Waar blijft het langetermijnplan?

[morte-vivante]

Waar gaat ons coronabeleid heen? Zelfs in de zorgsector weten ze het nog steeds niet. Thomas Gevaert, voorzitter van artsenvakbond ASGB, vroeg vorig jaar al een duidelijk plan. “Ik zie echter ook tijdens deze vierde golf opnieuw veel paniek en weinig visie. Niemand lijkt te weten wat het doel is.”

“Weet u wat ik jammer vind? Van zodra iemand het coronabeleid op de korrel neemt, wordt die weggezet als iemand die de ernst van de situatie niet inziet. Of erger: als een virusontkenner.”

Het gewicht ligt nog steeds bij mensen die relatief eenzijdig naar corona kijken. Ze lijken vooral gefocust op ingrepen voor de korte termijn. Hun antwoord op het virus draait finaal altijd rond het drastisch inperken van sociale contacten. Dat heeft enorme economische en psychische gevolgen. Want sociale interactie is een basisbehoefte van mensen en is cruciaal voor onze economie. Ik lees internationale experten publieke gezondheidszorg die ervaring hebben met de bestrijding van HIV. Zij wrijven zich de ogen uit. ‘Wat als wij HIV zouden hebben bestreden door mensen te verbieden om nog seks te hebben?’ Je kan mensen een basisbehoefte niet verbieden, dus moet je ze leren hoe ze die basisbehoefte zo veilig mogelijk kunnen vervullen.Je moet vertrouwen wekken in elkaar en in het beleid. Dat doe je niet met angst. Wat corona betreft, wakkeren sommigen echter voortdurend die angst aan. Laatst zag ik op de voorpagina van een krant: ‘Een mondmasker in de klas of een dode oma of opa, dát is de keuze.’ Dat is toch te gek voor woorden?”

“Al anderhalf jaar hollen we van paniekaanval naar paniekaanval. Stijgen de cijfers dan slaat bij velen de schrik om het hart. Het enige waar men dan aan denkt is: we moeten ingrijpen. Snel en hard! En daarna zal het weer beter worden. Vervolgens hobbelen we naar de volgende golf en begint het verhaal van vooraf aan. In maart 2020 kon ik begrip opbrengen voor de draconische maatregelen. We wisten niet wat er op ons afkwam, maar vanaf mei zijn we in ijltempo meer beginnen te leren over dat virus. Het raakte toen al bekend dat buitenactiviteiten amper voor besmettingen zorgden. Toch hebben we die inzichten nooit écht in de praktijk gebracht. Het beste bewijs? Burgemeesters schaffen weer massaal kerstmarkten in open lucht af.”

Dankzij de vaccins zal dit virus hopelijk snel ‘endemisch’ worden, wat niet wil zeggen dat het weggaat, maar wel dat het een beheersbaar probleem wordt. De vraag is: hoe gaan we dat beheersbaar maken? Door voortdurend maatschappelijke restricties op te leggen? Dat blijft niet duren.”

Hoe dan wel?

“Door de zorgsector op maat te maken van een samenleving waar corona een blijver is. Dát is de uitdaging. Helaas lees ik daar nergens ideeën over. Niet bij de beleidsmakers noch bij hun adviseurs. Die zijn te druk bezig met regeltjes over mondmaskers in basisscholen.”

“Misschien is het tijd voor een nieuwe expertengroep. Eentje die de zaken wat breder bekijkt en een visie op lange termijn ontwikkelt. Zowel voor de maatschappij als voor de zorgsector. Dat laatste is echt cruciaal. Want deze golf is er bijvoorbeeld ook één van personeel dat uitvalt of gewoonweg overwerkt is. Die situatie is al jaren gekend, maar dat komt amper ter sprake. Men doet alsof enkel dat virus onze zorgsector omver blaast en dat is onjuist. De sector kampte al met structurele personeelstekorten en hoge werkdruk vóór corona, maar daar was amper oog voor. Corona legt dat nu bloot. Voor de overheid is het natuurlijk makkelijker om naar het virus te wijzen. Dan hoeft ze daarover geen verantwoording af te leggen.”

Zo weten we dat Intensieve Zorgen dé flessenhals is van deze crisis. De situatie op onze IZ bepaalt al 18 maanden het lot van de hele maatschappij. Als je dat weet, probeer die flessenhals dan weg te werken. Dat hoeft niet met meer bedden te zijn - want IZ-verpleegkundigen leid je niet in een handomdraai op - maar het kan ook via een efficiëntere taakverdeling in ziekenhuizen, een scherpere definitie van wat een IZ-bed is en een discussie over wie we opnemen op IZ. Durven we dat debat voeren? Het is jammer dat we nog altijd niet toegekomen zijn aan de vraag hoe we onze ziekenhuizen en eerstelijnszorg kunnen aanpassen aan een wereld waarin corona een blijver is.”

Overheid en experts tonen hier weinig vertrouwen in de burger. Kijk maar hoe men alweer dreigt met een lockdown. ‘Gedraag u, want anders...!’ Dat is bijzonder paternalis?*tisch en zorgt voor het omgekeerde effect: mensen keren zich af van het beleid.

https://www.hln.be/dossier-exclusief...roep~a994ce0b/

[CUFI]

Ook het lange termijn plan is reeds geopenbaard, maar nog niet aanvaard.
Ge kunt natuurlijk nog geloven dat het hier louter om virusbestrijding gaat terwijl deze moedwillig verspreid worden...