Abortus

[Pietje]

Oorspronkelijk geplaatst door oriana

Hier heb ik niks niks aan toe te voegen, ik deel dit standpunt.
Ik kan me niet voorstellen dat er veel vrouwen zijn die daar lichtzinnig mee omspringen, ik ken er 2 die ooit een abortus hebben ondergaan, voor allebei was het een weldoordacht beslissing waar ook een verwerkingsproces bij kwam kijken.
Je doet dat niet zómaar.

En het bewijst, dat een beperking van "bovenaf" uit den boze is. De vrouwen in kwestie lassen die beperking wel bij zichzelf in.

[Dies]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Is het u al opgevallen hoe hypocriet voorstanders van abortus zijn? Ze zijn namelijk allemaal al geboren.

Moet gij u geen vriendin zoeken zodat ge u kunt beginnen voortplanten. Of zijn we hypocriet en van oordeel dat u zaadcellen niet de kans moeten krijgen om een paar eicellen te bevruchten?!

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Moet gij u geen vriendin zoeken zodat ge u kunt beginnen voortplanten. Of zijn we hypocriet en van oordeel dat u zaadcellen niet de kans moeten krijgen om een paar eicellen te bevruchten?!

Ik ben aan het zoeken, dus zeker niet hypocriet. Case closed, Dies heeft ongelijk.

[Nynorsk]

Het is zo'n moeilijke discussie...

Abortus blijft iets heel negatiefs, je kunt eigenlijk niet pro abortus zijn.
Toch vind ik dat abortus moet kunnen, in sommige omstandigheden dan. Maar ik vind het iets dat je echt beoordeeld dient te worden van geval tot geval.

Ik ken bijvoorbeeld een meisje dat van zichzelf volt dat ze echt geen kinderen wil. Ze voelt het alsof ze geen moedergevoelens heeft. Als ze een baby'tje van iemand anders ziet, voelt ze niks. Geen vertedering, nix. Ze doet ongelooflijk haar best om niet zwanger te raken, omdat ze dat gewoon niet wil. Een tijdje geleden zag ik haar serieus in paniek schieten: ze was een aantal dagen overtijd... Wat moest ze doen? Ze voelde al meteen dat ze dat kind - als het er was - écht niet wou, en als het zo was, dat ze misschien wel abortus zou plegen. Ik meldde haar dat er ook nog een andere optie was: adoptie. Daar had ze over nagedacht, maar: wat zou ze dat kind later moeten zeggen? 'Ik zie je niet graag, ik wilde je niet'. Ze vond dat ze dat een kind niet kon aandoen... Want ze vindt dat het een basisrecht is van kinderen om graag gezien te worden door haar ouders.
Tja... Ik heb daar geen duidelijk antwoord op wat dan de beste oplossing is... Gelukkig bleek uiteindelijk dat ze niet zwanger was.

Een tijdje geleden zat ik op de tram en ik hoorde achter me twee kinderen praten. Ik schat dat ze 11 of 12 moeten geweest zijn. Het ene meisje was zwanger, en wilde het kind houden. Haar ouders wilden blijkbaar een abortus. Het lijkt me nu ook niet zo snugger voor een 11- of 12-jarige om een kind te gaan opvoeden. Verder praatten de meisjes ook nog over een rechtzaak, uit het hele gesprek meen ik te kunnen afleiden dat er geweld op dat meisje was gepleegd - misschien een verkrachting? Eigenlijk maakt het zoveel om te bepalen in dit geval of abortus 'mag' of niet. Was er geen verkrachting, dan was dat bijzonder dom van dat meisje, een fout, maar de gevolgen ervan (een kind krijgen of een abortus) zijn zoveel groter dan de initiële fout dat het er eigenlijk niet meer toe doet. Er is een probleem en je moet het zien op te lossen. Maar wat is hier het beste?

