100-jarige moordVERDACHTE naar gevang, 67-jarige politicus die moord PLEEGDE vrij

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Dat is, denk ik, omdat ze op tegenspraak veroordeeld zijn en tegen de straf in beroep zijn gegaan. De feiten waren duidelijk bewezen, zo bleek uit het dossier.

Daarom deed het Hof van Beroep er een paar jaar bij, dat is hoe die werken.

Nog eens, ik zie de procedurefout niet in de motivatie van het beroepshof.

Ik denk dat jij een element gemist hebt in de pers.
Dat een beroepsprocedure een hogere straf opbrengt, is geen probleem, mits de juiste motivering.
Maar hier zou zo ongeveer, en in mijn woorden herhaald, gestaan hebben dat een van de elementen van motivering was: in beroep gaan, waardoor de eerste rechter een sneer van wantrouwen krijgt.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Een beklaagde word altijd in voorlopige vrijheid gesteld als het strafvonnis vernietigd is door een hoger hof.
En een verdachte die bekent, word altijd in voorlopige hechtenis genomen.

Dus niks klasse justitie, maar normale gang van zaken.

Het is niet de eerste keer dat ik denk dat jij er maar wat op los fantaseert.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Ik denk dat jij een element gemist hebt in de pers.
Dat een beroepsprocedure een hogere straf opbrengt, is geen probleem, mits de juiste motivering.
Maar hier zou zo ongeveer, en in mijn woorden herhaald, gestaan hebben dat een van de elementen van motivering was: in beroep gaan, waardoor de eerste rechter een sneer van wantrouwen krijgt.

Het in beroep gaan tegen de straf. Daar gaat het over.

Dat staat gelijk aan de onpartijdigheid van het Hof aanvechten.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Het is niet de eerste keer dat ik denk dat jij er maar wat op los fantaseert.

Bij vernietiging van strafvonnis, is er geen straf om uit te voeren, dus geen reden om iemand op te sluiten.
En bij een gerechtelijk onderzoek, word eerst nagegaan of de vermoedelijke dader een gevaar voor de maatschappij is.

In het eerste geval is er een schulduitspraak en dus is er geen onderzoeksrechter die een voorlopige vrijheidsberoving kan uitspreken, maar er is geen strafuitspraak, dus de strafuitvoeringsrechter kan geen strafuitvoering laten uitvoeren.
Door de vernietiging van de strafuitspraak, is er dus geen enkel rechter die een opsluiting kan laten uitvoeren, ook al zijn de verdachten schuldig bevonden.

In het tweede geval, heeft de onderzoeksrechter de aanhouding van de verdachte bevolen, om na te gaan wat de geestelijke toestand is van de verdachte om zijn omgeving tegen hem te beschermen.
Deze aanhouding moet om de 30 dagen hernieuwd worden en mag nooit de minimuumstraf voor het misdrijf overschrijden.
Eens er een proces is geweest houd de bevoegdheid van de onderzoeksrechter om een voorlopige vrijheidsberoving op te leggen op.
Beide gevallen zijn dus de normale gang van zaken.

En hoewel het menselijker lijkt een 99 jarige naar een gesloten medische instelling te verwijzen, heeft een onderzoeksrechter die bevoegdheid niet.
Bij een collocatie moet er binnen de 10 dagen dan nog eens een evaluatie gedaan worden door een vrederechter aan de hand van alle medische verslagen.
En heeft de onderzoekende strafrechtelijke macht, geen toegang meer tot de verdachte gedurende die periode.
Daarnaast is het dan de medische instelling die kan bepalen om tot eenzame opsluiting van de verdachte over te gaan.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Ik denk dat jij een element gemist hebt in de pers.
Dat een beroepsprocedure een hogere straf opbrengt, is geen probleem, mits de juiste motivering.
Maar hier zou zo ongeveer, en in mijn woorden herhaald, gestaan hebben dat een van de elementen van motivering was: in beroep gaan, waardoor de eerste rechter een sneer van wantrouwen krijgt.

In beroep worden zeer vaak hogere straffen uitgesproken als de schuldverklaring stand houd, als de beschuldigde in beroep is gegaan.
En de verhoging van de strafuitspraak, hoewel vaak anders gemotiveerd, is bijna altijd wegens minachting van de rechtbank.
Tot voor een tiental jaar moest die strafuitspraak niet gemotiveerd worden.
Maar door de verplichting van motivatie, is het bijna onmogelijk geworden om bij beroep nog hogere straffen uit te spreken.

