Dringend: ernstige Kinderen uit echtscheidingen: veel minder kans op diploma

[Kameraad Mauser]

Zijn er dan geen deftige wetenschapsjournalisten meer?

[freespirit]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik ben het volkomen met je eens. De kinderen zijn altijd het grootste slachtoffer van de scheiding van hun ouders, spijtig maar het is de realiteit.
In het beste geval gaan de ouders als "vrienden" uiteen. Toch is dit eerder uitzondering dan regel. In sommige gevallen wordt het kind/de kinderen gebruikt/misbruikt door één of zelfs door beide ouders zodat zij toch maar hun gelijk zouden halen. Walgelijk, ontoelaatbaar en persoonlijk vind ik dat een ernstige vorm van kindermishandeling. Het kind heeft immers geen enkel recht van spreken; heeft geen "thuis" meer, wordt van hier naar daar gesleurd, kan niks anders dan alles maar te ondergaan. Ik kan WEL respect opbrengen voor ouders die na een scheiding er alles aan doen om hun kind een zo "normaal" mogelijke opvoeding te geven. Daaronder versta ik: een regelmatig contact met de beide ouders; samen als ouders één lijn trekken , afspraken maken in het belang van het kind; nooit slechte dingen over de ander zeggen in bijzijn van het kind; en HEEL belangrijk: het kind duidelijk maken dat hij/zij geen enkele schuld treft inzake de scheiding. Zeggen dat zowel papa als mama hem/haar altijd graag zullen blijven zien, wat er ook gebeurt.

Dat is inderdaad waar. Ouders onderschatten vaak de impact van een echtscheiding voor hun kinderen. Die kinderen hebben juist stabiliteit nodig en een eigen vaste stek (ouderlijke woning), een warm nest dat geborgenheid en ondersteuning biedt. En dat is het probleem bij scheidingen: ouders denken dan dat kinderen 'verplaatsbare' voorwerpen worden, waarbij kinderen steeds over en weer van de ene woning naar de andere worden gestuurd. Dat is natuurlijk vragen om problemen, kinderen hebben immers structuur nodig. Logisch ook dat vele van die kinderen door de stress en ontheemdheid slechter gaan presteren op school, je zou voor minder. Uiteraard loopt het in sommige gevallen wel goed af op deze manier maar zeker niet altijd. Beter is het om de kinderen in een vast huis te laten wonen en dan de ouders om beurten daar bij de kinderen te laten blijven. Dat is natuurlijk wel een heel dure affaire, je hebt dan als voormalig gezin in feite drie woningen nodig (eentje voor de mama, eentje voor de papa en het oorspronkelijk huis voor de kinderen).

Zeker met kinderen zouden de mensen beter eens nadenken vooraleer ze scheiden. Niemand is perfect, ook niet in een relatie, daar moet je dus wat moeite en tijd insteken, helaas hebben vele mensen de dag van vandaag onrealistische verwachtingen van hun partner en hebben ze geen geduld om aan de fouten en gebreken van de partner te werken. De prins(es) op het witte paard bestaat helaas niet. Noem me conservatief, maar er wordt tegenwoordig te makkelijk gescheiden. Kinderen zijn daar dan vaak de dupe van. Anders is het natuurlijk wanneer er sprake is van partnergeweld, vormen en uitingen van misbruik of mishandeling, dan is een echtscheiding uiteraard vanzelfsprekend.

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Dat is inderdaad waar. Ouders onderschatten vaak de impact van een echtscheiding voor hun kinderen. Die kinderen hebben juist stabiliteit nodig en een eigen vaste stek (ouderlijke woning), een warm nest dat geborgenheid en ondersteuning biedt. En dat is het probleem bij scheidingen: ouders denken dan dat kinderen 'verplaatsbare' voorwerpen worden, waarbij kinderen steeds over en weer van de ene woning naar de andere worden gestuurd. Dat is natuurlijk vragen om problemen, kinderen hebben immers structuur nodig. Logisch ook dat vele van die kinderen door de stress en ontheemdheid slechter gaan presteren op school, je zou voor minder. Uiteraard loopt het in sommige gevallen wel goed af op deze manier maar zeker niet altijd. Beter is het om de kinderen in een vast huis te laten wonen en dan de ouders om beurten daar bij de kinderen te laten blijven. Dat is natuurlijk wel een heel dure affaire, je hebt dan als voormalig gezin in feite drie woningen nodig (eentje voor de mama, eentje voor de papa en het oorspronkelijk huis voor de kinderen).

