Loonsverhoging, eenvoudige berekening

[Marco]

@ doornroosje

U mag gerust antwoorden op mijn post nr. 17. Kwestie van eens een inhoudelijke argumentatie te kunnen uitbouwen. 8)

[doornroosje]

Oorspronkelijk geplaatst door Marco

Vakbonden zijn de oorzaak van langdurige werkloosheid.

Elke groep mensen heeft het recht om zich te verenigen. Dus een vakbond mag bestaan. Door middel van de overheid heeft de vakbond een monopolie over de arbeidsmarkt. Die misbruikt zij met als resulaat dat er mensen structureel werkloos worden.
Zo kan een vakbond staken. Ondanks het feit dat werknemers met een arbeidsovereenkomst verbonden zijn tot arbeid weigeren zij hun taak uit te voeren. Dit stakingsrecht dat door de overheid is toegekent wilt dus niets meer of minder zeggen dat je het recht hebt om je niet aan je contractuele verplichtingen te houden. Meer zelfs, ze blokeren de toegang zodat anderen die wel willen werken en dus wel hun arbeidsovereenkomst willen nakomen, die mogelijkheid wordt ontnomen. Tevens mogen stakende werknemers niet vervangen worden door andere werknemers vreemd aan het bedrijf.
Een vakbond kan ook nationaal bindende CAO's afsluiten. Dus worden de arbeidsvoorwaarden door het strot van de ondernemers geduwd. Allemaal om de 'uitbuiting' door die ondernemers tegen te gaan. Voor mij is dit dus de omgekeerde situatie.
Maar hoe ontstaat dan die structurele werkloosheid? In een normale vrije markt zal een bepaald loon een evenwicht geven. Stel dat dit evenwicht 100 is. Door de monopolistische voordelen die de vakbonden hebben kunnen ze hogere lonen afdwingen. Stel dat dit loon 200 is. Het gevolg is dat een aantal producten niet meer kunnen gemaakt worden met deze arbeidskost. Deze productiviteit verdwijnt volledig. De mensen die hier voor nodig waren komen zonder werk te zitten. Omdat er ook tussen bepaalde sectoren een verschil in beloning is, zal dit druk uitoefen in de andere sectoren om daar de lonen te verhogen. Dus door een hoger loon af te dwingen dan het natuurlijk evenwicht van de markt duw je mensen in de structurele werkloosheid.
Moeten vakbonden dan worden afgeschaft? Nee. Zij mogen er best wezen om te onderhandelen voor hun leden. Zij mogen best een groep mensen hun rechten verdedigen. Zo kan een vakbond haar leden informeren over de huidige gangbare lonen. Zo zetten zij werknemers aan om een desgevallend beter loon te onderhandelen of de job, op contractuele basis, te verlaten voor een beter betaalde job (die dus wel marktconform betaalt.) Bedrijven die te weinig betalen zullen moeite hebben om aan werknemers te komen of ze te houden en worden zo - uit eigen belang - verplicht om meer te betalen. Bedrijven die te veel betalen zullen het risico op falingen moeten bestrijden door de lonen conform de markt af te zwakken. De enige werklozen die er dan nog zijn, zijn die werklozen die tussen twee jobs zitten en enkel wat tijd nodig hebben om een andere marktconforme job te zoeken. Ik schat dat dit ongeveer 1% �* 2% van de actieve bevolking is.

Vergelijk het met testaankoop. Die informeren hun leden over de kwaliteit en de prijzen van diverse producten. Zij gaan niet onderhandelen over aankoopvoorwaarden, die ze dan verplichten aan geheel België, en als er geen akkoord komt stoppen ze de consumptie. Zou absurd zijn hé! Wel vakbonden doen dit wel.

U reageerd dan ook niet als werknemer he!

[dorus]

De redenering van Marco lijkt evenwichtig, maar ik mis er één element: de markt. Het is uiteindelijk de markt die de prijs van een produkt bepaalt en niet de fabrikant.
Al wordt een produkt gemaakt door de meest bekwame mensen, als het te duur is, zullen die bekwame mensen werkloos worden.
De vakbonden moeten zich beperken tot het stroomlijnen van gevoelens en eisen die in werknemerskringen leven. Zij zijn een belangrijke gesprekspartner, maar niet bepalend voor kostprijs en dus ook niet voor het meest doorwegende element ervan: het loon.
Bepalend voor het loon is de gulzigheid van de staat. Het zou de vakbonden sieren als zij zich eens tot de staat zouden wenden om diens gargantuïsme in te dijken.