En als men de opschorting van strafuitvoering afschaft bij in beroep gaan, zouden er veel minder veroordeelden in beroep gaan.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Het in beroep gaan tegen de straf. Daar gaat het over.

Dat staat gelijk aan de onpartijdigheid van het Hof aanvechten.

Men kan enkel naar Cassatie wegens procedure fouten en nieuwe ellementen in de zaak.
De beschuldigden komen de schulduitspraak dus niet aanvechten.
Maar door de motivatie dat er een strafverhoging werd gegeven wegens minachting voor de rechtbank omdat men in beroep is gegaan, was de strafbepaling aanvechtbaar.
In beroep gaan tegen een veroordeling en strafvonnis is namelijk een burgelijk recht en mag of kan niet gebruikt worden als motivatie op een zwaardere straf op te leggen.

[Dadeemelee]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Het is niet de eerste keer dat ik denk dat jij er maar wat op los fantaseert.

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Men kan enkel naar Cassatie wegens procedure fouten en nieuwe ellementen in de zaak.
De beschuldigden komen de schulduitspraak dus niet aanvechten.
Maar door de motivatie dat er een strafverhoging werd gegeven wegens minachting voor de rechtbank omdat men in beroep is gegaan, was de strafbepaling aanvechtbaar.
In beroep gaan tegen een veroordeling en strafvonnis is namelijk een burgelijk recht en mag of kan niet gebruikt worden als motivatie op een zwaardere straf op te leggen.

Uiteraard, er zijn verschillende mogelijkheden om een hogere straf op te leggen maar zeggen dat in hoger beroep gaan een minachting van de rechter in eerste aanleg is dat is iets wat allerlei alarmbellen doet afgaan. Het betekent zowat dat de rechter onfeilbaar is.

Alhoewel ik helemaal geen sympathie heb voor de twee vind ik dat ook onaanvaardbaar.

Daarom ook dat ik mij de vraag stelde: wat bezielde het Hof toch om zo ern ‘domme’ motivatie te geven.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Dadeemelee

Uiteraard, er zijn verschillende mogelijkheden om een hogere straf op te leggen maar zeggen dat in hoger beroep gaan een minachting van de rechter in eerste aanleg is dat is iets wat allerlei alarmbellen doet afgaan. Het betekent zowat dat de rechter onfeilbaar is.

Alhoewel ik helemaal geen sympathie heb voor de twee vind ik dat ook onaanvaardbaar.

Daarom ook dat ik mij de vraag stelde: wat bezielde het Hof toch om zo ern ‘domme’ motivatie te geven.

Inderdaad.
Ze hadden even goed gewoon kunnen zeggen, de 25 jaar van het hof van eerste aanleg blijft en we doen er 2 jaar bij wegens minachtig tegen het hof van eerste aanleg, wat ze eigenlijk gedaan hebben.
In dat geval hadden de veroordeelde enkel die 2 jaar extra kunnen aanvechten.
Dat is ook de reden waarom het Europese hof van de rechten van de mens, heeft bepaald dat rechtbanken hun uitspraken en vonnissen moeten motiveren.

Maar zo mogen strafbepalingen niet gemotiveerd worden en er waren geen nieuwe ellementen om een zwaardere straf te motiveren.
En door de slechte motivatie konden de beschuldigde een strafvernietiging eisen en enkele maanden vrijheid afdwingen.

En nee, eigelijk zijn er bijna nooit motivaties om een zwaardere of lichtere straf op te leggen bij beroep.
De rechtbank van eerste aanleg moet de strafbepaling immers motiveren.

[De schoofzak]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Men kan enkel naar Cassatie wegens procedure fouten en nieuwe ellementen in de zaak.
De beschuldigden komen de schulduitspraak dus niet aanvechten.
Maar door de motivatie dat er een strafverhoging werd gegeven wegens minachting voor de rechtbank omdat men in beroep is gegaan, was de strafbepaling aanvechtbaar.
In beroep gaan tegen een veroordeling en strafvonnis is namelijk een burgelijk recht en mag of kan niet gebruikt worden als motivatie op een zwaardere straf op te leggen.

Allemaal kwartje waarheden en driekwart fantasie.
Ik geef maar één voorbeeld: wat ik rood kleurde staat hier niet in:
https://www.rechtbanken-tribunaux.be...f-van-cassatie

[De schoofzak]

Poepsimpel: in beroep gaan is een recht.
Dat staat (in eigenaardige bewoordingen) in de grondvod: iets van "niemand kan afgetrokken worden van de rechter die de wet hem toekent".

