en een maatschappelijk overschot scheppen. Kortom ik weet het nog steeds niet en zeg altijd maar mijn ene kind telt voor tien ook al heb ik daar nooit een rooie cent voor gezien. Verder kan ik wel melden, dat velen mij gevolgs zijn, want het is voor een ouder (en kind) leuker om wat ruimer te kunnen leven in alle opzichten.

[DaBlacky]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Kan er iemand mij eens die logica uitleggen achter het feit dat de kinderbijslag exponentieel toeneemt (of moet toenemen) volgens het aantal kinderen? Dat is volgens mij immers complete nonsens aangezien het net het eerste kind is dat het meeste geld opslorpt en nadien wordt het eigenlijk steeds maar goedkoper.

Dat is om de redenen die Guderian aanhaalt. Stimulatie van geboortecijfer.

Bij deze deel ik uw mening, Dies.