[Marco]

Oorspronkelijk geplaatst door doornroosje

U reageerd dan ook niet als werknemer he!

Dus omdat ik werkgever ben, ben ik fout?
Reageer eens inhoudelijk.

[Marco]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

De redenering van Marco lijkt evenwichtig, maar ik mis er één element: de markt. Het is uiteindelijk de markt die de prijs van een produkt bepaalt en niet de fabrikant.
Al wordt een produkt gemaakt door de meest bekwame mensen, als het te duur is, zullen die bekwame mensen werkloos worden.
De vakbonden moeten zich beperken tot het stroomlijnen van gevoelens en eisen die in werknemerskringen leven. Zij zijn een belangrijke gesprekspartner, maar niet bepalend voor kostprijs en dus ook niet voor het meest doorwegende element ervan: het loon.
Bepalend voor het loon is de gulzigheid van de staat. Het zou de vakbonden sieren als zij zich eens tot de staat zouden wenden om diens gargantuïsme in te dijken.

Leer lezen. Ik heb over niets anders dan de markt.
En die gulzigheid is bij de CAO bespreking ontstaan. Kwam geen politieker aan te pas.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door Marco

Leer lezen. Ik heb over niets anders dan de markt.
En die gulzigheid is bij de CAO bespreking ontstaan. Kwam geen politieker aan te pas.

Misschien ook leren schrijven of je eigen teksten lezen. Het hebt het héél even over de arbeidsmarkt. Meer niet.

Wat 'n arrogantie zeg!
Vaak is die omgekeerd evenredig met intellect, maar dat zal bij u zeker het geval niet zijn?????

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door Cyperken

Eigen frustraties?
De regering zou in functie van het syndicaat moeten werken en niet samen. En vergeet niet dat het niet de belastingen zijn die je uiteindelijk voor je werkgever zoveel kost maar wel de sociale bijdrage...en een verhoging van 0,3eur/uur is geen spectaculaire verhoging van belasting op je brutoloon.

De regering moet in functie van de burger werken. Ik heb nog nooit een syndicaat nodig gehad, en nog veel minder wil ik dat die voor mij gaan uitkijken. All in all pakken weggegooid geld, als de arbeiders zich willen verenigen, dan doen zij dat maar, daar moet geen belastingsgeld voor gebruikt worden.

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Misschien ook leren schrijven of je eigen teksten lezen. Het hebt het héél even over de arbeidsmarkt. Meer niet.

Wat 'n arrogantie zeg!
Vaak is die omgekeerd evenredig met intellect, maar dat zal bij u zeker het geval niet zijn?????

Zelfkennis is het begin der wijsheid.

[Mambo]

Er is een echte hypocrisie aan de gang betreffende de sociale bijdrage. Voor sommigen moet men er geen betalen, anderen zijn in vermindering en nog anderen betaal je weer de volle pot in. Groot probleem nogmaals is dat je voor goede inlichtingen als werkgever ook vaak nergens terecht kan. De wirwar van afwijkingen maken het zelfs voor de diensten zelf onmogelijk nog de juiste inlichten te verschaffen.
Bovendien waarom voor de één niks betalen en voor de ander het volle pond betalen? Zogenaamd om bepaalde risico groepen aan de slag te houden maar het is steeds schuiven met de risico groepen op die manier. Langs de andere kant zegt men; er is geld te weinig om "stempelaars" te betalen maar er blijkbaar geld teveel om ze uit dezelfde kas 6 of 10 keer meer te betalen als ze maar staan te kuisen.
-------
Het is om zeep!

[De schoofzak]

Hier en nu heeft het niet veel belang meer hoe de vakbonden er gekomen zijn.
Er waren namelijk eerst de verenigingen en onderlinge afspraken van de werkgevers. Lees daar maar over in kursussen of literatuur sociale ekonomie of geschiedenis.
De arbeider stond toen zeer alleen en zeer zwak.

Inmiddels is de situatie wel erg gewijzigd; niet in het minst omdat werknemers mondiger zijn geworden, en - soms - in staat om sommige rechten af te dwingen.

In ons Vlaamse Belfortmodel zijn de vakbonden een deel van onze kultuur geworden. Via de CAO's en via beïnvloeding van de wetgever, zijn zaken verwezenlijkt zoals een verbod op kinderarbeid en reglementering van nachtarbeid.