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Bij vernietiging van strafvonnis, is er geen straf om uit te voeren, dus geen reden om iemand op te sluiten.
En bij een gerechtelijk onderzoek, word eerst nagegaan of de vermoedelijke dader een gevaar voor de maatschappij is.

In het eerste geval is er een schulduitspraak en dus is er geen onderzoeksrechter die een voorlopige vrijheidsberoving kan uitspreken, maar er is geen strafuitspraak, dus de strafuitvoeringsrechter kan geen strafuitvoering laten uitvoeren.
Door de vernietiging van de strafuitspraak, is er dus geen enkel rechter die een opsluiting kan laten uitvoeren, ook al zijn de verdachten schuldig bevonden.

In het tweede geval, heeft de onderzoeksrechter de aanhouding van de verdachte bevolen, om na te gaan wat de geestelijke toestand is van de verdachte om zijn omgeving tegen hem te beschermen.
Deze aanhouding moet om de 30 dagen hernieuwd worden en mag nooit de minimuumstraf voor het misdrijf overschrijden.
Eens er een proces is geweest houd de bevoegdheid van de onderzoeksrechter om een voorlopige vrijheidsberoving op te leggen op.
Beide gevallen zijn dus de normale gang van zaken.

En hoewel het menselijker lijkt een 99 jarige naar een gesloten medische instelling te verwijzen, heeft een onderzoeksrechter die bevoegdheid niet.
Bij een collocatie moet er binnen de 10 dagen dan nog eens een evaluatie gedaan worden door een vrederechter aan de hand van alle medische verslagen.
En heeft de onderzoekende strafrechtelijke macht, geen toegang meer tot de verdachte gedurende die periode.
Daarnaast is het dan de medische instelling die kan bepalen om tot eenzame opsluiting van de verdachte over te gaan.

Ik sta altijd verbaasd over hoe weinig mensen dit gegeven begrijpen.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Poepsimpel: in beroep gaan is een recht.
Dat staat (in eigenaardige bewoordingen) in de grondvod: iets van "niemand kan afgetrokken worden van de rechter die de wet hem toekent".

Beroep aantekenen is een recht, maar als persoon in voorarrest, wanneer je beroep wordt afgewezen, dan krijg je drie maand voorarrest gratis erbij.

Dat is de manier Geens om mensen bang te maken opdat ze geen beroep zouden aantekenen.

Dus, we onthouden, beroep aantekenen is uw recht, maar als het afgewezen wordt dan straffen ze je met drie maand gevangenis.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak

Poepsimpel: in beroep gaan is een recht.
Dat staat (in eigenaardige bewoordingen) in de grondvod: iets van "niemand kan afgetrokken worden van de rechter die de wet hem toekent".

In beroep gaan is inderdaad een recht.
Maar Cassatie spreekt zich niet uit over de schuldvraag en doet geen strafbepalingen.
Cassatie spreekt zich enkel uit over de correcte wettelijke gang van zaken binnen de rechtbanken.

Het Hof van Cassatie is het hoogste rechtscollege. Het oordeelt over de wettigheid van de rechterlijke beslissingen. Het spreekt zich niet uit over feiten. Een cassatieberoep is een bijzondere rechtspleging.

Uit je eigen link.
In dit geval heeft Cassatie geoordeeld dat de verzwaring van de strafmaat niet wettelijk en gerechtvaardigd is.
Maar Cassatie is ook de rechtbank die een vonnis moet vernietigen als er nieuwe zaken naar boven komen, nadat er een vonnis geveld is geweest en de beroepstijd is verstreken. Waarna de zaak opnieuw naar het hof van eerste aanleg gaat.

Cassatie is eigenlijk geen rechtbank trouwens, maar een toezichthoudende instelling op de juiste en correcte werkwijze van de rechtbanken.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Ik sta altijd verbaasd over hoe weinig mensen dit gegeven begrijpen.

Je bent niet alleen.
Maar ik vermoed dat 90% van de bevolking niet weet hoe ons strafrecht werkt.
Was zo laatst in de politierechtbank.
Ik was verbaast over het feit dat geen enkele advocaat en beschuldigde aanbracht dat ze geen twee maal gestraft kunnen worden voor dezelfde feiten en dus de eerste intrekking van het rijbewijs moet afgetrokken worden van het opgelegde rijverbod.