[ingenious]

zoals gezegd, abortus is geen lachertje, voor geen enkele vrouw, onder geen enkele omstandigheid. ik hoop dat ik het nooit moet doen. indien ik ooit wel deze beslissing moet nemen (ik kan het me moeilijk indenken, maar wie weet), zal het na een lange interne strijd zijn, en zal ik het nooit vergeten. maar ik wil wel het recht hebben. en niet alleen na een verkrachting.

voor mij staat het geluk van een kind centraal. sommige mensen willen echt geen kinderen. we weten ook allemaal dat sommige mensen beter geen kinderen hebben (denk maar aan die verhalen van verwaarloosde en misbruikte kinderen). als mensen weten dat ze een kind nooit gelukkig kunnen maken, kan abortus dan mss geen betere oplossing zijn? adoptie gaat natuurlijk ook nog. de vraag is echter, worden die kinderen gelukkig? in vele gevallen wel denk ik.

[Nynorsk]

Oorspronkelijk geplaatst door ingenious

voor mij staat het geluk van een kind centraal. sommige mensen willen echt geen kinderen. we weten ook allemaal dat sommige mensen beter geen kinderen hebben (denk maar aan die verhalen van verwaarloosde en misbruikte kinderen). als mensen weten dat ze een kind nooit gelukkig kunnen maken, kan abortus dan mss geen betere oplossing zijn? adoptie gaat natuurlijk ook nog. de vraag is echter, worden die kinderen gelukkig? in vele gevallen wel denk ik.

Ik denk ook dat de meeste geadopteerde kinderen wel gelukkig zijn... Vandaar dat ik mensen die met een ongewenst kind in hun buik zitten, eerst zou willen duiden op het feit dat adoptie een mogelijkheid is.
Maar ook dit is een gecompliceerde zaak. Niet alleen emotioneel, maar ook praktisch. Vaak moet het kind nog een hele poos bij de biologische ouder(s) verblijven vooraleer het kind naar het nieuwe gezin kan. Soms een paar maanden, maar soms ook een paar jaar.
Een tijdje geleden was er een koppel (of een moeder, I don't remember) dat hun kind had vermoord. Het kind was ongewenst, verbleef al een jaar bij de ouder(s?) te wachten om geadopteerd te worden, en blijkbaar is het daar serieus mis gelopen. De ouder(s?) maakten hier natuurlijk een ongelooflijk zware fout, die volledig hun verantwoordelijkheid is, ik ga dat niet goedpraten, maar het zegt wel iets over het syteem. Het zal ook maar het topje van de ijsberg zijn: ik geloof er rotsvast in dat kinderen die nog een poos in deze situtie moeten opgroeien, heel vaak liefde missen. Verwaarloosd of mishandeld worden. Uit de studies van Spitz bleek duidelijk wat er met kinderen gebeurd die nooit liefde hebben gekend: ze sterven rond hun 12e van het gebrek aan liefde.
Ook wanneer een kind als boorling geen liefde kent, ontstaan allerlei pathologieën die zelden omkeerbaar zijn, ook al doe je, als adoptieouder later, nog zo je best (de zogenaamde "bodemloze kinderen"). De eerste maanden zijn zoooo cruciaal....

Ouders die hun kind ter adoptie willen afstaan, zouden dus best meteen van hun kind 'af' zijn, en ik denk hier niet aan de ouders, maar aan het lot van het kind. Ofwel moet men zorgen dat het adoptiegezin klaar staat bij de geboorte, ofwel moet men zorgen voor een geschikte, liefdevolle, warme opvang tot een geschikt adoptiegezin is gevonden.

Tot een dergelijke goeie regeling er is, vind ik het eigenlijk helemaal niet abnormaal dat zwangere vrouwen afgeschrikt worden door de huidige adoptieregelingen, en dan maar voor een abortus kiezen.

[Turkje]

Net zoals ik in een andere topic ook al aangaf: tegenstanders van abortus moeten zich maar eens bezinnen wat ze dan moeten vinden van 1) stamcel onderzoek (therapeutische cloning), 2) in vitro fertilisatie, ...