Net zoals de overheid zelf, en zoals de werkgeversorganisaties, (de politiek, ..alles) zo moeten de vakbonden evolueren met de tijd ... en dat is niet zo gemakkelijk, en dat gebeurt met schokken en stoten ...

De overgang van de financiering van de staat en van de sociale zekerheid (van belasting op arbeid naar belasting op andere zaken): wij hier kunnen daar grote woorden over verkopen, en met luide stem onderbouwen met uitspraken van "en ik ben werkgever, en ik weet het uit de praktijk", maar dat spelleke zal niet op een twee drie gerealiseerd worden.

Maar mijn punt is wel: ook de vakbonden maken deel uit van onze geschiedenis en onze kultuur. En een deel van onze kultuur veeg je niet weg met een kortzichtige uitspraak of pennetrek. Dat deel van onze kultuur verdient bijna evenveel respekt als bijvoorbeeld onze taal (die af en toe wel een spellingsaanpassing nodig heeft ... als je begrijpt wat ik bedoel).

[Chipie]

En vakbonden zijn nog nog zo laf om geen rechtspersoonlijkheid te willen aannemen...

Men moet het maar kunnen én vooral durven...

De vakbond op zijn best...

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door doornroosje

1)sabena=slecht beheer en inmenging politiek
2)nmbs=slecht beheer en inmenging politiek en grote kosten voor vernieuwing en hervorming.
3)de post=hervorming en dit jaar winst
4)ford=geen intresse voor de nieuwe modellen van ford ,eerst mensen op brugpensioen zetten om ze 3 maanden later terug op te roepen!(fout van de vakbond?)
5)renault =op een diefje uit Belgie vertrokken om meer winst te maken in andere en goedkopere landen(ook de fout van de vakbond zeker)
6)overkop gegaan bij gebrek aan werk (Vakbond)?

En zonder zeveren geef die bewijzen eens zwart op wit en anders houde uwen bebbel,zeveraar

Om zulke verhalen aan te tonen, moet je wat achtergrond van elke industrietak hebben. Ik zal er eentje uitnemen, omdat het anders een ellenlange post zou worden: Sabena. Ook omdat ik dat verhaal beroepshalve het beste ken.

Sabena is inderdaad vetgedraaid dankzij politieke inmenging, die jarenlang een monopoliesituatie onderhield waarin Sabena rustig kon vetworden zonder concurrentie. Maar de markt heeft ook oren. Mensen die in de VS voor $100 afstanden afleggen die bij Sabena $500 kosten, kwamen terug met hun verhaal. Reizigers zagen dus na een tijdje in dat het ook een pak goedkoper kon. In het begin waren dat charters naar populaire bestemmingen die op de prijzen drukten, waarna ze op lange duur commerciele operatoren uit gedereguleerde markten niet langer konden kunstmatig van de markt houden.

Eens de markt open was het hek van de dam. Sabena moest mee met de nieuwe prijzen. In dat geval is het pompen of verzuipen. Sabena moest echter niet pompen, want, onder druk van de vakbonden, leende de Belgische staat jaar na jaar miljarden om Sabena op de been te houden. In plaats van dynamisch op de markt te reageren en af te slanken met een business plan, werd vastgehouden aan het stramien dat ze zelf alles beter kunnen. Ze hadden hun eigen onderhoudsdiensten, ja zelfs hun eigen trainingsprogrammas met eigen simulatoren, uiteraard ook een eigen stewardessenschool, hun eigen cateringsdiensten, ground and handling services enz. You name it, Sabena did it.

Toen de belastingsdruk in Belgie zodanig hoog werd, werden de Sabenamiljardeneen doorn in het oog van de burger. Er werd niet meer zomaar met geld gesmeten, de arbeider had door dat er bij Sabena duizenden mensen tewerkgesteld waren door belastingsgeld, die een dienst leverden die door privefirmas veel goedkoper werd aangeboden. Die publieke opinie vertaalt zich in een politieke druk om de staatssteun aan het bedrijf aan banden te leggen.

Toch vind Sabena nog investeerders in de jaren 90, die aangetrokken worden door de massieve assets die Sabena heeft: Met name een hele vloot passagiersvliegtuigen die onmiddellijk kunnen geleverd worden, iets dat in die jaren goud waard was. Die investeerders komen met het logische plan af:
1) Focussen op de core activities
2) Afslanken van het personeelsbestand waar mogelijk
3) Aanpassen van de vergoedingen aan de marktcriteria
4) Aanpassen van de andere 'bonussen' van het personeel naar een niveau dat competetief is met de markt.
5) Een business plan om de premium traveler, met name de zakenreiziger en de frequent flyer, aan te trekken.