En ook in deze zaken schijnen ze niet te begrijpen dat er een strafbepaling moet zijn om een straf te kunnen laten uitvoeren.
En dat een verdachte steeds voorwaardelijke word aangehouden als hij een gevaar betekend voor zijn medeburgers, redivisme of er een vermoeden van vlucht naar het buitenland is.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon

Beroep aantekenen is een recht, maar als persoon in voorarrest, wanneer je beroep wordt afgewezen, dan krijg je drie maand voorarrest gratis erbij.

Dat is de manier Geens om mensen bang te maken opdat ze geen beroep zouden aantekenen.

Dus, we onthouden, beroep aantekenen is uw recht, maar als het afgewezen wordt dan straffen ze je met drie maand gevangenis.

Daarvan ben ik niet op de hoogte.
Maar het zal zeker geen voorarrest zijn, want dat kan enkele als er nog geen vonnis is.

[stuyckp]

Oorspronkelijk geplaatst door Pandareus

Wat voor een toogpraat is me dit weer...

Alsof er ook maar enig verband kan zijn tussen een perfect legale procedure waarbij iemand al zijn rechtsmiddelen die hij heeft ook effectief gebruikt tijdens de rechtsgang, en de normale reactie na een verdacht overlijden met een overduidelijke dader om die in voorlopige hechtenis te nemen. Ook die man beschikt zoals elke burger over alle mogelijkheden die de wet hem garandeert om zich te verdedigen.
Begrijp je eigenlijk dat dit geen veroordeling is ?

Een 99 jarige zit in voorhechtenis.
Is die man nog wel bij de pinken ?
Dit is ronduit belachelijk.

[stuyckp]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Bij vernietiging van strafvonnis, is er geen straf om uit te voeren, dus geen reden om iemand op te sluiten.
En bij een gerechtelijk onderzoek, word eerst nagegaan of de vermoedelijke dader een gevaar voor de maatschappij is.

In het eerste geval is er een schulduitspraak en dus is er geen onderzoeksrechter die een voorlopige vrijheidsberoving kan uitspreken, maar er is geen strafuitspraak, dus de strafuitvoeringsrechter kan geen strafuitvoering laten uitvoeren.
Door de vernietiging van de strafuitspraak, is er dus geen enkel rechter die een opsluiting kan laten uitvoeren, ook al zijn de verdachten schuldig bevonden.

In het tweede geval, heeft de onderzoeksrechter de aanhouding van de verdachte bevolen, om na te gaan wat de geestelijke toestand is van de verdachte om zijn omgeving tegen hem te beschermen.
Deze aanhouding moet om de 30 dagen hernieuwd worden en mag nooit de minimuumstraf voor het misdrijf overschrijden.
Eens er een proces is geweest houd de bevoegdheid van de onderzoeksrechter om een voorlopige vrijheidsberoving op te leggen op.
Beide gevallen zijn dus de normale gang van zaken.

En hoewel het menselijker lijkt een 99 jarige naar een gesloten medische instelling te verwijzen, heeft een onderzoeksrechter die bevoegdheid niet.
Bij een collocatie moet er binnen de 10 dagen dan nog eens een evaluatie gedaan worden door een vrederechter aan de hand van alle medische verslagen.
En heeft de onderzoekende strafrechtelijke macht, geen toegang meer tot de verdachte gedurende die periode.
Daarnaast is het dan de medische instelling die kan bepalen om tot eenzame opsluiting van de verdachte over te gaan.

De normale gang van zaken is dus eigenlijk abnormaal zo kan je stellen.

[Jantje]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Een 99 jarige zit in voorhechtenis.
Is die man nog wel bij de pinken ?
Dit is ronduit belachelijk.

Nee, dat is niet belachelijk.
De man word verdacht van moord en leeftijd is geen vrijgeleide om te mogen moorden.

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door Jantje

Daarvan ben ik niet op de hoogte.
Maar het zal zeker geen voorarrest zijn, want dat kan enkele als er nog geen vonnis is.

Nochtans een wet die ingesteld is door Geens op justitie.

Het zal zeker wel in voorarrest zijn, hoe anders kan je drie maand voorarrest bijkrijgen van de KI waarin en waartegen je niet in beroep kan gaan?

[Xenophon]

Oorspronkelijk geplaatst door stuyckp

Een 99 jarige zit in voorhechtenis.
Is die man nog wel bij de pinken ?
Dit is ronduit belachelijk.

Dat is omdat er vluchtgevaar is, met wat hulp kan de man met zijn rollator 25 meter per uur afleggen.