In bovenstaande technieken worden immers eicellen bevrucht, maar worden de meeste van die bevruchte eicellen gewoonweg down the drain gekieperd. Ook maar afschaffen dan?

[headinajar]

Oorspronkelijk geplaatst door Pietje

Iedereen is tegen abortus.Iedere abortus is een menselijk drama. Over de uitvoering ervan, kan enkel de vrouw zelf beslissen (tot uiterlijk de 12de week). Er worden trouwens sinds de legalisering ervan, niet meer abortussen uitgevoerd dan voordien. Met dat verschil, dat ze nu deskundig worden uitgevoerd, en dat niet meer moet "gevlucht" worden naar UK of Nederland.

En dat de kleerhanger in de kast blijft...

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Raf

Behouden. De uiteindelijke beslissing ligt bij de vrouw. Zij moet uiteindelijk ook de consequenties van haar beslissing dragen.

Leven of dood van een kind ligt helemaal niet in de handen van de moeder. Niemand komt het toe individueel over het jonge, ongeboren of zwakke en onschuldige leven te oordelen.

Waar ligt dan de grens? En wie bepaalt die grens? Mag een vrouw dan een kind laten verwijderen van vier maanden oud? Een van twee maand? Een van acht maand? Een juist geboren kind uit de weg ruimen?

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Tegenstanders van abortus gaan immers uit van het gegeven dat - om het met de woorden van het Vlaams Blok te zeggen - ook het ongeboren leven in de moederschoot menselijk leven is en onschuldig menselijk leven niet mag gedood worden. Of men het daar nu mee eens is of niet doet eigenlijk eventjes niet ter zake om aan te tonen dat wanneer men dat standpunt ten aanzien van abortus aanneemt het hypocriet is om abortus wel aanvaardbaar te achten wanneer we geconfronteerd worden met een zwangere vrouw als gevolg van een verkrachting.

De Kerk heeft altijd al geleerd dat verkrachting op geen enkele manier een rechtvaardiging kan vormen voor vruchtafdrijving. Hierbij komt men immers een perverte logica terecht waarbij niet de schuldige wordt gestraft maar juist de onschuldige die slechts voortkomt uit een gewelddaad.

Abortus kan volgens de katholieke leer enkel wanneer onweerlegbaar vaststaat dat de vrucht op geen enkele manier levensvatbaar is en/of het leven van de moeder ernstig gevaar loopt (bijvoorbeeld bij het botsen van bepaalde bloedgroepen, tenzij daar natuurlijk een medische oplossing voor gevonden is in onze tijd). Dit lijken me dan ook de enige twee aanvaardbare redenen voor een abortus.

[Jan van den Berghe]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Uiteindelijk draait het bij abortus om de vraag vanaf welk ogenblik men van menselijk leven kan spreken. Het antwoord op die vraag is sowieso subjectief en arbitrair en net daarom dienen er geen restricties te bestaan op het recht op abortus. Ik zou namelijk niet weten waarom mijn arbitraire mening meer of minder waard zou zijn dan die van een ander, dientengevolge is het niet meer dan vanzelfsprekend dat elk individu voor zichzelf uitmaakt of abortus aanvaardbaar is of niet.

Dit is helemaal niet arbitrair, daar men oordeelt over het bestaansrecht van een ongeboren mens. Indien dit arbitrair is, dan kan men veel wetten en regels ook als volslagen arbitrair beschouwen. De weg staat aldus open naar de ontregeling van de hele maatschappij. Immers, dan komt de beslissingsmacht louter bij het individu te liggen. Dit betekent dan ook dat er geen enkel element kan zijn dat een moord bijvoorbeeld strafbaar zou kunnen maken. Ook hier wordt immers vanuit het individueelste standpunt over het recht op bestaan van een ander geoordeeld.