Dat was echter buiten de vakbonden gerekend. Elke outsourcing en loonsaanpassing werd prompt op staking onthaald, geen enkel voordeel mocht verdwijnen. Via de politieke arm van de vakbondszuil.

Stakingen in de luchtvaart komen zeer zwaar aan, omdat ze een dubbeleffect hebben.
1) De afschrijving van een vliegtuig is zodanig groot dat een dag revenue loss enorm veel kost. 1 dag niet vliegen maakt uw hele maand kapot, en betekent het verschil tussen winst en verlies. Verschillende dagen staken is desastreus voor de jaarcijfers.
2) Als je de frequent travelers en business travelers wil benaderen, dan moet je punctueel zijn. Ik heb persoonlijk meer als een miljoen mijl gevlogen met de airlines en ben in het begin twee keer ergens gestrand omdat de Sabena vlucht gecancelled was door staking. Na twee keer ben ik overgestapt naar de concurrentie. Het is niet voor niets dat Sabena de bijnaam draagt: Such A Bad Experience, Never Again.

We zien dan een paar jaar later dat in een nieuw bedrijf, dat onmiddelijk de structuur kan opzetten die de investeerders in Sabena wouden bekomen, dezelfde mensen werken, maar dit keer winst draaien.

Dat noem ik een bedrijf dat geslacht werd door de vakbond met haar ondoordachte en zelfzuchtige acties.

[Marco]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Misschien ook leren schrijven of je eigen teksten lezen. Het hebt het héél even over de arbeidsmarkt. Meer niet.

Wat 'n arrogantie zeg!
Vaak is die omgekeerd evenredig met intellect, maar dat zal bij u zeker het geval niet zijn?????

Loop nog wat rondjes in je kotteke. Knelt de dwangbuis niet te hard?

[Marco]

Oorspronkelijk geplaatst door Mambo

Er is een echte hypocrisie aan de gang betreffende de sociale bijdrage. Voor sommigen moet men er geen betalen, anderen zijn in vermindering en nog anderen betaal je weer de volle pot in. Groot probleem nogmaals is dat je voor goede inlichtingen als werkgever ook vaak nergens terecht kan. De wirwar van afwijkingen maken het zelfs voor de diensten zelf onmogelijk nog de juiste inlichten te verschaffen.
Bovendien waarom voor de één niks betalen en voor de ander het volle pond betalen? Zogenaamd om bepaalde risico groepen aan de slag te houden maar het is steeds schuiven met de risico groepen op die manier. Langs de andere kant zegt men; er is geld te weinig om "stempelaars" te betalen maar er blijkbaar geld teveel om ze uit dezelfde kas 6 of 10 keer meer te betalen als ze maar staan te kuisen.
-------
Het is om zeep!

De overheid is een slechte beheerder. Ze lossen een probleem op met een nog groter probleem. Zelfs als de overheid een glazen bol moest hebben, dan nog waren ze stekenblind.

De vraag is niet of we meer of minder subsidie moeten hebben maar of we subsidie moeten hebben. In deze is subsidie een raar woord omdat het om meer of minder arbeidsbelastingen gaat.

[Marco]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Hier en nu heeft het niet veel belang meer hoe de vakbonden er gekomen zijn.
Er waren namelijk eerst de verenigingen en onderlinge afspraken van de werkgevers. Lees daar maar over in kursussen of literatuur sociale ekonomie of geschiedenis.
De arbeider stond toen zeer alleen en zeer zwak.

De gilden daar is het mee begonnen. Met steun van de overheid werden deze groepen sterk gehouden. Net zoals dat nu met de vakbonden aan de hand is.

... vakbonden ... zijn zaken verwezenlijkt zoals een verbod op kinderarbeid en reglementering van nachtarbeid.

Het motief was wel dubbel. Door kinderarbeid te verminderen kan men meer loon eisen voor volwassenen. De markt werd immers enger. Zeer twijfelachtig motief!
Plus, de algemene schoolplicht zal ook wel wat invloed gehad hebben zeker.
Daarenboven als een maatschappij 'rijker' wordt heb je ook minder nood aan kinderarbeid.
Dus alles op het credo van de vakbond schrijven is iets te simpel.