Zeker met kinderen zouden de mensen beter eens nadenken vooraleer ze scheiden. Niemand is perfect, ook niet in een relatie, daar moet je dus wat moeite en tijd insteken, helaas hebben vele mensen de dag van vandaag onrealistische verwachtingen van hun partner en hebben ze geen geduld om aan de fouten en gebreken van de partner te werken. De prins(es) op het witte paard bestaat helaas niet. Noem me conservatief, maar er wordt tegenwoordig te makkelijk gescheiden. Kinderen zijn daar dan vaak de dupe van. Anders is het natuurlijk wanneer er sprake is van partnergeweld, vormen en uitingen van misbruik of mishandeling, dan is een echtscheiding uiteraard vanzelfsprekend.

Neen: het zijn niet de ouders die van hun kinderen verplaatsbare meubelstukken maakten, maar de mensen zoals Onkelinx die de wet stemden waarbij co-ouderschap de norm is, mèt (dikwijls) bi-locatie!

Uw voorstel om de ouders om beurten bij de kinderen te laten wonen vind ik helemaal niet te doen: ook de ouders hebben het recht om na de scheiding een nieuwe partner te vinden. Hoe ga je dat dan oplossen? mama+vriend komt slapen en de week nadien gaan papa+vriendin in het zelfde bed liggen? Wie beslist er wanneer en wat er gebeurt met het onderhoud van de woning? Wie vult de ijskast, zorgt voor de voorraden? Wie haalt de bar leeg en wie vult ze terug aan, wie zorgt voor de was en de strijk (of laat papa de strijk liggen tot het mama's week is?)

Enfin, dat voorstel (ik ken een koppel die het zo doen) toont vooral aan dat die mensen nooit hadden moeten scheiden. Het koppel dat ik ken gaan dan ook nog eens samen naar feestjes en maken van de overgangsdag een hele familiedag.... dan hoef je niet te scheiden.

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Kameraad Mauser

Zijn er dan geen deftige wetenschapsjournalisten meer?

In België lopen bitter weinig goede (kranten)journalisten rond. Dat ligt niet zozeer aan die journalisten maar vooral aan de niche en het opzet van kranten op zich.

In magazines en andere media kunnen journalisten zich geheel anders ontwikkelen.

[lombas]

Over het onderzoek, nog een vraagje: Zijn er niet te veel kinderen die in het hoger onderwijs gedropt worden?

[Kameraad Mauser]

Oorspronkelijk geplaatst door lombas

In België lopen bitter weinig goede (kranten)journalisten rond. Dat ligt niet zozeer aan die journalisten maar vooral aan de niche en het opzet van kranten op zich.

In magazines en andere media kunnen journalisten zich geheel anders ontwikkelen.

Kranten moeten vooral winst maken?

[lombas]

Oorspronkelijk geplaatst door Kameraad Mauser

Kranten moeten vooral winst maken?

Inderdaad. In dit land gaat dat vooral ten koste van de inhoud. Als je eens een Volkskrant vastneemt (600.000+ lezers), begrijp je wat zou kunnen bereikt worden met wat meer marge.

Misschien geen slecht idee om eens een krant voor Nederland én Vlaanderen te lanceren.

Tenslotte leest iedereen op mijn werk best graag de Paris Match.

[Kameraad Mauser]

Ik vernam recent van iemand die werkt op de redactie van HLN dat men opzettelijk de inhoud aanpast aan het niveau van de doelgroep, zodat men het gemakkelijk kan volgen. Bij een eerste overpeinzing zou je die methode kunnen goedkeuren, maar ik heb daar mijn twijfels over.

Is het gradueel omhoogtillen van het niveau volksverheffing of is het paternalistisch?

[lombas]

Eerder iets in termen van "onwenselijk" en "onmogelijk", vrees ik.

[Kameraad Mauser]

Waarom onwenselijk?

[1207]

Oorspronkelijk geplaatst door freespirit

Dat is inderdaad waar. Ouders onderschatten vaak de impact van een echtscheiding voor hun kinderen. .

Ik ken een paar menen die serieus getekend werden omdat hun ouders voor de kinderen samenbleven. echt gelukkig was dat ook niet.

er zijn allerlei redenen te verzinnen. eentje is de financiele draagkracht van een alleenstaande moeder. die kan haar kinderen niet ontelbare keren laten dubbelen tot ze per ongeluk een diploma halen.

[Klojo eerste klas]

Oorspronkelijk geplaatst door Tavek

Ik weet niet of ge het u realiseert, maar ik geef u in feite gewoon gelijk he....

Nee, ik zie dat inderdaad niet...... 'k zal misschien iets misbegrepen hebben
Maar alleszins bedankt dan maar hé...