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Leven of dood van een kind ligt helemaal niet in de handen van de moeder. Niemand komt het toe individueel over het jonge, ongeboren of zwakke en onschuldige leven te oordelen.

Waar ligt dan de grens? En wie bepaalt die grens? Mag een vrouw dan een kind laten verwijderen van vier maanden oud? Een van twee maand? Een van acht maand? Een juist geboren kind uit de weg ruimen?

De wet heeft die grenzen bepaald, daar is een wetgeving rond :
Wet van 3 april 1990
In België blijft abortus in het strafwetboek. Sinds de wetswijziging van 1990 is het evenwel geen strafbaar feit meer als aan bepaalde voorwaarden, zoals hieronder uiteengezet, is voldaan.

De wet bepaalt dat eerste consultatie en ingreep uitgevoerd dienen te worden in een “inrichting voor gezondheidszorg” (een abortuscentrum of bepaalde ziekenhuizen die abortushulpverlening aanbieden). Zowel het abortuscentrum als het ziekenhuis moeten over een eigen voorlichtingsdienst beschikken. Daarenboven moeten ze een multidisciplinair team hebben dat de vrouw kan begeleiden en inlichten over alle wetten en decreten waar ze beroep kan op doen om haar noodsituatie desgewenst op te lossen.

De vrouw moet verklaren zich in een noodsituatie te bevinden en haar alleen komt het toe deze noodsituatie in te vullen. De wet geeft m.a.w. geen verdere omschrijving van het begrip noodsituatie, maar stelt duidelijk dat de beslissing bij de vrouw ligt. Zij alleen oordeelt over haar noodsituatie. Ook het minderjarige meisje kan autonoom beslissen of ze zwanger wil blijven of niet. De ouders of voogden dienen niet op de hoogte gebracht te worden.

Tijdens de eerste consultatie en het hiermee gepaard gaande gesprek wordt de situatie van de vrouw besproken en wordt zij ingelicht over de opvangmogelijkheden waarop zij een beroep kan doen indien zij beslist de zwangerschap uit te dragen. Men zal eveneens nagaan wat er is misgelopen met het anticonceptiegebruik en bespreken welk veilig voorbehoedmiddel de vrouw in de toekomst wenst te gebruiken. Op de dag van de zwangerschapsafbreking zal de arts de vrouw vragen haar aanvraag schriftelijk te bevestigen.

Er is een verplichte wachttijd van zes dagen tussen de eerste consultatie in het centrum en de abortus in datzelfde centrum. Daarom is het noodzakelijk om in ieder geval vóór het einde van de 11e zwangerschapsweek (of vóór het einde van de 13e week, als men telt vanaf de eerste dag van de laatste menstruatie) een afspraak vast te leggen in het abortuscentrum.

De ongepland zwangere vrouw kan dus een arts raadplegen met het verzoek haar door te verwijzen voor een mogelijke zwangerschapsafbreking. Deze arts kan om gewetensredenen weigeren om een vrouw verder te helpen, maar is verplicht haar dat tijdens het eerste gesprek mee te delen. De arts hoeft de vrouw evenwel niet door te verwijzen. Een vrouw heeft er dus alle belang bij om de arts vooraf te vragen of die bereid is haar te helpen. Als de arts weigert, is het raadzaam zo snel mogelijk contact op te nemen met een andere arts of rechtstreeks met één van de abortuscentra. Je hebt immers geen doorverwijsbrief van een arts nodig om een afspraak te kunnen maken in een abortuscentrum.

Na de 14e zwangerschapsweek kan abortus in België enkel nog uitgevoerd worden als het uitdragen van de zwangerschap een ernstig gevaar inhoudt voor het leven van de vrouw, of als blijkt dat het kind dat geboren moet worden zal lijden aan een bij de huidige stand van de wetenschap ongeneeslijke kwaal. In dat geval dient de behandeling verplicht te gebeuren in een ziekenhuis en dient een advies van een tweede geneesheer ingewonnen te worden.