Net zoals de overheid zelf, en zoals de werkgeversorganisaties, (de politiek, ..alles) zo moeten de vakbonden evolueren met de tijd ... en dat is niet zo gemakkelijk, en dat gebeurt met schokken en stoten ...

Door het afnemen van voorrechten krijg je eerlijke organisaties. En een eerlijke vakbond is even belangrijk als een eerlijke werkgeversorganisatie. De CAO structuur is een voorrecht. Dat mag gerust weg.

De overgang van de financiering van de staat en van de sociale zekerheid (van belasting op arbeid naar belasting op andere zaken): wij hier kunnen daar grote woorden over verkopen, en met luide stem onderbouwen met uitspraken van "en ik ben werkgever, en ik weet het uit de praktijk", maar dat spelleke zal niet op een twee drie gerealiseerd worden.

Klopt maar moeten we zoveel SZ hebben? In termen van brandverzekering zou ik zeggen dat we verzekerd zijn voor het vallen van lucht op ons dak.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door Marco

Loop nog wat rondjes in je kotteke. Knelt de dwangbuis niet te hard?

Zéér intelligente repliek. Mag ik er je niveau aan afmeten?

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door dorus

Zéér intelligente repliek. Mag ik er je niveau aan afmeten?

Allez, we zullen het duidelijker zeggen: Uw non-topical replies zijn onnodig, ongewenst, en vooral ook nutteloos.

[dorus]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Allez, we zullen het duidelijker zeggen: Uw non-topical replies zijn onnodig, ongewenst, en vooral ook nutteloos.

8)

[TomB]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Om zulke verhalen aan te tonen, moet je wat achtergrond van elke industrietak hebben. Ik zal er eentje uitnemen, omdat het anders een ellenlange post zou worden: Sabena. Ook omdat ik dat verhaal beroepshalve het beste ken.

Sabena is inderdaad vetgedraaid dankzij politieke inmenging, die jarenlang een monopoliesituatie onderhield waarin Sabena rustig kon vetworden zonder concurrentie. Maar de markt heeft ook oren. Mensen die in de VS voor $100 afstanden afleggen die bij Sabena $500 kosten, kwamen terug met hun verhaal. Reizigers zagen dus na een tijdje in dat het ook een pak goedkoper kon. In het begin waren dat charters naar populaire bestemmingen die op de prijzen drukten, waarna ze op lange duur commerciele operatoren uit gedereguleerde markten niet langer konden kunstmatig van de markt houden.

Eens de markt open was het hek van de dam. Sabena moest mee met de nieuwe prijzen. In dat geval is het pompen of verzuipen. Sabena moest echter niet pompen, want, onder druk van de vakbonden, leende de Belgische staat jaar na jaar miljarden om Sabena op de been te houden. In plaats van dynamisch op de markt te reageren en af te slanken met een business plan, werd vastgehouden aan het stramien dat ze zelf alles beter kunnen. Ze hadden hun eigen onderhoudsdiensten, ja zelfs hun eigen trainingsprogrammas met eigen simulatoren, uiteraard ook een eigen stewardessenschool, hun eigen cateringsdiensten, ground and handling services enz. You name it, Sabena did it.

Toen de belastingsdruk in Belgie zodanig hoog werd, werden de Sabenamiljardeneen doorn in het oog van de burger. Er werd niet meer zomaar met geld gesmeten, de arbeider had door dat er bij Sabena duizenden mensen tewerkgesteld waren door belastingsgeld, die een dienst leverden die door privefirmas veel goedkoper werd aangeboden. Die publieke opinie vertaalt zich in een politieke druk om de staatssteun aan het bedrijf aan banden te leggen.

Toch vind Sabena nog investeerders in de jaren 90, die aangetrokken worden door de massieve assets die Sabena heeft: Met name een hele vloot passagiersvliegtuigen die onmiddellijk kunnen geleverd worden, iets dat in die jaren goud waard was. Die investeerders komen met het logische plan af:
1) Focussen op de core activities
2) Afslanken van het personeelsbestand waar mogelijk
3) Aanpassen van de vergoedingen aan de marktcriteria
4) Aanpassen van de andere 'bonussen' van het personeel naar een niveau dat competetief is met de markt.
5) Een business plan om de premium traveler, met name de zakenreiziger en de frequent flyer, aan te trekken.