[circe]

Oorspronkelijk geplaatst door Kameraad Mauser

Ik vernam recent van iemand die werkt op de redactie van HLN dat men opzettelijk de inhoud aanpast aan het niveau van de doelgroep, zodat men het gemakkelijk kan volgen. Bij een eerste overpeinzing zou je die methode kunnen goedkeuren, maar ik heb daar mijn twijfels over.

Is het gradueel omhoogtillen van het niveau volksverheffing of is het paternalistisch?

depends on the business plan

[Kameraad Mauser]

Oorspronkelijk geplaatst door circe

depends on the business plan

Ik denk dat daar het probleem zit. Alles wordt aanzien als een businessplan. Wanneer een handeling wordt uitgevoerd binnen het denkkader: businessplan, dan dient er op verdiend te worden.

Ik ga straks met de auto naar vrienden, zo'n 35 km van mijn woonplaats. Laat ik dat beschouwen als een businessplan. Wanneer ik bij mijn vrienden kom, zal ik toch mijn kosten faktureren. Ik heb ook benzine moeten tanken, dat kost mij toch enkele euro's. Slijtage aan de wagen. Mijn aanwezigheid, daar dient toch ook wel iets voor betaald te worden. Indien ze lachten met mijn rake opmerkingen is hun avond toch maar weer mooi geslaagd, maar het is wel mijn humor waar ze mee lachen.


Winst is het dogma. Het is de nieuwe religie.
Gott ist tot: zei een knappe bol, nog niet zolang geleden.

Maar blijkbaar zijn niet alle goden dood...

[Nietzsche]

Oorspronkelijk geplaatst door Kameraad Mauser

Ik denk dat daar het probleem zit. Alles wordt aanzien als een businessplan. Wanneer een handeling wordt uitgevoerd binnen het denkkader: businessplan, dan dient er op verdiend te worden.

Ik ga straks met de auto naar vrienden, zo'n 35 km van mijn woonplaats. Laat ik dat beschouwen als een businessplan. Wanneer ik bij mijn vrienden kom, zal ik toch mijn kosten faktureren. Ik heb ook benzine moeten tanken, dat kost mij toch enkele euro's. Slijtage aan de wagen. Mijn aanwezigheid, daar dient toch ook wel iets voor betaald te worden. Indien ze lachten met mijn rake opmerkingen is hun avond toch maar weer mooi geslaagd, maar het is wel mijn humor waar ze mee lachen.


Winst is het dogma. Het is de nieuwe religie.
Gott ist tot: zei een knappe bol, nog niet zolang geleden.

Maar blijkbaar zijn niet alle goden dood...

Jij brengt met jouw auto mijn leven en dat van andere in gevaar.

[Kameraad Mauser]

Really? Als ik straks de baan op ga met mijn auto, dan heb jij daar in Nederland last van?...Ze zeggen soms: 't is weer nen 'ollander, en ik denk dan, jamaar die Nederlanders, dat zijn toch wel pienter knapen. Totdat ik dus zoiets onder ogen krijg...

[Klojo eerste klas]

Oorspronkelijk geplaatst door Kameraad Mauser

Really? Als ik straks de baan op ga met mijn auto, dan heb jij daar in Nederland last van?...Ze zeggen soms: 't is weer nen 'ollander, en ik denk dan, jamaar die Nederlanders, dat zijn toch wel pienter knapen. Totdat ik dus zoiets onder ogen krijg...

Is er niet ergens een gezegde in de trant van 'als een vlinder een scheet laat veroorzaakt dat een gat in de ozonlaag' of zoiets ?

[Conscience]

Oorspronkelijk geplaatst door NieuwNoors

Ik ben het volkomen met je eens. De kinderen zijn altijd het grootste slachtoffer van de scheiding van hun ouders, spijtig maar het is de realiteit.

Waarbij één van de grote taboes is het aangaan van nieuwe relaties (tevoren, erna) als oorzaak van de aangebrachte schade. Je onderzoekt daarbij natuurlijk de nieuwe bron van inkomsten/materiële welvaart.

Het viel me teveel op toen ik mensen aanwierf, waarvan degenen uit gebroken gezinnen gewoon de beteren waren (voor een job met zeer hoge vereisten), maar wel uit zuivere één-oudergezinnen kwamen.

[Kameraad Mauser]

Oorspronkelijk geplaatst door Klojo eerste klas

Is er niet ergens een gezegde in de trant van 'als een vlinder een scheet laat veroorzaakt dat een gat in de ozonlaag' of zoiets ?