[oriana]

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

De Kerk heeft altijd al geleerd dat verkrachting op geen enkele manier een rechtvaardiging kan vormen voor vruchtafdrijving. Hierbij komt men immers een perverte logica terecht waarbij niet de schuldige wordt gestraft maar juist de onschuldige die slechts voortkomt uit een gewelddaad.

Abortus kan volgens de katholieke leer enkel wanneer onweerlegbaar vaststaat dat de vrucht op geen enkele manier levensvatbaar is en/of het leven van de moeder ernstig gevaar loopt (bijvoorbeeld bij het botsen van bepaalde bloedgroepen, tenzij daar natuurlijk een medische oplossing voor gevonden is in onze tijd). Dit lijken me dan ook de enige twee aanvaardbare redenen voor een abortus.

Gelukkig zijn Kerk en Staat strict gescheiden in België.
Want vrouwen die niet katholiek zijn hoeven zich niets van bovenstaande aan te trekken? Die hebben toch geen Christelijke bezwaren?
Vandaar dat er een wetgeving is die stelt dat de vrouw zélf die beslissing neemt. Als zij katholiek is en Christelijke bezwaren heeft dan zal zij geen abortus laten uitvoeren.
As simpel as that.

[Dies]

We zullen het maar niet hebben over de fluctuerende mening van de Kerk ten aanzien van abortus zeker?! Uw consequentie siert u wel, ook al ben ik het dan niet eens met uw visie.

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Dit is helemaal niet arbitrair, daar men oordeelt over het bestaansrecht van een ongeboren mens

En dat is niet arbitrair volgens u? Het punt van waaraf we kunnen spreken over een mens is volgens u dus geen arbitrair gegeven? Indien niet, wacht ik vol spanning op uw uitleg en uw exacte bepaling van dit punt.

Oorspronkelijk geplaatst door Jan van den Berghe

Indien dit arbitrair is, dan kan men veel wetten en regels ook als volslagen arbitrair beschouwen.

Niet vele, maar alle wetten en regels zijn arbitrair!

[praha]

Ik zou er zelf nog wat bovenop willen gooien....

Principieel sta ik ook niet achter abortus, zeker als het bijna schering en inslag is en door velen reeds gedegradeerd wordt tot een een extra vorm van 'anticonceptie' daar waar andere oplossingen faalden , vergeten werden, te moeizaam leken

Dus dat de problematiek herzien moet worden en abortus op zijn minst aan banden gelegd moet worden, lijkt me raadzaam

Of het al dan niet moet kunnen en in welke gevallen is een zeer moeilijk ethisch / filosofisch vraagstuk dat niet op 1 2 3 is besloten, en wens ik nu even niet verder op in te gaan

De vraag verkrachting of niet lijkt me totaal irrelevant, daar in beide gevallen het kind even 'ongewenst' kan zijn

Wat ik wel een probleem vind , is dat men het ziet als louter een beslissing bij de moeder : 'baas in eigen buik'
Dat vind ik larie als je bedenkt dat in die gevallen waar het kind dan wel 'zogezegd' door de moeder welkom is , de man in kwestie slechts zijn verantwoordelijkheid moet dragen, zonder hem iets gevraagd dient te worden
Een kind kies je 'normalerwijs' ( uiteraard even gesproken in een doorsnee relatie man/vrouw ) met zijn beiden, dacht ik zo
Dus lijkt het me niet meer dan logisch dat het niet-kiezen ook een beslissing is van beiden, tenslotte is het ook zijn kind
Dus een éénzijdige beslissing van de vrouw voor een abortus tegen de wil in van de man kan volgens mij niet,

[Griffin]

Oorspronkelijk geplaatst door praha

Ik zou er zelf nog wat bovenop willen gooien....

Principieel sta ik ook niet achter abortus, zeker als het bijna schering en inslag is en door velen reeds gedegradeerd wordt tot een een extra vorm van 'anticonceptie' daar waar andere oplossingen faalden , vergeten werden, te moeizaam leken
...