Dat was echter buiten de vakbonden gerekend. Elke outsourcing en loonsaanpassing werd prompt op staking onthaald, geen enkel voordeel mocht verdwijnen. Via de politieke arm van de vakbondszuil.

Stakingen in de luchtvaart komen zeer zwaar aan, omdat ze een dubbeleffect hebben.
1) De afschrijving van een vliegtuig is zodanig groot dat een dag revenue loss enorm veel kost. 1 dag niet vliegen maakt uw hele maand kapot, en betekent het verschil tussen winst en verlies. Verschillende dagen staken is desastreus voor de jaarcijfers.
2) Als je de frequent travelers en business travelers wil benaderen, dan moet je punctueel zijn. Ik heb persoonlijk meer als een miljoen mijl gevlogen met de airlines en ben in het begin twee keer ergens gestrand omdat de Sabena vlucht gecancelled was door staking. Na twee keer ben ik overgestapt naar de concurrentie. Het is niet voor niets dat Sabena de bijnaam draagt: Such A Bad Experience, Never Again.

We zien dan een paar jaar later dat in een nieuw bedrijf, dat onmiddelijk de structuur kan opzetten die de investeerders in Sabena wouden bekomen, dezelfde mensen werken, maar dit keer winst draaien.

Dat noem ik een bedrijf dat geslacht werd door de vakbond met haar ondoordachte en zelfzuchtige acties.

Eventjes bevestigen:
SN Brussels Airlines kan voor de eerste
helft van het jaar positieve resultaten
voorleggen. De luchtvaartmaatschappij
haalde een winst van bijna 2 miljoen
euro tijdens de eerste zes maanden van
het jaar.

Tijdens het eerste kwartaal werd nog
verlies geleden, maar het tweede
kwartaal was zo goed dat het verlies
van het eerste kwartaal meer dan goed
werd gemaakt.

Op de luchthaven van Zaventem liep het
aantal vluchtbewegingen echter licht
achteruit. Het is tien jaar geleden dat
er nog zo weinig werd geland en opge-
ostegen. De regionale luchthavens deden
het beter, behalve Oostende dan.

Wanneer we even in detail gaan kijken en zien dat het ideologische vakbondsliedje in de praktijk niet opgaat, wordt het stil aan de kant van de vakbondsmensen, met als laatste argument dat ik maar beter mijnen bebbel moet houden. Ik vind dat allemaal nogal markant.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Marco

De gilden daar is het mee begonnen. Met steun van de overheid werden deze groepen sterk gehouden. Net zoals dat nu met de vakbonden aan de hand is.
Het motief was wel dubbel. Door kinderarbeid te verminderen kan men meer loon eisen voor volwassenen. De markt werd immers enger. Zeer twijfelachtig motief!
Plus, de algemene schoolplicht zal ook wel wat invloed gehad hebben zeker.
Daarenboven als een maatschappij 'rijker' wordt heb je ook minder nood aan kinderarbeid.
Dus alles op het credo van de vakbond schrijven is iets te simpel.
Door het afnemen van voorrechten krijg je eerlijke organisaties. En een eerlijke vakbond is even belangrijk als een eerlijke werkgeversorganisatie. De CAO structuur is een voorrecht. Dat mag gerust weg.
Klopt maar moeten we zoveel SZ hebben? In termen van brandverzekering zou ik zeggen dat we verzekerd zijn voor het vallen van lucht op ons dak.

Via een al te grof ingekort citaat, kom je iets in mijn mond te leggen dat ik niet uitgesproken heb, namelijk dat alles op het credo van de vakbonden zou te schrijven zijn.
Dat doet me ernstig twijfelen aan jouw eerlijkheid.
Je visie over de oververzekering is wel ten dele juist, maar ze wordt toch o zo graag in de verf gezet door kortzichtige zelfstandigen. Tot ... tot ... ze zelf iets voorkrijgen en dan bemerken dat de verzekering hen niet uitkeert wat aan de aangeslotenen wel uitgekeerd wordt. Dan komen de tranen en de spijt.

Ik herhaal wat mijn punt was: gooi het kind niet weg met het badwater, ook niet als je spreekt over vakbonden; en verwacht toch logischerwijze ook niet van de vakbonden dat ze vrijwillig en spontaan een stuk van zichzelf gaan amputeren .. zelfs al is het nuttig en nodig voor sommige onderdelen. Zelfs de leiders van de vakbonden zijn gewone menselijke wezens.