Weet ik niet. Ik ken wel de uitdrukking: 'Als het regent in Parijs, dan druppelt het in Brussel.'

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door 1207

Ik ken een paar menen die serieus getekend werden omdat hun ouders voor de kinderen samenbleven. echt gelukkig was dat ook niet.

er zijn allerlei redenen te verzinnen. eentje is de financiele draagkracht van een alleenstaande moeder. die kan haar kinderen niet ontelbare keren laten dubbelen tot ze per ongeluk een diploma halen.

Dat kinderen lijden onder de ruzies van hun ouders is reeds meerdere malen bewezen in wetenschappelijke onderzoeken.
Daar gaan we dus niet meer over discussiëren.
Het feit dat kinderen slechter leren en studeren als hun ouders gescheiden zijn, is echter wel een discussiepunt.

Er zijn daar immers meerdere achterliggende oorzaken mogelijk.

Daar ik zelf een alleenstaande gescheiden vader ben van kinderen die het niet goed doen in het secundaire onderwijs, heb ik het voor direct met mijn neus op de feiten te zitten.

Ik ga echter wel eerst enkele feiten uit de periode van de echtscheiding vrijgeven, want ik denk dat die wel belangrijk zijn.

Toen werd beslist het huwelijk op te geven, hebben de kinderen het recht gekregen zelf te mogen beslissen bij welke ouder ze wilden opgroeien.
Het waren dus niet vader en moeder of een rechter die besliste voor hen.
De kinderen waren toen 8, 10, 12 en 14 jaar jong.
De keuze werd vergemakkelijkt omdat vader in de eigen woning bleef en moeder slechts 500 meter verder ging wonen. Elk kind kreeg van vader een eigen sleutel van de woning en mocht zijn slaapkamer met volledige inhoud behouden, ook al ging het kind bij moeder wonen. Dit om het kind steeds een veilige thuishaven te kunnen aanbieden.
De schoolresultaten leken niet te lijden onder de echtscheiding, de eerste maanden.

Echter, een paar maanden nadat de moeder alleen was gaan wonen, kwam voor de kinderen de ware reden van de echtscheiding naar boven. De vriend van de moeder kwam namelijk steeds meer en meer over de vloer bij haar en zij gaf openlijk toen dat ze voor hem had gekozen omdat hij haar een leven aanbood dat meer op dat uit de boekjes en films leek. Namelijk een leven van uitstapjes, uitgaan en reizen. Geen tijd verspillen aan het toezicht houden op de kinderen hun huiswerk en lessen, want het weekend dient om te ontspannen.
Enkele weken na de officiële echtscheiding ging de moeder samenwonen met haar vriend, op meer dan 100 kilometer van de kinderen hun geboorte en opgroei plaats.
En iedereen verloor de controle over wat de kinderen nog deden voor school.
De moeder had er geen interessen in en als vader was ik verplicht mij aan de gerechtelijke bepalingen van haar omgangsrecht te houden. Om de 2 weekends deden de kinderen dus weinig tot niets voor school, daar ze vanaf vrijdag 6 uur tot maandag 8 uur bij de moeder moesten zijn.
De schoolresultaten leden hier enorm onder.

Maar ook ik als vader heb fouten gemaakt. Ik wilde hen immers een zo goed mogelijk leven bieden en zo weinig mogelijk laten leiden onder de echtscheiding. Ik zorgde er dus voor dat zij steeds alles hadden dat ik dacht dat ze nodig hadden. De jongste had op zijn 10de levensjaar dus reeds een eigen PC. Ook stonden er steeds de nieuwste spelcomputers in huis en hadden ze elk een eigen TV op hun kamer.
Op hun 16de verjaardag hadden de twee oudste hun rijbewijs voor een brommer en stond hun brommers naar keuze klaar in de garage.

Enkele weken nadat de oudste 18 jaar werd, kreeg ik de koude douche dat ik een verdomde idioot was en mij als een achterlijke had gedragen. De dame eiste namelijk dat ik haar rijbewijs kado deed en dat ze een nieuw wagen naar keuze kreeg. Want zij voelde zich te goed om nog met de brommer naar school te rijden.

Ik had nagelaten om hen te leren dat ze moeten werken om iets te kunnen bereiken. Ik had hen namelijk alles in de schoot geworpen en hen een gratis luxeleven gegeven. Ik heb daarna 2 jaar nodig gehad om het de oudste te leren dat in het leven niets gratis is, zelfs het geluk in een relatie niet.
Maar dat men aan alles en voor alles hard moet werken en offers moet brengen.