Is het schering en inslag dan? Ik dacht dat dat nog goed meeviel en dat de cijfers helemaal niet zo onrustbarend waren?

In 2000 waren dat er 14.923. Daarmee komt België aan een abortuscijfer van 7 per duizend vrouwen in de vruchtbare leeftijd (15-44 jaar). In vergelijking met Nederland (8), Engeland en Wales (15) en de Verenigde Staten (22) ligt het Belgische abortuscijfer laag.
...
Gemiddeld eindigt 12% van alle zwangerschappen in België in een abortus.

[boeha]

Oorspronkelijk geplaatst door Dies

Niet vele, maar alle wetten en regels zijn arbitrair!

Eindelijk iemand die dit doorheeft.

Veel mensen snappen namelijk niet dat alle wetten een relatief karakter hebben, veelal beïnvloed zijn door belangen van hogere sociale klasse / belangengroepen...

Andere leuke wetenswaardigheid bijvoorbeeld: Pas in 1991 werden seksuele misdrijven in het huwelijk strafbaar.
(Voorheen kon verkrachting bijvoorbeeld niet gestraft worden als de 2 partners getrouwd waren.)

Wat velen als een soort 'natuurlijke' wet zien, maw als iets totaal vanzelfsprekends, heeft altijd een relatief karakter.

Wetten op abortus/euthanasie zijn trouwens voorbeelden van wetten die makkelijk terug kunnen verdwijnen. (als er maar een groep komt die iedereen ervan kan overtuigen dat die wetten immoreel zijn.)

[praha]

oki, griffin ...
dat van die 'schering en inslag' is wat té geformuleerd van me

moest eerder iets zijn in trend van 'alsmaar toenemend aantal' door 't feit dat men dat ook meer en meer gaat zien als laatste alternatief om niet zwanger te worden ( lulkoek natuurlijk , want je bent het al , maar kom ... )

12% zeg je, weinig ten opzichte van andere landen , zou kunnen...

sorry hoor 12% , da's meer dan 1 op 10 lijkt me érg hoog, te hoog ....

wat is de kans dat iemand zwanger wordt en niet wilt ?
1/5000 spiraal ?
1/50000 pil ?
( 'k heb ondertusen wat opgezocht, blijkbaar toch meer dan ik dacht )

steeds minder dan 1 op 100 in alle gevallen zolang je maar iets gebruikt, en in vele gevallen van wat deftigere middelen : minder dan 1/2000

dus vanwaar die 12% dan ?
zijn dat allen verkrachtingen, laattijdige twijfels, medische moeilijkheden, situaties waar de omstandigheden inzake de relatie drastisch veranderd zijn, totale onwetendheid , ..... ?

[praha]

btw wat denk jij over de stelling dat de vrouw niet het alleenrecht zou mogen hebben ( gesteld dat abortus een optie is ) ?

[praha]

Oorspronkelijk geplaatst door boeha

Eindelijk iemand die dit doorheeft.

Veel mensen snappen namelijk niet dat alle wetten een relatief karakter hebben, veelal beïnvloed zijn door belangen van hogere sociale klasse / belangengroepen...

Andere leuke wetenswaardigheid bijvoorbeeld: Pas in 1991 werden seksuele misdrijven in het huwelijk strafbaar.
(Voorheen kon verkrachting bijvoorbeeld niet gestraft worden als de 2 partners getrouwd waren.)

Wat velen als een soort 'natuurlijke' wet zien, maw als iets totaal vanzelfsprekends, heeft altijd een relatief karakter.

Wetten op abortus/euthanasie zijn trouwens voorbeelden van wetten die makkelijk terug kunnen verdwijnen. (als er maar een groep komt die iedereen ervan kan overtuigen dat die wetten immoreel zijn.)

klopt ! dat alles is zeer afhankelijk van de huidige tijdsgeest